Angelic Upstarts

Angelic Upstarts, grupa brytyjska. Powstała latem 1977r w Brockley Whim w South Shields w Yorkshire. Z początku tworzyli ją: Mensi (właśc. Thomas Mensforth) - voc, tp, do, Mond (właśc. Raymond Cowie) - g, perc, Steve Forsten -b i Decca Wade - dr. Niebawem Decca Wade odszedł, a na jego miejsce pojawił się Sticks (właśc. Keith Warrington) - dr. W grudniu 1979r miejsce Forstena zajął Ronnie Wooden - b. W październiku 1980 Woodena i Sicksa (odszedł do Cockney Rejects) zastąpili Glyn Warren -b i zaangażowany do formacji ponownie Decca Wade -dr, a jesienią 1982r ich z kolei Tony Feedback - b i Paul Thompson - dr, znany z Roxy Music; wówczas dołączył też Brian Hayes - g. Na początku 1983 zamiast Thompsona zaangażowano Petera „Piggy" Lamberta - dr. W czerwcu tego roku odeszli Cowie i Thompson. Grupa zawiesiła wtedy działalność, ale już w październiku wznowiła ją z nowym perkusistą Nickiem Buckiem -dr. W końcu 1986 przestała istnieć. Odradzała się w 1988 i 1992r.

Wystartowała w maju 1978 singlem The Murder Of Liddle Towers/Police Oppression, nagranym i wydanym własnym kosztem (w tysiącu egzemplarzy, z nalepką Dead), później wznowionym przez firmę Small Wonder. Zawierał on proste i hałaśliwe utwory punkrockowe w konwencji The Sex Pistols i The Clash z pełnymi jadu tekstami na temat brutalności policji (w The Murder Of Liddle Towers pod adresem stróżów prawa padało oskarżenie o śmiertelne pobicie homoseksualisty Liddle'a Towersa). Zwrócił na grupę uwagę Jimmy'ego Purseya, wokalisty Sham 69.

I dzięki jego poparciu podpisała niebawem kontrakt z fonograficznym gigantem - Warner Brothers. Pursey był producentem albumu „Teenage Warning" z sierpnia 1979r, promowanego singlami I'm An Upstart/Leave Me Alone z kwietnia i Teenage Warning/The Young Ones z lipca tego roku. Wszystkie te płyty pojawiły się na listach przebojów i ugruntowały wizerunek Angelic Upstarts jako zaangażowanej grupy punkrockowej podążającej śladem The Clash (np. Teenage Warning, Student Power, Never Again, We Are The People, Small Town Small Mind).

Podobny charakter miały późniejsze płyty formacji dla Warner Brothers i EMI Zonophone: albumy „We've Gotta Get Out Of This Place" z kwietnia 1980r, „2 000 000 Voices" z czerwca 1981r, koncertowy „Live" z września tego roku i bliższy już popu „Still From The Heart" z kwietnia 1982r, a także single Never Ad Nothing/Nowhere To Hide z października 1979r, Out Of Control/Shotgun Solution ze stycznia 1980r, We've Cotta Get Out Of This Place/Unsung Heroes z marca, Last Night Another Soldier/Man Who Came In From The Cold z lipca i England/Stick's Diary z listopada tego roku, Kids On The Street/The Sun Never Shines ze stycznia 1981r,  Understand/Never Come Back z maja i Different Strokes/Different Dub z października tego roku oraz Never Say Die/We Defy You z marca 1982r.

Spotykały się one jednak z coraz mniejszym zainteresowaniem ze strony słuchaczy i w 1982r po wygaśnięciu kontraktu z EMI Zonophone formacja związała się z mąłą niezależną firmą Anagram. W tym okresie - na płycie „Reason Why?" z grudnia 1983r i kolejnych singlach - odeszła od jednowymiarowego punk rocka ku muzyce bardziej urozmaiconej, wzbogaconej m.in. dźwiękami instrumentów klawiszowych i saksofonu, łagodniejszej w wyrazie (np. ożywiony elementami reggae song Reason Why?, wykonany bez akompaniamentu utwór Geordie's Wife). Pisane przez Mensiego teksty nie straciły wszakże nic z dawnego ostrza (Reason Why?, Never Give Up, Waiting Hating, Nobody Was Saved, Solidarity).

W tym samym kierunku zmierzała na płycie „The Power Of The Press", wydanej w styczniu 1986r przez Gas, a promowanej kontrowersyjnym singlem Brighton Bomb/Soldier z czerwca 1985r (utwór Brighton Bomb był pochwałą terroryzmu spod znaku Irlandzkiej Armii Republikańskiej). Nagrany w 1992r, po przewie w działalności, album „Bombed Out" był powrotem do wczesnego, jednoznacznie punkrockowego stylu Angelic Upstarts. Chociaż koncerty grupy przyciągały młodzież z kręgu prawicowego, faszyzującego Frontu Narodowego, Mensi dał się poznać w latach dziewięćdziesiątych jako aktywista ugrupowania Anti Fascist Action.

Single
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
I'm An Upstart/Leave Me Alone	Angelic Upstarts	04.1979	31[8]	-	Warner Brothers K 17 354	[written by Thomas Mensforth, Raymond Cowie][produced by Jimmy Pursey]
Teenage Warning/The Young Ones	Angelic Upstarts	08.1979	29[6]	-	Warner Brothers K 17 426	[written by T. Mensforth, R. Cowie][produced by Jimmy Pursey]
Never 'Ad Nothin'/Nowhere Left To Hide	Angelic Upstarts	11.1979	52[4]	-	Warner Brothers K 17 476	[written by Thomas Mensforth, Raymond Cowie][produced by Jimmy Pursey]
Out Of Control/Shotgun Solution	Angelic Upstarts	02.1980	58[3]	-	Warner Brothers K 17 558	[written by Thomas Mensforth, Raymond Cowie][produced by Peter Wilson]
We Gotta Get Out Of This Place/Unsung Heroes Part II	Angelic Upstarts	03.1980	65[2]	-	Warner Brothers K 17 586	[written by Mann, Weil][produced by Pete Wilson]
Last Night Another Soldier/The Man Who Came In From The Beano	Angelic Upstarts	08.1980	51[4]	-	Zonophone Z 7	[written by Thomas Mensforth, Raymond Cowie][produced by Pete Wilson]
Kids On The Street/The Sun Never Shines	Angelic Upstarts	02.1981	57[3]	-	Zonophone Z 16	[written by Thomas Mensforth, Raymond Cowie][produced by Peter Wilson]

Albumy
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Teenage Warning	Angelic Upstarts	08.1979	25[7]	-	Warner Brothers K 50634	[produced by Jimmy Pursey]
We Gotta Get out of This Place	Angelic Upstarts	04.1980	54[3]	-	Warner Brothers K 56806	[produced by Pete Wilson]
2,000,000 Voices	Angelic Upstarts	06.1981	32[3]	-	Zonophone ZONO 104	[produced by Angelic Upstarts, Ashley Goodall, Peter Wilson]
Angelic Upstarts Live	Angelic Upstarts	09.1981	27[7]	-	Zonophone ZEM 102	-