Fine Young Cannibals

Trio popowe z Anglii Środkowej (tzw. Midiands), które pojawiło się po rozpadzie formacji The Beat w 1983. Jej byli członkowie Andy Cox (ur. 25.01.1960r w Birmingham, Anglia; gitara) i David Steele (ur. 8.09.1960r na wyspie Wight, Anglia; gitara basowa, instrumenty klawiszowe) zaprosili do współpracy Rolanda Gifta (ur. 28.04. 1961r w Birmingham; śpiew; były członek Acrylic Victims i aktor Hull Community Theatre) i przekonali go, by w tym celu porzucił występy w pewnej londyńskiej grupie bluesowej.
Nazwę zespołu muzycy wzięli z filmu Roberta Wagnera pod takim właśnie tytułem ("obcięli" tylko "All The" na początku). Teledysk do jednej z piosenek grupy ukazał się w programie muzycznym "The Tube" w telewizji brytyjskiej, dzięki czemu zespół szybko podpisał kontrakt nagraniowy z wytwórnią London Records. Wkrótce ukazał się singel "Johnny Come Home", w którego nagraniu wspomogli grupę Martin Parry na instrumentach perkusyjnych oraz Graeme Hamilton na trąbce. Muzykę zdominował surowy i tęskny śpiew Gifta; utwór dotarł do brytyjskiej Top 10 i zdefiniował brzmienie zespołu na wiele lat.
Następny singel, "Blue", wyznaczył natomiast linię politycznego zaangażowania grupy - stanowił atak na rząd konserwatystów oraz ukazywał efekty jego polityki. Debiutancki album grupy wspiął się na 11. miejsce brytyjskich list, po czym zespół rozpoczął serię charakterystycznych własnych wersji utworów innych wykonawców od "Suspicious Minds". W chórkach zaśpiewał w tym utworze Jimmy Somerville. Kolejnym wydawnictwem była zaskakująca i radykalna wersja "Ever Fallen In Love" - Steve Diggle z Buzzcocks twierdził,że podoba mu się bardziej niż oryginał.
W tym czasie Gift zajął się też karierą aktorską - zagrał w "zaściankowym" "Sammy And Rosie Get Laid", a rok wcześniej wszyscy trzej muzycy zagrali w "Tin Men". Gift grał potem jeszcze w innych filmach, natomiast Cox i Steele zaangażowali się w produkcję oportunistycznego nagrania house'owego "I'm Tired Of Being Pushed Around" pod szyldem Two Men, A Drum Machine And A Trumpet. Dzięki częstemu graniu w klubach w lutym 1988 utwór ten wszedł do brytyjskiej Top 20. Co ważniejsze jednak, zwrócił uwagę kilku formacji tanecznych - m.in. Wee Papa Girl Rappers i Pop Will Eat Itself - które poprosiły duet o remiksy.
Wkrótce potem zespół wylansował swój największy jak dotąd przebój - łączący rock i muzykę taneczną utwór "She Drives Me Crazy"; nieco później Gift zagrał w filmie "Scandal". Niedługo potem ukazał się drugi album grupy zawierający dopracowane ballady soulowe oraz materiał o wydźwięku zdecydowanie politycznym. Płyta wspięła się na szczyt list po obu stronach Atlantyku. Spośród pięciu singli, które pochodziły z tego albumu, największy sukces odniósł "Good Thing", który był drugim utworem Fine Young Canibals, jaki dotarł do 1. miejsca list przebojów w USA.
W 1990 zespół zdobył nagrody BRIT dla najlepszej grupy brytyjskiej oraz za najlepszy album. Muzycy jednak postanowili nagrody zwrócić, ponieważ "[...] byłoby źle i niewłaściwie, byśmy byli zaangażowani w coś, co daje jedynie okazję do sfotografowania się z (Margaret Thatcher i politykami partii konserwatywnej)". Jak można się było spodziewać, grupa została ostro skrytykowana przez kilka prawicowych brukowców.
W 1990 Gift wystąpił w "Romeo i Julii" Hulla Trucka, a Cox i Steele podjęli pracę nad remiksami The Raw And Teh Cooked. Zespół posiada zdolność do powrotu po długiej przerwie, o czym przekonała odbiorców składanka z 1996, przypominająca całą serię jego przebojów-niezbyt co prawda długą, ale przekonującą. 

Single
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Johnny Come Home/Good Times And Bad	Fine Young Cannibals	06.1985	8[13]	76[5]	London LON 68	[written by Roland Gift/David Steele][produced by Andy Cox, David Steele, Roland Gift]
Blue/Wade In The Water	Fine Young Cannibals	11.1985	41[7]	-	London LON 79	[written by Steele, Gift, Cox][produced by Cox, Gift, Steele, Clark]
Suspicious Minds/Prick Up Your Ears	Fine Young Cannibals	01.1986	8[9]	-	London LON 82	[written by Mark James][produced by Robin Millar]
Funny How Love Is/Motherless Child	Fine Young Cannibals	04.1986	58[4]	-	London LON 88	[written by Roland Gift/David Steele/Andy Cox][produced by Robin Millar]
Ever Fallen In Love/Couldn't Care More	Fine Young Cannibals	03.1987	9[10]	-	London LON 121	[written by P. Shelley][produced by Jerry Harrison, Fine Young Cannibals, John "Tokes" Potoker]
She Drives Me Crazy/Pull The Sucker Off	Fine Young Cannibals	01.1989	5[15]	1[1][23]	London LON 199	[written by Roland Gift/David Steele][produced by David Z, Fine Young Cannibals][54[8].R&B Chart]
Good Thing/Social Security	Fine Young Cannibals	04.1989	7[9]	1[1][17]	London LON 218	[written by Roland Gift/David Steele][produced by Fine Young Cannibals]
Don't Look Back/You Never Know	Fine Young Cannibals	08.1989	34[4]	11[12]	London LON 220	[written by Roland Gift/David Steele][produced by Fine Young Cannibals]
I'm Not The Man I Used To Be/Motherless Child	Fine Young Cannibals	11.1989	20[10]	54[6]	London LON 244	[written by Roland Gift/David Steele][produced by Fine Young Cannibals]
I'm Not Satisfied/Wade In The Water	Fine Young Cannibals	02.1990	46[3]	90[3]	London LON 252	[written by Roland Gift/David Steele][produced by Fine Young Cannibals]
Flame/Trust	Fine Young Cannibals	11.1996	17[11]	-	London LON 389	[written by Roland Gift/David Steele][produced by Andy Cox, David Steele]

Albumy
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Fine Young Cannibals	Fine Young Cannibals	12.1985	11[27]	49[28]	London LONLP 16	[gold-UK][produced by Robin Millar]
The Raw & the Cooked	Fine Young Cannibals	02.1989	1[1][66]	1[7][63]	London 8280691	[2x-platinum-UK][3x-platinum-US][produced by Robin Millar]
Fine Young Cannibals	Fine Young Cannibals	12.1985	11[27]	49[28]	London LONLP 16	[gold-UK][produced by Robin Millar]
The Raw & the Remix	Fine Young Cannibals	12.1990	61[1]	-	London 8282211	[produced by Andy Cox, Roland Gift, David Rivkin ,David Steele]
The Finest	Fine Young Cannibals	11.1996	10[28]	-	FFRR 8288542	[platinum-UK][produced by Andy Cox, Dave Cox, Lamont Dozier, Roland Gift, Jerry Harrison, Robin Miller, David Steele]