Doświadczenia estradowe zdobywała, koncertując w klubach Manchesteru, ale też m.in. w hamburskim Top Ten Club. Od 1961 występowała na żywo w programach radia BBC, m.in. w Beat Show. W końcu 1962 podpisała kontrakt z firmą Columbia, działającą w ramach EMI. Wielką popularność przyniosły jej już pierwsze małe płyty: If You Gotta Make A Fool Of Somebody (piosenka z repertuaru Jamesa Raya)/Feel So Blue z maja 1963, I'm Telling You Now (piosenka Mitcha Murraya)/The Viper z sierpnia i You Were Made For Me (piosenka Mitcha Murraya)/Send A Letter To Me z listopada tego roku oraz Over You/Come Back When You're Ready z lutego 1964, I Love You Baby (piosenka z repertuaru Paula Anki)/Don't Make Me Cry z maja, Don't Do That To Me/Just For You z lipca i I Understand (piosenka z repertuaru G-Clefs)/I Will z października tego roku.
Sukces odniósł też debiutancki album - "Freddie And The Dreamers" z 1963r, promowany m.in. na wspólnej trasie po kraju z Royem Orbisonem. Chociaż jednak wypłynęła na fali zespołów beatowych z The Beatles na czele i podobnie jak one miała w repertuarze przeboje doby rock'n'rolla, jak Johnny B. Goode Chucka Berry'ego, Kansas City Little Richarda czy See You Later Alligator Billa Haleya, skłaniała się raczej ku piosence kabaretowej, rewiowej, humorystycznej, podanej w atmosferze błazeńskiej zabawy, jak We Wear Short Shorts i The Viper.
Dobre wyobrażenie o niewyszukanym, nieco rubasznym typie humoru reprezentowanym przez grupę dawały jej występy filmowe, m.in. w What A Crazy World (1963, reż. Michael Carreras), Just For You (1964, reż. Douglas Hickox) i Everyday's Holiday(tytuł amerykański: Seaside Swingers; 1964, reż. James H. Hill).
W późniejszym okresie zaczęła tracić popularność w ojczyźnie; płytki A Little You/Things I'd Like To Say z marca 1965 i Thou Shalt Not Steal/I Don't Know z października tego roku uplasowały się jeszcze w dolnych rejonach list, ale żadna późniejsza nie dostała się do zestawień, a i albumy "You Were Made For Me" z 1964 i "Sing Along Party" z 1965 nie miały większego powodzenia.
Przepadł też film Cuckoo Patrol (1965, reż. Duncan Wood) z nią w roli głównej, wzorowany na beatlesowskiej burlesce Help! (Na pomoc!; 1965, reż. Richard Lester). W tym czasie odniosła jednak ogromny sukces w Stanach, gdzie z powodzeniem koncertowała, występowała w programach telewizyjnych w rodzaju Shindig i Hullaballoo, zagrała u boku m.in. The Knickerbockers i Gary Lewis And The Playboys w komedii muzycznej Out Of Sight(1966, reż. Lenny Weinrib) oraz dorobiła się kilku przebojów, jak wznowiony I'm Telling You Now czy stworzony specjalnie na tamtejszy rynek Do The Freddie (towarzyszył mu szalony taniec oparty na wygłupach estradowych Garrity'ego), ale też mniejsze I Understand, You Were Made For Me i A Little You.
Do końca lat sześćdziesiątych nagrywała - już bez większego powodzenia - dla Columbii, m.in. single If You've Gotta Minute Baby/When I'm Home With You, Playboy/ Some Day i Turn Around/Funny Over You z 1966, Hello Hello/All I Ever Want Is You i Brown And Porter's (Meat Exporters)/Little Brown Eyes z 1967, Little Big Time/You Belong To Me (solowe nagranie Garrity'ego) i It's Great/Gaberdine Mac z 1968 oraz Get Around Downtown Girl/What To Do z 1969, a także albumy "Freddie And The Dreamers In Disneyland" z 1966 (z piosenkami dla dzieci) i "Kind Freddie And The Dreaming Knights" z 1967.
Ale w 1970 ukazały się ostatnie jej płyty na wiele lat: album "Oliver In The Underworld", wydany przez Starline (znowu z piosenkami dla dzieci), i singel Susan's Tuba/You Hurt Me Girl, wydany przez firmę Philips. W późniejszym okresie i w kolejnych wcieleniach skoncentrowała się głównie na występach, chociaż w 1978 dorobiła się jeszcze jednego singla, Here We Go/I Saw Ya, wydanego przez Polydor, i albumu, "Breaking Out", wydanego przez Arny's Shack.
Dyskografię uzupełniają m.in. czwórki "If You Gotta Make A Fool Of Somebody" (Columbia, 1963), "Songs From What A Crazy World" (Columbia, 1964), "You Were Made For Me" (Columbia, 1964), "Over You" (Columbia, 1964), "Ready Freddie Go" (Columbia, 1965) i "Freddie And The Dreamers" (Columbia, 1965), a także "Just For You" (Columbia, 1965), zawierająca również nagrania duetu Peter And Gordon.
Garrity był w latach siedemdziesiątych gwiazdą cyklu programów telewizyjnych dla dzieci - Little Big Time (występował w nim z Birrellem), a w 1988 zadebiutował jako aktor teatralny w Burzy Szekspira. Jednakże przede wszystkim kontynuował karierę muzyka.
W 1974 zadebiutował jako solista płytą "Freddie Garrity" dla firmy Bus Stop, a w późniejszych latach występował z kolejnymi wcieleniami Freddie And The Dreamers. Dopiero w 2000 zrezygnował ze śpiewania - zmusił go do tego ciężki stan zdrowia po ataku serca.
Zmarł w maju 2006. Quinn po rozstaniu z Freddie And The Dreamers utworzył Derek Quinn Band, ale później znalazł zatrudnienie w przemyśle spożywczym. Crewsdon kupił bar na Wyspach Kanaryjskich. Birrell został taksówkarzem. Dwyer zmarł na raka w grudniu 2002.
Single | ||||||
Tytuł | Wykonawca | Data wydania | UK | US | Wytwórnia [UK] |
Komentarz |
If you gotta make a fool of somebody/Feel so blue | Freddie & The Dreamers | 05.1963 | 3[14] | Columbia DB 7032 | [written by Rudy Clark][produced by John Burgess][original by James Ray in 1962r]] | |
I' m telling you now/What have i done to you | Freddie & The Dreamers | 08.1963 | 2[10] | 1[2][1][03.65] | Columbia DB 7086 | [written by Freddie Garrity/Mitch Murray][produced by John Burgess] |
You were made for me/Send a letter to me | Freddie & The Dreamers | 11.1963 | 3[9] | 18[8][04.65] | Columbia DB 7147 | [silver-UK][written by Mitch Murray][produced by John Burgess] |
Over you/Come back when you' re ready | Freddie & The Dreamers | 02.1964 | 13[9] | - | Columbia DB 7214 | [written by Alan Jones,Derek Quinn][produced by John Burgess] |
I love you baby/Don' t make me cry | Freddie & The Dreamers | 05.1964 | 16[6] | - | Columbia DB 7286 | [written by Paul Anka][produced by John Burgess] |
Just for you/Don' t do that to me | Freddie & The Dreamers | 07.1964 | 41[3] | - | Columbia DB 7322 | [written by Mitch Murray][produced by John Burgess] |
I understand (Just How You Feel)/I will | Freddie & The Dreamers | 10.1964 | 5[13] | 36[9] | Columbia DB 7381 | [silver-UK][written by Pat Best][produced by John Burgess][hit G-Clefs-61r] |
A little you/Things i' d like to say | Freddie & The Dreamers | 03.1965 | 26[5] | 48[7] | Columbia DB 7526 | [written by Mills][produced by John Burgess] |
Do the Freddie | Freddie & The Dreamers | 04.1965 | - | 18[8] | Mercury 72428 [US] | [written by Dennis Lambert,Louis Pegues][produced by John Burgess] |
Thou shalt not steal/I don' t know | Freddie & The Dreamers | 10.1965 | 44[3] | - | Columbia DB 7720 | [written by Scott][produced by John Burgess][oryginalne nagranie Dick & Deedee w 1964r] |
Send a letter to me/There's not one thing [Just four men] | Freddie & The Dreamers | 10.1965 | - | 123[1] | Tower 163 [US] | [written by Freddie Garrity][produced by Tony Arnold] |
EP's | ||||||
If you gotta make a fool of somebody | Freddie & The Dreamers | 10.1963 | 8[12] | - | Columbia SEG 8275 | - |
Songs from the film "What a crazy world" | Freddie & The Dreamers | 02.1964 | 15[2] | - | Columbia SEG 8287 | - |
Over you | Freddie & The Dreamers | 07.1964 | 17[1] | - | Columbia SEG 8323 | - |
Albumy | ||||||
Tytuł | Wykonawca | Data wydania | UK | US | Wytwórnia [UK] |
Komentarz |
Freddie and The Dreamers | Freddie & The Dreamers | 11.1963 | 5[26] | 19[19][04.65] | Columbia 33SX 1577 | [produced by John Burgess] |
I' m telling you now | Freddie & The Dreamers | 05.1965 | - | 86[10] | Tower 5003 [US] | |
Do the Freddie | Freddie & The Dreamers | 06.1965 | - | 85[12] | Mercury 61 026 [US] |
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz