Roy Buchanan

Roy Buchanan, (ur. 23 IX 1939 w Ozark, Alabama, USA - zm. 14 VIII 1988 w Fairfax, Wirginia), gitarzysta, wokalista i kompozytor. Syn pastora, w młodości był pod silnym wpływem muzyki - gospel. Na gitarze zaczął grać mając 9 lat. Sześć lat później uciekł z domu do Kalifornii, gdzie znalazł miejsce w muzycznej rewii Johnny'ego Otisa.

 

Z gwiazdą muzyki rockabilly Dale'em Hawkinsem nagrał utwór Suzie Q, który stał się przebojem. Uczestniczył także w nagraniach piosenkarzy Freddiego Cannona i Boba Lumana, a w 1968 założył własną grupę Soundmasters. Brał udział w licznych sesjach nagraniowych, angażowany przez duet kompozytorsko-producencki Jerry Leiber i Mike Stoller.
 

Jego solowe nagrania nie odnosiły żadnych sukcesów. W 1971 artykuł w piśmie "Rolling Stone" oraz program telewizyjny Najlepszy nieznany gitarzysta świata zwrócił uwagę na tego muzyka. Rok później zadebiutował w wytwórni Polydor własnym albumem Roy Buchanan, prezentującym szerokie zainteresowania stylistyczne, perfekcyjną technikę gry i niezwykłą inwencję improwizatorską. Fanami artysty stali się gitarzyści rockowi Eric Clapton, Jeff Beck i Robbie Robertson z grupy The Band. Kilka następnych albumów nie wniosło nic nowego, dopiero Loading Zone z 1977 okazał się bestsellerem.
 

Później artysta ponownie poszedł w zapomnienie, dopiero wytwórnia Alligator pozwoliła raz jeszcze zabłysnąć Buchananowi instrumentalną fantazją. Byt mistrzem gry na gitarze Fender Telecaster, znacznie gorszym wokalistą. Nieśmiały artysta, nie był w stanie udźwignąć roli wirtuoza-gwiazdy. Popełnił samobójstwo w policyjnej celi, zatrzymany za jazdę pod wpływem alkoholu.

Single

Tytu³	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
After Hours / Whiskers	Roy Buchanan	03.1961	-	-	BOMARC 315	[written by Erskine Hawkins]
Mule Train Stomp / Pretty Please	Roy Buchanan	10.1961	-	-	SWAN 4088	[written by Hy Heath,Johnny Lange,Fred Glickman]
Haunted House / Haunted House	Roy Buchanan	.1972	-	-	POLYDOR 14149	[written by Robert Geddins][produced by Peter K. Siegel]
Sweet Dreams / Sweet Dreams	Roy Buchanan	03.1973	40[3]	-	POLYDOR 14178	[written by D. Gibson][produced by Peter K. Siegel][oryginalnie nagrana przez Farona Younga]
Rescue Me / I'm A Ram	Roy Buchanan	02.1975	-	-	POLYDOR 14265	[written by C. Smith, R. Miner][produced by Ed Freeman]
Keep What You Got / Caruso	Roy Buchanan	.1976	-	-	ATLANTIC 3342	[written by Roy Buchanan, Joe Mardin ][produced by Arif Mardin]
Green Onions / The Circle	Roy Buchanan	07.1977	-	-	ATLANTIC 3414	[written by Booker T. Jones, Steve Cropper, Lewis Steinberg, Al Jackson][produced by Stanley Clarke]
The Circle / The Circle	Roy Buchanan	10.1977	-	-	ATLANTIC 3433	[written by Roy Buchanan, Ron Foster, Scott Musmanno][produced by Stanley Clarke]
Down By The River / Supernova	Roy Buchanan	.1978	-	-	ATLANTIC 3489	[written by Neil Young][produced by Raymond Silva]

Albumy

Tytu³	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
Roy Buchanan	Roy Buchanan	09.1972	-	107[12]	Polydor 5033	[produced by Peter K. Siegel]
Second Album	Roy Buchanan	03.1973	-	86[13]	Polydor 5046	[produced by Peter K. Siegel]
That's What I Am Here For	Roy Buchanan	02.1974	-	152[10]	Polydor 6020	[produced by Jay Reich, Jr.]
In the Beginning	Roy Buchanan	12.1974	-	160[6]	Polydor 6035	[produced by Ed Freeman]
Street Called Straight	Roy Buchanan	05.1976	-	148[7]	Atlantic 18 170	[produced by Arif Mardin]
Loading Zone	Roy Buchanan	06.1977	-	105[8]	Atlantic 18 219	[produced by Stanley Clarke]
You're Not Alone	Roy Buchanan	05.1978	-	119[7]	Atlantic 19 170	[produced by Raymond Silva]
My Babe	Roy Buchanan	01.1981	-	193[2]	Waterhouse 12	[produced by Roy Buchanan]
When a Guitar Plays the Blues	Roy Buchanan	08.1985	-	161[13]	Alligator 4741	[produced by Roy Buchanan, Dick Shurman, Bruce Iglauer]
Dancing on the Edge	Roy Buchanan	06.1986	-	153[8]	Alligator 4747	[produced by Roy Buchanan, Dick Shurman, Bruce Iglauer]

Alligator

Wytwórnia płytowa powstała w 1971 w Chicago w stanie Illinois (USA). Założył ją Bruce Iglauer (ur. 10.07.1947 w Ann Arbor w stanie Michigan, USA), który rok wcześniej zamieszkał w Chicago. Publikował artykuły w piśmie "Living Blues" i pracował w sklepie Boba Koestera oraz w wytwórni Delmark jako spedytor, a podczas sesji nagraniowych biegał muzykom po papierosy i podglądał tajniki pracy w studio. Wytwórnia powstała jako jednoosobowa firma, później przez kilka lat Iglauer zatrudniał w niej Richarda McLeese, a potem m.in. z Dickiem Shurmanem nagrywał materiał na niektóre wydawane przez Alligator albumy. Pierwszym była płyta Hound Dog Taylora, którego Iglauer odkrył w chicagowskich klubach Expressway Lounge i Florence's. Pozyskiwał muzyków dla swej wytwórni, szukając ich w klubach West Side i South Side, lecz z czasem nagrywał wykonawców także z innych regionów USA.


Kolejnymi bluesmanami, których płyty wytwórnia Alligator wydała i wylansowała byli Fenton Robinson, Lonnie Brooks, Son Seals, Albert Collins, Koko Taylor, Saffire - The Uppity Blues Women, Lil'Ed And The Blues Imperials i Shemekia Copeland. Iglauer publikował również reedycje nagrań pochodzących z innych firm, m.in. Billy'ego Boya Arnolda i Sonny Boya Williamsona II.
Alligator wydał ponadto płyty takich wykonawców, jak Johnny Winter (dzięki czemu muzyk ten po dłuższej przerwie zaistniał ponownie na rynku), Roy Buchanan i Delbert McClinton. Do najciekawszych pozycji w katalogu firmy należy wydawana od 1977 wielopłytowa antologia Living Chicago Blues, podobne wydawnictwo zatytułowane New Bluesbloods oraz takie interesujące projekty, jak Showdawn! Alberta Collinsa, Johnny'ego Copelanda i Ro berta Craya, Harpattack! Billy'ego Brancha, Careya Bella, Jamesa Cottona i Juniora Wellsa.
Alligator jako pierwsza z bluesowych firm wypuściła kompakty. Z czasem stała się jednąz najważniejszych niezależnych amerykańskich wytwórni płytowych w USA, rozpoczynając nowy rozdział w produkcji bluesowych nagrań. Wiele jej albumów otrzymało prestiżowe nagrody i wyróżnienia, w tym Grammy i Fundacji im. W.C. Handy'ego.
Iglauer potrafił też zadbać o skuteczną reklamę swej produkcji i odnosił sukcesy komercyjne na tak trudnym dla bluesa rynku płytowym. Współpracującym z jego agencją wykonawcom organizował trasy koncertowe. Z doświadczeń Iglauera producenta nagrań korzystali nie tylko bluesmani, ale również Paul Simon czy Tom Petty. Sukces Alligatora przyczynił się do powstania w USA kolejnych niezależnych bluesowych firm płytowych.

Hity na singlowej liście przebojów "Billboard"

Hey Bartender Johnny Lee 2 1978
I Ain`t Drunk Albert Collins 5 1986