Schoolboys

 The Schoolboys brzmią niemal niesamowicie podobnie do Frankie Lymon & the Teenagers , ale wyprzedzają ich o blisko rok pod względem nagrań i sukcesu. Założeni w Harlem's Cooper Junior High School w 1954 lub na początku 1955 roku, z Haroldem Atleyem jako liderem, Jamesem Edwardsem (pierwszy tenor), Rogerem Hayesem (drugim tenorem), Jamesem "Charlie" McKayem (baryton) i Renaldo Gamble (bas),   występował na szkolnych pokazach talentów i stał się popularny w okolicy, tylko po to , by zobaczyć wyjście Atleya po kilku miesiącach. 

Zastąpił go Leslie Martin, chłopięcy sopran, który miał niemal operową intensywność w swoim śpiewie i intonacji. Pojawili się w Original Amateur Hour Teda Macka i zdobyli pierwszą nagrodę, co dało im szansę nagrania wkrótce potem, pod egidą disc jockeya Tommy'ego Smallsa, który miał popularny program Dr. Jive Show na WWRL w Nowym Jorku - dał im nazwę Schoolboys i dostali szansę na nagranie. 

Ich debiutancki singiel „Please Say You Want Me”, powolna  ballada z zadziwiająco potężnym chłopięcym głosem sopranowym Martina , stał się hitem jesienią 1955 roku i zaowocował serią wydawnictw, znanych m.in. z błagalnego charakteru ich tekstów, zwłaszcza ballad, które zwykle były poparte piosenkami z imionami dziewcząt. Grupa nigdy nie była w stanie dorównać sukcesowi swojego debiutanckiego wydawnictwa, a do 1956 roku Teenagers Featuring Frankie Lymon , również zorganizowane na górnym Manhattanie, wyparło ich w umysłach słuchaczy.

Pierwotny skład Schoolboys rozpadł się niedługo po ich jednym hicie - Renaldo Gamble dołączył  do Pearl McKinnon (   podobna do brzmienia Frankie Lymona) i Kodaks . W 1957 roku Schoolboys przeszli do historii.  

Single
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
Shirley/Please Say You Want Me	Schoolboys	02.1967	-	91[2]	OKeh 7076	[written by G. Redd][B:written by D. Hayes, Nahan][A:13[1].R&B Chart][B:15[1].R&B Chart]