Mandalaband

Zespół narodził się w Camel Studios w Poynton w Wielkiej Brytanii z inicjatywy muzyka, kompozytora i producenta Davida Rohla, który wcześniej działał w formacji The Sign Of Life (przemianowanej później na Ankh). W nowym przedsięwzięciu towarzyszył mu perkusista Tony Cresswell, a skład Mandalaband poszerzyli niebawem: Vic Emerson (instr. klawiszowe), John Stimpson (bas), Ashley Mulford (gitara) i David Durant (śpiew).

Podpisawszy kontrakt z wytwórnią Chrysalis, muzycy w 1975 r. zapewnili sobie miejsce zespołu towarzyszącego Robinowi Trowerowi podczas jego brytyjskiej trasy, po czym przystąpili do pracy nad debiutanckim albumem, który stał się powodem konfliktu z wytwórnią. Szefowie Chrysalis zaangażowali bowiem do roli producenta Johna Alcocka, w wyniku czego urażony Rohl opuścił zespół! Gdy nagrania nie przyniosły spodziewanych efektów, skruszone szefostwo nakłoniło Rohla do powrotu i to on właśnie nadał ostateczny kształt albumowi Mandalaband.

Long-play nie oddał jednak w pełni potęgi i epickiego rozmachu oryginalnej wizji Rohla. Czteroczęściowa kompozycja "Om Mani Padnie Hum" ze śpiewanymi po tybetańsku mantrami na tle skomplikowanej aranżacji, chóru i syntezatorów imitujących sekcję smyczków znajdowała się na zdecydowanie przeciwnym biegunie niż dominująca część rockowej twórczości tego okresu i bardzo zaskoczyła słuchaczy. Wkrótce potem Rohl znalazł się w studiu Indigo Sound w Manchesterze, gdzie jako inżynier współpracował z takimi sławami jak Marc Bolan, Thin Lizzy i Barclay James Harvest. Pozostali członkowie Mandalaband z nowym wokalistą Paulem Youngiem i dodatkowym gitarzystą Ianem Wilsonem (obaj eks-Gyro) rozpoczęli działalność jako Sad Cafe.

W 1976 r. Rohl przejął od swego dawnego kolegi z Ankh stanowisko głównego inżyniera w Strawberry Studios, gdzie wyprodukował całą serię albumów i singli dla artystów takich jak Barclay James Harvest, Maddy Prior, Tim Hart i Roy Hill. W tym okresie wytwórnia Chrysalis nadal pragnęła korzystać z jego usług jako twórcy i wykonawcy i na propozycję jej kierownictwa utrzymano nazwę Mandalaband na potrzeby następnego projektu Rohla. Miała nim być seria trzech albumów opowiadających historię tajemniczego drogocennego kamienia posiadającego magiczno-mistyczne właściwości. Jak się później okazało, skończyło się na jednym wydawnictwie. W jego nagraniu wzięli udział m.in. Justin Hayward z The Moody Blues, członkowie Barclay James Harvest, Maddy Prior, Paul Young i wielu wielu innych. Po prawie dwóch latach pracy na rynku ukazał się album The Eye Of Wendor: Prophecies.

Choć w Wielkiej Brytanii, Niemczech, Holandii, Kanadzie, Japonii i Australii sprzedawał się całkiem przyzwoicie, zaniechano prac nad pozostałymi częściami trylogii, gdyż wytwórnia Chrysalis obawiała się podjąć związane z tym ryzyko finansowe. David nie zerwał jednak kontaktów z muzycznym biznesem; pisał ścieżki dźwiękowe do filmów telewizyjnych i występował jako producent. Poświęcał się też swojej drugiej miłości - historii starożytnej. Jest wybitnym egiptologiem, dyrektorem Instytutu Nauk Interdyscyplinarnych i wydawcą "Journal of the Ancient Chronology Forum".

Albumy

Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Mandalaband	Mandalaband	10.1975	-	-	Chrysalis CHR 1095	[produced by John Alcock ]
The Eye of Wendor: Prophecies	Mandalaband	05.1978	-	-	Chrysalis	-