Papa Roach

Papa Roach – amerykańska grupa muzyczna wykonująca szeroko pojętą muzykę rockową. Zespół powstał w Vacaville w Kalifornii w 1993 roku. Jego członkami są Jacoby Shaddix, Jerry Horton oraz Tobin Esperance. Na początku 2008 roku zespół opuścił perkusista Dave Buckner - jeden z założycieli zespołu. Jego odejście spowodowane było problemami w życiu osobistym. Pod koniec kwietnia 2008 roku, do zespołu oficjalnie dołączył Tony Palermo, były perkusista grupy Unwritten Law, który to koncertował z zespołem po odejściu Dave'a.
Shaddix podczas wydania pierwszego albumu używał pseudonimu Coby Dick, później był znany również jako Jonny Vodka. Nazwa grupy wywodzi się od pseudonimu, jakim nazywano dziadka Coby'ego, czyli "Papa", oraz jego nazwiska: Roatch. Początkowo grupa znana była jedynie w okolicach miasta założenia. Singel, który dał grupie rozgłos - "Last Resort", pochodził z albumu Infest. Grupa sprzedała ponad 10 milionów egzemplarzy płyt na całym świecie.


Wokalista grupy nie miał łatwego dzieciństwa. Jego rodzice rozwiedli się, gdy miał 6 lat, nie miał także stałego miejsca zamieszkania - młody Shaddix mieszkał między innymi w ciężarówce. Cierpiący na ADHD (zespół nadpobudliwości z zaburzeniami uwagi), mający problemy z alkoholem artysta jest jednak ulubieńcem fanów, przez nieskrywaną miłość do muzyki. Wokalista, będący perfekcjonistą w tym co robi ozdobił klatkę piersiową olbrzymim tatuażem "Born to rock", mającym wyrażać jego miłość do muzyki. To Jacoby Shaddix wymyślił nazwę formacji, która wzięła się od pseudonimu przybranego dziadka piosenkarza Howarda Williama Roatcha. Jest on też jedynym stałym członkiem Papa Roach, którego skład zmieniał się wielokrotnie na przestrzeni lat. Obecnie zespół oprócz Coby'ego tworzą: basista i główny kompozytor grupy Tobin Esperance, gitarzysta Jerry Horton oraz perkusista Tony Palermo, który zastąpił przy bębnach Dave'a Bucknera w 2008 roku.

Pierwsze nagrania formacji ujrzały światło dzienne w 1994 roku, za sprawą EP-ki "Potatoes for Christmas". Trzy lata po premierze małego krążka ukazał się debiutancki album Papa Roach "Old Friends from Young Years". Wzbudził on dość duże zainteresowanie lokalnych mediów i został dobrze oceniony przez recenzentów, wskazujących Papa Roach jako jeden z najciekawszych zespołów niezależnych. Ten sukces otworzył grupie wiele drzwi. Niedługo po premierze debiutanckiego krążka zespół występował u boku takich grup, jak Sevendust, Powerman 5000 czy niezwykle cenionej przez krytyków i słuchaczy Suicidal Tendencies.

Sukces "Old Friends from Young Years" przyczynił się też do podpisania kontraktu z firmą Dreamworks. Właśnie nakładem tej wytwórni ukazał się przełomowy album grupy - nu-metalowy "Infest" z 2000 roku. Bezkompromisowy, agresywny i pełen furii krążek doszedł do 5. pozycji listy Billboardu i sprzedał się w nakładzie ponad 3 milionów egzemplarzy w samych tylko Stanach Zjednoczonych. "Infest" był też sukcesem artystycznym zespołu. Krytycy chwalili Papa Roach za to, że znakomicie połączyli siłę rapcore'a z popową melodyjnością, co najdobitniej słychać w utworach promujących wydawnictwo: "Last Resolt", "Between Angels and Insects" i "Broken Home".

Szczególną popularnością cieszył się pierwszy z wyżej wymienionych utworów, który zdobył 1. miejsce listy Billboard Modern Rock Tracks i został wykorzystany w wielu hollywoodzkich produkcjach, programach telewizyjnych, grach komputerowych. Piosenkę "Last Resolt" można było usłyszeć między innymi w takich filmach, jak "Tylko jeden" z Jetem Li i "Dzień próby" z Denzelem Washingtonem w roli głównej. Nie sposób było też nie zwrócić uwagi na teledysk do tego utworu. Wyreżyserowany przez Marcosa Siegę klip pokazywał zespół na parkiecie otoczony przez swoich sympatyków. W trakcie filmu kamera zbliżała się do fanów i pokazywała ich w stanie depresji. To był bardzo ciekawy i oryginalny pomysł. Dlatego też formacja dała reżyserowi wolną rękę przy kręceniu kolejnego wideo do utworu "Broken Home". Praca przy tym teledysku była jednak dla wszystkich męką. Szokujący, realistyczny obrazek kosztował Jacoby'ego Shaddiksa, reżysera, jego asystenta i jedną z aktorek w nim występującą załamanie nerwowe. Jednak to było niczym w porównaniu z tym, co czekało zespół na trasie koncertowej promującej "Infest". Papa Roach byli na krawędzi rozpadu. Ta cała sytuacja była spowodowana nadużywaniem alkoholu przez członków formacji.

Jednak grupa przetrwała i przystąpiła do nagrywania kolejnego krążka "Lovehatetragedy". Wydany w 2002 roku trzeci longplay zespołu doszedł do 2. pozycji na liście Billboardu i 3. na liście albumów w Wielkiej Brytanii - najwyższych w karierze Papa Roach, aczkolwiek nie sprzedawał się tak dobrze jak poprzednie dzieło. Być może na wynikach sprzedaży zaważyło to, że formacja odwróciła się plecami do nu-metalu, ale w sumie w 2002 roku ten gatunek nie był tak popularny jak w poprzednich latach. "Lovehatetragedy" ujawnił inną inspirację grupy, wcześniej nie tak bardzo czytelną - kultowy zespół Faith No More. Co ciekawe, mimo iż formacja oddaliła się od nu-metalu, łączącego w sobie elementy muzyki metalowej i hip-hopu, to Papa Roach wzięli udział w trasie koncertowej amerykańskiej gwiazdy rapu Eminema, Anger Management Tour w 2002 roku.

W 2004 roku ukazał się krążek "Getting Away with Murder", jak się później okaże, ostatni album Papa Roach, który osiągnął sukces komercyjny. Z płyty, która pokryła się platyną w USA pochodzą tak znakomite i popularne kawałki, jak opowiadające o bezkarności, klasyczne hardrockowe nagranie "Getting Away with Murder", wykorzystane w filmie "Kroniki Riddicka" czy zbliżone stylistyką do utworów Blink 182 "Scars". Niezwykle ciekawy był teledysk nakręcony do piosenki tytułowej. Trochę przypominał klip do utworu "Last Resolt". Mianowicie w teledysku zespół gra na parkiecie i jest otoczony przez fanów, aczkolwiek cała sytuacja ma miejsce na giełdzie papierów wartościowych. W przeciwieństwie do tamtego słynnego klipu nie ma zbliżeń na fanów w depresji, tylko są zbliżenia na symbolizujące chciwość "grube ryby" świata finansowego oraz na zabawiające się ze sobą dziewczyny.

Album "Getting Away with Murder" otrzymał mieszane recenzje. Dziennikarze narzekali głównie na poziom wydawnictwa, twierdzili że cały krążek nie stoi na tak wysokim poziomie jak powstały na bazie mocnego, perkusyjnego loopu utwór tytułowy oraz że płyta jest bardzo zachowawcza, bez polotu.

Krytycy podobnie potraktowali kolejny krążek w dyskografii zespołu "The Paramour Sessions" z 2006 roku. Płyta sprzedała się w ilości około 450 tysięcy egzemplarzy w USA, co jest słabym wynikiem biorąc pod uwagę amerykański rynek, a także to, że Papa Roach jeszcze niedawno święcił tryumfy na listach przebojów. Wynikom sprzedaży nie pomógł nawet fakt, że album był nagrywany w słynnej posiadłości Canfield-Moreno Estate, znanej też pod nazwą Paramour, w której nagrywał również jeden z najpopularniejszych zespołów hardrockowych obecnej dekady My Chemical Romance. Co ciekawe, członkowie obu amerykańskich formacji zgodnie twierdzili, że willa jest nawiedzona i nagrywanie w tamtym miejscu było dla nich nowym i inspirującym doświadczeniem.

Mimo tego, że Paramour Mansion jest posiadłością rzekomo nawiedzoną przez duchy, Papa Roach powrócili do wilii po to, by nagrać tam 6. studyjny album "Metamorphosis" wydany w 2009 roku. To pierwsza płyta nagrana bez Dave'a Bucknera w składzie zespołu, który musiał odejść z Papa Roach, by pozbierać swoje życie do kupy - tak przynajmniej brzmiał oficjalny komunikat w tej sprawie, wydany przez frontmana. "Metamorphosis" nie jest przełomem artystycznym, jednak trudno nie zauważyć złagodzenia wizerunku przez grupę, prezentującej się w tym momencie wybitnie radiowo. Mimo, że na "Metamorphosis" nie ma bardzo rozpoznawalnych przebojów w stylu "Last Resolt", to z płyty pochodzi singel "Lifeline", który doszedł na szczyt listy Billboard Hot Mainstream Rock Tracks - warto zaznaczyć, że ta sztuka nie udała się innym, bardziej rozpoznawalnym przez słuchaczy utworom Papa Roach, jak np. "Getting Away with Murder", który osiągnął pozycję 2. na tej liście.

Single
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
Last resort/Broken home	Papa Roach	07.2000	3[27]	57[20]	Dreamworks 450 9202	[silver-UK][written by Papa Roach][ produced by Jay Baumgardner]
Between angels and insects/Last resort	Papa Roach	05.2001	17[6]	-	Dreamworks 4509082	[silver-UK][written by Jacoby Shaddix/Tobin Esperance/Jerry Horton/Dave Bruckner][ produced by Jay Baumgardner]
She loves me not	Papa Roach	06.2002	14[11]	76[12]	Dreamworks 4508182	[silver-UK][written by Dave Buckner/Coby Dick/Tobin Esperance/Jerry Horton][ produced by Brendan O'Brien]
Time and time again	Papa Roach	11.2002	54[2]	-	Dreamworks 4508052	[written by Espererance/Horton Jr./Shaddix/Jerry Buckner][ produced by Brendan O'Brien]
Getting away with murder	Papa Roach	09.2004	45[2]	69[16]	Geffen 9863647	[written by Dave Buckner/Coby Dick/Tobin Esperance/Jerry Horton][ produced by Howard Benson]
Scars	Papa Roach	02.2005	-	15[38]	Geffen	[gold-US][written by Tobin Esperance/Jacoby Shaddix][ produced by Howard Benson]
To be loved	Papa Roach	08.2006	171[1]	116[9]	Geffen	[written by Jacoby Shaddix, Tobin Esperance][ produced by Howard Benson]
Forever	Papa Roach	04.2007	-	55[18]	Geffen	[written by Jerry Horton/Jacoby Shaddix/Tobin Esperance/Dave Buckner][ produced by Howard Benson/Papa Roach]
Hollywood Whore	Papa Roach	10.2008	139[3]	-	Geffen	[written by Jacoby Shaddix, Tobin Esperance, Jerry Horton][ produced by Jay Baumgardner, James Michael]
Lifeline	Papa Roach	02.2009	-	81[2]	DGC	[written by Jacoby Shaddix, Tobin Esperance, James Michael][ produced by Jay Baumgardner/Papa Roach/James Michael]

Albumy
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
Infest	Papa Roach	05.2000	9[58]	5[65]	Dreamworks 50 223	[3x-platinium-US][platinum-UK][ produced by Jay Baumgardner]
Lovehatetragedy	Papa Roach	06.2002	4[11]	2[15]	Dreamworks 50381	[gold-US][gold-UK][ Producer - Brendan O'Brien]
Getting Away With Murder	Papa Roach	09.2004	30[5]	17[60]	El Tonal 003142	[platinum][ produced by Howard Benson]
The Paramour Sessions	Papa Roach	09.2006	61[3]	16[30]	Geffen 1706231 [UK]	[ produced by Howard Benson/Papa Roach]
Metamorphosis	Papa Roach	04.2009	42[8]	9[19]	Interscope 2700622 [UK]	[ produced by Jay Baumgardner/Papa Roach]
To Be Loved: The Best Of Papa Roach	Papa Roach	07.2010	-	83[1]	Geffen	[ produced by Jeff Fura]
Time for Annihilation	Papa Roach	09.2010	71[1]	23[3]	Eleven Seven ESM 785 [UK]	[ produced by David Bendeth]
The Connection	Papa Roach	10.2012	37[3]	17[5]	Eleven Seven ESM 662 [UK]	[ produced by James Michael/John Feldman]
F.E.A.R.	Papa Roach	01.2015	13[2]	15[3]	Eleven Seven ESM 1572 [UK]	[ produced by Kane Churko, Kevin Churko]
Crooked Teeth	Papa Roach	06.2017	20[3]	17[5]	Eleven Seven ESM 812 [UK]	[ produced by RAS,Colin Brittain]
Who Do You Trust?	Papa Roach	02.2019	36[1]	73[1]	Eleven Seven ESM 3672 [UK]	[ produced by Nicholas Furlong ,Colin Brittain, Jason Evigan]