Wet Wet Wet to założona w latach 80-tych szkocka grupa stylistycznie mieszcząca się w pop-rocku. Przez pierwsze dziesięć lat działalności Wet Wet Wet nagrali 7 albumów studyjnych, z czego trzy wspięły się w Wielkiej Brytanii na sam szczyt list bestsellerów.
Międzynarodowy sukces zespół zawdzięcza wydanemu w 1994 roku singlowi "Love is All Around", który został nagrany na potrzeby filmu "Cztery wesela i pogrzeb".
Tworzący Wet Wet Wet Marti Pellow (wokal), Tommy Cunningham (perkusja), Graeme Clark (bas) i Neil Mitchell (klawisze) przygodę z muzyką zaczęli w pierwszej połowie lat 80-tych, kiedy założyli wspólnie formację o nazwie Vortex Motion. - Mieliśmy do wyboru zostać ulicznymi bandziorami, grać w nogę albo zająć muzyką - wspominał Cunningham. - Wybraliśmy tę ostatnią opcję. W początkowym okresie próby odbywały się w mieszkaniu Clarka. Członkowie zespołu mieli bardzo rozległe muzyczne horyzonty - do ich mistrzów należeli m.in. The Clash, The Beatles, Stevie Wonder, Jimmy Webb, Elvis Costello czy Donna Summer. Styl kapeli był wypadkową ich fascynacji - wyłapać w nim można było elementy soulu, reggae, popu czy bardziej komercyjnej odmiany rocka. W przyszłości zmianie uległ szyld zespołu - na Wet Wet Wet - został on zaczerpnięty z wersu piosenki "Gettin, Havin' and Holdin'" Scritti Politti ("...his face was wet wet with tears"). Poza zmianą nazwy, w tamtym okresie doszło do jeszcze jednego istotnego wydarzenia - jako gitarzysta dołączył do grupy Graeme Duffin, choć nie został piątym oficjalnym członkiem. Kiedy wszystkie elementy były gotowe, przyszedł czas na występy - zespół zadebiutował przed publicznością w Multi Media Club w Glasgow w 1983 roku.
Następne dwa lata upłynęły formacji na koncertowaniu, powstały także pierwsze kasety demo. W 1985 roku muzykom udało się przekonać do siebie szefostwo wytwórni Polygram, co przyniosło wymierny efekt w postaci kontraktu płytowego. I tak w styczniu 1986 roku skład udał się do Memphis w USA, gdzie do czerwca pracował nad materiałem mającym wypełnić debiutancki longplay. Pierwszy zwiastun dzieła, w postaci singla z nagraniem "Wishing I Was Lucky", ukazał się w kwietniu następnego roku. Utwór, jak na nieznaną wówczas kapelę, spisał się bardzo dobrze na brytyjskich listach przebojów - dotarł do 6. pozycji. - Stałem w kolejce w jakimś sklepie w Glasgow, kiedy nagle usłyszałem utwór w radiu - wspominał Tommy. - Zacząłem wykrzykiwać do wszystkich "To ja i moi kumple!". To było naprawdę niesamowite uczucie, nigdy nie zapomnę tej chwili. We wrześniu na sklepowe półki powędrował pełen album, zatytułowany "Popped In Souled Out", który okazał się jeszcze większym sukcesem od małej płytki - w styczniu 1988 roku dotarł na sam szczyt zestawień w Wielkiej Brytanii. W tym samym roku grupa udała się w trasę, początkowo po Wyspach, następnie przyszedł czas na Europę i Japonię. Podczas 40 koncertów artyści zagrali dla ponad pół miliona osób. - Po naszym pierwszym brytyjskim tournée uświadomiłem sobie o ogromie tego wszystkiego - opowiadał Cunningham. - Zacząłem poważnie martwić się tym wszystkim, czy damy radę to udźwignąć, odnieśliśmy naprawdę spory sukces. Na wiosnę muzycy zarejestrowali własną wersję piosenki The Beatles, "With a Little Help from My Friends", z którego dochód został przeznaczony na cele dobroczynne. Przeróbka okazała się pierwszym numerem jeden w karierze grupy.
- Bardzo wiele kapel, które we wczesnym okresie osiągnęły sukces, w proporcjonalnym tempie znikały bez śladu, nie mieliśmy zamiaru być kolejną - opowiadał Mitchell. - Długowieczność była naszym celem, tak jak i pisanie dobrych piosenek. Nie tracąc czasu, jeszcze przed końcem roku muzycy uwinęli się z wydaniem drugiego studyjnego krążka, pod tytułem "The Memphis Sessions". Longplay cieszył się powodzeniem zbliżonym do debiutu i ugruntował pozycję Wet Wet Wet jako jednej z najciekawszych poprockowych grup na Wyspach pod koniec lat 80-tych. Do 1992 roku, na rynku ukazały się trzy następne studyjne albumy zespołu "Holding Back the River", "Cloak & Dagger" (wydany został pod nazwą Maggie Pie & The Impostors) oraz "High on the Happy Side", a w 1993 roku podsumowujący dotychczasowy dorobek bandu kompilacyjny zestaw "End of Part One: Their Greatest Hits". Rok później grupa zarejestrowała przeróbkę piosenki "Love is All Around" z repertuaru The Troggs, która, jak pokazała przyszłość, okazała się największym przebojem w karierze Szkotów i zapewniła międzynarodową sławę (kompozycja posłużyła jako motyw przewodni do filmu "Cztery wesela i pogrzeb" z Hugh Grantem w roli głównej). - Praca nad kawałkiem była bardzo przyjemna, ponieważ tak w rzeczywistości, nie trzeba było dużo nad nim myśleć - tłumaczył Graeme. - Przerobiliśmy ją bardzo szybko, przyszliśmy do studia z dużym zapasem piwa. Zrobiliśmy ją w jakieś półtora dnia i jak skończyliśmy zastanawialiśmy się co powiedzą na naszą wersję ludzie. W tym samym czasie, artyści zaangażowali się także jako sponsorzy drużyny piłkarskiej z ich rodzinnego miasta, Clydebank.
W drugiej połowie lat 90-tych, Wet Wet Wet z powodzeniem kontynuowało działalność (w 1995 roku pojawił się piąty krążek "Picture This", a jego następca "10" premierę miał dwa lata później), niemniej atmosfera wewnątrz zespołu zaczęła być nieciekawa. Przede wszystkim, muzycy przestali dogadywać się w kwestiach finansowych. Sytuacja stała się na tyle nieznośna, że w 1997 roku Cunningham postanowił rozstać się z kolegami (założył później kapelę The Sleeping Giants). To jednak nie był jedyny problem - Pellow zaczął mieć poważne kłopoty z heroiną. - To był podręcznikowy przykład uzależnienia - opowiadał po latach wokalista. - Nie mogłem bez niej funkcjonować. Nie ma żadnej romantycznej strony heroiny. To naprawdę jest wielkie bagno (ostatecznie z nałogiem się uporał, co określił po latach, największym osiągnięciem w życiu). W 1999 roku Marti zapragnął spróbować sił jako solista, co przełożyło się na opuszczenie składu zespołu i ostatecznie jego rozpad.
Jego pierwszy autorski krążek, zatytułowany "Smile" premierę miał w czerwcu 2001, jednak nie spotkał się z zainteresowaniem zbliżonym do albumów macierzystej formacji.
W październiku 2003 roku zmarła matka Pellowa, aby oddać hołd wokaliście, na jej pogrzeb przybyli także pozostali trzej muzycy Wet Wet Wet. - To był naprawdę bardzo mocny gest - wyznał frontman. - Takie chwile powodują, że chce się spojrzeć na przeszłość z innej perspektywy. Nam nigdy nie chodziło wyłącznie o muzykę, byliśmy dla siebie niemal jak bracia. Spotkanie stało się impulsem do powrotu grupy, do którego doszło w 2004 roku (w oryginalnym, czteroosobowym składzie). Na początek przyszły koncerty, następnie muzycy udali się także do studia, gdzie zarejestrowali nową kompozycję "All I Want", z myślą o kompilacyjnym krążku "Greatest Hits" (ukazał się w listopadzie 2004 roku). Na w pełni premierowy album muzycy kazali fanom czekać kolejne trzy lata - pojawił się w sprzedaży w 2007 roku, a zatytułowany był "Timeless". Longplay, podobnie jak promujące go dwa single "Too Many People" i "Weightless" nawet nie otarły się jednak o poziom poprzednich wydawnictw kapeli (płyta nie przedostała się w Wielkiej Brytanii nawet do Top 40).
W lipcu 2010 roku doszło do rozłamu wewnątrz grupy. Za pośrednictwem serwisu Twitter, Clark poinformował fanów, o tym, że nie jest już członkiem Wet Wet Wet. - Po latach poszukiwań podjąłem decyzję o opuszczeniu Wet Wet Wet - napisał. - To była naprawdę niesamowita podróż - ale nadszedł dla mnie czas na ruszenie inną drogą. Zespół oficjalnie nie skomentował odejścia kolegi.
Międzynarodowy sukces zespół zawdzięcza wydanemu w 1994 roku singlowi "Love is All Around", który został nagrany na potrzeby filmu "Cztery wesela i pogrzeb".
Tworzący Wet Wet Wet Marti Pellow (wokal), Tommy Cunningham (perkusja), Graeme Clark (bas) i Neil Mitchell (klawisze) przygodę z muzyką zaczęli w pierwszej połowie lat 80-tych, kiedy założyli wspólnie formację o nazwie Vortex Motion. - Mieliśmy do wyboru zostać ulicznymi bandziorami, grać w nogę albo zająć muzyką - wspominał Cunningham. - Wybraliśmy tę ostatnią opcję. W początkowym okresie próby odbywały się w mieszkaniu Clarka. Członkowie zespołu mieli bardzo rozległe muzyczne horyzonty - do ich mistrzów należeli m.in. The Clash, The Beatles, Stevie Wonder, Jimmy Webb, Elvis Costello czy Donna Summer. Styl kapeli był wypadkową ich fascynacji - wyłapać w nim można było elementy soulu, reggae, popu czy bardziej komercyjnej odmiany rocka. W przyszłości zmianie uległ szyld zespołu - na Wet Wet Wet - został on zaczerpnięty z wersu piosenki "Gettin, Havin' and Holdin'" Scritti Politti ("...his face was wet wet with tears"). Poza zmianą nazwy, w tamtym okresie doszło do jeszcze jednego istotnego wydarzenia - jako gitarzysta dołączył do grupy Graeme Duffin, choć nie został piątym oficjalnym członkiem. Kiedy wszystkie elementy były gotowe, przyszedł czas na występy - zespół zadebiutował przed publicznością w Multi Media Club w Glasgow w 1983 roku.
Następne dwa lata upłynęły formacji na koncertowaniu, powstały także pierwsze kasety demo. W 1985 roku muzykom udało się przekonać do siebie szefostwo wytwórni Polygram, co przyniosło wymierny efekt w postaci kontraktu płytowego. I tak w styczniu 1986 roku skład udał się do Memphis w USA, gdzie do czerwca pracował nad materiałem mającym wypełnić debiutancki longplay. Pierwszy zwiastun dzieła, w postaci singla z nagraniem "Wishing I Was Lucky", ukazał się w kwietniu następnego roku. Utwór, jak na nieznaną wówczas kapelę, spisał się bardzo dobrze na brytyjskich listach przebojów - dotarł do 6. pozycji. - Stałem w kolejce w jakimś sklepie w Glasgow, kiedy nagle usłyszałem utwór w radiu - wspominał Tommy. - Zacząłem wykrzykiwać do wszystkich "To ja i moi kumple!". To było naprawdę niesamowite uczucie, nigdy nie zapomnę tej chwili. We wrześniu na sklepowe półki powędrował pełen album, zatytułowany "Popped In Souled Out", który okazał się jeszcze większym sukcesem od małej płytki - w styczniu 1988 roku dotarł na sam szczyt zestawień w Wielkiej Brytanii. W tym samym roku grupa udała się w trasę, początkowo po Wyspach, następnie przyszedł czas na Europę i Japonię. Podczas 40 koncertów artyści zagrali dla ponad pół miliona osób. - Po naszym pierwszym brytyjskim tournée uświadomiłem sobie o ogromie tego wszystkiego - opowiadał Cunningham. - Zacząłem poważnie martwić się tym wszystkim, czy damy radę to udźwignąć, odnieśliśmy naprawdę spory sukces. Na wiosnę muzycy zarejestrowali własną wersję piosenki The Beatles, "With a Little Help from My Friends", z którego dochód został przeznaczony na cele dobroczynne. Przeróbka okazała się pierwszym numerem jeden w karierze grupy.
- Bardzo wiele kapel, które we wczesnym okresie osiągnęły sukces, w proporcjonalnym tempie znikały bez śladu, nie mieliśmy zamiaru być kolejną - opowiadał Mitchell. - Długowieczność była naszym celem, tak jak i pisanie dobrych piosenek. Nie tracąc czasu, jeszcze przed końcem roku muzycy uwinęli się z wydaniem drugiego studyjnego krążka, pod tytułem "The Memphis Sessions". Longplay cieszył się powodzeniem zbliżonym do debiutu i ugruntował pozycję Wet Wet Wet jako jednej z najciekawszych poprockowych grup na Wyspach pod koniec lat 80-tych. Do 1992 roku, na rynku ukazały się trzy następne studyjne albumy zespołu "Holding Back the River", "Cloak & Dagger" (wydany został pod nazwą Maggie Pie & The Impostors) oraz "High on the Happy Side", a w 1993 roku podsumowujący dotychczasowy dorobek bandu kompilacyjny zestaw "End of Part One: Their Greatest Hits". Rok później grupa zarejestrowała przeróbkę piosenki "Love is All Around" z repertuaru The Troggs, która, jak pokazała przyszłość, okazała się największym przebojem w karierze Szkotów i zapewniła międzynarodową sławę (kompozycja posłużyła jako motyw przewodni do filmu "Cztery wesela i pogrzeb" z Hugh Grantem w roli głównej). - Praca nad kawałkiem była bardzo przyjemna, ponieważ tak w rzeczywistości, nie trzeba było dużo nad nim myśleć - tłumaczył Graeme. - Przerobiliśmy ją bardzo szybko, przyszliśmy do studia z dużym zapasem piwa. Zrobiliśmy ją w jakieś półtora dnia i jak skończyliśmy zastanawialiśmy się co powiedzą na naszą wersję ludzie. W tym samym czasie, artyści zaangażowali się także jako sponsorzy drużyny piłkarskiej z ich rodzinnego miasta, Clydebank.
W drugiej połowie lat 90-tych, Wet Wet Wet z powodzeniem kontynuowało działalność (w 1995 roku pojawił się piąty krążek "Picture This", a jego następca "10" premierę miał dwa lata później), niemniej atmosfera wewnątrz zespołu zaczęła być nieciekawa. Przede wszystkim, muzycy przestali dogadywać się w kwestiach finansowych. Sytuacja stała się na tyle nieznośna, że w 1997 roku Cunningham postanowił rozstać się z kolegami (założył później kapelę The Sleeping Giants). To jednak nie był jedyny problem - Pellow zaczął mieć poważne kłopoty z heroiną. - To był podręcznikowy przykład uzależnienia - opowiadał po latach wokalista. - Nie mogłem bez niej funkcjonować. Nie ma żadnej romantycznej strony heroiny. To naprawdę jest wielkie bagno (ostatecznie z nałogiem się uporał, co określił po latach, największym osiągnięciem w życiu). W 1999 roku Marti zapragnął spróbować sił jako solista, co przełożyło się na opuszczenie składu zespołu i ostatecznie jego rozpad.
Jego pierwszy autorski krążek, zatytułowany "Smile" premierę miał w czerwcu 2001, jednak nie spotkał się z zainteresowaniem zbliżonym do albumów macierzystej formacji.
W październiku 2003 roku zmarła matka Pellowa, aby oddać hołd wokaliście, na jej pogrzeb przybyli także pozostali trzej muzycy Wet Wet Wet. - To był naprawdę bardzo mocny gest - wyznał frontman. - Takie chwile powodują, że chce się spojrzeć na przeszłość z innej perspektywy. Nam nigdy nie chodziło wyłącznie o muzykę, byliśmy dla siebie niemal jak bracia. Spotkanie stało się impulsem do powrotu grupy, do którego doszło w 2004 roku (w oryginalnym, czteroosobowym składzie). Na początek przyszły koncerty, następnie muzycy udali się także do studia, gdzie zarejestrowali nową kompozycję "All I Want", z myślą o kompilacyjnym krążku "Greatest Hits" (ukazał się w listopadzie 2004 roku). Na w pełni premierowy album muzycy kazali fanom czekać kolejne trzy lata - pojawił się w sprzedaży w 2007 roku, a zatytułowany był "Timeless". Longplay, podobnie jak promujące go dwa single "Too Many People" i "Weightless" nawet nie otarły się jednak o poziom poprzednich wydawnictw kapeli (płyta nie przedostała się w Wielkiej Brytanii nawet do Top 40).
W lipcu 2010 roku doszło do rozłamu wewnątrz grupy. Za pośrednictwem serwisu Twitter, Clark poinformował fanów, o tym, że nie jest już członkiem Wet Wet Wet. - Po latach poszukiwań podjąłem decyzję o opuszczeniu Wet Wet Wet - napisał. - To była naprawdę niesamowita podróż - ale nadszedł dla mnie czas na ruszenie inną drogą. Zespół oficjalnie nie skomentował odejścia kolegi.
Single | ||||||
Tytuł | Wykonawca | Data wydania | UK | US | Wytwórnia [UK] | Komentarz |
Wishing i was lucky/Words of wisdom | Wet Wet Wet | 04.1987 | 6[14] | 58[8] | Precious JEWEL 3 | [Writers: Marti Pellow/Graham Clarke/Neil Mitchell/Tom Cunningham][Producers: Wet Wet Wet/Wilf Smarties] |
Sweet little mystery/Don't let me be lonely tonight | Wet Wet Wet | 08.1987 | 5[12] | - | Precious JEWEL 4 | [Writers: Graeme Clark,Van Morrison,John Martyn,Tommy Cunningham,Neil Mitchell,Marti Pellow][Producers: Michael Baker/Willie Mitchell] |
Angel eyes [Home and away]/We can love | Wet Wet Wet | 12.1987 | 5[12] | - | Precious JEWEL 6 | [Writers:Graeme Clark,Tommy Cunningham,Neil Mitchell,Marti Pellow,Chris Difford][Producers: Michael Baker/Axel Kroll] |
Temptation/Bottled emotions [Keen for loving] | Wet Wet Wet | 03.1988 | 12[8] | - | Precious JEWEL 7 | [Writers: Marti Pellow, Tommy Cunningham, Graeme Clark, Neil Mitchell][Producers: JWWWL] |
With a little help from my friends/She' s leaving home [Billy Bragg With Cara Tivey] | Wet Wet Wet/Billy Bragg | 05.1988 | 1[4][11] | - | Childline CHILD 1 | [Writers:Lennon, McCartney][Producers:Wet Wet Wet] |
Sweet surrender/This time [live] | Wet Wet Wet | 09.1989 | 6[8] | - | Precious JEWEL 9 | [Writers: Marti Pellow/Graham Clarke/Neil Mitchell/Tom Cunningham][Producers: Wet Wet Wet] |
Broke away/You've had it | Wet Wet Wet | 12.1989 | 19[7] | - | Precious JEWEL 10 | [Writers: Marti Pellow/Graham Clarke/Neil Mitchell/Tom Cunningham][Producers: Wet Wet Wet] |
Hold back the river/Key to your heart | Wet Wet Wet | 03.1990 | 31[4] | - | Precious JEWEL 11 | [Writers: Marti Pellow/Graham Clarke/Neil Mitchell/Tom Cunningham][Producers: Wet Wet Wet] |
Stay with me heartache/I feel fine | Wet Wet Wet | 08.1990 | 30[4] | - | Precious JEWEL 13 | [Writers: Marti Pellow/Graham Clarke/Neil Mitchell/Tom Cunningham][Producers: Wet Wet Wet] |
Make it tonight/Ordinary love | Wet Wet Wet | 09.1991 | 37[3] | - | Precious JEWEL 15 | [Writers: Marti Pellow/Graham Clarke/Neil Mitchell/Tom Cunningham][Producers: Wet Wet Wet] |
Put The Light On/Just like any other day | Wet Wet Wet | 11.1991 | 56[2] | - | Precious JEWEL 16 | [Writers: Marti Pellow/Graham Clarke/Neil Mitchell/Tom Cunningham][Producers: Wet Wet Wet] |
Goodnight girl/Ambrose wykes | Wet Wet Wet | 12.1991 | 1[4][11] | - | Precious JEWEL 17 | [Writers: Marti Pellow/Graham Clarke/Neil Mitchell/Tom Cunningham][Producers: Wet Wet Wet] |
More than love/Goodnight girl | Wet Wet Wet | 03.1992 | 19[5] | - | Precious JEWEL 18 | [Writers: Marti Pellow/Graham Clarke/Neil Mitchell/Tom Cunningham][Producers: Wet Wet Wet] |
Lip service EP. | Wet Wet Wet | 07.1992 | 15[5] | - | Precious JEWEL 19 | [Writers: Marti Pellow/Graham Clarke/Neil Mitchell/Tom Cunningham][Producers: Wet Wet Wet] |
Blue for you/This time [live] | Wet Wet Wet | 05.1993 | 38[2] | - | Precious JEWEL 20 | [Writers: Marti Pellow/Graham Clarke/Neil Mitchell/Tom Cunningham][Producers: Wet Wet Wet] |
Shed a tear/Everyday | Wet Wet Wet | 10.1993 | 22[5] | - | Precious JEWEL 21 | [Writers: Marti Pellow/Graham Clarke/Neil Mitchell/Tom Cunningham][Producers: Nile Rodgers] |
Cold cold heart/Roll 'um easy | Wet Wet Wet | 01.1994 | 20[4] | - | Precious JEWEL 22 | [Writers: Marti Pellow/Graham Clarke/Neil Mitchell/Tom Cunningham][Producers: Nile Rodgers] |
Love is all around/I can give you everything | Wet Wet Wet | 05.1994 | 1[15][37] | 41[20] | Precious JEWEL 23 | 3x-platinum-UK][oryginalnie nagrana przez Troggs ][Producers: Wet Wet Wet/Graeme Duffin][Writers: Reginald Presley][piosenka z filmu "Four weddings and the funeral"] |
Julia says/It's now or never | Wet Wet Wet | 03.1995 | 3[9] | - | Precious JEWEL 24 | [Writers: Marti Pellow/Graham Clarke/Neil Mitchell/Tom Cunningham][Producers: Wet Wet Wet] |
Don' t want to forgive me now/In the ghetto | Wet Wet Wet | 06.1995 | 7[8] | - | Precious JWLCD 25 | [Writers: Marti Pellow/Graham Clarke/Neil Mitchell/Tom Cunningham][Producers: Wet Wet Wet/Graeme Clark] |
Somewhere somehow/Morning | Wet Wet Wet | 09.1995 | 7[7] | - | Precious JWLCD 26 | [Producers: Graeme Clark/Graeme Duffin][Writers: Marti Pellow/Graham Clarke/Neil Mitchell/Tom Cunningham] |
She' s all on my mind/If you only knew | Wet Wet Wet | 11.1995 | 17[7] | - | Precious JWLCD 27 | [Writers: Marti Pellow/Graham Clarke/Neil Mitchell/Tom Cunningham] |
Morning/Julia says | Wet Wet Wet | 03.1996 | 16[4] | - | Precious JWLCD 28 | |
If i never see you again/Qu'est que c'est | Wet Wet Wet | 03.1997 | 3[8] | - | Precious JWLCD 29 | [Writers: Terry Britton/Graeme Clark/Graham Lyle/Marti Pellow][Producers: Graeme Clark/Graeme Duffin] |
Strange/Theme from Grand Prix | Wet Wet Wet | 06.1997 | 13[5] | - | Precious JWLCD 30 | [Writers: Marti Pellow, Tommy Cunningham, Graeme Clark, Neil Mitchell, Graeme Duffin][Producers: Graeme Clark/Graeme Duffin] |
If i never see you again/Qu'est que c'est [re-entry] | Wet Wet Wet | 06.1997 | 72[1] | - | Precious JWLCD 29 | [Writers: Terry Britton/Graeme Clark/Graham Lyle/Marti Pellow][Producers: Graeme Clark/Graeme Duffin] |
Yesterday/Maybe i'm in love | Wet Wet Wet | 08.1997 | 4[6] | - | Precious JwLCD 31 | [Writers: John Lennon/Paul McCartney][Producers: Graeme Clark/Graeme Duffin] |
All I Want | Wet Wet Wet | 11.2004 | 14[3] | - | Mercury 9868448 | [Writers: Marti Pellow/Graham Clarke/Neil Mitchell/Tom Cunningham][Producers: Wet Wet Wet] |
Too Many People | Wet Wet Wet | 11.2007 | 46[1] | - | Dry DRY 2SCX | [Writers: Marti Pellow/Graham Clarke/Neil Mitchell][Producers: Graeme Clark] |
Weightless | Wet Wet Wet | 02.2008 | 10[2] | - | Dry DRY 3SCX | [Writers: Graeme Clark, Neil Mitchell, Marti Pellow][Producers: Graeme Clark] |
Albumy | ||||||
Tytuł | Wykonawca | Data wydania | UK | US | Wytwórnia [UK] | Komentarz |
Popped in souled out | Wet Wet Wet | 10.1987 | 1[1][75] | 123[7] | Precious 8327262 | [5x-platinum-UK][Producers: Axel Kröll, JWWWL, Michael Baker, Wilf Smarties] |
The Memphis sessions | Wet Wet Wet | 11.1988 | 3[13] | - | Precious JWWWL 2 | [platinum-UK][Producers: Willie Mitchell] |
Holding back the river | Wet Wet Wet | 11.1989 | 2[28] | - | Precious 842 011 1 | [2x-platinum-UK][Producers: Wet Wet Wet] |
High on the happy side | Wet Wet Wet | 01.1992 | 1[2][26] | - | Precious 5104272 | [silver-UK][Producers: Wet Wet Wet, Albhy Galuten, Axel Kröll] |
Live at The Royal Albert Hall | Wet Wet Wet | 05.1993 | 10[4] | - | Precious 5147742 | [Producers: Wet Wet Wet] |
End of Part One-Their Greatest Hits | Wet Wet Wet | 11.1993 | 1[5][105] | - | Precious 5184772 | [3x-platinum-UK][Producers: Wet Wet Wet] |
Picture this | Wet Wet Wet | 04.1995 | 1[3][56] | - | Precious 5268512 | [3x-platinum-UK][Producers: Wet Wet Wet] |
10 | Wet Wet Wet | 03.1997 | 2[26] | - | Precious 5345852 | [platinum-UK][Producers: Graeme Clark/Graeme Duffin] |
The Greatest hits | Wet Wet Wet | 11.2004 | 13[17] | - | Mercury 9868668 | [platinum-UK][Producers:Wet Wet Wet/Guy Chambers/Richard Flack/Steve Power/Wilf Smerties/Michael Baker/Axel Kroell/various] |
Timeless | Wet Wet Wet | 11.2007 | 41[2] | - | Dry DRY 1 | [Producers: Graeme Clark] |
Step by Step: The Greatest Hits | Wet Wet Wet | 12.2013 | 53[3] | - | EMI 3757033 | - |
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz