niedziela, 22 października 2023

Elliot Goldenthal

Elliot GoldenthalElliot Goldenthal urodził się 2 maja 1954 roku w Nowym Jorku. Jest kompozytorem muzyki symfonicznej, operowej, teatralnej, a przede wszystkim filmowej. Powszechnie uważa się go za bardzo oryginalnego i nietypowego artystę, który zadziwia swoimi niebywałymi zdolnościami do nadawania dźwiękom poprzez skomplikowane zabiegi kompozycyjne nowych niespotykanych dotąd kształtów. Niestety nie do każdego trafia jego muzyka charakteryzująca się częstymi dysonansami, atonalnością i ogólnym brakiem melodyjności. Styl w jakim tworzy idealnie sprawdza się w kinie grozy oraz filmach fantastycznych. Jego filmografia wypełniona jest w głównej mierze partyturami do tego typu obrazów.

 

Właściwy początek jego kariery filmowej przypada na przełom lat siedemdziesiątych i osiemdziesiątych. Skomponował wtedy dla niemieckiego reżysera Ulli Lommel dwie partytury do Cocaine Cowboys oraz Blank Generation. Lata osiemdziesiąte nie przyniosły mu jednak dużej aktywności w branży. Swoje skrzydła rozwinął dopiero w ostatnim dziesięcioleciu XX wieku. Prawdziwym przełomem okazał się wtedy film Obcy 3. Partytura ta, odznaczająca się nietuzinkowym brzmieniem i niezwykłą klimatyką otworzyła mu drogę do podboju Hollywood. 

Dwa lata później zaangażował go Nail Young do skomponowania oprawy muzycznej do j – Wywiadu z Wampirem. Od tej chwili rozpoczęła się ścisła po dziś dzień trwająca współpraca między tymi dwoma artystami. Rok 1995 był jeden z najlepszych w karierze kompozytora. Spod jego ręki wyszły wtedy dwie wielkie kompozycje: bardzo oryginalny na tle orkiestra-elektronika Batman Forever oraz ciekawy orkiestrowo-gitarowy score - Gorączka. Dalsze lata wniosły kolejne wielkie tytuły do filmografii Elliota wśród których wyszczególnić możemy: Michaela Collinsa, Kulę oraz Final Fantasy. W pewnym etapie swojej kariery Goldenthal związał się emocjonalnie i artystycznie z reżyser Julie Taymor. Rozpoczęła się ich współpraca owocem której jest między innymi adaptacja sztuki szekspirowskiej Tytus i dramat biograficzny Frida za którą otrzymał on Oscara i Złoty Glob w kategorii Najlepsza Muzyka.

Równie dużo uwagi poświęca Goldenthal teatrowi i operom. Napisał wiele partytur do sztuk, sporą część z nich we współpracy z Julie np.: Juan Darien: A Carnival Mass, która przyniosła muzykowi w 1988 roku nagrodę Obie oraz dwie nominacje do nagrody Tony, czy Grendel, wystawiony na Broadway w 2000 roku The Green Bird. Inne kompozycje teatralne artysty powstały do inscenizacji The Transposed Heads, The King Stag i Liberty’s Taken. W 1997 roku American Ballet Theatre i San Francisco Ballet zleciło mu skomponowanie muzyki do baletu Othello. Goldenthal jest również autorem kompozycji symfonicznych: Shadow Play Scherzo stworzonej dla upamiętnienia 70 rocznicy urodzin Leonarda Bernsteina, a także Fire, Water, Paper: A Vietnam Oratorio skomponowanego na zamówienie Pacific Symphony Orchestra w 20 rocznicę Wojny w Wietnamie.

Za swoje prace Goldenthal był wielokrotnie nagradzany. Największym jego sukcesem było otrzymanie Oscara i Złotego Globa za muzykę do Fridy. Wcześniej nominowany był także do tych prestiżowych nagród za Wywiad z wampirem i Michaela Collinsa. Jego Czas Zabijania oraz Batman Forever nominowane były do nagród Grammy. Kolejne nominacje, tym razem krytyków z Chicago – Chicago Film Critics Award, przyniosły mu filmy Gorączka, Michael Collins i Chłopiec rzeźnika. W 1998 roku Goldenthal uhonorowany został nagrodą Los Angeles Film Critics Award za najlepszy oryginalny temat muzyczny skomponowany do Chłopca rzeźnika. Z Goldenthalem wiąże się nierozerwalnie postać Roberta Elhai – orkiestratora, z którym muzyk współpracuje od bardzo dawna. 

 

 

                                                                                 Filmografia
Gloria Steinem. Moje życie w drodze The Glorias 2020 / Nasze noce Our Souls at Night 2017/ A Midsummer Night's Dream 2014 / Burza The Tempest 2010 / Wrogowie publiczni Public Enemies 2009 / Across the Universe 2007/ The Making of 'Heat' 2005 / S.W.A.T. Jednostka Specjalna S.W.A.T. 2003 / San Francisco Ballet's Othello 2003 / Frida 2002 / Podwójny blef The Good Thief 2002 / Final Fantasy Final Fantasy: The Spirits Within 2001/ The Making of 'Titus' 2000 / Tytus Andronikus Titus 1999 / W moich snach In Dreams 1999 / Kula Sphere 1998 / Chłopak rzeźnika The Butcher Boy 1997 / Batman i Robin Batman & Robin 1997 / Michael Collins 1996 / Czas zabijania A Time to Kill 1996 / Gorączka Heat 1995 / Batman Forever 1995/ Muzyka szatana Voices 1995 / Wywiad z wampirem Interview with the Vampire: The Vampire Chronicles 1994 / Cobb 1994 / Roswell 1994 / Człowiek-demolka Demolition Man 1993 / Złote wrota Golden Gate 1993 / Obcy 3 Alien³ 1992/ Fool's Fire 1992 / Wyspa miłości Grand Isle 1991 / Wymiar sprawiedliwości Criminal Justice 1990 / Smętarz dla zwierzaków Pet Sematary 1989 / Narkotykowy kowboj Drugstore Cowboy 1989 / Blank Generation 1980 / Cocaine Cowboys 1979


                                                    Rozmiar: 1223 bajtówAwards
Oscar [Muzyka filmowa]
2003 Best Music, Original Score Frida

Nominacje do Oscara [Muzyka filmowa]
2003 Best Music, Original Song Frida
1997 Best Music, Original Dramatic Score Michael Collins
1995 Best Music, Original Score Wywiad z wampirem


Golden Globe
2003 Best Original Score - Motion Picture Frida

Grammy

John Debney

John Debney — CineConcerts John Cardon Debney (ur. 18 sierpnia 1956r) to amerykański kompozytor i dyrygent muzyki do filmów, programów telewizyjnych i gier wideo. Jego twórczość obejmuje różnorodne media i gatunki, w tym komedię, horror, thriller, fantasy i przygodowe gry akcji. Jest wieloletnim współpracownikiem The Walt Disney Company, piszącym muzykę do ich filmów, seriali telewizyjnych. Współpracował także z reżyserami takimi jak Jon Favreau, Garry Marshall, Tom Shadyac, Peter Hyams, John A. Davis, Brad Anderson, Howard Deutch, Mark Dindal, Robert Rodriguez i Paul Tibbitt. Debney był laureatem trzech nagród Primetime Emmy i nominacji do Oscara za muzykę do filmu Pasja Mela Gibsona (2004).

 John Debney rozpoczynał swoją karierę muzyczną jako asystent innych kompozytorów i przez to dostawał kolejne zlecenia. Następnie komponował muzykę głównie na potrzeby filmów telewizyjnych, ale w połowie lat 90-tych zaczął szukać bardziej znaczących zleceń. Współpraca z wytwórnią Disneya, także dzięki pomocy ojca, dała mu możliwość pracy nad wielkimi projektami. Do dziś Debney komponuje muzykę do wielu filmów produkowanych przez tę wytwórnię. Jego muzykę można również usłyszeć m.in. w sadze "Star Trek", w wielu odcinkach "Nastepnego Pokolenia" oraz "Stacji Kosmicznej", jak również w serialach "Młodzi jeźdźcy", "SeaQuest" oraz "Przylądek". Za te trzy filmy Debney otrzymał nominację do nagrody Emmy.

W 1995 roku napisał muzykę do przygodowej superprodukcji "Wyspa Piratów". Film okazał się klapą, ale Debney'owi otworzył drogę do sławy. Debney zadziwił tą ścieżką cały świat muzyczny, pokazując maestrię i perfekcyjność wykonanej muzyki oraz wspaniale demonstrując siłę i potęgę orkiestry i chóru. Mimo iż nie otrzymał za nią żadnej nagrody, dziś ta ścieżka jest uważana za jedno z najlepszych dzieł muzyki filmowej lat 90-tych. Od tamtej pory Debney udowadnia swój niesamowity talent oraz wszechstronność muzyczną, komponując świetną muzykę do filmów z różnych gatunków: przygodowych dla dzieci, filmów animowanych, komedii, filmów akcji, wielkich epickich produkcji, a także dramatów. Do jego najlepszych dzieł należą obok wspomnianej "Wyspy Piratów (2003)" również takie produkcje jak "I stanie się koniec", "Inspektor Gadżet", "Król Skorpion", "Bruce Wszechmogący", "Evan Wszechmogący", "Predators" oraz nominowana do Oscara "Pasja".

Jak sam twierdzi, największy muzyczny wpływ na niego mieli Erich Wolfgang Korngold (legendarny autor pirackiej muzyki z lat 30-tych) oraz Jerry Goldsmith i John Williams. Ostatnio jednak interesują go także dzieła Elliota Goldenthala, Danny'ego Elfmana oraz Thomasa Newmana. Jego ulubionymi ścieżkami są te napisane w latach 70-tych przez Goldsmitha, a także "E.T." oraz "Bliskie Spotkania Trzeciego Stopnia" napisane przez Williamsa. Debney umiejętnie czerpie wzorce z tych kompozytorów oraz ich dzieł, łącząc je ze swoim własnym talentem i pomysłami. To czyni go jednym z najbardziej utalentowanych, rozchwytywanych i przyszłościowych kompozytorów Hollywood końca XX i początku XXI wieku.

John Debney jest dziś jednym z najbardziej aktywnych i zapracowanych kompozytorów. W ciągu roku tworzy muzykę średnio do pięciu, sześciu filmów. Poza komponowaniem muzyki jest on również dyrygentem. Miał on przyjemność współpracować z wieloma słynnymi światowymi orkiestrami. Debney zajmuje się także dyrygowaniem i nagrywaniem wznowień muzyki dla wytwórni Varese Sarabande. Na jego koncie są wznowienia filmów "Superman", "Powrót do przyszłości", "Płonący wieżowiec" oraz "Niesamowite historie".

Debney wraz żoną i dziećmi mieszka w Los Angeles.


                                                                                 Filmografia
Księga dżungli (Jungle Book, 2016)/ Mumia: Grobowiec cesarza smoka (The Mummy: Tomb of the Dragon Emperor, 2008)/ Dziewczyna mojego kumpla (My Best Friend's Girl, 2008)/ Mów mi Dave (Meet Dave, 2008)/ Evan Wszechmogący (Evan Almighty, 2007)/ Twarda sztuka (Georgia Rule, 2007)/ Krowy na wypasie (Barnyard: The Original Party Animals, 2006)/ Po rozum do mrówek (The Ant Bully, 2006)/ Zathura – Kosmiczna przygoda (Zathura: A Space Adventure, 2005)/ Kurczak Mały (Chicken Little, 2005)/ Sin City: Miasto grzechu (Sin City, 2005)/ Pacyfikator (The Pacifier, 2005)/ Pasja (The Passion of the Christ, 2004)/ Święta Last Minute (Christmas with the Kranks, 2004)/ Pamiętnik księżniczki 2: Królewskie zaręczyny (The Princess Diaries 2: Royal Engagement, 2004)/ Mama na obcasach (Raising Helen, 2004)/ Jak ugryźć 10 milionów 2 (The Whole Ten Yards, 2004)/ Nawiedzony dwór (The Haunted Mansion, 2003)/ Bruce Wszechmogący (Bruce Almighty, 2003)/ Gorąca laska (The Hot Chick, 2002)/ Śnieżne psy (Snow Dogs, 2002)/ Jimmy Neutron: Mały geniusz (Jimmy Neutron: Boy Genius, 2001)/ Pamiętnik księżniczki (The Princess Diares, 2001)/ Wielki podryw (Heartbreakers, 2001)/ Mali agenci (Spy Kids, 2001)/ Nowe szaty króla (The Emperor's New Groove, 2000)/ Sezon rezerwowych (The Replacements, 2000)/ Michael Jordan to the Max (2000)/ End of Days (1999)/ Inspektor Gadżet (Inspector Gadget, 1999)/ Przygody Elma w krainie zrzęd (The Adventures of Elmo in Grouchland, 1999)/ Dick (1999)/ My Favorite Martian (1999)/ Lost & Found (1999)/ Paulie (1998)/ I'll Be Home for Christmas (1998)/ Koszmar minionego lata (I Know What You Did Last Summer, 1997)/ Kłamca, kłamca (Liar, Liar, 1997)/ The Relic (1997)/ Carpool (1996)/ Doctor Who (1996)/ Wyspa piratów (Cutthroat Island,1995)/ Nagła śmierć (Sudden Death,1995)/ Gość w dom (Houseguest, 1995)/ Little Giants (1994)/ White Fang 2: Myth of the White Wolf (1994)/ Hokus pokus {Hocus Pocus ,1993)/ The Halloween Tree (1993)/ Jetsonowie: Na orbitującej asteroidzie (Jetsons: The Movie, 1990)/ Dink, mały dinozaur (Dink, the Little Dinosaur, 1989–1991)


                                                    Rozmiar: 1223 bajtówAwards
Oscar [Muzyka filmowa]

Nominacje do Oscara [Muzyka filmowa]
2005 Best Achievement in Music Written for Motion Pictures, Original Score Pasja


Golden Globe
Grammy

sobota, 21 października 2023

Busted

BustedBusted to brytyjski zespół, który początkowo istniał od 2000 do początku 2005 roku. Ogłosili swój powrót pod koniec 2015 roku i rozpoczynają nową trasę koncertową w 2016 roku. Ich styl można określić jako „pop-rock” lub „pop-punk”.

  Zespół powstał po otwartych castingach prowadzonych przez wytwórnię muzyczną Warner Music. Pierwszy singiel, What I Go to School For, po wydaniu we wrześniu 2002 roku osiągnął 3. miejsce na listach przebojów w Wielkiej Brytanii, a także odniósł sukces w Niemczech. Dzięki tej piosence stworzyli ścieżkę dźwiękową do niemieckiego filmu Fack ju Göhte z 2013 roku. Dzięki tytułom You Said No, Crashed the Wedding, Who's David i Thunderbirds, Busted miał cztery hity numer jeden w Anglii w ciągu dwóch lat. 

 Thunderbirds, piosenka przewodnia do filmu o tym samym tytule, została uznana za płytę roku w Wielkiej Brytanii. Inne dobrze znane tytuły to Year 3000 i ich cover Hurra, hurra, die Schule burnt, który był ich największym sukcesem w Niemczech i zajął 19. miejsce. A Present for Every był drugim studyjnym albumem zespołu. W Wielkiej Brytanii został wydany 17 listopada 2003 roku, osiągając drugie miejsce na liście 40 najlepszych albumów i zarobił ponad 1 milion funtów. Na albumie znalazły się single Crashed the Wedding, Who's David?, Air Hostess, 3AM i She Wants to Be Me. Nie wszyscy członkowie tria zgodzili się z kursem muzycznym. 

 W styczniu 2005 roku ogłosili rozwiązanie, ponieważ Simpson chciał w przyszłości skupić się na swoim projekcie zespołu rockowego Fightstar. Po rozstaniu Bourne założył zespół Son of Dork, którego debiutancki singiel Ticket Outta Loserville - podobnie jak What I Go to School For - osiągnął trzecie miejsce na brytyjskich listach przebojów. Willis wydał swój debiutancki singiel Up All Night w maju 2006, a swój debiutancki album Don't Let It Go to Waste w listopadzie tego samego roku.  

7 maja 2006 roku po raz pierwszy od 16 miesięcy pojawił się w brytyjskiej telewizji Top of the Pops. 10 listopada 2015 roku zespół ogłosił swój powrót i zapowiedział 13 koncertów w pierwotnym składzie na maj 2016. 25 listopada 2016 roku, rok po powrocie, zespół wydał nowy album Night Driver. 26 października 2018 roku zespół ogłosił wydanie czwartego studyjnego albumu Half Way There. Ogłosili także trasę koncertową po Wielkiej Brytanii w 2019 roku. 2 listopada 2018 roku ukazał się utwór Nineties, pierwszy singiel z nowego albumu Half Way There.

Single
Tytu³ WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[UK]
Komentarz
What I Go To School ForBusted09.20023[12]-Universal MCSTD 40294[Writers: Steve Robson/John McLaughlin/James Bourne/Matt Jay/Charlie Simpson][Producers: Steve Robson]
Year 3000Busted01.20032[15]-Universal MCSXD 40306[Writers: James Bourne/Matt Jay/Charlie Simpson/Steve Robson][Producers: Steve Robson/John McLaughlin]
You Said NoBusted05.20031[1][10]-Universal MCS 40318[Writers: Steve Robson/John McLaughlin/James Bourne/Charlie Simpson/Matt Jay][Producers: Steve Robson]
Sleeping With The Light OnBusted08.20033[10]-Universal MCSXD 40327[Writers: James Bourne/Matt Jay][Producers: Steve Robson]
Crashed The WeddingBusted11.20031[1][12]-Universal MCSTD 40345[Writers: James Bourne/Tom Fletcher][Producers: Steve Power]
Who's DavidBusted02.20041[1][10]-Mushroom MCSXD 40355[Writers: James Bourne/Tom Fletcher][Producers: Steve Power]
Air HostessBusted05.20042[10]-Universal MCS 40361[Writers: James Bourne/Charlie Simpson/Tom Fletcher][Producers: Steve Power]
Thunderbirds/3AMBusted08.20041[2][13]-Universal MCSVD40375/986 741-8[Writers: James Bourne/Willis/Charlie Simpson/Tom Fletcher/Gray][Producers: Steve Power/The Matrix]

Albumy
Tytu³ WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[UK]
Komentarz
Busted10.20022[55]-Universal MCD 60084[multiplatinium-3x-UK][Producers: Steve Robson/John McLaughlin]
A present for everyone11.20032[16]-Universal MCD 60090[multiplatinium-2x-UK][Producers: Steve Power/The Matrix/Stewart]
Live-A ticket for everyone.200511[25]-Universal MCD 60096[gold][Producers: Steve Power]

Carl Butler

Carl Butler Discography | Discogs Carl Butler-ur. 2.06.1924r Knoxville,Tennessee ;amerykański muzyk country,który udanie asymilował styl honky tonk w amerykańskiej muzyce country w latach 50-tych.Mimo ,że początkowo nagrywał solo,to największą popularność zyskał występując razem z żoną ,Pearl.Jego muzyka dojrzewała pod wpływem Roy'a Acuffa.
 

Rozpoczął karierę jako 12-letni chłopiec śpiewając na potańcówkach.Po zakończeniu II wojny śpiewał z bluegrassowymi zespołami Bailey Brothers i Sauceman Brothers.W 1950r Butler rozpoczął występy w radio Knoxville i podpisał w tym czasie kontrakt płytowy z Capitol Records,nagrywając początkowo bluegrass a póżniej zmienia brzmienie na honky tonk zainspirowany Lefty Frizellem i Hankiem Williamsem,którzy wtedy brylowali na listach przebojów.Niestety bez większego powodzenia,stąd jego przenosiny do wytwórni Columbia,gdzie nagrywa solo i z zespołem Webster Brothers w latach 50-tych.
 

Mimo,że ciągle nagrywa jego utwory nie trafiają na listy bestsellerów.W końcu jego piosenka "Honky Tonkitis" trafia na 25 miejsce na liście country w 1961r.W następnym roku trafia do Grand Ole Opry,gdzie w występach pomaga mu jego hit "Don't Let Me Cross Over",pierwszy nagrany w duecie z żoną,który spędza trzy miesiące na szczycie listy country.Carl i Pearl jako duet wprowadzają w latach 60-tych wiele hitów na listy country minn."Too Late to Try Again" , "Loving Arms" , "I'm Hanging Up the Phone".
 

Butlerowie wprowadzili na szerokie wody Dolly Parton,przyszłą gwiazdę country,współpracując z nią pod koniec lat 50-tych.Kontynuowali nagrania dla Columbia w latach 70-tych,a także Chart i CMH Records.Wycofują się z czynnego życia muzycznego w latach 80-tych.Carl próbował powrócić na scenę muzyczną w 1990r pośmierci żony,ale bez powodzenia.Zmarł 4 września 1992r w Franklin, Tennessee.

Single
Tytu³ WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[US]
Komentarz
White Rose / Heartbreak ExpressCarl Butler12.1950--Capitol F 1335-
Plastic Heart / Country MileCarl Butler02.1951--Capitol F 1399-
Shake Rattle And Roll / No Guarantee On My HeartCarl Butler03.1951--Capitol F 1454-
Our Last Rendezvous / I Live My Life AloneCarl Butler05.1951--Capitol F 1541-
No Trespassing / Linda LouCarl Butler07.1951--Capitol F 1701-
String Of Empties / You Plus MeCarl Butler09.1951--Capitol F 1813-
River Of Love / Blue Million TearsCarl Butler12.1951--Capitol F 1891-
Vicious Lies / Alone Without YouCarl Butler02.1952--Capitol F 1996-
A Penny For Your Thoughts / Everything Will Be The SameCarl Butler05.1952--Capitol F 2084-
Your Stepping On My Heart / I Need You SoCarl Butler08.1952--Capitol F 2158-
You Can't Insure A House Of Dreams / Just For Foolin' AroundCarl Butler.1953--Okeh 4-18 003-
My Heart Tells Me / Crowded OutCarl Butler.1953--Okeh 4-18 012-
It's Wrong To Be Jealous / So CloseCarl Butler.1953--Okeh 4-18 018-
I Just Said Goodbye To My Dreams / Victim Of LiesCarl Butler.1954--Okeh 4-18 032-
I'll Go Stepping Too / That's All RightCarl Butler.1954--Okeh 4-18 039-
I Wouldn't Change If I Could / Kisses Don't LieCarl Butler.1954--Okeh 4-18 052-
Angel Band / Hallelujah We Shall RiseCarl Butler01.1955--Columbia 4-21 353-
Your Wedding Day / If I Could Spend My HeartachesCarl Butler05.1955--Columbia 4-21 407-
It's My Sin / Borrowed LoveCarl Butler09.1955--Columbia 4-21 455-
Looking Through The Windows Of Heaven / Walking In God's SunshineCarl Butler01.1956--Columbia 4-21 473-
Only One Heart / Watching The ClockCarl Butler03.1956--Columbia 4-21 503-
Somebody Touched Me / Where We Never Grow OldCarl Butler10.1956--Columbia 4-21 563-
Your Cold Heart Told Me So / I Know It Means To Be LonesomeCarl & Pearl BUTLER02.1957--Columbia 4-40 874-
River Of Teras / Cry You Fool CryCarl Butler08.1957--Columbia 4-40 994-
If You've Got The Money / There's Nothing I'd Rather DoCarl Butler02.1958--Columbia 4-41 119-
Jealous Heart / So CloseCarl Butler07.1958--Columbia 4-41 205-
My Cajun Baby / Baby I'm Waiting For YouCarl Butler10.1958--Columbia 4-41 263-
I Like To Pretend / Oh How I Miss YouCarl Butler03.1959--Columbia 4-41 368-
Grief In My Heart / Rember The AlamoCarl Butler08.1959--Columbia 4-41 475-
Cry You Fool Cry / You Just Don't StealCarl Butler12.1959--Columbia 4-41 560-
The Door / I Know Why I CryCarl Butler05.1960--Columbia 4-41 674-
For The First Time / Prisoner Of LoveCarl Butler12.1960--Columbia 4-41 869-
Honky Tonkitis / You Were The OrchidCarl & Pearl BUTLER05.1961--Columbia 4-41 997[25.Country Chart]
If I'd Only Meet You First / Have You Run Out Of LoveCarl Butler02.1962--Columbia 4-42 306-
Don't Let Me Cross Over / Wonder DrugCarl & Pearl BUTLER08.1962-88[2]Columbia 4-42 593[1[11].Country Chart]
Loving Arms / Who'll Be The NextCarl & Pearl BUTLER04.1963--Columbia 4-42 778-
My Tears Don't Show / Too Late To Try AgainCarl & Pearl BUTLER10.1963--Columbia 4-42 982[9.Country Chart]
I'm Hanging Up The Phone / Just A MessageCarl & Pearl BUTLER03.1964--Columbia 4-43 030-
Forbidden Street / When The Door Swings Shut On Old MemoriesCarl & Pearl BUTLER08.1964--Columbia 4-43 102-
Just Thought I'd Let You Know / We'd Destroy Each OtherCarl & Pearl BUTLER12.1964--Columbia 4-43 210-
Beers And Tears / Can I Draw The LineCarl & Pearl BUTLER06.1965--Columbia 4-43 335-
Our Ship Of Love / It's Called Cheatin'Carl & Pearl BUTLER10.1965--Columbia 4-43 433-
Wrong Generation / Little MacCarl BUTLER02.1966--Columbia 4-43 536-
Little Pedro / Cell Twenty NineCarl & Pearl BUTLER06.1966--Columbia 4-43 685-
Dreaming Of A Little Cabin / Some Old Me Lovin'Carl & Pearl BUTLER10.1966--Columbia 4-43 869-
Lost / Wild Goose ChaseCarl BUTLER02.1967--Columbia 4-44 043-
For A Minute There / Guilty Of LoveCarl & Pearl BUTLER07.1967--Columbia 4-44 252-
Punish Me Tomorrow / Goodbye TennesseeCarl & Pearl BUTLER07.1968--Columbia 4-44 587-
I Never Got Over You / I Started Loving You AgainCarl & Pearl BUTLER12.1968--Columbia 4-44 694-
We'll Sweep Out The Ashes In The Morning / Your Way Of LifeCarl & Pearl BUTLER05.1969--Columbia 4-44 862-
Don't Let Me Cross Over / Little PedroCarl BUTLER06.1969--Columbia 4-33 156-
If Teardrops Were Pennies / Sundown In NashvilleCarl & Pearl BUTLER09.1969--Columbia 4-44 999-
Used To Own This Train / CautionCarl BUTLER04.1970--Columbia 4-45 112-
Bottoms Up / Let The Sun Shine On The PeopleCarl BUTLER09.1970--Columbia 4-45 228-
I'm So Close To Loving You / Temptation Keeps Twisting Your ArmCarl & Pearl BUTLER12.1971--Chart CH 5145-
She Didn't Come Home / Two Of A KindCarl & Pearl BUTLER04.1972--Chart CH 5160-
Heartaches For Lunch / Fifteen Years AgoCarl BUTLER.1973--Chart CH 5191-

Albumy
Tytu³ WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[US]
Komentarz
Don't let me crossoverCarl BUTLER04.1963-104[9]Columbia CS 8802-
Loving armsCarl BUTLER.1964--Columbia CS 8925[10.Country Chart]

Charles Brown

Charles Brown | Soul, Blues & Jazz | BritannicaUr. 12.09.1922 r. w Texas City w stanie Teksas (USA). Pomimo że już jako dziecko Brown opanował grę na pianinie, kiedy dorósł, został... nauczycielem chemii. W 1943 r., mieszkając w Los Angeles, doszedł jednak do wniosku, że znacznie więcej pieniędzy może zarobić jako pianista i wokalista. W tym okresie najpopularniejszą małą grupą w Los Angeles było Nat "King" Cole Trio,od kiedy od zespołu odszedł Cole uwielbienie publiczności przeniosło się na grupę The Three Blazers kierowaną przez Johnny'ego Moore'a (gitarzystę, brata Oscara Moore'a), do której dopiero co przyłączył się Brown.
 

W 1946 r. zespół cieszył się już sławą ogólnokrajową, nagrywał przebojowe płyty i występował w nowojorskim Apollo Theatre. W 1948 r. grupa rozpadła się, choć Moore dalej prowadził zespół o tej samej nazwie. Brown występował teraz samodzielnie. W latach 1946-52 umieścił w pierwszej dziesiątce listy rhythm'n'bluesowych przebojów dziewięć utworów, m.in. "Driftin' Blues", "Black Night", "Meny Christmas, Baby" i "Trouble Blues", wydanych przez Aladdin. Ponadto jego utwory nagrali tak znani wykonawcy, jak B.B. King, Ray Charles, Sam Cooke, Amos Milburn i Fats Domino, z którymi Brown nagrał "I'll Always Be In Love With You" i "Please Believe Me". Pozostawał pod silnym wpływem Roberta Johnsona, Louisa Jordana, a zwłaszcza Pha Terrella, wokalisty zespołu Andy'ego Kirka.
 

Śpiew Browna nabrał jakości niezwykle melodyjnego stylu balladowego, choć nadal ukazywał bluesowe korzenie artysty, który sam siebie określał jako "pieśniarza bluesowych ballad". Jego aksamitny głos podobny do Cole'a kontrastował z brutalnym cynizmem Leroya Carra i Lonniego Johnsona. W przeciwieństwie do Cole'a gwiazda Browna stale przygasała, choć odniósł kilka znaczących sukcesów piosenkami takimi jak "Christmas Comes But Once A Year".
 

Jednym z naśladowców Browna był Ray Charles, który na początku swej kariery wzorował swój styl śpiewania na mieszaninie stylów Browna i Cole'a. Pod koniec lat 60-tych Brown występował już jedynie w nocnych barach Los Angeles. Jego reputację podniósł chwilowo występ na San Francisco Blues Festival w 1976 r., po którym popadł z powrotem w zapomnienie.
 

Dziesięć lat później, dzięki gitarzyście Danny'emu Caronowi, powrócił na wielką scenę telewizyjnym występem ze śpiewaczką Ruth Brown oraz tournee z Bonnie Raitt. Kilka jego albumów (w tym wydany po 14-letniej przerwie One More For The Road) spotkało się z dużym uznaniem. Na początku lat 90-tych występował przeważnie w kalifornijskich klubach. 

Single
Tytu³ WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[US]
Komentarz
Please come home for Christmas/Christmas [Comes but once a year][Amos Milburn]Charles Brown 12.1961-76[2]King 5405[21.R&B; Chart][written by Charles Brown/Gene Redd]
Please come home for Christmas/Christmas [Comes but once a year][Amos Milburn]Charles Brown 12.1962-108[1]King 5405[written by Charles Brown/Gene Redd]
Merry Christmas Baby/I lost everythingCharles Brown 12.1964-4[5].Christmas SinglesImperial 5902[written by Lou Baxter/Johnny Moore]
Merry Christmas Baby/Sleigh ride [Lloyd Glenn]Charles Brown with Johnny Moore's 3 Blazers 12.1965-2[16].Christmas SinglesHollywood 1021[written by Lou Baxter/Johnny Moore]
Merry Christmas Baby/Let's make every day a Christmas DayCharles Brown 12.1973-2[2].Christmas SinglesKing 6194[written by Lou Baxter/Johnny Moore]

Albumy
Tytu³ WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[US]
Komentarz
Charles Brown Sings Christmas SongsCharles Brown12.1964-17[10].Christmas AlbumKing 775-

Charli Baltimore

Charli Baltimore Being Treated For Rare Bone Infection Following Leg  Surgery | EssenceCharli Baltimore, właśc. Tiffany Lane (ur, 16.08.1974, Filadelfia, Pensylwania, USA). Latynoska emce, którą w świat hip-hopu wprowadził legendarny gangsta raper The Notorious B.I.G..
Tiffany Lane, była partnerka Biggiego, zapożyczyła swój pseudonim od imienia bohaterki filmu "Długi pocałunek na dobranoc" (reż. Renny Harlin, 1996). Po śmieci Notoriousa nawiązała współpracę z producentem Lancem "Un" Riverą, który umożliwił jej wydanie kilku singli przed premierą oficjalnego debiutu "Cold Aslce" (1999).
 

Po nie najlepiej odebranym krążku Baltimore dołączyła do obozu Murder Inc. Single nagrane przez raperkę z Ja Rule'em i innymi wykonawcami labela Irva Gotti nie odniosły sukcesu. To prawdopodobnie przyczyniło się do kilkuletniego odwlekania przez Lane wydania drugiej płyty. Krążek "The Diary" ukazał się wreszcie w 2002 roku. Rok później Baltimore wypuściła darmowy mixtape "The Darkhalf, Volume 1".
 

W 2002 r. została nominowana jako najlepsza raperka z utworem "Diary" do nagrody Grammy. Zwodzona przez Irva Gotti'ego ciągłymi przesunięciami daty premiery płyty, opuściła jednak wydawnictwo i wstęąpiła do The Black Wall Street.
Do tej pory pojawiła się jedynie na jednym mix'ie tego labelu w kawałku "Bounce Back", gdzie w dosadny sposób nawija o swoich exkolegach z szajki Ja Rule.
 

Single
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[US]
Komentarz
Money Charli Baltimore04.199812[11]70[1].Airplay ChartUntertainment 78 937[written by Leon Huff,Kenny Gamble,Anthony Jackson][produced by DJ Clark Kent][sample z "For the love of money"-O'Jays][utwór z filmu "Woo"][59[5].R&B; Chart]
Stand UpCharli Baltimore feat. Ghostface Killah03.1999-54[9].Airplay ChartUntertainment 79 094[produced by RZA][sample z "We want to party,party,party,party" i "Me and my baby got our own thing going"-Lyn Collins][84.R&B; Chart]
Down A** ChickJa Rule Featuring Charli "Chuck" Baltimore04.2002-21[19]Def Jam 063946[written by Jeffrey Atkins,7 Aurelius,Tiffany Lane,Irving Lorenzo][produced by Irv Gotti,7 Aurelius]
Down 4 UIrv Gotti Presents Ja Rule, Ashanti, Charli Baltimore & Vita06.2002-6[20]Murder Inc Records DEFR 15587[written by Irving Lorenzo,Jeffrey Atkins,7 Aurelius,T. Lane,L. Rayner,Ashanti S. Douglas][produced by Irv Gotti]