W 1981 osiadł w Nowym Jorku i zarabiał na życie jako piosenkarz w nagraniach demo (współpracował w tej roli ze znanymi twórcami muzyki rozrywkowej: Jimem Webbem oraz parą Jerry Leiber i Mike Stoller), a niekiedy jako pianista sesyjny (uczestniczył m.in. w powstaniu płyty "Crossroads" Tracy Chapman). Utworzył grupę The Supreme Court (z sekcją instrumentów dętych), ale jej największym sukcesem okazał się występ na weselu Caroline Kennedy w Hyannis Port.
W poszukiwaniu tematów do piosenek, które nadal tworzył, podróżował po kraju. W Hollywood w stanie Arkansas, małej osadzie przy autostradzie 61 (uwiecznionej przez Boba Dylana w balladzie Highway 67 Revisited), poznał starą Murzynkę, która głosem pełnym słodyczy śpiewała bębniąc w rozklekotane pianino pieśni gospel, bluesy, piosenki Hoagy Carmichaela. Pod wrażeniem tego spotkania napisał balladę Walking In Memphis. Ona ułatwiła mu w 1989 podpisanie kontraktu z firmą Atlantic.
Długo pracował nad albumem "Marc Cohn". Najpierw nagrywał w Los Angeles z producentem Davidem Kershenbaumem, ale nie był zadowolony z wyników sesji. Wrócił więc do Nowego Jorku i rozpoczął pracę od początku z producentem Benem Wischem. W kwietniu 1991 płyta trafiła na rynek, a towarzyszyły jej m.in. single Walking In Memphis/Dig Down Deep z marca i Silver Thunderbird/Angel Song z lipca tego roku. Promował ją koncertując w całym kraju (chociaż w nagraniach wspomogło go wielu muzyków, na estradzie towarzyszył mu tylko gitarzysta - Jeff Pilar).
Zdobył uznanie i popularność jako twórca romantycznych ballad, często o autobiograficznym wydźwięku, niekiedy zabarwionych sarkazmem, jak piosenki Randy'ego Newmana, wykonywanych głównie z akompaniamentem fortepianu, śpiewanych jakby głosem Chrisa Rei (Strangers In A Car), Paula Simona (True Companion), Robbiego Robertsona (Perfect Love) czy Toma Waitsa (Walking In Memphis).
Silver Thunderbird tworzył latami, wielokrotnie zmieniając tekst. Z początku miał to być rodzaj rozrachunku z ojcem, właścicielem małej apeteki w Cleveland, który nie radził sobie w życiu, nie potrafił zatroszczyć się o rodzinę i zmarł zadłużony. Później pojawiło się inne źródło inspiracji -dorobek pisarza Williego Lomana. True Companion nadał formę pełnej humoru opowieści o idealistycznej tęsknocie za miłością bez skazy. Spośród wszystkich piosenek zawartych na pierwszym albumie najwyżej cenił jednak Perfect love,romantyczną balladę miłosną-historię małżeństwa swojego brata-wpisaną w tło Ameryki doby zamachów na Johna Kennedy'ego i Martina Luthera Kinga,wojny wietnamskiej oraz krwawych starć młodzieży na ulicach miast.Oprócz własnych piosenek umieścił na płycie także przeróbkę 29 Ways Williego Dixona. Podobny charakter miały następne albumy: "The Rainy Season" z czerwca 1993, przygotowany z gościnnym udziałem m.in. Bonnie Raitt, Davida Crosby'ego i Grahama Nasha, zawierający oprócz nastrojowych ballad w rodzaju Rest For The Weary czy The Things We've Handed Down także subtelne pastisze rhythm'n'bluesowe, jak Baby King czy Paper Walls, oraz "Burning The Daze" z marca 1998, zdominowany przez melancholijne, choć nie pozbawione rockowych akcentów piosenki w rodzaju Girl Of Mysterious Sorrow w stylu Cata Stevensa, Prowdence w stylu Vana Morrisona, Lost You In The Canyon w stylu Toma Petty'ego i Healing Hands w stylu Bruce'a Springsteena.
Single
Tytuł | Wykonawca | Data wydania | UK | US | Wytwórnia [US] |
Komentarz |
Walking in Memphis / Dig Down Deep | Marc Cohn | 03.1991 | 22[9] | 13[23] | Atlantic 87 747 | [Produced By Marc Cohn,Ben Wisch][written by Marc Cohn] |
Silver Thunderbird /Strangers in a car | Marc Cohn | 08.1991 | 54[3] | 63[8] | Atlantic 87 678 | [Produced By Marc Cohn,Ben Wisch][written by Marc Cohn] |
True companion/Miles away | Marc Cohn | 11.1991 | - | 80[5] | Atlantic 87 583 | [Produced By Marc Cohn,Ben Wisch][written by Marc Cohn] |
Walk Through the World/From the station | Marc Cohn | 06.1993 | 37[3] | 121[1] | Atlantic 87 350 | [Produced By Marc Cohn, John Leventhal, Ben Wisch][written by Marc Cohn, John Leventhal] |
Albumy
Tytuł | Wykonawca | Data wydania | UK | US | Wytwórnia [US] |
Komentarz |
Marc Cohn | Marc Cohn | 04.1991 | 27[20] | 38[63] | Atlantic 82 178 | [platinum-US][Produced by Ben Wisch , Marc Cohn] |
The Rainy Season | Marc Cohn | 06.1993 | 24[3] | 63[15] | Atlantic 82 491 | [Produced by Marc Cohn, John Leventhal, Ben Wisch] |
Burning the Daze | Marc Cohn | 04.1998 | 153[1] | 114[6] | Atlantic 82 909 | [Produced by Malcolm Burn, Marc Cohn, John Leventhal, Paul Samwell-Smith] |
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz