Podczas gdy ich wczesna produkcja jest głównie inspirowana The Beatles, w latach 70-tych eksperymentowali również w innych gatunkach, w tym w rocku progresywnym. W latach 80-tych zrobili sobie przerwę, ale później wrócili na scenę, głównie w programach telewizyjnych i występach na żywo.
Dik Dik powstał w Mediolanie w 1965 roku. Pierwotny skład obejmował Giancarlo Sbriziolo (aka Lallo) na wokalu i basie, Pietro Montalbetti (aka Pietruccio) na gitarze, Erminio Salvaderi (aka Pepe) na gitarze, Sergio Panno na perkusji i Mario Totaro na klawiszach. Ich pierwszy singiel, 1-2-3, był coverem piosenki Lena Barry'ego. Ich drugi singiel, Sognando la California, został wydany w październiku 1966 roku i przez dwa miesiące był na szczycie włoskich list przebojów. Dik Dik wydał następnie serię singli, które odniosły sukces, głównie mieszankę oryginalnych kompozycji i włoskich wersji popularnych piosenek innych artystów, w tym Il mondo è con noi (1966), Inno (1967, cover Let's go to San Francisco The Flower Pot Men), Senza luce (1967, cover A Whiter Shade of Pale Procol Harum), Il vento (1968) i Il primo giorno di primavera (1969).
W 1969 wystąpili z Ritą Pavone na Festiwalu della canzone italiana w Sanremo. Inne single wydane w kolejnych latach to L'isola di Wight (1970), Vendo casa (1972), Storia di periferia (1973), Help Me (1974) i Volando (1975, cover Sailing Roda Stewarta). Ich długogrające albumy nie odniosły komercyjnego sukcesu. Ich pierwsze trzy wydawnictwa, w większości kolekcje singli, zostały opublikowane odpowiednio w 1967, 1969 i 1970 roku. W 1972 roku zespół nagrał pierwszy właściwy album studyjny, Suite per una donna assolutamente relativa , będący eksperymentem w progresywnym rocku. Suite został pomyślany jako album koncepcyjny o kobiecym wszechświecie, z tekstami artysty i poety Herberta Pagani; bardzo różniła się od poprzedniej produkcji Dik Dika i została w jakiś sposób odrzucona przez publiczność, co spowodowało komercyjną klapę.
W konsekwencji zespół powrócił do swojego wcześniejszego pop-beatowego stylu. Od połowy lat 70-tych do początku lat 80-tych zespół przeszedł kilka zmian personalnych, Panno i Totaro odeszli w 1974r (zastąpili ich Roberto „Hunka Munka” Carlotto na klawiszach i Nunzio „Cucciolo” Favia na perkusji), a Sbriziolo odszedł w 1978 ( zastąpiony przez dwóch gitarzystów, Roberto „Roby” Faciniego i Rosario Brancatiego). W 1980 roku Carlotto został zastąpiony przez wirtuoza klawiatury Joe Vescovi, który współpracował z zespołem od 1974 roku. Wyobcowanie Dika Dika z głównego nurtu publiczności kontynuowane było ambitnymi eksperymentami dźwiękowymi, takimi jak I'te vurria vasà (1976), który drastycznie odszedł od tradycyjnego brzmienia Dik Dika, a także wraz z pojawieniem się muzyki disco, która spowodowała upadek kilku zespołów pop-rockowych.
Po kilku stosunkowo udanych singlach, takich jak Laser vivente (1980) i Giornale di bordo (1982), zespół zrobił sobie przerwę. Pietruccio, Pepe i Lallo w końcu zebrali się ponownie i wydali kilka kolejnych singli, takich jak L'amico mio (1983) i Senza luce... reggae (1984), oraz uczestniczyli w projekcie humanitarnym Musicaitalia per l'Etiopia dla Etiopii. W 1986 roku Favia i Carlotto stworzyli spin-off zespołu, pierwotnie nazwany „Carlotto e Cucciolo già Dik Dik”, co doprowadziło do sporu prawnego o własność marki „Dik Dik”. Spór trwał do 2006 roku, kiedy to nazwa „Dik Dik” została ostatecznie nadana Pietruccio, Pepe i Lallo, podczas gdy Favia i Carlotto mogli występować pod nazwą „Già Dik Dik” („Ex Dik Dik”).
Od drugiej połowy lat 80-tych Dik Dik powrócił na scenę, uczestnicząc w programach telewizyjnych, takich jak Una rotonda sul mare. W 1993 roku ponownie wystąpili na Festival di Sanremo razem z byłymi rywalami I Camaleonti, innym zespołem z włoskiej sceny lat 60-70, oraz Maurizio Vandelli z Equipe 84. Dik Dik wciąż od czasu do czasu występuje. W 1997 roku uruchomili własną stronę internetową. W 2010 roku Pietruccio wydał autobiograficzną książkę o historii zespołu I ragazzi della via Stendhal („Chłopcy z Via Stendhal”, nawiązanie do powieści Molnára „Chłopcy z placu broni”.
Single | ||||||
Tytuł | Wykonawca | Data wydania | UK | Ita | Wytwórnia [Ita] |
Komentarz |
1-2-3/Se Rimani Con Me | Dik Dik | .1965 | - | 23 | Ricordi SRL 10-390 | [written by G. Madara, D. White, L. Borisoff, D. Pace] |
Sognando La California/Dolce Di Giorno | Dik Dik | .1966 | - | A:2[11];B:39 | Ricordi SRL 10-425 | [A:written by John Phillips, Mogol][B:written by L. Battisti, Mogol][produced by Mogol] |
Il Mondo è Con Noi/Se Io Fossi Un Falegname (If I Were A Carpenter) | Dik Dik | 04.1967 | - | 14 | Ricordi SRL 10-444 | [written by John Phillips, Mogol] |
Senza Luce (A Whiter Shade Of Pale)/Guardo Te E Vedo Mio Figlio | Dik Dik | 07.1967 | - | 1[19] | Ricordi SRL 10-464 | [written by Gary Brooker, Matthew Fisher,Mogol][produced by Mogol] |
Inno (Let's Go To San Francisco)/Windy | Dik Dik | .1967 | - | 24 | Ricordi SRL 10-484 | [written by Carter, Lewis, Mogol][produced by Mogol] |
Il Vento/L'Esquimese | Dik Dik | 04.1968 | - | A:14[4];B:68 | Ricordi SRL 10-499 | [A:written by Battisti, Mogol][B:written by Dylan, Mogol] |
Dimenticherai/Eleonora Credi (The Weight) | Dik Dik | .1968 | - | 53 | Ricordi SRL 10-515 | [written by Mogol, P. Soffici] |
Il Primo Giorno Di Primavera/Nuvola Bianca | Dik Dik | 04.1969 | - | 2[16] | Ricordi SRL 10-540 | [written by Lavezzi, Minellono, Mogol] |
Zucchero/Piccola Arancia | Dik Dik | .1969 | - | 38 | Ricordi SRL 10-531 | [written by R. Soffici, Guscelli, Ascri, Mogol][produced by Battisti, Mogol] |
Primavera, Primavera/Sogni Proibiti | Dik Dik | 10.1969 | - | 16[5] | Ricordi SRL 10-565 | [written by Dattoli, Mogol ] |
Vivo per te/Dove vai | Dik Dik | .1970 | - | B:26 | Ricordi SRL 10-613 | [A:written by Paolini,S - Pisano,F - Silvestri,S] |
Io mi fermo qui/Restare bambino | Dik Dik | .1970 | - | 10[14] | Ricordi SRL 10-587 | [written by Albertelli,L - Riccardi,E] |
L'Isola Di Wight (Wight Is Wight)/Innamorato | Dik Dik | .1970 | - | 9[15] | Ricordi SRL 10-599 | [written by R. Vincent, M. Delpech, A. Salerno, Daiano][produced by Maurizio Vandelli] |
Vivo Per Te/Quattro Bicchieri Di Vino | Dik Dik | 09.1970 | - | 14[7] | Ricordi SRL 10-610 | [written by M. Fabrizio, Albertelli] |
Ninna Nanna (Cuore Mio)/Incantesimo | Dik Dik | .1971 | - | 20[3] | Ricordi SRL 10-630 | [written by E. Riccardi, L. Albertelli][produced by M. Vandelli] |
Vendo Casa/Paura | Dik Dik | .1971 | - | 10[15] | Ricordi SRL 10-638 | [written by Battisti, Mogol] |
Viaggio Di Un Poeta/Oggi No | Dik Dik | .1972 | - | 1[21] | Ricordi SRL 10-664 | [written by R. Zara, M. Vandelli, R. Zara][produced by M. Vandelli] |
Il Cavallo, L'Aratro E L'Uomo/Incantesimo | Dik Dik | .1972 | - | 32 | Warner Bros J.B. 34 | [written by Fidelio - Fontana,C - Totaro,M - Zara,R][produced by M. Vandelli] |
Storia di periferia/Libero | Dik Dik | .1973 | - | 11[12] | Ricordi | [written by Daiano - Zara,R] |
Help Me/Sono nato | Dik Dik | .1974 | - | 24[3] | Ricordi | [written by Lo Vecchio,A - Shapiro,S] |
Piccola Mia/Uno Strano Sentimento | Dik Dik | .1975 | - | 40 | Ricordi SRL 10-748 | [written by P. Montalbetti, R. Carlotto, Sbrigo, R. Carlotto ][produced by Sandro Colombini] |
Volando/Ossessioni | Dik Dik | .1976 | - | 21[8] | Dik NP 46001 | [written by Southerland \ Colombini] |
Come Una Bambina/I Te Vurria Vasà | Dik Dik | .1976 | - | A:52;B:47 | D%K DIK-NP 46002 | [A:written by Paradiso, P. Soffici][B:written by Di Capua, Mazzucchi, Russo][produced by S. Colombini] |
Laser vivente/Dolce amara tu | Dik Dik | .1980 | - | 32 | Ariston AR 00887 | [written by Zambrini,B \ Jurgens,S] |
Giornale di bordo/Ruberò | Dik Dik | .1982 | - | 36 | Lupus LUN 4933 | [written by Montalbetti - Sbrigo] |
Come passa il tempo | Maurizio Vandelli & Dik Dik & Camaleonti | .1993 | - | 3 | - | [written by Bigazzi,G - Dati,G - Del Turco,R] |
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz