Bobby Brown

Czołowa ikona popularnego na przełomie lat 80. i 90-tych tanecznego nurtu r&b o nazwie new jack swing, kontynuująca karierę przez całą dekadę lat 90. Bobby Brown nie mniej niż z nagrań muzycznych znany jest ze swojego głośno komentowanego przez media życia prywatnego, a zwłaszcza wieloletniego małżeństwa z piosenkarką  Whitney Houston i problemów z prawem.

Bobby Brown stawiał pierwsze kroki na scenie muzycznej pod koniec lat 70-tych jako założycielski członek formacji New Edition, jednej z najpopularniejszych dziecięcych grup wszech czasów. Z zespołem występował do 1986 r., mając udział w nagraniu kilku z jego największych hitów, jak „Candy Girl”, „Mr. Telephone Man” i „Cool It Now”. Obsceniczne zachowania wokalisty na scenie podczas koncertów grupy powodowały wewnętrzne konflikty w zespole, które ostatecznie zakończyły się opuszczeniem przez Browna macierzystej formacji na rzecz rozpoczęcia solowej kariery.

 

Debiutancki album King of Stage (1987) był właściwie rozgrzewką przed zdobyciem indywidualnej sławy przez Browna. Na krążku znalazła się popularna ballada „Girlfriend”, której sukces na listach r&b dobrze wróżył kolejnym wydawnictwom Browna. Przy nagrywaniu drugiej solówki Bobby mocno wykorzystał rodzące się pod koniec lat 80-tych brzmienia new jack swing. Za twórcę tanecznej wersji r&b z silnymi akcentami rytmów hip-hopu uważa się   Teddy’ego Rileya z grupy Guy. To właśnie on, a także m.in. zdobywający pierwsze laury no drodze do wielkiej sławy producenci   Babyface i Antonio „r* L.A.” Reid, zadbali o muzyczną warstwę przełomowej w karierze Bobby ego płyty Don’t Be Cruel (1988). Wydawnictwo było prawdziwym majstersztykiem new jack swingu. Znalazło się na nim mnóstwo zaraźliwych, pulsujących rytmów, które błyskawicznie podbiły kluby i dyskoteki w całych Stanach. Najlepszym przykładem zabójczego, syntetycznego groove’u o potężnej sile rażenia był singlowy „My Prerogative” (numer 1 na billboardzie), przerobiony kilkanaście lat później przez gwiazdę pop Britney Spears. W 1989 r. Bobby był obecny na listach pfzebojów także za sprawą kolejnych tanecznych hitów „Don’t Be Cruel”, „Every Little Step”, a także ballad „Roni” i „Rock Wit’Cha”. Summa summarum w tym roku został najpopularniejszym męskim wykonawcą w USA (na podstawie sprzedaży płyt), ustępując w łącznej klasyfikacji jedynie Pauli Abdul i grupie New Kids on the Block.

 

Ostatecznie drugi album artysty rozszedł się w budzącej wielki podziw liczbie 7 milionów egzemplarzy w USA (najlepszy wynik wśród albumów w 1989 r.), co pomogło muzykowi porzucić wizerunek idola dziecięcej publiczności (vide czasy New Edition) i uczynić z niego jedną z największych gwiazd muzyki popularnej, zaś sam gatunek new jack swing dominującym stylem wielu produkcji muzycznych na początku lat 90-tych. Sporą zasługę w stworzeniu zamieszania wokół artysty miał jego menedżer George Smith, używający wielu innowacyjnych metod wspierających sprzedaż płyt, jak np. marketing partyzancki, docieranie do niezależnych rozgłośni radiowych, sprzedaż płyt na ulicach etc. Największym bohaterem był jednak sam Bobby, świadomie kreujący się podczas koncertów i teledysków na nowy symbol seksu czarnej Ameryki.

Autor zaraźliwych refrenów, w nagraniach zarówno śpiewający, jak i rapujący, skorzystał jeszcze w 1989 r. ze swoich talentów podczas tworzenia motywu przewodniego do filmu „Ghosbusters II” (reż. Ivan Reitman, USA). Efekt w postaci numeru „On Our Own” był kolejnym strzałem w dziesiątkę i podbił amerykańską listę singli. Na szczycie zestawienia znalazł się też singiel „She Ain’t Worth It” zaprzyjaźnionego twórcy Glenna Medeirosa, na którym gościnnie rapował Brown. O skali popularności artysty w tym okresie najlepiej świadczy fakt, że nawet jego krążek z remiksami (DanceL.Ya Know It! z 1990 r.) okrył się platyną.

Tuż przed premierą trzeciego właściwego solo Brown poślubił diwę muzyki r&b Whitney Houston. Z małżonką nagrał utwór „Something in Common”, który trafił na długo oczekiwany materiał Bobby z 1992 r. Choć wydawnictwu nie brakowało przebojowości „Don’t Be Cruel”, co dobrze potwierdzają reprezentujące go single („Humpin’ Around”, „Good Enough”, „Get Away”), nie udało się powtórzyć sukcesu. Brzmienie new jack swing w 1992 r. nie było już tak świeże jak w 1989 r., wręcz zostało w ciągu trzyletniej przerwy dzielącej dwa albumy bardzo mocno wyeksploatowane przez innych twórców, także tych związanych z Brownem (byli członkowie New Edition: ^ Bell Biv DeVoe, ekipa producentów z Don 't...). Apogeum popularności osiągał wówczas rockowy gatunek grunge, w czym część krytyków upatruje spadek zainteresowania mocno naładowaną erotyzmem - a przez to atrakcyjną - twórczością Browna i mu podobnych wśród białych słuchaczy. W 1993 r. Bobby został aresztowany przez policję za zbyt odważne i lubieżne zachowanie podczas koncertu. Incydent stanowił jedynie zaczątek lawiny problemów natury prawnej, z jakimi w ciągu następnych lat kariery zmagał się artysta. Brown był oskarżany m.in. o rozboje w klubie nocnym i hotelu, posiadanie i spożywanie narkotyków, spowodowanie wypadku samochodowego pod wpływem alkoholu oraz molestowanie seksualne. Houston i Brown często dostarczali też pożywki tabloidom, głośno spekulującym o poważnych problemach w małżeństwie, jak alkoholizm i uzależnienie Bobby'ego od narkotyków, skutkujących w przemocy wobec małżonki.

 

Walcząc z nałogami i oskarżycielami Brown znalazł czas, by w 1996 r. nagrać z New Edition nowy album i wyruszyć w promującą go trasę. O ile materiał nagrany z macierzystą formacją odniósł w Stanach pewien sukces (debiut na pierwszym miejscu billboardu), to ostatnia solowa płyta Forever (1997) obdarzonego aksamitnym głosem wokalisty przepadła bez echa. Pod koniec lat 90-tych i na początku XXI wieku wzmianki o Brownie w mediach pojawiały się tylko i wyłącznie ze względu na kryminalne i obyczajowe incydenty w życiu artysty, coraz częściej płacącego karę za swoje występki poprzez pobyt w więzieniu. Długo odwlekany rozwód z Whitney Houston odbył się ostatecznie w kwietniu 2007 r. Emitowany na antenie kanału bravo w 2006 r. serial typu reality show „Being Bobby Brown" z dwójką artystów nie pomógł w odbudowaniu więzi rodzinnych.

Single
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
Girlfriend / Girlfriend [Sing-a-Long Version]	Bobby Brown	12.1986	-	57[9]	MCA 52 866	[written by Kirk Crumpler/Lee Peters/Larry White][produced by Larry White][1[2][18].R&B; Chart]
Girl Next Door	Bobby Brown	02.1987	-	-	MCA 53 022	[written by M. Wells][produced by Larry Blackmon][31[12].R&B; Chart]
Don't Be Cruel	Bobby Brown	07.1988	42[7]	8[26]	MCA 53 327	[gold-US][written by Antonio "L.A." Reid,Babyface,Daryl Simmons][produced by Antonio "L.A." Reid,Babyface][1[2][20].R&B; Chart]
My Prerogative / My Prerogative [Instrumental]	Bobby Brown	10.1988	6[17]	1[1][24]	MCA 53 383	[gold-US][written by Teddy Riley,Gene Griffin,Bobby Brown][produced by Gene Griffin][1[2][26].R&B; Chart][7[10].Hot Dance/Disco;MCA 23 888 12"]
Roni / Roni [Instrumental]	Bobby Brown	01.1989	21[7][11.89]	3[17]	MCA 53 436	[written by Babyface/Darnell Bristol][produced by Antonio "L.A." Reid,Babyface][2[17].R&B; Chart]
Every Little Step	Bobby Brown	03.1989	6[9]	3[21]	MCA 53 618	[gold-US][written by Antonio "L.A." Reid,Babyface][produced by Antonio "L.A." Reid,Babyface][1[1][18].R&B; Chart][17[9].Hot Dance/Disco;MCA 23 933 12"]
On Our Own	Bobby Brown	06.1989	4[9]	2[20]	MCA 53 662	[platinum-US][silver-UK][written by Antonio "L.A." Reid,Babyface,Daryl Simmons][produced by Antonio "L.A." Reid,Babyface][1[1][18].R&B; Chart][15[9].Hot Dance/Disco;MCA 23 957 12"][piosenka z Filmu "Ghostbusters II"]
Rock Wit'Cha	Bobby Brown	08.1989	33[6]	7[21]	MCA 53 652	[gold-US][written by Babyface/Daryl Simmons][produced by Antonio "L.A." Reid,Babyface][3[16].R&B; Chart]
She Ain't Worth It	Glenn Medeiros featuring Bobby Brown	05.1990	12[9]	1[2][18]	MCA 53 831	[gold-US][written by Antonina Armato/Bobby Brown/Ian Prince][produced by Denny Diante , Ian Prince][43[11].R&B; Chart]
The Free Style Mega Mix/Rock Wit'cha	Bobby Brown	06.1990	14[7]	-	MCA MCA 1421 [UK]	[written by LA Reid/Babyface/Daryl Simmons/Gene Griffin/Bobby Brown/Teddy Riley][produced by LA Reid/Babyface/Gene Griffin]
Humpin' Around	Bobby Brown	08.1992	19[6]	3[20]	MCA 54 342	[gold-US][written by Babyface/Bobby Brown/LA Reid/Daryl Simmons][produced by Antonio "L.A." Reid,Babyface,Daryl Simmons][1[2][18].R&B; Chart][15[9].Hot Dance/Disco;MCA 54 343 12"]
Good Enough	Bobby Brown	10.1992	41[4]	7[23]	MCA 54 517	[gold-US][written by Antonio "L.A." Reid,Babyface,Daryl Simmons][produced by Antonio "L.A." Reid,Babyface,Daryl Simmons][5[22].R&B; Chart]
Get Away	Bobby Brown	01.1993	-	14[16]	MCA 54 511	[written by Teddy Riley,Bernard Belle,Tony Haynes,Louil Silas jr.,Bobby Brown][produced by Teddy Riley][3[20].R&B; Chart][3[12].Hot Dance/Disco;MCA 54 512 12"]
That's the Way Love Is	Bobby Brown	04.1993	56[2]	57[9]	MCA 54 618	[written by Teddy Riley,Aqil Davidson,Demetrius Shipp,Bobby Brown][produced by Teddy Riley][31[7].Hot Dance/Disco;MCA 54 619 12"][9[20].R&B; Chart]
Something in Common	Bobby Brown with Whitney Houston	11.1993	16[5]	32[9].Airplay Chart	MCA MCS 1957 [UK]	[written by Teddy Riley,Bernard Belle,Whitney Houston,Bobby Brown][produced by Teddy Riley][30[42].R&B Chart]
Two Can Play That Game	Bobby Brown	06.1994	3[15]	-	MCA MCST 1973 [UK]	[gold-UK][written by Teddy Riley,Bernard Belle,David "Redhead" Guppy,Bobby Brown][produced by K-Klass/Teddy Riley]
Two Can Play That Game [reissue]	Bobby Brown	04.1995	3[19]	-	MCA MCST 1973 [UK]	[silver-UK][written by Teddy Riley,Bernard Belle,David "Redhead" Guppy,Bobby Brown][produced by Teddy Riley]
Humpin' Around (The K Klass Mixes)	Bobby Brown	07.1995	8[11]	-	MCA MCST 2073 [UK]	-
My Prerogative	Bobby Brown	10.1995	17[13]	-	MCA MCSTD 2094 [UK]	[Remix - Joe T. Vannelli]
Every Little Step	Bobby Brown	02.1996	25[4]	-	MCA MCST 48004 [UK]	[written by LA Reid/Babyface][produced by Babyface/LA Reid]
Feelin' Inside	Bobby Brown	11.1997	40[3]	-	MCA MCD 49043 [UK]	[written by Bobby Brown/Chris Gaddy/Derrick Garrett/Felicia Jefferson/Fred Rosser/Jeff Redd/Melvin Ragin/Quincy Jones/Robert Bryant][produced by Derrick Garrett/Jeff Redd/Fred Rosser]
Thug lovin'	Ja Rule feat Bobby Brown	11.2002	15[13]	42[10]	Murder Inc. 063838	[written by Jeffrey Atkins/Irving Lorenzo/Andre Parker/Stevie Wonder][produced by Chink Santana/Irv Gotti][sample z "Knocks me off my feet"-Stevie Wonder][16[20].R&B; Chart]
Beautiful	Damian Marley featuring Bobby Brown	05.2006	39[8]	-	Tuff Gong MCSTD 40452 [UK]	[produced by Jazzwad , Stephen Marley ]

Albumy
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
King of Stage	Bobby Brown	12.1986	40[6][08.89]	88[17]	MCA 5827	[produced by Louis Silas, Jr]
Don't Be Cruel	Bobby Brown	07.1988	3[41]	1[6][97]	MCA 42 185	[7x-platinum-US][2x-platinum-UK][produced by Babyface/LA Reid]
Dance!...Ya Know It!	Bobby Brown	12.1989	26[10]	9[33]	MCA 6342	[platinum-US][gold-UK][produced by LA Reid/Babyface/Blackman]
Bobby	Bobby Brown	09.1992	11[5]	2[43]	MCA 10 417	[2x-platinum-US][produced by LA Reid/Babyface/Daryl Simmons/Teddy Riley/Bobby Brown]
Two Can Play That Game	Bobby Brown	08.1995	24[6]	-	MCA MCA 11334	[produced by Various]
Forever	Bobby Brown	11.1997	134[1]	61[3]	MCA 11 691	[produced by Louis Silas, Jr]