Grupę założył Anderson, syn malarki i taksówkarza z małej mieściny 
Haywards Heath, wraz z Osmanem. Uczęszczali do tej samej szkoły w 
Brighton. W końcu lat osiemdziesiątych przenieśli się do Londynu z 
zamiarem kontynuowania nauki. Anderson rozpoczął studia na wydziale 
architektury University College of London, Osman  w London School of 
Economics. Znudzeni zajęciami postanowili założyć zespół. Najpierw 
Anderson wciągnął doń swoją koleżankę ze studiów i sympatię  
Frischmann. Następnie ogłosili w tygodniku "New Musical Express", że 
szukają basisty, i spośród kandydatów, którzy odpowiedzieli, wyłonili 
Butlera. Z początku postanowili nie angażować perkusisty, miał im 
wystarczyć automat perkusyjny, ale później  również poprzez ogłoszenie 
prasowe  zwerbowali Joyce'a. Zaczęli tworzyć piosenki, a najlepsze 
nagrywali (skromne
sesje finansował zaprzyjaźniony z nimi sprzedawca ryb).
 
Ukazała się tylko jedna - Wonderful Sometimes na składankowej kasecie "What The Worid Is Waiting For", wydanej w kwietniu 1989 przez firmę Powerhaus.
 Uczestniczyli w radiowych konkursach dla muzykujących amatorów, 
kilkakrotnie zwyciężyli w Gary Crowley's Demo Clash. Z coraz większym 
powodzeniem koncertowali w londyńskich klubach, np. otwierali występy Claire Grogan.
 Podobali się zarówno słuchaczom, jak i recenzentom. Moda na brzmienie 
manchesterskie sprawiła jednak, że publiczność na jakiś czas się od nich
 odwróciła. Zarejestrowali kolejne dwa utwory, Be My God i Art, ale mała firma R M L
 z Brighton, która miała wydać je na singlu, w ostatniej chwili z tego 
zrezygnowała. Starali się wszakże nie zrażać niepowodzeniami.
 
W końcu 1991 ustalił się skład - odeszła Frischmann, a na miejsce Joyce'a dołączył Gilbert. W tym samym czasie znaleźli menażera z prawdziwego zdarzenia - Johna Eydmanna (opiekował się już grupą Spitfire). W styczniu 1992 odnieśli sukces na festiwalu niezależnego rocka - On '92 w New Cross Venue w Londynie. Wkrótce potem udało im się podpisać kontrakt z małą firmą fonograficzną Nude. Jego pierwszymi owocami były dwa single: The Drowners z maja i Metal Mickey z września tego roku. Obydwa zyskały znaczną popularność. Jednakże zanim jeszcze trafiły na rynek, o zespole było głośno. Świadczył o tym chociażby koncert w pubie Falcon wiosną 1992, na który przybyło wielu znanych muzyków, choćby MORRISSEY (później włączył do repertuaru koncertowego jedną piosenkę z maksisingla The Drowners - My Insatiable One), Suggs, Kirsty MacColl, Mark Nevin.
W kwietniu tygodnik "Melody Maker" ogłosił kwartet najlepszym młodym zespołem w Wielkiej Brytanii.
 Początkom kariery Suede towarzyszyły też kontrowersje, związane przede 
wszystkim z manifestowanym na każdym kroku biseksualizmem Andersona. Nie
 zaszkodziły one zespołowi. W tym czasie otrzymał bowiem propozycje 
współpracy od kilku dużych firm płytowych,jak Sony, Island i East West. Podpisał kontrakt z Sony. 
W marcu 1993 ukazała się płyta Suede, promowana singlami Animal Nitrate z lutego i So Young z maja tego roku. Powstała w czternaście dni kosztem ponad stu tysięcy funtów przy pomocy pianisty Eda Bullera, byłego muzyka The Psychedelic Furs,
 jako producenta. Odniosła zdumiewający sukces - już w pierwszych dniach
 sprzedaży rozeszła się w liczbie ponad stu tysięcy egzemplarzy. 
Zawierała bardzo urozmaicony repertuar, od dynamicznych, zdecydowanie 
rockowych utworów w rodzaju Moving i Metal Mickey po nastrojowe, subtelnie opracowane, przesycone poetycką aurą ballady, jak She's Not Dead, Sleeping Pills i The Next Live. Ujawniała różne wpływy, przede wszystkim twórczości Davida Bowiego z początku lat siedemdziesiątych, ale też dokonań Television, The Cure, The Smiths i innych. Teksty intrygowały perwersyjną atmosferą - dotyczyły np. miłości homoseksualnej (Animal Nitrate), transwestytyzmu (Animal Lover). Utwór Moving On
 zawierał aluzje do zerwanego już związku Andersona z Frischmann. W 
atmosferę albumu wprowadzała fotografia na okładce, przedstawiająca dwie
 całujące się, nagie kobiety, wybrana z albumu Stolen Glances 
poświęconego miłości lesbijskiej.
 
Wielkim wydarzeniem w karierze Suede był zorganizowany w czerwcu 1993 w Clapham Grand w Londynie spektakularny koncert na rzecz Red Hot AIDS Trust (słynny reżyser Derek Jarman zilustrował poszczególne piosenki scenami ze swoich filmów). Koncert grupy w londyńskiej Brixton Academy w maju 1993 udokumentowano filmem Love And Poison (1993, reż.Wiz). Zapowiedzią drugiej płyty Suede był wydany w lutym 1994 singel Stay Together, intrygujący partią wokalną zbliżoną do rapowania. W tym czasie karierę grupy skomplikowało oskarżenie piosenkarki amerykańskiej Suede (właśc. Suzanne deBronkart) o bezprawne posłużenie się jej pseudonimem artystycznym. Formacja musiała przeobrazić się na rynek amerykański w London Suede. Muzycy grupy zaangażowali się w walkę o złagodzenie przepisów prawa brytyjskieqo dotyczących homoseksualistów.
| Single | ||||||
| Tytuł | Wykonawca | Data wydania | UK | US | Wytwórnia [UK]  | 
     Komentarz | 
| The drowners/To the birds | Suede | 05.1992 | 49[2] | - | Nude NUD 1 | [written by Brett Anderson/Bernard Butler][produced by Ed Buller] | 
| Metal Mickey/The pigs don' t fly | Suede | 09.1992 | 17[3] | - | Nude NUD 3 | [written by Brett Anderson/Bernard Butler][produced by Ed Buller] | 
| Animal nitrate/The big time | Suede | 02.1993 | 7[7] | - | Nude NUD 4 | [written by Brett Anderson/Bernard Butler][produced by Ed Buller] | 
| So young/High rising | Suede | 05.1993 | 22[3] | - | Nude NUD 5 | [written by Brett Anderson/Bernard Butler][produced by Ed Buller] | 
| Stay together/The living dead | Suede | 02.1994 | 3[7] | - | Nude NUD 9 | [written by Brett Anderson/Bernard Butler][produced by Ed Buller] | 
| We are the pigs/Killing of a flashboy | Suede | 09.1994 | 18[12] | - | Nude NUD 10 | [written by Brett Anderson/Bernard Butler][produced by Ed Buller] | 
| The wild ones/Modern boys | Suede | 11.1994 | 18[11] | - | Nude NUD 11 | [written by Brett Anderson/Bernard Butler][produced by Ed Buller] | 
| New generation/Together | Suede | 01.1995 | 21[10] | - | Nude NUD 12 | [written by Brett Anderson/Bernard Butler][produced by Ed Buller] | 
| Trash /Europe is our playground | Suede | 07.1996 | 3[15] | - | Nude NUD 21 | [silver-UK][written by Brett Anderson/Richard Oakes][produced by Ed Buller] | 
| Beautiful ones/By the sea | Suede | 10.1996 | 8[14] | - | Nude NUD 23 | [silver-UK][written by Brett Anderson/Richard Oakes][produced by Ed Buller] | 
| Saturday night/Picnic by the motorway [live] | Suede | 01.1997 | 6[14] | - | Nude NUD 24 | [written by Brett Anderson/Richard Oakes][produced by Ed Buller] | 
| Lazy /She [live] | Suede | 04.1997 | 9[11] | - | Nude NUD 27 | [written by Brett Anderson][produced by Ed Buller, Bruce Lampcov] | 
| Filmstar | Suede | 08.1997 | 9[11] | - | Nude NUD 30S | [written by Brett Anderson/Richard Oakes][produced by Ed Buller, Ian Caple] | 
| Electricity /Impliment,yeah! | Suede | 04.1999 | 5[13] | - | Nude NUD 43 | [written by Brett Anderson/Richard Oakes/Neil Codling][produced by Steve Osborne, Ben Hillier, Bruce Lampcov] | 
| She' s in fashion/Down | Suede | 06.1999 | 13[10] | - | Nude NUD 44 | [written by Brett Anderson, Neil Codling][produced by Steve Osborne, Mick Glossop] | 
| Everything will flow/Beautiful ones [live] | Suede | 09.1999 | 24[7] | - | Nude NUD 45 | [written by Brett Anderson, Richard Oakes][produced by Steve Osborne, Suede] | 
| Can' t get enough/Let go/Since you went away | Suede | 11.1999 | 23[5] | - | Nude NUD 47 | [written by Brett Anderson, Neil Codling][produced by Steve Osborne, Suede] | 
| Positivity | Suede | 09.2002 | 16[6] | - | Epic 6729492 | [written by Suede][produced by John Leckie, Stephen Street, Suede, Ken Thomas, Dick Meaney, Alex Silva] | 
| Obsessions | Suede | 11.2002 | 29[2] | - | Epic 6732942 | [written by Brett Anderson, Richard Oakes][produced by Stephen Street, Suede, Alex Silva, Cameron Craig, Sean Genockey, Tony Hoffer] | 
| Attitude /Golden gun | Suede | 10.2003 | 14[3] | - | Sony Music 6743582 | [written by Brett Anderson, Mat Osman][produced by Suede, Jim Abbiss, Ed Buller, Michael Ade] | 
| 
                         Albumy  | ||||||
| Tytuł | Wykonawca | Data wydania | UK | US | Wytwórnia [UK]  | 
     Komentarz | 
| Suede | Suede | 04.1993 | 1[1][22] | - | Nude NUD 1 | [gold-UK][produced by Ed Buller] | 
| Dog man star | Suede | 10.1994 | 3[30] | - | Nude NUD 3 | [gold-UK][produced by Ed Buller] | 
| Coming up | Suede | 09.1996 | 1[1][72] | - | Nude NUD 6 | [platinium-UK][produced by Ed Buller] | 
| Sci-fi Lullabies | Suede | 10.1997 | 9[6] | - | Nude NUD 9 | [produced by Ed Buller] | 
| Head music | Suede | 05.1999 | 1[1][22] | - | Nude NUD 14 | [gold-UK][produced by Steve Osborne] | 
| A new morning | Suede | 10.2002 | 24[4] | - | Epic 5089569 | [produced by Stephen Street, John Leckie] | 
| Singles | Suede | 11.2003 | 31[6] | - | Sony Music 5136042 | [gold-UK][produced by Ed Buller, Steve Osborne, Stephen Street, John Leckie, Dave Eringa, Jim Abbiss ,Tore Johansson, Mike Christie, Michael Ade] | 
| The Best of Suede | Suede | 11.2010 | 31[2] | - | Suede Limited SUECD 01 | [silver-UK][produced by Ed Buller, Steve Osborne, Bruce Lampcov, Stephen Street, John Leckie and Dave Eringa] | 
| Suede | Suede | 06.2011 | 74[1] | - | Edsel EDSG 8001 | - | 
| Dog man star | Suede | 06.2011 | 63[1] | - | Edsel EDSG 8002 | [produced by Ed Buller] | 
| Bloodsports | Suede | 03.2013 | 10[5] | - | Suede SUECDX 001 | [produced by Ed Buller] | 
| Night Thoughts | Suede | 02.2016 | 6[4] | - | Rhino 0825646032754 | [gold-UK][produced by Ed Buller, Neil Codling] | 
| The Blue Hour | Suede | 10.2018 | 5[2] | - | Rhino 0190295642709 | [produced by Alan Moulder] | 
| Beautiful Ones: The Best of Suede 1992 – 2018 | Suede | 10.2020 | 16[2] | - | Edsel EDSL 0073 | - | 

Brak komentarzy:
Prześlij komentarz