Echo & The Bunnymen

Echo & The Bunnymen, grupa brytyjska. Powstała w listopadzie 1978r w Liverpoolu. Jej założycielem był Ian McCulloch (właśc. Ian Stephen McCulloch; 5.05.1959, Liverpool) - voc, g, który wcześniej śpiewał z zespołami The Crucial Three i A Shallow Madness (w obu towarzyszył mu Julian Cope, późniejszy twórca Teardrop Explodes, w pierwszym także Pete Wylie, późniejszy twórca Wah!). Do współpracy zaprosił przede wszystkim Willa Sergeanta (właśc. William Sergeant; 12.04.1958, Liverpool) - g, k, z którym od kilku miesięcy muzykował w domu. A składu dopełnił Les Pattison (właśc. Leslie Thomas Pattison; 18.04.1958, Ormskirk koło Liverpoolu) - b. W tym czasie występowała bez perkusisty, wykorzystując automat perkusyjny Echo. Rozpatrywała różne zabawne nazwy wymyślane przez przyjaciela McCullocha - Paula Ellenbecka, np. Clycerol And The Fan Extractors i Mona Lisa And The Grease Skins, ostatecznie jednak wybrała Echo And The Bunnymen.

Jesienią 1979 dołączył Peter De Freitas (2.08.1961, Port Of Spain, Trynidad - 14.06.1989) - dr z zespołu Rigor Mortis And The Gravediggers; gdy w lutym 1986 odszedł na kilka miesięcy, by założyć zespół The Sex Gods (był w nim gitarzystą), najpierw zastępował go Blair Cunningham (11.10.1957, Memphis, Tennessee, Stany Zjednoczone) - dr z Haircut 100, a później David Palmer (29.05.1961, Chesterfield, Derbyshire) - dr z ABC. W kwietniu 1988 po raz ostatni na kilka lat wystąpiła w składzie z McCullochem; lider oświadczył bowiem, że odchodzi. Formacja postanowiła kontynuować działalność bez niego.


Ale gdy w 1989 zaczęła poszukiwanie nowego wokalisty, De Freitas zginął w wypadku motocyklowym. I minęło kilka kolejnych miesięcy, nim skompletowała skład. Znaleźli się w nim aż trzej nowi muzycy: Noel Burke - voc, znany z St. Vitus Dance, Damon Reece - dr, a także dotychczasowy szef tras koncertowych Jake Brockman - k, g, który już wcześniej, od 1981, sporadycznie wspierał ją na koncertach. W końcu 1992 zawiesiła działalność. I dopiero w końcu 1996 ją wznowiła w składzie: McCulloch, Sergeant, Pattison, Michael Lee - dr.


Zadebiutowała 15 listopada 1978 występem otwierającym koncert Teardrop Explodes w klubie Eric's przy Matthew Street w Liverpoolu, kilka kroków od Cavern, gdzie doświadczenia estradowe zdobywał przed laty zespół The Beatles. Wykonała rozciągnięty do piętnastu minut jedyny utwór, jaki miała wtedy w repertuarze - I Bagsy Yours (później przemianowany na Monkeys). Niebawem znalazła menażera, Billa Drummonda, byłego muzyka zespołu Big In Japan. I w marcu 1979 nagrała w małym liverpoolskim studiu August pierwszy singel - The Pictures On My Wall/Read It In Books (piosenka z repertuaru The Crucial Three, stworzona przez McCullocha razem z Cope'em). Płytka ukazała się w maju tego roku nakładem firmy Zoo Records, założonej przez Drummonda i jego partnera Davida Balfe'a, również wywodzącego się z Big In Japan. Odniosła pewien sukces i we wrześniu 1979 formacja podpisała kontrakt z małym wydawnictwem fonograficznym Korova, działającym w ramach wytwórni WEA.


I w trzy wiosenne tygodnie 1980 nagrała w studiu Rockfield w Monmouth w Walii z Drummondem i Balfe'em jako producentami pierwszy album - "Crocodiles". Wydany w lipcu 1980, promowany na pierwszej trasie po kraju, a w końcu roku także na tournee po Europie, zebrał świetne recenzje oraz dostał się do pierwszej dwudziestki list bestsellerów. Był co prawda dziełem dość wtórnym. Ujawniał, że natchnieniem dla Echo And The Bunnymen były dokonania The Doors (np. Crocodiles, Villiers Terrace), The Velvet Underground (np. Happy Death Man z dysonansową partią fortepianu i efektami orkiestrowymi), The Talking Heads (np. All That jazz, Going Up, Rescue) czy Joy Division (np. Pictures On My Wall). A jednak utwory grupy urzekały szlachetną prostotą, frapującym brzmieniem, np. przeszywającym, rozwibrowanym dźwiękiem gitary, oraz sugestywną atmosferą melancholii graniczącej z rozpaczą (emanującą zarówno z samej muzyki, jak i z poetyckich tekstów o treściach egzystencjalnych). W okresie gdy punk się zrutynizował, płytę przyjęto jak powiew świeżego powietrza. Nazywano ją nawet - nie bez przesady -pierwszym rockowym arcydziełem lat osiemdziesiątych; pisano też o początku kolejnego stylu w rocku - nowej psychodelii. Niestety, nie powtórzyły sukcesu "Crocodiles" single Rescue/Simple Stuff z maja 1980 i The Puppet/Do It Clean z września tego roku, ale całkiem nieźle sprzedała się czwórka "Shine So Hard" z kwietnia 1981, zawierająca cztery koncertowe nagrania, m.in. Crocodiles i All That Jazz, ze ścieżki dźwiękowej zrealizowanego w tym czasie filmu o Echo And The Bunnymen - They Shine So Hard (1981, reż. John Smith).

Album "Heaven Up Here", nagrany tak jak poprzedni w Rockfield, wyprodukowany przez Hugh Jonesa, ukazał się w czerwcu 1981, gdy grupa wrócita z pierwszej trasy po Stanach. Był dziełem bardziej osobistym, mrocznym i niepokojącym niż debiut (np. Heaven Up Here, It Was A Pleasure, Show Of Strength, All My Colours, A Promise). Mimo świetnych recenzji sprzedał się znacznie gorzej niż on, chociaż towarzyszący mu singel, A Promise/Broke My Neck z lipca 1981, odniósł pewien sukces na listach. Muzycy zdawali sobie sprawę, że następna płyta, o roboczym tytule "The Happy Loss", może zdecydować o ich losie. Zapowiadana na jesień 1982, nie ukazała się w tym terminie.

Nagrania co prawda ukończono - w liverpoolskich Amazon Studios przy pomocy Iana Broudiego, późniejszego twórcy zespołu Lightning Seeds, jako producenta - ale wynik nie był satysfakcjonujący. Grupa przełożyła więc trasę po kraju, którą właśnie miała rozpocząć, i wróciła do studia. Z poprzedniej sesji zostawiła w postaci nie zmienionej lub tylko nieznacznie poprawionej zaledwie dwa nagrania, Porcupine i Higher Hell; wszystkie pozostałe przerobiła całkowicie, m.in. dodając partie instrumentów smyczkowych, przede wszystkim skrzypiec w wykonaniu Lakshmimarayany Shankara. Dodała też jedną zupełnie nową piosenkę, In Bluer Skies, rozjaśniającą dość posępną tonację całości.

Album, nazwany ostatecznie "Porcupine", ukazał się dopiero w styczniu 1983. W tej wersji był dziełem bardzo atrakcyjnym, wzbogacającym muzykę formacji, jak dawniej dość ponurą, przebojowymi melodiami. Zdobył wielką popularność, a towarzyszące mu single -The Back Of Love/The Subject z maja 1982, The Cutter/Way Out And Up We Go ze stycznia 1983 i zawierający premierową piosenkę na pierwszej stronie Never Stop/Heads Will Roll z lipca tego roku - zrobiły fororę na listach. Nie miał co prawda najlepszej prasy, ale też nie został chyba zrozumiany przez dziennikarzy (recenzenci, rozszyfrowując teksty, nie zorientowali się w każdym razie, że McCulloch dla żartu wprowadził do nich obszerne cytaty z podręcznika szkolnego, np. w My White Devil, którego tytuł był parafrazą tytułu sztuki Biała diablica zapomnianego dramaturga Johna Webstera, zawarł fragmenty życiorysu jej autora).

Następna płyta,"Ocean rain" powstała w paryskich Les Studios Des Dames,a producentami po raz pierwszy byli sami muzycy,którym jedynie pomógł David Lord.Wydana w maju 1984r,okazała się dokonaniem innym niż poprzednie,bliższym muzyki pop,subtelniejszym,zdecydowanie łagodniejszym w wyrazie [w wielu utworach dodano partie orkiestry smyczkowej), np. Silver, Crystal Days, Seven Seas, The Killing Moon. Jedni widzieli w niej największe osiągnięcie artystyczne Echo And The Bunnymen (zwyciężyła w ankiecie dziennikarzy tygodnika "Melody Maker" na album roku), inni - pierwszy objaw kryzysu. Zdobyła w każdym razie popularność większą niż wszystkie wcześniejsze. A towarzyszyły jej aż trzy przebojowe single: The Killing Moon/Do It Clean (wersja koncertowa) ze stycznia 1984, Silver/Angels And Devils z kwietnia i Seven Seas/All You Need Is Love z czerwca tego roku.

Sukces "Ocean Rain" sprawił, że szefowie firmy Korova postanowili podsumować w listopadzie 1985 pierwszy okres kariery formacji składanką "Songs To Learn And Sing". Ukazał się też singel z jedyną nową piosenką w tym zestawie, Bring On The Dancing Horses, stworzoną do filmu Pretty In Pink Johna Hughesa (na stronie B utwór Over My Shoulder).
Dopiero w 1986 grupa przystąpiła do pracy nad kolejną płytą, zatytułowaną po prostu "Echo And The Bunnymen". Podobnie jak "Porcupine" nagrywała ją dwukrotnie, najpierw w Liverpoolu z Gilem Nortonem jako producentem (i z Palmerem na miejsce De Freitasa jako perkusistą), później w Kolonii, Brukseli i Londynie z Lauriem Lathamem zamiast Nortona (i już z De Freitasem, który wrócił po kilku miesiącach nieobecności).

Album ukazał się w lipcu 1987, promowany singlami The Game/Ship Of Fools z czerwca 1987 i Lips Like Sugar/Rollercoaster z lipca tego roku. Był bez wątpienia dziełem solidnym i dojrzałym, ale zarazem zbyt mało zróżnicowanym i za bardzo wycyzelowanym (np. Lips Like Sugar, Lost And Found, New Direction, All In Your Mind). Zwracała uwagę piosenka Bedbugs And Ballyhoo, nagrana przy pomocy jednego z idoli formacji, Raya Manzarka - org, przed laty muzyka The Doors. Grupa kontynuowała współpracę z mistrzem - zarejestrowała z nim jako producentem i pianistą własną wersję piosenki The Doors People Are Strange do filmu The Lost Boys (Straceni chłopcy; 1987, reż. Joel Schumacher), wydaną w lutym 1988 na singlu z przeróbką Run Run Run The Velvet Underground na stronie B.

Nagrany bez McCuilocha album "Reverberation" z listopada 1990 był jedynie bladym odbiciem dawnych osiągnięć i przeszedł zupełnie bez echa. O wiele bardziej spodobała się płyta "Evergreen" z lipca 1997, zrealizowana po długiej przerwie w działalności, znowu z McCullochem. Umiejętnie nawiązywała do klimatu dawnych dzieł grupy, zwłaszcza "Ocean Rain" i "Echo And The Bunnymen" (np. Show Of Strength, Empire State Halo, Altamont, Nothing Lasts Forever). Towarzyszyły jej trzy popularne single: Nothing Lasts Forever/Watchtower z czerwca 1997, I Want To Be There (When You Come) z sierpnia i Don't Let It Get You Down/Over The Wall z października tego roku. Dokonaniem równie udanym był album "What Are You Going To Do With Your Life?" z kwietnia 1999.
Grupa wystąpiła w filmie Urgh! A Music War (1981, reż. Derek Burbidge).

Single
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Rescue/Simple stuff	Echo & The Bunnymen	05.1980	62[1]	-	Korova KOW 1	[written by Will Sergeant, Ian McCulloch, Les Pattinson, Pete de Freitas][produced by Ian Broudie, The Bunnymen]
Crocodiles	Echo & The Bunnymen	04.1981	37[4]	-	Korova ECHO 1	[written by Ian McCulloch/Les Pattinson/Pete De Freitas/Will Sergeant][produced by Bill Drummond/Hugh Jones]
A promise/Broke my neck	Echo & The Bunnymen	07.1981	49[4]	-	Korova KOW 15	[written by Will Sergeant, Ian McCulloch, Les Pattinson, Pete de Freitas][produced by Hugh Jones, The Bunnymen]
The back of love/The subject	Echo & The Bunnymen	05.1982	19[7]	-	Korova KOW 24	[written by Will Sergeant, Ian McCulloch, Les Pattinson, Pete de Freitas][produced by Ian Broudie]
The cutter/Way out and up we go	Echo & The Bunnymen	01.1983	8[8]	-	Korova KOW 26	[written by Will Sergeant, Ian McCulloch, Les Pattinson, Pete de Freitas][produced by Kingbird]
Never stop/Heads will roll	Echo & The Bunnymen	07.1983	15[7]	-	Korova KOW 28	[written by Will Sergeant, Ian McCulloch, Les Pattinson, Pete de Freitas][produced by Hugh Jones, Ian Broudie]
The killing moon/Do it clean	Echo & The Bunnymen	01.1984	9[6]	-	Korova KOW 32	[gold-UK][written by Will Sergeant, Ian McCulloch, Les Pattinson, Pete de Freitas][produced by The Bunnymen]
Silver/Angels and devils	Echo & The Bunnymen	04.1984	30[5]	-	Korova KOW 34	[written by Will Sergeant, Ian McCulloch, Les Pattinson, Pete de Freitas][produced by The Bunnymen, Gil Norton, Henri Lonstan]
Seven seas/All you need is love	Echo & The Bunnymen	07.1984	16[7]	-	Korova KOW 35	[written by Will Sergeant, Ian McCulloch, Les Pattinson, Pete de Freitas][produced by The Bunnymen]
Bring on the dancing horses/Over my shoulder	Echo & The Bunnymen	10.1985	21[7]	-	Korova KOW 43	[written by Will Sergeant, Ian McCulloch, Les Pattinson, Pete de Freitas][produced by Laurie Latham]
The game/Ship of fools	Echo & The Bunnymen	06.1987	28[4]	-	WEA YZ 134	[written by Will Sergeant, Ian McCulloch, Les Pattinson, Pete de Freitas][produced by Laurie Latham]
Lips like sugar/Rollercoaster	Echo & The Bunnymen	08.1987	36[4]	-	WEA YZ 144	[written by Will Sergeant, Ian McCulloch, Les Pattinson, Pete de Freitas][produced by Laurie Latham]
People are strange/Run run run	Echo & The Bunnymen	02.1988	29[5]	-	WEA YZ 175	[written by The Doors][produced by Ray Manzarek]
Enlighten me/Lady,don't fall backwards	Echo & The Bunnymen	11.1990	96[1]	-	Korova KOW 44	-
Nothing lasts forever/Watchtower	Echo & The Bunnymen feat. Liam Gallagher	06.1997	8[14]	-	London LON 396	[written by Will Sergeant, Ian McCulloch, Les Pattinson][produced by Echo & the Bunnymen]
I want to be there when you come/The killing moon	Echo & The Bunnymen	09.1997	30[8]	-	London LOCD 399	[written by Will Sergeant, Ian McCulloch, Les Pattinson][produced by Echo & the Bunnymen]
Don' t let it get you down/Back of love [live]	Echo & The Bunnymen	11.1997	50[3]	-	London LOCD 406	[written by Will Sergeant, Ian McCulloch, Les Pattinson][produced by Echo & the Bunnymen]
Rust/The fish hook girl	Echo & The Bunnymen	03.1999	22[10]	-	London LO 424	[written by Will Sergeant, Ian McCulloch][produced by Alan Douglas, Ian McCulloch, Paul Toogood]
It' s alright/Supermellow man	Echo & The Bunnymen	05.2001	41[2]	-	Cooking Vinyl FRY 104	[written by Will Sergeant, Ian McCulloch][produced by Will Sergeant, Ian McCulloch]
Make me shine/Ticket to ride	Echo & The Bunnymen	09.2001	84[2]	-	Cooking Vinyl FRYCD 112	[written by Will Sergeant, Ian McCulloch]
Stormy Weather	Echo & The Bunnymen	09.2005	55[3]	-	Cooking Vinyl FRY 246	[written by Will Sergeant, Ian McCulloch][produced by Hugh Jones]
In the Margins	Echo & The Bunnymen	11.2005	226[1]	-	Cooking Vinyl	[written by Will Sergeant, Ian McCulloch][produced by Hugh Jones]
Rescue (7 inch)	Echo & The Bunnymen	12.2006	177[1]	-	Korova KOW 1	[produced by Ian Broudie]

Albumy
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Crocodiles	Echo & The Bunnymen	07.1980	17[6]	-	Korova KODE 1	[gold-UK][produced by Bill Drummond, David Balfe, Ian Broudie]
Heaven up here	Echo & The Bunnymen	06.1981	10[16]	184[2]	Korova KODE 3	[produced by Hugh Jones]
Porcupine	Echo & The Bunnymen	02.1983	2[17]	137[9]	Korova KODE 6	[gold-UK][produced by Kingbird/Ian Broudie]
Echo and The Bunnymen	Echo & The Bunnymen	02.1984	-	188[3]	Sire 23 987 [US]
Ocean rain	Echo & The Bunnymen	05.1984	4[26]	87[11]	Korova KODE 8	[gold-UK][produced by Gil Norton]
Songs to learn and sing	Echo & The Bunnymen	02.1985	6[15]	158[9]	Korova KODE 13	[gold-UK][produced by Bill Drummond/David Balfe/Hugh Jones/Ian Broudie/Laurie Latham]
Echo and The Bunnymen	Echo & The Bunnymen	07.1987	4[9]	51[37]	WEA WX 108	[silver-UK][produced by Gil Norton, Laurie Latham, Echo & the Bunnymen]
Ballyhoo...The best of...	Echo & The Bunnymen	06.1997	59[6]	-	Korova 0630191032	[produced by Hugh Jones/Bill Drummond/David Balfe/Echo/Laurie Latham/Ian Broudie/Ray Manzarek/Kingbird]
Evergreen	Echo & The Bunnymen	02.1997	8[19]	-	London 828 905	[silver-UK][produced by Echo & the Bunnymen]
What are you going to do with your life	Echo & The Bunnymen	04.1999	21[4]	-	London 556080	[produced by Echo And The Bunnymen/Alan Douglas]
Flowers	Echo & The Bunnymen	02.2001	56[2]	-	Cooking Vinyl COOK 208	[produced by Ian McCulloch, Will Sergeant]
Siberia	Echo & The Bunnymen	09.2005	83[1]	-	Cooking Vinyl COOK 297	[produced by Hugh Jones]
The Very Best Of Echo & The Bunnymen - More Songs To Learn And Sing	Echo & The Bunnymen	09.2006	47[3]	-	Korova KODE 1011	[produced by Alan Douglas/All Concerned/Echo & The Bunnymen/Hugh Jones/Ian Broudie/Ian McCulloch/Kingbird/Laurie Latham/Ray Manzarek/The Chameleons/Will Sergeant]
The Fountain	Echo & The Bunnymen	10.2009	63[2]	-	Ocean Rain OCEAN 001	[produced by Ian McCulloch, John McLaughlin, Simon Perry]
Meteorites	Echo & The Bunnymen	06.2014	37[1]	138	Savoy FTN 17991	[produced by Youth, Andrea Wright]
The Stars, the Oceans & the Moon	Echo & The Bunnymen	10.2018	11[2]	-	BMG 4050538355130	[produced by Ian McCulloch, Jez Wing]
The John Peel Sessions 1979–1983	Echo & The Bunnymen	09.2019	65[1]	-	Rhino 0190295460204	-