Gene Krupa

Eugene Bertram Krupa (ur. 15 stycznia 1909r w Chicago, zm. 16 października 1973r w Nowym Jorku) - amerykański perkusista jazzowy polskiego pochodzenia, lider big-bandu, kompozytor, wczesny reprezentant stylu swing. Uchodzi za jednego z najlepszych perkusistów jazzowych wszech czasów.


Był najmłodszym z dziewięciorga dzieci Anny (z domu Osłowski) i Bartłomieja Krupa. Gene Krupa urodził się w Chicago, Illinois. Bartłomiej był polskim imigrantem urodzonym we wsi Łęki Górne na Podkarpaciu. Anna urodziła się w Shamokin w Pensylwanii i również była polskiego pochodzenia. Jego rodzice byli katolikami i przygotowali go do kapłaństwa. Uczęszczał do liceum Jamesa H. Bowena w południowo-wschodniej części Chicago. Po ukończeniu studiów przez rok uczęszczał do Kolegium im. św. Józefa w Indianie, ale uznał, że kapłaństwo nie jest jego powołaniem.

Krupa studiował u Sanforda A. Moellera i zaczął zawodowo grać na perkusji w połowie lat dwudziestych w zespołach w Wisconsin. W 1927 roku został zatrudniony przez konglomerat medialny MCA, aby zostać członkiem zespołu Thelma Terry and Her Playboys.

Debiutował w 1927 w zespole Eddiego Condona. W 1929 roku przeprowadził się do Nowego Jorku i pracował z zespołem Reda Nicholsa. W 1934 roku dołączył do zespołu Benny'ego Goodmana, gdzie jego gra na perkusji - zwłaszcza w hicie „Sing, Sing, Sing” - uczyniła go krajową gwiazdą. W 1938 roku, po publicznej kłótni z Goodmanem w Earl Theater w Filadelfii, opuścił Goodmana, aby założyć własny zespół i miał kilka hitów z piosenkarką Anitą O'Day i trębaczem Royem Eldridge'em. Krupa miał niezapomniany epizod w filmie Ball of Fire z 1941 roku, w którym on i jego zespół wykonali rozszerzoną wersję przeboju Drum Boogie.W latach 1935–1938 grał w orkiestrze Benny’ego Goodmana. Od 1938 do 1943 był liderem własnego big bandu, który został rozwiązany po tym, jak Krupa trafił na 3 miesiące do aresztu za posiadanie narkotyków i zatrudnienie w zespole nieletniego muzyka. Początkowo groziło mu 5 lat więzienia, jednak zarzuty zostały oddalone. 

Po wyjściu na wolność Krupa zreorganizował swój zespół, dodając dużą sekcję smyczkową, w której grał Charlie Ventura na saksofonie. Był to jeden z największych zespołów tanecznych tamtej epoki, czasami liczący nawet czterdziestu muzyków. Pod koniec lat 40-tych stopniowo zmniejszał liczebność zespołu, a od 1951 r. prowadził trio lub kwartet, często z udziałem multiinstrumentalisty Eddiego Shu grającego na saksofonie tenorowym, klarnecie i harmonijce. Regularnie pojawiał się w programach Jazz At the Philharmonic.

 

Po roku założył swój drugi zespół, w którym karierę zaczynał, między innymi Gerry Mulligan. Big-band działał do 1951r. Jego istnienie zakończyło założenie przez Gene'a tria i jego występ w ramach Jazz at the Philharmonic. W 1954 wraz z innym bębniarzem, Cozym Cole'm założył szkołę gry na perkusji. Mimo regularnego koncertowania, po założeniu szkoły Krupa skupił się na działalności edukacyjnej. W 1959 nagrano film fabularny w oparciu o życie perkusisty, zatytułowany "Drum Crazy: The Gene Krupa Story". Rolę artysty zagrał w nim Sal Mineo. 

16 października 1973 Krupa zmarł w swoim domu w Yonkers w stanie Nowy Jork. Chociaż od kilku lat leczył się na białaczkę, oficjalną przyczyną śmierci była niewydolność serca. Uczestnicząc w mszy żałobnej w kościele St. Dennis Roman Catholic w Yonkers, Goodman, Freeman i McPartland zebrali się, aby oddać hołd człowiekowi znanemu milionom słuchaczy jako „The Chicago Flash” – najbardziej charyzmatycznej i innowacyjnej legendzie perkusji ery swingu.

Single
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
Fare Thee Well, Annie Laurie	Gene Krupa and His Orchestra	01.1938	-	18[1]	Brunswick 8139	[vocal:Jerry Kruger][written by Benny Krueger, Claude Thornhill & Mitchell Parish]
Grandfather's Clock/I Know That You Know	Gene Krupa and His Orchestra	05.1938	-	15[3]	Brunswick 8124	[written by Henry Clay Work]
Ta-Ra-Ra-Boom-Der-E	Gene Krupa and His Orchestra	02.1939	-	15[1]	Brunswick 8296	[written by Henry J. Sayers]
You Taught Me To Love Again/Jungle Madness	Gene Krupa and His Orchestra	08.1939	-	17[1]	Brunswick 8400	[written by Tommy Dorsey, Henri Woode & Charles Carpenter]
Down Argentina Way/ Two Dreams Met	Gene Krupa and His Orchestra	12.1940	-	15[2]	Okeh 5826	[vocals:Irene Daye][tytułowa piosenka z filmu][written by Harry Warren & Mack Gordon]
Tonight (Perfidia)/Never Took A Lesson In My Life	Gene Krupa and His Orchestra	02.1941	-	13[2]	Okeh 5715	[vocals:Howard Dulany][#15 hit for The Ventures in 1960][written by Alberto Domínguez, Xavier Cugat]
High On A Windy Hill/It All Comes Back To Me Now	Gene Krupa and His Orchestra	02.1941	-	A:2[6];B:2[5]	Okeh 5883	[A:written by Joan Whitney & Alex Kramer][B:written by Hy Zaret, Joan Whitney & Alex Kramer]
There'll Be Some Changes Made/These Things You Left Me	Gene Krupa and His Orchestra	03.1941	-	13[1]	Okeh 6021	[vocal: Irene Daye][piosenka z filmu "Play Girl"][#5 hit for Ethel Waters in 1922][written by William Benton Overstreet & Billy Higgins]
Georgia On My Mind/Alreet	Gene Krupa and His Orchestra	06.1941	-	18[1]	Okeh 6118	[vocal: Anita O'Day][#1 hit for Ray Charles in 1960][written by Hoagy Carmichael & Stuart Gorrell]
Just A Little Bit South Of North Carolina/Let's Get Away From It All	Gene Krupa and His Orchestra	06.1941	-	9[1]	Okeh 6130	[vocal: Anita O'Day][written by Sunny Skylar, Bette Cannon & Arthur Shaftel]
Let Me Off Uptown/Flamingo	Gene Krupa and His Orchestra	09.1941	-	10[1]	Okeh 6210	[vocal: Anita O'Day & Roy Eldridge][written by Redd Evans & Earl Bostic]
Along The Navajo Trail/A Tender Word Will Mend It All	Gene Krupa and His Orchestra	10.1945	-	7[2]	Columbia 36846	[vocal: Buddy Stewart][written by Richard Charles Krieg , Larry Markes & Eddie DeLange]
Chickery Chick/Just A Little Fond Affection	Gene Krupa and His Orchestra	12.1945	-	10[5]	Columbia 36877	[vocal: Anita O'Day][written by Sidney Lippman & Slyvia Dee]
Boogie Blues/Lover	Gene Krupa and His Orchestra	07.1946	-	9[6]	Columbia 36986	[vocal: Anita O'Day][written by Gene Krupa & Remo Biondi]
Bonaparte's Retreat/My Skandinavian Baby	Gene Krupa And His Chicago Jazz	06.1950	-	9[15]	RCA Victor 3766	[vocal: Bobby Soots][written by Pee Wee King]

Spike Jones

 Spike Jones- [ur.14.12.1911r Long Beach/Kalifornia-zm.1.05.1965r Los Angeles;prawdziwe nazwisko Lindley Armstrong "Spike" Jones],popularny muzyk i aktor komediowy.Jego ojciec był agentem kolejowym,stąd jego artystyczny pseudonim Spike nawiązujący do używanego na kolei sztyftu.Mając 8 lat uczył się gry na perkusji.Jako nastolatek grał już w zespołach ,które sam sformował.

 

Szef kolejowej restauracji nauczył go wykorzystywać garnki ,rondle i sztućce stołowe jako instrumenty muzyczne,co póżniej owocowało w wielu nagraniach Jonesa.W 1930r stał się członkiem orkiestry Victora Younga występując często w radiowych show minn.Al Jolson Lifebuoy Show, Burns and Allen i Bing Crosby's Kraft Music Hall.Zresztą w tym czasie współpracuje z większością kalifornijskich bandów,jak chociażby Raya Robbinsa,Earla Burnetta,Everetta Hoaglanda czy Johnny Cascalesa.Zaczyna grywać w filmach;jego debiut to Give us wings z 1940r.
 

W tym czasie tworzy swój pierwszy zespół z wokalistą Delem Porterem zdobywając dużą popularność występami w Los Angeles.W 1941r do ansamblu [George Rock (vocal,trąbka), Doodles Weaver (vocal) i Red Ingle (vocal) dołącza skrzypek Carl Grayson.Ten band znany jako-The City Slickers,opierał się głównie na parodiowaniu piosenek z użyciem wielu nietypowych instrumentów jak:krowie dzwonki,klaksony samochodowe,czy naczynia kuchenne.
Początkowo nagrywali dla wytwórni Bluebird,aby wkrótce przejść do RCA Victor.Żoną Spike Jonesa była piosenkarka Helen Grayco występująca często w radio.
 

Z propagandowego filmu Walta Disney'a "Donald Duck in Nutzi Land" pochodzi pierwszy hit Jonesa-"Der Fuehrer's Face".Podobno słuchał tego utworu sam Adolf Hitler,jego adresat.W okresie 1942-1949r miał 7 przebojów w Top10 listy Billboard.Po tych sukcesach orkiestra odbyła turnee po kraju i w 1944r trafiła do Europy.Po powrocie nagrywa dla RCA Victor kilka przebojowych parodii-"Cocktails For Two", "Chloe" [z Redem Ingle jako wokalistą] i "The Jones Polka".W 1945r dorobił się własnego show początkowo "The Spotlight Revue" póżniej przemianowaną na "The Spike Jones Show",w którym jako goście występowali minn.Groucho Marx, Hank Williams, Frankie Laine and Burl Ives.
 

Od 1946r prowadzi równolegle dwie orkiestry,oprócz The City Slickers,kieruje ansamblem Spike Jones & His Other Orchestra,którego główną wokalistką była żona Jonesa.Z powodów trudności finansowych ten ostatni przetrwał tylko rok.W 1947r został zmuszony do reorganizacji swojej orkiestry na wskutek problemów alkoholowych jego członków,w rezultacie musiał usunąć kilku jej członków.Do legendy przeszła parodia Jonesa utworu Vaughna Monroe-"Ghost riders in the sky".Na przełomie lat 40-tych i 50-tych jego orkiestra odbywa turnee po USA i Kanadzie pod szyldem "The Musical Depreciation Revue".Orkiestra rozrosła się z 6 do 17 członków.
 

Jones często wykorzystywał adaptacje klasycznych utworów jak chociażby "Liebestraum" Liszta,gdzie grał na garnkach jako towarzyszących instrumentach.Podobnie w uwerturze do Williama Tella wykorzystał arsenał narzędzi kuchennych co wzbudzało entuzjazm widowni na koncertach.W 1948r nagrywa swój hit #1-"(All I want for Christmas is) my two Front Teeth",z którym Dora Bryant w 1963r trafia na listy przebojów pod innym tytułem "All I want For Christmas is a Beatle".Umiera w wieku 54 lat w 1965r na rozedmę płuc.

Single

Tytu³	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
Clink, Clink, Another Drink	Spike Jones & His City Slickers	.1942	-	23	Bluebird 11 466	[written by Foster Carling & Phil Ohman]
Der fuehrer' s face/I wanna go back to West Virginia	Spike Jones & His City Slickers	10.1942	-	3[10]	Bluebird 11 586	[gold-US][vocal:Carl Grayson][written by Oliver Wallace][piosenka z animowanego filmu Disney' a -Nutzi land]
Behind those swinging doors/I' ll get by [[As long as i have you][Four King Sisters]	Spike Jones & His City Slickers	06.1944	-	20[1]	Bluebird 30-0821	[vocal:Del Porter][written by Fleming Allan]
Coctails for two/Leave the dishes in the sink,ma	Spike Jones & His City Slickers	01.1945	-	4[9] side B:14[1]	Victor 20-1628	[vocal:Carl Grayson][gold-US][written by Sam Coslow/Arthur Johnston][utwór z filmu Murder at The Vanities][#1 by Duke Ellington in 1934r]
Chloe /A serenade to a jerk	Spike Jones & His City Slickers	04.1945	-	5[6]	Victor 20-1654	[vocal:Red Ingle,Judy Manners][written by Gus Kahn/Neil Moret][utwór z filmu-Bring on the girls][#7 by Paul Whiteman in 1928r]
Holiday for strings/Drip,drip ,drip [Sloopy lagoon]	Spike Jones & His City Slickers	11.1945	-	10[1]	Victor 20-1733	[written by David Rose]
Hawaiian war chant [Tu-Hu-Wa-Hu-Wai]/The Glow-Worm	Spike Jones & His Wacky Wakakians	07.1946	-	8[1]	RCA Victor 20-1893	[written by Prince Leleiohoku, Johnny Noble & Ralph Freed][#89 by Billy Vaughn in 1959r]
William Tell Overture/The man on the flying trapeze	Spike Jones & His City Slickers	06.1948	-	6[15]	RCA Victor 20-2861	[#3 hit Sousa Band in 1901r][written by Gioacchino Rossini]
All i want for Christmas [Is my two front teeth]/Happy new year	Spike Jones & His City Slickers	11.1948	-	1[3][8]	RCA Victor 20-3177	[vocal:George Rock][written by Donald Gardner]
Ya wanna buy a bunny?/Knock ,knock [Who' s there?]	Spike Jones & His City Slickers	04.1949	-	24[2]	RCA Victor 47-2894	[vocal:George Rock][written by Del Porter]
Dance of the hours/None but the lonely heart	Spike Jones & His City Slickers	08.1949	-	13[9]	RCA Victor 47-2992	[written by Spike Jones/Amilcare Ponchielli/Doodles Weaver][zawiera komentarz z wy¶cigów samochodowych w Indianapolis-Doodlesa Weavera][hit Allena Shermansa ' Hello Mudduh,Hello Fadduh ' oparty na tej melodii][#9 hit by Arthur Pryor Band in 1905r]
My two front teeth [All i want for Christmas]/Happy New Year	Spike Jones & His City Slickers	01.1950	-	18[1]	RCA Victor 47-2963	[vocal:George Rock][written by Don Gardner]
Chinese mule train/Riders in the sky	Spike Jones & His City Slickers	04.1950	-	13[3]	RCA Victor 47-3741	[vocal:Fleddy Morgan][written by Hy Heath][utwór z filmu ' Singing guns ' ][parodia Mule train-Frankie Laine' a]
Rudolph The Red-Nosed Reindeer/Mommy,won' t you buy a baby brother [Or sister for me]	Spike Jones & His City Slickers	12.1950	-	7[3]	RCA Victor 47-3934	[written by Johnny Marks]
Tennessee waltz/I haven' t been home for three whole nights	Spike Jones & His City Slickers	01.1951	-	13[5]	RCA Victor 47-4011	[#35 hit by Sam Cooke in 1964r][written by Pee Wee King/Redd Stewart][vocal:Sara Berner]
Rudolph The Red-Nosed Reindeer/[All i want for Christmas is] My two front teeth	Spike Jones & His City Slickers	01.1952	-	22[1]	RCA Victor 47-4315	[written by Johnny Marks]
I saw mommy kissing Santa Claus/Winter	Spike Jones & His City Slickers	12.1952	-	4[3]	RCA Victor 47-5067	[vocal:George Rock][written by Tommie Connor]
I went to your wedding/I' ll never work there any more	Spike Jones & His City Slickers	01.1953	-	20[1]	RCA Victor 47-5107	[written by Jessie Mae Robinson]

Albumy

Tytu³	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
Washington Square	Spike Jones & His City Slickers	11.1963	-	113[4]	Liberty 3338

Paul Shaffer

Paul Allen Wood Shaffer (ur. 28 listopada 1949 w Thunder Bay w Ontario) - kanadyjski muzyk, aktor, osobowość telewizyjna i komik.


Urodził się w Kanadzie, w Thunder Bay w Ontario. Jako naturalizowany amerykanin, Shaffer był jednym z pierwszych członków obsady Saturday Night Live. Obecnie jest dyrygentem w David Letterman Show.

Paul Shaffer rozpoczął swoją karierę w 1972 roku jako dyrektor muzyczny Godspell, teatrów na Broadwayu. W 1974 roku grał na fortepianie w Magic Show oraz na wspomnianym Broadwayu, a od 1975 do 1980 był kierownikiem muzycznym w popularnym programie telewizji NBC Saturday Night Live, z krótką przerwą w 1977 roku. Shaffer pojawiał się potem regularnie w skeczach tego programu. Paul czasem nawiązywał współpracę z niektórymi członkami obsady poza programem: był dyrektorem muzycznym filmu Blues Brothers, w którym główne role zagrali John Belushi i Dan Aykroyd. Nie mógł uczestniczyć w tym filmie z powodu zobowiązań kontraktowych, jednak pojawił się w Blues Brothers 2000.

Shaffer był dyrektorem muzycznym i producentem ceremonii przyjęcia do Rock and Roll Hall of Fame w 1986 roku i odgrywał taką samą rolę w trakcie ceremonii zamknięcia Igrzysk Olimpijskich w 1996 roku.

Paul wydał również dwa albumy solowe, Coast to Coast w 1989 r. (który był nominowany do nagrody Grammy) oraz World's Most Dangerous Party w 1993 roku. Wśród artystów, z którymi współpracował, można wymienić: Donald Fagen, Grand Funk Railroad, Diana Ross, B.B. King, Cyndi Lauper, Carl Perkins, Yoko Ono, Blues Traveler, Cher, Chicago, Robert Burns, George Clinton, Bootsy Collins, Robert Plant, Scandal, Warren Zevon, Lew Soloff, Lou Marini i Earl Scruggs. Pisał i wyprodukował wraz z Paulem Jabara piosenkę "It's Raining Men", która zdobyła czołowe miejsca na listach Wielkiej Brytanii. 

Single
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
When The Radio Is On	Paul Shaffer	08.1989	-	81[8]	Capitol 44413	[written by K. Calhoun, M. Noble][produced by Paul Shaffer, Larry Smith, Russell Simmons]

Xavier Cugat

Xavier Cugat (ur. 1 stycznia 1900r - zm. 27 października 1990r) był hiszpańsko-amerykańskim liderem zespołu, który spędził swoje lata dorastania w Hawanie na Kubie. Wykształcony skrzypek i aranżer, był osobowością w rozprzestrzenianiu muzyki latynoskiej w popularnej muzyce Stanów Zjednoczonych. Był również karykaturzystą. W Nowym Jorku był liderem orkiestry rezydencyjnej w Waldorf-Astoria przed i po II wojnie światowej. 

Cugat urodził się jako Francesc d'Asís Xavier Cugat Mingall de Bru i Deulofeu w Gironie w Hiszpanii. Jego rodzina wyemigrowała na Kubę, gdy Xavier miał pięć lat. Uczył się gry na skrzypcach klasycznych i grał z orkiestrą Teatro Nacional w Hawanie. 6 lipca 1915 roku Cugat i jego rodzina przybyli do Nowego Jorku jako pasażerowie-imigranci na pokładzie statku S.S. Havana. Wchodząc do świata show-biznesu, grał z zespołem The Gigolos w czasie szaleństwa na punkcie tanga. Później zaczął pracować dla Los Angeles Times jako rysownik. 

Karykatury Cugata były później rozpowszechniane w całym kraju. Jego starszy brat, Francis, był artystą, który namalował słynną okładkę powieści F. Scotta Fitzgeralda, Wielki Gatsby. Pod koniec lat 20-tych, gdy dźwięk zaczął być używany w filmach, założył kolejny zespół tango, który odniósł pewien sukces we wczesnych krótkich filmach muzycznych. Na początku lat 30-tych zaczął pojawiać się ze swoją grupą w filmach fabularnych. Zabrał swój zespół do Nowego Jorku na otwarcie hotelu Waldorf Astoria w 1931 roku i ostatecznie zastąpił Jacka Denny'ego jako lidera stałego zespołu hotelowego. Jednym z jego znaków rozpoznawczych było trzymanie chihuahua, podczas gdy drugą ręką machał pałką. Przez 16 lat Cugat był szefem orkiestry hotelu Waldorf-Astoria. 

Przez większość następnych 30 lat kursował między Nowym Jorkiem a Los Angeles. Cugat był żonaty pięć razy. Jego pierwszą małżonką była Rita Montaner (1918–1920); drugą Carmen Castillo (1929–1944); trzecią Lorraine Allen (1947–52); czwartą piosenkarka Abbe Lane (1952–64). On i Lane występowali razem aż do rozwodu w 1964; a piątą z hiszpańska gitarzystka i aktorka komediowa Charo (1966–78). Oboje byli pierwszą parą, która wzięła ślub w nowo otwartym Caesars Palace na Las Vegas Strip. 

 Cugat nagrywał dla Columbia Records (lata 40. i 50-te XX wieku, również wytwórni Columbia Epic), RCA Victor (lata 30. i 50-te XX wieku), Mercury Records (1951–1952 i lata 60-te XX wieku) i Decca Records (lata 60-te XX wieku). Dinah Shore dokonała swoich pierwszych nagrań jako wokalistka z Cugatem w 1939 i 1940 roku (Victor Records). W 1940 roku nagrał piosenkę Perfidia, która stała się wielkim hitem. Cugat uważnie śledził trendy, nagrywając płyty na conga, mambo, cha-cha-cha i twist, gdy każdy z nich był modny. Kilka nagranych przez niego piosenek, w tym „Perfidia”, wykorzystano w filmach Wong Karwaia Days of Being Wild i 2046. W 1943 roku „Brazil” był wielkim hitem, osiągając 17. miejsce na liście Billboard Top 100. 

Cugat prawdopodobnie miał więcej wspólnego z wprowadzeniem muzyki latynoskiej do popularnej amerykańskiej sceny niż jakikolwiek inny muzyk - Desi Arnaz i Perez Prado zdecydowanie poszli w ślady Cugata. Jeśli jego estetyka i styl życia nie zawsze były zgodne z wysokimi standardami, trzeba przyznać, że Cugat był przynajmniej długowieczny. Cugat nie tracił snu z powodu artystycznych kompromisów: „Wolę grać Chiquitę Banana i mieć basen niż grać Bacha i głodować”. 

 Cugat zmarł na niewydolność serca w wieku 90 lat w Barcelonie i został pochowany w rodzinnej Gironie.

Single
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
The Lady in Red	Xavier Cugat and His Waldorf-Astoria Orchestra	05.1935	-	3[12]	Victor 25 012	[vocal:Don Reid][written by Allie Wrubel & Mort Dixon][piosenka z filmu "In Caliente"]
The Cocoanut Pudding Vendor	Xavier Cugat and His Waldorf-Astoria Orchestra	08.1935	-	20[1]	Victor 25 071	[vocal:Pedro Berrios & Faust Delgado][written by Pedro Berrios & Xavier Cugat]
Begin The Beguine (Empieza el Beguine)/Waltz Down The Aisle (Valza por el Pasillo)	Xavier Cugat and His Waldorf-Astoria Orchestra	11.1935	-	13[2]	Victor 25 133	[vocal:Don Reid][written by Cole Porter][piosenka z musicalu na Broadway'u "Jubilee"]
Para Vigo Me Voy/ A Street In Old Seville	Xavier Cugat and His Waldorf-Astoria Orchestra	11.1936	-	19[1]	Victor 25 237	[vocal:Pedro Berrios & Faust Delgado][written by Ernesto Lecuona]
Night Must Fall/Cui Cui	Xavier Cugat and His Waldorf-Astoria Orchestra	04.1939	-	9[4]	Victor 26 074	[written by Xavier Cugat]
The Breeze and I (La Brisa y Yo)	Xavier Cugat and His Waldorf-Astoria Orchestra	08.1940	-	13[1]	Victor 26 641	[vocal:Dinah Shore][written by Ernesto Lecuona & Al Stillman]
Whatever Happened To You? (Qué Te Pasó A Tí)/The Rumba Cardi (The Rumba Of The Heart)	Xavier Cugat and His Waldorf-Astoria Orchestra	10.1940	-	A:22[1];B:19[2]	Victor 26 665	[vocal:Dinah Shore][A:written by Eddie DeLange, Xavier Cugat][B:written by Malcom Eaton, Albert Gamse]
Perfidia	Xavier Cugat and His Waldorf-Astoria Orchestra	01.1941	-	3[16]	Victor 26 334	[vocal:Dinah Shore][written by Alberto Domínguez & Milton Leeds]
Chica,Chica,Boom,Chic	Xavier Cugat and His Waldorf-Astoria Orchestra	04.1941	-	26[1]	Columbia 35 995	[vocal:Lena Romay][piosenka z filmu "That Night In Rio"]
Intermezzo (A Love Story)/A Rendezvous In Rio (Un Momento)	Xavier Cugat and His Waldorf-Astoria Orchestra	07.1941	-	23[1]	Columbia 36041	[vocal:Dinah Shore][written by Heinz Provost & Robert Henning]
Yours (Quiéreme Mucho)	Xavier Cugat and His Waldorf-Astoria Orchestra	09.1941	-	16[1]	Victor 26 384	[vocal:Dinah Shore][written by Gonzalo Roig, Albert Gamse & Jack Sherr]
Green Eyes (Ojos Verdes)/Perdon	Xavier Cugat and His Waldorf-Astoria Orchestra	09.1941	-	16[1]	Victor 27 443	[written by E. Rivera, E. Woods, Adoflo Utrera, Nilo Menendez]
Brazil (Aquarela do Brasil)/Chiu-Chiu	Xavier Cugat and His Waldorf-Astoria Orchestra	01.1943	-	2[24]	Columbia 36651	[written by Ary Barroso & Bob Russell][z animowanego filmu "Saludos Amigos"]
Thanks For The Dream/Bim Bam Bum	Xavier Cugat and His Waldorf-Astoria Orchestra	10.1944	-	18[1]	Columbia 36681	[vocal:Carmen Castillo][written by Cugat, Stillman, R. Gonzales]
Babalu/Kee-Kee-Ree-Kee-Kee (Cock-A-Doodle-Doo)	Xavier Cugat and His Waldorf-Astoria Orchestra	04.1944	-	27[1]	Columbia 36681	[vocal:Miguelito Valdes][written by Margarita Lecuona]
Amor/Let Me Love You Tonight	Xavier Cugat and His Waldorf-Astoria Orchestra	07.1944	-	10[9]	Columbia 36718	[vocal:Carmen Castillo][written by Gabriel Ruiz & Ricardo López Méndez][piosenka z filmu "Broadway Rhythm"]
Good, Good, Good (That's You - That's You)	Xavier Cugat and His Waldorf-Astoria Orchestra	06.1945	-	6[7]	Columbia 36793	[vocal:Del Campo][written by Allan Roberts & Doris Fisher]
South America, Take It Away!/Chiquita Banana	Xavier Cugat and His Waldorf-Astoria Orchestra	08.1946	-	6[13]	Columbia 37051	[vocal: Buddy Clark][written by Harold Rome]
Cuanto Le Gusta/Take It Away	Xavier Cugat and His Waldorf-Astoria Orchestra	01.1949	-	27[1]	Columbia 38239	[written by Gabriel Ruiz & Ray Gilbert][piosenka z filmu "A Date With Judy"]

Albumy
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
Cugat's Favorite Rhumbas	Xavier Cugat and His Waldorf-Astoria Orchestra	11.1945	-	3[9]	Columbia 110