Jacques Brel

 Ur, 18.04.1929 r. w Brukseli, Belgia; zm. 10.10.1978 r. we Francji. Brel pozostaje jednocześnie malowanym królem i szarą eminencją nowoczesnej piosenki. Pozycję tę zajmuje mimo niechęci do śpiewania po angielsku, mimo odmowy występów w Ameryce Północnej - czym wyrażał protest przeciw wojnie w Wietnamie -oraz mimo zaprzestania od 1966 ir. wszelkich koncertów. Choć był Flamandem, rozmawiał po francusku. Po studiach w zakresie prawa handlowego ożenił się i przez kilka miesięcy pracował w rodzinnym biznesie sprzedaży wyrobów kartonowych. Nabrawszy jednak wstrętu do burżuazyjnych konwenansów, rozpoczął w Paryżu nowe życie jako śpiewający kompozytor. Był chudy i miał wystające zęby, ale niedobór naturalnej urody scenicznej nie odtraszył impresaria Jacquesa Canettiego, który prezentował go regularnie w paryskim Theatre Des Trois Baudets. Artysta akompaniował sobie sam na gitarze ostro uderzając akordami, a w tle towarzyszyło mu małe kombo. 

Instynktownie wyczuwał konstrukcję dramatyczną utworu, dzięki czemu tworzył przedstawienia emanujące gwałtowną złością, gorącym romantyzmem i uczuciem zmęczenia światem. Sukces pierwszego singla Brela „Quand On N’A Que L’Amour” rozszerzył i umiędzynarodowił szeregi zakochanej w nim publiczności. W innych francuskich przebojach - „Le Valse De Mille Temps”, „Les Bourgeois”, „Les Dames Patronesses” i „Les Flamands” w formie lirycznej przenośni zawarł zjadliwe komentarze społeczne. 

Twórczość Brela pozostawała wyłącznie gallijska, aż do chwili gdy amerykański impresario nagraniowy Nat Shapiro z niemal ewangelicznym zapałem zaczął nakłaniać do niego swych zwierzchników z CBS. W rezultacie tych starań w 1957 r. na rynku ukazał się longplay American Debut, który rozpoczął całą serię płyt artysty. Brel wycisnął swe piętno na pisarstwie tak różnych autorów jak Mort Shuman (przez całe życie uważał się za ucznia Brela), Ray Davies z grupy The Kinks, Leonard Cohen, David Bowie oraz Scott Walker, który był też najwybitniejszym interpretatorem jego utworów. 

Na światowy rynek Brel trafiał z drugiej ręki, po przetłumaczeniu i często w wypaczonej formie. Na przykład w 1964 roku zespół The Kingston Trio zinterpretował piosenkę „La Moribund” jako „Seasons In The Sun” (dekadę później, w wykonaniu Terry Jacksa, przebój numer 1 w Wielkiej Brytanii). Inny przykład to ewolucja piosenki „If You Go Away” w „standard” kabaretowy. Brel dwukrotnie wystąpił z recitalami w zapełnionej do ostatniego miejsca Carnegie Hall, ale bardziej zależało mu na własnym rozwoju poprzez role filmowe. Wystąpił w takich obrazach jak „Les Risques Du Metier” i „La Bande A Bonnet” (historia pewnej francuskiej organizacji anarchistycznej na przełomie wieków).
 

Po wyjeździe do Polinezji powracał do Paryża tylko na krótkie, pojedyncze sesje nagraniowe, ale publiczność miała kontakt z jego twórczością dzięki wystawianemu na Broadwayu przez trzy lata musicalowi „Jacques Brel Is Alive And Well And Living In Paris” (później w wersji filmowej). Brela spotykały też i mniejsze hołdy, jak np. wykorzystanie utworu „Next” jako tytułowego nagrania na albumie zespołu The Sensational Alex Harvey Band w 1975 r. W 1977 r. Brel wrócił do Francji by poddać się leczeniu. Nowotwór doprowadził jednak w następnym roku do śmierci artysty, a jego odejście zaznaczone zostało wydaniem albumu składanki, który sprzedał się w nakładzie miliona egzemplarzy, oraz pośmiertnym, kultowym wręcz rozkwitem jego popularności.

Single

Tytuł	Wykonawca	Data wydania	Fra	Szwa	Wytwórnia [Fra]	Komentarz
Ne me quitte pas	Jacques Brel	10.1988	39[4]	-	Philips 432.517 BE	[written by Jacques Brel]
La quête	Jacques Brel	04.2013	193[1]	-	Barclay	[written by Jacques Brel,Joe Darion,Mitch Leigh]
Ces gens-là	Jacques Brel	01.2015	110[2]	-	Barclay 70 900M	[written by Jacques Brel]

Albumy

Tytuł	Wykonawca	Data wydania	Fra	Ger	Wytwórnia [Fra]	Komentarz
5 - Marieke	Jacques Brel	12.1961	25[1]	-	Philips B 76.513 R	-
Les Bourgeois	Jacques Brel	12.1962	15[1]	-	Barclay 80 173	-
N° 1	Jacques Brel	12.1962	15[1]	-	Philips 70 027 R	-
N° 2	Jacques Brel	12.1962	15[1]	-	Philips 76 085 R	-
N° 3	Jacques Brel	12.1962	15[1]	-	Philips 76 423 R	-
N° 4	Jacques Brel	12.1962	15[1]	-	Philips 76.483 R	-
N° 5	Jacques Brel	12.1962	15[1]	-	Philips B 76.513 R	-
Les Bigotes - Les Vieux	Jacques Brel	12.1963	20[1]	-	Barclay 80 186	-
Olympia 64	Jacques Brel	12.1964	15[1]	-	Barclay 80 243 S	-
Ces Gens-Là	Jacques Brel	12.1966	10[44]	-	Barclay 90 021	-
Les Bonbons	Jacques Brel	12.1966	25[1]	-	Barclay 80 322	-
67 / La Chanson Des Vieux Amants - 2	Jacques Brel	12.1967	5[40]	-	-	-
Brel 68	Jacques Brel	10.1968	1[8][101]	-	-	-
L'homme De La Mancha	Jacques Brel	12.1968	2[61]	-	Barclay 80 381	-
Réimpression	Jacques Brel	03.1977	10[20]	-	-	-
Album 77	Jacques Brel	11.1977	1[8][49]	-	Barclay 96 010	-
Coffret 7 Disques	Jacques Brel	10.1978	5[26]	-	-	-
Ensemble Des Disques	Jacques Brel	11.1978	1[4][8]	-	-	-
15 Ans D'amour - Les Adieux A L'Olmpia 66	Jacques Brel	10.1988	1[8][28]	-	-	-
Knooke	Jacques Brel	10.1993	10[5]	-	Barclay 521237-2	-
Jaurès	Jacques Brel	06.1996	40[3]	-	-	-
Quinze ans d'amour (les adieux de Brel à l'Olympia 1966)	Jacques Brel	04.2002	104[5]	-	Barclay 816 833-1	-
L'intégrale	Jacques Brel	09.2003	23[14]	-	Barclay 980816-2	-
Trois poètes	Brel / Brassens / Ferré	01.2011	197[2]	-	Barclay / Mercury 2751920	-
Quinze ans d'amour - Best Of	Jacques Brel	04.2011	130[13]	-	Barclay 816 833-2	-
Suivre l'étoile | Intégrale	Jacques Brel	09.2013	190[2]	-	Barclay 3723447	-
Les 50 plus belles chansons	Jacques Brel	10.2013	53[13]	-	Barclay 3726778	-
Trois poètes	Brel / Brassens / Ferré	05.2015	103[5]	-	UMSM 5360101	-
Trois hommes sur la photo	Brel / Brassens / Ferré	11.2016	42[11]	-	Universal 060075373913	-

 

Beeb Birtles

 Beeb Birtles , urodzony jako Gerard Bertelkamp  28 listopada 1948r w Amsterdamie , Holandia   to muzyk holendersko-australijski. Jest znany jako jeden z członków założycieli Little River Band .



Kiedy miał 9 lat, jego rodzice wyemigrowali do Adelajdy w Australii . W liceum Bertelkamp odkrył swoje zainteresowanie muzyką, zwłaszcza amerykańskim bluesem i angielskimi modsami . Kiedy był w szkole, jego przydomek brzmiał „BB Eyes”, na cześć postaci z komiksów Dicka Tracy . Po ukończeniu szkoły średniej założył swój pierwszy zespół, Zoot . W tym czasie skrócił swój przydomek do „Beeb” i zmienił nazwisko na „Birtles”.

Zoot rozpadł się w 1971 roku. Birtles i jego były kolega z zespołu Daryl Cotton założyli następnie combo Frieze . Pod koniec roku został zatrudniony przez zespół Mississippi , który również przeniósł się z Adelajdy do Melbourne, a później stał się Little River Band .

Po wielkim sukcesie Little River Band w późnych latach siedemdziesiątych i wczesnych osiemdziesiątych Birtles opuścił zespół w 1983 roku. Ożenił się z Donną Brooks, która pracowała jako sekretarka w Little River Band , a para miała dwie córki.

W 1992 roku Birtles i jego rodzina przeprowadzili się do Stanów Zjednoczonych , Jefferson City w stanie Missouri , a następnie do Nashville w Tennessee . W 1998 roku Beeb Birtles wraz z Billem Cuomo założył firmę produkcyjną „Sonic Sorbet”.

Birtles nadal tworzy muzykę z Presbergerem, Goble i Shorrockiem, którzy również śpiewali z Little River Band .

 

Single

Tytuł	Wykonawca	Data wydania	Aus	N.Zel	Wytwórnia [Aus/N.Zel]	Komentarz
Lonely lives	Beeb Birtles with Graham Goble	03.1978	66[14]	-	EMI EMI 11 647	-
Lonely lives	Beeb Birtles with Graham Goble	03.1979	6[20]	-	EMI EMI 11 828	-
I'm coming home	Beeb Birtles with Graham Goble	06.1979	-	37[6]	-/EMI OZ 1	-

 

Bernard Bolan

 Od czasów, gdy był pierwszym wykonawcą folk  w Operze w Sydney , poprzez wszystkie najważniejsze australijskie i nowozelandzkie festiwale folklorystyczne oraz niezliczone koncerty i pokazy klubowe, Bernard Bolan stał się Skarbem Narodowym dzięki swojemu niepowtarzalnemu połączeniu słów, dowcipu i doskonale wykonanej pracy. muzyka.

Piosenki miłosne Bernarda są pełne pasji i zapadające w pamięć, podczas gdy jego materiał komediowy sprawiał, że publiczność dosłownie łapała oddech ze śmiechu. Słowa jego piosenek ukazują się jako perełki poezji, a jego całkowicie oryginalna muzyka stworzyła wiele „klasyków naszych czasów”. Beztroski nastrój większości jego prac może być zwodniczy; ma w sobie poetycką i muzyczną subtelność i bogactwo, które często wprawia w zakłopotanie wytrawnych naśladowców.

Bernard jest Anglikiem z urodzenia, 30-letnim Australijczykiem; prawnik, ogrodnik, podróżnik, pisarz? bardzo złożone zwierzę! Jego teksty odzwierciedlają jego różnorodne nastroje, a jego kompozycje ujawniają wrodzony talent muzyczny. Umiejętność odbierania życia takim, jakie zastaje, pozwala mu łączyć poważną stronę wydarzeń z zmysłową. Nigdy nie żałował, że przeprowadził się do Australii 30 lat temu; „W Wielkiej Brytanii nie byłoby możliwe połączenie dwóch karier w takim samym stopniu, jak w Australii” - powiedział Bernard.

Bernard stał się sławny w latach siedemdziesiątych, kiedy jego singiel The Rose Bay Ferry osiągnął numer jeden na australijskiej Top 40 Charts. Wyprodukował wiele najlepiej sprzedających się albumów. Najnowszy to album z wieloma jego ulubionymi piosenkami wydanymi przez ABC Records:  The Quirky Works of Bernard Bolan? Jego kompozycje zostały nagrane przez wielu australijskich artystów.

Niezależnie od tego, czy śpiewa o swoich psach, swoich ukochanych, swoim życiu jako miejskiego dżentelmena, czy o tym, że jego sprzęt zaczepił o drzwi windy, występ Bernarda Bolana jest niezapomnianym przeżyciem.  

Single

Tytuł	Wykonawca	Data wydania	Fra	Szwa	Wytwórnia [Fra]	Komentarz
Saint-Tropez blues/Barbecue-La ponche-Tumbleweed/Paris-Saint-Tropez	Marie Laforet	04.1961	48[3]	-	Fontana 460.710	[written by Henri Crolla - André Hodeir]

Albumy

Tytuł	Wykonawca	Data wydania	Fra	Ger	Wytwórnia [Fra]	Komentarz
Marie Laforêt	Marie Laforêt	.1964	104[18]	-	International IN LP 80 003	-
Album N° 3	Marie Laforêt	12.1967	2[25]	-	Festival MFV S-3124	-
Compilation 63-68 (Album 69)	Marie Laforêt	12.1969	4[9]	-	-	-
Marie Laforêt 73	Marie Laforêt	06.1973	3[48]	-	Polydor 2393065	-
Reconnaissances	Marie Laforêt	10.1993	27[5]	-	Une 191 309 2	-
Intégrale	Marie Laforêt	03.2020	103[1]	-	Polydor 538 773-9	-

Luiz Bonfá

 Luiz Floriano Bonfá (ur. 17 października 1922r-zm. 12 stycznia 2001) był brazylijskim gitarzystą i kompozytorem . Najbardziej znany był z kompozycji, które napisał do filmu Czarny Orfeusz .



Luiz Floriano Bonfá urodził się 17 października 1922 roku w Rio de Janeiro . Od 11 roku życia studiował w Rio pod okiem urugwajskiego gitarzysty klasycznego Isaíasa Sávio. Te cotygodniowe lekcje wymagały długich, trudnych dojazdów pociągiem (2 i pół godziny w jedną stronę) i pieszo z jego domu rodzinnego w Santa Cruz, zachodniej wsi. przedmieścia Rio de Janeiro do domu nauczyciela na wzgórzach Santa Teresa . Biorąc pod uwagę niezwykłe poświęcenie i talent Bonfá do gry na gitarze, Sávio wybaczył dziecku niemożność opłacenia lekcji.

Bonfá po raz pierwszy zyskał rozgłos w Brazylii w 1947 roku, kiedy pojawił się w Rádio Nacional w Rio , wówczas ważnym wydarzeniem dla wschodzących talentów. Był członkiem grupy wokalnej Quitandinha Serenaders pod koniec lat czterdziestych. Niektóre z jego pierwszych kompozycji, jak „Ranchinho de Palha”, „O Vento Não Sabe”, zostały nagrane i wykonane przez brazylijskiego croonera Dicka Farneya w latach pięćdziesiątych. 

Pierwszym hitem Bonfá był „De Cigarro em Cigarro” nagrany przez Nora Ney w 1957 roku. To właśnie dzięki Farneyowi Bonfá został przedstawiony Antônio Carlosowi Jobimowi i Viniciusowi de Moraesowi , czołowemu zespołowi kompozytorów stojącemu za światową eksplozją   bossa novy pod koniec lat pięćdziesiątych do siedemdziesiątych XX wieku, stając się gorączką w Stanach Zjednoczonych. 

Bonfá współpracował z nimi oraz z innymi wybitnymi brazylijskimi muzykami i artystami przy produkcji antologicznej sztuki de Moraesa Orfeu da Conceição , która kilka lat później dała początek filmowi Marcela Camusa Black Orpheus. W okresie rozkwitu kwitnącej sceny jazzowej w Rio de Janeiro, współpraca muzyków, artystów i dramaturgów była na porządku dziennym przy tego typu przedstawieniach teatralnych. Bonfá napisał część oryginalnej muzyki z filmu, w tym utwory „Samba de Orfeu” i jego najsłynniejszą kompozycję „ Manhã de Carnaval ” (z których Carl Sigman później napisał inny zestaw tekstów po angielsku zatytułowany „A Day in the Life of a Fool”), który znalazł się wśród dziesięciu najlepszych standardów granych na całym świecie, według Księgi Rekordów Guinnessa .

Jako kompozytor i wykonawca, Bonfá w głębi serca był przedstawicielem śmiałego, lirycznego, bujnie zaaranżowanego i naładowanego emocjonalnie stylu samba-canção , który poprzedzał pojawienie się bardziej wyrafinowanego i stonowanego stylu bossa novy João Gilberto . Jobim , João Donato , Dorival Caymmi i innych współczesnych,którzy również byli w istocie muzykami samba-canção , aż nagła, ogromna popularność wyjątkowego stylu gry na gitarze i ekspresyjnie wyciszonego wokalu młodego Gilberto przekształciła dzisiejszą muzykę w muzykę przyszłości. Film Camusa oraz współpraca Gilberto i Jobima z amerykańskimi jazzmanami, takimi jak Stan Getz i Charlie Byrd zrobił wiele, aby zwrócić uwagę świata na brazylijską muzykę popularną, a Bonfá stał się bardzo widocznym ambasadorem muzyki brazylijskiej w Stanach Zjednoczonych, poczynając od słynnego koncertu Bossa Nova z listopada 1962 roku w nowojorskiej Carnegie Hall .

Bonfá pracował z amerykańskimi muzykami, takimi jak : Quincy Jones , George Benson , Stan Getz i Franka Sinatrę , nagrywając kilka albumów, podczas gdy w USA Elvis Presley zaśpiewał kompozycję Bonfá „Almost in Love” z tekstem  Randy Starr w 1968r w filmie MGM  Live a Little, Love a Little . Warto również zwrócić uwagę na jego „ The Gentle Rain ” z tekstem  Matta Dubeya i „Sambolero”.

Bonfá zmarła na raka prostaty w wieku 78 lat w Rio de Janeiro 12 stycznia 2001 r.

Albumy

Tytuł	Wykonawca	Data wydania	Aus	N.Zel	Wytwórnia [Aus]	Komentarz
Bonfa Burrows Brazil	Luiz Bonfa with Don Burrows & George Golla	08.1980	92[1]	-	Cherry Pie CPF 1045	-

 

Frank Bourke

 Australijski muzyk (fortepian) i lider zespołu. Frank urodził się 6 marca 1923 roku w Coonabarabran N.S.W. i dorastał na farmie swojego ojca "Killarney", niedaleko Binnaway. Jego rodzice wysłali go na studia muzyczne w Binnaway Convent School, kiedy wykazał się niezwykłym talentem w młodym wieku. Jego pierwsze profesjonalne zaangażowanie muzyczne miało miejsce w wieku 13 lat. 

Prowadził założoną w 1936 roku White Rose Orchestra  z bratem Patrickiem i Johnem Mathersonem grającymi na banjo i mandolinie, Andy Pono na saksofonie i sam Frank grający na pianinie. Era White Rose Orchestra zakończyła się śmiercią Franka Bourke w 1989 roku.

Albumy

Tytuł	Wykonawca	Data wydania	Aus	N.Zel	Wytwórnia [Aus]	Komentarz
Everybody's favourites	Frank Bourke	08.1985	29[13]	-	J&B; JB 213	-

 

Shane Bourne

Shane Bourne (urodzony 24 listopada 1949r w Melbourne w Australii) to australijski komik , aktor, muzyk i prezenter telewizyjny.
Współzałożyciel australijskiego zespołu Bandicoot z Mickiem Fettes (dawniej z zespołu Madder Lake). W 1976 roku wydali album zatytułowany Bandicoot ,z singlem który znalazł się na liście 100 najlepszych singli Living Off The Radio.



Bourne był znaną postacią komediową w latach 80. i 90-tych, grając rolę aktorską w australijskiej wersji brytyjskiego serialu Are You Being Served? (w 1980 i 1981). Miał regularne występy w   programie Hey Hey It's Saturday (1988–1994) w różnych szkicach, ale pojawił się głównie w segmencie Great Aussie Joke . Wystąpił w krótkotrwałym serialu Bingles w 1992 i 1993 roku. W 1996 roku Bourne gościł w reaktywowanym Blankety Blanks , który trwał tylko dwa sezony. 

Miał też dramatyczne role; zagrał w 3 odcinkach serialu  Prisoner na początku lat 80-tych jako 3 różne role gościnne. Miał gościnną rolę w The Flying Doctors w 1995 roku.
 

Bourne zmienił aktorstwo dramatyczne i został doceniony przez krytyków. Po gościnnym występie w dwóch odcinkach w Blue Heelers w 2000 roku, Bourne wcielił się w główną rolę prawnika „Happy” Henderson, występując u boku Kerry Armstrong w prawniczym serialu MDA ABC1 .Program zakończył się po trzecim sezonie we wrześniu 2005 roku. Ten program przyniósł mu 2 nagrody . Zagrał także niewielką rolę w filmie Kokoda , australijskim filmie o II wojnie światowej na torze Kokoda, gdzie grał  lekarza batalionu.

Bourne był gospodarzem serialu telewizyjnego Thank God You're Here od 2006 do 2009. W 2006 roku był gospodarzem How the Hell Did We Get Here? , serial wyemitowany na antenie ABC1 .
Bourne zaczął grać w serialu dramatycznym Channel Seven , City Homicide w dniu 27 sierpnia 2007.  Pojawił się w serialu aż do jego zakończenia po sezonie 5 w 2011.

W 2012 roku Bourne pojawił się w krótkotrwałym dramacie Tricky Business , który był emitowany na kanale numer dziewięć . Zagrał także w filmie telewizyjnym The Great Mint Swindle .

Ma córkę Ruby Louise Bourne (ur. 20 listopada 1990). 

Albumy

Tytuł	Wykonawca	Data wydania	Aus	N.Zel	Wytwórnia [Aus]	Komentarz
The Great Aussie Joke	Shane Bourne with Maurie Fields	01.1989	60[9]	-	Hammard HAM 186	-

Roy C

 Właśc. Roy Charles Hammond, ur. w 1943 r. w Nowym Jorku, USA.
Członek grupy The Genies, z którą nagrywał dla różnych wytwórni i miał niewielki hit "Who's That Knocking" in 1958 (#72 Pop) .

 

Nagrał też singla "Mama Blow Your Top" dla wytwórni Forum jako Roy Hammond & The Genies W pamięci słuchaczy zapisał się utworem "Shotgun Wedding" (z 1965 r.), który wszedł do amerykańskiej, rhythm'n' bluesowej Top 20, a w Wielkiej Brytanii był jeszcze bardziej popularny, osiągając w 1966 r. miejsce 6. i powtórnie wchodząc do Top 10 w 1972 roku.
Później bez powodzenia nagrywał dla wy twórni Black Hawk i Shout.
 

W 1971 r. zarejest rował we własnej firmie Alaga piosenkę "Got To Get Enough (Of Your Sweet Love Stuff)", która stała się sporym przebojem soulowym.
 

Później odnosił jeszcze umiarkowane sukcesy nagrywając dla wytwórni Mercury Records.
Napisał tez pio senkę "Honey I Still Love You" - bestseller roku 1972 angielskiej rock'n'rollowej grupy Mark IV.

Single
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
Shotgun wedding/ I’m Gonna Make It	Roy C	05.1966	6[11]	-	Black Hawk 12 101	[Writer : Roy Charles Hammond][ Producers : Roy Charles Hammond / Bill Seabrook]
Shotgun wedding [reissue]	Roy C	01.1973	8[13]	-	UK

 

 

Phil Coulter

 Ur. w lutym 1942 w Derry (Irlandia Płn.). Jeden z najbardziej eklektycznych i szanowanych aranżerów i muzyków irlandzkich z lat 60-tych. Karierę rozpoczynał jako kompozytor od przeboju "Foolin' Time" napisanego dla zespołu Capitol Showband. W tym czasie studiował na Queen's University w Dublinie. 

Jego talent zauważył szybko jeden z czołowych przedstawicieli irlandzkiego przemysłu rozrywkowego Philip Solomon. Coulter początkowo współpracował z takimi big-bandami, jak Cadets i Pacific, pisał też dalej dla Capitol - był nawet autorem utworu, z którym zespół ten pojechał na Konkurs Piosenki Eurowizji w 1965-"Walking The Streets In The Rain". W tym czasie udzielał się też w innych kierowanych przez Solomona formacjach, np. Twinkle, która wylansowała przebój "Terry" w aranżacji Coultera.
 

Coulter miał też swój wkład w dyskografię Them - był autorem motorycznego "I Can Only Give You Everything". Po odejściu ze stajni Solomona w 1967, Coulter podjął współpracę z Billem Martinem - stworzyli jeden z najpopularniejszych duetów tamtych czasów. Coulter i Martin potrafili z łatwością produkować łatwo wpadające w ucho hity popowe, a sławę międzynarodową zdobyli dzięki utworowi "Puppet On A String", którym Sandie Shaw zwyciężyła Konkurs Eurowizji. O mało co nie powtórzyli tego "Congratulations" dla Cliffa Richarda. Coulter poprowadził potem do zwycięstwa rodaczkę - zaaranżował "All Kinds Of Everything", który w wykonaniu Dany zajął 1. miejsce w konkursie.
 

W tym samym roku Coulter i Martin otrzymali zamówienie na oficjalny hymn angielskiej drużyny piłkarskiej występującej w mistrzostwach świata - efektem był utwór "Back Home", który przez długi czas okupował 1. miejsce na brytyjskich listach przebojów. Coulter nie zerwał kontaktów ze sceną irlandzkiego folka - współpracował z jednym z zespołów ze stajni Solomona, The Dubliners. Później był też producentem nagrań Planxty.

 W połowie lat 70-tych Coulter i Martin zostali zaproszeni do współpracy ze szkocką dziecięcą formacją Bay City Rollers, dla której napisali całą serię przebojów, m.in. "Remember (Sha La La)", "Shang-A-Lang", "Summerlove Sensation" i "All Of Me Loves All Of You". W tym samym okresie duet napisał też kilka przebojów wykonywanych przez Kenny'ego oraz kilka utworów dla komika Billy'ego Connolly'ego - m.in. numer "D.I.V.O.R.C.E.", który dotarł do 1. miejsca list brytyjskich.
 

Po zakończeniu współpracy z Martinem pod koniec lat 70-tych Coulter zaczął się specjalizować w utworach orkiestrowych, które zdobyły wielką popularność w społecznościach irlandzkich na całym świecie. W życiu prywatnym nie odnosił takich sukcesów, jak w zawodowym - jego rodzina przeżyła kilka tragedii. Syn Coultera urodził się z zespołem Downa i zmarł w wieku trzech lat. Utwór "Scorn Not His Simplicity" był epitafium dla niego. Siostra Coultera utopiła się, przez co sam kompozytor na jakiś czas wycofał się z działalności muzycznej. Długa kariera Coultera jako producenta, aranżera, kompozytora i muzyka zasługuje na szczególną uwagę zwłaszcza dlatego, że potrafił on znaleźć się w tak różnych gatunkach muzycznych - od folku przez muzykę orkiestrową po prosty, przebojowy pop. 

 

Albumy
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Sea Of Tranquility	Phil Coulter	10.1984	46[14]	-	K-Tel Ireland KLP 185	-
Phil Coulter's Ireland	Phil Coulter	05.1985	86[1]	-	K-Tel ONE 1296	-

Tony Camillo's Bazuka

W 1975 roku słynny producent, autor tekstów i aranżer Tony Camillo ( „Midnight Train To Georgia” - Gladys Knight , „Band Of Gold” - Freda Payne , „Give Me Just A Little More Time” - The Chambers Brothers i wiele innych) otrzymał telefon od swojego ówczesnego menedżera, Boba Marcucciego , który zapytał: „Czy możesz napisać piosenkę i nazwać ją „ Dy No Mite ”?

Wydawało się, że młoda gwiazda komedii telewizyjnej, JJ Johnson, urzekał młodych widzów swoim przesadnym okrzykiem „Dy-No-Mite!” Tony, nie traktując tego zbyt poważnie, przygotował piosenkę i wezwał kilku czołowych nowojorskich muzyków ( The Becker Brothers, Steve Gadd, Barry Miles, Lew Degatto, Jeff Miranov i inni), aby stworzyli utwór. Nagrali utwór w jeden dzień, a gotowy singiel dostarczyli Bobowi Marcucci następnego dnia.

 

Bazuka była instrumentalną rhythm'n'bluesową stworzoną przez producenta Tony Camillo,który współpracował z minn. Gladys Knight and the Pips, The Three Degrees, Stevie Wonderem, Millie Jackson i innymi. Zespół wydał album Bazuka dla wytwórni A&M; w 1975r na którym znalazł się przebojowy singiel "Dynomite" ,który oprócz 10 miejsca na liście Billboard był także #29 na liście R&B; i #11 na Hot Dance/Disco.Następny singiel "Love Explosion" sprzedawał się słabo trafiając na 92 miejsce R&B.;

Single

Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Dynomite - Part I & Part II	Bazuka	04.1975	28[5]	10[20]	A&M; AMS 7168	[written by Tony Camillo][produced by Tony Camillo]
Love Explosion / Bazuka Limited	Bazuka	.1975	-	-	A&M; 16 520 AT	[written by Tony Camillo][produced by Tony Camillo]
Albumy

Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
Bazuka	Bazuka	.1975	-	-	A&M; SP-3411	[produced by Tony Camillo ]

BZN

BZN zaczynał jako zespół pop-rockowy w ich rodzinnym Volendam w 1966 roku, grając w stylu wczesnych Bee Gees. Przyjaciele ze szkolnej ławki Jan Tuijp i Evert Woestenburg, po rozmowie z Ceesem Tol zdecydowali się grać. Wkrótce dołączył do nich Gerrit Woestenburg, który zaczął grać na perkusji. Wkrótce do zespołu dołącza też Jan Veerman. Pierwszy skład jest w komplecie, ale zespół wciąż nie ma nazwy.

 

W maju 1966 roku piątka przyjaciół poprosiła Dicka de Boera aby został ich menadżerem. Grupa postanawia kupić potrzebny im sprzęt na raty i aby szybciej spłacić dług pracują w trakcie wakacji. W maju 1966 grupa daje pierwszy oficjalny występ. Zostaje bardzo ciepło przyjęta przez publiczność. Następnego ranka po występie prasa wspomina o zdumiewającym występie Band Without a Name. Członkowie zespołu zaczynają myśleć nad nazwą. W końcu decydują się na nazwę BZN. (Band Zonder Naam), czyli po prostu Grupa Bez Nazwy.
 

We wczesnych latach siedemdziesiątych , zespół włączył się do nurtu hard rocka i miał swoje pierwsze sukcesy, w tym w Top 40 Hits. Po oryginalnym wokaliście Janie Veermanie, Keizer perkusista, zajął jego miejsce za mikrofonem, zespół muzyczny zdecydował się na komercyjny radiowy pop ,włączając do składu wokalistkę Annie Schilder i kładąc podwaliny pod ich status najbardziej popularnego zespołu holenderskiego . BZN miał ponad 50 hitów na holenderskiej liście przebojów .

Roszczenie BZN do sławy rozpoczęło się od utworu "Mon Amour" (1976), który jako hit # 1 spędził na szczycie ponad 5 tygodni. Poza Holandią zespół miał pewne sukcesy, wśród których miał kilka przebojów w Afryce Południowej (np. "Yeppa" w 1990 r.) i drobne sukcesy z ich francuskojęzycznymi piosenkami w Kanadzie .
 

Przez lata było wiele zmian składzie, z których najważniejsze to odejście Schilder w 1984 roku (zastąpiona przez Carolę Smit ) oraz w 1988 roku braci Ceesa i Thomasa Tol (instrumenty klawiszowe ), którzy do tej pory byli odpowiedzialni za większość muzyki i teksty. Zespół nadal odnosił sukcesy, zmieniając zasadniczą strategię, gdy zdecydował się pisać w języku niderlandzkim zamiast angielskiego w 2003 roku.
 

BZN są również odpowiedzialne za początkowy sukces piosenkarza Jana Smita , który został odkryty przez BZN w wieku 10 lat i miał popowe sukcesy w Holandii, Niemczech i Belgii . 15 lutego 2006 roku, BZN ogłosił swoją ostatnią trasę koncertową,to pożegnanalne tournee zakończyło się 16 czerwca 2007r.  

 

Single

Tytuł	Wykonawca	Data wydania	Fra	Szwa	Ger	Dan	Hol	Aut	Sve	Ita	Wytwórnia	Komentarz
Waiting For You	BZN	10.1968	-	-	-	-	24[8]	-	-	-	Polydor 1284	[written by Cees Tol,Jan Tuijp,Evert Woestenburg]
Everyday I Have To Cry	BZN	03.1969	-	-	-	-	17[2]	-	-	-	Polydor S 1304	[written by Arthur Alexander]
Bad Bad Woman	BZN	10.1971	-	-	-	-	15[4]	-	-	-	Philips 6003 198	[written by Cees Tol,Jan Tuijp]
Rolling Around The Band	BZN	02.1973	-	-	-	-	19[5]	-	-	-	Negram NG 316	[written by Ricardo]
Sweet Silver Anny	BZN	09.1973	-	-	-	-	15[5]	-	-	-	Negram 361	[written by Ricardo]
Barber's Rock/ Home Where I'm Going	BZN	03.1974	-	-	-	-	26[2]	-	-	-	Negram NG 398	[written by Gioacchino Rossini,BZN]
Goodbye Sue	BZN	06.1975	-	-	-	-	19[2]	-	-	-	Negram NG 2008	[written by Thomas Tol,Jan Tuijp]
Mon amour	BZN	09.1976	-	-	-	-	1[2][15]	-	-	-	Negram NG 2141	[written by Thomas Tol,Jan Keizer]
Don't Say Goodbye	BZN	02.1977	-	-	-	-	2[8]	-	-	-	Negram/NG 2192	[written by Cees Tol,Thomas Tol,Jan Keizer,Jan Tuijp]
Sevilla	BZN	07.1977	-	-	-	-	4[9]	-	-	-	Negram NG 2247	[written by Cees Tol,Jan Tuijp,Thomas Tol]
The Clown	BZN	12.1977	-	-	-	-	5[10]	-	-	-	Mercury 6013 503	[written by Cees Tol,Jan Tuijp,Thomas Tol]
Lady McCorey	BZN	05.1978	-	-	-	-	3[15]	-	-	-	Mercury 6013 511	[written by Cees Tol,Jan Tuijp,Thomas Tol]
Felicidad	BZN	12.1978	-	-	-	-	6[8]	-	-	-	Mercury/6013 524	[written by Cees Tol,Jan Tuijp,Thomas Tol]
Oh Me Oh My	BZN	05.1979	-	-	-	-	11[9]	-	-	-	Mercury 6013 533	[written by Cees Tol,Jan Tuijp,Thomas Tol]
Marching On	BZN	09.1979	-	-	-	-	6[9]	-	-	-	Mercury/6013 548	[written by Cees Tol,Jan Tuijp,Thomas Tol]
Pearlydumm	BZN	02.1980	-	-	-	-	3[13]	-	-	-	Mercury/6013 557	[written by Cees Tol,Jan Tuijp,Thomas Tol]
Rockin' The Trolls	BZN	08.1980	-	-	-	-	2[12]	-	-	-	Mercury 6017 075	[written by Cees Tol,Jan Tuijp,Thomas Tol]
Chanson d'amour	BZN	04.1981	-	-	-	-	3[11]	-	-	-	Mercury/6017 167	[written by Cees Tol,Jan Tuijp,Thomas Tol]
The Old Calahan	BZN	08.1981	-	-	-	-	4[12]	-	-	-	Mercury/6017 210	[written by Cees Tol,Jan Tuijp,Thomas Tol]
Blue Eyes	BZN	05.1982	-	-	-	-	3[9]	-	-	-	Mercury 6017 351	[written by Cees Tol,Jan Tuijp,Thomas Tol]
Twilight	BZN	09.1982	-	-	-	-	3[9]	-	-	-	Mercury 6017 391	[written by Cees Tol,Jan Tuijp,Thomas Tol]
Just An Illusion	BZN	03.1983	-	-	-	-	4[10]	-	-	-	Mercury 811 251-7	[written by Cees Tol,Jan Tuijp,Thomas Tol]
Le légionnaire	BZN	09.1983	-	-	-	-	4[10]	-	-	-	Mercury 814 349-7	[written by Cees Tol,Thomas Tol,Jan Keizer]
If I Say The Words	BZN	04.1984	-	-	-	-	4[9]	-	-	-	Mercury/818 687-7	[written by Cees Tol,Jan Tuijp,Thomas Tol]
La saison Française	BZN	09.1984	-	-	-	-	8[8]	-	-	-	Mercury 880 164-7	[written by Thomas Tol,Jan Keizer]
The Summertime	BZN	05.1985	-	-	-	-	6[7]	-	-	-	Mercury/880 697-7	[written by Cees Tol,Jan Tuijp,Thomas Tol]
Run Away Home	BZN	09.1985	-	-	-	-	15[7]	-	-	-	Mercury/884 025-7	[written by Cees Tol,Jan Tuijp,Thomas Tol]
Waltzing Maria	BZN	04.1986	-	-	-	-	18[7]	-	-	-	Mercury/884 681-7	[written by Cees Tol,Jan Tuijp,Thomas Tol]
La France	BZN	08.1986	-	-	-	-	11[9]	-	-	-	Mercury/884 976-7	[written by Cees Tol,Jan Tuijp,Thomas Tol]
Amore	BZN	09.1987	-	-	-	-	7[11]	-	-	-	Mercury/888 866-7	[written by Cees Tol,Jan Tuijp,Thomas Tol]
La différence	BZN	04.1988	-	-	-	-	22[9]	-	-	-	Mercury/870 319-7	[written by Jan Keizer,Thomas Tol]
La primavera	BZN	09.1988	-	-	-	-	16[8]	-	-	-	Mercury/870 632-7	[written by Jan Keizer,Jack Veerman,Jan Tuijp]
Wheels On Fire	BZN	11.1988	-	-	-	-	17[9]	-	-	-	Mercury/872 196-7	[written by Jan Keizer,Jack Veerman,Jan Tuijp]
El Cordobes	BZN	05.1989	-	-	-	-	11[11]	-	-	-	Mercury/974 334-7	[written by Jan Keizer,A.C.J. Plat,Jack Veerman,Jan Tuijp]
If I Had Only A Chance	BZN	09.1989	-	-	-	-	8[11]	-	-	-	Mercury/874 866-7	[written by Jan Keizer,Jack Veerman,Jan Tuijp]
Help Me	BZN	04.1990	-	-	-	-	13[10]	-	-	-	Mercury/875 456-7	[written by Jan Keizer,Jack Veerman,Jan Tuijp]
Yeppa	BZN	08.1990	-	-	-	-	9[10]	-	-	-	Mercury 878 218-7	[written by Jan Keizer,Jack Veerman,Jan Tuijp]
Over The Hills	BZN	11.1990	-	-	-	-	25[7]	-	-	-	Mercury/878 600-7	[written by Jan Keizer,Jack Veerman,Jan Tuijp]
It Happened 25 Years Ago	BZN	08.1991	-	-	-	-	8[11]	-	-	-	Mercury/868 707-2	[written by Cees Tol,Jan Tuijp,Thomas Tol]
Che sara`	BZN	08.1992	-	-	-	-	9[13]	-	-	-	Mercury/864 368-7	[written by Jan Keizer,Jack Veerman,Jan Tuijp]
My Number One	BZN	04.1993	-	-	-	-	13[8]	-	-	-	Mercury/862 141-2	[written by Jan Keizer,Jack Veerman,Jan Tuijp]
Desanya	BZN	09.1993	-	-	-	-	15[6]	-	-	-	Mercury/862 603-2	[written by Jan Keizer,Jack Veerman,Jan Tuijp]
Quiereme mucho	BZN	02.1994	-	-	-	-	27[4]	-	-	-	Mercury/858 117-2	[written by Jan Keizer,Jack Veerman,Jan Tuijp]
Banjo Man	BZN	09.1994	-	-	-	-	7[10]	-	-	-	Mercury/856 041-2	[written by Jan Keizer,Jack Veerman,Jan Tuijp]
Santo Domingo	BZN	09.1995	-	-	-	-	11[5]	-	-	-	Mercury/852 253-2	[written by Jan Keizer,Jack Veerman,Jan Tuijp]
Sing Of Love And Faith	BZN	09.1996	-	-	-	-	20[6]	-	-	-	Mercury/578 405-2	[written by Jan Keizer,Jack Veerman,Jan Tuijp]
Mama	BZN & Jantje Smit	11.1996	-	-	-	-	12[12]	-	-	-	Mercury/578 776-2	[written by Cesare Andrea Bixio,Bruno Cherubini]
La Spagnola	BZN	02.1997	-	-	-	-	33[10]	-	-	-	Mercury/574 110-2	[written by Vicenzo di Chiara]
Wedding Bells	BZN	09.1997	-	-	-	-	8 [13]	-	-	-	Mercury/574 800-2	[written by Jan Keizer,Jack Veerman,Jan Tuijp]
Mother	BZN	11.1997	-	-	-	-	33[9]	-	-	-	Mercury/568 236-2	[written by Jan Keizer,Jack Veerman,Jan Tuijp, Dick Plat]
The Gypsy Music	BZN	04.1998	-	-	-	-	49[6]	-	-	-	Mercury/568 682-2	[written by Jan Keizer,Jack Veerman,Jan Tuijp, Dick Plat]
Mexican Night	BZN	09.1998	-	-	-	-	18[8]	-	-	-	Mercury/566 382-2	[written by Jan Keizer,Jack Veerman,Jan Tuijp]
Don't Give Up, Don't Give In	BZN	11.1998	-	-	-	-	49[5]	-	-	-	Mercury/566 690-2	[written by Jan Keizer,Jack Veerman,Jan Tuijp]
Baby voulez-vous?	BZN	08.1999	-	-	-	-	39[6]	-	-	-	Mercury/562 328-2	[written by Jan Keizer,Jack Veerman,Jan Tuijp]
Isles Of Atlantis	BZN	12.1999	-	-	-	-	68[5]	-	-	-	Mercury/562 501-2	[written by Jan Keizer,Jack Veerman,Jan Tuijp]
Where The Nightingales Sing	BZN	03.2001	-	-	-	-	8[8]	-	-	-	Mercury/572 782-2	[written by Jan Keizer,Jack Veerman,Jan Tuijp]
Will There Be A Time	BZN	09.2002	-	-	-	-	39[5]	-	-	-	Mercury/582 906-2	[written by Jan Keizer,Jack Veerman,Jan Tuijp,Dick Plat]
De zon, de zee	BZN	09.2003	-	-	-	-	20[5]	-	-	-	Universal/981 027-2	[written by Jan Keizer,Jack Veerman,Jan Tuijp]
The Hitmedley	BZN	10.2005	-	-	-	-	15[6]	-	-	-	Universal/987 429-2	[written by Jan Keizer,Jack Veerman,Jan Tuijp, Cees Tol,Thomas Tol,Dick Plat]
Goodbye [Final Tour]	BZN	04.2007	-	-	-	-	6[7]	-	-	-	Universal 173203-9	[written by Jan Keizer,Jack Veerman,Jan Tuijp]
Albumy

Tytuł	Wykonawca	Data wydania	Fra	Szwa	Ger	Dan	Hol	Aut	Sve	Ita	Wytwórnia	Komentarz
Making A Name	BZN	08.1977	-	-	-	-	3[28]	-	-	-	Negram NN2
You're Welcome	BZN	06.1978	-	-	-	-	1[1][20]	-	-	-	Mercury 6375 477
Summer Fantasy	BZN	06.1979	-	-	-	-	5[28]	-	-	-	Mercury 6413 513
Grootste hits	BZN	03.1980	-	-	-	-	1[14][39]	-	-	-	Mercury 9198 681
Green Valleys	BZN	09.1980	-	-	-	-	1[2][22]	-	-	-	Mercury/822 608-2
Friends	BZN	10.1981	-	-	-	-	1[1][25]	-	-	-	Mercury/6423 461
We Wish You A Merry Christmas	BZN	12.1981	-	-	-	-	1[6][11]	-	-	-	Mercury 6423 494
Pictures Of Moments	BZN	10.1982	-	-	-	-	2[25]	-	-	-	Mercury 6423 540
28 Golden Hits	BZN	04.1983	-	-	-	-	1[1][42]	-	-	-	Mercury 811 338-1
Desire	BZN	10.1983	-	-	-	-	1[2][35]	-	-	-	Mercury 814 442-1
Reflections	BZN	10.1984	-	-	-	-	3[38]	-	-	-	Mercury 822 665-1
Maid Of The Mist	BZN	10.1985	-	-	-	-	1[2][43]	-	-	-	Mercury/826 107-1
Christmas With BZN	BZN	12.1985	-	-	-	-	1[1][11]	-	-	-	Universal 170 907-5
Heartbreaker	BZN	10.1986	-	-	-	-	1[3][27]	-	-	-	Mercury/830 372-1
Live - 20 jaar	BZN	03.1987	-	-	-	-	2[32]	-	-	-	Mercury 830 927-2
Visions	BZN	10.1987	-	-	-	-	1[4][40]	-	-	-	Mercury/832 810-1
Endless Dream	BZN	02.1989	-	-	-	-	21[31]	-	-	-	Mercury/836 300-1
Crystal Gazer	BZN	10.1989	-	-	-	-	1[4][35]	-	-	-	Mercury 838 782-2
Bells Of Christmas	BZN	12.1989	-	-	-	-	3[5]	-	-	-	Mercury/842 136-2
Horizon	BZN	10.1990	-	-	-	-	2[25]	-	-	-	Mercury/846 719-1
Congratulations	BZN	09.1991	-	-	-	-	3[23]	-	-	-	-
Rhythm Of My Heart	BZN	10.1992	-	-	-	-	2[31]	-	-	-	Mercury 512 828-2
Gold	BZN	04.1993	-	-	-	-	1[5][31]	-	-	-	Mercury 514 747-2
Sweet Dreams	BZN	10.1993	-	-	-	-	1[1][27]	-	-	-	Mercury/518 206-4	-
Serenade	BZN	10.1994	-	-	-	-	4[27]	-	-	-	-
Summer Holiday	BZN	07.1995	-	-	-	-	6[15]	-	-	-	Mercury/528 403-4	-
'Round The Fire	BZN	10.1995	-	-	-	-	1[1][28]	-	-	-	Mercury 528 412-2
A Symphonic Night	BZN	10.1996	-	-	-	-	1[1][49]	-	-	-	Mercury/532 906-2
Pearls	BZN	10.1997	-	-	-	-	1[3][27]	-	-	-	Universal 536 301-2
A Symphonic Night II	BZN	10.1998	-	-	-	-	4[18]	-	-	-	Mercury 558 899-2
The Best Days Of My Life	BZN	10.1999	-	-	-	-	11[22]	-	-	-	Mercury 546 571-2
Gold & More	BZN	10.2000	-	-	-	-	25[12]	-	-	-	-
More Gold	BZN	10.2000	-	-	-	-	86[2]	-	-	-	-
Out In The Blue	BZN	03.2001	-	-	-	-	2[34]	-	-	-	Mercury 548 582-2
Tequila Sunset	BZN	10.2002	-	-	-	-	5[16]	-	-	-	-
Leef je leven	BZN	10.2003	-	-	-	-	6[20]	-	-	-	Universal 981 027-1
Die mooie tijd	BZN	03.2005	-	-	-	-	5[19]	-	-	-	-
Moments In Time	BZN	10.2005	-	-	-	-	29[2]	-	-	-	-
The Singles Collection 1965-2005	BZN	10.2005	-	-	-	-	6[51]	-	-	-	Universal/987 399-4
Adieu BZN - The Last Concert	BZN	07.2007	-	-	-	-	1[3][31]	-	-	-	Universal 174 008-8
BZN Top 100	BZN	08.2008	-	-	-	-	11[8]	-	-	-	-

 

Ronnie Bird

Ronnie Bird (urodzony jako Ronald Méhu ; 24 kwietnia 1946r w Boulogne-Billancourt , Hauts-de-Seine ) to francuski piosenkarz.
Jako student, Bird uczęszczał do Lycée Claude-Bernard w Paryżu, dopóki nie pokłócił się z nauczycielem. 


Jako młody piosenkarz wolał śpiewać po angielsku, pragnąc autentyczności. Swoją karierę nagraniową zadebiutował w 1964 roku płytą w Decca , utworem tytułowym Adieu à un ami , który był hołdem dla Buddy Holly'ego ; piosenka ta pojawiła się później w filmie US Go Home (1994). Według autora Jonathyne Briggs, Bird i inne francuskie gwiazdy popu tamtej epoki, takie jak Jacques Dutronc , Hugues Aufray , Antoine i Serge Gainsbourg, „stworzyli bardziej zróżnicowany krajobraz muzyki pop”. Richie Unterberger później napisał: „W połowie lat 60-tych Ronnie Bird był jedynym francuskim artystą, który z powodzeniem naśladował brzmienie brytyjskiej inwazji  ”. 

Został wybrany ósmym najpopularniejszym piosenkarzem męskim we Francji w ankiecie przeprowadzonej w 1965 roku przez Salut Les Copains . Prowadził audycję Radio Luxembourg 208 w dniu 1 kwietnia 1966 r. 

Regularnie występował z popularnymi piosenkarzami odwiedzającymi Francję, w tym z Chuckiem Berry   i Tomem Jonesem . 

Nagrał po francusku „The Last Time” i „Down Home Girl” zespołu Rolling Stones .Nagrał piosenki Mickeya Jonesa i Tommy'ego Browna w języku angielskim dla firmy Philips. Nagrał dwie piosenki, „Rain on the City” i „Sad Soul” na rynek amerykański przed swoją trasą koncertową w USA.

Bird pojawił się wraz z wieloma innymi artystami na „fotografii stulecia” lub „fotografii stulecia” wykonanej przez Jean-Marie Périera . Zdjęcie opublikowane w magazynie Salut les copains w 1966 roku.

Pomimo jego oczywistych zdolności i widocznego sukcesu piosenek takich jak Elle m'attend , Where is it going? Bird zakończył karierę artystyczną po 5 latach.

Znany jest również z udziału we francuskiej produkcji musicalu Hair w latach 1968-1972. Ponadto napisał tekst piosenki Precious Things śpiewanej przez Dee Dee Bridgewater w duecie z Rayem Charlesem , która odniosła sukces w 1989 roku. 

Single

Tytuł	Wykonawca	Data wydania	Fra	Szwa	Wytwórnia [Fra]	Komentarz
L’amour nous rend fou/Pour toi-Tout seul/Je ne mens pas	Ronnie Bird	12.1964	A1:42[21];B2:70[1]	-	Decca 460.889	[A1:written by Buddy Holly / B. Montgomery / C. Righi][B2:written by C. Righi / Ronnie Bird / M. Baker]
Elle m’attend ! (The last time)/Tu perds ton temps (Don’t bring me down)-Fais attention (Find my way back home)/Pour être à toi (Don’t home girl)	Ronnie Bird	05.1965	A1:31[9];B1:15[25]	-	Decca 460.918	[A1:written by Claude Righi - M. Jagger - Richard][B1:written by D. Lambert - Pegues - Claude Righi - Ronnie Bird - M. Baker]
Où va-t-elle ?/Ma vie s’enfuit-Je voudrais dire/Ce maudit journal	Ronnie Bird	10.1965	A1:19[18];B1:58[5]	-	Decca 460.946	[A1:written by C. Righi - L. Ransford][B1:written by James Brown / Claude Righi]
Chante (I can only give you something)/Ne t’en fais pas pour Ronnie (A legal matter)-Cette maudite solitude (So sad)/Cheese (Lies)	Ronnie Bird	04.1966	A1:27[11];A2:62[4];B2:74[2]	-	Philips 437.220 BE	[A1:written by Coulter & Scott - R. Bird][A2:written by Peter Townshend - H. Wayaffe][B2:written by Buddy Rendell - B. Charles - Monty]
N’écoute pas ton cœur/Seul dans la nuit-Ça n’est pas vrai/Hey girl !	Ronnie Bird	06.1966	A1:29[18];B2:91[2]	-	Philips 437.239 BE	[A1:written by M. Jones - T. Brown - Ronnie Bird ]
Tu en dis trop/C’est un hold-up-Je serre les poings/Tu ne sais pas	Ronnie Bird	03.1967	74[4]	-	Philips 437.327	[written by Hayes - Porter - T. et J. Labacci]
La surprise/Si quelque chose m’arrivait-Les filles en sucre d’orge/Ne me promets rien	Ronnie Bird	07.1967	A1:90[1];B1:24[15]	-	Philips 437.353 BE	[A1:written by Terry Brown - Micky Jones - Ronnie Bird][B1:written by Micky Jones - Jean-Michel Rivat]
Le pivert-De l’autre côté du miroir	Ronnie Bird	12.1967	42[13]	-	Philips B370601F	[written by Micky Jones - Tommy Brown - Frank Thomas - J.M. Rivat]
Le pivert /De l’autre côté du miroir-S.O.S Mesdemoiselles/Aimez-moi	Ronnie Bird	06.1968	B1:77[1]	-	Philips 437.403 BE	[B1:written by (Jones - Brown - R. Bird]

Albumy

Tytuł	Wykonawca	Data wydania	Fra	Ger	Wytwórnia [Fra]	Komentarz
Elle M'attends	Ronnie Bird	12.1965	80[1]	-	-	-

Jean Ferrat

 Jean Ferrat (ur. Jean Tenenbaum ; 26 grudnia 1930r - zm. 13 marca 2010r) [1], francuski piosenkarz i poeta. Specjalizował się w śpiewaniu poezji, zwłaszcza Louisa Aragona . Miał sympatię do lewicy, która znalazła odzwierciedlenie w kilku piosenkach.



Ferrat urodził się w Vaucresson , Hauts-de-Seine, jako najmłodsze z czworga dzieci ze skromnej rodziny, która przeniosła się do Wersalu w 1935 roku, gdzie studiował w Jules Ferry College. Jego urodzony w Rosji ojciec (naturalizowany w 1928 r.) Został zmuszony do noszenia żółtej gwiazdy i w 1942 r. został deportowany do Auschwitz , gdzie zmarł.

We wczesnych latach pięćdziesiątych zaczął występować w paryskim kabarecie. Potem unikał określonego stylu muzycznego, ale pozostał wierny sobie, swoim przyjaciołom i publiczności. W 1956 roku skomponował „Les yeux d'Elsa” ( „Oczy Elsy” ), uwielbiany przez Ferrata wiersz Louisa Aragona . Jego wykonanie przez popularnego artystę André Claveau przyniosło Ferratowi pierwsze uznanie jako autorowi piosenek.

Jego pierwszy singiel  został wydany w 1958 roku bez powodzenia. Dopiero w 1959 roku, wraz z wydawcą Gérardem Meysem , który stał się jego bliskim przyjacielem i współpracownikiem, jego kariera zaczęła się rozwijać. Podpisał kontrakt z Decca i wydał swój drugi singiel „Ma Môme” w 1960 roku pod kierownictwem muzycznym Meysa.

W 1961 roku Ferrat poślubił Christine Sèvres, piosenkarkę, która wykonała niektóre z jego piosenek. Zmarła w 1981 roku w wieku 50 lat.  Poznał Alaina Goraguera , który został aranżerem jego piosenek. W tym samym roku ukazał się jego debiutancki album, Deux Enfants du Soleil . Ferrat napisał także piosenki dla Zizi Jeanmaire i wyruszył w trasę, dzieląc się z nią występami w Alhambrze przez sześć miesięcy.

Nuit et Brouillard, która w 1963 roku została wyróżniona przez Académie Charles Cros „s Grand Prix du Disque i pokazał dowolny temat mogłyby zostać wprowadzone piosenek. Ferrat ponownie koncertował w 1965 roku, ale przestał występować na scenie w 1973 roku.

W 1990 roku otrzymał nagrodę od Société des auteurs, compositeurs et éditeurs de musique (SACEM), francuskiego stowarzyszenia autorów piosenek, kompozytorów i wydawców muzycznych.

Ferrat zmarł w Aubenas , Ardeche , po długiej chorobie   w wieku 79. Żył w Antraigues-sur-Volane , małej wiosce  w Ardeche. 

W 2013 roku piosenka Ferrata, Nuit et Brouillard , pojawiła się na liście 20 piosenek BBC, które zmieniły świat. 

W 2015 roku Columbia Records wydała album z hołdem, w którym różni artyści zinterpretowali piosenki Jeana Ferrata. 15-utworowy album zatytułowany Hommage à Jean Ferrat: Des airs de liberté zawierał występy artystów Marc Lavoine , Cali, Dionysos, Julien Doré , Patrick Bruel , Catherine Deneuve , Benjamin Biolay, Raphaël, Patrick Fiori , Grégoire , Sanseverino , Hubert-Félix Thiéfaine, Zebda, Natasha St Pier , Patricia Petibon & Marc Lavoine oraz „Ma France” śpiewane przez Jeana Ferrata.  Album znalazł się na liście przebojów we Francji, Belgii i Szwajcarii.

 

Single

Tytuł	Wykonawca	Data wydania	Fra	Szwa	Wytwórnia [Fra]	Komentarz
Eh l’amour !/La cervelle-Deux enfants au soleil/Napoléon IV	Jean Ferrat	02.1962	B1:4[43]	-	Decca 451.087	[B1:written by C. Delécluse - J. Ferrat]
C’est beau la vie/À Brassens-Nuit et brouillard/Nous dormirons ensemble	Jean Ferrat	12.1963	B1:1[1][21]	-	Barclay 70 613 M	[B1:written by J. Ferrat]
La montagne/Autant d’amour, autant de fleurs-Hourrah ! /Que serais-je sans toi	Jean Ferrat	11.1964	A1:1[1][28]	-	Barclay 70 729 M	[A1:written by J. Ferrat]
La jeunesse/Au bout de mon âge-Berceuse/Le jour où je deviendrai gros	Jean Ferrat	02.1965	A1:16[3]	-	Barclay 70 748	[A1:written by Georges Coulonges - Jean Ferrat]
Potemkine/Le sabre et le goupillon-Je ne chante pas pour passer le temps/Les belles étrangères	Jean Ferrat	12.1965	A1:2[19]	-	Barclay 70 904 M	[written by G. Coulonges - J. Ferrat]
Maria/La liberté est en voyage-Heureux celui qui meurt d’aimer/En groupe, en ligue, en procession	Jean Ferrat	02.1967	A1:11[13]	-	Barclay 71 123	[written by Jean-Claude Massoulier - Jean Ferrat]
Alleluia/Si je mourais là-bas-Pauvre Boris/Un enfant quitte Paris	Jean Ferrat	03.1967	B1:32[3]	-	Barclay 71 122 M	[B1:written by J. Ferrat]
Les guérilleros/Mourir au soleil-Au point du jour/Pauvres petits c…	Jean Ferrat	12.1967	A1:39[6]	-	Barclay 71 233	[written by J. Ferrat]
Ma France/Ariane-L’idole à papa/Un jour futur	Jean Ferrat	04.1969	A1:49[5]	-	Barclay 71 345	[written by J. Ferrat]
Camarade/Les lilas-Tout ce que j’aime/17 ans	Jean Ferrat	12.1969	A1:27[3];B2:62[3]	-	Barclay 71 406 M	[written by J. Ferrat]
Aimer à perdre la raison/Mis à part-Les derniers tziganes/Comprendre	Jean Ferrat	02.1971	A1:47[11]	-	Barclay 71 465	[written by Louis Aragon - Jean Ferrat]
La leçon buissonnière-Ils volent volent volent	Jean Ferrat	03.1972	A :66[3]	-	Barclay 61 576	[written by Guy Thomas - J. Ferrat]
Mon palais/Caserne-La boldochevique/Le petit trou pas cher	Jean Ferrat	09.1972	A1 :53[6]	-	Barclay 71 474 M	[written by Jean Ferrat]
La femme est l’avenir de l’homme -Dans le silence de la ville	Jean Ferrat	11.1975	A :2[10]	-	Disques Temey / Barclay 128 069	[written by Jean Ferrat]
Le p’tit jardin-Eh l’amour !	Jean Ferrat	11.1976	A:33[6]	-	Disques Temey 128 082 EA	[written by Jean Ferrat - Michelle Senlis]
Eh l’amour !-Le p’tit jardin	Jean Ferrat	01.1977	A :38[4]	-	Disques Temey 128 082	[written by Jean Ferrat]
Un cheval fou dans un grand magasin-Le diable au cœur	Jean Ferrat	05.1979	A :29[11]	-	Disques Temey / Barclay 128 106	[written by Henri Gougaud - Jean Ferrat]
Les nomades-Horizontalement	Jean Ferrat	10.1980	A :51[5]	-	Disques Temey 128 001	[written by Michelle Senlis - Jean Ferrat]
Oural Ouralou	Jean Ferrat	12.1980	17[6]	-	-	[written by Jean Ferrat]
L'Embellie	Jean Ferrat	01.1981	43[6]	-	-	[written by Jean Ferrat]
Je ne suis qu’un cri-Le chataigner	Jean Ferrat	11.1985	A:24[6];B:16[17]	-	Disques Temey 2007597	[written by G. Thomas - J. Ferrat]
La montagne	Jean Ferrat	03.2010	40[1]	-	-	[written by Jean Ferrat]

Albumy

Tytuł	Wykonawca	Data wydania	Fra	Ger	Wytwórnia [Fra]	Komentarz
Nuit Et Brouillard	Jean Ferrat	12.1963	5[1]	-	Barclay 80 213 S	-
Berceuse	Jean Ferrat	12.1964	5[1]	-	Barclay 80 253	-
Deux Enfants Au Soleil	Jean Ferrat	12.1964	15[1]	-	Barclay	-
Potemkine	Jean Ferrat	12.1964	15[1]	-	Barclay 80 291	-
La Montagne	Jean Ferrat	12.1965	1[1]	-	Barclay 90.113	-
Maria	Jean Ferrat	12.1966	10[1]	-	Barclay	-
Cuba Si	Jean Ferrat	12.1967	4[42]	-	Barclay 80 360S	-
10 Grandes Chansons De Jean Ferrat	Jean Ferrat	12.1968	3[41]	-	Barclay 80 379	-
Ma France	Jean Ferrat	03.1969	1[23]	-	Barclay 90 117	-
Volume 10	Jean Ferrat	04.1971	5[44]	-	Barclay	-
La Commune	Jean Ferrat	04.1971	5[32]	-	Barclay 90119	-
Ferrat Chante Aragon	Jean Ferrat	02.1972	1[25][73]	-	Barclay 80443	-
Volume 11	Jean Ferrat	08.1972/td>	8[34]	-	-	-
Ferrat 76	Jean Ferrat	11.1975	1[9][54]	-	Barclay	-
La Femme Est L'avenir De L'homme	Jean Ferrat	11.1975	1[33]	-	Disques Temey / Barclay 598 052	-
Premières Chansons - Nouvel Enregistrement / Eh L'amour !	Jean Ferrat	10.1976	5[18]	-	Disques Temey 4.598.058	-
Mon Palais	Jean Ferrat	05.1979	9[8]	-	Barclay	-
Volume 13	Jean Ferrat	05.1979	12[20]	-	Barclay	-
Ferrat 80	Jean Ferrat	11.1980	1[60]	-	Disques Temey 598.014	-
Je Ne Suis Qu'un Cri	Jean Ferrat	12.1985	2[18]	-	Disques Temey 2403741	-
Dans La Jungle Ou Dans Le Zoo	Jean Ferrat	11.1991	1[2][23]	-	Disques Temey 174 424.4	-
Ferrat 95	Jean Ferrat	10.1994	1[3][26][gold]	-	Disques Temey TEM 74 454-2	-
Ma France	Jean Ferrat	03.2001	6[12]	-	Barclay 549 710-2	-
En Scène	Jean Ferrat	12.2002	12[11]	-	Disques Temey TEM 74 488-2	-
Master Série - Vol. 2	Jean Ferrat	03.2003	40[1]	-	Barclay 531 838-4	-
Prestige : Jean Ferrat	Jean Ferrat	12.2007	79[1]	-	Barclay	-
L'intégrale des enregistrements originaux Decca / Barclay 1961-1972	Jean Ferrat	08.2010	43[19]	-	Decca / Barclay 5328375	-
Ma France	Jean Ferrat	03.2011	59[25]	-	Barclay 513 217-2	-
Talents vol. 2	Jean Ferrat	03.2011	176[2]	-	-	-
Talents vol. 1	Jean Ferrat	03.2011	130[2]	-	-	-
Poèmes Daragon - L'integrale Vol. 1 & 2	Jean Ferrat	03.2015	81[5]	-	-	-
La montagne	Jean Ferrat	03.2015	97[4]	-	Universal 060075300768	-
Les 50 plus belles chansons	Jean Ferrat	03.2015	167[4]	-	Barclay 530 024-5	-
Ma France [2020]	Jean Ferrat	03.2020	59[1]	-	Universal 060075390385	-
Je ne chante pas pour passer le temps	Jean Ferrat	03.2020	59[1]	-	-	-