Wilde Flowers

Wilde Flowers są uważani za protoplastów canterbury-sound, niezwykłego kierunku muzycznego
sceny brytyjskiej lat 60-tych i 70-tych. Nazwa prądu pochodzi od rejonu Anglii, gdzie działało wielu muzyków, głównie jazzowych. Rozwinęli oni wiele wspaniałych zespołów, uprawiających jazz, fusion, folk i inne gatunki. Robili to na swój niepowtarzalny sposób, nie skażony londyńską komercją.
Wilde Flowers nie byli atrakcją, kiedy istnieli, nie byli nawet w drugiej lidze zespołów rytm & bluesowych. W zasadzie nie zaistnieli nawet fonograficznie. Ich początkowe piosenki, choć melodyjne, nie były na tyle lotne, żeby zainteresować producentów. Żadna z sesji nagraniowych nie zakończyła się edycją płyty, ani dużej, ani małej. Byli przede wszystkim grupą koncertującą i poszukującą nowych dróg muzycznych.
 

Wilde Flowers grali rock and roll, r&b;, trochę modnego soulu i eksperymentowali z muzyką. Z pewnością nie grali jazzu, byli jeszcze zbyt mało doświadczeni. Chociaż, gdyby ująć sprawy żartobliwie, to niektóre nagrania można uznać za jazzujące, ale raczej z powodu zwykłego fałszowania nut.
 

Obserwując zmiany składu zespołu na przestrzeni kilku lat, można zauważyć ciekawą prawidłowość. Muzycy, którzy grali razem na początku okresu działalności The Wilde Flowers, stopniowo odchodzili i spotkali się niedługo w grupie Soft Machine. Ci, którzy wchodzili na zdjęcie w drugiej fazie działalności zespołu, po pewnym czasie przeistoczyli się w równie ciekawy zespół Caravan.
Pierwszy skład zespołu ukształtował się w czerwcu 1963r,a stanowili go Robert Wyatt (perkusja), Richard Sinclair (gitara), Hugh Hopper (bas), Brian Hopper (gitara, sax) i Graham Flight (śpiew).Wszyscy uczęszczali do Simon Langton School, prywatnej szkoły dla bogatych. Flight został szybko zastąpiony przez Ayersa.Kevin Ayers przyłącza się w lipcu 1963r do zespołu . Nie było to zaskoczeniem, gdyż Kevin pogrywał z jej członkami na różnych spotkaniach. To właśnie Ayers dołożył literę 'e' na koniec słowa 'wild', oddając cześć wielkiemu Oskarowi Wilde. Śpiewał, gdyż nie umiał grać na żadnym instrumencie.
 

Podczas pierwszej sesji nagraniowej nagrali You Really Got Me i Thinking of You Baby.W marcu 1965r nagrywaja demo w Wout Steenhuis' Studios w Broadstairs ,głównie utwory z repertuaru Chucka Berry'go i Beatles.W czerwcu tego samego roku odbywają kolejną sesję nagraniową ,gdzie zarejestrowano Slow Walkin' Talk (Brian Hopper), He's Bad For You (Wyatt), Don't Try To Change Me (Hugh Hopper), It's What I Feel (A Certain Kind) (Hugh Hopper).Nagrania te zostały wydane na CD The Wilde Flowers w 1993 roku. 

Tytu³	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
The Wilde Flowers	The Wilde Flowers	.1994	-	-	Blueprint/Voiceprint BP 123	-

Robert Wyatt

 Właśc. Robert Ellidge, ur. 28.01.1945 r. w Bristolu w hrabstwie Avon, Anglia. Debiutował jako perkusista, wokalista i nieformalny duchowy lider w zespole Soft Machine, tworząc styl łączący awangardę z typowo angielską ekscentrycznością. Pierwszy zapowiadający odejście z Soft Machine solowy album The End Of An Ear, wypełniały chłodno przyjęte eksperymenty z pogranicza jazzu i rocka. 

Założony w 1971 r. przez Wyatta zespół Matching Mole był obiecującą formacją, nękaną niestety stałymi waśniami i zmianami składu. Ostatecznie działalność grupy przerwał tragiczny wypadek lidera, który latem 1973 r. został dożywotnio sparaliżowany od pasa w dół, po wypadnięciu z okna wysokiego budynku. Materiał wykorzystany na albumie Rock Bottom powstał jeszcze w okresie hospitalizacji. Intymna, wysoce osobista płyta łączyła bolesne wyznania z godnym podziwu heroizmem. 

Pokłosiem niekonwencjonalnego albumu był jedyny w karierze Wyatta singlowy przebój zawierający oryginalną interpretację starego szlagieru The Monkees „I'm A Believer". Wydany w 1975 r. longplay Ruth Is Stranger Than Richard był zbiorem kompozycji wykonawcy i innych muzyków (uduchowiona wersja „Song For Che" jazzowego kontrabasisty Charliego Hadena). Wyatt, z przekonań zdeklarowany marksista, przez dłuższy czas ograniczał się do działań sesyjnych. 

W 1980 r. przypomniał się singlem z dwiema rewolucyjnymi pieśniami z Ameryki Łacińskiej. Płyta zapoczątkowała serię politycznie radykalnych nagrań wydawanych przez wytwórnię Rough Trade. Ich kompilacją był longplay Nothing Can Stop, uzupełniony o zainspirowany wojną o Falklandy protest song „Shipbuilding", napisany specjalnie dla Wyatta przez Elvisa Costello. 

Wprawdzie inwalidztwo nie pozwalało muzykowi angażować się trwale w działalność muzyczną, jednak polityczne pasje owocowały singlami, z których dochód zasilał fundusz walki o wyzwolenie Namibii i kasę strajkową brytyjskiego „ związku zawodowego górników. W 1982 r. skomponował muzykę do interwencyjnego pro-ekologicznego filmu „Animals". Późniejsze albumy Old Rotten Hat, Dondestan i A Short Break nie ustępują poziomem ich sławnym poprzednikom. Stoicyzm, nadzieja i twórczy entuzjazm ciężko doświadczonego przez los artysty zasługują na najwyższe uznanie, niezależnie od ocen jego kontrowersyjnej muzyki i ideologii.

Single
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
I'm A Believer/Memories	Robert Wyatt	09.1974	29[5]	-	Virgin VS 114	[written by Neil Diamond][produced by Nick Mason ]
Shipbuilding/ Memories Of You	Robert Wyatt	05.1983	35[6]	-	Rough Trade RT 115	[written by C. Langer, E. Costello][produced by A Clangwinstello Production]
The Wind of Change	Robert Wyatt with the Swapo Singers	11.1985	86[2]	-	Rough Trade RTT 168	[written by Jackson M. Kaujeua]

Albumy
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Shleep	Robert Wyatt	10.1997	136[1]	-	Domino REWIGCD 45	[produced by Alfreda Benge, Brian Eno, Robert Wyatt]
Cuckooland	Robert Wyatt	10.2003	173[1]	-	Hannibal HNCD 1468	[produced by Robert Wyatt, Jamie Johnson]
Comicopera	Robert Wyatt	10.2007	85[1]	-	Domino WIGCD 202	[produced by Robert Wyatt]