Carter USM

CARTER THE UNSTOPPABLE SEX MACHINE, grupa brytyjska. Powstała w 1987 w Londynie jako duet: Jimbob (właśc. James Morrison; 22.11.1960, Cheltenham) - voc, g, k, sampling, programowanie perkusji, Fruitbat (właśc. Lesley Carter; 12.02.1958, Oxford) -g, voc, sampling, programowanie perkusji. W 1994 dołączył Wez Boynton - dr z Resque, a w 1997 także Simon Painter - k, od dawna związany z formacją jako producent, oraz Steve Boynton -g, brat Węża, i Salvatore "Salv" Alessi - b. Wkrótce potem Paintera zastąpił Ben Lambert - k. Rozbudowany skład nie przetrwał jednak długo. Już latem 1997 Jimbob i Fruitbat podjęli decyzję o zakończeniu wspólnej działalności. Jimbob pierwsze kroki na estradzie stawiał w amatorskich zespołach; śpiewał kolejno standardy rock'n'rollowe z Rock'n'Roll Revival 1975, przeboje T. Rex z Jeepster oraz repertuar w stylu Bad Company i AC/DC z Prairie Dog. Podobnie zaczynał karierę Fruitbat. Wykonywał folkowe ballady z Triple S, hity Cliffa Richarda i The Shadows z No Man's Band, repertuar punkrockowy z Dead Clergy i The End. Poznali się w 1981 w Streatham w Południowym Londynie w małym studiu wynajmowanym muzykom na próby. W następnych miesiącach współpracowali ze sobą w takich grupach, jak The Ballpoints, zafascynowana estetyką New Romantic, czy Peter Pan's Playground, próbująca połączyć style The Jam i Spandau Ballet.
Krótko działali jako soliści - pierwszy wzorował się na Davidzie Bowiem, drugi, znany wtedy jako Cartoon Carter, na Garym Numanie. W 1983 odnowili współpracę i w następnych latach kierowali zespołem Jamie Wednesday (w składzie byli też: Lindsey Henry-tp, Simon Lowe-s i Deas Leggett - dr), który zaczął od muzyki pop w stylu lat czterdziestych, a skończył na własnej odmianie punk rocka. Z nim nagrali dwa maksisingle dla małej firmy Pink: Vote For Love/The Wall/White Horses/Buttons And Bows, wydany w listopadzie 1985, i We Three Kings Of Orient Aren't/ / Think I'll Throw A Party For Myself/Last Night l Had The Strangest Dream, wydany w sierpniu 1986. A kolejny firmowany z nim utwór, Till The Cows Come Home, umieścili na składance "If It Smells It Smells" (Pink, 1986). W lutym 1987 rozwiązali Jamie Wednesday i zdecydowali się na występy tylko w dwójkę (wspomagając się akompaniamentem automatu perkusyjnego).
Duet - najpierw nazwany Bob, później przemianowany na Carter The Unstoppable Sex Machine (źródłem była instrumentalna kompozycja zespołu Jamie Wednesday: Conked Out Sex Machine) - zadebiutował w pierwszej części koncertu grupy The Men They Couldn't Hang w londyńskiej Astorii. Wykonał napisane w ciągu kilku dni rytmiczne piosenki wzorowane na przebojach muzyki hip hop, np. kontrowersyjną Will I Go To Heli If l Kiss You In Front Of Jesus o zbliżeniu miłosnym na potańcówce w kościele. W 1988 podpisał kontrakt z firmą Big Cat. Nagrał dla niej kilka maksisingli: A Sheltered Life/Is This The Only Way To Get Through You?/Granny Farming In The U.K. z sierpnia tego roku, Sheriff Fatman/R.S.P.C.E./Twin Tub With Guitar/Everybody's Happy Nowadays (przeróbka piosenki Buzzcocks) z listopada 1989 : Rubbish/Rent (piosenka z repertuaru Pet Shop Boys)/Alternative Alf Gamet, a także płytę "101 Damnations" ze stycznia 1990.
Jego utwory zwróciły już wtedy uwagę publiczności. Słuchaczy zaintrygowała muzyka: mieszanina punkowego zgiełku gitar, niecodziennych efektów elektronicznych, mistrzowskiego samplingu oraz hiphopowych rytmów. Spodobały się też zjadliwe teksty odzwierciedlające okrucieństwa i bolączki współczesnego świata, np. Sheriff Fatman o cynicznym gospodarzu kamienicy żerującym na bezdomnych starcach, An All American National Sport o parze wyrachowanych zabójców, Everytime A Churchbell Rings o młodych samobójcach oraz Good Grief Charlie Brown o braku porozumienia między młodymi i pokoleniem ich rodziców. W 1990 para udała się na pierwsze koncerty zagraniczne, do Holandii, NRD i Czechosłowacji (w Pradze wystąpiła razem ze słynnym poetą Allenem Ginsbergiem), w 1991 zaprezentowała się publiczności w Stanach Zjednoczonych (towarzyszyła grupie EMF) i w Japonii.
W 1991 duet związał się z inną firmą płytową, Rough Trade, i nagrał dla niej następne single, Anytime Anyplace Anywhere/Re-Educating Rita z października 1990 i Blood­sports For All/2001: A Clockwork Orange ze stycznia 1991, oraz płytę "30 Something" z lutego 1991. W utworze Anytime Anyplace Anywhere połączył przewrotnie tekst o chorobie alkoholowej z melodią wziętą z reklamy Martini. W piosence Bloodsports For All ubarwił gorzkie rozważania na temat rasizmu i militaryzmu fragmentem melodii i skocznym rytmem starego przeboju Do You Wanna Touch Me (Oh Yeah) Gary'ego Glittera (ukazała się ona w przededniu wojny w Zatoce Perskiej i w wielu rozgłośniach była zakazana ze względu na antymilitarną wymowę). Równie szyderczą wypowiedzią na temat otaczającego świata był repertuar "30 Something", np. My Second To Last Will And Testament, The Finał Comedown, Sealed With A Glasgow Kiss. Na płycie dominowały utwory nie mniej agresywne muzycznie co poprzednio, ale pojawiły się na niej też liryczne ballady, np. wzbogacona podniosłą partią fortepianu Falling On A Bruise.
Duet odniósł ogromny sukces i gdy po bankructwie firmy Rough Trade podpisał umowę z Chrysalis, dorobił się pierwszych singli odnotowanych w czołówkach list przebojów, oprócz wznowionych Sheriff Fatman i Rubbish również premierowego After The Watershed/The 90's Revival/A Nation Of Shoplifters z października 1991 (prawnicy reprezentujący zespół The Rolling Stones wytoczyli Jimowi i Fruitbatowi sprawę o bezprawne użycie w nagraniu After The Watershed fragmentu przeboju swoich klientów-Ruby Tuesday). Wielką popularność zyskał też kolejny album, "1992 - The Love Album" z maja 1992, chociaż uznano go za dokonanie mniej udane niż poprzednie płyty. Recenzenci byli zdania, że dwójce muzyków nie powiodła się próba urozmaicenia repertuaru, np. songami w stylu Jacquesa Brela czy Kurta Weilla, jak England i Is Wrestling Fixed?, bądź przeróbką piosenki The Impossible Dream z musicalu Człowiek z La Manchy Mitcha Leigh i Joe Dariena (wcześniej wykonywanej m.in. przez Elvisa Presleya).
Atutem duetu pozostały wszakże inteligentne teksty, np. The Only Living Boy In New Cross i Is Wrestling Fixed? -próba ustosunkowania się do okrutnych, nieuleczalnych chorób, AIDS i stwardnienia rozsianego, England - przewrotna, włożona w usta prostytutki napaść na młodzież lat dziewięćdziesiątych, Skywest And Crooked - protest przeciwko okrucieństwom wojen (zwieńczony monologiem Iana Dury'ego na temat bezsensownej śmierci żołnierzy na frontach świata). Albumowi towarzyszyło kilka przebojowych małych płytek: The Only Living Boy In New Cross/Panic/Watching The Big Apple Tum z kwietnia 1992, Do Re Me So Far So Good z czerwca (zawierała też trzy przeróbki: Mannequin Wire, King Rocker Generation X i Down In The Tube Station At Midnight The Jam) oraz The Impossible Dream/Turn On Tune In And Switch Off/When Thesauruses Ruled The World/Bring On The Girl z listopada tego roku.
W marcu i kwietniu 1993 duet pracował nad dwupłytowym albumem "Commercial Fucking Suicide", ale ostatecznie zrezygnował z kilku nagrań oraz z prowokacyjnego tytułu i w październiku tego roku trafiła na rynek płyta "Post Historie Monsters (Two Million Years BQ". W warstwie muzycznej był to powrót do stylu bliższego dokonaniom sprzed "1992 - The Love Album", np. The Music That Nobody Likes, Cheer Up It Might Never Happen, Evil, Sing Fat Lady Sing. W tekstach powracał wątek odradzania się faszyzmu w Wielkiej Brytanii, np. w The Music That Nobody Likes, Cheer Up It Might Never Happen, Being Here. Głównym tematem wydawała się jednak fala samobójstw wśród młodzieży angielskiej, np. Suicide Isn't Painless, Lean On Me I Won't Fall Over. Utwór Stuff The Jubilee był zjadliwą krytyką monarchii. Zaskakiwała piosenka Lenny And Terence - przez jednych odczytywana jako hołd dla Lenny'ego Kravitza i Terence'a Trenta D'Arby'ego, przez innych jako kpina z obydwu artystów (w podkładzie wprowadzono samplowaną figurę rytmiczną z nagrania We Will Rock You zespołu Queen). Tekst Under The Thumb And Over The Moon był wyznaniem miłości Jimaboba do żony. Obydwa towarzyszące albumowi single zyskały popularność: Lean On Me / Won't Fall Over/Hit (piosenka z repertuaru Sugarcubes) z sierpnia 1993 i Lenny And Terence/Her Song z października tego roku.
W lutym 1994 duet wydał singel z nową piosenką Glam Rock Cops. Na płycie znalazły się ponadto m.in. jego cztery starsze utwory w wykonaniu zaprzyjaźnionych zespołów: Lean On Me / Won't Fall Over w wersji The Family Cat, Lenny And Terence w wersji Blade, Bloodsports For All w wersji Sultans Of Ping i Falling On A Bruise w wersji Public Works. W tym czasie Fruitbat znudzony mechanicznym pulsem stosowanych przez duet automatów zaprosił do Carter The Unstoppable Sex Machine perkusistę -Węża Boyntona. W rozszerzonym składzie zespół zadebiutował 19 lutego 1994 w londyńskim Forum u boku Sultans Of Ping. A pierwszym albumem nagranym w trójkę był "Worry Bomb" z lutego 1995, promowany singlami Let's Get Tattoos/Especially 4 U z listopada 1994 i The Young Offender's Mum/Trouble ze stycznia 1995. Nie w pełni powiodła się próba wzbogacenia i jeszcze większego niż w przeszłości urozmaicenia repertuaru (np. Worry Bomb, Me And Mr. Jones, The Life And Soul Of The Party Dies, Going Straight, My Defeatist Attituae). A i teksty napisane w tym czasie przez muzyków wydawały się świadectwem zmęczenia (np. My Defeatist Attitude, Senile Deliquent, Let's Get Tattoos). Tak podsumowali "Worry Bomb" w każdym razie recenzenci, i chociaż płyta odniosła sukces rynkowy, firma Chrysalis zaczęła tracić zainteresowanie grupą.
W październiku 1995 na rynek trafiła jeszcze składanka "Straw Donkey... The Singles", okazała się jednak ostatnim owocem współpracy formacji z wytwórnią. Grupa podpisała co prawda kontrakt z inną - Cooking Vinyl, jednakże wydany w marcu 1997 minialbum "Carter The Unstoppable Sex Machine Proudly Presents A World Without Dave", mimo całkiem interesującego repertuaru (np. dramatyczne pieśni Broken Down In Broken Jown i Before The War, mieszanina punku spod znaku The Clash i funku A World Without Dave, utrzymana w klimacie twórczości Paula McCartneya akustyczna ballada Nowhere Fast, disco a la Pet Shop Boys And God Created Brixton), przeszedł zupełnie bez echa. Na koncerty w tym czasie grupa znacznie rozbudowała skład, ale nowi muzycy nie przydali jej energii, i latem 1997 zapadła decyzja o rozwiązaniu formacji.
Pożegnała się z fanami w styczniu 1998 albumem "I Blame The Government", zbierającym nie wydane przez nią do tamtej pory utwory z ostatniego okresu działalności.
19 listopada 1994 grupa wystąpiła w katowickim Spodku jako jedna z gwiazd festiwalu Odjazdy (obok m.in. zespołów Dog Eat Dog, Such A Surge, Proletaryat, Acid Drinkers i Kult).

Single
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Anytime Anyplace Anywhere/Re-educating Rita	Carter USM	10.1990	83[1]	-	Rough Trade RT 242	[written by Morrison , Carter][produced by Simon Painter, Sex Machine ]
Bloodsport For All/2001: A Clockwork Orange	Carter USM	01.1991	48[3]	-	Rough Trade R 20112687	[written by Morrison , Carter][produced by Simon Painter, Sex Machine ]
Sheriff Fatman/R.S.P.C.E.	Carter USM	06.1991	23[7]	29.Modern Rock Tracks	Chrysalis USM 1	[written by Morrison , Carter][produced by Simon Painter, Sex Machine ]
After the Watershed (Early Learning the Hard Way)/The 90's Revival	Carter USM	10.1991	11[5]	-	Chrysalis USM 2	[written by Morrison , Carter][produced by Simon Painter, Sex Machine ]
R.u.b.b.i.s.h/Alternative Alf Garnet	Carter USM	01.1992	14[5]	-	Chrysalis USM 3	[written by Morrison , Carter][produced by Simon Painter, Sex Machine ]
The Only Living Boy In New Cross/Panic	Carter USM	04.1992	7[5]	26.Modern Rock Tracks	Chrysalis USM 4	[written by Morrison , Carter][produced by Simon Painter, Sex Machine ]
Do Re Me So Far So Good/King Rocker	Carter USM	06.1992	22[3]	-	Chrysalis USM 5	[written by Morrison , Carter][produced by Simon Painter, Sex Machine ]
The Impossible Dream	Carter USM	11.1992	21[3]	-	Chrysalis USM CD6	-
Lean On Me I Won't Fall Over/Hit	Carter USM	08.1993	16[3]	-	Chrysalis 12 USM 7	[produced by Simon Painter, Sex Machine ]
Lenny And Terence	Carter USM	10.1993	40[2]	-	Chrysalis 12 USM 8	[produced by Simon Painter, Sex Machine ]
Glam Rock Cops	Carter USM	02.1994	24[5]	-	Chrysalis CDUSMS 10	[written by Morrison , Carter][produced by Simon Painter, Sex Machine ]
Let's Get Tattoos	Carter USM	11.1994	30[8]	-	Chrysalis USM 11	[written by Morrison , Carter][produced by Simon Painter, Sex Machine ]
The Young Offender's Mum/Trouble	Carter USM	01.1995	34[6]	-	Chrysalis USM 12	[written by Morrison , Carter][produced by Simon Painter, Sex Machine ]
Born On The 5th Of November/D.I.V.O.R.C.E.F.G.	Carter USM	09.1995	35[6]	-	Chrysalis USM 13	-

Albumy
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
101 Damnations	Carter USM	09.1991	29[6]	-	Big Cat UK Records ABB 101	[produced by Carter USM and Simon Painter][nagrana w 1989r]
30 Something	Carter USM	02.1991	8[13]	-	Chrysalis CHR 1897	[produced by Carter USM and Simon Painter]
1992 - The Love Album	Carter USM	05.1992	1[1][9]	-	Chrysalis CHR 1946	[produced by Carter USM and Simon Painter]
Post Historic Monsters	Carter USM	09.1993	5[4]	-	Chrysalis CDCHR 7090	[produced by Carter USM and Simon Painter]
Starry Eyed And Bollock Naked	Carter USM	03.1994	22[3]	-	Chrysalis CDCHR 6069	-
Worry Bomb	Carter USM	02.1995	9[4]	-	Chrysalis 7243 8 31955 2 7	[produced by Carter USM and Simon Painter]
Straw Donkey... The Singles	Carter USM	10.1995	37[3]	-	Chrysalis CDCHR 6110	-
A World Without Dave	Carter USM	03.1997	73[2]	-	Cooking Vinyl COOK 120	[produced by Carter USM and Simon Painter]
I Blame The Government	Carter USM	01.1998	92[1]	-	Cooking Vinyl COOK 136	[produced by Carter USM and Simon Painter]