W pierwszym bardziej stabilnym składzie znaleźli się też Mark "Vudi" Pankler Las Vegas, Nevada) - dr. Na początku lat dziewięćdziesiątych doszło do kilku zmian. Najpierw odszedł Allen, później dołączył Bruce Kaphan (7.01.1955, San Francisco, Kalifornia) - g, b, k, perc, a w końcu Mooneya zastąpił Mike Simms - dr. W 1995 grupa zaniechała dalszej działalności.
Już w drugiej połowie lat osiemdziesiątych nagrała kilka płyt dla małych niezależnych firm amerykańskich i brytyjskich, ale przeszły one bez echa. Dopiero w latach dziewięćdziesiątych zaczęła odnosić niewielkie sukcesy, zwłaszcza w Europie, gdzie częściej koncertowała niż w Stanach; np. w 1991 wzięła udział w festiwalu w Reading w Wielkiej Brytanii, a w 1993 - w Roskilde w Danii.
Zaproponowała wysmakowane piosenki i ballady, pełne melancholii, inspirowane muzyką folk i country, ale też rockiem lat sześćdziesiątych i siedemdziesiątych (Vudi i Pearson debiutowali w zespołach grających country, Eitzel i Mooney - w formacjach punkrockowych; Eitzel m.in. w The Naked Skinnies w Ohio), np. Broken Glass, Room Above The Club, Rise, The Dead Part Of You, Johnny Mathis's Feet, Gratitude Walks On 6th Street, Will You Find Me, Apology For An Accident, I've Been A Mess Since You've Been Gone, Keep Me Around, The World Away, Can You Help Me. W aranżacjach wyeksponowała gitary, ale sięgała też po takie instrumenty, jak akordeon czy dulcimer.
Pisane przez Eitzela teksty były bolesnymi, choć naznaczonymi dozą autoironii i sarkazmu wyznaniami człowieka zmagającego się z przeraźliwą samotnością, brakiem wiary w sens życia, alkoholizmem (np. Outside This Bar, Electric Light, Bad Liquor, Miracle On 8th Street, What Godzilla Said To Good When His Name Wasn't Found In The Book Of Life, Wish The World Away, I Just Took My Two Sleeping Pills And Now I'm Like A Bridgeroom Standing At The Altar). Rzadziej dotyczyły innych spraw, np. z czułością ukazywały odchodzącą w niepamięć Amerykę niedalekiej przeszłości (np. Western Sky, Dallas Airports Bodybags, Over And Done). Recenzenci porównywali piosenki formacji do utworów mistrzów- Hanka Williamsa, Vana Morrisona, Nicka Drake'a, Joy Division czy R.E.M. Pozostała wszakże, w opinii jednego z krytyków, "'najsłabiej znaną spośród grup, jakie odcisnęły najsilniejsze piętno na rocku lat osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych". Nigdy nie zdobyła większej popularności i w 1995 Eitzel, zmęczony przypisaną mu przez prasę rolą "świętego straconych dusz", zdecydował się ją rozwiązać.
Eitzel jako solista zrealizował albumy "Songs Of Love - Live At The Borderline" (Alias, 1991), dokumentujący występ w Londynie, "60 Watt Silver Lining" (Virgin, 1996), "West" (Warner Brothers, 1997) i "Caught In A Trap And I Can't Back Out... 'Cause I Love You Too Much Baby" (Matador, 1998). Pozostali muzycy po rozwiązaniu American Music Club utworzyli zespół Cladhopper i z nim nagrali płytę "Red's Recovery Room" (My Own Planet,1999).
Single
Tytuł | Wykonawca | Data wydania | UK | US | Wytwórnia [UK] | Komentarz |
Johnny Mathis Feet | American Music Club | 04.1993 | 58[2] | - | Virgin VSC 1445 | [written by Mark Eitzel][Produced By Mitchell Froom] |
Wish The World Away (Part 1)/ I Just Took My Two Sleeping Pills And... | American Music Club | 09.1994 | 46[3] | - | Virgin VS 1512 | [written by Mark Eitzel][Produced By Joe Chiccarelli and AMC] |
Can You Help Me | American Music Club | .1994 | 91[2] | - | Virgin VS 1523 | [written by Mark Eitzel][Produced by American Music Club, Joe Chiccarelli] |
Albumy
Tytuł | Wykonawca | Data wydania | UK | US | Wytwórnia [UK] | Komentarz |
Mercury | American Music Club | 03.1993 | 41[2] | - | Virgin V 2708 | [Produced by Mitchell Froom and AMC] |
San Francisco | American Music Club | 09.1994 | 72[1] | - | Virgin V 2752 | [Produced by Joe Chiccarelli and AMC] |
Love Songs For Patriots | American Music Club | 09.2004 | 99[1] | - | Cooking Vinyl COOKCD 318 | [Produced by Mark and Tim] |
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz