Flaming Youth

FLAMING YOUTH, grupa brytyjska. Powstała w 1969 w Londynie. Wyłoniła się z zespołu, który z początku, bez nazwy, akompaniował czwórce ciemnoskórych wokalistów soulowych - The Gladiators, później zaś, jako The Hickory, współpracował z Johnem Walkerem z The Walker Brothers, a następnie usamodzielnił się i skierował ku własnej odmianie rocka progresywnego.
Skład ustanowili: "Flash" Gordon Smith - voc, g, b, Brian Chatton - voc, k, wywodzący się z The Warriors (z Jonem Andersonem) oraz Ronnie Garyl -voc, b, g i Phil Collins (właśc. Philip David Charles Collins;ur. 30.01.1951r, Chiswick, Londyn) - voc, dr, perc, znani z The Charge i The Freehold. Po jakimś czasie, już po nagraniu płyty "Ark 2", dołączyli kolejno Rod Mayall - k, brat Johna Mayalla, i Dave Brook - s. Formacja zakończyła działalność latem 1970r, gdy Collins związał się z Genesis.
Karierą Flaming Youth pokierowała znana spółka kompozytorsko-autorska, Alan Blaikley i Ken Howard (współpracująca m.in. z The Herd i The Tremeloes). Ona stworzyła repertuar płyty "Ark 2" (na okładce opisany jako własny), nagranej w dwa tygodnie w londyńskich De Lane Lea Studios, wydanej we wrześniu 1969, promowanej singlem Guide Me Orion/From Now On (Immortal lnvisible). Wynikiem był concept album - utwory układały się w muzyczną opowieść o Ark 2, statku kosmicznym opuszczającym dogorywającą Ziemię i jego podróży w poszukiwaniu planety, na której ocaleni przedstawiciele rasy ludzkiej mogliby rozpocząć budowanie cywilizacji od nowa. Pod względem muzycznym była to całość bardzo urozmaicona, pełna nawiązań do muzyki dawnej (Earthglow, From Now On), jazzu (Weightless), muzyki popularnej okresu międzywojennego (Jupiter - Bringer Of jollity z suity The Planets), rhythm'n'bluesa i soulu (Uranus - The Magician z suity The Planets) czy muzyki latynoskiej (wstępna część Changes, In The Light Of Love). Ale choć niektóre fragmenty zapowiadały już estetykę rocka progresywnego (np. Pulsar, Weightless), inne wydawały się obciążone grzechami muzyki pop lat sześćdziesiątych, jej melodycznymi i aranżacyjnymi schematami (np. Guide Me Orion, Changes, Space Child).
Dokonanie, które miało premierę w londyńskim Planetarium, spodobało się recenzentom, ale przepadło u publiczności. Formacja nie miała zresztą zbyt wielu okazji promowania go na żywo - tylko sporadycznie proponowano jej koncerty. W czerwcu 1970 wydała jeszcze jeden singel, Man Woman And Child/Drifting, ale po odejściu kilka miesięcy później Collinsa zakończyła działalność.
Collins odniósł z Genesis światowy sukces, a z wielkim powodzeniem działał też na własny rachunek. Chatton w późniejszych latach grał m.in. w Jackson Heights, Snafu oraz zespołach Erica Burdona, Johna Milesa i Meat Loafa. Jako solista nagrał albumy "Playing For Time" (RCA, 1980; sygnowany: Chatton), "Spellbound" (MMC, 1989), "Chatton Classic Covers" (Chatton Records, 2000) i "Frogg" (Chatton Records, 2003), a z utworzonym z Nickiem Richardsem zespołem Boys Don't Cry - "Boys Don't Cry" (Legacy, 1986; m.in. przebój I Wanna Be A Cowboy, promowany teledyskiem z udziałem Lemmy'ego z Motórhead) i "Who The Am Dam Do You Think We Am?" (Atlantic, 1987; z udziałem Collinsa). Gościnnie wspomagał w studiu m.in. Keitha Emersona. Jako kompozytor współpracował m.in. z The Hollies (np. Take My Love And Run) i Sheeną Easton (np. Madness Money And Music). 

Single
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Guide Me, Orion/From Now On	Flaming Youth	10.1969	-	-	Fontana TF 1057	-
Man, Woman And Child/Drifting	Flaming Youth	06.1970	-	-	Fontana 6001 002	-
From Now On (Immortal Invisible)/Space Child	Flaming Youth	12.1970	-	-	Fontana 6001 003	-