Finitribe

Szkocka grupa taneczna, która niegdyś nagrywała dla wytwórni One Little Indian, podobnie jak inny zespół z tego kraju - The Sharpen; niestety, Finitribe nie zdołał powtórzyć sukcesu rodaków, choć nie stało się tak z lenistwa czy z braku talentu. Nazwa zespołu wzięła się z określenia „Finny Tribe” („szczep płetwiasty”), którego irlandzka religijna sekta Różokrzyżowców (podobnie jak irlandzcy wieśniacy) używa w odniesieniu do ryb.

 Grupa powstała w Edynburgu (Szkocja) w 1984 r. i miała początkowo sześciu członków. Założyli oni własną wytwórnię płytową, której nakładem w październiku tego samego roku ukazała się debiutancka EP-ka Curling And Stretching. Miesiąc później zespół dał w londyńskim ULU pierwszy koncert wspólnie z Danielle Dax. W 1986 r. grupa dorobiła się pierwszego samplera i wydała singel „DeTestimony”, który wywarł spory wpływ na muzyków z nurtu „balearic”, a później house.

W  roku następnym Finitribe rozpoczął zgubną współpracę z chicagowską wytwórnią Wax Trax! wydaniem własnej wersji utworu „I Want More” zespołu Can. Grupa miała problemy z wokalistą przysłanym z wytwórni - Chrisem Connellym, który wybrał współpracę z zespołami Ministry i Revolting Cocks oraz karierę solową.

Finitribe ponownie pojawił się dopiero w 1989 r., w okrojonym składzie: Mr Samples (właśc. John Wiliam Vick, ur. 6.11.1965 r. w Edynburgu), Philip Pinsky (właśc. Philip David Pinsky, ur. 23.03.1965 r. w Appleton w stanie Wisconsin, USA) oraz David Miller (właśc. David Francis Ashbride Miller, ur. 20.07.1962 r. w Moffat w hrabstwie Dunffewshire, Szkocja). Vick i Pinsky grali przedtem wspólnie w zespole Rigor Mortis, a Miller występował z grupą Explode Your Heart.

Wszyscy lubili tradycyjnego rocka i muzykę alternatywną (Dog Faced Hermans, Magazine), a poza tym czerpali z dokonań młodych wykonawców ze sceny tanecznej (Jah Wobble, Tackhead, Sparks, Sub Sub, Orbital). Niestety, kilka płyt wydanych przez wytwórnię One Little Indian nie przyniosło sukcesu komercyjnego, choć krytyka przyjęła je dobrze. Pierwszym i najważniejszym z singli był „Animal Farm”, zawierający sampel z wiersza dla dzieci „Old McDonald” i stanowiący zaciekły atak na sieć restauracji McDonaldsa. Wynikła z tego afera, której bynajmniej nie załagodziła późniejsza kampania plakatowa pod hasłem „Fuck Off McDonald’s” (czyli „sp McDonald”); dzięki temu zęspół po raz pierwszy został zauważony przez środki masowego przekazu.

Na początku lat 90-tych wydawało się, że Finitribe zdobędzie sobie uznanie poza kręgiem oddanych fanów, dzięki nowemu kiczowatemu image’owi (białę fartuchy pokryte gwiazdami, jak na zdjęciu) i bardziej popowej orientacji. Jak zauważyli krytycy, Finitribe można by uznać za Pet Shop Boys w wersji undergroundowej.

W 1992 r. zespół wznowił działalność wytwórni Finiflex i otworzył własne studia w Leith. Po wydaniu nowego albumu  Unexpected Groovy Treat (na którym znalazł się ich wielki przebój „101” - zremiksowany na singlu m.in przez G. Masseya z 808 State), zespół ponownie zawiesił działalność na jakiś czas. Przypomniał o sobie zupełnie nieudaną płytą Sheigra w 1995 r.

Single

Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Forevergreen EP.	Finitribe	07.1992	51[1]	-	One Little Indian 74TP12F	[written by Miller, Finitribe, Vick, Pinsky][produced by Miller, Finitribe, Vick, Pinsky]
Brand New	Finitribe	11.1994	69[2]	-	FFRR FCD247	[written by D. Miller, J. Vick, P. Pinsky][produced by Finiflex]
Love Above / Sheigra 5	Finitribe	04.1995	86[1]	-	FFRR FCD258	[written by D. Miller, J. Vick, P. Pinsky][produced by Finiflex]