W połowie lat sześćdziesiątych zaczął pisać muzykę filmową - kompozycje instrumentalne i rzadziej piosenki, m.in. do serialu telewizyjnego Peyton Place (od 1964) oraz do The Pursuit Of Happiness (1970, reż. Robert Mulligan, w TVP pt. W pogoni za szczęściem), Cold Turkey (1971, reż. Norman Lear), Gizmo (1977, reż. Howard Smith), Ragtime (1981, reż. Milos Forman), The Natural (1983, reż. Barry Levinson), Three Amigos (1987, reż. John Landis; na wideokasetach pt. Trzej przyjaciele), którego był współscenarzystą, Parenthood (1989, reż. Ron Howard), Avalon (1990, reż. B. Levinson) oraz Przebudzenia (1990, reż. Penny Marshall).
Na autorskich płytach przedstawił wysmakowany repertuar nawiązujący do amerykańskiej tradycji muzycznej. Śpiewał charakterystycznym, zgaszonym głosem w sposób ujawniający skłonności aktorskie. Uważany za najbardziej jadowitego spośród wszystkich twórców anglosaskiej muzyki popularnej, atakował z pasją amerykańską klasę średnią. Wykpiwał jej wyobrażenia o szczęściu (Love Story, They Just Got Married), żądzę bogactwa (It's Money That I Love), zakłamanie obyczajowe (Mama Told Me Not To Come, Mr. Sheep), obłudny, szowinistyczny patriotyzm (Political Science, The Beehive State). Wielokrotnie podejmował temat nienawiści i uprzedzeń rasowych (Kingfish, Yellow Man). W sarkastycznej pieśni Song For The Dead ukazał bezsens wojny wietnamskiej. Zachęcał do refleksji nad postępującą w Stanach Zjednoczonych dewastacją i dehumanizacją środowiska naturalnego (Bum On Big River Bum On, Cowboy, Baltimore). W utworze Sigmund Freud's Impersonation Of Albert Einstein In America wydrwił mit Ameryki jako ziemi obiecanej. Wiele piosenek poświęcił cierpieniom ludzi samotnych, spragnionych miłości (If You Need Oil, Old Man In The Farm, I'll Be Home). W niektórych zwierzał się z własnych przeżyć i rozterek (Four Eyes, I Want You To Hurt Like I Do, Dixie Flyer).
Wymowie poszczególnych utworów podporządkował ich muzyczny charakter. Umiejętnie posługiwał się stylistyką bluesa (Let's Bum Down The Cornfield z partią gitary w wykonaniu Ry COODERA), country (My Old Kentucky Home z partią gitary Clarence'a White'a, Rider In The Rain z partią gitary Waddy'ego Wachtela), jazzu (The girls in my life),muzyki filmowej (Spies).
Początkowo skłaniał się ku orkiestrowemu opracowaniu repertuaru (Love Story, So Long Dad, Linda, Cowboy, I Think It's Going To Rain Today, także późniejsze Texas Girl At The Funeral Of Her Father, In Germany Before The War), jednakże od końca lat siedemdziesiątych brzmienie jego muzyki zdominowały efekty syntezatorowe (Pretty Boy, William Brown, Same Girl, Real Emotional Girl, Song For The Dead). Do nagrań zapraszał znanych muzyków: członków zespołów The EAGLES, TOTO, FLEETWOOD MAC, a także Lindę RONSTADT, Paula SIMONA, Boba SEGERA, Marka KNOPFLERA, Jeffa Lynne'a, Toma PETTY'EGO i in. (Short People, Littie Criminals, Baltimore, It's Money That I Love. Mr. Sheep, I Love L.A., The Blues, I'm Different czy nawiązująca do przebojów ELECTRIC LIGHT ORCHESTRA piosenka The Story Of A Rock And Roll Band).
Tytuł | Wykonawca | Data wydania | UK | US | Wytwórnia [UK] |
Komentarz |
Short people/Old man on the farm | Randy Newman | 11.1977 | - | 2[20] | Warner 8492 | [gold][ Producer - Lenny Waronker , Russ Titelman][Written by: Randy Newman] |
The blues/Same girl | Randy Newman and Paul Simon | 01.1983 | - | 51[8] | Warner 29 803 | [ Producer - Lenny Waronker , Russ Titelman][written by Randy Newman] |
I love L.A. | Randy Newman | 04.1983 | - | 110[2] | Warner 29 687 | - |
It's Money That Matters/Roll with the punches | Randy Newman | 11.1988 | - | 60[12] | Reprise 27 709 | [ Producer - Jeff Lynne , Mark Knopfler ][written by Randy Newman] |
Albumy
Tytuł | Wykonawca | Data wydania | UK | US | Wytwórnia [US] |
Komentarz |
Randy Newman/Live | Randy Newman | 10.1971 | - | 191[3] | Reprise 6459 | [produced by Lenny Waronker] |
Sail away | Randy Newman | 06.1972 | - | 163[18] | Reprise 2064 | [produced by Lenny Waronker and Russ Titelman] |
Good old boys | Randy Newman | 10.1974 | - | 36[23] | Reprise 2193 | [produced by Lenny Waronker and Russ Titelman] |
Little criminals | Randy Newman | 10.1977 | - | 9[29] | Warner 3079 | [gold][produced by Lenny Waronker and Russ Titelman] |
Born again | Randy Newman | 09.1979 | - | 41[11] | Warner 3346 | [produced by Lenny Waronker and Russ Titelman] |
Trouble in paradise | Randy Newman | 02.1983 | - | 64[13] | Warner 23 755 | [produced by Lenny Waronker and Russ Titelman] |
Land of dreams | Randy Newman | 10.1988 | - | 80[19] | Reprise 25 773 | [produced by James Newton Howard, Jeff Lynne, Mark Knopfler, Tommy LiPuma] |
Bad love | Randy Newman | 06.1999 | 178[1] | 194[1] | DreamWorks 50 115 | [produced by Mitchell Froom,Tchad Blake] |
Harps and Angels | Randy Newman | 08.2008 | 46[2] | 30[2] | Nonesuch 122812-2 | [produced by Mitchell Froom, Lenny Waronker] |
Kompozycje Randy Newmana na listach przebojów
|
[with Jeannie Seely, Judith Arbuckle, Pat Sheeran] 06/1964 Anyone Who Knows What Love Is (Will Understand) Irma Thomas 52.US [solo] 06/1964 I Don't Want to Hear Anymore Jerry Butler 95.US 04/1965 I've Been Wrong Before Cilla Black 17.UK 06/1966 Nobody Needs Your Love Gene Pitney 2.UK 11/1966 Just One Smile Gene Pitney 64.US/8.UK 03/1967 Simon Smith and His Amazing Dancing Bear Alan Price 4.UK 09/1967 So Long, Dad Manfred Mann 52.UK 08/1968 Love Story Alan Price 56.UK 04/1969 I Don't Want to Hear It Anymore Dusty Springfield 105.US 01/1970 Love Story Peggy Lee 105.US 05/1970 Mama Told Me (Not to Come) Three Dog Night 1.US/3.UK 01/1971 I'll Be Home Vikki Carr 96.US 02/1972 Living without You Manfred Mann 69.US 11/1972 Mama Told Me Not to Come Wilson Pickett 99.US 11/1977 Short People Randy Newman 2.US 01/1983 The Blues Paul Simon & Randy Newman 51.US 04/1983 I Love L.A. Randy Newman 110.US 10/1988 It's Money That Matters Randy Newman 60.US 03/2000 Mama Told Me Not to Come Tom Jones & Stereophonics 4.UK 06/2008 If I Didn't Have You Mitchel Musso & Emily Osment 110.US 07/2010 You've Got a Friend in Me Randy Newman 116.UK 06/2012 Feels Like Home Edwina Hayes 107.UK |
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz