ur. 2.06.1976r, Oxford, Oxfordshire) - voc, k, b, Dominic Scott - g, Richard Hughes (właśc. Richard David Hughes; ur. 8.09.1875r, Gravesend, Kent) - dr, voc. W 1997 obowiązki głównego wokalisty przejął Tom Chaplin (właśc. Thomas Oliver Chaplin;ur. 8.03.1979, Battle, Sussex) - voc, k, g.
Wtedy zmieniła nazwę na Cherry Keane (od prowadzącej herbaciarnię w szkole, do której uczęszczali Tim i Tom), niebawem skróconą do Keane. W lipcu;2001r odszedł Scott. Od tej pory obywała się bez gitarzysty (brzmienie większości swoich piosenek oparła na dźwiękach fortepianu, a także innych instrumentów klawiszowych, w tym syntezatora, oraz perkusji). W pierwszych latach, 1995-1997, jeszcze jako The Lotus Eaters, grupa spotykała się jedynie na próby i wykonywała piosenki innych artystów, jak U2 i Oasis.
Zadebiutowała przed publicznością 13 lipca 1998r w pubie Hope Anchor w Londynie, już jako Keane, we własnym repertuarze, skomponowanym głównie przez Rice'a-Oxleya (choć na późniejszych płytach sygnowanym przez wszystkich muzyków). W końcu 1999r nagrała w domowych warunkach pierwszy singel, Call Me What You Like/Rubbernecking Closer Now. Wydała go w lutym 2000r własnym kosztem z nalepką Zoomorphic i cały nakład, pięćset egzemplarzy rozprowadziła na koncertach.
Między październikiem a majem 2001 zarejestrowała piosenki na drugą małą płytę, Wolf At The Door/Call Me What You Like (nowa wersja)/She Has No Time, wydaną w czerwcu 2001r, znowu we własnej firmie Zoomorphic, tym razem tylko w pięćdziesięciu egzemplarzach. W lipcu 2001r, zaraz po odejściu zniechęconego brakiem sukcesów Scotta, przyjęła zaproszenie producenta Jamesa Sagnera do jego studia w Les Essarts w Normandii we Francji. Zaszyła się tam na kilka miesięcy, dokonała wielu nagrań, np .Bedshaped i This Is The Last Time, oraz stworzyła z Sagnerem nowe piosenki, np. Sunshine.
W tym czasie zdecydowała się na niecodzienną koncepcję brzmieniową bez użycia gitar, z wyeksponowanymi instrumentami klawiszowymi (jak przed laty Emerson, Lake & Palmer czy Haram & York). Dopiero w grudniu 2002r, po długiej przerwie, wznowiła działalność koncertową akustycznymi występami; w londyńskich klubach 12 Bar Club i Betsey Trotwcod. Zwróciła na siebie uwagę Simona Williamsa z małej firmy płytowej Fierce Panda i niebawem nagrała dla niej singiel Everybody's Changing/Bedshaped/The'Way You Want It wydany w maju 2003r (równo rok później wznowiony z sukcesem przez Island z utworem Fly To Me na stronie B . Porównana przez Steve'a Lamacqa, znanego prezentera Radio One, do Coldplay oraz świetnie przyjęta na pierwszej trasie po kraju, latem podpisała kontrakt z wytwórnią Island. Kolejny singel, This Is The Last Time/Allemande/Can't Stop Now, wydała jednak jeszcze - w październiku 2003r powtórnie Fierce Panda współdziałającej tym razem z jej własną White Light (i on został rok później z powodzeniem wznowiony przez Island - z She Opens Her Eyes na stronieB).
Współpracę z Island zainaugurowała w lutym 2004r przebojowa płytka Somewhere Only We Know/Snowed Under: a zaraz potem, w maju tego roku, ukazał się pierwszy album Keane, „Hopes And Fears". Nagrany w Helioscentric Studios w Rye w Sussex, wyprodukowany przez muzyków wraz z Andym Greenem, zawierał subtelne, melancholijne, nieco infantylne piosenki o fortepianowym, a niekiedy delikatnie zelektronizowanym brzmieniu, najczęściej na temat rozterek miłosnych, np. Somewhere Only We Know, Bend And Break, We Might As Well Be Strangers, Everybody's Changing, She Has No Time, This Is The Last Time i Bedshaped. Porównywany do dokonań Coldplay i Radiohead, odniósł zdumiewający sukces - w krótkim czasie rozszedł się na świecie w pięciu i pół milionach egzemplarzy (żadna inna płyta brytyjskiego wykonawcy wydana w tym roku nie sprzedała się lepiej). Oprócz Somewhere Only We Know oraz wznowień Everybody's Changing i This Is The Last Time towarzyszył mu jeszcze jeden przebojowy singel: Bedshaped/Something In Me Was Dying, wydany w sierpniu 2004r.
Już 11 maja tego roku występem w londyńskim Forum grupa rozpoczęła trasę światową, która objęła Europę, Stany Zjednoczone, Kanadę i Meksyk. Jej finałem były amerykańskie koncerty w październiku 2005r u boku U2. Formacja znalazła też czas, by 2 lipca tego roku zagrać w Hyde Parku w Londynie na jednej z wielkich imprez pod hasłem Live 8.
W czerwcu 2006r ukazał się drugi album Keane, „Under The Iron Sea". Powstawał długo, od kwietnia poprzedniego roku, w Helioscentric Studios, ale też w Magic Shop Studios w Nowym Jorku, znowu przy pomocy Greena. Okazał się dziełem trochę innym niż debiut, ujawniającym różne inspiracje, nawet hiphopową (np. Nothing In My Way) i jazz- rockową (np. Broken Toy), intrygującym większym ładunkiem elektroniki w aranżacjach (np. The Iron Sea - instrumentalne interludium w stylu Briana Eno) i zaskakującym poważniejszą wymową (np. utwór Is It Any Wonder?, rodzaj odpowiedzi na zaangażowanie ojczyzny muzyków w wojnę w Iraku, stawiał pytanie, co znaczy być Brytyjczykiem, song Nothing In My Way był krytyką instytucji małżeństwa, a piosenka Crystal Ball wyrażała nieoczekiwane w ustach tak bardzo młodych ludzi poczucie egzystencjalnej pustki, zagubienia, niepewności). Zapowiedzią „Under The Iron Sea" był teledysk Atlantic, zrealizowany przez Irvine'a Welsha, autora powieści Trainspotting, wprowadzony w kwietniu 2006 do Internetu. A płycie towarzyszyły następujące przebojowe single: Is It Any Wonder?/Let It Slide z maja, Crystal Ball/Maybe I Can Change z sierpnia i Nothing In My Way/Thin Air/Tyderian z października tego roku.
Single | ||||||
Tytuł | Wykonawca | Data wydania | UK | US | Wytwórnia [UK] |
Komentarz |
Everybody' s changing | Keane | 05.2003 | 4[33] | - | Island CID 849 | [platinum-UK][written by Richard Hughes/Tim Rice-Oxley/Tom Chaplin][produced by Andy Green/Keane] |
Somewhere only we know/Snowed under | Keane | 02.2004 | 3[40] | 50[12] | Island CID 849 | [2x-platinum-UK][2x-platinum]-US][written by Richard Hughes/Tim Rice-Oxley/Tom Chaplin][produced by Andy Green/Keane] |
Bedshaped | Keane | 08.2004 | 10[20] | - | Island Records 870 | [silver-UK][written by James Sanger/Richard Hughes/Tim Rice-Oxley/Tom Chaplin][produced by Andy Green/Keane] |
This is the last time/Can' t stop now | Keane | 12.2004 | 18[27] | - | Island CID 880 | [silver-UK][written by James Sanger/Keane][produced by Andy Green/Keane/James Sanger] |
We Might As Well Be Strangers | DJ Shadow vs. Keane | 03.2005 | 123[2] | - | Interscope B0004254-11 [US] | [ Producer - Andy Green , Keane ] |
Is it any wonder?/Let It Slide | Keane | 06.2006 | 3[41] | 78[9] | Island IS 934 | [silver-UK][written by Keane][produced by Andy Green/Keane] |
Crystal Ball | Keane | 08.2006 | 20[20] | - | Island 1704803 | [written by Keane][produced by Andy Green/Keane] |
Nothing In My Way | Keane | 11.2006 | 19[10] | - | Island 1712175 | [written by Keane][produced by Andy Green/Keane] |
A Bad Dream | Keane | 01.2007 | 23[8] | - | Island 1723057 | [written by Richard Hughes/Tim Rice-Oxley/Tom Chaplin][produced by Andy Green/Keane] |
Spiralling | Keane | 08.2008 | 23[27] | - | Island CATCO 141398392 | [written by Tim Rice-Oxley/Tom Chaplin/Richard Hughes/Jesse Quin][produced by Keane] |
The Lovers Are Losing | Keane | 10.2008 | 52[5] | - | Island 1788773 | [written by Richard Hughes/Tim Rice-Oxley/Tom Chaplin][produced by Keane/Mark Stent] |
Perfect Symmetry | Keane | 01.2009 | 150[2] | - | Island | [written by Richard Hughes/Tim Rice-Oxley/Tom Chaplin][produced by Keane] |
Better Than This | Keane | 03.2009 | 173[1] | - | Island | - |
Stop for a Minute | Keane Feat. K'naan | 04.2010 | 40[10] | - | Island CATCO 160081500 | [written by Tim Rice-Oxley/Tom Chaplin/Richard Hughes/Keinan Warsame][produced by Tim Rice-Oxley/Fraser Smith] |
Silenced by the Night | Keane | 04.2012 | 46[3] | - | Island GBUM 71201137 | [written by Tim Rice-Oxley, Tom Chaplin, Richard Hughes, Jesse Quin][produced by Dan Grech-Marguerat] |
Sovereign Light Café | Keane | 08.2012 | 74[1] | - | Island GBUM 71201050 | [written by Tim Rice-Oxley, Tom Chaplin, Richard Hughes, Jesse Quin][produced by Dan Grech-Marguerat] |
Higher Than the Sun | Keane | 04.2012 | 188 | - | Island | [written by Tim Rice-Oxley, Tom Chaplin, Richard Hughes, Jesse Quin] |
Albumy
| ||||||
Tytuł | Wykonawca | Data wydania | UK | US | Wytwórnia [UK] |
Komentarz |
Hopes and fears | Keane | 05.2004 | 1[5][199] | 45[54] | Island CID 8145 | [platinum-US][9x-platinum-UK][produced by Andy Green/James Sanger/Keane] |
Live Recordings 2004 | Keane | 04.2005 | 131[3] | - | Island 9870873 | [produced by Keane] |
Under The Iron Sea | Keane | 06.2006 | 1[2][69] | 4[13] | Island CID 8167 | [3x-platinum-UK][gold-US][produced by Andy Green/Keane] |
Perfect Symmetry | Keane | 10.2008 | 1[1][45] | 7[7] | Island 1784417 | [platinum-UK][produced by Keane/Mark Stent/Stuart Price/Jon Brion] |
Night Train | Keane | 05.2010 | 1[1][10] | 25[3] | Island 2730877 | [silver-UK][produced by Tim Rice-Oxley] |
Strangeland | Keane | 05.2012 | 1[2][26] | 17[4] | Island 2794838 | [gold-UK][produced by Dan Grech-Marguerat] |
The Best of Keane | Keane | 11.2013 | 10[17] | - | Island 3751846 | [platinum-UK] |
Cause and Effect | Keane | 10.2019 | 2[7] | - | Island 7791603 | [silver-UK][produced by David Kosten and Keane] |
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz