wtorek, 12 września 2023

Natasha Bedingfield

Natasha Anne Bedingfield (ur. 26 listopada 1981 w Surrey) - angielska piosenkarka i autorka tekstów. W dniu 21 marca 2009 poślubiła amerykańskiego biznesmena Matthew Robinsona. Zadebiutowała w latach 80-tych jako członkini zespołu chrześcijańsko-rockowego The DNA Algorithm tworzonego przez artystkę i jej rodzeństwo: Daniela oraz Nikolę Rachelle. Od lat 90-tych wokalistka nagrywała piosenki rock i gospel dla Hillsong London Church.


Swój pierwszy, solowy album Unwritten Natasha nagrała w roku 2004. Główne brzmienia muzyczne na albumie to wolne pop rock inspirowane muzyką R&B, które doprowadziły do dołączenia artystce tytułu światowej gwiazdy ze sprzedażą samego debiutanckiego krążka w ilości ponad 2,5 miliona egzemplarzy. W 2007r Bedingfield została nominowana do nagrody Grammy za „Najlepszy żeński występ pop” z piosenką „Unwritten”. Drugi album wokalistki, N.B. (2007), promowany był przez trzy utwory: „I Wanna Have Your Babies”, „Soulmate” i „Say It Again”, które nie zajęły miejsca w Top 5 brytyjskiego notowania najlepiej sprzedających się singli.

Natasha Bedingfield promuje światową akcję humanitarną „Stop the Traffik”, która pomaga głodującym dzieciom. Kampania prowadzona jest przez matkę artystki pod nazwą „Global Angels”. W roku 2008 wzięła udział w nagraniu charytatywnej piosenki „Just Stand Up”, z której dochód został przekazany instytucjom pomagającym osobom żyjącym z nowotworem.

Bedingfield urodziła się w Lewisham w Anglii. Jej rodzice Molly i John Bedingfieldowie byli wolontariuszami, którzy często wyjeżdżali, dlatego Natasha dzieciństwo spędziła w Nowej Zelandii. Ma trójkę rodzeństwa: starszego brata Daniela i młodszą siostrę Nikolę, którzy również są wokalistami pop, oraz młodszego brata -Joshuę. Zainteresowanie muzyką zostało zainaugurowane od najmniejszych lat przez rodziców, kiedy to Natasha została zapisana na naukę gry na gitarze i pianinie. Jako nastolatka razem z dwójką rodzeństwa (Danielem i Nikolą) założyli zespół chrześcijańsko-rockowy The DNA Algorithm. Istnienie grupy zapewniło Bedingfield poznanie różnych stylów muzycznych oraz wykazanie się w tworzeniu tekstów muzycznych. Artystka w zespole, śpiewała głównie dance-pop o religii, niezależności oraz legalności, tematach na które Natasha mogłaby się natknąć podczas swojej muzycznej kariery. The DNA Algorithm wystąpiło na kilku festiwalach muzyki chrześcijańskiej jeszcze przed tym, kiedy zespół uległ rozpadowi.

Bedingfield przez rok studiowała psychologię na Uniwersytecie Greenwich, aby ona sama „pisała coraz lepsze teksty piosenek”. Po dwunastu miesiącach nauki opuściła szkołę, aby skupić się na śpiewaniu i pisaniu tekstów piosenek. Zaczęła nagrywać dema, w garażu, razem ze swoimi przyjaciółmi, którzy pracowali w studiu muzycznym, aby potem je rozsyłać do wytwórni płytowych. Podczas lat 90-tych i wczesnych 2000., Bedingfield komponowała oraz nagrywała piosenki dla Hillsong London Church. Jej dokonania zostały uwiecznione na albumach Shout God's Fame oraz Jesus Is My Superhero w roku 2004.

W roku 2003 Bedingfield podpisała kontrakt z wytwórnią płytową Sony BMG. Jej pierwszy album Unwritten ukazał się we wrześniu 2004, a udzielają się na nim Steve Kipner, Guy Chambers, Patrick Leonard i raper Bizarre. Główne brzmienia muzyczne na albumie to wolne pop rock inspirowane muzyką R&B. Teksty piosenek na krążku nawiązują do kobiecej wolności i wyzwolenia. Album został ciepło przyjęty przez krytyków; recenzent All Music Guide opisał krążek jako „świetnie wykonany pop nowego stulecia”. Album zadebiutował na miejscu #1 brytyjskiej i w pierwszej trzydziestce amerykańskiej listy sprzedaży oraz pokrył się multi-platynami w Wielkiej Brytanii i Stanach Zjednoczonych. W roku 2007 Natasha została nominowana do nagrody Grammy za „Najlepszy żeński występ pop” (utwór „Unwritten”).

Pierwszy singiel z płyty "Single" osiągnął miejsce #3 na brytyjskiej liście przebojów. Tekst utworu i teledysk nawiązują do życia singla. Kolejnym singlem z płyty był „These Words”. Utwór najwyższą pozycję osiągnął kilka tygodni po premierze, miejsce #1, czyniąc „These Words” pierwszą piosenką Natashy, która zajęła pozycję na samym szczycie tamtejszego notowania; singiel zajął również wysoką pozycję w Top 20 amerykańskiej listy Billboard Hot 100. Trzecim singlem z krążka był utwór „Unwritten”, który zajął pozycję #6 na brytyjskiej liście przebojów, a w Stanach Zjednoczonych #2 co do najczęstszego grania w stacjach radiowych w roku 2006r. Czwartym singlem z płyty okazał się utwór „I Bruise Easily”, który nie osiągnął takiej popularności jak poprzednie piosenki Bedingfield, zajmując pozycję #12 na brytyjskiej liście przebojów.

W listopadzie 2006 Natasha wydała DVD Live in New York City zawierające koncert na żywo, dokument o artystce oraz wszystkie wydane przez nią teledyski. Tego samego miesiąca Bedingfield nagrała utwór „Still Here” napisany przez Diane Warren do filmu Rocky Balboa. Mimo iż piosenka nie ukazała się na oficjalnym soundtracku to pojawiła się na drugim, studyjnym albumie Natashy, N.B. (2007).

W lipcu 2007r Natasha pojawiła się razem z Esmée Denters na portalu YouTube, gdzie śpiewały utwór „Unwritten”; mimo że Bedingfield podłożyła swój głos od początku utworu, to pojawiła się w obiektywie pod koniec piosenki.

Drugi album Bedingfield, N.B. ukazał się w kwietniu 2007r. W stworzeniu albumu, Natashy pomagały takie sławy jak Eve, czy Adam Levine członek zespołu Maroon 5. Brzmienia muzyczne na krążku nawiązują do R&B, reggae oraz electronica. Bedingfield wyzanała, iż album rzeczywiście różni się od swojego poprzednika gdyż jest odzwierciedleniem samej artystki, która podczas nagrywania albumu szukała swojego wymarzonego partnera. N.B. zadebiutował na miejscu #9 brytyjskiego notowania najlepiej sprzedających się płyt.

„I Wanna Have Your Babies”, główny singiel z albumu, został skomentowany przez krytyków jako „banalno-słowna piosenka” opowiadająca o kobiecie szukającej ojca dla swojego dziecka. Singiel odniósł sukces, osiągając miejsce #7 na brytyjskiej liście przebojów i głównie pozycje w Top 50 na notowaniach innych krajów. „Soulmate” został wydany jako drugi singiel z krążka dnia 2 lipca 2007 i także zajął pozycję #7 na brytyjskim notowaniu. Trzecim singlem z krążka okazała się kompozycja „Say It Again”, która wydana została 8 października 2007r w Wielkiej Brytanii. Z powodu wydania utworu jedynie w formacie Digital Download, piosenka nie cieszyła się popularnością w rodzimym kraju artystki, nie debiutując nawet na notowaniu Top 100 najlepiej sprzedających się singli.

Bedingfield, aby promować swój najnowszy krążek, została głównym supportem trasy koncertowej Justina Timberlake'a The Future Sex/Love Show w maju 2007r. 1 lipca 2007 Natasha pojawiła się na koncercie „Dla Diany”, na Stadionie Wembley w Londynie. 3 października 2007 wokalistka pojawiła się na gali 2007 BT Digital Music Awards w Camden dzielnicy położonej w południowej części Londynu, aby odebrać nagrodę w kategorii „Najlepszej artystki pop" oraz zaprezentować utwór „Say It Again”.

Pod koniec roku 2007 wokalistka wydała singiel „Love Like This" jedynie na muzyczny rynek Ameryki Północnej. Utwór, w którym gościnnie głosu użyczył raper Sean Kingston, zajął wysokie pozycje na tamtejszych listach przebojów, znajdując się w Top 20 notowania Billboard Hot 100 oraz Canadian Hot 100. Kompozycja ta stała się głównym singlem z krążka Pocketful of Sunshine. Podczas wywiadu w programie TRL, Bedingfield powiedziała, iż album zawierać będzie sześć piosenek z krążka N.B. oraz siedem zupełnie nowych kompozycji między innymi piosenkę „Love Like This”. Krążek wydany został 22 stycznia 2008 roku na amerykańskim rynku muzycznym. Tytułowy utwór z albumu stał się główną kompozycją rozpoczynającą finalną serię programu stacji MTV Wzgórza Hollywood. 

W lutym 2008r na amerykański rynek muzyczny wydany został drugi singiel promujący krążek, utwór „Pocketful of Sunshine”. Kompozycja, która powtarzając sukces innej piosenki wokalistki „Unwritten”, znalazła się w Top 5 notowania Billboard Hot 100 oraz Top 3 Canadian Hot 100 została nagrana w celach promocyjnych w specjalnym języku, by promować grę komputerową The Sims 2. Utwór został również wykorzystany w kampanii Start Fresh amerykańskiej telewizji ABC. Po udanym występie drugiego singla na listach przebojów, artystka zdecydowała się wydać na amerykański rynek muzyczny kolejną kompozycję prezentującą longplay. „Angel”, wyprodukowany przez Rodneya „Darkchilda” Jerkinsa oraz wydany 11 sierpnia 2008 w Ameryce Północnej, stał się trzecim singlem promującym album Pocketful of Sunshine. 

Single
Tytu³ WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[UK]
Komentarz
SingleNatasha Bedingfield05.20043[15]57[6][06.2006]BMG UK & Ireland 82876 623862[written by Natasha Bedingfield, Steve Kipner, Andrew Frampton, Wayne Wilkins ][produced by Kipner, Frampton, Wayne Wilkins]
These wordsNatasha Bedingfield08.20041[2][25]17[20][07.2005]Phonogenic/BMG 82876639182[gold-US][platinum-UK][written by Natasha Bedingfield, Steve Kipner, Andrew Frampton, Wayne Wilkins ][produced by Kipner, Frampton, Wayne Wilkins][35.Hot Dance Club Play Chart]
UnwrittenNatasha Bedingfield12.20046[29]5[42]Phonogenic 82876663522[3x-platinum-US][platinum-UK][written by Natasha Bedingfield, Danielle Brisebois, Wayne Rodriguez][produced by Danielle Brisebois][1.Hot Dance Club Play Chart]
I bruise easilyNatasha Bedingfield04.200512[19]- Phonogenic 82876681532[ Producer: Andrew Frampton/Wayne Wilkins][ Composer: Andrew Frampton/Wayne Wilkins/Paul Hermann/ Natasha Bedingfield]
I wanna have your babiesNatasha Bedingfield04.20077[14]-Phonogenic 82876886422[written by Natasha Bedingfield, Steve Kipner, Andrew Frampton, Wayne Wilkins][produced by Bedingfield, Kipner, Frampton, Wayne Wilkins]
Soulmate/Chasing CarsNatasha Bedingfield05.20077[24]96[2]Phonogenic 88697111992[written by Natasha Bedingfield, Mads Hauge, David Tench][produced by Bedingfield, Patrick Leonard]
Love Like ThisNatasha Bedingfield featuring Sean Kingston11.200720[9]11[20]Phonogenic 88697287252[platinum-US][Produced by: Runawayz][Composed by: The Runaways/Louis Biancaniello/Rico Love/Ryan Tedder/Sam Watters/Wayne Wilkins/Kisean Anderson][1.Hot Dance Club Play]
Pocketful of SunshineNatasha Bedingfield02.2008-5[35]Phonogenic [2x-platinum-US][silver-UK][written by Natasha Bedingfield, Danielle Brisebois, John Shanks][produced by John Shanks][1.Hot Dance Club Play]
Bruised WaterChicane vs. Natasha Bedingfield08.200842[3]5[35] Modena Records DBMODENA 3[written by N. Bracegirdle, R. Hedges, P. Brennan, K. Brennan, N. Bedingfeld, W. Wilkins, A. Frampton, P. Herman][produced by Nick Bracegirdle, Richard Searle]
AngelNatasha Bedingfield08.2008-63[8]Phonogenic [written by Cri$tyle][produced by Rodney "Darkchild" Jerkins][1.Hot Dance Club Play]
Strip Me/Unexpected HeroNatasha Bedingfield09.2010-91[4]Phonogenic [written by Natasha Bedingfield, Ryan Tedder, Wayne Wilkins][produced by Wayne Wilkins, Ryan Tedder, Natasha Bedingfield]
EasyRascal Flatts featuring Natasha Bedingfield06.2011-43[23] Big Machine[platinum-US][written by Katrina Elam, Mike Mobley][produced by Dann Huff, Rascal Flatts]
Between the RaindropsLifehouse featuring Natasha Bedingfield09.2012-79[2]Geffen[written by Jason Wade, Jude Cole, Jacob Kasher][produced by Jude Cole]

Albumy
Tytu³ WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[UK]
Komentarz
UnwrittenNatasha Bedingfield09.20041[1][83]26[37]BMG UK & Ireland 82876 63702 2[3x-platinum-UK][gold-US][produced by Danielle Brisebois, Guy Chambers, Richard Flack, Andrew Frampton, Peter Wade Keusch, Steve Kipner, Nick Lashley, Patrick Leonard, Greg Wells, Wayne Wilkins]
NBNatasha Bedingfield04.20079[24]-Phonogenic 88697076452[gold-US][gold-UK][produced by Natasha Bedingfield, Mike Elizondo, Tom Rothrock, Greg Kurstin, Matt Hauge, Steve Kipner, Wayne Rodrigues, Andrew Frampton, Wayne Wilkins]
Pocketful of SunshineNatasha Bedingfield01.2008-3[34] Phonogenic 88697226552 [US][gold][produced by Darkchild, Andrew Frampton, Steve Kipner, Wayne Wilkins, John Shanks, Toby Gad, J. R. Rotem, Patrick Leonard, Mike Elizondo, Greg Kurstin, Tom Rothrock, Danielle Brisebois, Wayne Rodriguez]
Strip Me/ Strip Me AwayNatasha Bedingfield12.2010-103[2] Phonogenic 88697744222 [US][produced by Marshall Altman, Natasha Bedingield, Julian Bunetta, Andrew Frampton, John Hill, Steve Kipner, Kleerup, John Shanks, Ryan Tedder, Wayne Wilkins]

Paul Brady

 Ur. 19.05.1947 r. w Strabane w hrabstwie Tyrone w Irlandii Północnej. Podczas studiów w Dublinie Brady był członkiem grupy rhythm'n'bluesowej The Kult, po czym zaczął grać muzykę folk z grupą The Johnstons. Odnosiła ona spore sukcesy komercyjne, między innymi dzięki własnej wersji utworu Joni Mitchell "Both Sides Now".

 

Później Brady przystąpił do zesgołu Planxty, bardzo szanowanej grupy wykonującej muzykę tradycyjną. Multiinstrumentalista Brady świetnie się rozumiał z innym członkiem Planxty, Andym Irvine'em. Album Andy Irvine/Paul Brady był wstępem do solowej kariery Brady'ego, która na dobre rozpoczęła się w 1978 r. od często chwalonej płyty Welcome Here Kind Stranger.
 

Brady odszedł od folka w 1981 r. albumem Hard Station. Znalazł się na nim m.in. utwór "Crazy Dreams", który w Irlandii przewodził listom przebojów. Własną wersję tej piosenki nagrali potem Roger Chapman i Dave Edmunds, natomiast inny utwór z tej płyty, "Night Hunting Time", nagrał Carlos Santana. Uwieńczeniem okresu dużej aktywności, kiedy to Brady koncertował z Dire Straits i Erikiem Claptonem (zdobywszy sobie przychylność ich wielbicieli), był album True For You.
Podziw dla talentu Brady'ego wyrazili też Bob Dylan i Bono z U2. W utrwaleniu dobrej marki Brady'ego jako autora piosenek pomogły "Steel Claw" i "Paradise Is Here" w wykonaniu Tiny Turner. Przy nagraniach do ścieżki dźwiękowej filmu "Cal" Brady współpracował z Markiem Knopflerem, po czym zarejestrował doskonały album koncertowy, Full Moon.
 

W następnych propozycjach Brady'ego obserwować można rozwój jego dużego talentu; przypomina on nieco Vana Morrisona. Pod egidą byłego producenta Steely Dan - Gary'ego Katza - nagrano album Trick Or Treat. Natomiast popularność innej wielbicielki Brady'ego, Bonnie Raitt, wzrosła po włączeniu dwóch jego piosenek do jej świetnego albumu z 1991 r. (m.in. utworu tytułowego "Luck Of The Draw"). Trzeba mieć nadzieję, że Brady spotka się w przyszłości z zainteresowaniem, na jakie zasługuje jako utalentowany kompozytor.

Single
Tytu³ WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[UK]
Komentarz
Crazy Dreams / Something in the AtmospherePaul Brady.1982---[written by Paul Brady][produced by John Wood]
The Great Pretender/Trouble Round The BendPaul Brady.1983--Polydor POSP616[written by Paul Brady][produced by Hugh Murphy, Paul Brady]
The IslandPaul Brady10.198617[3].Irish Chart-Merkury MERX 232 [written by Paul Brady][produced by Hugh Murphy, Paul Brady]
Deep In Your Heart Paul Brady04.198623[2].Irish Chart-Merkury MERX 216 [written by Paul Brady][produced by Ian Maidman]
Eat The Peach/In Case Of AccidentsPaul Brady.1987--Mercury MER 241[written by Paul Brady,Lunny][produced by Ian Maidman ]
Blue World Paul Brady.1991--Fontana PBCDR 3[written by Paul Brady][produced by Gary Katz ]
Nobody KnowsPaul Brady02.19915[5].Irish Chart-Fontana PBCD 1 [written by Paul Brady][produced by Gary Katz, Jamie Lane, Paul Brady]
Soul ChildPaul Brady.1991--Fontana PBCD2[produced by Gary Katz]
Crazy DreamsPaul Brady.1992--Fontana PBCD4[produced by Hugh Murphy, Paul Brady]
The World Is What You Make ItPaul Brady01.199667[5]-Mercury PBCD 5[piosenka z serialu TV "Faith in the future"]
The long goodbyePaul Brady04.200022[6].Irish Chart-Rykodisc RCD5 1061[written by Paul Brady, Ronan Keating][produced by Alastair McMillan, Paul Brady]

Albumy
Tytu³ WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[US]
Komentarz
Hard StationPaul Brady.1981--Warner K58312[produced by Paul Brady, Hugh Murphy]
True For YouPaul Brady.1983--21 Records POLD 5091[produced by Neil Dorfsman, Paul Brady]
Full MoonPaul Brady.1984--Demon FIEND 34[produced by Paul Brady, Phil Palmer]
Back To The CentrePaul Brady.1986--Mercury MERH 86[produced by Ian Maidman]
Primitive DancePaul Brady.1987--Mercury MERH 106[produced by Ian Maidman]
Songs & Crazy DreamsPaul Brady.1992--Fontana 512397-2[produced by various]
Trick or TreatPaul Brady04.199162[1]-Fontana 8484541[produced by Gary Katz]
Spirits CollidingPaul Brady06.199594[2]-Fontana 5268292[produced by Paul Brady,Arty McGlynn]
Nobody knows-The best of...Paul Brady09.1999143[1]-Rykodisc-
Oh What a WorldPaul Brady05.2000138[1]-Rykodisc[produced by Paul Brady, Alastair McMillan]

Butterfield Blues Band

 Ur. 17.12.1942 r. w Chicago w stanie Illinois, USA; zm. 4.05.1987 r. w North Hollywood w Kalifornii. Podobnie jak John Mayall i Cyril Davis w Wielkiej Brytanii spełniał rolę katalizatora w procesie rozwoju białego bluesa. Czerpał korzyść ze współpracy z "Wyjącym wilkiem" - Muddy Watersem i jego mentorem - Little Walterem.

 

W latach 60-tych Butterfield śpiewał, komponował i kierował kilkoma prekursorskimi grupami, ale uwagę zwrócił na siebie grą na harmonijce w surowym stylu chicagowskim,.. Uważany był przez wielu za pierwszego białego, który grał bluesa z intensywnością i uczuciem czarnych mistrzów harmonijki. Wśród wybitnych muzyków jacy przewinęli się przez jego zespoły znajdowali się: Mike Bloomfield, Mark Naftalin, Elvin Bishop, David Sanborn oraz Nick Gravenites. Wielu pamięta go dziś jako człowieka, który podczas niesławnego występu na Newport Folk Festival w 1965 r. popierał muzyczne herezje Boba Dylana, gdy ten użył elektrycznych gitar.
 

W 1973 r. jego nowy album Better Days spotkał się z umiarkowanym zainteresowaniem. W następnych latach Butterfield z wysiłkiem zabiegał o sukces. Od jakiegoś czasu nękało go słabe zdrowie, głównie na skutek pogłębiających się przepuklin żołądka spowodowanych forsowną grą na harmonijce. Butterfield zostawił po sobie trwałe dziedzictwo, wywarł autentyczny wpływ na muzykę swego czasu, a duża część jego katalogu jest ciągle dostępna.
 

Jego najlepiej sprzedającym się i najgłośniejszym dziełem jest LP East-West, choć wielu krytyków wyżej ceni surowość albumu debiutanckiego.

Albumy
Tytu³ WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[US]
Komentarz
The Paul Butterfield Blues BandThe Butterfield Blues Band12.1965-123[9]Elektra 7294[produced by Paul Rothchild, Mark Abramson]
East-WestThe Butterfield Blues Band10.1966-65[29]Elektra 7315[produced by Paul Rothchild, Mark Abramson,Frazier Mohawk]
The resurrection of pigboy crabshawThe Butterfield Blues Band01.1968-52[16]Elektra 74 015[produced by John Court]
In my own dreamThe Butterfield Blues Band08.1968-79[17]Elektra 74 025[produced by John Court]
Keep on movingThe Butterfield Blues Band11.1969-102[10]Elektra 74 053[produced by Jerry Ragovoy]
The Butterfield Blues Band/LiveThe Butterfield Blues Band01.1971-72[12]Elektra 2001[produced by Todd Rundgren]
Sometimes i just feel like smilin'The Butterfield Blues Band09.1971-124[6]Elektra 75 013[produced by Paul A. Rothchild]
Golden butter/The best of The Paul Butterfield Blues BandThe Butterfield Blues Band05.1972-136[6]Elektra 2005
Better daysPaul Butterfield' s Better Days02.1973-145[13]Bearsville 2119[produced by Geoff Muldaur, Paul Butterfield]
It all comes backPaul Butterfield' s Better Days11.1973-156[8]Bearsville 2170

poniedziałek, 11 września 2023

Peter Brown

Amerykański wokalista, muzyk i producent nagrań, który zyskał popularność w drugiej połowie lat siedemdziesiątych na fali mody disco. Urodzony 11.07.1953 r. w Blue Island w stanie Illinois, USA.
W trzynastym roku życia nauczył się grać na perkusji, a wkrótce potem zaczął nagrywać i miksować własne kompozycje na domowym magnetofonie czterośladowym. Jego odkrywcą był producent nagrań Cory Wade, któremu Brown próbował sprzedać w 1977 r. jeden z własnych obrazów. Wade, zainteresowany domowymi nagraniami muzyka, zaproponował mu kontrakt z małą wytwórnią Drive, filią płytowego koncernu TK z Florydy.

 

Pierwszy singel, "Do You Wanna Get Funky With Me ?", zdobył sporą popularność w dyskotekach. W USA trafił na 18. miejsce na liście przebojów popowych, w Wielkiej Brytanii powiodło mu się nieco gorzej (poza Top 40), ale i tak był podobno pierwszym dwunastocalowym singlem sprzedanym w milionowym nakładzie.
 

Na kolejnym singlu, "Dance With Me", Brownowi towarzyszyła wokalistka Betty Wright. Nagranie weszło w 1978 r. do amerykańskiej Top 10. Późniejsze tematy, "Crank It Up (Funk Town) Pt.l" i "Stargazer", cieszyły się mniejszym powodzeniem. Od 1980 r. Brownowi nie udało się wprowadzić żadnego z nagrań na listy przebojów. 

Single
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[US]
Komentarz
Do you wanna get funky with me/Burning love breakdownPeter Brown09.197743[4]18[14]Drive 6258[written by P. Brown, R. Rans][produced by Cory Wade][3[23].R&B; Chart]
Dance with me/For your lovePeter Brown with Betty Wright03.197857[5]8[28]Drive 6269[written by P. Brown, R. Rans][produced by Cory Wade][5[22].R&B; Chart]
You should do it/Without lovePeter Brown with Betty Wright09.1978-54[8]Drive 6272[written by P. Brown, R. Rans][produced by Cory Wade][25[15].R&B; Chart]
Crank it up [Funk town] Pt.1/Pt.2Peter Brown08.1979-86[6]Drive 6278[written by P. Brown, R. Rans][produced by Cory Wade, Peter Brown][9[12].R&B; Chart]
Stargazer/PenguinPeter Brown12.1979-59[8]Drive 6281[written by P. Brown][produced by Cory Wade, Peter Brown]
Can' t be love-Do it to me anywayPeter Brown.1980-6.Club Play SinglesDrive 6286[written by P. Brown, R. Rans][produced by Cory Wade, Peter Brown][74[3].R&B; Chart]
Baby gets high/The love gamePeter Brown02.1983-104[4]RCA 13 413[written by P. Brown][produced by Peter Brown][49[11].R&B; Chart]
They only come out at night/[instrumental]Peter Brown04.1984-102[4]Columbia 04381[written by P. Brown, R. Vavrick][produced by Peter Brown][50[10].R&B; Chart]
Zie zie won't dance/Hot flashPeter Brown05.1985-108[3]Columbia 04832[written by P. Brown, R. Vavrick][produced by Peter Brown]

Albumy
Tytu³ WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[US]
Komentarz
A fantasy love affairPeter Brown01.1978-11[44]Drive 104[produced by Cory Wade]

Solid Harmonie

Solid Harmonie (stylizowany jako Solid HarmoniE, znany również jako SHE) był brytyjską dziewczęcą grupą pop . Odniosła umiarkowany sukces, wydając pięć singli oraz debiutancki album , przed rozwiązaniem w 1999 roku. Mieli największe sukcesy w Holandii , gdzie ich album został # 1 na liście przebojów i otrzymał certyfikat złota . Również singiel "I want you to want me" zadebiutował jako # 4 w holenderskich listach przebojów . Sprzedali ponad milion płyt na całym świecie.

 

Solid Harmonie został utworzony w 1996 roku przez Lou Pearlman jako kobiece przeciwieństwo wcześniej utworzonych boys bandów jak N Sync i Backstreet Boys . Podpisano kontrakt z Jive Records w Stanach Zjednoczonych. Początkowo zespół składał się z trójki: Rebecca Onslow (ur. 3 stycznia 1975 r., Swansea w Walii ), Melissa Graham (ur. 10 października 1975 r., w Coventry , w Anglii ), który grała w popularnym zespole irlandzkim o nazwie Calvary w 1996 roku, Mariama Goodman (ur. 25 grudnia 1977 r., Lambeth w Londynie , Anglia ).Ich debiutancki singiel "Got 2 have ya" ukazał się w 1996 roku, zanim w 1997 roku Goodman opuszcza grupę w celu opieki nad chorą matką.
 

Goodman został natychmiast zastąpiona przez Elisę Cariera (ur. 16 czerwca 1978 r. w Orlando , Floryda ) w 1997 roku. Jednak Goodman dołączył do zespołu jeszcze w tym roku, a grupa stała się kwartetem. Odnisła sukces, wydając cztery single: "I'll be there for you", "I want you to want me", "I wanna love you" i "To love once again" poprzedzone ich debiutanckim albumem "Solid Harmonie". Album zawiera wszystkie hity oprócz "Got 2 have ya", który pojawił się tylko na specjalnej edycji albumu i piosenki świątecznej "Give love on christmas day", którą można znaleźć wyłącznie na świątecznym samplu.
 

Na wskutek kwestii prawnych grupa straciła kontrakt płytowy i rozwiązano. Mariama Goodman następnie dołączyła do R & B dziewczęcej grupy Honeyz . Graham kontynuowała karierę solową. Po odejściu Goodman i Graham, Onslow i Cariera postanowiły zawiesić działalność Solid Harmonie i wróciły do Orlando na Florydzie w 1999 roku, gdzie miał kilka udanych turnee.

 Wkrótce Jenilca Giusti (ur. 21 sierpnia 1981, Daytona Beach , Floryda ) dołączyła do zespołu w 1999 roku po przesłuchaniu jakie odbyło się w Orlando w domu rodzinnym Cariera, na Florydzie, i wkrótce rozpoczęto nagrywanie drugiego albumu studyjnego. Nowe trio znalazło się na okładce magazynu TeenFaces w wydaniu październikowym.Ich drugi album nigdy nie został wydany, ponieważ nie mógły dojść do porozumienia z wytwórnią. To jest powód, dla którego nigdy Giusti nie została oficjalnie uznana jako były członek Solid Harmonie. Zespół rozpadł się ostatecznie pod koniec 1999r lub na początku 2000r ,a jego członkinie realizowały kariery solowe.
 

Goodman wydała trzy single i jeden album ze swoją dziewczęcą grupą Honeyz w 1999 roku. Graham wydała trzy single solo "Bulletproof", "Welcome to my world" i "Hello world" w latach 2000 i 2001.Planuje wydać solowy debiutancki album, który do dzisiaj pozostaje niepublikowany. W styczniu 2002 roku ukazał się debiutancki singiel Onslow "Wake up", który pozostaje jej jedynym wydawnictwem. Cariera nagrała swój debiutancki solowy album, który pozostaje niepublikowany. Giusti jest aktorką, która również wydała dwa albumy "Jenilca" oraz "Con tus estrellas en vivo" w 2007 roku. 

Single
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[US]
Komentarz
I'll Be There for YouSolid Harmonie01.199818[5]123[3]-Jive JIVECD 437[written by Kristian Lundin, Max Martin][produced by Kristian Lundin,Max Martin]
I Want You to Want MeSolid Harmonie04.199816[11]-Jive JIVECD 452[written by Jacob "Jake" Schulze, Max Martin][produced by Jacob "Jake" Schulze,Max Martin]
I Wanna Love YouSolid Harmonie08.199820[10]-Jive 0521742[written by Kristian Lundin, Max Martin][produced by Kristian Lundin]
To Love Once AgainSolid Harmonie11.199855[2]-Jive 0522472[written by Kristian Lundin, Max Martin][produced by Kristian Lundin,Max Martin]

Albumy
Tytu³ WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[UK]
Komentarz
Solid HarmonieSolid Harmonie05.1998111[1]-Jive 0517972-

Jorja Smith

Jorja Alice Smith (ur. 11 czerwca 1997r) to angielska piosenkarka i autorka tekstów. Urodzona i wychowana w Walsall w West Midlands, pisze piosenki od 11 roku życia. W 2012 roku przyjaciółka Smith przesłała na YouTube jej cover utworu „Earthquake” Labrintha, co doprowadziło do jej odkrycia przez producenta muzycznego Guya Moota. Po tym, jak jej pierwsze dwa single zyskały szersze uznanie, podpisała kontrakt z Sony/ATV w 2016 roku, wydając dwie EP-ki w latach 2016 i 2017.  

Jej debiutancki album studyjny Lost & Found został wydany w 2018 roku i spotkał się z uznaniem krytyków i zajął trzecie miejsce na brytyjskiej liście albumów. W tym samym roku Smith zdobyła nagrodę Brit Critics' Choice Award. W 2019 roku została uznana za najlepszą brytyjską artystkę na gali Brit Awards, a także była nominowana do nagrody Grammy dla najlepszego nowego artysty. Jej trzecia EP-ka Be Right Back, która ukazała się w maju 2021 roku, zebrała pozytywne recenzje.  

  Jorja Smith urodziła się 11 czerwca 1997 r. w Walsall w West Midlands w rodzinie Jamajczyka i Angielki.Jej ojciec Peter, urzędnik ds. świadczeń socjalnych, jest byłym muzykiem, który śpiewał w grupie neo-soulowej 2. Naicha przed narodzinami Smith , a jej matka, Jolene, jest projektantką biżuterii Smith ma młodszego brata Lucę i jest kuzynką gracza Rangers Kemara Roofe'a. Zaczęła pobierać lekcje gry na fortepianie w wieku 8 lat, za namową ojca. Smith uzyskała stypendium muzyczne w Aldridge School, gdzie uczyła się gry na oboju i śpiewu klasycznego, zanim przystąpiła do egzaminów A-level z muzyki.

 W wieku 15 lat została zauważona przez menadżera po tym, jak umieściła na YouTube filmy, na których śpiewa covery. Wkrótce potem, jeszcze w szkole, zaczęła podróżować do Londynu na sesje pisarskie z Maverickem Sabrem i Edem Thomasem. Po ukończeniu studiów w wieku 18 lat przeniosła się do Londynu, gdzie utrzymywała się z pracy jako barista i nadal pisała piosenki

 Pod koniec 2015 r. Maverick Sabre publicznie podpisał kontrakt ze Smith. W styczniu 2016 roku Smith wydała na SoundCloud swój debiutancki singiel „Blue Lights”, będący samplami piosenki Dizzee Rascala „Sirens”. piosenka zyskała 400 000 odtworzeń w serwisie w ciągu miesiąca. Jej drugi singiel „Where Did I Go?”, wydany w maju, został uznany przez Drake'a za jego ulubiony utwór w lipcu w Entertainment Weekly. Po światowym uznaniu i rozgłosie, jaki Smith zyskała dzięki Drake'owi, Smith przykuł uwagę Guya Moota. Moot, dyrektor wykonawczy i ogólnoświatowy kreatywny w Sony/ATV z powiązaniami z głównym nurtem branży, podpisał ze Smith umowę wydawniczą pod koniec 2016 roku.

 W listopadzie 2016 roku wydała swój debiutancki, rozszerzony album składający się z czterech utworów, Project 11. W tym samym miesiącu Smith została wybrana jako jeden z piętnastu wschodzących zespołów na długiej liście BBC Music Sound of 2017 i zajęła czwarte miejsce na liście.  Smith wystąpiła jako gość specjalny podczas światowej trasy koncertowej Drake's Boy Meets World Tour w lutym i marcu 2017 r.  oraz pojawiła się w dwóch utworach na jego składance More Life (2017). Z okazji Międzynarodowego Dnia Kobiet wydała piosenkę „Beautiful Little Fools”; tytuł nawiązuje do powieści Wielki Gatsby.  W maju wystąpiła w piosence Kali Uchis „Tyrant”, głównym singlu z debiutanckiego albumu studyjnego Uchis Isolation (2018).  

W czerwcu wydała swój trzeci singiel „Teenage Fantasy”. Dwa miesiące później Smith i artystka grime Preeditah wydali wspólnie singiel zatytułowany „On My Mind”. We wrześniu 2017 roku zaczęła spotykać się z piosenkarzem i producentem Joelem Compassem. Wystąpiła jako support podczas 24K Magic World Tour Bruno Marsa w październiku i listopadzie 2017 r. W grudniu ogłoszono, że Smith zostanie laureatką nagrody Brit Critics 'Choice Award, która zostanie wręczona podczas ogłoszenia nominacji Brits 13 stycznia 2018 r. Jest pierwszą niezależną artystką, która została nominowana do tej nagrody, a co dopiero ją zdobyła.

  W styczniu 2018 roku wydała singiel „Let Me Down” z udziałem rapera Stormzy'ego. Smith jest współautorem i wykonaniem piosenki „I Am” na albumie Kendricka Lamara ze ścieżką dźwiękową do filmu Czarna Pantera, który ukazał się w lutym. Później w tym samym miesiącu wystąpiła na ceremonii rozdania nagród BRIT z Rag'n'Bone Manem W kwietniu zadebiutowała w amerykańskiej telewizji w programie Jimmy Kimmel Live! z wykonaniem „Blue Lights” Jej debiutancki album studyjny Lost & Found, pisany przez pięć lat, został ogłoszony w kwietniu, a wydany w czerwcu 2018 r. i spotkał się z uznaniem krytyków. 

W miesiącu wydania albumu Smith rozpoczęła trasę koncertową wspierającą album, której daty zaplanowano w całej Europie i występy na festiwalach w Japonii. Północnoamerykańska część trasy Lost & Found Tour rozpoczęła się 19 listopada w Seattle i zakończyła 19 grudnia w Toronto, a wspierał ją Ravyn Lenae. W 2019 roku Smith ogłosiła, że wraz z Kali Uchisem wyruszy w trasę koncertową po Ameryce Północnej, która rozpocznie się 28 kwietnia i zakończy 30 maja w Toronto. W sierpniu 2019 roku Smith wydała singiel „Be Honest” z udziałem Burna Boy.

Na początku 2020 roku Smith zaczęła prowadzić 12-odcinkowy program w BBC Radio 3 zatytułowany „Tearjerker”, który koncentruje się na uzdrawiającej mocy muzyki. W tym samym roku wydała dwa single: „By Any Means” i „Come Over” z udziałem Popcaana. 14 maja 2021 roku wydała swoją trzecią rozszerzoną sztukę Be Right Back, która zebrała ogólnie pozytywne recenzje. 11 maja 2023 r. Smith wydała singiel „Little Things”, który 19 maja 2023 r. zajął 95. miejsce na liście 100 najlepszych pobrań singli w Wielkiej Brytanii. 18 maja 2023 roku Smith ogłosiła, że jej kolejny album studyjny, Falling or Flying, ukaże się we wrześniu 2023 roku. 4 sierpnia 2023 roku Smith wydała „GO GO GO”: trzeci singiel z jej nadchodzącego albumu. 

Single
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[UK]
Komentarz
Jorja InterludeDrake Featuring Jorja Smith & Black Coffee03.201742[4]45[2]Cash Money/Republic USCM 51700082[silver-UK][written by Don McLean,Aubrey Graham,Noah Shebib,Jorja Smith][produced by 40]
Get It TogetherDrake featuring Black Coffee and Jorja Smith03.201724[7]45Cash Money/Republic USCM 51700045[gold-UK][written by Aubrey Graham,Noah Shebib,Anthony Jefferies,Nkosinathi Maphumulo,Busisiwe Nqwiliso][produced by Nineteen85]
On My MindJorja Smith with Preditah09.201754[10]-Famm QM6N 21781333[gold-UK][written by Ed Thomas,Jorja Smith,Nathan Chisanga]
Let Me DownJorja Smith featuring Stormzy01.201834[10]-Famm US23A 1500697[silver-UK][written by Jorja Smith,Michael Omari,Ed Thomas][produced by Paul Epworth,Ed Thomas]
I AmJorja Smith02.201862[3]105[2]Interscope USUM71714115[written by Kendrick Duckworth,Mark Spears,Jorja Smith,Tobias Breuer,Troy Chester][produced by Kendrick Lamar,Sounwave]
Blue LightsJorja Smith06.201838[9]-Famm US23A 1500072[gold-UK][written by Jorja Smith ,Ben Joyce, Guy Bonnet, Roland Romanelli ,Dizzee Rascal, Nicholas Detnon][produced by Ben Joyce, Engine Earz]
Teenage FantasyJorja Smith06.201877[1]-Famm US23A 1500540[silver-UK][written by Jorja Smith,Charlie Perry,Peter Meredith][produced by Charlie Perry]
February 3rdJorja Smith06.201875[1]-Famm QM4TW 1828127[written by Michael Stafford,Jason Pounds,Jorja Smith,Michael Uzowuru,Jeff Kleinman][produced by Jason Pounds,Michael Uzowuru,Jeff Kleinman]
Don't Watch Me CryJorja Smith03.201973[2]-Famm QM4TW 1828151[silver-UK][written by Jorja Smith ]
Loose EndsJorja Smith with Loyle Carner03.201962[3]-EMI GBUM 71900080[silver-UK][written by Jordan Rakei,Benjamin Coyle-Larner][produced by Jordan Rakei, Dan Parry]
Be HonestJorja Smith featuring Burna Boy08.20198[16]-Famm QM6P 41954566[platinum-UK][written by Miraa May,Damini Ogulu,Jorja Smith][produced by Cadenza,IzyBeats,Kyle Stemberger]
By Any MeansJorja Smith08.202089[1]-Famm QM6P 42079920[written by Jorja Smith ,Ezrah Roberts-Grey][produced by Ezrah Roberts-Grey]
Come OverJorja Smith featuring Popcaan10.202035[9]-Famm QM6N 22087511[silver-UK][written by Marlon Roudette,Andrew Hershey,Jorja Smith,Irvin Mejia,Madison Stewart,Andrae Hugh Sutherland,Isiah Elwel][produced by Dre Skull,Cadenza,MadisonLST,Izaïah,Pasque]
AddictedJorja Smith03.202146[12]-Famm QM4TW 2189978[silver-UK][written by Jorja Smith , Femi Koleoso, Mutale Chashi, Joel Compass, Amane & Benjamin Totten]
GoneJorja Smith05.202179[1]-Famm QM4TX 2192301[written by Jorja Smith , Emawk & Rahki]
BussdownJorja Smith featuring Shaybo05.202156[2]-Famm QM6MZ 2119962-
Try MeJorja Smith04.202360[1]-Famm QM4TX 2372650-
Little ThingsJorja Smith06.202311[16]-Famm QM6N 22315660[silver-UK]

Albumy
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[UK]
Komentarz
Lost & Found Jorja Smith06.20183[29]41[2]Famm JSLAFCD 01[gold-UK][produced by Cadenza, Charlie Perry, Ed Thomas, Felix Joseph ,Jason Pounds ,Jeff Kleinman, Joel Compass, Ben Joyce, Maaike Lebbing, Michael Uzowuru, Tom Misch, Engine Earz]
Be Right Back Jorja Smith05.20219[2]-Famm JS2021EP 001CD[produced by Joel Compass, Riccardo Damian, Rahki, Ed Thomas, Gitty, Kal Banx, Charlie J. Perry]

niedziela, 10 września 2023

Pete Brown and His Battered Ornaments

 Pete BROWN AND HIS BATTERED ORNAMENTS, grupa brytyjska. Powstała w 1967 w Londynie. Założył ją śpiewający poeta, autor tekstów przebojów Cream, Pete Brown (25.12.1940, Londyn) - voc, perc. W składzie oprócz lidera znaleźli się Chris Spedding (17.06.1944, Sheffield) -g,p, org, voc, Nishar Ahmad George Khan - as, fl, voc, Charlie Hart - org, Roger "Butch" Potter - b, voc, Pete Bailey -dr, perc, voc (były muzyk zespołu The Graham Bond Organisation), Jamie Muir - perc. Niebawem Muira, który później trafił do King Crimson, zastąpił Rob Tait - dr, perc.

 

Na początku lipca 1969 muzycy usunęli ze swojego grona Browna. Wraz z nim odszedł Hart. Wtedy przeobraziła się w The Battered Ornaments. Wkrótce potem przestała istnieć. Z inicjatywy Speddinga odrodziła się na krótko pod nazwą Chris Spedding And The Battered Ornaments.
Zadebiutowała w lutym 1969 singlem The Week Looked Good On Paper/Morning Call, nagranym dla firmy Parlophone. W lipcu tego roku trafił na rynek jej pierwszy album, "A Meal Can Shake Hands With In The Dark", wydany przez Harvest. Współproducentem był znany saksofonista Dick Heckstall-Smith, który wziął też udział w sesji jako muzyk. Oprócz intrygującej, poprzedzonej długim monologiem wersji Politician z repertuaru Cream w repertuarze znalazły się głównie utwory, których autorem tekstów, ale i kompozytorem był Brown, jak Dark lady, The Old Man, Sandcastle i Travelling Blues Or The New Used Jew's Dues Blues. Była to muzyka z pogranicza rocka psychodelicznego, bluesa i jazzu, frapująca, choć zupełnie niekomercyjna. Grupa została wraz z takimi zespołami, jak King Crimson i Third Ear Band, zaproszona do udziału w wielkim darmowym koncercie The Rolling Stones, zorganizowanym 5 lipca w londyńskim Hyde Parku.
 

Niestety, w przededniu tego wydarzenia Spedding, nie przekonany do artystycznych wizji Browna, zbuntował kolegów i doprowadził do usunięcia dotychczasowego lidera ze składu. Brown kontynuował karierę z nowo utworzoną formacją Piblokto! Natomiast grupa The Battered Ornaments zaprezentowała się na koncercie w Hyde Parku w rozimprowizowanym repertuarze bliskim jazzu. 

Przyjęta została bardzo chłodno. Niedługo potem przestała istnieć. Już po jej rozwiązaniu, w grudniu 1969, ukazał się album "Mantle-Piece". Powstał jeszcze w okresie współpracy z Brownem i zawierał wiele jego utworów, przypominających zawartość pierwszej płyty, jak The Crosswords And The Safety Pins czy sygnowane razem ze Speddingiem Late Into The Night, Then I Must Go i Twisted Track.
Jednakże głos byłego lidera wykasowano i zastąpiono partiami wokalnymi w wykonaniu Speddinga (kompozycję Then I Must Go przedstawiono w wersji instrumentalnej). Jedynym dokonaniem ostatniego wcielenia zespołu, Chris Spedding And The Battered Ornaments, był wydany w lutym 1970 singel, Goodbye We Loved You (Madly)/Rock And Roli Band (na stronie B solowe nagranie Speddinga).

Po rozwiązaniu formacji Spedding działał głównie jako solista i gitarzysta sesyjny, ale przewinął się też przez kilka mniej i bardziej znanych zespołów, jak Sounds Nice, The Jack Bruce Band, Nucleus, Solid Gold Cadillac (zetknął się w nim znowu z Khanem i Potterem) oraz Sharks. Khan oprócz wspomnianego Solid Cold Cadillac grał m.in. w Formerly Fat Harry i Kilburn And The High Roads (znowu zetknął się w nim z Hartem), a także współpracował z Arthurem Brownem i Robertem Wyattem

Hart przypomniał się jako muzyk nie tylko Kilburn And The High Roads, ale też Slim Chance Ronniego Lane'a. Tait odnowił współpracę z Brownem, grywał też m.in. z Kevinem Ayersem, Bell And Arc, Vinegar Joe i Gong. Ponadto muzycy wywodzący się z The Battered Ornaments pojawili się w zespole The People Band, który przy pomocy Charliego Wattsa, perkusisty The Rolling Stones, jako producenta nagrał płytę "The People Band" (Transatlantic, 1970).

Single
Tytu³ WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[US]
Komentarz
The Week Looked Good On Paper/Morning CallPete Brown and His Battered Ornaments .1969--Parlophone R 5767-

Albumy
Tytu³ WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[US]
Komentarz
A Meal You Can Shake Hands With in the DarkPete Brown and His Battered Ornaments07.1969--Harvest SHVL 752-

Polly Brown

Polly Brown, ur. 18.04.1947r w Birmingham,angielska piosenkarka,która była liderką grupy Pickettywitch.Nazwę wspomnianej grupy zasugerowała jej siostra Pamela Browne.W 1975r wydała solowy album Special Delivery dla GTO Records.Jeden z utworów tej płyty ,"Up in a Puff of Smoke" został przebojem na brytyjskiej i amerykańskiej liście bestsellerów.

 

W 1976r jako jako pierwsza w historii Festiwalu Eurowizji wystąpiła w brytyjskich eleminacjach tego konkursu w dwóch utworach;śpiewając solo piosenkę "Do You Believe In Love At First Sight?" i razem z Tony Jacksonem i Sweet Dreams wykonując "Love, Kiss And Run".Oba utwory przepadły,ale Dionne Warwick nagrała własną wersję "Do You Believe In Love At First Sight?" ,która stała się niewielkim hitem w USA.
 

Grupa Sweet Dreams została założona w 1974r,a jej skład stanowili autor piosenek Gerry Shury, (aranżer Biddu Orchestra ),Robert Young (perkusja/vocal) Stuart Armstrong,(instr. klawiszowe/vocal)i Stephen Parkes(bass/vocal) plus duet Kim and Kerry (gitara/vocal).
 

Po próbach w Londynie,w nowym siedmioosobowym składzie z Polly Brown i Tony Jacksonem odbywają trasę koncertową.Podczas występu w Southport występują u boku Three Degrees.
Po rozpadzie Pickettywitch,w nowej emanacji ansamblu New Pickettywitch nie znalazło się miejsce dla Polly.Nowe wcielenie grupy nie przyniosło komercyjnych sukcesów.Brown zajęła się pisaniem i nagrywaniem muzyki bluesowej.
 

Single
Tytu³ WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[UK]
Komentarz
Up In A Puff Of Smoke / I'm Saving All My LovePolly Brown09.197443[5]16[13]GTO GT 2[written by Phillip Swern,Gerry Shury ][produced by Phillip Swern,Gerry Shury]
You're My Number OnePolly Brown.1976--Ariola SPRO-8348[produced by Phillip Swern,Gerry Shury]
Hollywood (Disco Star)Polly Brown.1977--Pye 7N 45670[produced by Gerry Shury , Ron Roker]
Bewitched/Writing You A LetterPolly Brown.1980--Witch POL 1-12 [written by Rogers & Hart][produced by Gerry Shury]

Ray Bryant

Ur. 24.12.1931 w Filadelfii w stanie Pensylwania (USA). Pochodzi z muzycznej rodziny. Początkowo uczył się gry na kontrabasie, a następnie na fortepianie. Założona (wspólnie z bratem Tomym) grupa Bryant Brothers otrzymała etat w filadelfijskim Blue Note Club, gdzie występowali z Charliem Parkerem i Milesem Davisem.

 

Dzięki takim kontaktom zapraszany był później do nagrywania płyt z wieloma znanymi wykonawcami (od Milesa Davisa po Sonny'ego Rollinsa i Carmen McRae). W 1959 występował z własnym triem w nowojorskim Village Vanguard, a rok później zupełnie niespodziewanie osiągnął sławę jako kompozytor piosenką "Little Susie". Triumfy święciły także jego zdecydowanie jazzowe kompozycje: "Cubano Chant" i "Slow Freight".
 

Początkowo Bryant znajdował się pod wpływem Teddy'ego Wilsona, lecz później, opierając się na elementach gospel, stworzył bardziej nowoczesny i spontaniczny styl, charakteryzujący się m.in. burzliwymi basowymi akordami lewej ręki. Artysta wiele występuje i nagrywa, zarówno w roli sidemana, jak i z własnym triem. Przekrojowy album Through The Years udowadnia, że gra Bryanta z wiekiem szlachetnieje i nabiera jazzowego polotu. 

Single
Tytu³ WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[US]
Komentarz
The Madison Time, Parts 1 and 2Ray Bryant 04.1960-30[9]Columbia 41628 [written by Ray Bryant, Eddie Morrison]
Shake a lady/Blues marchRay Bryant 11.1964-108[4]Sue 108[written by Ray Bryant]
Ode To Billy Joe / Ramblin' Ray Bryant09.1967-89[2]Cadet 5575[written by Bobbie Gentry]
Pata Pata / Doing My ThingRay Bryant.1968--Cadet 5587[written by M. Makeba, J. Ragavoy ][produced by Richard Evans]
Up Above The Rock / Little Green ApplesRay Bryant.1968--Cadet 5625[written by Ray Bryant][produced by Richard Evans]

Albumy
Tytu³ WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[US]
Komentarz
Gotta Travel OnRay Bryant06.1966-111[12]Cadet 767-
Slow FreightRay Bryant05.1967-193[3]Cadet 781-

So Solid Crew

Projekt powstał w wyniku serii przyjęć organizowanych przez MC Megaman i Romeo pod koniec lat 90-tych. Obaj byli promotorami klubowych występów muzyków garażowych i grime. Dotyczyło to także imprez So Solid, które cieszyły się coraz większą popularnością. Załoga składała się z kilku muzyków pracujących w pirackiej stacji Supreme FM i stanowiła luźny kolektyw różnych muzyków o podobnym pochodzeniu i zainteresowaniach.  

Pod koniec 2000 roku wydali swój pierwszy album Oh No (Sentimental Things) nakładem Relentless Records. Mimo że nie odniósł sukcesu na listach przebojów, stał się klasykiem i w 2013 roku otrzymał w sprzedaży srebrną płytę. W następnym roku nakładem wytwórni Independentente ukazał się singiel 21 Seconds, w który zaangażowanych było 30 muzyków. Liczba sekund odnosi się do wkładu każdego muzyka w utwór. Singiel zadebiutował na pierwszym miejscu brytyjskich list przebojów i sprzedał się w ponad 400 000 egzemplarzy. 

 Drugi album They Don't Know osiągnął 6. miejsce na listach przebojów i miał dwa kolejne single w pierwszej dziesiątce z piosenką tytułową i Haters. Załoga zdobyła tytuł dla najlepszego nowicjusza i najlepszego brytyjskiego artysty garażowego podczas rozdania nagród MOBO. Teledysk do 21 Seconds otrzymał nagrodę Brit Award. Wokół załogi i jej występów dochodziło do powtarzających się gwałtownych starć, które również zakończyły się śmiercią. Choć sami nie byli w to zaangażowani, to członkowie zespołu, pochodzący z południowego Londynu, byli odpowiedzialni za atmosferę, w jakiej to wszystko mogło się wydarzyć, ze względu na ich uliczne pochodzenie i brutalne teksty. Wielu członków pozostało wiernych tej scenie nawet po jej sukcesie.

  Wydając kolejny album 2nd Verse, starali się kontynuować swój sukces. Dzięki poprzedzającemu singlowi Broken Silence zespół znalazł się na czwartym miejscu w pierwszej dziesiątce, ale ani album, ani inne single nie zrobiły większego wrażenia. Tymczasem członkowie tacy jak Oxide & Neutrino, Lisa Maffia i Asher D odnieśli własne sukcesy. Inni, jak Megaman, G-Man i MC Harvey, popadli w konflikt z prawem. Pojawiły się oznaki rozpadu i wokół kolektywu zrobiło się spokojniej. Jednak zawsze ukazywały się kolejne wydawnictwa i w 2010 roku So Solid Crew ponownie znalazło się na listach przebojów singli z płytą „Od You Went Away”. W 2013 roku ukazał się album z najlepszymi przebojami.

Single
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[UK]
Komentarz
21 SecondsSo Solid Crew feat. Megaman, Asher-D, Mac, Kaish, G-Man, Lisa Maffia, Face, Scat-D, Harvey, Romeo08.20011[1][18]-Relentless RELENT 16TP1[written by Lisa Maffia, Megaman ,Skat D, Kaish, Synth, Mac, Face, Asher D ,G-Man, Romeo, Harvey][produced by Synth]
They Don't KnowSo Solid Crew feat. Asher D / Megaman and G-Man11.20013[11]-Relentless RELENT 26CD[written by Asher D, Dan Brazil, G-Man, Megaman, Synth][produced by Synth]
HatersSo Solid Crew feat. Mr. Shabz01.20028[7]-Relentless RELENT 23CD[written by Darren Leslie James Weir, Shabi Naqui, Jermaine Williams, Jason Marlon Moore, Safi Naqui][produced by Mr. Shabz]
Ride wid UsSo Solid Crew04.200219[6]-Independiente ISOM 55MS[written by Glen Larson,Megaman,Stu Phillips,Tiger S][produced by AC Burrell]
Broken SilenceSo Solid Crew09.20039[7]-Independiente ISOM 71MS[written by Rouiller Francis Naqui Safi ,Naqui Shabi][produced by Mr. Shabz]
So GrimeySo Solid Crew04.200462[1]-Independiente ISOM 82MS-
Since You Went AwaySo Solid Crew01.201082[1]-Mega & Co MEGA 1CS-

Albumy
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[UK]
Komentarz
They Don't KnowSo Solid Crew12.20016[23]-Relentless/Independ ISOM 27CD[produced by Megaman,G-Man]
2nd VerseSo Solid Crew10.200370[1]-Independiente ISOM 35CD[produced by Megaman,G-Man]

Soda Club

Soda Club był jednym z bardziej komercyjnych zespołów trance, które pojawiły się w połowie XXI wieku. Brytyjski kwartet, składający się z czterech uderzająco atrakcyjnych młodych kobiet, zaśpiewał połączenie oryginałów (mianowicie ich hitu „Keep Love Together”) i coverów w stylu retro (mianowicie „Heaven Is a Place on Earth” Belindy Carlisle „Take My Breath Away” Berlin).
 
 
Piosenki te były wykonywane w stylu progresywnego trance - charakterystyczne dla nich dramatyczne załamania i tak dalej -ale miały strukturę przypominającą piosenki popowe. Co więcej, każdy z ich singli został udostępniony zarówno w formacie standardowym (pojedyncze wersje dla radia i wideo), jak i w formacie zremiksowanym (dłuższe, gotowe miksy klubowe dla DJ-ów); poza tym przypominające modelki panie wystąpiły w kilku kuszących filmach i były dobrze promowane za pomocą lawiny seksownych zdjęć reklamowych.  
 
W połowie 2004 roku Water Music Dance wydało pełny album grupy, Anthem Alert, który składał się z dwóch płyt: jedna zawierała piosenki, druga zawierała liczne teledyski do różnych singli. Biorąc pod uwagę jawnie komercyjny charakter grupy (nie jedna, ale cztery piękne kobiety [à la Spice Girls], covery muzyki pop z lat 80-tych, przyjemne dla oka teledyski, sama muzyka trance itp.), krytycy byli bezlitośni, co oczywiście oznacza, że można się tego spodziewać w takich przypadkach, co większość fanów zauważyła i nie przejmowało się tym.

Single
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[UK]
Komentarz
Take My Breath AwaySoda Club feat. Hannah Alethea11.200216[15]-Concept 12CON 33[written by Giorgio Moroder, Tom Whitlock][produced by Soda Club]
Heaven Is A Place On EarthSoda Club feat. Hannah Alethea03.200313[13]-Concept 12CON 39[written by E.Shipley, R.Nowels][produced by Soda Club]
Keep Love Together Soda Club feat. Andrea Anatola08.200331[5]-Concept 12CON44[written by A. Lee, D. Lee, P. Lee]
Ain't No Love (Ain't No Use)Soda Club feat. Ashley Jade08.200440[2]-Concept CDCON 58[produced by Soda Club]

sobota, 9 września 2023

Stanley Black and His Orchestra

Stanley Black-ur. 14.06.1913r-zm. 27.11.2002r; był angielskim dyrygentem,aranżerem i pianistą specjalizujacym się w muzyce popularnej.Napisał wiele ścieżek muzycznych do filmów i nagrywał z własną orkiestrą dla wytwórni Decca.

 

Rozpoczął swoją karierę muzyczną w latach 30-tych od współpracy z amerykańskimi muzykami jazzowymi;Colemanem Hawkinsem i Benny Carterem.Póżniej zajął się aranżowaniem i nagrywaniem muzyki latynoskiej.
 

Urodzony w Londynie w wieku 7 lat pobierał lekcje gry na fortepianie,by póżniej studiować na renomowanej Matthay School of Music.Mając 15 lat zwyciężył w organizowanym przez Melody Maker konkursie na aranżację.W latach 30-tych założył własną orkiestrę grającą muzykę taneczną i jazzową z którą występowali minn. Lew Stone,Bert Ambrose i przez cztery lata Harry Roy.
 

Po 10-cio miesięcznej służbie w RAF-ie w czasie II wojny światowej,powrócił do samodzielnej pracy w 1942r jako dyrygent,pianista i aranżer występów Anne Shelton.Dwa lata póżniej zostaje nadwornym aranżerem i dyrygentem w wytwórni Decca,gdzie współpracuje z Verą Lynn i dwie dekady póżniej Catherine Valente i Dickie Hendersonem.Od 1944 do 1952r był dyrygentem orkiestry tanecznej BBC ,dając ze swoją orkiestrą ponad 4000 audycji.
 

Współpracę z filmem rozpoczął w 1948r jako kompozytor muzyki do obrazu It Always Rains On Sunday.W sumie skomponował muzykę do ponad 80 obrazów minn.Laughter In Paradise (1951), The Naked Truth (1957), Too Many Crooks (1958)i Sparrows Can't Sing (1963).Ostatnim jego filmem był Valentino, and The Razor's Edge (1984).
 

W latach 60 i 70-tych wraca do muzyki klasycznej wydając płyty z kompozycjami Czajkowskiego,Rimskiego-Korsakowa,Wagnera z London Philharmonic Orchestra.Odbywa też turnee po japonii,Filipinach ,Australii i Ameryce Płn.W 1987r nominowany do British Academy of Songwriters, Composers and Authors.Był od 1947r żonaty z Edną Kaye, piosenkarką,z którą miał dwoje dzieci. 

Albumy
Tytu³ WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[US]
Komentarz
Exotic percussionStanley Black and His Orchestra02.1962-30[8]London Phase 4 44004-
SpainStanley Black and His Orchestra08.1962-33[10]London Phase 4 44016-
Film spectacularStanley Black and His Orchestra08.1963-50[4]London Phase 4 44025-
Music of a peopleStanley Black and His Orchestra06.1965-148[3]London Phase 4 44060-