Big Mountain

Big Mountain - amerykański zespół grający muzykę reggae-pop. Powstał w 1991 roku w San Diego w stanie Kalifornia. W skład zespołu wchodzą: Quino (prawdziwe nazwisko Joaquin Mcwhinney) - wokal i gitara , Jerome Cruz - gitara, Gregory Blakney - perkusja, Lance Rhodes - perkusja, Manfred Reinke - klawisze i Lynn Copeland – gitara basowa.

 

Najbardziej znanym utworem grupy jest cover piosenki Petera Framptona "Baby, I Love Your Way". Quino dorastał w San Diego, gdzie miał styczność z wieloma gatunkami muzycznymi. W wieku 13 lat obejrzał program "60 Minutes", w którym wystąpiła legenda gatunku reggae- Bob Marley, wtedy Quino postanawia zostać muzykiem i tworzyć w ramach tego gatunku.
 

Muzycy długo nie mogli się zdecydować na nazwę zespołu. W pierwszej wersji nazwa brzmiała The Rainbow Warriors, po kilku latach została zmieniona na Shiloh, ostatecznie jednak muzycy zdecydowali się na nazwę Big Mountain. Założycielem i liderem zespołu jest Quino.
 

Debiutancka płyta zespołu ukazała się w 1992 roku i nosiła tytuł "Wake Up". Pochodzący z niej singiel "Touch My Light" trafił na listy przebojów wiosną 1993 roku. W roku 2004 pojawił się kolejny krążek "Unity". Na nim znajduje się wspomniany już cover "Baby I Love Your Way", z którym formacja jest najczęściej kojarzona.
 

Sukces muzyczny utworu wiązał się z sukcesem finansowym. Nie spodobało się to niektórym fanom grupy, którzy dawali wyraz swojemu niezadowoleniu podczas festiwalowych występów zespołu. Artyści borykali się z problemami natury moralnej, z jednej strony chcieli poprzez muzykę propagować w świecie swoje pozytywne przesłanie, jednak z drugiej korzenie reggae kłóciły się z czerpaniem korzyści materialnych. Piosenka "Baby I Love Your Way" w wykonaniu Big Mountain znalazła się na ścieżce dzwiękowej do znanego filmu z Ethanem Hawkiem i Winoną  Ryder "Orbitowanie bez cukru" (2004 r.).
 

Utwór znalazł się na liście 40 największych przebojów w Stanach Zjednoczonych, a w Wielkiej Brytanii uplasował się w pierwszej piątce. Dzięki temu zespół jest nazywany przez krytyków "Amerykańskim UB40". Grupa koncertowała na całym świecie - w Europie, Japonii, Ameryce Południowej i na Jamajce. Lider zespołu Quino przyznał w wywiadzie dla "Reggae Report", że nie żałuje obranej przez zespół drogi. Grupa wydała jeszcze kilka albumów, ale żaden nie odniósł już tak spektakularnego sukcesu.
 

Single
Tytu³	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
Touch My Light/Llena mi vida	Big Mountain	04.1993	-	51[20]	Quality 19 120	[written by Jerome Cruz,Quinto,G.T. Blackney,Manfred Reinke][produced by Bruce Caplin]
Baby, I Love Your Way/Baby ,te quiero ati	Big Mountain	02.1994	2[14]	6[28]	RCA 62 780	[gold][written by Peter Frampton][produced by Ron Fair][piosenka z filmu "Reality bites"]
Sweet Sensual Love	Big Mountain	08.1994	51[2]	80[6]	Giant 18 120	[written by Quino][produced by Kevin Flournoy]
Caribbean Blue	Big Mountain	10.1995	113[1]	-	Giant 74321 31107 2	[produced by Handel Tucker]
Get Together	Big Mountain	12.1995	-	44[13]	Giant 17 750	[written by Chet Powers][produced by Aaron Zigman]

Albumy
Tytu³	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
Unity	Big Mountain	08.1994	-	174[5]	Giant 24 563	-

Giant

Zespół pochodzący z Nashville (USA), założony w połowie lat osiemdziesiątych, kiedy to doświadczony gitarzysta sesyjny Dann Huff rozpoczął współpracę z grającym na instrumentach klawiszowych Alanem Pasquą. Obaj muzycy poznali się przy okazji kilku wspólnych sesji nagraniowych (m.in. z Whitesnake, Bobem Segerem, Eltonem Johnem, Michaelem Jacksonem i Davidem Bowie).

Jednak pełny rozkwit grupy nastąpił dopiero w 1988 roku, kiedy dołączyli do niej David Huff (perkusja; młodszy brat Danna) i Mike Brignardello (bas). Ponieważ poszukiwania odpowiedniego wokalisty okazały się bezowocne (jednym z kandydatów na to miejsce był znany autor tekstów - Tom Kelly), funkcję tę przejął Dann Huff.

W 1988 roku Giant podpisał kontrakt z wytwórnią A & M Records, by rok później nagrać swój pierwszy album Last Of The Runaways, oferujący solidną dawkę melodyjnego hard rocka. Na płycie znalazł się m.in. przebojowy singel „I’ll See You In My Dreams”, który trafił do pierwszej dziesiątki listy przebojów „Billboardu”. Powodzenie, jakim cieszyły się w USA zarówno album, jak i singel oraz imponująca skala sprzedaży obu płyt w Wielkiej Brytanii (w formie importu ze Stanów), zachęciły A & M do wydania w 1990 r. europejskiej edycji Last Of The Runaways.

 Płyta odniosła umiarkowany sukces, w przeciwieństwie do całej serii niezwykle udanych koncertów w różnych klubach na terenie Wielkiej Brytanii. W 1991 r. Huff, Pasqua i Brignardello wzięli udział w nagraniu płyty Heart In Motion Amy Grant oraz przygotowali materiał na kolejny album. Jednakże niezadowoleni ze współpracy z A & M podpisali wówczas nowy kontrakt, tym razem z Epic Records. Właśnie ta wytwórnia wydała ich drugi longplay Time To Burn, na którym zespół pozostał wierny swemu brzmieniu. W trakcie sesji nagraniowych grupę opuścił Alan Pasqua zastąpiony przez Blaira Mastersa.

Nowy album nie powtórzył sukcesu debiutanckiej płyty, mimo iż jego producentem był Terry Thomas (Bad Company, Foreigner). Także promujący go singel „Chained” stał się umiarkowanym przebojem. Reputację grupy poprawiły wspólne koncerty z weteranem rockowej sceny - Peterem Framptonem.

Single
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
I'm A Believer/No Way Out	Giant	09.1989	-	56[10]	A&M 1454	[written by Dann Huff/David Huff/Phil Naish/Alan Pasqua/Mark Spiro][produced by Terry Thomas]
I'll See You In My Dreams/ Stranger Than Me	Giant	03.1990	96[1]	20[20]	A&M 1495	[written by Alan Pasqua/Mark Spiro][produced by Terry Thomas]

Albumy
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
Last of the Runaways	Giant	10.1989	-	80[36]	A&M 5272	[produced by Terry Thomas]