Ur. 09.08.1963r, Newark (New Jersey, USA).
Jedna z największych diw w historii muzyki rozrywkowej, autorka wielu przebojowych kompozycji, rozpoznawalnych przez dziesiątki milionów słuchaczy na całym świecie. Choć największy okres jej popularności przypada na lata 80. i 90-te, w trakcie których regularnie biła liczne rekordy przemysłu muzycznego, do dziś należy do najpopularniejszych postaci na scenie dojrzałego r&b, w czym niemała zasługa wielu skandali obyczajowych z udziałem artystki. Zróżnicowana twórczość Whitney, w której znalazło się miejsce dla wzniosłych, romantycznych ballad, klimatycznych nagrań pościelowych, energetycznych utworów tanecznych czy silnie inspirowanych muzyką gospel pieśni religijnych, wraz z niesamowitymi talentami wokalnymi pomogły Houston zdobyć bardzo szerokie grono fanów i sprzedać na całym świecie ponad 200 milionów płyt.
Podczas trwającej przeszło dwadzieścia lat kariery z powodzeniem realizowała się także jako aktorka i producentka filmowa.
Whitney Elizabeth Houston już od narodzin była pisana muzyczna przyszłość. Jej mama -
Cissy Houston - jest uznaną artystką na scenie gospel, natomiast kuzynka
Dionne Warwick i matka chrzestna
Aretha Franklin to z kolei jedne z najbardziej rozpoznawalnych postaci klasycznego r&b i soulu. Młoda wokalistka już w wieku 11 lat dostawała solowe partie w chórze gospel. Jako nastolatka natomiast często koncertowała u boku mamy i pojawiała się w chórkach takich wykonawców, jak
Lou Rawls czy
Chaka Khan. Wybitny głos Houston od najmłodszych lat budził zainteresowanie współpracujących z nią muzyków, którzy proponowali wprowadzenie utalentowanej piosenkarki do przemysłu muzycznego. Matka Whitney celowo odwlekała ten moment, dbając o zdobycie przez córkę najpierw wykształcenia
Nastoletnia Houston pojawiła się m.in. w nagraniach
„Life’s a Party” (1977) grupy
Michael Zager Band oraz
„Memories” (1982) eksperymentalnego projektu
Material, związanego z Billem Laswellem. Rozwijała także karierę jako modelka, pojawiając się w sesjach zdjęciowych oraz reklamach, a także aktorka, występując w amerykańskich sitcomach. Jednak jej największą siłą był potężny wokal - tzw. sopran koloraturowy, najwyższy głos osiągany przez kobiety. Whitney obdarzona jest bardzo szeroką skalą wokalną, słynie także ze sprawnego operowania figurą melodyczną melizmatu, czyli zmiennego, bogatego akcentowania poszczególnych sylab, na które przypada nawet po kilkanaście dźwięków. Pokaz tych nadzwyczajnych możliwości, jaki Whitney dała jednego wieczoru 1983 r. podczas koncertu z mamą w nowojorskim klubie, tak mocno zafascynował szefa znanej wytwórni arista - Clive’a Davisa, że z miejsca zaproponował jej kontrakt płytowy. Dwudziestoletnia Whitney przyjęła propozycję i dumnie wkroczyła na drogę wielkich osiągnięć.
Pierwszy oddźwięk świata muzyki na postać Whitney nie był jednoznacznie entuzjastyczny. Jej debiutancki występ singlowy w numerze
„Hold Me” u boku
Teddy’ego Pendergrassa nawet nie dotarł do pierwszej czterdziestki amerykańskich singli. Debiutancki krążek - nazwany po prostu
Whitney Houston - ukazał się w lutym 1985 r. i cieszył się początkowo umiarkowanym zainteresowaniem, debiutując na 120. miejscu listy BILLBOARDU. Pierwszy singiel -
„Someone for Me” - ukazał się tylko w Anglii, gdzie został właściwie zignorowany. Jednakże wraz z premierami kolejnych nagrań - pełnych uczuć, klimatycznych ballad
„You Give Good Love”, „Saving All My Love” i
„Greatest Love of All” oraz dyskotekowego hitu
„How Will I Know” - Stany zaczęło stopniowo ogarniać szaleństwo na punkcie obdarzonej niespotykanym głosem wokalistki. Po ponad roku obecności na liście, w marcu 1986 r., krążek Whitney Houston zdobył szczyt zestawienia, na którym znajdował się następnie przez 14 tygodni. Album został najbardziej popularnym materiałem w USA w 1986 r. i jako najlepiej sprzedający się debiut wokalistki (łącznie w Stanach rozeszło się ponad 13 milionów sztuk, na całym świecie kolejne 10) wpisał Whitney na karty historii muzyki.
Sukces albumu, z którego aż 8 na 10 nagrań uczyniono singlami (w USA: 5), został jednak w wielu miejscach przyćmiony osiągnięciami kolejnego krążka - mało kreatywnie nazwanego
Whitney z 1987 r. Następne rekordy pobite przez Whitney to debiut na szczycie billboardu (jako pierwsza piosenkarka) oraz zdobycie szczytu listy singli przez siedem kolejnych przebojów (dzieła zapoczątkowanego na debiucie dopełniły
„I Wanna Dance with Somebody (Who Loves Me)”,
„Didn’t We Almost Have It All”, „So Emotional” i
„Where Do Broken Hearts Go”). Siłę nagrań na listach hitów wspomagała także bardzo częsta emisja teledysków Whitney w telewizji muzycznej MTV. Po przetarciu drogi przez Michaela Jacksona, piosenkarka była pierwszą czarną artystką tak silnie promowaną na falach tej stacji.
O przebojowe brzmienie albumu Whitney zadbała ekipa producencka odpowiedzialna za debiut artystki: przede wszystkim
Michael Masser, Kashif, Narada Michael Walden. Przejmujące ballady i wybuchowe numery o gigantycznym potencjale klubowym - obie grupy nagrań mocno akcentujące możliwości pięknego głosu Whitney - były bardzo zbliżone brzmieniowo do bestsellerowego debiutu. Można w tym upatrywać źródła zarówno komercyjnego sukcesu krążka (9 milionów USA, łącznie 20 świat), jak i krytyki wśród czarnych dziennikarzy, zarzucających artystce porzucenie gospelowych korzeni na rzecz „sprzedania” się lekkostrawnemu r&b i popowi przeznaczonego do białych radiostacji. Artystka wzięła sobie te komentarze do serca i nad brzmieniem następnego krążka objęła - wspólnie z Clive’em Davisem - kontrolę jako producent wykonawczy. Wsparcie w kwestii podkładów otrzymane od takich postaci, jak Babyface, Luther Vandross czy Stevie Wonder zaowocowało materiałem znacznie bardziej tanecznym i żywiołowym od poprzednich wydawnictw, co jasno zasygnalizował singiel
„I’m Your Baby Tonight”. Publiczność zdawała się jednak oczekiwać od Whitney charakterystycznych, niezapomnianych ballad, jak
„All the Man That I Need”. Wspomniane kompozycje jako jedyne podbiły szczyt amerykańskiej listy, a album
I’m Your Baby Tonight (1990) rozszedł się w USA w czterech milionach sztuk, przy ogólnoświatowej sprzedaży przekraczającej 10 milionów. Silny spadek w porównaniu do nakładów poprzednich płyt został zamortyzowany pozytywnymi opiniami krytyków, chwalących płytę jako najbardziej spójne z dotychczasowych dzieł w dyskografii.
Pomimo pogarszających się wyników sprzedaży nowej płyty status Whitney jako wielkiej, międzynarodowej gwiazdy współczesnej czarnej muzyki, nie był zagrożony. Wykonana podczas finałów rozgrywek nfl wersja hymnu amerykańskiego
„The Star Spangled Banner” została zarejestrowana i wydana, po czym trafiła nawet do pierwszej dwudziestki najpopularniejszych nagrań w USA, co w pełni oddaje ówczesną pozycję piosenkarki na scenie. Po osiągnięciu wielu triumfów na gruncie muzycznym na początku lat 90-tych Houston zdecydowała się powrócić do aktorstwa, przy jednoczesnym kontynuowaniu kariery piosenkarki w formie nagrywania utworów na ścieżki dźwiękowe do filmów, w jakich występowała.
Pierwszym pełnometrażowym obrazem, w jakim zagrała artystka, był
„The Bodyguard” (reż. Mick Jackson, 1992, USA), w którym wcieliła się - nieprzypadkowo - w wielką gwiazdę muzyki pop i Hollywood, romansującą z ochroniarzem (w tej roli Kevin Costner). Film cieszył się sporym powodzeniem w kinach (ponad 400 milionów dolarów przychodu), jednak do historii przeszedł głównie ze względu na ścieżkę dźwiękową, na której znalazło się sześć utworów Whitney. Jeden z nich - cover nagrania
Dolly Parton „I Will Always Love You” - pobił rekord najlepiej sprzedającego się singla wszech czasów (blisko 5 milionów sztuk w USA) oraz najdłużej okupywał szczyt listy billboardu - przez 14 tygodni z rzędu, podbijając lokalne zestawienia w kilkunastu innych państwach. Przejmująca kompozycja miłosna, która w pełni ukazała nadludzką skalę i potęgę wokalu Whitney, pociągnęła sprzedaż soundtracku do zawrotnej ilości 17 milionów sztuk w USA i ponad 40 łącznie na całym świecie. Ścieżka dźwiękowa do „Bodyguard”, na której znalazły się także przeboje
„I’m Every Woman” i
„I Have Nothing”, figuruje jako najlepiej sprzedający się soundtrack i jest 14. pod kątem ilości sprzedanych płyt albumem w historii amerykańskiej muzyki rozrywkowej.
Po gigantycznym sukcesie odniesionym przy „The Bodyguard” na artystkę spadł deszcz odznaczeń w najbardziej prestiżowych kategoriach nagród przemysłu muzycznego, z Grammy, American
MUSIC AWARDS, SOUL TRAIN MUSIC AWARDS, BILLBOARD MUSIC AWARDS i WORLD MUSIC awards na czele. Następnie wyruszyła w wielką trasę koncertową i skupiła się na pielęgnowaniu rodziny, założonej w 1992 r. z kontrowersyjnym piosenkarzem
Bobbym Brownem. Podjęła także pracę nad kolejnym projektem filmowo-muzycznym - dramatem obyczajowym o rozterkach i problemach czterech przyjaciółek
„Czekając na miłość” (
„Waiting to Exhale”, reż. Forest Whitaker, 1995, USA). Sama wcieliła się w jedną z głównych bohaterek, a także - wspólnie z zaprzyjaźnionym producentem
Babyface’em - ułożyła ścieżkę dźwiękową z nagraniami największych diw klasycznego i ówczesnego soulu/ r&b. Znalazły się wśród nich m.in. Aretha Franklin, Chaka Khan, Patti LaBelle czy Brandy, Toni Braxton, Mary J. Blige i TLC. Soundtrack rozszedł się w Stanach w 7 milionach sztuk, dodatkowe ponad 5 znalazło się w odtwarzaczach fanów z innych państw. Kasowy sukces ścieżki to duża zasługa promującego ją hitu Whitney -
„Exhale (Shoop Shoop)”, bardzo spokojnej, klimatycznej kompozycji zaśpiewanej w wyjątkowo delikatny, zmysłowy sposób przez prawdziwą damę czarnych brzmień.
Ostatnim przedsięwzięciem filmowo-muzycznym, zrealizowanym z powodzeniem przez Houston w latach 90-tych, był komediowo-musicalowy obraz
„Żona pastora” (
„Preacher’s Wife”, reż. Penny Marshall, 1996, USA). Tym razem przy nagrywaniu soundtracku Whitney sięgnęła do swoich głębokich korzeni i utrzymała cały materiał w religijnych brzmieniach gospel, zyskując sobie ponownie sympatię sporej części czarnych krytyków, a także słuchaczy, którzy polubili singlowe
„I Believe in You and Me” i
„Step by Step”. Potrójnie platynowe wydawnictwo stanowiło wspaniałe tło do ekranowych perypetii Whitney i partnerującego jej
Denzela Washingtona, a dzięki sprzedaży na świecie niemalże 7 milionów sztuk zapisało się w historii jako najbardziej udany komercyjnie krążek z muzyką gospel.
Powrót Whitney do studia, celem nagrania kolejnego regularnego krążka, nastąpił w 1998 r. Wydany wówczas album
My Love Is Your Love nie odniósł początkowo spodziewanego sukcesu. Promujący go utwór
„When You Believe”, nagrany z konkurującą o tytuł właścicielki najbardziej niesamowitego głosu lat 90. -
Marią Carey, nawet nie dotarł do pierwszej dziesiątki singli USA. Wydawnictwo, odważniej idące w kierunku brzmień hip-hop, reggae i klubowego r&b (zasługa m.in.
Missy Elliott, Wyclefa Jeana, Lauryn Hill, Q-Tipa i Rodneya Jerkinsa), wybroniło się następnie kolejnymi utworami:
„My Love Is Your Love” (#4),
„It’s Not Right, But It’s Okay”(#4) i
„Heartbreak Hotel” (#1, gość. Faith Evans i Kelly Price). Bardzo dobrze ceniony przez krytyków materiał znalazł w Stanach miliony nabywców, przy światowej sprzedaży przekraczającej 10 milionów sztuk. Natomiast pierwszy ficjalny składankowy album w dyskografii artystki dwupłytowy
Whitney: The Greatest Hits (jeden krążek z tanecznymi remiksami) - w Stanach okrył się potrójną platyną, w pozostałych państwach rozeszło się dodatkowe ponad 5 milionów egzemplarzy. Niemniej jednak bonusowym utworom - duetom z czołowymi przedstawicielami brzmień pop (
George Michael, Enrique Iglesias czy
Deborah Cox) - nie udało się zawojować list.
Pierwsze lata XX wieku to dość dramatyczny etap w biografii artystki, nękanej wówczas silnymi problemami w życiu osobistym. Jej związek z Bobbym Brownem - słynącym z bardzo imprezowego stylu życia i częstego łamania prawa - przez wiele lat był wspaniałą pożywką dla prasy brukowej, także ze względu na głośno komentowaną rzekomą przemoc domową Browna wobec Houston. Wokalistce zdarzały się też liczne incydenty kwestionujące jej profesjonalizm, jak odwoływanie koncertów i innych wystąpień z powodu zupełnego nieprzygotowania czy kompletnie kompromitujące wypowiedzi w mediach. W związku z coraz liczniejszymi wpadkami tego typu, a także całkowitym odcięciem się w pewnym momencie od wystąpień publicznych oraz aresztowaniem artystki na lotnisku w Hawajach za rzekome posiadanie 15 gramów marihuany w torbie (zarzuty później odwołano), bardzo silnie spekulowano o nałogu narkotykowym piosenkarki. Szczęśliwie - po udanych terapiach odwykowych w 2004 i 2005 r. - Whitney udało się przezwyciężyć uzależnienie. Cały czas cierpi jednak na problemy zdrowotne związane z guzem mózgu.
Kariera muzyczna piosenkarki w latach 2000-2007 zdawała się tracić impet, charakteryzujący ją w latach 80. i 90-tych. Artystce udało się zdobyć zabezpieczenie materialne przez podpisanie w 2001 r. z
arista records jednego z największych kontraktów płytowych w historii - za okrągłe 100 milionów dolarów plus tantiemy od sprzedanych płyt, wokalistka zobowiązała się nagrać dla labelu sześć albumów. Pierwszy z nich -
Just Whitney z 2002 r. - okrył się co prawda platyną, lecz promujące go trzy single -
„Whatchulookinat”, „One of Those Days” i
„Try It on My Own” z trudem dotarły do pierwszej setki najpopularniejszych nagrań w USA. Bardzo chłodno potraktowany przez krytykę krążek był zdaniem większości dziennikarzy jedynie wspomnieniem dawnej chwały Whitney. Rok po premierze utracił status „najgorzej sprzedającego się albumu w dyskografii Houston” na rzecz wypełnionego świątecznymi piosenkami
One Wish: The Holiday Album, który jako pierwszy w karierze artystki nie okrył się nawet złotem.
Ostatnie lata to okres porządkowania przez piosenkarkę różnych spraw, głównie na gruncie rodzinnym. Śpiewająca aktorka wzięła w 2005 r. z mężem udział, w reality show
„Being Bobby Brown”, które zebrało jednoznacznie fatalne opinie i tylko dodatkowo przedstawiło światu skomplikowane życie prywatne artystki. Program nie pomógł też odbudować napiętych relacji pomiędzy małżonkami. W kwietniu 2007 r. Whitney udało się ostatecznie zakończyć
rozwód z Brownem i uzyskać prawo do wychowania ich wspólnej córki Bobby Kristiny. Przywilej ten opłaciła jednak kłopotami finansowymi wynikającymi z bardzo kosztownej rozprawy. W tym samym roku wróciła do publicznych występów, w trakcie których prezentowała swój głos jak za najlepszych dni w karierze. Zapowiedziała także prace nad kolejnym studyjnym wydawnictwem, na którym gościnnie mają znaleźć się tacy twórcy, jak John Legend, R. Kelly czy Ne-Yo, zaś o brzmienie mają zadbać m.in. DJ Premier, Sean Garrett i will.i.am. Przed premierą planowanego na zimę 2008 r. albumu do internetu przeciekł nowy kawałek Whitney o tytule
„Like I Never Left” (gość. Akon). Materiał ma ukazać się w oficynie Clive’a Davisa
j records.
Mimo iż ostatnie kilka lat upłynęło bez większego uczestnictwa Whitney na scenie muzycznej, a wzmianki o niej pojawiały się głównie z powodu skandali obyczajowych z jej udziałem, cały czas cieszy się ona sławą najbardziej utytułowanej artystki w historii muzyki rozrywkowej (księga GUIN nessa docenia ją za zdobycie od samego początku kariery ponad 400 nagród) i jest ważną postacią we współczesnym show-biznesie. Swoją bardzo bogatą i wewnętrznie zróżnicowaną twórczością zainspirowała setki innych wokalistek, z większym lub mniejszym powodzeniem wcielających do własnych nagrań elementy stylu Whitney.
Zmarła 11 lutego 2012 w Beverly Hills ok. 16:00 czasu lokalnego w swoim pokoju w Beverly Hilton Hotel, w wieku 48 lat. Mimo reanimacji nie udało się jej uratować.
| Single |
| Tytuł | Wykonawca | Data wydania | UK | US | Wytwórnia
[US] | Komentarz |
| Hold Me | Whitney Houston with Teddy Pendergrass | 06.1984 | 44[7][01.1986] | 46[18] | Asylum 69 720 | [written by Michael Masser,Linda Creed][produced by Michael Masser][5[16].R&B Chart] |
| You Give Good Love | Whitney Houston | 05.1985 | 93[1] | 3[21] | Arista 9274 | [platinum-US][written by La Forrest 'La La' Cope][produced by Kashif Saleem][1[1][28].R&B Chart] |
| Saving All My Love for You | Whitney Houston | 08.1985 | 1[2][19] | 1[1][22] | Arista 9381 | [platinum-US][platinum-UK][written by Michael Masser,Gerry Goffin][produced by Michael Masser][1[1][21].R&B Chart] |
| Thinking About You | Whitney Houston | 10.1985 | - | - | Arista 9412 | [written by Kashif,La La][produced by Kashif][10[15].R&B Chart] |
| How Will I Know | Whitney Houston | 12.1985 | 5[13] | 1[2][23] | Arista 9434 | [platinum-US][silver-UK][written by George Merrill, Shannon Rubicam, Narada Michael Walden][produced by Narada Michael Walden][1[1][19].R&B Chart] |
| The Greatest Love of All | Whitney Houston | 03.1986 | 8[13] | 1[3][18] | Arista 9466 | [platinum-US][written by Michael Masser, Linda Creed][produced by Michael Masser][3[17].R&B Chart] |
| I Wanna Dance with Somebody (Who Loves Me) | Whitney Houston | 05.1987 | 1[2][18] | 1[2][18] | Arista 9598 | [3x-platinum-US][platinum-UK][written by George Merrill, Shannon Rubicam][produced by Narada Michael Walden]2[15].R&B Chart] |
| Didn't We Almost Have It All | Whitney Houston | 08.1987 | 14[9] | 1[2][17] | Arista 9616 | [gold-US][written by Michael Masser,Will Jennings][produced by Michael Masser][2[16].R&B Chart] |
| So Emotional | Whitney Houston | 10.1987 | 5[11] | 1[1][19] | Arista 9642 | [gold-US][silver-UK][written by Billy Steinberg, Tom Kelly][produced by Narada Michael Walden][5[14].R&B Chart] |
| Where Do Broken Hearts Go | Whitney Houston | 02.1988 | 14[9] | 1[2][18] | Arista 9674 | [gold-US][written by Frank Wildhorn,Chuck Jackson][produced by Narada Michael Walden][2[15].R&B Chart] |
| Love Will Save the Day | Whitney Houston | 07.1988 | 10[7] | 9[16] | Arista 9720 | [written by Toni C.][produced by John "Jellybean" Benitez][5[14].R&B Chart] |
| One Moment in Time | Whitney Houston | 09.1988 | 1[2][16] | 5[17] | Arista 9743 | [gold-US][gold-UK][written by Albert Hammond,John Bettis][produced by Narada Michael Walden][22[11].R&B Chart] |
| It Isn't, It Wasn't, It Ain't Never Gonna Be | Whitney Houston with Aretha Franklin | 07.1989 | 29[5] | 41[8] | Arista 9850 | [written by Albert Hammond,Diane Warren][produced by Narada Michael Walden ,Gene Griffin,Teddy Riley][5[14].R&B Chart] |
| I'm Your Baby Tonight | Whitney Houston | 10.1990 | 5[11] | 1[1][19] | Arista 2108 | [gold-US][written by Kenneth Edmonds, Antonio Reid][produced by L.A. Reid, Babyface][1[2][17].R&B Chart] |
| All the Man That I Need | Whitney Houston | 12.1990 | 13[10] | 1[2][23] | Arista 2156 | [gold-US][written by Michael Gore, Dean Pitchford][produced by Narada Michael Walden][1[2][22].R&B Chart] |
| The Star Spangled Banner | Whitney Houston | 03.1991 | - | 20[11] | Arista 2207 | [gold-US][written by Francis Scott Key][produced by John Clayton] |
| Miracle | Whitney Houston | 04.1991 | - | 9[14] | Arista 2222 | [written by L.A. Reid,Babyface][produced by L.A. Reid,Babyface][2[17].R&B Chart] |
| My Name Is Not Susan | Whitney Houston | 07.1991 | 29[5] | 20[10] | Arista 12 259 | [written by Eric Foster White][produced by L.A. Reid,Babyface][8[14].R&B Chart] |
| I Belong to You | Whitney Houston | 11.1991 | 54[2] | - | Arista 12 369 | [written by Franne Golde ,Derek Bramble][produced by Narada Michael Walden][10[17].R&B Chart] |
| We Didn't Know | Whitney Houston with Stevie Wonder | 05.1992 | - | - | Arista 12 420 | [written by Stevie Wonder][produced by Stevie Wonder,Vincent Herbert,Klyamma Griffin][20[12].R&B Chart] |
| I Will Always Love You | Whitney Houston | 11.1992 | 1[10][32] | 1[14][26] | Arista 12 490 | [8x-platinum-US][2x-platinum-UK][written by Dolly Parton][produced by David Foster][1[11][23].R&B Chart] |
| I'm Every Woman | Whitney Houston | 01.1993 | 4[11] | 4[23] | Arista 12 519 | [platinum-US][silver-UK][written by Nickolas Ashford,Valerie Simpson][produced by Narada Michael Walden,Louis Biancaniello,David Cole,Robert Clivillés][5[21].R&B Chart] |
| I Have Nothing | Whitney Houston | 02.1993 | 3[12] | 4[20] | Arista 12 527 | [platinum-US][gold-UK][written by David Foster ,Linda Thompson][produced by David Foster][4[20].R&B Chart] |
| Run to You | Whitney Houston | 06.1993 | 15[7] | 31[20] | Arista 12 570 | [gold-US][written by Jud Friedman,Allan Rich][produced by David Foster][31[17].R&B Chart] |
| Queen of the Night | Whitney Houston | 11.1993 | - | 36[20] | Arista | [written by L.A. Reid ,Babyface, Daryl Simmons, Whitney Houston][produced by L.A. Reid, Babyface][47[11].R&B Chart] |
| Something in Common | Bobby Brown with Whitney Houston | 11.1993 | - | 32[9] | MCA | [written by Teddy Riley,Whitney Houston,Bobby Brown,Bernard Belle,Mark Middleton,Alfred Rosemond][produced by Teddy Riley,L.A. Reid][30[42].R&B Chart] |
| Look Into Your Heart | Whitney Houston | 03.1994 | - | 68[2] | Warner | [50[21].R&B Chart] |
| Exhale (Shoop Shoop) | Whitney Houston | 11.1995 | 11[11] | 1[1][21] | Arista 12 885 | [platinum-US][written by Babyface][produced by Babyface][1[8][22].R&B Chart] |
| Count On Me | Whitney Houston with CeCe Winans | 03.1996 | 12[9] | 8[20] | Arista 12 976 | [gold-US][written by Kenneth "Babyface" Edmonds,Whitney Houston,Michael Houston][produced by Babyface][7[20].R&B Chart] |
| Why Does It Hurt So Bad | Whitney Houston | 08.1996 | - | 26[20] | Arista 13 213 | [written by Babyface][produced by Babyface][22[20].R&B Chart] |
| I Believe in You and Me | Whitney Houston | 12.1996 | 16[8] | 4[20] | Arista 13 293 | [platinum-US][written by Sandy Linzer, David Wolfert][produced by Mervyn Warren,Whitney Houston,David Foster][4[20].R&B Chart] |
| Step by Step | Whitney Houston | 03.1997 | 13[13] | 15[17] | Arista 13 312 | [gold-US][silver-UK][written by Annie Lennox][produced by Stephen Lipson][29[15].R&B Chart] |
| My Heart Is Calling | Whitney Houston | 07.1997 | - | 77[4] | Arista 13 362 | [written by Babyface][produced by Babyface][35[11].R&B Chart] |
| When You Believe | Whitney Houston with Mariah Carey | 12.1998 | 4[16] | 15[17] | DreamWorks 59 022 | [gold-US][gold-UK][written by Stephen Schwartz][produced by Kenneth Edmonds][33[12].R&B Chart] |
| Heartbreak Hotel | Whitney Houston with Faith Evans and Kelly Price | 12.1998 | 25[9][12.2000] | 2[28] | Arista 13 619 | [platinum-US][written by Carsten Schack, Kenneth Karlin, Tamara Savage][produced by Soulshock & Karlin][1[7][26].R&B Chart] |
| It's Not Right but It's Okay | Whitney Houston | 05.1999 | 3[18] | 4[20] | Arista 13 681 | [platinum-US][platinum-UK][written by LaShawn Daniels ,Rodney Jerkins, Fred Jerkins III ,Isaac Phillips, Toni Estes][produced by Darkchild][7[30].R&B Chart] |
| My Love Is Your Love | Whitney Houston | 09.1999 | 2[13] | 4[28] | Arista 13 730 | [platinum-US][platinum-UK][written by Wyclef Jean,Jerry Duplessis][produced by Wyclef Jean,Jerry Duplessis][2[29].R&B Chart] |
| I Learned from the Best | Whitney Houston | 02.2000 | 19[14] | 27[11] | Arista 13 790 | [platinum-UK][written by Diane Warren][produced by David Foster][13[20].R&B Chart] |
| Could I Have This Kiss Forever | Whitney Houston with Enrique Iglesias | 06.2000 | 7[8] | 52[19] | Arista | [written by Diane Warren][produced by David Foster,Mark Taylor,Brian Rawling] |
| If I Told You That | Whitney Houston with George Michael | 06.2000 | 9[11] | - | Arista 74321766282 [UK] | [written by Rodney Jerkins,Fred Jerkins III,LaShawn Daniels,Tony Estes][produced by Rodney Jerkins,George Michael] |
| Same Script, Different Cast | Whitney Houston with Deborah Cox | 06.2000 | - | 70[9] | Arista 13 860 | [written by Shae Jones,Shep Crawford,Montell Jordan][produced by Shep Crawford][14[20].R&B Chart] |
| Fine | Whitney Houston | 09.2000 | - | - | Arista 13 920 | [written by Raphael Saadiq, Kamaal Fareed][produced by Raphael Saadiq, Q-Tip][51[14].R&B Chart] |
| The Star Spangled Banner | Whitney Houston | 09.2001 | - | 6[16] | Arista 15 054 | [platinum-US][written by Francis Scott Key][produced by John Clayton][30[15].R&B Chart] |
| Whatchulookinat | Whitney Houston | 08.2002 | 13[3] | 96[3] | Arista 15 170 | [written by Whitney Houston,Michael Andre Lewis,Tammie Harris,Jerry Muhammad][produced by Bobby Brown,Muhammad 2G][75[5].R&B Chart] |
| One of Those Days | Whitney Houston | 11.2002 | - | 72[19] | Arista 15 197 | [written by Kevin Briggs, Dwight Renolds, Patrice Stewart ,Ernest Isley, Marvin Isley, Christopher Jasper, Kelly Isley, Ronald Isley, Rudolph Isley][produced by Kevin Briggs][29[20].R&B Chart] |
| Try It on My Own | Whitney Houston | 04.2003 | - | 84[12] | Arista 51 156 | [gold-US][written by Babyface,Jason Edmonds,Carole Bayer Sager,Aleese Simmons,Nathan Walton][produced by Babyface][80[14].R&B Chart] |
| I Look to You | Whitney Houston | 09.2009 | 115 | 70[6] | Arista | [written by Robert Kelly][produced by Emanuel Kiriakou,Harvey Mason Jr.,Tricky Stewart][19[20].R&B Chart] |
| Million Dollar Bill | Whitney Houston | 09.2009 | 5[16] | 100[1] | Arista | [gold-US][written by Alicia Keys,Kaseem "Swizz Beatz" Dean,Norman Harris][produced by Swizz Beatz,Alicia Keys][16[30].R&B Chart] |
| I Didn't Know My Own Strength | Whitney Houston | 10.2009 | 44[3] | 119[1] | Arista MIUCT 8754 [UK] | [written by Diane Warren][produced by David Foster][66[1].R&B Chart] |
| Worth It | Whitney Houston | 02.2010 | - | - | Arista | [61[10].R&B Chart] |
| Celebrate | Whitney Houston with Jordin Sparks | 09.2012 | - | - | RCA | [written by Robert Sylvester Kelly][produced by R. Kelly][39[18].R&B Chart] |
| Higher Love | Kygo X Whitney Houston | 07.2019 | 2[45] | 63[9] | Columbia/Kygo USRC 11901901 | [gold-US][platinum-UK][written by Steve Winwood,Will Jennings][produced by Kygo,Narada Michael Walden] |
Albumy |
| Tytuł | Wykonawca | Data wydania | UK | US | Wytwórnia
[US] | Komentarz |
| Whitney Houston | Whitney Houston | 03.1985 | 1[6][102] | 1[11][85] | Arista 8405 | [13x-platinum-US][6x-platinum-UK][produced by Jermaine Jackson,Kashif,Michael Masser,Narada Michael Walden] |
| Whitney | Whitney Houston | 06.1987 | 2[119] | 1[14][162] | Arista 8212 | [9x-platinum-US][7x-platinum-UK][produced by Narada Michael Walden,Michael Masser,Jellybean Benitez,Kashif] |
| I'm Your Baby Tonight | Whitney Houston | 11.1990 | 4[28] | 3[51] | Arista 8616 | [4-platinum-US][platinum-UK][produced by Babyface, Clive Davis,L.A. Reid, Luther Vandross, Michael Masser, Narada Michael Walden ,Ricky Minor, Stevie Wonder, Whitney Houston] |
| The Bodyguard | Whitney Houston | 12.1992 | 1 | 1[20][141] | Arista 18 699 | [18x-platinum-US][7x-platinum-UK][produced by Whitney Houston,David Foster,Narada Michael Walden,L.A. Reid,Babyface,Daryl Simmons,BeBe Winans,Walter Afanasieff,Ian Devaney,Andy Morris,Robert Clivilles,David Cole,Danny Kortchmar,Charlie Midnight,Roy Lott] |
| The Preacher's Wife | Whitney Houston | 12.1996 | 35[11] | 3[38] | Arista 18 951 | [3x-platinum-US][silver-UK][produced by Whitney Houston,Mervyn Warren,Ricky Minor,Steve Lipson,Babyface,David Foster] |
| My Love Is Your Love | Whitney Houston | 12.1998 | 4[70] | 13[75] | Arista 19 037 | [4x-platinum-US][3x-platinum-UK][produced by Whitney Houston,Clive Davis,Kenneth "Babyface" Edmonds,Kelvin Bradshaw,Lloyd "Spec" Turner,Clive Davis,Jerry 'Wonder' Duplessis,Missy Elliott,David Foster,Lauryn Hill,Wyclef Jean,Rodney "Darkchild" Jerkins] |
| Whitney: The Greatest Hits | Whitney Houston | 06.2000 | 1[2][92] | 5[29] | Arista 14 626 | [5x-platinum-US][5x-platinum-UK][produced by Clive Davis, Whitney Houston] |
| Love, Whitney | Whitney Houston | 02.2002 | 22[4] | - | Arista 74321910272 [UK] | [produced by Antonio "L.A." Reid] |
| Just Whitney | Whitney Houston | 12.2002 | 76[2] | 9[24] | Arista 14 747 | [platinum-US][produced by Antonio "L.A." Reid,Babyface, Bobby Brown, Charlie "CSUN" Bereal, Gordon Chambers, Kenyn Bereal, Kevin Briggs ,Missy Elliott, Muhammad2G, Ricky Minor, Rob Fusari, Ted Bishop ,Troy Taylor ,Whitney Houston] |
| One Wish: The Holiday Album | Whitney Houston | 12.2003 | - | 49[6] | Arista 50 996 | [gold-US][produced by Whitney Houston,Mervyn Warren,Troy Taylor,Gordon Chambers,Barry Eastmond] |
| The Ultimate Collection | Whitney Houston | 11.2007 | 3[323] | - | Arista 88697177012 [UK] | [5x-platinum-UK][produced by David Foster, Babyface, Narada Michael Walden, L.A. Reid, Rodney Jerkins, Wyclef Jean, Jerry 'Wonder' Duplessis ,Clivilles and Cole, George Michael, Michael Masser] |
| I Look to You | Whitney Houston | 09.2009 | 3[14] | 1[39] | Arista 88697100332 [UK] | [platinum-US][gold-UK][produced by Alicia Keys, Danja, David Foster, Fernando Garibay, Eric Hudson, Emanuel Kiriakou, Harvey Mason, Jr., R.Kelly, Stargate, C. "Tricky" Stewart, Swizz Beatz, Giorgio Tuinfort] |
| The Essential Whitney Houston | Whitney Houston | 02.2012 | 7[9] | - | Arista 88697829802 [UK] | [silver-UK] |
| I Will Always Love You: The Best of Whitney Houston | Whitney Houston | 12.2012 | 29[8] | 14[39] | Arista 88765413932 [UK] | [gold-US][silver-UK] |
| Whitney Houston Live: Her Greatest Ultimate Collection | Whitney Houston | 11.2014 | 33[3] | - | Arista 88875042232 [UK] | - |
| Whitney Houston Live: Her Greatest Performances | Whitney Houston | 11.2014 | 66[1] | 19[8] | Sony Music CG 88843083512 [UK] | - |
| I Wish You Love: More from The Bodyguard | Whitney Houston | 12.2017 | - | 165[1] | Arista | - |
W 1965 r. amerykańscy twórcy programów telewizyjnych, Bob Rafelson i Bert Schneider, zainspirowani fenomenem pop music i wsparci solidną zaliczką z filmowej wytwórni Columbia, ogłosili nabór do serialu poświęconego dolom i niedolom beatowej grupy. Zdegustowani miernym aktorstwem rzeczywistych zespołów (w tym Lovin' Spoonful) zamieścili w "Daily Variety" ogłoszenie, po którym zgłosiło się 437 kandydatów, wśród nich Stephen Stills, Danny Hutton (późniejszy członek Three Dog Night) i Paul Williams.
