środa, 3 stycznia 2018

Babybird

Grupa brytyjska. Powstała w 1995 w Sheffield. Na jej czele stanął Stephen Jones (16.09.1962, Telford) - voc, g, k, były członek eksperymentalnej trupy teatralnej Dogs In Honey, który od 1988 nagrywał w domowych warunkach na magnetofonie czterośladowym własne intrygujące piosenki inspirowane dokonaniami m.in. Scotta Walkera, Leonarda Cohena, Lou Reeda, Nicka Cave'a, The The, The Cure, U2 i Pulp, a w połowie lat dziewięćdziesiątych zebrał najbardziej udane na pięciu płytach wydanych własnym sumptem pod pseudonimem Babybird: "I Was Born A Man" z lipca 1995, "Bad Shave" z października i "Fatherhood" z grudnia tego roku, "The Happiest Man Alive" z kwietnia 1996 oraz "Greatest Hits" z sierpnia 1997.
W tym samym czasie, w 1995, dobrał sobie współpracowników: Luke'a Scotta (25.08.1969) -g, Johna Peddera (29.05.1962) - b, Roberta Gregory'ego (2.01.1967) - dr oraz Huw Chadbourna (7.12.1963)-ac, który niebawem odszedł, tym samym szyld Babybird zaczął się odnosić do zespołu z prawdziwego zdarzenia. Pierwszym dziełem grupy była płyta "Ugly Beautiful", nagrana już dla firmy Echo. Wydana w październiku 1996, zawierała repertuar staranniej przygotowany niż albumy wcześniejsze, nieco gładszy, bliższy popu. Zyskała nieoczekiwaną popularność, a towarzyszące jej single odniosły sukces na listach przebojów: Goodnight/July z lipca 1996 i You're Corgeous/Bebe Limonade z października tego roku oraz Candy Girl/Farmer ze stycznia 1997 i Cornershop/Happiest Man Alive z maja tego roku.
Potwierdziła klasę formacji następna duża płyta, "There's Something Going On" z sierpnia 1998, mimo że oprócz utworów w dawnym stylu, jak Bad Old Man, Back Together, First Man On The Sun, The Ufe, All Men Are Evil i It's Not Funny Anymore, zawierała też nijakie piosenki o jednoznacznie popowym, wręcz dyskotekowym charakterze, chociażby If You'll Be Mine. Towarzyszyły jej popularne single Bad Old Man z kwietnia 1998 i If You'll Be Mine/Poolside z sierpnia tego roku. Dziełem równie udanym byt album "Bugged" z maja 2000, zawierający m.in. urzekające ballady All I Want i The Way You Are.

Single
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[UK]
Komentarz
Goodnight /JulyBabybird07.199628[5]-Echo ECS 024[written by Stephen Jones][produced by S. Jones, Steve Power]
You' re gorgeous/Bebe limonadeBabybird10.19963[23]-Echo ECS 026[gold-UK][written by Stephen Jones][produced by S. Jones, Steve Power]
Candy girl/FarmerBabybird01.199714[12]-Echo ECS 031[written by Stephen Jones][produced by S. Jones, Steve Power]
Cornershop /Happiest man aliveBabybird05.199737[8]-Echo ECS 033[written by Stephen Jones][produced by S. Jones, Steve Power]
Bad old man/FuckloveBabybird04.199831[4]-Echo ECS 060[written by Stephen Jones][produced by S. Jones]
If you' ll be mine/PoolsideBabybird08.199828[10]-Echo ECS 065[written by Stephen Jones][produced by S. Jones]
Back together/If you' ll be mine [acoustic]Babybird02.199922[5]-Echo ECS 073[written by Stephen Jones][produced by Stephen Lironi]
The F-Word/Just a littleBabybird03.200035[5]-Echo ECS 092[written by Stephen Jones][produced by Stephen Jones]
Out of sight/In the countryBabybird05.200058[3]-Echo ECS 097[written by Stephen Jones][produced by Luke Scott, Matt Hay, Stephen Jones]

Albumy
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[UK]
Komentarz
The happiest man aliveBabybird04.1996127[1]-Babybird BABYBIRD 004[produced by Stephen Jones]
Ugly beautifulBabybird10.19969[29]-Echo ECH 011[gold-UK][produced by Darren Allison , Ian Caple, Stephen Jones, Steve Power ]
There' s something going onBabybird08.199828[3]-Echo ECH 024[produced by Darren Allison , Ian Caple , Stephen Jones, Steve Power]
BuggedBabybird06.2000104[1]-Echo ECH 032
Ex-ManiacBabybird03.2010186[1]-Unison Music UM 05[produced by Bruce Witkin, Ryan Dorn]

Baby Bash

Baby Bash lub Baby Beesh - (ur. 18 października 1975 w Vallejo) właśc. Ronnie Ray Bryant, amerykański raper. Kariera artysty ma źródła w jego dzieciństwie. R. R. Bryant urodził się w rodzinie mieszanej pod względem rasowym i językowym; jego matka jest Meksykanką, ojciec jest białym. Oboje trafili do więzienia, więc przyszłego artystę wychowywała rodzina matki. Ona też zainteresowała go różnymi rodzajami muzyki.
Po spotkaniu z raperami w Houston, R. R. Bryant zdecydował się przeprowadzić do tego miasta. Nagrywał najpierw z mało znanymi grupami Potna Deuce, Latino Velvet i N2DEEP. Pierwszy solowy album, Savage Dreams, wydany w 2001 roku przez Dope House Records, przyniósł mu dużą popularność.
Kolejne albumy wydawał w wytwórni Universal Records. Szczególnie dużą sławę przyniósł mu singel Suga Suga (2003), wydany we współpracy z wokalistą R&B; Frankie J, który zajął 7 miejsce na prestiżowej liście przebojów Billboard Hot 100. Jeszcze wyżej, bo na 3 miejsce tej listy, trafił kolejny singiel, Obsession. R. R. Bryant używa równolegle zarówno pseudonimu Baby Bash, jak też Baby Beesh.

Single
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[US]
Komentarz
Shorty DoowopBaby Bash featuring Perla Cruz and Russell Lee10.2004-115Universal UNIR 21119-1[written by Ronald Bryant, F. Bautista,Happy Perez][Produced by Happy Perez][108.R&B; Chart]
Suga SugaBaby Bash featuring Frankie J 10.2004111[12]7[33]Universal 001055[gold-US][written by Ronald Bryant,F. Bautista,Happy Perez][Produced by Happy Perez][54[20].R&B; Chart]
Obsession (No Es Amor)Frankie J featuring Baby Bash 03.200538[2]3[21]Columbia 70 386[gold-US][written by Stewart Magee][Produced by Stewart Magee][69[6].R&B; Chart]
Baby I'm BackBaby Bash featuring Akon02.2005-19[25]Universal 004367[gold-US][written by Ronnie Bryant, Aliaume Thiam][Produced by Akon][52[8].R&B; Chart]
EnergyNatalie featuring Baby Bash 06.2005-66[8]Latium-
Doing Too MuchPaula DeAnda featuring Baby Bash 05.2006-41[16]Arista 02360[written by Ronald Bryant, Paula DeAnda, Noa Angel, Nathan Perez][Produced by Happy Perez]
CycloneBaby Bash featuring Mickaël and T-Pain08.2007-7[17]Arista 11 393[2x-platinum-US][Composed by: Craig Love,Faheem Najm,Jonathan Smith,LaMarquis Jefferson,Ronald Bryant][Produced by: Lil' Jon][70[13].R&B; Chart]
Gallery (Remix)Mario Vazquez featuring Baby Bash11.2006-35[20]Arista 82876-84320-1[Composed by: Mikkel S. Eriksen , Shaffer Smith , Tor Erik Hermansen][Produced by: StarGate]
What Is ItBaby Bash featuring Sean Kingston01.2008-57[12]Arista 20103[Composed by: Ronald Bryant, Johnathan Rotem, Marty James, Scott LaRock, Lawrence Parker][Produced by: J.R. Rotem]
That's How I GoBaby Bash featuring Mario and Lil Jon02.2009-107Arista [90.R&B; Chart]
Outta ControlBaby Bash featuring Pitbull 07.2009-112Arista [Composed by: Craig Love][Produced by: Lil' Jon]
Go GirlBaby Bash featuring E-40.2010-111Arista -

Albumy
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[US]
Komentarz
Tha Smokin' NephewBaby Bash09.2003-48[13]Universal 0001258[gold-US][produced by Baby Bash, Big Ice, Charles Chavez, Happy Perez, Mario Ayala, Mike Cee, Oral Bee, Shadow][32.R&B; Chart]
Super SaucyBaby Bash03.2005-11[5]Universal 0004101[gold-US][produced by Aliaune "Akon" Thiam , Baby Dookes, Dash, Fred Wreck, Happy Perez, Block Of Rock, Mintman , Swampkat][7.R&B; Chart]
CycloneBaby Bash10.2007-30[2]Arista 705784[produced by Lil Jon, Happy Perez, Jim Jonsin, DJ Felli Fel, Scoop DeVille, Kookie, Play-N-Skillz, Justin Trugman, Peter Ramirez, Ryan Tedder, J. R. Rotem][11.R&B; Chart]

Anne-Marie B.

Anne-Marie Besse , znana również jako Anne-Marie B , jest francuską piosenkarką i aktorką.
Żona komika i pisarza Sylvaina Jouberta (1944-2000).Anne-Marie Besse wydała swój pierwszy singiel Je m'aime (Je m'aime un peu beaucoup) w 1975 roku, aw tym samym roku także Voici la scie. Oba zostały napisane przez Guy Béarta pod pseudonimem FF. Wraz z Pierre'em Courem napisał także utwór Frère Jacques w 1977 roku, którego tekst opiera się na piosence dla dzieci o tej samej nazwie.

Anne-Marie B. reprezentowała Luksemburg na Konkursie Piosenki Eurowizji w 1977 roku na Wembley w Wielkiej Brytanii z piosenką Frère Jacques .  Zdobyła 16 miejsce na 18  , zdobywając w sumie 17 punktów.


Potem coraz częściej występowała jako aktorka pod szyldem Anne-Marie Joubert , ostatnio w serialu kryminalnym Avocats Et Associés   i   w różnych rolach drugoplanowych.

Single
Tytuł WykonawcaData wydania Fra Szwa Ger Dan Hol Aut Sve Ita Wytwórnia Komentarz
Fre`re Jacques Anne-Marie B.04.197764[8]-------Pathé 006-14408[written by Béart - Cour ]

Pierre-Laurent Aimard

Pierre-Laurent Aimard (ur. 9 września 1957r w Lyonie) – francuski pianista, profesor fortepianu i kameralistyki Conservatoire national supérieur de musique et de danse w Paryżu oraz Hochschule für Musik w Kolonii. Jest profesorem wizytującym i Honorowym Członkiem Królewskiej Akademii Muzycznej.
Studiował pod kierunkiem Yvonne Loriod i György'a Kurtág'a. W 1973 roku zdobył pierwszą nagrodę na międzynarodowym konkursie Oliviera Messiaena.

W roku 1977 na zaproszenie Pierre'a Boulez'a został solistą Ensemble InterContemporain, wykonując jego Sonaty oraz Klavierstücke Karlheinza Stockhausena. W Stanach Zjednoczonych zadebiutował w wieku 20 lat, razem z Chicago Symphony Orchestra wykonując partię fortepianową Turangalîla-Symphonie Oliviera Messiaen'a.

Jest związany głównie z muzyką współczesną. Był solistą premierowych wykonań takich dzieł, jak Répons Pierre'a Boulez'a, Klavierstück XIV Karlheinza Stockhausena czy jedenastej i trzynastej etiudy fortepianowej György Ligeti'ego. Do jego najwybitniejszych nagrań należy zapis pierwszych dwóch tomów etiud fortepianowych Ligeti'ego. Wykonywał także dzieła takich kompozytorów współczesnych, jak George Benjamin i Marco Stroppa. W maju 2012 był solistą premierowego wykonania koncertu fortepianowego Le Désenchanement du Monde Tristana Murail'a.

Występował jako solista i kameralista na festiwalach w Salzburgu, Berlinie, Kolonii (Triennale), Lucernie, Tanglewood i Paryżu (Festival d'Automne). W roku 2007 był dyrektorem muzycznym the Ojai Music Festival. Od roku 2009 jest dyrektorem artystycznym the Aldeburgh Festival w Anglii, założonego w roku 1948 przez Benjamina Brittena.

Dokonał licznych nagrań muzyki klasycznej i współczesnej – na zaproszenie Nikolausa Harnoncourta, kompletu pięciu koncertów fortepianowych Beethovena z Chamber Orchestra of Europe, Turangalîla-Symphonie Oliviera Messiaen'a z Berliner Philharmoniker, koncertów fortepianowych Maurice Ravela z the Cleveland Orchestra czy Die Kunst der Fuge Bacha . Nagrywał dla wydawnictw fonograficznych Sony Classical oraz Teldec, w sierpniu 2007 podpisał kontrakt z Deutsche Grammophon.

Pojawił się w filmach dokumentalnych poświęconych pianistyce – Note by Note: The Making of Steinway L1037 (2007) oraz Pianomania (2009).

W roku 2017 uhonorowany nagrodą Ernst von Siemens Musikpreis, zwaną "nieoficjalną Nagrodą Nobla" w świecie muzyki klasycznej.

Albumy
Tytuł WykonawcaData wydania Fra Szwaj Wytwórnia
[Fra]
Komentarz
Bach : L'art De La FuguePierre-Laurent Aimard02.2008151[4]---

Aketo

Aketo , którego prawdziwe nazwisko to Ryad Selmi , urodzony   30 sierpnia 1980 r w Deuil-la-Barre , w Val-d'Oise , francuski raper . W 1997 roku założył z Tunisiano  , Blacko i DJ Boudj, francuską grupę rapową Sniper . W 2007 r. grupa, obecnie złożona z Aketo i Tunisiano, staje się nieaktywna, ale ogłasza jej powrót w 2010 r. W 2013 r. Aketo wydaje swój pierwszy solowy album zatytułowany Une petite vie, 100 histoires, poprzedzony singlem zatytułowanym Accutumances .

Zespół, przemianowany na Sniper , pojawia się na kompilacji Première classe vol. 1 . Następnie podpisują kontrakt z wytwórnią Warner i publikują swój debiutancki album "Du rire aux larmes" zawierający utwór La France , lata po wydaniu ostatniego singla. Po kilku solowych występach na różnych kompilacjach, trzej członkowie spotykają się, by wydać swój drugi album "Gravé dans la roche" , który będzie miał duży komercyjny sukces dzięki 600 000 sprzedanych egzemplarzy  . Wydają trzeci album o nazwie Trait pour trait  .

Aketo wydał w grudniu 2007 roku uliczną płytę CD pod nazwą Cracheur de venin do realizacji której zaprasza francuskich artystów rapowych, takich jak Alkpote, Soprano, Salif, Seth Gueko, Sefyu, Six Coups MC czy The Skadrille. Również w 2007 roku Blacko zostawia Snipera, pozostawiając po sobie duet Aketo i Tunisiano  . Po tym odejściu Aketo mówi, że "to, co było skomplikowane, to być tylko duetem. To było odczuwalne podczas projektowania albumu i podczas trasy koncertowej. Oczywiście było inaczej (...) Kiedy Blacko opuścił grupę, złamał  mnie na duchu ".


W 2010 roku Aketo i Tunisiano ogłosili na blogu tego ostatniego powrót Snipera . Dwaj artyści wydali we wrześniu 2011 pierwszy utwór z ich albumu: Le blues de la tess . Piosenka Arabia , tytuł opowiadający o tunezyjskiej i egipskiej rewolucji, jest drugim singlem tego albumu. Został później zremiksowany z takimi raperami jak Sinik , Rim-K , Medine , Mokless, Haroun, Leck , Algiers , Bakar , Mister You i wokalistką   Redą Taliani . Fadela jest trzecim singlem .

Aketo pojawia się wraz z młodym raperem o imieniu Biloo-K, 3 kwietnia 2011 r. w klipie zatytułowanym Agression vocale . W sierpniu 2013 opublikował singiel Accutumance z jego przyszłego solowego albumu Une petite vie 100 histoires. Singiel, którego klip wideo został nakręcony w Lozannie w Szwajcarii , jest dostępny na iTunes  . Pod koniec 2013 roku wydał swój pierwszy solowy album Une petite vie 100 histoires w wytwórni Believe Recordings .

W październiku 2015 roku Aketo wydaje Freestyle part. 1.  , której druga część ukazała się w styczniu 2016 r.

Albumy
Tytuł WykonawcaData wydania Fra Szwaj Wytwórnia
[Fra]
Komentarz
Cracheur 2 Venin Aketo12.2007173[4]-Addictive Music AM081-

wtorek, 2 stycznia 2018

Damon Albarn

Damon Albarn (ur. 23 marca 1968 w Leytonstone, w Londynie) – brytyjski wokalista, kompozytor i producent zdobywca nagrody Grammy. Dzięki swoim rozpoznawalnym tekstom i muzyce, ocierającej się o wiele rozmaitych stylów, stał się jednym z najbardziej popularnych muzyków angielskich ostatnich 20 lat, zdobywając sobie uznanie nie tylko w ojczyźnie, ale i na całym świecie.


Pierwszy i najbardziej znany zespół Damona Albarna, Blur, powstał w 1989 roku w Londynie, na fali formującego się w latach 90. nowego kierunku Britpop. W jego skład wchodzą też: gitarzysta Graham Coxon, basista Alex James i perkusista Dave Rowntree. Blur, jako największy zespół britpopowy w Europie, wywarł ogromny wpływ na ten gatunek. Słynna rywalizacja o popularność na scenie muzycznej z konkurencyjnym zespołem Oasis, spowodowała ogromny wzrost zainteresowania Britpopem na wyspach brytyjskich.
W 1997 roku grupa ukazała swoje nowe, całkiem odmienione muzyczne oblicze zainspirowane stylem indie rock, granym między innymi przez amerykański zespół Pavement. W twórczości Blur wyraźnie zaznaczają się też od tej pory wpływy muzyki elektronicznej i gospel. W maju 2003 z zespołu odszedł Graham Coxon, co doprowadziło zespół do zawieszenia współpracy. Wszyscy członkowie zajęli się karierą solową i własnymi projektami. Niedawno muzycy zapowiedzieli reaktywację zespołu w 2009 roku w pełnym składzie.
Albarn, jako wszechstronny artysta, podczas wieloletniej kariery angażował się w różne oryginalne i nietypowe projekty muzyczne. Największy sukces odniósł założony wspólnie z rysownikiem Jamiem Hewlettem wirtualny zespół Gorillaz, w którym Albarn pełni rolę głównego kompozytora oraz, jako animowana postać 2D, także lidera i wokalisty.
Po rozpadzie Blur, Albarn zajął się karierą solową, nagrywając w tak egzotycznych miejscach jak Mali czy Nigeria. Jego piosenka Closet Romantic znalazła się na ścieżce dźwiękowej do filmu Trainspotting. Fatboy Slim wykorzystał wokal Albarna w piosence Put It Back Together. Albarn skomponował także muzykę do filmów Drapieżcy i Przyzwoity Przestępca.
W 2007 roku w Palace Theatre w Manchester odbyła się premiera opery Monkey: Jurney To The West, stworzonej we współpracy z Jamiem Hewlettem oraz z uznanym chińskim reżyserem teatralnym i operowym Chen Shi-zhengiem. Damon Albarn jest autorem partytury, Hewlett zaprojektował kostiumy i scenografię.
W maju 2006 roku magazyn NME podał wiadomość, że Damon Albarn pracuje nad swoim pierwszym solowym albumem zatytułowanym roboczo The Good, the Bad and the Queen. Miesiąc później NME zakomunikował, że zamiast solowego albumu Albarn sformował nowy zespół nazwany właśnie The Good, the Bad and the Queen.
Debiutancka płyta grupy, wyprodukowana przez Danger Mouse'a zdobyła nagrodę MOJO Awards w kategorii Najlepszy Album roku 2007.
W skład zespołu oprócz Damona Albarna, jako wokalisty i kompozytora, wchodzą basista Clash - Paul Simonon, gitarzysta The Verve i Gorillaz - Simon Tong, i perkusista Tony Allen.Damon Albarn był przez długi czas związany z liderką zespołu Elastica, Justine Frischmann. Ten związek był inspiracją dla wielu jego utworów między innymi Yuko and Hiro, który opowiada o ich miłości, Beetlebum o rozgłaszanym w mediach uzależnieniu Justine od heroiny, a także napisane już po ich rozstaniu Tender i No Distance Left to Run.
Obecnie mieszka w Bayswater w Londynie z artystką Suzi Winstanley i córką Missy, urodzoną w 1999 roku.
Albarn i Justine Frischmann są nadal bliskimi przyjaciółmi.

Single
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[UK]
Komentarz
Herculean/Mr WhippyThe Good, the Bad & the Queen11.200622[6]-Parlophone R 6722[written by Damon Albarn][produced by Danger Mouse]
Kingdom Of DoomThe Good, the Bad & the Queen01.200720[3]-Parlophone R 6732[written by Damon Albarn][produced by Danger Mouse]
Green Fields/England, Summer (In Black & White) Dog HouseThe Good, the Bad & the Queen04.200751[2]-Parlophone R 6738[written by Damon Albarn][produced by Danger Mouse]
Monkey Bee Monkey08.2008196[1]-XL Recordings[produced by Damon Albarn]
Lonely Press PlayDamon Albarn03.2014126-Parlophone R 6924[written by Damon Albarn][produced by Damon Albarn & Richard Russell]
Heavy Seas of LoveDamon Albarn featuring. Brian Eno & The Leytonstone City Mission Choir05.201470[1]-Parlophone GBAYE 1400110[written by Damon Albarn, Brian Eno][produced by Damon Albarn, Brian Eno, Richard Russell]

Albumy
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[UK]
Komentarz
Mali MusicAfel Bocoum, Damon Albarn, Toumani Diabaté & Friends04.200281[2]-Honest Jon's HJRCD1[produced by Damon Albarn]
The Good, the Bad & the QueenThe Good, the Bad & the Queen01.20072[14]-Parlophone 00946 3 73067 2 7[gold-UK][produced by Danger Mouse]
Journey to the WestMonkey08.20085[4]-XL Recordings XLCD 388[produced by Damon Albarn]
Dr DeeMonkey08.200842[1]-Parlophone P 9538932[produced by Damon Albarn]
Everyday RobotsDamon Albarn05.20142[9]-Parlophone 2564633131[silver-UK][produced by Damon Albarn,Richard Russell, Brian Eno]

The Alchemist

The Alchemist, a właściwie Alan Daniel Mamam - jeden ze znaczących amerykańskich producentów hip-hopowych. Najbardziej kojarzony z grupami Dilated Peoples i Mobb Deep.
Dorastał na przedmieściach Los Angeles. We wczesnych latach 90' razem ze Scottem'em Caan utworzył grupę The Whooliganz. Kiedy występowali na jednej z imprez, B-Real z Cypress Hill zainteresował się nimi. Zaprosił ich do swojej ekipy The Soul Assassins, zrzeszającej młodych artystów z okolic. Wtedy Alchemist zainteresował się robieniem bitów. Dzięki pomocy DJ Muggs'a opanował sztukę obchodzenia się z samplerem i mikserem. Wyprodukował parę kawałków dla Cypress Hill oraz dla Dilated Peoples, przez co zdobył wielki szacunek podziemnych słuchaczy.
W 1999 roku DJ Muggs zapoznał Al'a z nowojorską grupą Mobb Deep. Prodigy'emu i Havoc'owi bardzo się spodobała praca Alchemist'a, i natychmiast nawiązali współpracę, która zaowocowała utworami na każdej następnej płycie Mobb. Wtedy uzyskał sławe dzięki której nagrywał z czołowymi artystami głównego nurtu, takimi jak: Nas, Jadakiss, Fat Joe, Ghostface Killah i Snoop Dogg. Jednak nie zapomniał o swoich przyjaciołach z podziemia, dalej nagrywając z Dilated Peoples, Cypress Hill, Everlastem (House Of Pain), Likwit Crew i Crazy Town.
W 2004 roku wydał swoją pierwszą producencką płytę pt. "1st Infantry". W 2007 roku był naczelnym producentem pierwszej solowej płyty Evidence'a z Dilated Peoples. W 2005 roku Alchemist był oficjalnym didżejem trasy koncertowej Eminema Anger Management 3 Tour.


Single

Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[UK]
Komentarz
Hold You Down The Alchemist01.2005-95[4]ALC 9670[produced by Alchemist][47[20].R&B Chart]


Albumy

Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[US]
Komentarz
1st InfantryThe Alchemist10.2004-101[2]Koch 9548[produced by The Alchemist]
Chemical Warfare The Alchemist07.2009-63[2] Koch KOCCD 4220[produced by The Alchemist, Oh No]
Albert Einstein Prodigy X Alchemist06.2013-175[1] Infamous [produced by The Alchemist, Adrian Younge]
Lord Steppington Evidence & Alchemist: Step Brothers 08.2014-60[1]Rhymesayers 0169[produced by The Alchemist, Evidence]
Alfredo Freddie Gibbs & The Alchemist 06.2020-15[2] ESGN 0006[produced by The Alchemist]
ContinuanceThe Alchemist / Curren$y 03.2022-200[1] Empire 794-
The Great Escape Larry June And The Alchemist 04.2023-32[1] Empire 936[produced by The Alchemist]

Elkie Brooks

Właśc. Elaine Bookbinder, ur. 25.02.1946 r. w Salford koło Manchesteru, Anglia. Swoją karierę rozpoczęła pod hasłem "odpowiedź Manchesteru na Brendę Lee" i na początku lat 60. wyruszyła w trasę koncertową po Wielkiej Brytanii z zespołem Erica Delaneya. Wśród jej wczesnych nagrań znalazły się bardzo sympatyczne wersje "Hello Stranger" i "The Way You Do The Things You Do", nagrane po raz pierwszy odpowiednio przez Barbarę Lewis i The Temptations. Jednak wokalistce nie udało się skutecznie przebić na rynku muzycznym. W 1970 r. dołączyła do grupy Dada, 12-osobowej formacji jazz-rockowej, W składzie której znaleźli się również Robert Palmer (śpiew) i Pete Gage (gitara). Trójka ta stała się niebawem zalążkiem Vinegar Joe, niezwykle popularnej grupy soulowo-rockowej, która na początku lat 70. nagrała trzy cieszące się wielkim uznaniem albumy.
Po rozwiązaniu formacji i krótkiej przygodzie z amerykańskim zespołem Wet Willie Elkie ponownie zajęła się karierą solową. Zanotowała na swoim koncie dwa przeboje z Top 10 brytyjskiej listy przebojów: "Pearl's A Singer" (dedykowany Janis Joplin) i "Sunshine After The Rain" (oba z 1977 r.), ale jej dynamiczny, pełen energii styl i image przywołujący na myśl porównania z Tiną Turner został znacznie złagodzony przez wpływy muzyki środka.
Utwory "Fool If You Think It's Over" i "Nights In White Satin" (oba z 1982 r.) odzwierciedlały zamiłowanie wokalistki do pełnych dramatyzmu przeróbek. Oryginalna kompozycja Russa Ballarda "No More The Fool" przywróciła jej pozycję w zestawieniach, docierając w 1986 r. do brytyjskiej Top 5. Pochodzący również z tego roku album o tym samym tytule stał się podwójną "złotą płytą", a wydany w 1988 r. Bookbinder's Kid z piosenkami autorstwa Ballarda i Bryana Adamsa potwierdził doskonałą pozycję artystki na rynku muzycznym.
W listopadzie 1988 r. Elkie wystąpiła w Wielkiej Brytanii na 72 wyprzedanych koncertach, które odbywały się pod hasłem "Obchodów 10. rocznicy". W przerwach między koncertami mieszka w domu w Devon wraz z mężem Trevorem Jordanem (inżynierem dźwięku i producentem) oraz dwoma synami, Jermainem i Joeyem. Pasją całej rodziny jest aikido, które szczególnie Elkie pozwoliło odnaleźć wewnętrzną siłę i motywację.

Single
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[UK]
Komentarz
Pearl's A Singer/You Did Something For MeElkie Brooks04.19778[9]-A&M; AMS 7275[written by Jerry Leiber/John Sembello/Mike Stoller/Ralph Dino][produced by Jerry Leiber & Mike Stoller][oryginalnie nagrana przez Dino and Sembello]
Sunshine After The Rain/ SpiritlandElkie Brooks08.197710[9]-A&M; AMS 7306[written by Ellie Greenwich][produced by Jerry Leiber & Mike Stoller][oryginalnie nagrana przez Carole King]
Lilac Wine/Live, Laugh And LoveElkie Brooks02.197816[7]-A&M; AMS 7333[written by James H. Shelton][produced by Mike Batt][oryginalnie nagrana przez Eartha Kitt in 1953]
Only Love Can Break Your HeartElkie Brooks06.197843[5]-A&M; AMS 7353[written by Neil Young][produced by David Kershenbaum][#33 hit for Neil Young in 1970]
Don't Cry Out Loud / Got To Be A WinnerElkie Brooks11.197812[11]-A&M; AMS 7396 [written by Carole Bayer-Sager , Peter Allen][produced by David Kershenbaum][oryginalnie nagrana przez Petera Allena]
The RunawayElkie Brooks05.197950[5]-A&M; AMS 7428 [written by Benny Gallagher/Graham Lyle][produced by Derek Green/Elkie Brooks]
Fool If You Think It's Over/Givin' It Up For Your Love Elkie Brooks01.198217[10]-A&M; AMS 8187 [written by C. Rea][produced by Gus Dudgeon]
Our Love/Nothing In This WorldElkie Brooks05.198243[6]-A&M; AMS 8214 [written by Billy Livsey/Graham Lyle][produced by Gus Dudgeon]
Nights in White SatinElkie Brooks07.198233[5]-A&M; AMS 8235 [written by Justin Hayward][produced by Gus Dudgeon]
Gasoline Alley/Loving ArmsElkie Brooks01.198352[6]-A&M; AMS 8305 [written by R. Stewart, R. Wood][produced by Gus Dudgeon]
No More The Fool Elkie Brooks11.19865[16]-Legend LM 4 [written by Russ Ballard][oryginalnie nagrana przez Russa Ballarda]
Break The Chain/The GrooveElkie Brooks04.198755[6]-Legend LM 8 [written by Russ Ballard][produced by Russ Ballard]
We've Got Tonight/Hold The Dream (Live)Elkie Brooks07.198769[3]-Legend LM 9 [written by Bob Seger][produced by Trevor Jordan]
Too Much To Lose / No More The Fool / We've Got TonightElkie Brooks feat. Courtney Pine10.1999181[1]-RWP -

Albumy
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[UK]
Komentarz
Two Days AwayElkie Brooks06.197716[20]-A&M; AMLH 68409[produced by Jerry Leiber & Mike Stoller]
Shooting StarElkie Brooks05.197820[13]-A&M; AMLH 64695 [produced by David Kershenbaum]
Live And LearnElkie Brooks10.197934[6]-A&M; AMLH 68509[produced by Jerry Leiber & Mike Stoller]
PearlsElkie Brooks11.19812[79]-A&M; ELK 1981 [produced by Gus Dudgeon]
Pearls IIElkie Brooks11.19825[25]-A&M; ELK 1982[produced by Gus Dudgeon]
MinutesElkie Brooks07.198435[7]-A&M; AMLX 68565 [produced by John Etchells]
Screen GemsElkie Brooks12.198435[11]-EMI SCREEN 1 [produced by Tony Clark]
No More The FoolElkie Brooks12.19865[23]-Legend LMA 1[produced by Russ Ballard]
The Very Best Of Elkie BrooksElkie Brooks12.198610[18]-Telstar STAR 2284-
Bookbinder's KidElkie Brooks06.198857[3]-Legend LMA 3[produced by Trevor Jordan]
InspirationElkie Brooks11.198958[3]-Telstar STAR 2354[produced by Russ Ballard]
Round MidnightElkie Brooks03.199327[4]-Castle Communications CTVCD 113[produced by Elkie Brooks]
Nothin' But the BluesElkie Brooks04.199458[2]-Castle Communications CTVCD 127[produced by Trevor Jordan, Elkie Brooks]
AmazingElkie Brooks04.199649[3]-Carlton Classics 3036000282 [produced by Trevor Jordan]
The Very Best Of Elkie Brooks Elkie Brooks03.199723[13]-PolyGram TV 5407122[gold-UK]

Sting

Gordon Matthew Sumner, czyli Sting, urodził się 2 października 1951 roku w Wallsend w Anglii jako pierwsze z czworga dzieci Ernesta i Audrey Sumnerów, mleczarza i fryzjerki. Z początku nic nie zapowiadało wielkiego talentu jakim miał wykazać się Sting.


Pracowity chłopczyk pomagał tacie w rozwożeniu mleka, w wolnych chwilach brzdąkając na starej gitarze z pordzewiałymi strunami, która niegdyś należała do jego wujka. Po ukończeniu katolickiej szkoły St. Cuthbert's w Newcastle zdał egzaminy na Uniwersytet Warwick w Coventry, gdzie rozpoczął studia na filologii angielskiej. Po zaledwie jednym semestrze zrezygnował z nauki, chwytając się każdego zajęcia, jakie mogło zapewnić mu byt. Pracował między innymi na budowie, w urzędzie podatkowym i jako kierowca autobusu. Na początku lat 70-tych zapisał się do szkoły dla pedagogów, aby później podjąć pracę nauczyciela w rzymskokatolickiej szkole podstawowej w Cramlington.

W międzyczasie rozwijał swoje hobby - zamiłowanie do muzyki. Pogrywał w lokalnych zespołach jazzowych - Newcastle Big Band, Last Exit, Phoenix Jazzmen. Również w tamtym okresie otrzymał przydomek Sting, czyli żądło, na cześć swetra w żółto-czarne pasy, z którym wówczas się nie rozstawał. Podczas jednego z występów Last Exit w Newcastle na widowni obecny był Stewart Copeland, perkusista grupy Curved Air, który natychmiast dostrzegł talent i potencjał młodego muzyka. Obaj panowie postanowili podjąć współpracę. Sting rzucił posadę nauczyciela po zaledwie dwóch latach i przeprowadził się do Londynu.

Copeland, Sting i gitarzysta Henri Padovani założyli zespół o nazwie The Police. Regularnie spotykali się próbach, równocześnie szukając okazji do grania na żywo. Padovaniego zastąpił wkrótce Andy Summers, a menedżerem zespołu został starszy brat Copelanda, Miles, który zdobył dla zespołu kontrakt płytowy. Niestety, brzmienie kapeli nie przypadło do gustu londyńskim krytykom, a pierwsze utwory The Police nie spodobały się szerokiej publiczności. Panowie zdecydowali więc, że rozpoczną podbój świata od Stanów Zjednoczonych - i to od zera. Po Ameryce poruszali się starym vanem, sami nosili sobie sprzęt i grali w najmniejszych lokalach. Ich determinacja opłaciła się. Wkrótce zgromadzili grupę stałych słuchaczy, ich utwory grywały stacje radiowe. Zdecydowali więc, że czas na powrót do rodzinnej Anglii.

W 1978 roku ukazała się debiutancka płyta The Police, "Outlandos d'Amour", z której pochodzą przeboje "Roxanne", "Can't Stand Losing You" i "So Lonely", a już rok później następna - "Reggatta de Blanc". Tuż po premierze drugiego krążka muzycy wyruszyli w światową trasę koncertową, odwiedzając wszystkie kontynenty globu. Kolejne albumy kapeli, "Zenyatta Mondatta", "Ghost In The Machine" i "Synchronicity" przyniosły jej międzynarodową sławę, a utwory "Every Breath You Take" czy "De Do Do Do, De Da Da Da" zapewniły sukcesy na listach przebojów. Po premierze "Synchronicity" zespół zawiesił działalność. Copeland powrócił do komponowania muzyki filmowej, Summers - do jazzu i duetów gitarowych, podczas, gdy Sting poświęcił się swojej nowej pasji - aktorstwu. Zagrał w kilku produkcjach, m.in. "Narzeczona Frankensteina" oraz "Giulia e Giulia", po czym powrócił do muzyki - tym razem jako artysta solowy.

W 1985 roku światło dzienne ujrzał pierwszy album Stinga, "The Dream Of The Blue Turtles", który udowodnił, że muzyk doskonale radzi sobie bez kolegów z The Police. Zaangażowane politycznie teksty oraz gościnne występy czarnoskórych jazzmanów z Ameryki zapewniły płycie ogromny sukces. Po trasie promującej krążek artysta wrócił do studia, aby zarejestrować kolejny doskonale przyjęty longplay "...Nothing Like The Sun". Na płycie, wydanej w 1987 roku, znalazły się między innymi przeboje "Englishman In New York" oraz "Fragile". Krótko potem Sting wyruszył w organizowaną przez Amnesty International trasę "Human Rights Now!", w której towarzyszyli mu Bruce Springsteen i Peter Gabriel. Po powrocie przyjął rolę Mackiego Majchra w musicalowej wersji "Opery za 3 grosze" na Broadwayu, w międzyczasie zakładając wraz ze swoją partnerką, Trudie Styler, organizację charytatywną The Rainforest Foundation, zajmującej się ochroną lasów deszczowych i tamtejszej ludności.

W 1991 roku Sting powrócił na scenę albumem "The Soul Cages". Krążek sprzedawał się dobrze, choć nie zawierał wielkich przebojów. Rok później muzyk poślubił Trudie Styler i zamieszkał wraz z żoną w Wiltshire, gdzie skomponował utwory na kolejny longplay - "Ten Summoner's Tales". Wydana w 1993 roku płyta spotkała się z przychylnością krytyki oraz słuchaczy, których zauroczyły kompozycje "Fields of Gold", "Shape of My Heart" i "If I Ever Lose My Faith In You". Podczas tournée Sting znalazł czas na nagranie piosenki "All For Love" wraz z Rodem Stewartem i Bryanem Adamsem, która trafiła na ścieżkę muzyczną filmu "Trzej muszkieterowie". Kolejny, pełen sukcesów okres w życiu Stinga zamknęła premiera kompilacji "Fields Of Gold - The Very Best of Sting 1984-1994".

W 1996 roku ukazała się płyta "Mercury Falling". Piosenki nie kłaniały się trendom, a osobistym upodobaniom Stinga, który tym razem zaprezentował się w klimatach country, gospel i bossa novy. W kolejnych latach artysta zaangażował się w komponowanie piosenek do filmów - między innymi "Zabójczej broni 3", "Zostawić Las Vegas", "Sztormu" oraz "Potęgi przyjaźni". We wrześniu 1999 na sklepowe półki trafiła gorąco oczekiwana, kolejna płyta Stinga, "Brand New Day". Eklektyczny brzmieniowo krążek znalazł na całym świecie aż 8 milionów nabywców, a promującą go trasę obejrzało około 3 milionów fanów. Światowe tournée objęło 45 krajów, w których Sting zagrał prawie 300 koncertów. Po zakończeniu trasy muzyk ponownie zajął się komponowaniem utworów na ścieżki filmowe, a także znalazł czas na spisanie swoich wspomnień, które wydał w książce "Niespokojna muzyka: Wspomnienia". W 2003 roku zaprezentował fanom kolejny album, "Sacred Love".

Do roku 2006 Sting koncertował na całym świecie, między innymi w Indiach, Australii i Stanach Zjednoczonych. Wkrótce nieprzewidywalny muzyk zainteresował się twórczością szesnastowiecznego kompozytora, Johna Dowlanda, i postanowił wykorzystać ją na swojej kolejnej, tym razem klasycznej płycie - "Songs From The Labyrinth". W nagraniach towarzyszył mu wirtuoz lutni, Edin Karamazov. - Nie byłem szkolony na klasycznego śpiewaka, ale mam nadzieję, że udało mi się tchnąć trochę świeżości w te kompozycje - tłumaczył Sting w wywiadzie dla "The Independent". - Dla mnie to piosenki popowe napisane w szesnastym wieku i tak je traktuję. Mają piękne melodie, wspaniałe teksty i bogate aranżacje.

Płyta "Songs From The Labyrinth" odniosła spory sukces komercyjny i wzbudziła zachwyt krytyków. W lutym 2007 roku Sting zaskoczył świat ogłaszając, że zamierza połączyć siły z kolegami z The Police i zreaktywować trio. Powrotna trasa koncertowa rozpoczęła się w maju 2007 roku, a zakończyła w sierpniu 2008, przynosząc rekordowy dochód w wysokości ponad 358 milionów dolarów. Zespół dotarł również do Polski, występując w czerwcu 2008 roku na Stadionie Śląskim w Chorzowie.

Po zakończeniu tournée Sting zaszył się w swoim domu w słonecznej Italii. - Posiedzę teraz trochę we Włoszech, pozbieram oliwki i pomyślę nad kolejnymi piosenkami - oświadczył muzyk w wywiadzie dla serwisu Fox News.

Sting ma na koncie kilka nagród Grammy, statuetkę Złotego Globu, nominację do Oscara i Order Imperium Brytyjskiego. Wychowuje sześcioro dzieci ze związków z Frances Tomelty i Trudie Styler.

Single
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[US]
Komentarz
Spread a little happinessSting08.198216[8]-A&M; 2501[written by Vivian Ellis/Clifford Grey][produced by Kenith Trodd]
If you love somebody set them free/Another daySting06.198526[7]3[18]A&M; 2738[written by Sting][produced by Sting,Pete Smith]
Fortress around your heart/Consider me gone [live]Sting08.198549[3]8[19]A&M; 2767[1[2].Album Rock Tracks][written by Sting][produced by Sting,Pete Smith]
Love is the seventh wave/The dream of the blue turtlesSting11.198541[5]17[13]A&M; 2787[written by Sting][produced by Sting,Pete Smith]
Russians/Gabriel's messageSting12.198512[12]16[13]A&M; 2799[written by Sting,Sergei Prokofiev][produced by Sting,Pete Smith]
Moon over Bourbin StreetSting02.198644[4]-A&M; AMY 305[written by Sting][produced by Sting,Pete Smith]
We' ll be together/Conversation with a dogSting10.198741[4]7[18]A&M; 2983[written by Sting][produced by Sting,Bryan Loren]
Be still my beating heart/Ghost in the strandSting01.1988-15[14]A&M; 2992[written by Sting][produced by Sting,Neil Dorfsman]
Englishman in New York/If you thereSting04.198851[4]84[4]A&M; 1200[written by Sting][produced by Sting,Neil Dorfsman]
FragileSting04.198870[4]-A&M; AM 439 [UK][written by Sting][produced by Sting,Neil Dorfsman]
They Dance AloneSting09.198894[1]-A&M 1242[written by Sting][produced by Sting,Neil Dorfsman]
Englishman in New York/If you thereSting08.199015[7]-A&M; AM 580 [UK][written by Sting][produced by Sting,Neil Dorfsman]
All this time/I miss you KateSting01.199122[4]5[15]A&M; 1541[written by Sting][produced by Sting,Hugh Padgham]
Mad about youSting03.199156[2]-A&M; AM 721 [UK][written by Sting][produced by Sting,Hugh Padgham]
The soul cagesSting05.199157[1]-A&M; AM 759 [UK][written by Sting][produced by Sting,Hugh Padgham]
It' s probably meSting with Eric Clapton08.199230[5]-A&M; 2407[written by Sting,Michael Kamen, Eric Clapton][produced by Michael Kamen, Stephen McLaughlin][piosenka z filmu "Lethal Weapon 3"]
If i ever lose my faith in you/All this timeSting02.199314[6]17[20]A&M; 0111[written by Sting][produced by Sting,Hugh Padgham]
Seven daysSting04.199325[4]-A&M; 5802232 [UK][written by Sting][produced by Sting,Hugh Padgham]
Fields of goldSting06.199316[6]23[20]A&M; 580259[written by Sting][produced by Sting,Hugh Padgham]
Shape of my heartSting09.199357[4]-A&M; 5803532 [UK][written by Sting][produced by Sting,Kipper]
Demolution manSting11.199321[4]-A&M; 580465[written by Sting][produced by Sting,Stoker]
Nothing ' bout meSting02.199432[4]57[11]A&M; 0350[written by Sting][produced by Sting,Hugh Padgham]
When we dance/Demolition manSting10.19949[16]38[18]A&M; 0846[written by Sting][produced by Sting,Hugh Padgham]
This cowboy songSting with Pato Banton02.199515[13]-A&M; 5809572 [UK][written by Sting][produced by Stoker, Michael Railton]
Spirits in the material worldPato Banton with Sting01.199636[5]-MCA MCSTD 2113[written by Sting][produced by Trevor Horn]
Let your soul be your pilot/The bed's too big without youSting02.199615[13]86[5]A&M; 1456[written by Sting][produced by Sting,Hugh Padgham]
You still touch me/Twenty five to midnightSting05.199627[11]60[13]A&M; 1582[written by Sting][produced by Sting,Hugh Padgham]
Live at T.F.I. EP.Sting06.199653[5]-A&M; 5817652 [UK][written by Sting]
I was brought to my sensesSting09.199631[5]-A&M; 5818892[UK][written by Sting][produced by Sting,Hugh Padgham]
I' m so happy i can' t stop crying/This was never meant to beSting11.199654[5]94[3]A&M; 1982[written by Sting][produced by Sting,Hugh Padgham]
I' m so happy i can' t stop crying/Jacky Don Tucker [Play by the rules miss all the fun]Sting & Toby Keith12.199754[5]94[3]A&M; 5820312 [UK][written by Sting][produced by Sting,Hugh Padgham]
Roxanne ' 97 [Puff Daddy remix]/Voices inside my headSting & Police12.199717[12]59[13]A&M; 2449[written by Jeff Campbell/Hugh Clarke/Jimmy Crosby/Shaun Fequiere/Full Force/Brian George/Lucien George/Paul George/Gene Redd/Fred Reeves/Sting/UTFO][produced by Sting/Police/Sean "Puffy" Combs/Stevie ]
Brand new daySting09.199913[11]-A&M; 4971522 [UK][written by Sting][produced by Sting,Kipper]
Desert rose/Brand new daySting feat Cheb Mami01.200015[11]17[26] side B:103[14]A&M; 497321[written by Sting][produced by Sting,Kipper]
After the rain has fallenSting04.200031[15]-A&M; 497 325[written by Sting][produced by Sting,Kipper]
Rise & fallCraig David feat Sting05.20032[12]-Wildstar CDWILD 45 [UK][written by Sting,Craig David, Dominic Miller][produced by Soulshock, Kenneth Karlin]
Send your loveSting09.200330[5]-A&M; 9810103 [UK][written by Sting][produced by Sting,Kipper]
Whenever i say your nameSting & Mary J.Blige12.200360[2]-A&M; 9815304 [UK][written by Sting][produced by will.i.am]
Stolen Car (Take Me Dancing)Sting 05.200460[2]-A&M; 9862266 [UK][written by Sting][produced by Keith Beauvais,Kipper]

Albumy
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[US]
Komentarz
The dream of the blue turtlesSting06.19853[64]2[58]A & M 3750[3x-platinium-US][2x-platinum-UK][produced by Sting/Pete Smith]
Bring on the nightSting06.198616[12]-A & M BRING 1 [UK][silver-UK][produced by Kim Turner/Sting]
Nothing like the sunSting10.19871[1][47]9[52]A & M 6402[2x-platinium-US][platinum-UK][produced by Neil Dorfsmann/Sting/Bryan Loren]
The soul cagesSting02.19911[1][16]2[39]A & M 6405[platinium-US][gold-UK][produced by Hugh Padgham/Sting]
The summoner' s talesSting03.19932[71]2[68]A & 5400752 [UK][3x-platinium-US][2x-platinium- UK][produced by Hugh Padgham/Sting]
Demolition manSting10.1993-162[5]A & M 540 162[produced by Sting]
Fields of gold-The best of Sting 1984-1994Sting11.19942[138]7[38]A & M 540 269[2x-platinium-US][3x-platinum- UK][produced by Hugh Padgham/Neil Dorfsmann/Pete Smith/Sting]
Mercury fallingSting03.19964[42]5[34]A & M 540 483[platinium-UK][platinum-US][produced by Hugh Padgham/Sting]
The very best of Sting & The PoliceSting12.199711[275]46[19]A & M 540 834[platinum-UK][gold-US][produced by Sting/Hugh Padgham/Nigel Gray/Police]
Brand new daySting10.19995[73]9[90]A & M 490 443[3x-platinium-US][platinum-UK][produced by Sting/Kipper]
All this timeSting11.20013[34]32[22]A&M; 493169[gold-UK][produced by Sting/Kipper]
Sacred LoveSting10.20033[26]3[27]A&M; 9860535 [UK][gold-UK][platinum-US][produced by Rich Costey/Sting]
Songs From The LabyrinthSting10.200624[10]25[11] Deutsche Grammophon 1703139 [UK][produced by Sting/Karamazov]
If on a Winter's Night...Sting11.200915[11]6[17]Deutsche Grammophon 2701743 [UK][gold-US][produced by Robert Sadin/Sting]
SymphonicitiesSting07.201030[4]6[7]Deutsche Grammophon 2742537[UK][produced by Rob Mathes/Sting]
Live in BerlinSting Feat. The Royal Philharmonic Concert Orchestra (Mercurio)12.2010180[1]- Deutsche Grammophon [UK]-
The Best of 25 YearsSting11.201127[6]104[1]A&M; 2783931 [UK][produced by Steve Fitzmaurice/Sting/Neil Dorfsman/Brian Loren/Hugh Padgham]
The Last ShipSting10.201314[4]13[6]Cherrytree 3744320 [UK][produced by Sting, Rob Mathes]
57th & 9thSting11.201615[7]9[6]Interscope 5717449 [UK][produced by Martin Kierszenbaum]

poniedziałek, 1 stycznia 2018

Natasha

Natasha England (ur. Dorothy Natasha Sherratt , 18 grudnia 1952r), często używającą pseudonimu Natasha , jest szkocką piosenkarką pop, której wersja " Iko Iko " osiągnęła numer 10 na brytyjskiej liście singli w 1982 roku.Urodziła się w Glasgow w Szkocji, a po wygraniu konkursu tanecznego przeniosła się do Londynu we wczesnych latach siedemdziesiątych, aby rozwijać karierę muzyczną.

 Pracowała jako tancerka i założyła własny zespół, grając w klubach, a także pracując za kulisami w zarządzaniu takimi gwiazdami, jak Marc Bolan , Rod Stewart i David Bowie . Wyszła za mąż za Boba Anglona w 1975 r. i założyli własną firmę zarządzającą i produkcyjną. Założyli także wytwórnię płytową Towerbell, odkryli i zarządzali zespołem Darts , który miał serię hitów po podpisaniu kontraktu z Magnet Records . Później, para była odpowiedzialna za stworzenie wytwórni Rockney dla Chasa i Dave'a .


Natasha założyła grupę dziewcząt, Flirts, z siostrami Betty i Jackie Burns. Nagrywają dla Magnet w późnych latach 70-tych, ale z niewielkim sukcesem komercyjnym, pomimo prezentacji ich nagrań w BBC Radio One. Nagrywała dla Decca jako Natasha and the Delites . Jako Natasha, wydała jedenaście solowych singli na Towerbell, w tym "Iko Iko" w 1982. Pojawiła się w Top of the Pops , a piosenka, wyprodukowana przez Toma Newmana , trafiła do dziesiątki na brytyjskiej liście singli .  Jej kontynuacja, "The Boom Boom Room", osiągnęła 44 pozycję na brytyjskiej liście przebojów w końcówce roku, a   album " Captured" osiągnął 53 pozycję na brytyjskiej liście albumów . Jednak późniejsze single na Towerbell i drugi, w dużej mierze samodzielnie napisany album Do not Walk Away , odniósł mniejszy sukces.

Po zakończeniu małżeństwa z Bobem Englishem w połowie lat 80-tych opuściła firmę muzyczną i pracowała z końmi oraz nad kwestiami praw zwierząt .Przeprowadziła się do Kanady i śpiewała z zespołem Why, zanim wróciła do Anglii na początku lat 90-tych ubiegłego wieku. Kilka lat później zdiagnozowano u niej raka piersi , ale ostatecznie powróciła do przemysłu muzycznego. Ponownie rozpoczynając karierę w 2007 roku za pośrednictwem  Platform Records , jej pierwszy singiel z 1982 roku, Iko Iko, otrzymał swoje pierwsze wydanie cyfrowe wraz z 42 ścieżkową antologią Back From The Mists of Time, która obejmowała całą jej lata 80-te. Album Deeper Into Reality wyszedł w 2010 roku, który był owocem współpracy z eksperymentalnym producentem Robertem Loganem. Kolejne nagrania obejmowały cover    "Get It On" (T.Rex)  w 2013r i  singiel "Work It Out" z 2015r.

Wersja "Iko Iko" Natashy odrodziła się, gdy znalazła się na soundtracku do najbardziej dochodowego włoskiego filmu z 2014r, Un Boss In Salotto ( A Boss in the Living Room ).

Single
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[UK]
Komentarz
Iko Iko/I Should Have KnownNatasha06.198210[11]-Towerbell TOW 22[written by R. L. Hawkins, B. A. Hawkins, J. Johnson, J. Thomas, S. Jones, J. Jones][produced by Tom Newman]
The Boom Boom Room/I Casually Strolled ByNatasha09.198244[5]-Towerbell TOW 25[written by Judy Nylon, Phil Ranbow][produced by Tom Newman]


Albumy
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[UK]
Komentarz
CapturedNatasha10.198253[3]-Towerbell TOW 2-

Philip Jap

 Ten brytyjski wokalista odniósł sukces po wygraniu telewizyjnego show talentów BBC,"The David Essex Showcase",obok tak cenionych artystów jak Talk Talk i Thomas Dolby, którego gospodarzem był David Essex. Po podpisaniu kontraktu z jedną z głównych wytwórni, Jap wygrał finał programu i otrzymał 30-minutowy program telewizyjny.
Dało mu to okazję do zaprezentowania utworów z debiutanckiego albumu, w którym znalazły się produkcje Trevora Horna i Colina Thurstona.
Drugi singiel Japa "Total Erasure" nie znalazł się na listach przebojów, podobnie jak dwa kolejne wydawnictwa. Chociaż był promowany, to publiczność nie zakceptowała go, a Jap zniknął równie szybko, jak się pojawił.

Single
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[UK]
Komentarz
Save Us/Oui/JaPhilip Jap07.198253[4]-A&M AMS 8217[written by Jap][produced by Trevor Horn]
Total Erasure/Brave LightsPhilip Jap09.198241[4]-A&M JAP 1[written by P. Jap][produced by Philip Jap, Jon Field ]

Gigi D'Alessio

Luigi "Gigi" D'Alessio (ur. 24 lutego 1967 r.) To włoski popularny piosenkarz i neapolitański piosenkarz i autor tekstów. W swojej karierze sprzedał ponad 20 milionów płyt.


D'Alessio urodził się w Neapolu . Był dobrze znany w Neapolu we wczesnych latach 90-tych   we Włoszech dzięki udziałowi w Festiwalu w Sanremo w 2000 i 2001 roku. Występował również za granicą, ostatnio był na Malcie lipca 2012. Mieszka w Rzymie z popularną włoską piosenkarką Anną Tatangelo , która jest od niego dwadzieścia lat młodsza. Wcześniej był żonaty z Carmelą Barbato, z którą ma troje dzieci: Claudio, Ilarię i Lucę. Często pisze i produkuje piosenki dla Tatangelo, a niektóre z przebojów, które napisał, to "Quando due si lasciano" i "Ragazza di periferia". W najnowszym albumie Tatangelo para nagrała utwory "Averti qui" i "Lo so che finirà". Para nagrała dwa duety: "Un nuovo bacio" i "Il mondo è mio". W październiku razem koncertowali w USA i Kanadzie, prezentując udane koncerty. Był autorem i kompozytorem piosenki Tatangelo na festiwalu Sanremo  2008, "Il mio amico".


D'Alessio odniósł międzynarodowy sukces dzięki singlowi "Un cuore malato", duetowi z belgijsko-sycylijską piosenkarką Larą Fabian . W 2007 roku wydał także wersję tej piosenki, w połowie w języku włoskim, w połowie w języku portugalskim,pod tytułem "Um coração apaixonado", nagranej z brazylijską piosenkarką pop Wanessą Camargo . Piosenka została ujęta zarówno w brazylijskiej edycji D'Alessio " Made in Italy" (zastąpienie "Un cuore malato" z Lara Fabian) oraz na albumie Camargo z 2007r, Total .

Pod koniec 2008 roku, podczas wywiadu z Italian Vanity Fair , D'Alessio mówi, że na początku swojej kariery w latach 1992-1997, kiedy jego sława rozciągała się wokół Neapolu, członkowie różnych klanów Camorra grozili mu śpiewaniem na przyjęciach i innych świątecznych spotkaniach. Usłyszałby takie rzeczy jak: "Jeśli nie przyjdziesz i nie zaśpiewasz na przyjęciu weselnym mojego syna, to podetnę ci gardło" i "Jeśli nie zaśpiewasz twoich pieśni na lunchu chrztu mojego siostrzeńca, rozwalę ci głowę . "  W pewnym momencie D'Alessio śpiewał na 15 przyjęciach dziennie od obiadu do świtu. Po koncercie   7 czerwca 1997 roku na stadionie San Paolo w Neapolu, przestał śpiewać na przyjęciach.

W dniu 4 marca 2010 roku zadebiutował   programie telewizyjnym w Rai Uno, przedstawiając swój pierwszy solowy show "Gigi this is me". Pierwszy odcinek miał 5,899 milionów widzów i 25,04% oglądalności.
W dniu 14 lutego 2011 roku wystąpił w Radio City Music Hall w Nowym Jorku, a show wyemitowano w Rai Uno w dniach 4 i 11 marca. Koncert otrzymał także nagrodę "United States - Italy Friendship Award" przyznawaną przez National Italian American Foundation.

W 2012 r. Brał udział w Festiwalu w Sanremo z piosenką Breathe śpiewaną w tandemie z Loredaną Berte. W dniu 15 lutego 2012 roku wydał nowy album Chiaro.

Single
Tytuł WykonawcaData wydania Ita Szwaj Wytwórnia
[Fra]
Komentarz
Un nuovo bacioGigi D'Alessio & Anna Tatangelo10.20028[11]--[written by Vincenzo D'Agostino,Gigi D'Alessio][produced by Adriano Pennino,Gigi D'Alessio]
Piccolo amicoGigi D'Alessio04.200410[9]-RCA 82876604072[written by Gigi D'Alessio]
L'amore che non c'e'Gigi D'Alessio03.20052[17]75[7]RCA 82876681612[written by Vincenzo D'Agostino,Gigi D'Alessio][produced by Adriano Pennino,Gigi D'Alessio]
Primo appuntamentoGigi D'Alessio10.20061[2][20]--[written by Vincenzo D'Agostino,Gigi D'Alessio][produced by Adriano Pennino,Gigi D'Alessio]
SuperamoreGigi D'Alessio10.200812[2]--[written by Gigi D'Alessio][produced by Gigi D'Alessio]
Albumy

Tytuł WykonawcaData wydania Ita Fra Wytwórnia
[Fra]
Komentarz
Quando la mia vita cambieràGigi Alessio03.20004[57]-RCA 74321-73988-2-
Il cammino dell'etàGigi Alessio03.20011[2][44]-RCA 74321840922-
Uno come teGigi Alessio09.20021[2][54]-RCA 74321 196087 2-
Buona vitaGigi Alessio11.20033[51]-RCA 82876570262-
Quanti amoriGigi Alessio11.20043[54]- RCA 82876 65433 2-
CuorincoroGigi Alessio11.200514[24]- RCA -
Made In ItalyGigi Alessio05.20071[1][51]143[2]RCA 88697 01873 2-
Mi faccio in 4Gigi Alessio10.20071[1][28]- RCA 88697 18920 2 -
Questo sono ioGigi Alessio10.20081[35]-RCA 88697406812-
6 come seiGigi Alessio09.20092[29]-CGD / RCA 88691917332-
Semplicemente seiGigi Alessio06.20101[1][29]-GGD / RCA 88697719312-
ChiaroGigi Alessio02.20124[27]-RCA 88691952422-
I grandi albumGigi Alessio03.201366[1]---
OraGigi Alessio11.20132[41]-RCA 88843001012-
MalaterraGigi Alessio10.20153[18]-Columbia 88875137262-
24 febbraio 1967Gigi Alessio03.20173[25]-RCA 88985401322-