Web Analytics Z archiwum...rocka : sierpnia 2023

piątek, 18 sierpnia 2023

Somethin' for the People

Somethin' for the People to współczesna grupa R&B z Oakland w Kalifornii, która pod koniec lat 90-tych. zdobyła kilka hitów w Stanach Zjednoczonych.

 Grupa została założona w 1990 roku przez Curtisa „Sauce” Wilsona i Jeffa „Fuzzy” Younga, obaj z Oakland w Kalifornii, wraz z pochodzącym z Los Angeles Rochadem „Cat Daddy” Holidayem. Grupa nagrywała dema i sprzedawała je w Los Angeles, a także podpisała kontrakt z Capitol Records, która wydała swój debiut w 1993 roku. Utwór „Take it Easy”, który został po raz pierwszy napisany dla SWV, został nagrany przez piosenkarkę R&B Joyce Wrice 20 lat później. 

Jako autorzy piosenek napisali melodie dla Samuelle, En Vogue, Brandy i UNV.Przechodząc do Warner Bros. Records, ponownie wydali swój debiutancki album w 1996 roku. Ich drugi album, This Time It's Personal , zaowocował wielkim hitem w Stanach Zjednoczonych i Kanadzie, sprzedającym się platyną „My Love Is the Shhh!”,  który osiągnął 4. miejsce w Stanach Zjednoczonych i 7. w Kanadzie, a grupa kontynuowała pracę jako autorzy piosenek w następstwie sukcesu utworu, pisząc utwory dla Willa Smitha i Adiny Howard. Trzeci LP, Issues, ukazał się w lipcu 2000 roku. Członek zespołu Jeff „Fuzzy” Young zmarł 4 marca 2011 roku na zawał serca.

Single
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[US] 		Komentarz
You Want This Party StartedSomethin' for the People11.1995-105[9]Warner 17 753[produced by Mark Lomax,Somethin' For The People][29[20].R&B Chart]
With YouSomethin' for the People08.1996-98[2]Warner 17 681[written by Eric "Kenya" Baker, Wm. Jeffrey Young, Rochad Holiday, Curtis "Sauce" Wilson[produced by Eric Baker, Somethin' For The People][34[20].R&B Chart]
Can You Feel MeSomethin' for the People12.1996--Warner 17 505[written by J. Young, R. Holiday, C. Wilson III][produced by Somethin' For The People][91[5].R&B Chart]
My Love Is the Shhh!Somethin' for the People featuring Trina & Tamara08.199764[1]4[26]Warner 17 327[gold-US][written by Curtis "Sauce" Wilson, Roshad Holiday, Jeff "Fuzzy" Young, Tamara Powell ,James Baker, Melvin Young][produced by Somethin' For The People][2[30].R&B Chart]
All I DoSomethin' for the People02.1998-47[11]Warner 17 282[written by J. Young, R. Holiday, Arvel McClinton][produced by Arvel McClinton,Somethin' For The People][15[20].R&B Chart]
Bitch With No ManSomethin' for the People06.2000--Warner 16 877[produced by Somethin' For The People][39[11].R&B Chart]

Albumy
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[US] 		Komentarz
This Time It's PersonalSomethin' for the People10.1997-154[15]Warner 46 753[produced by Somethin' for the People, Alison Ball-Gabriel, Byron Phillips, Michael Traylor]
IssuesSomethin' for the People08.2000-124[1]Warner 47 354[produced by Somethin' for the People]
Autor: o Brak komentarzy:
Etykiety: ,

czwartek, 10 sierpnia 2023

Big & Rich

Big & Rich to amerykański duet muzyki country, w skład którego wchodzą Big Kenny i John Rich. Oprócz własnej kariery są również aktywni jako autorzy tekstów i producenci dla innych muzyków.
 

Po odejściu z zespołu Lonestar w 1998 roku John Rich nawiązał współpracę z autorem piosenek Big Kennym Alphinem. Założyli koncertowy zespół MuzikMafia, ale pracowali głównie jako autorzy tekstów i producenci. Ich współpraca z Martiną McBride doprowadziła ich do podpisania kontraktu płytowego z Warner Music w 2003 roku i wydania singla Wild West Show jako Big & Rich w następnym roku. 

Nie tylko weszli na listy przebojów krajów, ale także od razu na oficjalne listy przebojów singli. Ich innowacyjna mieszanka rockowej muzyki country z klasycznymi rapowymi przerywnikami sprawiła, że ​​kolejny debiutancki album Horse of a Different Color odniósł wielki sukces. Osiągnął # 1 na listach przebojów country i pozostał na liście przez dwa lata. Pozostał na oficjalnej liście Billboard 200 prawie tak długo, ostatecznie osiągając podwójną platynę. Kolejne dwa albumy Comin' to Your City oraz Between Raising Hell and Amazing Grace nie mogły powtórzyć wyniku, ale i tak odniosły duży sukces.  

Osiągnęli czołowe pozycje w kraju i 10 pierwszych miejsc na oficjalnych listach przebojów oraz wysokie wyniki sprzedaży. Ich największym przebojem był Lost in This Moment, który osiągnął pierwsze miejsce na   liście przebojów country w 2007 roku i znalazł się w pierwszej czterdziestce oficjalnej listy przebojów. 

 Pod koniec 2000 roku obaj zrobili sobie przerwę od zespołu i poświęcili się wydawnictwom solowym. Dopiero w 2011 roku ponownie dokonali wspólnych nagrań, a udaną karierę kontynuowali wydając czwarty album studyjny, Hillbilly Jedi. Chociaż nie dotarli do rankingów poprzedniej dekady, z tym i dwoma kolejnymi albumami Gravity (2014) i Did It for the Party (2017) nadal byli w pierwszej dziesiątce country i pierwszej pięćdziesiątce listy albumów.

Single
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[US] 		Komentarz
Wild West ShowBig & Rich12.2003-85[9]Warner 16 515[written by Big Kenny,John Rich,Blair Daly][produced by Big Kenny,Rich,Paul Worley][21[20].Country Chart]
Save a Horse (Ride a Cowboy)Big & Rich07.2004-56[9]Warner Bros 9362 42748 2 [UK][2x-platinum-US][written by Big Kenny,John Rich][produced by Paul Worley, Big Kenny, John Rich][11[21].Country Chart]
Holy WaterBig & Rich01.2005-75[7]Warner[written by Big Kenny,John Rich,Vicky McGehee,Jeff Cohen][produced by Paul Worley, Big Kenny, John Rich][15[20].Country Chart]
Big TimeBig & Rich04.2005-103[7]Warner[written by Big Kenny,John Rich,Angie Aparo][produced by Big Kenny,John Rich,Paul Worley][20[20].Country Chart]
I Play Chicken With The TrainBig & Rich05.2005-118[1]Warner[48[4].Country Chart]
Our AmericaGretchen Wilson, Big & Rich And Cowboy Troy07.2005--Big & Rich[produced by Paul Worley][44[2].Country Chart]
Comin' to Your CityBig & Rich12.2005-72[6]Warner[written by Big Kenny,John Rich][produced by Big Kenny,John Rich,Paul Worley][21[20].Country Chart]
Never Mind MeBig & Rich02.2006--Warner[written by Big Kenny, John Rich, Rodney Clawson][produced by Big Kenny, John Rich, Paul Worley][34[17].Country Chart]
That's How They Do It In DixieHank Williams Jr. With Gretchen Wilson, Big & Rich & Van Zant 03.2006--Warner[35[20].Country Chart]
8th of NovemberBig & Rich07.2006-94[1]Warner[written by Big Kenny,John Rich][produced by Paul Worley, Big Kenny, John Rich][18[20].Country Chart]
Lost in This MomentBig & Rich04.2007-36[20]Warner[platinum-US][written by Keith Anderson,Rodney Clawson,John Rich][produced by Big Kenny,John Rich,Paul Worley][1[2][26].Country Chart]
You Shook Me All Night LongBig & Rich06.2007--Warner[produced by Big Kenny,John Rich][59[1].Country Chart]
Between Raising Hell and Amazing GraceBig & Rich08.2007--Warner [produced by Big Kenny,John Rich][37[14].Country Chart]
LoudBig & Rich12.2007--Warner[produced by Big Kenny,John Rich][42[11].Country Chart]
Fake I.D.Big & Rich with Gretchen Wilson06.2011--Warner[written by John Shanks,John Rich][produced by John Shanks,John Rich][47[11].Country Chart]
That's Why I PrayBig & Rich07.2012-82[10]Warner[written by Danelle Leverett,Blair Daly,Sarah Buxton][produced by Dann Huff][16[18].Country Chart]
Look at YouBig & Rich09.2014-73[14]Warner[gold-US][written by Shannon Lawson,John Rich][produced by Big Kenny,John Rich][13[37].Country Chart]
Run Away with YouBig & Rich10.2015-102[12]Warner[written by Michael Ray,John Rich][produced by Big Kenny,John Rich][17[20].Country Chart]
Lovin' LatelyBig & Rich featuring Tim McGraw10.2016-106[6]Big & Rich [written by Big Kenny, John Rich, Tim McGraw][produced by Big Kenny,John Rich][19[32].Country Chart]
CaliforniaBig & Rich04.2017--Warner[written by John Rich,Rodney Clawson,Vicky McGehee][produced by Big Kenny,John Rich][32[22].Country Chart]

Albumy
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[US] 		Komentarz
Horse of a Different ColorBig & Rich05.2004-6[99]Warner 48 520[3x-platinum-US][produced by Big Kenny,John Rich,Paul Worley]
Big & Rich's Super Galactic Fan PakBig & Rich11.2004-90[8]Warner 48 904[platinum-US][produced by John Rich,Paul Worley]
Comin' to Your CityBig & Rich12.2005-7[39]Warner 49 470[platinum-US][produced by Big Kenny, John Rich, Paul Worley]
Between Raising Hell and Amazing GraceBig & Rich06.2007-6[28]Warner 43255[gold-US][produced by Big Kenny,John Rich,Paul Worley]
Greatest HitsBig & Rich10.2009-148[2]Warner 519 706[produced by Big Kenny,John Rich,Paul Worley]
Hillbilly JediBig & Rich10.2012-25[5]Warner 531736[produced by Dann Huff]
GravityBig & Rich10.2014-51[2]Big & Rich B$R 001[produced by Big Kenny,John Rich]
Did It for the PartyBig & Rich10.2017-9[1] Big & Rich BSR 002[produced by Big Kenny,John Rich]
Autor: o Brak komentarzy:

środa, 9 sierpnia 2023

Cartoons

 Kid Ink, właściwie Brian Todd Collins (ur. 1 kwietnia 1986r w Los Angeles w stanie Kalifornia)- amerykański raper, kompozytor i producent. Podpisał umowę z RCA Records. Nagrał dwa albumy studyjne i jedną EP-kę.



W lutym 2010 wydał Collins swój pierwszy mixtape World Tour, pod swoim pseudonimem Rockstar. Przez to został zauważony przez DJ Ill Willa , który wziął Collinsa pod swoją wytwórnie płytową Tha Alumni Group. Równocześnie Collins zmienił swój pseudonim na Kid Ink. W listopadzie 2010 wydał swój pierwszy mixtape Crash Landing jako Kid Ink. W następnych dwóch latach wydał trzy kolejne mixtape’y Daydreamer, Wheels Up i Rocketshipshawty.

12 czerwca 2012 wydał swój pierwszy album studyjny Up & Away, który dotarł do 20. miejsca amerykańskiej listy przebojów Billboard 200. Album sprzedał się 20.000 egzemplarzy w pierwszym tygodniu. Pierwszy singiel z albumu „Time of Your Life” został wydany 7 lutego 2012.

4 stycznia 2013 ogłosił, że podpisał kontrakt płytowy z RCA Records, a pierwszy singiel dla nowej wytwórni płytowej „Bad Ass”, gościnnie z Wale i Meek Mill, został wydany 22 stycznia 2013. Tytuł dotarł do 90. miejsca listy Billboard Hot 100. 28 maja 2013 została wydana jego pierwsza EP-ka Almost Home, gościnnie między innymi z French Montana, Wale, Meek Mill, ASAP Ferg i Rico Love. EP-ka dotarła do 27. miejsca listy Billboard 200. Drugi singiel „Money and the Power” został wydany 28 maja 2013, który dotarł do 70. miejsca niemieckiej listy przebojów. 

Drugi album studyjny My Own Lane ukazał się 7 stycznia 2014r. Album dotarł do 3. miejsca listy Billboard 200, z 50 000 sprzedanych egzemplarzy w pierwszym tygodniu. Pierwszy singiel z albumu „Show Me”, gościnnie z Chris Brownem, został przebojem w Stanach Zjednoczonych. Singiel dotarł do 13. miejsca listy Billboard Hot 100, a 20 marca 2014 osiągnął status platynowy.

Single
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[UK] 		Komentarz
Witch DoctorCartoons04.19992[13]-EMI CDTOONS 001[gold-UK][written by Ross Bagdasarian][produced by Sponge, Toonie, Michael Pfundheller]
DooDah!Cartoons06.19997[13]-EMI CDTOONS 002[written by Traditional - Camptown Races ,Jesper Dukholt (Sponge), Erling Jensen (Shooter), Martin Østengaard (Toonie)][produced by Sponge, Toonie, Michael Pfundheller]
Aisy WaisyCartoons09.199916[9]-EMI CDTOONS 003[written by Sponge, Toonie][produced by Simulater's]

Albumy
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[UK] 		Komentarz
ToonageCartoons04.199917[19]-EMI 4966922[gold-UK][produced by Kenneth Bager]
Autor: o Brak komentarzy:
Etykiety: ,

poniedziałek, 7 sierpnia 2023

Swon Brothers

The Swon Brothers to amerykański duet muzyki country z Muskogee w stanie Oklahoma, w skład którego wchodzą Zach Swon (ur. 21 lutego 1985r) i Colton Swon (ur. 17 sierpnia 1988r). W 2013 roku zajęli trzecie miejsce w czwartym sezonie programu NBC The Voice. Byli pierwszym duetem, który przeszedł z 12 najlepszych koncertów na żywo do finału sezonu. 1 listopada 2013 roku Swon Brothers podpisali kontrakt płytowy z firmą Arista, która jest częścią grupy Sony. W następnym miesiącu wydali swój pierwszy oficjalny singiel „Later On”. 14 października 2014 roku The Swon Brothers wydali swój debiutancki album , zanim w następnym roku rozstali się z Aristą. 

  Bracia Swon, Zach i Colton, urodzili się w Muskogee w stanie Oklahoma jako synowie Kelly i Tammy'ego Swona. Colton Swon urodził się 17 sierpnia 1988 r., a Zach 21 lutego 1985 r. Colton uczęszczał do szkoły podstawowej w Hilldale, Muskogee, a później uczęszczał do szkoły ze swoim bratem Zachem w Oktaha, skąd wyjechał po ósmej klasie, aby przejść do Hilldale High School. Zach Swon studiował na Northeastern State University i pracował w Oklahoma Music Hall of Fame w Muskogee. Bracia zaczęli występować, gdy byli dziećmi, koncertując z południową grupą gospel swoich rodziców Exodus oraz występując na różnych lokalnych wydarzeniach i scenach. Zanim Zach Swon miał 9 lub 10 lat, grał na perkusji w zespole swoich rodziców.  

W 1995 roku rodzice Swon Brothers utworzyli w Wagoner rodzinny program rozrywkowy o nazwie Westwood Music Show, w którym bracia wykonywali piosenki od Elvisa po Franka Sinatrę, a także zaczynali występować w gatunku muzyki country. W 2000 roku, gdy mieli 12 i 15 lat, bracia zaczęli nazywać siebie The Swon Brothers i pojawiali się w różnych miejscach. W 2007 roku Colton Swon wziął udział w przesłuchaniu do siódmego sezonu American Idol (wyemitowany w 2008) i dotarł do Top 48. Zarówno Zach, jak i Colton pojawili się również jako uczestnicy w 2007 roku w lokalnym programie telewizyjnym Gimme the Mike. The Swon Brothers wydali kilka niezależnych albumów z piosenkami, w tym „Oklahoma Lovin'” i „This Close to Gone”. Ich pierwszy profesjonalnie nagrany album Another Day, który opisali jako nowoczesne country, ukazał się 16 stycznia 2009 roku. Podali The Eagles jako swój muzyczny wpływ.

Single
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[US] 		Komentarz
Later OnSwon Brothers12.2013-86Arista[written by Ryan Hurd,Joey Hyde,Justin Wilson][produced by Mark Bright][21.Country Chart]

Albumy
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[US] 		Komentarz
The Swon BrothersSwon Brothers10.2014-28 Arista Nashville[produced by Mark Bright,The Swon Brothers]
Autor: o Brak komentarzy:
Etykiety: ,

Robin Beck

Robin Beck to amerykańska wokalistka rockowa. Znalazła się na szczycie listy singli w Wielkiej Brytanii w 1988 r. oraz w Austrii, Niemczech, Norwegii, Holandii i Szwajcarii w 1989 r. Swoim singlem „First Time”, która zwróciła uwagę opinii publicznej dzięki użyciu w reklamie Coca- Coli . Inne znane jej piosenki to „Save Up All Your Tears”, „In My Heart to Stay”, „Tears in the Rain” i „Close to You”. Ponadto „First Time” był wielokrotnie nagrywany lub samplowany, ostatni został nagrany przez Sunblock w 2006 roku, osiągając dziewiąte miejsce na brytyjskiej liście singli. Beck wykonała go również z niemiecką gwiazdą muzyki pop Helene Fischer. 

 Przed tym osiągnięciem spędziła trochę czasu jako wokalistka wspierająca wysiłki Melissy Manchester, Chaki Khan i Leo Sayera. Śpiewała także w jinglach radiowych dla Jam Creative Productions, w szczególności w „the ultimate” dla BBC Radio One w Wielkiej Brytanii. Jej pierwszy album został wydany w 1979 roku i zawierał Irene Cara i Luthera Vandrossa w chórkach. Wśród utworów znalazł się powolny, uduchowiony cover „Hello It's Me”, pierwotnie nagrany przez Nazza, a później przez jego autora tekstów, Todda Rundgrena. Na liście przebojów Billboard Dance Club Songs utwór „Sweet Talk” z albumu, zatytułowany „Sweet Talk”, osiągnął 31 miejsce, co czyni go jej jedynym singlem, który znalazł się na listach przebojów w Stanach Zjednoczonych, dzięki czemu była tam wykonawcą jednego przeboju.  

Jednak piosenki z jej debiutanckiego albumu nie odniosły komercyjnego sukcesu w Wielkiej Brytanii, chociaż później dały początek „Save Up All Your Tears”, które trafiło do pierwszej dziesiątki w Niemczech. Następnie Beck wniosła chórki do utworu Cher „If I Could Turn Back Time” i innej wersji piosenki Cher „Save Up all Your Tears”, z których oba odniosły sukces radiowy na całym świecie. Jej główny hit zbiegł się z wyjątkowym zbiegiem list przebojów; po trzydziestu pięciu latach oczekiwania na pierwszy przypadek trzech kolejnych wokalistek na szczycie brytyjskiej listy przebojów, drugie takie wydarzenie ukończyła w niecały rok. Pierwsza sekwencja to Belinda Carlisle, Tiffany i Kylie Minogue w 1988 roku; drugi trójkąt składał się z Whitney Houston, Enyi i Beck.  

W Wielkiej Brytanii zakwalifikowała się jako artystka jednego przeboju, ponieważ „First Time” to jej jedyny singiel, który znalazł się na ich liście przebojów. Inaczej jest w Niemczech, gdzie „Save Up All Your Tears” osiągnął 10. miejsce, a ona miała co najmniej trzy inne single na listach przebojów. Niemiecki sukces „First Time” przyniósł Beck  w 1990 r. Złotą nagrodę RSH , przyznawaną corocznie przez niemiecką stację radiową od 1988 r na podstawie dużego sukcesu w emisjach regionalnych. Jej album Trouble or Nothin' został wyprodukowany przez Desmonda Childa i zawierał piosenki Childa, Diane Warren, Holly Knight, Toma Kelly'ego i Billy'ego Steinberga. Pomimo ich sukcesów w Stanach Zjednoczonych, materiał Beck  nie odniósł sukcesu. 

 Piosenka „Hide Your Heart” znalazła się na listach przebojów zarówno w Stanach Zjednoczonych, jak iw Wielkiej Brytanii jako singiel KISS w tym samym roku, w którym ukazała się wersja Beck. Został również nagrany w tym samym roku przez Ace'a Frehleya i Molly Hatchet i był utworem tytułowym albumu Bonnie Tyler z poprzedniego roku. Dwa inne utwory z albumu Beck  zostały wydane jako single przez Tyler - „If You Were a Woman (And I Was a Man)” (1986) i „Save Up All Your Tears” (1988) . Pomimo nagrań przebojów autorów piosenek, żadna z tych piosenek nie była wielkimi hitami w Stanach Zjednoczonych w żadnej z ich wersji. Częściowo z tego powodu Mercury usunął później Beck  ze swojego aktywnego składu. „A Crazy World Like This”, którego współautorem jest Neil Giraldo, był wersją albumu dla Pat  Benatar . Beck zaczęła nagrywać dalsze prace solowe ze znanymi autorami, które zostały najlepiej przyjęte w Niemczech, i nadal występowała gościnnie na albumach innych artystów, w tym w duecie ze Stanem Bushem. Po przerwie, z wyjątkiem nagrywania piosenek spoza albumu, wróciła w 2003 roku ze swoim pierwszym albumem od dziewięciu lat i od tego czasu co kilka lat wydaje nowy album.  

 W 2006 roku szwedzki zespół taneczny Sunblock samplował „First Time” do swojego tanecznego utworu „First Time”. Można było zobaczyć Beck  wykonującej tę piosenkę, która została wydana 21 maja i osiągnęła dziewiąte miejsce na brytyjskiej liście singli. W 2007 roku ukazał się album Livin' on a Dream , do którego była współautorką większości utworów. Jej album Trouble or Nothing - 20th Anniversary Edition ukazał się w lutym 2009 roku i zawierał nowe nagrania utworów z oryginalnego albumu, a także cztery nowe utwory napisane wspólnie z Tommy'm Denanderem, który również zajmował się gitarami na całym albumie, a także współprodukując nowe utwory. Również w 2009 roku jako gość specjalny nagrała trzy utwory na debiutanckim albumie Impulsii, Expressions: „Fly Away”, „Alone” i „Seas to Cross”. W 2010 roku pojawiła się na utworze jako główna wokalistka debiutanckiego albumu włoskiego projektu Shining Line.  

W 2011 roku wydała swój ósmy album The Great Escape, a także nagrała vocals dla brytyjskiego zespołu NWOBHM Saracen na ich albumie Marilyn, przedstawiającym życie Marilyn Monroe. Został wydany we wrześniu 2011 roku. W 2012 roku wystąpiła na Firefest i była częścią Rock Meets Classic-Tour. W 2013 roku wydała swój dziewiąty album Underneath 12 sierpnia w Wielkiej Brytanii i 15 sierpnia w Europie.   6 marca 2014 r. Beck rozpoczęła trasę koncertową „Perfect Storm Tour”, której współorganizatorami byli House of Lords i Estrella. 21 maja 2015 r. Beck rozpoczęła trasę koncertową „All That Glitters Tour”, która odbyła się w Finlandii, Szwecji i Norwegii. Beck pojawiła się w Rock Icons 7 sierpnia 2015 r. w Alicante w Hiszpanii. 

 

Single
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[UK] 		Komentarz
Sweet Talk/SuddenlyRobin Beck09.1979--Mercury 76010 [US][written by R. Beck, T, Jones, W. MorrisonR. Beck, T, Jones, W. Morrison][produced by Kenny Lehman][31[14].Hot Disco/Dance ;Mercury 111 12"]]
First TimeRobin Beck10.19881[3][14]-Mercury MER 270[silver-UK][written by Gavin Spencer, Tom Anthony, Terry Boyle][produced by Gavin Spencer, Tom Anthony]
Save Up All Your Tears/ Jealous HeartsRobin Beck03.198984[2]-Mercury MER 278[written by Desmond Child, Diane Warren][produced by Desmond Child]
First TimeSunblock feat. Robin Beck05.20069[13]-Manifesto 9877806[written by Gavin Spencer, Tom Anthony, Terry Boyle]

Autor: o Brak komentarzy:
Etykiety: ,

czwartek, 3 sierpnia 2023

Ron Van Den Beuken

Bez wątpienia Ron Van Den Beuken jest jedną z najważniejszych postaci muzyki trance ostatnich lat. Tyczy się to zarówno świata, Holandii, jak i samej Polski. Bardziej producent niż DJ od lat wydaje utwory pod różnymi markami, które tygodniami utrzymują się na listach przebojów. Co prawda pod swoim nazwiskiem wydał niewiele utworów, ale jego Timeless, Endless, Goodbye, czy właśnie debiutujący na playlistach klubowych Sunset z pewnością wszystkim są dobrze znane. Jeśli tytułem wstępu nadmienić, że to właśnie on stoi za takimi wykonawcami jak The Mystery, Clokx, czy Floyd to z całą pewnością będzie kojarzony przez większość polskich klubowiczów.

 

Urodził się 10 kwietnia 1970 roku i już w wieku siedmiu lat próbował swoich sił w produkcji muzyki klubowej. Nie poddawał się nie osiągnąwszy żadnych sukcesów i podczas swoich studiów zarówno w maastrichtowskim konserwatorium, jak i na Uniwersytecie na wydziale prawa, cały czas pracował nad swoimi produkcjami. Pierwszy przełom w kariera Rona nastąpił po studiuach w 1996 roku kiedy to jego utwór Feel It trafił niespodziewanie na pierwsze miejsca holenderskich list przebojów i utrzymywał swoją pozycję przez kilka tygodni z rzędu. Nie spoczął na laurach - jego kolejny dance’owy przebój Keep It Up nie zrobił co prawda tak wielkiej kariery jak poprzedni singiel, ale także zyskał sobie sympatię wielu klubowiczów. Dopiero wtedy RvdB zdecydował się spróbować swoich sił w gatunku trance, a jego pierwszy projekt wydał pod pseudonimem Shane, utwór zaś nazwał Cest Muzique. Remixy i kolejne produkcje Rona pozwoliły mu pracować nad swoim warsztatem i jakością muzyczną swoich utworów.
 

Praca ta zaowocowała w 2001 roku, kiedy wyprodukował pierwszy singiel pod marką The Mystery, który błyskawicznie zwrócił na siebie uwagę całego świata producentów i dj muzyki trance. Dave Pearce z BBC Radio 1 promował przebój w swoich audycjach, a Johan Gielen przez wiele tygodni grał go na swoich występach. Utworem zainteresowała się tez dobrze znana i poważana w branży (szczególnie w kwestii brytyjskiego trance’u) grupa Above & Beyond, które zdecydowała się zremixować The Mystery. To właśnie ta wersja przez długie tygodnie nie schodziła z playlisty ich autorskiej audycji Trance Around The World wchodzącej w ramy Ministry of Sound Radio. To właśnie dzięki nim, oraz Dave’owi Pearce’owi była to pierwsza produkcja Rona, która bardzo długo utrzymała się na liście Top 75 Sales Chart w Wielkiej Brytanii. Winyl The Mystery został wydany w wielu krajach z Hiszpania, Południową Afryką, Australią, Kanadą, Izraelem, Japonia i Holandią na czele.
 

Rok póżniej (2002) Ron wyprodukował drugi singiel The Mystery - Devotion. Mając już wyrobioną pozycję i renomę w świecie muzyki trance tym razem jego produkcja zwróciła swoją uwagę największych gwiazd branży. Devotion grany był przez wiele tygodni przez takich wykonawców jak Paul Van Dyk, Armin Van Buuren, Johan Gielen, Blank & Jones, czy Judge Jules. The Mystery ponownie trafiła na Top 75 Sales Chart w Wielkiej Brytanii i zadebiutowała jednocześnie w Top-100 Sales Chart w Holandii. Sukces zachęcił Rona do wzmożonej pracy.
 

Efekty można było widzieć na przełomie marca i lipca 2003 roku, kiedy to wydał trzy nowe produkcje pod różnymi pseudonimami. Pierwszą był 4Ever pod marką Floyd, który błyskawicznie podbił serca zarówno klubowiczów, jak i grających ten numer DJ. Ron nie pozwolił długo triumfować Floydowi w klubach - miesiąc po jego premierze wydał Clocks pod nazwą Clokx, a w lipcu pojawił się podobny do 4Ever The Mystery - Feel 4 You. I kiedy wydawało się, że większej dominacji klubowych parkietów nie można już osiągnąć Ron wydał w sierpniu 2003 roku pod swoim własnym nazwiskiem Timeless. 

Bezapelacyjnie największy z przebojów, które jak dotąd wyprodukował -utwór zdobył pierwsze miejsce na prestiżowej liście przebojów Radio 538 audycji Dance Smash, podobnie jak w wielu innych stacjach jak chociażby Radio3. Co ciekawe do tego momentu Ron Van Den Beuken nie był kojarzony w Polsce - jego nazwisko nie było jeszcze znane. To właśnie dzięki DJ Tiddeyowi i Dj Krisowi, którzy promowali jego produkcje w polskich klubach Timeless i pozostałe produkcje Rona zaczęły być rozpoznawalne i kojarzone z jego nazwiskiem. Jednak ten rok nie zakończył się dla Rona na Timeless. Drugi singiel Clokx remixował znany utwór Coldplay i błyskawicznie zyskał sobie sympatię klubowiczów. Zdecydowanie rok 2003 w branży muzyki trance można nazwać rokiem van den Beukena.
 

Ron już wcześniej współpracował z innymi wykonawcami i remixował dla nich utwory - In Silence dla Randy’iego Katany stał się chyba jego największym sukcesem na tym polu. Od tego momentu bardziej skupił się na produkcji niż na samym DJ. Wraz z Sanderem van Doornem (Sam Sharp) wyprodukował kilka jego przebojów, w tym kultowe Twister i Deep. Obydwie produkcje podbijały kluby i listy przebojów. Zaś kolejne produkcje Rona - w tym jego drugi, autorski singiel Endless odnosiły nie mniejsze sukcesy.
 

Rok 2005 przyniósł zmiany w tonacji produkcji Rona. Pierwszy raz zdecydował się zremixował wokalny przebój Kaliendy – I’ll Surrender w lutym, ale tak naprawdę największe zaskoczenie przeżyli wszyscy słuchając Goodbye z wokalem Oreal. Przebój zupełnie inny niż dotychczasowe produkcje Rona. 

Single
Tytu³ WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[UK] 		Komentarz
Timeless (Keep On Movin')Ron van den Beuken06.200465[2]-Manifesto 986 671-8-
Mystery
MysteryMystery10.200156[3]-Inferno TFERN 42[written by Mystery][produced by Mystery]
All I Ever Wanted (Devotion)Mystery08.200257[2]-Xtravaganza Recordings XTRAV 3312-
Shane
C'Est MusiqueShane12.1999186[1]-INCtraxx INCT 5LP[written by Ron van de Beuken][produced by Ron van de Beuken]
Autor: o Brak komentarzy:
Etykiety: ,

Roy Buchanan

Roy Buchanan, (ur. 23 IX 1939 w Ozark, Alabama, USA - zm. 14 VIII 1988 w Fairfax, Wirginia), gitarzysta, wokalista i kompozytor. Syn pastora, w młodości był pod silnym wpływem muzyki - gospel. Na gitarze zaczął grać mając 9 lat. Sześć lat później uciekł z domu do Kalifornii, gdzie znalazł miejsce w muzycznej rewii Johnny'ego Otisa.

 

Z gwiazdą muzyki rockabilly Dale'em Hawkinsem nagrał utwór Suzie Q, który stał się przebojem. Uczestniczył także w nagraniach piosenkarzy Freddiego Cannona i Boba Lumana, a w 1968 założył własną grupę Soundmasters. Brał udział w licznych sesjach nagraniowych, angażowany przez duet kompozytorsko-producencki Jerry Leiber i Mike Stoller.
 

Jego solowe nagrania nie odnosiły żadnych sukcesów. W 1971 artykuł w piśmie "Rolling Stone" oraz program telewizyjny Najlepszy nieznany gitarzysta świata zwrócił uwagę na tego muzyka. Rok później zadebiutował w wytwórni Polydor własnym albumem Roy Buchanan, prezentującym szerokie zainteresowania stylistyczne, perfekcyjną technikę gry i niezwykłą inwencję improwizatorską. Fanami artysty stali się gitarzyści rockowi Eric Clapton, Jeff Beck i Robbie Robertson z grupy The Band. Kilka następnych albumów nie wniosło nic nowego, dopiero Loading Zone z 1977 okazał się bestsellerem.
 

Później artysta ponownie poszedł w zapomnienie, dopiero wytwórnia Alligator pozwoliła raz jeszcze zabłysnąć Buchananowi instrumentalną fantazją. Byt mistrzem gry na gitarze Fender Telecaster, znacznie gorszym wokalistą. Nieśmiały artysta, nie był w stanie udźwignąć roli wirtuoza-gwiazdy. Popełnił samobójstwo w policyjnej celi, zatrzymany za jazdę pod wpływem alkoholu.

Single
Tytu³ WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[US] 		Komentarz
After Hours / WhiskersRoy Buchanan03.1961--BOMARC 315[written by Erskine Hawkins]
Mule Train Stomp / Pretty PleaseRoy Buchanan10.1961--SWAN 4088[written by Hy Heath,Johnny Lange,Fred Glickman]
Haunted House / Haunted HouseRoy Buchanan.1972--POLYDOR 14149[written by Robert Geddins][produced by Peter K. Siegel]
Sweet Dreams / Sweet DreamsRoy Buchanan03.197340[3]-POLYDOR 14178[written by D. Gibson][produced by Peter K. Siegel][oryginalnie nagrana przez Farona Younga]
Rescue Me / I'm A RamRoy Buchanan02.1975--POLYDOR 14265[written by C. Smith, R. Miner][produced by Ed Freeman]
Keep What You Got / CarusoRoy Buchanan.1976--ATLANTIC 3342[written by Roy Buchanan, Joe Mardin ][produced by Arif Mardin]
Green Onions / The CircleRoy Buchanan07.1977--ATLANTIC 3414[written by Booker T. Jones, Steve Cropper, Lewis Steinberg, Al Jackson][produced by Stanley Clarke]
The Circle / The CircleRoy Buchanan10.1977--ATLANTIC 3433[written by Roy Buchanan, Ron Foster, Scott Musmanno][produced by Stanley Clarke]
Down By The River / SupernovaRoy Buchanan.1978--ATLANTIC 3489[written by Neil Young][produced by Raymond Silva]

Albumy
Tytu³ WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[US] 		Komentarz
Roy BuchananRoy Buchanan09.1972-107[12]Polydor 5033[produced by Peter K. Siegel]
Second AlbumRoy Buchanan03.1973-86[13]Polydor 5046[produced by Peter K. Siegel]
That's What I Am Here ForRoy Buchanan02.1974-152[10]Polydor 6020[produced by Jay Reich, Jr.]
In the BeginningRoy Buchanan12.1974-160[6]Polydor 6035[produced by Ed Freeman]
Street Called StraightRoy Buchanan05.1976-148[7]Atlantic 18 170[produced by Arif Mardin]
Loading ZoneRoy Buchanan06.1977-105[8]Atlantic 18 219[produced by Stanley Clarke]
You're Not AloneRoy Buchanan05.1978-119[7]Atlantic 19 170[produced by Raymond Silva]
My BabeRoy Buchanan01.1981-193[2]Waterhouse 12[produced by Roy Buchanan]
When a Guitar Plays the BluesRoy Buchanan08.1985-161[13]Alligator 4741[produced by Roy Buchanan, Dick Shurman, Bruce Iglauer]
Dancing on the EdgeRoy Buchanan06.1986-153[8]Alligator 4747[produced by Roy Buchanan, Dick Shurman, Bruce Iglauer]
Autor: o Brak komentarzy:
Etykiety: ,

Ruth Brown

Ur. 30.01.1928 w Portsmouth w stanie Wirginia (USA). Swoje pierwsze muzyczne kroki stawiała w dzieciństwie w chórze gospel prowadzonym przez jej ojca. W 1948, kiedy występowała w Waszyngtonie z formacją męża, Jimmy'ego, zwróciła uwagę Willisa Conovera, prezentera jazzowych audycji "Głosu Ameryki", który zarekomendował ją Ahmetowi Ertegunowi z nowo powstałej wytwórni Atlantic Records. Brown podpisała kontrakt; niestety, w drodze do Nowego Jorku, gdzie miała wystąpić w Appolo Theatre, została poważnie poturbowana w wypadku samochodowym i dziewięć miesięcy spędziła w szpitalu.

 

W 1950r wylansowała piosenkę "Teardrop From My Eye", która przyniosła Atlantic spore dochody. W latach późniejszych nagrała jeszcze kilka innych przebojowych utworów, jak np. "5-10-15 Hours" (1952) czy "Mama, He Treats Your Daughter Mean" (1953). Była pierwsza prawdziwą gwiazdą Atlantic i stała się jedną z największych osobistości rhythm and bluesa lat 50., tworząc pomost pomiędzy nim a wczesnym rock and rollem.
 

Płyty Brown wyróżniały się ciekawym brzmieniem wynikającym z połączenia jej bogatego, ekspresyjnego głosu oraz zmysłowych improwizacji saksofonowych (początkowo Budda Johnsona, potem Williego Jacksona). W latach 1949-55 jej piosenki utrzymywały się na listach przebojów przez 129 tygodni i pięć razy zajęły pierwsze miejsce. Przynależność do świata rhythm and bluesa nie ograniczała jej kontaktów z jazzem: na samym początku kariery należała na krótko do orkiestry Lucky'ego Millindera, potem nagrywała z Jerome'em Richardsonem i orkiestrą Thada Jonesa i Mela Lewisa. Z typową dla siebie soulową interpretacją śpiewała tak różne utwory, jak "Yes, Sir, That's My Baby", "Sonny Boy", "Black Coffee" oraz "I Can Dream, Can't I".
 

W 1989 otrzymała Tony Award za rolę w broadwayowskim przedstawieniu "Black And Blue", a w latach 90-tych jej występy w nowojorskich klubach Michel's Pub i Blue Note zyskiwały entuzjastyczne recenzje. W 1993 występowała na żywo w jednej z nowojorskich stacji radiowych, a w 1994 odbyła trasę koncertową po Europie, ku wielkiej radości stosunkowo niewielkiej, ale oddanej grupki entuzjastów jej talentu. 

Single
Tytu³ WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[US] 		Komentarz
So Long / It's RainingRuth Brown09.1949--Atlantic 879[written by Remus Harris/Irving Melsher/Russ Morgan][4[10].R&B; Chart]
Teardrops From My Eyes / Am I Making the Same Mistake Again?Ruth Brown09.1950-Atlantic 919[written by Rudy Toombs][1[11][25].R&B; Chart]
I'll Wait for You / Standing on the CornerRuth Brown03.1951--Atlantic 930[written by Rudy Toombs][3[4].R&B; Chart]
I Know / I Don't Want Anybody (If I Can't Have You) Ruth Brown07.1951--Atlantic 941[written by Harold Abramson/Ahmet Ertegun/Rudy Toombs][7[4].R&B; Chart]
5-10-15 Hours / Be Anything (But Be Mine)Ruth Brown03.1952--Atlantic 962[written by Rudy Toombs][1[7][16].R&B; Chart]
Daddy Daddy / Have a Good TimeRuth Brown with The James Quintet08.1952--Atlantic 973[written by Rudy Toombs][3[9].R&B; Chart]
(Mama) He Treats Your Daughter Mean / R.B. BluesRuth Brown03.1953-23[3]Atlantic 986[gold-US][written by Herb Lance, John Wallace, Charlie Singleton][1[5][16].R&B; Chart]
Wild Wild Young Men / Mend Your WaysRuth Brown05.1953--Atlantic 993[written by Ahmet Ertegun][A:3[10].R&B; Chart];B:7[2].R&B; Chart]
Oh What a Dream / Please Don't FreezeRuth Brown07.1954--Atlantic 1036[written by Chuck Willis][1[8][17].R&B; Chart]
Mambo Baby / Somebody Touched MeRuth Brown10.1954--Atlantic 1044[written by Rose Marie McCoy/Charlie Singleton][1[1][12].R&B; Chart]
Bye Bye Young Men / Ever Since My Baby's Been GoneRuth Brown with The James Quintet01.1955--Atlantic 1051[written by Dossie Terry][13[1].R&B; Chart]
I Can See Everybody's Baby / As Long as I'm MovingRuth Brown06.1955--Atlantic 1059[A:written by Leroy Kirkland/Mamie Thomas][B:written by Chuck Calhoun][A:[7[7].R&B; Chart;B:4[8].R&B Chart]
It's Love Baby (24 Hours of the Day) / What'd I SayRuth Brown09.1955--Atlantic 1072[written by Ted Jarrett][4[7].R&B; Chart]
Love Has Joined Us Together/ I Gotta Have YouRuth Brown And Clyde McPhatter12.1955--Atlantic 1077[written by Marguerite James/Dick Smith][8[3].R&B; Chart]
I Want to Do More / Old Man RiverRuth Brown12.1955--Atlantic 1082[written by Jerry Leiber/Mike Stoller][3[7].R&B; Chart]
Sweet Baby Of Mine / I'm Getting RightRuth Brown05.1956--Atlantic 1091[written by Bobby Sharp][10[1].R&B; Chart]
Lucky Lips / My Heart Is Breaking Over YouRuth Brown02.1957-25[9]Atlantic 1125[written by Jerry Leiber, Mike Stoller][6[10].R&B; Chart]
This Little Girl's Gone Rockin' / Why MeRuth Brown09.1958-24[10]Atlantic 1197[written by Bobby Darin, Mann Curtis][7[4].R&B; Chart][side B:17[5].R&B; Chart]
Jack O'Diamonds / I Can't Hear a Word You SayRuth Brown06.1959-96[2]Atlantic 2026[written by Jerry Leiber, Mike Stoller][23[2].R&B; Chart]
I Don't Know/Papa DaddyRuth Brown10.1959-64[6]Atlantic 2035[written by Brook Benton, Bobby Stevenson][5[11].R&B; Chart]
Don't Deceive Me / I Burned Your LetterRuth Brown03.1960-62[8]Atlantic 2052[written by Dave Bartholomew, Fats Domino][10[5].R&B; Chart][#6 r&b; chart hit for Chuck Willis in 1953]
Shake a hand/Say it againRuth Brown06.1962-97[2]Phillips 40 028[written by Morris][#1 r&b; hit for Faye Adams in 1953]
(Mama) He Treats Your Daughter Mean / Hold my handRuth Brown09.1962-99[1]Phillips 40 056[written by Johnny Wallace, Herbert J. Lance]
Autor: o Brak komentarzy:
Etykiety: ,

Sara Bareilles

Sara Bareilles (ur. 7 grudnia 1979 roku w Eureka, Kalifornia) - amerykańska wokalistka, kompozytorka i pianistka.Zyskała rozgłos dzięki sukcesowi singla Love Song, który dotarł na pierwsze miejsce zestawienia Billboard Pop Charts.Sara Bareilles urodziła się i dorastała w Eureka, w stanie Kalifornia. Uczęszczała do szkolnego chóru, oraz teatru, gdzie wystawiała swoje musicale. Szkołę ukończyła w 1998 roku uhonorowana w księdze pamiątkowej Najbardziej Utalentowaną Studentką.

 

Naukę kontynuowała w University of California. Tam została członkiem studenckiego zespołu a cappella. PóĽniej jej utwór Gravity znalazł się na kompilacji Best of College A Cappella 2004. Bareilles wystąpiła również wraz z zespołem Maroon 5 w programie MTV TRL. W czasie studiów brała udział w akademickich konkursach talentów, kilkakrotnie je wygrywając.
Po ukończeniu studiów Bareilles grała w lokalnych klubach i barach. W 2003 roku wydała dwie płyty demo będące zapisem jej koncertowych dokonań.
 

W styczniu 2004 wydała swój pierwszy album długogrający, zatytułowany Careful Confessions. W tym samym roku sprawdziła się jako wokalistka grając swoją piosenkę Undertow w hinduskim filmie "Girl Play". 15 kwietnia 2005 roku podpisała swój pierwszy kontrakt z wytwórnią Epic. Reszta roku upłynęła jej na pisaniu i komponowaniu piosenek do nadchodzącego albumu.
 

W 2006 roku jej utwór Gravity został wykorzystany w niezależnym filmie Katherine Brookes, zatytułowanym Loving Annable. W tym samym roku wyruszyła w trasę koncertową z Marc’em Broussard’em. Na początku 2007 roku Bareilles supportowała przed koncertami wielu artystów, tj. Mika, Maroon 5, czy James Blunt.
 

W czerwcu 2007 roku jej debiutancki album dla wielkiej wytwórni- Little Voice osiągnął status najchętniej kupowanego albumu w pierwszym tygodniu sprzedaży, w serwisie iTunes, i zadebiutował na #45 pozycji na liście Billboard 200. Po tym, jak piosenka Love Song została wykorzystana w reklamie serwisu Rhapsody, szybko podniosła swoje notowania na listach przebojów, zdobywając #16 miejsce na liście Billboard. 27 grudnia 2007 roku singiel otwierał już pierwszą dziesiątkę w notowaniu Billboard, a Bareilles wystąpiła w popularnych programach telewizyjnych: The Tonight Show with Jay Leno, oraz The Today Show.
 

14 lutego 2008 roku album Little Voice osiągnął status złotej płyty. 27 lutego album uzyskał 7 pozycję w zestawieniu Billboard 200, a singiel Love Song pokrył się podwójną platyną w kwietniu 2008 roku.
Artyska wyruszyła w trasę z Counting Crows, oraz Maroon 5, a w maju 2008 roku występowała wraz z Rachael Yamagata.

Jej trzeci album studyjny Kaleidoscope Heart został wydany 7 września 2010 roku. Singiel King of Anything był nominowany do nagrody Grammy 2010 w kategorii Best Female Pop Vocal Performance. Album został wydany w Niemczech 11 lutego 2011 roku. Czwarty album studyjny Bareille, The Blessed Unrest, został wydany 16 lipca 2013 roku i przyniósł artystce czwartą nominację do nagrody Grammy w kategorii Album Roku podczas rozdania nagród Grammy 2013. W październiku 2015 Bareilles opublikowała swoją książkę Sounds Like Me - My Life .  

W tym samym miesiącu musical Waitress z piosenkami i tekstami napisanymi przez Bareilles  miał swoją premierę w nowojorskim American Repertory Theatre (ART). Na Broadwayu był wystawiany w Brooks Atkinson Theatre od 24 kwietnia 2016 do 5 stycznia 2020 z 33 pokazami i 1544 regularnymi przedstawieniami. Z powodzeniem działał również na londyńskim West Endzie od 8 lutego 2019 do 14 marca 2020. Sam Bareilles przez kilka miesięcy wcielała się w rolę Jenny w obu produkcjach. W 2018 roku Bareilles wcieliła się w rolę Marii Magdaleny w musicalu na żywo NBC Jesus Christ Superstar - Live in Concert. Od 2021 roku występuje jako Dawn Solano w serialu Girls5eva. Bareilles spotyka się z aktorem Joe Tippettem od 2016 roku, którego poznała przy produkcji muzycznej.

Single
Tytu³ WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[UK] 		Komentarz
Love SongSara Bareilles06.20074[28]4[41]Epic 88697315932[6x-platinum-US][platinum-UK][written by Sara Bareilles, Greg S. Edwards][produced by Eric Rosse, Greg S. Edwards]
Bottle It UpSara Bareilles04.2008-107[7]Epic 88697387442[gold-US][written by Sara Bareilles][produced by Eric Rosse]
Come HomeOneRepublic With Sara Bareilles08.2009-80[1]Mosley / Interscope 06025 2724537[written by Ryan Tedder][produced by Ryan Tedder]
Winter SongIngrid Michaelson featuring Sara Bareilles12.2008-118[2]Epic[written by Sara Bareilles,Ingrid Michaelson][produced by John Alagia]
GravitySara Bareilles02.2009--Epic[2x-platinum-US][silver-UK][written by Sara Bareilles][produced by Eric Rosse]
King of AnythingSara Bareilles07.2010-32[22]Epic[platinum-US][written by Sara Bareilles][produced by Neal Avron]
UnchartedSara Bareilles05.2011-116[8]Epic[written by Sara Bareilles][produced by Neal Avron]
BraveSara Bareilles02.200948[6]23[42]Epic USSM 11301638[3x-platinum-US][silver-UK][written by Sara Bareilles,Jack Antonoff][produced by Mark Endert]
I Choose YouSara Bareilles05.2014-81[5]Epic[gold-US][written by Sara Bareilles ,Jason Blynn, Pete Harper][produced by Mark Endert]

Albumy
Tytu³ WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[UK] 		Komentarz
Little VoiceSara Bareilles07.20079[11]7[55]Columbia 88697310512[2x-platinum-US][silver-UK][produced by Eric Rosse]
Kaleidoscope HeartSara Bareilles09.20101381[1][27]Epic 88697823282[gold-US][produced by Neal Avron]
iTunes Live from SoHoSara Bareilles02.2011-107[1]Epic -
Once Upon Another Time (EP)Sara Bareilles06.2012-8[2]Epic 88725408912 [US][produced by Ben Folds]
The Blessed UnrestSara Bareilles08.2013-2[50]Epic 88883 735612 [US][gold-US][produced by Sara Bareilles,Mark Endert,John O'Mahony,Kurt Uenala]
Brave Enough: Live at the Variety PlayhouseSara Bareilles11.2013-66[1]Epic 88883 77360 9 [US][produced by Bryan Mir, Josh Adams]
What's Inside: Songs from WaitressSara Bareilles11.2015-10[6]Epic 8875160632 [US][produced by Neal Avron,Sara Bareilles]
Amidst the ChaosSara Bareilles04.2019-6[2]Epic 19075931042[produced by T Bone Burnett]
Autor: o Brak komentarzy:
Etykiety: ,

środa, 2 sierpnia 2023

Susan Boyle

Susan Boyle (ur. 1 kwietnia 1961r w Blackburn, West Lothian, w Szkocji) - brytyjska piosenkarka, uczestniczka i zdobywczyni drugiego miejsca III edycji brytyjskiej wersji konkursu Got Talent - Britain's Got Talent.

Boyle zdobyła rozgłos wykonaniem utworu "I Dreamed a Dream" z musicalu Les Misérables, wyemitowanym przez stację ITV3 11 kwietnia 2009 roku. Czterdziestoośmioletnia, samotna, zaniedbana gospodyni domowa wzbudziła swymi odpowiedziami na pytania niedowierzanie, dezaprobatę oraz lekceważące podejście zarówno widowni, jak i jury. Brawurowe wykonanie trudnego technicznie utworu spowodowało, że zaledwie po kilkunastu sekundach od rozpoczęcia występu zgromadzeni w sali słuchacze, nie mogąc opanować zdumienia i euforii, zareagowali owacjami na stojąco.
 

Artykuły o niej pojawiły się w gazetach i serwisach na całym świecie, takich jak polska Rzeczpospolita, indyjski The Times of India, niemiecki Der Spiegel, chiński Xinhua, brazylijski Zero Hora, izraelski Ynet i arabskojęzyczny Al Arabiya. Filmy wideo z jej występem umieszczone w Internecie zostały wyświetlone w kilkanaście dni ponad 100 milionów razy. Najpopularniejszy z nich pobił rekord liczby wyświetleń w ciągu tygodnia. Rzecznik prasowy serwisu YouTube Julie Supan powiedziała, że w czasie czterech lat pracy nie widziała filmu szybciej zdobywającego popularność. Według Los Angeles Times jej popularność w Internecie jest tak duża, ponieważ w krótkim klipie zawarty jest szereg różnych emocji, co czyni go idealnym dla tego medium. Magazyn Forbes przewiduje, że Boyle podąży śladami Paula Pottsa i przez następne dwa lata może zarobić kilka milionów funtów.
 

Po wyemitowaniu programu Boyle otrzymała propozycje od wytwórni filmowych i muzycznych, została zaproszona do amerykańskiego talk-show prowadzonego przez Larrego Kinga, była parodiowana przez Jay Leno. Nawiązanie do wykonania przez Boyle utworu "I dreamed a dream" pojawiło w odcinku serialu South Park pod tytułem "Fatbeard", wyemitowanym 22 kwietnia 2009. 

Single
Tytu³ WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[UK] 		Komentarz
I Dreamed a DreamSusan Boyle12.20091[4][37]1[6][29]Syco Music MIUCT 8235[silver-UK][written by Alain Boublil,Claude-Michel Schönberg,Herbert Kretzmer,Jean-Marc Natel][produced by Steve Mac]
Wild HorsesSusan Boyle11.20099[6]98[1]Syco Music MIUCT 8237[written by Mick Jagger,Keith Richards][produced by Steve Mac]
You'll See Susan Boyle12.2009197[1]-Syco Music [written by Madonna,David Foster]
Perfect DaySusan Boyle11.2010124[3]-Syco Music [written by Lou Reed][produced by Steve Mac]
I Know Him So WellSusan Boyle with Geraldine McQueen04.201111[3]-Syco Music GBHMU 1100002[written by Tim Rice, Björn Ulvaeus, Benny Andersson]
O Come, All Ye FaithfulSusan Boyle with Elvis Presley12.201348[2]-Syco Music GBHMU 1000054-

Albumy
Tytu³ WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[UK] 		Komentarz
I Dreamed a DreamSusan Boyle11.20091[4][39]1[6][59]Syco Music 88697554542[4x-platinum-US][7x-platinum-UK][produced by Steve Mac and Simon Cowell]
The GiftSusan Boyle11.20101[1][11]1[4][33]Syco Music 88697720772[3x-platinum-US][2x-platinum-UK][produced by Steve Mac]
Someone to Watch Over MeSusan Boyle11.20111[1][10]4[14]Syco Music 88697962522[gold-US][platinum-UK][produced by Steve Mac]
Standing Ovation: The Greatest Songs from the StageSusan Boyle12.20127[8]12[12]Syco Music 88725435722[gold-UK][produced by Richard "Biff" Stannard, Ash Howes]
Home for ChristmasSusan Boyle12.20139[5]17[16]Syco Music 88883744732[gold-UK][produced by Cliff Masterson ,Steve Anderson]
HopeSusan Boyle12.201413[8]16[9]Syco Music 88875009332[silver-UK][produced by Cliff Masterson, Steve Anderson, Ash Howes, Ken Watts, Kennedy Aitchison]
A Wonderful WorldSusan Boyle12.201622[6]150[1]Syco Music 88875139052[silver-UK][produced by Steve Anderson and Cliff Masterson]
TenSusan Boyle06.20195[4]-Syco Music 19075889832[produced by Steve Anderson and Cliff Masterson]
Autor: o Brak komentarzy:
Etykiety: ,

Tony Banks

 Tony Banks (ur.27.03.1950, East Hoathly, Sussex, Wielka Brytania) - k, g, b, perc, voc; kompozytor, autor tekstów, producent nagrań. Pochodzi z licznej rodziny prowincjonalnego nauczyciela. Od najmłodszych lat uczył się grać na skrzypcach i fortepianie, ale w tym czasie o wiele bardziej niż ćwiczenie gam pociągały go przedmioty ścisłe. Dopiero podczas nauki w Charterhouse, elitarnej szkole z internatem na przedmieściu Godalming w hrabstwie Surrey, odkrył radość muzykowania .Ku uciesze kolegów grał na przerwach wyuczone ze słuchu melodie The Beatles czy The Animals. Później zafascynowały go ambitne zespoły rockowe w rodzaju The Nice z Keithem Emersonem. Interesujące dla siebie zjawiska zaczął też odkrywać w świecie wielkiej muzyki, jak twórczość Maurice'a Ravela czy Siergieja Rachmaninowa. 

Był pianistą The Garden Wall, amatorskiej grupy rockowej działa|ącej w połowie lat sześćdziesiątych w Charterhouse, a później, w 1967, znalazł się w składzie Genesis, zespołu utworzonego m.in. przez jej byłych członków. Musiał wierzyć w jego przyszłość, skoro przerwał po roku studia filozoficzne i fizyczne w Sussex University, aby skoncentrować się na karierze muzyka. I nie zawiódł się - z Genesis odniósł światowy sukces.
 

Odgrywał zawsze bardzo ważną rolę w zespole, i jako kompozytor (jego wyłącznym dziełem były takie utwory, jak A Trick Of The Tail, Mad Mad Moon, One For The Vine, All In A Mouse's Night, Afterglow, Undertow, Many Too Many, Cul-de-sac, Heathaze czy Me And Sarah Jane), i jako autor tekstów (to on napisał słowa do wielu piosenek, nawet tych wcześniejszych, zwykle przypisywanych wokaliście Peterowi Gabrielowi, np. White Mountain, Time-Table, Firth Of Fifth czy The Cinema Show) Miał też od samego początku ogromny wkład w brzmienie grupy, zrazu subtelne, fortepianowe, później cięższe, organowe, następnie jeszcze bardziej zawiesiste, melotronowe, a w pewnym okresie o niemal orkiestrowym rozmachu dzięki wprowadzeniu syntezatorów.
 

W Genesis zaczęła się jego kariera artystyczna i do Genesis właściwie się ograniczyła. Nagrał co prawda kilka płyt autorskich, ale żadna nie odniosła większego sukcesu, z wyjątkiem pierwszej, "A Curious Feeling", wydanej w październiku 1979, odnotowanej w trzeciej dziesiątce brytyjskich list bestsellerów. Nagrał ją w Polar Studios w Sztokholmie z Davidem Hentschelem jako współproducentem oraz dwoma muzykami, Kimberleyem Beaconem, byłym wokalistą String Driven Thing, oraz Chesterem Thompsonem, perkusistą współpracującym z Genesis (sam zagrał na wszystkich instrumentach oprócz bębnów). Przedstawił muzyczną opowieść o człowieku, który w młodości złożył obietnicę, że będzie unikał miłości, jeśli dana mu będzie mądrość, ale po latach nie potrafił słowa dotrzymać. 

 Poetyckim tekstom towarzyszyła muzyka pełna uroku, potwierdzająca wielką inwencję melodyczną i kolorystyczną, dorównująca dokonaniom Genesis (np. Lucky Me, After The Lie, You). Album zawierał też kompozycje instrumentalne, m.in. From The Undertow, stworzoną dwa lata wcześniej jako część przygotowanej razem z Mikiem Rutherfordem, gitarzystą Genesis, ilustracji dźwiękowej do filmu Shout (Wrzask; 1978, reż. Jerzy Skolimowski). "A Curious Feeling" towarzyszyły single For A While/From The Undertow z października 1979 i For A While (remiks)/A Curious Feeling z lipca 1980.
 

Następnym dziełem Banksa była płyta "The Wicked Lady" z kwietnia 1983, z muzyką do identycznie zatytułowanego filmu Michaela Winnera, częściowo nagraną przez samego kompozytora, częściowo powierzoną orkiestrze (ukazał się też singel: The Wicked Lady/The Wicked Lady -wersja orkiestrowa), już dwa miesiące później trafił na rynek następny album, "The Fugitive", promowany singlami This is Love/Charm z kwietnia i And The Wheels Keep Turning/Man Of Spells z sierpnia tego roku. Tym razem Banks sam zaśpiewał swoje piosenki, a do udziału w nagraniach zaprosił takich instrumentalistów, jak Daryl Stuermer - g, jeszcze jeden współpracownik Genesis, oraz Mo Foster - b i Steve Gadd - dr. Zaproponował wszakże repertuar mniej udany niż na "A Curious Feeling", bardziej błahy, bliższy popu (np. This Is Love, Man Of Spells, So You'll Never Leave Me, And The Wheels Keep Turning, At The Edge Of Night).
 

W maju 1986 ukazała się następna po "The Wicked Lady" płyta filmowa artysty - "Soundtracks" z muzyką do Quicksilver (Żywe srebro; 1986, reż. Tom Donnelly) i Lorca And The Outlaws (1986). Wyróżniały się trzy piosenki: Short Cut To Somewhere, zaśpiewana przez Fisha, Lion Of Symmetry, zaśpiewana przez Toyah, oraz You Call This Victory, zaśpiewana przez Jima Diamonda, ale i kompozycje instrumentalne, zwłaszcza Quicksilver Suite, mogły się podobać fanom Genesis.
 

Album "Bankstatement" z sierpnia 1989 firmował nieoczekiwanie nazwą Bankstatement, mimo że zebrani w studiu muzycy bynajmniej nie stanowili zespołu z prawdziwego zdarzenia. Oprócz znanego gitarzysty Steve'a Hillage'a, także współproducenta, byli to m.in.: Alistair Gordon - voc, Jayney Klimek - voc, Pino Palladino -b i Vinnie Colaiuta - dr, perc, oraz z sekcja instrumentów dętych Phantom Horns w składzie: Gary Barnacle - s, Martin Robertson - s, John Thirkell - tp, Derek Watkins -tp, Pete Thoms - tb. Płyta okazała się kolejną po "The Fugitive" próbą stworzenia chwytliwego, poprockowego, a chwilami soulowo-funkowego repertuaru (np. Throwback, Big Man, Queen Of Darkness, That Night). Ceniona przez samego artystę, zupełnie nie spodobała się publiczności, tak jak towarzyszące jej single: Throwback/Thursday The Twelfth z lipca 1989 i I'll Be Waiting/Diamonds Aren't So Bad z października tego roku.
 

O wiele bardziej interesującym dokonaniem był album "Still" z maja 1991, promowany singlami I Wanna Change The Score/Hero For An Hour z maja 1991, The Gift/Back To Back z lipca tego roku i Still It Takes Me By Surprise/The Finał Curtain z lutego 1992. Współproducentem był Nick Davis, a w nagraniach wzięli udział m.in. Fish, Klimek, Palladino, Robertson, Nick Kershaw - voc, Andy Taylor -voc z The Jazz Devils, James Eller - b i Graham Broad - dr. A muzyka miała w sobie znowu wiele z klasy dokonań Genesis (np. utwory Another Murder Of A Day, śpiewany przez Fisha, i Hero For An Hour, śpiewany przez samego Banksa), choć w repertuarze nie zabrakło nijakich piosenek (np. I Wanna Change The Score i Red Day On Blue Street, śpiewane przez Kershawa).
 

Następną płytę, "Strictly Inc." z września 1995, Banks nagrał w duecie z Jackiem Huesem - voc, g, znanym z zespołu Wang Chung, i sygnował nazwą Strictly Inc. Współproducentem ponownie był Davis, a w sesji wzięli też udział: Stuermer -g, Nathan East- b i John Robinson -dr. Album powstał według podobnej recepty co "Still". Zawierał zarówno utwory, jakich nie powstydziłby się zespół Genesis (np. nastrojowe ballady Walls Of Sound i A Piece Of You, podniosła kompozycja Never Let Me Know, suita Island In The Darkness), jak i repertuar bliższy konfekcyjnego popu (np. Charity Balls i Strictly Incognito). Tak jak poprzednie - nie zdobył uznania słuchaczy.

Single
Tytu³ WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[UK] 		Komentarz
Shortcut To Somewhere/Smilin' Jack Casey Fish & Tony Banks10.198675[2]-Charisma CB 426[written by Tony Banks/Fish ][produced by Richard James Burgess ]
I Wanna Change the Score/Hero For An HourTony Banks And Nik Kershaw06.199176[2]-Virgin VST 1347[written by Tony Banks][produced by Nick Davis, Tony Banks ]

Albumy
Tytu³ WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[UK] 		Komentarz
A Curious FeelingTony Banks10.197921[5]171[5]Charisma CAS 1148[produced by Tony Banks/David Hentschel ]
The FugitiveTony Banks06.198350[2]-Charisma TBLP 1[produced by Tony Banks]
Autor: o Brak komentarzy:
Etykiety: ,
Subskrybuj: Posty (Atom)