Mansun

Mansun Grupa założona została w 1995 r. w Chester (hrabstwo Cheshire) w Wielkiej Brytanii przez Paula Drapera i Dominika Chada. Początkowo działała pod nazwą Manson (od nazwiska Charlesa Mansona, choć panuje opinia, że zaczerpnięta została od tytułu jednej z piosenek The Verve, "A Man Called Sun" ), lecz została zmuszona zmienić ją ze względu na prawa autorskie.
Zespół nigdy nie zdobył takiego statusu jak inne britpopowe grupy lat dziewięćdziesiątych, nie jest tak rozpoznawalny, można by rzec, że wręcz zapomniany. Niemniej jednak to ich debiutowi, "Attack of the Grey Lattern", udało się w 1997 roku zepchnąć ze szczytu brytyjskich list przebojów album grupy Blur.


Mansun został założony w 1995 roku przez Paula Drapera (wokal, gitara), Dominica Chada (gitara), Stove King (bas) i Andie Rathbone (perkusja). Paul Draper napisał swoje pierwsze teksty i wiersze w wieku 13 lat. „Naked Twister” i „She Makes Me Nose Bleed” pochodzą z tamtych czasów. Po porzuceniu szkoły klasztornej i wyrzuceniu ze szkoły artystycznej rozpoczął pracę w firmie graficznej w Chester , gdzie poznał Stove Kinga . W weekendy często odwiedzali pub Fat Cat, w którym pracował Chad. Trzej przyjaciele zostali przyjaciółmi i wkrótce postanowili założyć zespół.

Czwórka pierwotnie miała się nazywać „Gray Lantern”, ponieważ nazwa miała pewne podobieństwo do Pink Floyd i Green Lantern . Wreszcie, po tytule piosenki The Verve, który pojawił się na stronie B singla „All In The Mind” i EP The Verve , jako nazwę zespołu wybrano „A Man Called Sun”. To z kolei zostało skrócone do ostatniego „Mansun”, aby uniknąć ewentualnego konfliktu nazw z zespołem A Man Called Adam .


Jej pierwszy singiel „Take It Easy Chicken”, wydany przez jej własną wytwórnię „Sci-Fi-Hi-Fi-Records”, wszedł w rotację różnych angielskich stacji radiowych. Po kilku singlach i EP-kach debiutancki Attack of The Grey Lantern został wydany w 1997 roku , dzięki czemu wypchnęli „The Great Escape” Blur z czołówki angielskich list przebojów.

Na drugim albumie Six , Mansun przeniósł się z dala od wciąż bardzo brytyjski pop debiutu i zrobił duży krok w kierunku progresywnego rocka . Cały album oparty na koncepcji angielskiego serialu telewizyjnego Dr. Who . Ponadto album składa się z dwóch różnych części, , a piosenki czasami przekraczają 7 minut.

Trzeci album Little Kix obrał zupełnie inny kierunek: tutaj jest mieszanka muzyki pop z wpływami soul . Pomimo kilku przebojowych singli Mansun nie był w stanie powtórzyć sukcesu debiutu z dwoma ostatnimi albumami. Brytyjska scena muzyczna od dawna lubiła inne lub nowe trendy .


W 2002 roku Mansun zaczęła nagrywać swój czwarty album. Jednak przed ostatecznym zakończeniem ogłosili separację. W 2004 r. pośmiertnie wydano box Kleptomania , trzy dotychczasowe płyty CD , które nie zostały jeszcze wydane, utwory ze strony B , dema i nagrania na żywo.

Paul Draper współpracował z różnymi artystami po zakończeniu działalności Mansun . Ze Skin napisał piosenki „Alone In My Room”, „She's On”, „Just Let The Sun” i „Take me On”, które zostały wydane w 2006 roku na jego drugim solowym albumie „Fake Chemical Taste”. Można go również usłyszeć jako gitarzystę w  czterech utworach. W 2006 roku nagrał piosenkę „Exceeder” z holenderskim DJ Masonem . Pracował jako producent dla brytyjskiej piosenkarki Catherine Anne Davies i brytyjskiego zespołu You Animals .Z brytyjskim zespołem The Joy Formidable w 2009 roku ma piosenkę Greyhounds In The Slipsdodano.

Single
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Skin Up Pin Up / Flourella	Mansun	12.1995	91[1]	-	Regal REG 3	[written by Paul Draper][produced by Paul Draper]
One EP: Egg Shaped Fred	Mansun	03.1996	37[4]	-	Parlophone R 6430	[produced by Paul Draper]
Two EP: Take It Easy Chicken	Mansun	06.1996	32[4]	-	Parlophone R 6437	[produced by Paul Draper]
Three EP: Stripper Vicar	Mansun	09.1996	19[7]	-	Parlophone R 6447	[produced by Paul Draper]
Wide open space	Mansun	12.1996	15[7]	-	Parlophone CDR 6458	[written by Paul Draper][produced by Paul Draper]
She Makes My Nose Bleed	Mansun	02.1997	9[6]	-	Parlophone R 6453	[written by Paul Draper][produced by Paul Draper, Mark 'Spike' Stent]
Taxloss	Mansun	05.1997	15[11]	-	Parlophone R 6465	[written by Paul Draper][produced by Paul Draper]
Closed for business	Mansun	10.1997	10[9]	-	Parlophone R 6482	[written by Paul Draper][produced by Paul Draper]
Legacy EP.	Mansun	07.1998	7[10]	-	Parlophone R 6497	[written by Paul Draper,Dominic Chad][produced by Paul Draper]
Being a girl [Part. 1] EP.	Mansun	08.1998	13[11]	-	Parlophone R 6503	[written by Paul Draper][produced by Paul Draper, Mark 'Spike' Stent]
Negative	Mansun	11.1998	27[5]	-	Parlophone R 6508	[written by Paul Draper, Dominic Chad, Stove, Andie Rathbone][produced by Paul Draper, Mark 'Spike' Stent]
Six (EP) / The Church Of The Drive-Thru Elvis / But The Trains Run On Time / Never Again	Mansun	02.1999	16[6]	-	Parlophone R 6511	[written by Paul Draper][produced by Paul Draper, Mark 'Spike' Stent,Arthur Baker]
I can only disappoint U	Mansun	08.2000	8[14]	-	Parlophone R 6544	[written by Paul Draper, Dominic Chad][produced by Hugh Padgham, Michael Hunter ]
Electric man	Mansun	11.2000	23[4]	-	Parlophone R 6550	[written by Paul Draper][produced by Hugh Padgham, Michael Hunter ]
Fool	Mansun	01.2001	28[4]	-	Parlophone R 6553	[written by Paul Draper][produced by Hugh Padgham, Michael Hunter ]
Slipping Away	Mansun	10.2004	55[2]	-	Parlophone R 6650	[written by Paul Draper][produced by Richard Rainey, Paul Draper]

Albumy
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Attack of the lantern	Mansun	02.1997	1[1][62]	-	Parlophone PCS 3787	[platinum-UK][produced by Paul Draper, Ian Caple, Mark Stent]
Six	Mansun	09.1998	6[16]	-	Parlophone 4967232	[gold-UK][produced by Paul Draper, Mark Stent and Mike Hunter]
Little kix	Mansun	08.2000	12[7]	-	Parlophone 5277822	[silver-UK][produced by Hugh Padgham, Michael Hunter]
Kleptomania	Mansun	10.2004	135[1]	-	Parlophone KLEP 01	-
Legacy - The Best Of Mansun	Mansun	09.2006	144[1]	-	Parlophone 3716972	-
Attack Of Grey Lantern	Mansun	06.2018	28[1]	-	Kscope KSCOPE 603	-
Six	Mansun	04.2019	36[1]	-	Kscope KSCOPE 666	-

Manhattans

Grupa założona w 1962 r. w Jersey City w stanie New Jersey, 15 kilometrów od nowojorskiego Manhattanu. Największe sukcesy odnosiła w latach 70.
Pierwszymi członkami zespołu byli: wokalista prowadzący George Smith, śpiewający basem Winfred "Blue" Lovett (ur. 16.11.1943 r.), tenor Edward Bivins (ur. 15.01.1942 r.), tenor Kenneth Kelley (ur. 9.01.1943 r.) oraz baryton Richard Taylor.

Specjalizując się w nastrojowych balladach, grupa nagrywała początkowo dla wytwórni Carnival w Newark. Począwszy od pochodzącego z 1965 r. utworu "I Wanna Be (Your Everything)" osiem zarejestrowanych dla niej singli trafiło na amerykańską listę przebojów rhythm 'n 'bluesowych.

W 1969 r. Manhattans przenieśli się do wytwórni Deluxe Records, dla której w 1972 r. nagrali swój pierwszy przebój z Top 10 zestawień rhythm'n'bluesowych, "One Life To Live". W 1971 r. zmarł Smith, a zastąpił go Gerald Alston (ur. 8.11.1942 r.). W 1973 r. Manhattans przeszli pod skrzydła wytwórni Columbia, gdzie ich bardzo słodki soulowy styl zaowocował całą serią przebojów z Top 10 zestawień rhythm'n'bluesowych.

Znalazły się wśród nich m.in. "Kiss And Say Goodbye" (w 1976 r. także numer l na liście muzyki pop) i "Shining Star" (w 1980 r. numer 4 na liście rhythm'n'bluesowej i numer 5 w kategorii pop). W 1983 r. na 4. miejsce zestawień trafiła kompozycja "Crazy", lecz od tego momentu popularność Manhattans zaczęła słabnąć mimo dalszych nagrań rejestrowanych dla Columbii.
W 1977 r. zespół opuścił Taylor (rok później zmarł). Jego koledzy nie zaangażowali nikogo na jego miejsce.

Single
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
I wanna be [Your everything]/What's it gonna be	Manhattans	01.1965	-	68[8]	Carnival 507	[written by Winfred "Blue" Lovett][produced by Joe Evans, Bob McGhee][12[10].R&B Chart]
Searchin' for my baby/I'm the one that love forgot	Manhattans	06.1965	-	135[1] side B:135[1]	Carnival 509	[written by Winfred "Blue" Lovett][produced by Joe Evans][20[5].R&B Chart]
Follow your heart/The Boston monkey	Manhattans	01.1966	-	92[2]	Carnival 512	[written by Edward "Sonny" Bivins][produced by Joe Evans][20[5].R&B Chart]
Baby i need you/Teach me [The "Philly" dog]	Manhattans	03.1966	-	96[2]	Carnival 514	[written by E. Binis, J. Evans][produced by Joe Evans][22[7].R&B Chart]
Can I	Manhattans	08.1966	-	-	Carnival 517	[written by G. Smith, J. Evans][produced by Joe Evans][23[7].R&B Chart]
I bet' cha [Couldn' t love me]/Sweet little girl	Manhattans	11.1966	-	128[4]	Carnival 522	[written by W. Lovett, G. Gaskins][produced by Joe Evans][23[8].R&B; Chart]
When we' re made as one/Baby I'm Sorry	Manhattans	07.1967	-	-	Carnival 529	[written by G. Smith, J. Evans][produced by Joe Evans][31[6].R&B; Chart]
I call it love/Manhattan stomp	Manhattans	12.1967	-	96[3]	Carnival 533	[written by Edward "Sonny" Bivins][produced by Joe Evans][24[9].R&B; Chart]
It' s gonna take a lot to bring me back/ Give Him Up	Manhattans	01.1970	-	-	DeLuxe 115	[written by R. Poindexter, D. Holland][produced by George Kerr][36[5].R&B; Chart]
If my heart could speak/Loneliness	Manhattans	06.1970	-	98[1]	Deluxe 122	[written by Kenneth Kelley][produced by Buddy Scott][30[6].R&B; Chart]
From Atlanta to goodbye/Fantastic journey	Manhattans	10.1970	-	113[1]	DeLuxe 129	[written by Richard Ehlert, Leon Carr][produced by Buddy Scott][48[2].R&B; Chart]
A million to one/Cry if you wanna cry	Manhattans	01.1972	-	114[3]	DeLuxe 137	[A:written by T. Randazzo, V. Pike][B:written by Bert Keyes, Myrna March][produced by M. March, B. Keyes][A:47[6].R&B; Chart][B:48[3].R&B; Chart]
One life to live/It's the only way	Manhattans	09.1972	-	102[6]	DeLuxe 139	[written by W. Lovett][produced by H. Neely, B. Riley, B. Smith][3[18].R&B; Chart]
Back up/Fever	Manhattans	01.1973	-	107[3]	Deluxe 144	[written by Kenneth Kelly][produced by H. Neely, B. Riley, B. Smith][19[8].R&B; Chart]
There' s no me without you/I'm not a run around	Manhattans	06.1973	-	43[11]	Columbia 45838	[written by E. Bivins][produced by Bobby Martin, The Manhattans][3[14].R&B; Chart]
Do you ever/If My Heart Could Speak	Manhattans	08.1973	-	-	Deluxe 152	[written by Myrna March][produced by Burt Keys, Myrna March][40[11].R&B; Chart]
You' d better believe it/Soul train	Manhattans	09.1973	-	77[8]	Columbia 45927	[written by J. Fowlkes, R. Genger][produced by Manhattans Productions Inc., Bobby Martin][18[11].R&B; Chart]
Wish that you were mine/It's So Hard Loving You	Manhattans	12.1973	-	-	Columbia 45971	[written by W. Lovett][produced by Manhattans Productions Inc., Bobby Martin][19[16].R&B; Chart]
Summertime in the city/The Other Side Of Me	Manhattans	07.1974	-	-	Columbia 46081	[written by W. Blue Lovett][produced by Manhattans Productions Inc., Bobby Martin][45[10].R&B; Chart]
Don' t take your love from me/The day The Robin sang to me	Manhattans	01.1975	-	37[10]	Columbia 10045	[written by A. Felder, B. Sigler, R. Kersey][produced by Manhattans Productions Inc., Bobby Martin][7[19].R&B; Chart]
Hurt/Nursery cryme	Manhattans	05.1975	4[11][10.76]	97[2]	Columbia 10140	[written by Al Jacobs/Jimmy Crane][produced by Manhattans Productions Inc., Bobby Martin][10[13].R&B; Chart][#8 r&b; hit for Roy Hamilton in 1955]
Kiss and say goodbye/Wonderful world of love	Manhattans	04.1976	4[10]	1[2][26]	Columbia 10310	[platinium-US][written by Winifred Lovett][produced by Manhattans Productions Inc., Bobby Martin][1[1][26].R&B; Chart]
I kinda miss you/Gypsy man	Manhattans	10.1976	-	46[8]	Columbia 10430	[written by Winifred Lovett][produced by Bobby Martin][7[18].R&B; Chart]
It feels so good to be loved so bad/Up on the street [Where I live]	Manhattans	03.1977	-	66[18]	Columbia 10495	[written by T. Randazzo, V. Pike, R. Joyce][produced by The Manhattans Co, Bobby Martin][6[19].R&B; Chart]
It's you/Mind Your Business	Manhattans	04.1977	43[3]	-	CBS 5093 [UK]	[written by W. Lovett][produced by The Manhattans Co, Bobby Martin]
We never danced to a love song/Let's start it all over again	Manhattans	10.1977	-	93[2]	Columbia 10586	[written by G. Alston, E. Bivins][produced by The Manhattans Co, Bobby Martin][10[18].R&B; Chart]
Am i losing you/Movin'	Manhattans	01.1978	-	101[9]	Columbia 10674	[written by A. Fields, B. Morr, D. Stender][produced by The Manhattans Co, Bobby Martin][6[17].R&B; Chart]
Everybody has a dream/Happiness	Manhattans	07.1978	-	-	Columbia 10766	[written by B. Joel][produced by The Manhattans Co, Bobby Martin][65[9].R&B; Chart]
Here comes the hurt again/Don't Say Goodbye	Manhattans	03.1979	-	-	Columbia 10921	[written by F. Johnson][produced by Jack Faith][29[13].R&B; Chart]
The way we were / Memories-New York City	Manhattans	07.1979	-	-	Columbia 11024	[written by M. Hamlisch, A. Bergman, M. Bergman, J. Bowen][produced by Scorpicorn Music Inc.][33[12].R&B; Chart]
Shining star/I'll never run away from love again	Manhattans	04.1980	45[4]	5[25]	Columbia 11222	[platinium-US][written by L. Graham, P. Richmond][produced by Leo Graham][4[24].R&B; Chart]
Girl of my dream/The Closer You Are	Manhattans	07.1980	-	-	Columbia 11321	[written by L. Graham, J. Mack][produced by Leo Graham][30[12].R&B; Chart]
I' ll never find [Find another like you]/Randez-vous	Manhattans	11.1980	-	109[1]	Columbia 11398	[written by L. Graham, P. Richmond][produced by Leo Graham, James Mack][12[18].R&B; Chart]
Just one moment away/When I Leave Tomorrow	Manhattans	07.1981	-	-	Columbia 02191	[written by L. Graham, P. Richmond][produced by Leo Graham][19[13].R&B; Chart]
Let your love come down/ I Wanta Thank You	Manhattans	11.1981	-	-	Columbia 02548	[written by L. Graham, P. Richmond][produced by Leo Graham][77[4].R&B; Chart]
Honey, honey/I Wanta Thank You	Manhattans	01.1982	-	-	Columbia 02666	[written by E. K. King Jr.][produced by Leo Graham][25[15].R&B; Chart]
Crazy/Love is gonna find you	Manhattans	07.1983	63[2]	72[6]	Columbia 03939	[written by J. V. Anderson, S. Williams, S. Horton][produced by John Anderson, Steve Williams][4[16].R&B; Chart]
Forever by your side/Locked Up In Your Love	Manhattans	10.1983	-	-	Columbia 04110	[written by Marc Blatte, Larry Gottlieb][produced by Marc Blatte, Larry Gottlieb][30[11].R&B; Chart]
You send me/You're gonna love being loved by me	Manhattans	03.1985	-	81[5]	Columbia 04754	[written by S. Cooke][produced by Morrie Brown][20[14].R&B; Chart]
Don' t say no/Dreamin'	Manhattans	06.1985	-	60.R&B; Billboard Chart	Columbia 04930	[written by R. Scher, L. Golden][produced by Morrie Brown, Richard Scher, Lottie Golden][60[8].R&B; Chart]
Where did we go wrong/Maybe Tomorrow	Manhattans with Regine Belle	11.1986	-	-	Columbia 06376	[written by K. Bloxson A/k/a Sasha][produced by Bobby Womack][42[13].R&B; Chart]
All i need/Mr. D.J.	Manhattans	03.1987	-	-	Columbia 07010	[written by G. Alston, B. Morr][produced by Khalis Bayyan (Ronald Bell)][41[9].R&B; Chart]
Sweet talk	Manhattans	05.1989	-	-	Valley Vue 75 723	[67[7].R&B; Chart]
Why you wanna love me like that	Manhattans	10.1989	-	-	Valley Vue 75749	[62[9].R&B; Chart]
I won' t stop	Manhattans	03.1990	-	-	Valley Vue 75 330	[79[5].R&B; Chart]

Albumy
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
There' s no me without you	Manhattans	08.1973	-	150[8]	Columbia 32 444	[produced by The Manhattans Productions, Inc., Bobby Martin]
That' s how much i love you	Manhattans	03.1975	-	160[4]	Columbia 33 064	[produced by The Manhattans Productions, Inc., Bobby Martin]
The Manhattans	Manhattans	05.1976	37[3]	16[27]	Columbia 33 820	[gold-US][produced by Manhattans Productions, Inc., Bobby Martin, Bert deCoteaux]
It feels so good	Manhattans	02.1977	-	68[20]	Columbia 34 450	[gold-US][produced by Bobby Martin ]
There' s no good in goodbye	Manhattans	03.1978	-	78[12]	Columbia 35 252	[produced by Bobby Martin, The Manhattans]
Love talk	Manhattans	04.1979	-	141[7]	Columbia 35 693	[produced by Bert deCoteaux, The Manhattans, Scorpicorn Music, Inc., Jack Faith]
After midnight	Manhattans	04.1980	-	24[26]	Columbia 36 411	[gold-US][produced by Leo Graham, Dennis Lambert, Brian Potter, Bert deCoteaux, Norman Harris, Manhattan Productions, Inc., Scorpicorn Music, Inc.]
Manhattans Greatest Hits	Manhattans	12.1980	-	87[10]	Columbia 36 861
Black tie	Manhattans	08.1981	-	86[10]	Columbia 37 156	[produced by Leo Graham]
Forever be your side	Manhattans	08.1983	-	104[8]	Columbia 38 600	[produced by George Tobin Productions Inc, Leo Graham Enterprises, Mighty M. Productions Ltd.]
Too hot to stop it	Manhattans	04.1985	-	171[6]	Columbia 39 277

Plan B

Benjamin Paul Ballance-Drew znany także jako Plan B lub Ben Drew, to brytyjski raper, autor tekstów, aktor i reżyser filmowy.

 

Urodzony w 1983 roku artysta debiutował  hip-hopowym albumem “Who Needs Actions When You Got Words”. Wydawnictwo ukazało się w 2006 roku i przyniosło muzykowi sporą popularność. Mimo uznania, następne działania artystyczne Benjamina skupiły się na sztuce filmowej. Również z sukcesami wystąpił w filmach: „Adulthood” (2008), „Harry Brown” (2009) i „4.3.2.1” (2010).
Nie zaprzestał jednak działalności muzycznej. Przygotował kilka utworów do filmów w których grał, gościł także na singlu “Pieces” duetu Chase & Status.

W 2010 roku pod szyldem Plan B ukazał się drugi album. Tym razem artysta przygotował muzykę bliższą klimatom soul. „The Defamation of Strickland Banks” jest koncept albumem opowiadającym historię muzyka, który osiągnąwszy sławę i popularność, niesłusznie oskarżony o gwałt, trafia do więzienia. Na podstawie albumu Benjamin zamierza przygotować musical.

16 czerwca 2012 ukaże się Ill Manors - trzeci studyjny album Plan B, będący jednocześnie soundtrackiem do wyreżyserowanego przez niego filmu o tym samym tytule. 

Single
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Mama (Loves a Crackhead)	Plan B	07.2006	41[3]	-	679 Recordings 679L135CD	[written by Ben Drew, Daryl Hall, John Oates, Sara Allen][produced by Plan B, Jonathan Quarmby, Kevin Bacon]
Pieces/Eastern Jam	Chase & Status featuring Plan B	10.2008	70[2]	-	Ram RAMM 73CD	[written by Will Kennard,Saul Milton,Ben Drew][produced by Chase & Status]
End Credits	Chase & Status featuring Plan B	11.2009	9[36]	-	Vertigo 2723595	[platinum-UK][written by Will Kennard,Saul Milton,Ben Drew][produced by Chase & Status,Plan B]
Stay Too Long/Spend My Money	Plan B	01.2010	9[23]	-	679 Recordings/Atlantic 679L171CD	[silver-UK][written by Ben Drew][produced by Paul Epworth]
She Said	Plan B	04.2010	3[43]	-	679 Recordings/Atlantic 679L172CD	[platinum-UK][written by Ben Drew][produced by Ben Drew ,David McEwan ,Eric Appapoulay]
Prayin	Plan B	07.2010	16[14]	-	679 Recordings CATCO 163709160	[silver-UK][written by Ben Drew][produced by Paul Epworth]
The Recluse	Plan B	10.2010	35[4]	-	Atlantic 679L176CD	[written by Ben Drew][produced by Ben Drew, Eric Appapoulay]
Love Goes Down	Plan B	12.2010	62[2]	-	679 Recordings/Atlantic CATCO 171282745	[written by Ben Drew][produced by Ben Drew, David McEwan, Eric Appapoulay]
Hard Times	Plan B featuring Elton John and Paloma Faith	05.2011	147[2]	-	679 Recordings/Atlantic	[written by Ben Drew][produced by Ben Drew, David McEwan, Eric Appapoulay]
She Said Prayin	Plan B	02.2011	72[1]	-	679 Recordings/Atlantic GB3CJ 1100005	-
Ill Manors	Plan B	04.2012	6[16]	-	679 Recordings/Atlantic GBFFS 1200001	[silver-UK][written by Ben Drew, Al Shuckburgh ,Vincent von Schlippenbach, David Conen, Pierre Baigorry ,Dmitri Shostakovich][produced by Al Shux, Plan B]
Lost My Way	Plan B	08.2012	121[1]	-	679 Recordings/Atlantic	[written by Ben Drew,Al Shuckburgh][produced by Al Shux, Plan B]
Deepest Shame	Plan B	09.2012	27[4]	-	679 Recordings/Atlantic GBFFS 1200092	[written by Ben Drew,Al Shuckburgh][produced by Al Shux ,Plan B, Eric Appapoulay]
Playing with Fire	Plan B featuring Labrinth	12.2012	78[1]	-	679 Recordings GBFFS 1200090	[written by Ben Drew,Timothy McKenzie][produced by Ben Drew, Labrinth]
Heartbeat	Plan B	11.2017	100[1]	-	Atlantic GBFFS 1700038	-

Albumy
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Who Needs Actions When You Got Words	Plan B	07.2006	30[4]	-	679 Recordings 5101149792	[gold-UK][produced by Plan B, Fraser T Smith, Paul Epworth, Eliot James, Sam Williams, The Nextmen, The Earlies, Jonathan Quarmby, Kevin Bacon, ALX]
The Defamation of Strickland Banks	Plan B	04.2010	1[2][126]	-	679 Recordings/Atlantic 5186584712	[4x-platinum-UK][produced by Ben Drew, SMV, Paul Epworth]
Ill Manors	Plan B	08.2012	1[1][32]	-	679 Recordings/Atlantic 5310522172	[gold-UK][produced by Plan B, Al Shux, Eric Appapoulay, David McEwan, 16bit, Labrinth, Saul Milton]
Heaven Before All Hell Breaks Loose	Plan B	05.2018	5[3]	-	679 Recordings 0190295716813	[produced by Ben Drew]

Pineapple Thief

Brytyjska grupa grająca rocka progresywnego i alternatywnego. Obecnie występują w składzie-Bruce Soord (wokal, gitara, klawisze), Jon Sykes (bas), Keith Harrison (perkusja) oraz Steve Kitch (klawisze).

 

Formacja powstała w 1999 roku z inicjatywy Bruce’a Soorda (wcześniej Vulgar Unicorn). Początkowo była jedynie studyjnym projektem, z czasem stała się regularnym zespołem. Swoją nazwę zawdzięcza amerykańskiemu filmowi „Eve’s Bayou”, w którym znalazła się scena kradzieży ananasa przez młodą dziewczynę (w oryginale sekwencja nosiła tytuł „Pineapple Thief”). Według Soorda, sugestywność sceny, świetnie oddawała jego pomysł na muzykę.
Niedługo potem, w niezależnej wytwórni Cyclops Records, wydał swój debiutancki longplay „Abducting the Unicorn”. Nie sprzedawał się zbyt dobrze, co było tym dziwniejsze, że spotkał się z dość dobrym przyjęciem zarówno ze strony krytyków, jak i zwykłych słuchaczy. Nie zrażony brakiem komercyjnego sukcesu, ponownie wszedł do studia i w 2001 roku światło dzienne ujrzała płyta „137”, a dwa lata później krążek „Variations on a Dream”. Mimo, że wciąż ukazywały się nakładem małej wytwórni - wypróbowane grono wiernych słuchaczy zadbało tym razem o sprzedaż płyty na właściwym poziomie. W tym czasie ukształtował się skład grupy - Jon Sykes (bas), Wayne Higgins (gitary), Matt O'Leary (klawisze) oraz Keith Harrison (perkusja).

W 2005 roku swoją premierę miała płyta „10 Stories Down”, a rok później - „Little Man”. W tym samym czasie doszło do przetasowań w składzie- skład opuścił klawiszowiec Matt O’Leary, a jego miejsce zajął Steve Kitch.

W 2007 roku z formacją skontaktował się Steven Wilson z Porcupine Tree, który zachwycony ostatnim krążkiem muzyków -uznał, że to najlepszy moment, by zmienili obecną wytwórnię na większą, bowiem w dotychczasowej osiągnęli już wszystko, co mogli i ta sytuacja będzie ich tylko ograniczać. By wywiązać się do końca ze swoich zobowiązań wobec Cyclops - niedługo potem ukazała się płyta „What We Have Sown”, a grupa w spokoju weszła do studia, tym razem już nowego wydawcy - Kscope (miała u siebie między innymi Stevena Wilsona, Anathemę oraz Lunatic Soul). Kontrakt zawarto pod koniec roku.

W marcu następnego roku z formacją pożegnał się Wayne Higgins. Jednak na zakontraktowanych występach wciąż wspierał pozostałych muzyków i grano w pełnym składzie. Dwa miesiące później ukazał się album „Tightly Unwound”, który osiągnął bardzo duży sukces komercyjny. Krążek świetnie się sprzedawał, nie tylko w Europie, lecz także w Stanach Zjednoczonych. Recenzje wskazywały z jednej strony - podobieństwo brzmieniowe płyty do muzyki między innymi Pink Floyd, Radiohead i Sigur Rós. Z drugiej jednak słychać było, że grupa wyszła poza te ramy, tworząc swój unikalny świat.

Pod koniec maja 2010 roku odbyła się premiera ich najnowszej płyty „Someone Here Is Missing”, na której znalazło się, w wersji podstawowej, dziewięć premierowych kompozycji, w wersji rozszerzonej wzbogacono krążek dwoma bonusami. W ramach ciekawostki warto dodać, iż okładkę dla krążka przygotował nadworny współpracownik Pink Floyd, Storm Thorgerson.
Obecnie grupa należy do najlepiej sprzedających się artystów, jakich wydaje Cyclops. Regularnie koncertują - na Wyspach Brytyjskich, Europie kontynentalnej oraz pojawiają się na festiwalach w Ameryce Północnej.

Albumy
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Magnolia	Pineapple Thief	09.2014	55[1]	-	Kscope KSCOPE 283	[produced by Dan Osborne]
Your Wilderness	Pineapple Thief	08.2016	54[1]	-	Kscope KSCOPE 354	[produced by Bruce Soord]
Dissolution	Pineapple Thief	09.2018	36[1]	-	Kscope KSCOPE 613	[produced by The Pineapple Thief]

Mauro Picotto

Włoski DJ Mauro Picotto znany jest z takich hitów jak "Iguana", "Komodo", "Pulsar". Jest także producentem muzycznym (m.in. współpracował z Mario Piu) oraz twórcą Meganite - muzycznych nocy, które odbywają się na całym świecie (Europa, Azja, Ameryka) i gromadzą setki tysięcy fanów muzyki klubowej i techno.

Mauro urodził się w Cavour, niedaleko Turynu. Po wygranej w konkursie talentów w lokalnej telewizji spotkał Daniela Devoli, który promował wówczas swój singiel "Ride On Time". Dzięki temu Picotto postanowił na poważnie zająć się muzyką. Jego pierwszy singiel "We Gonna Get" szybko stał się popularny w całej Europie.
W roku 2001 ukazał się krążek Mauro Picotto "The Album." W kolejnych latach Picotto pracował przy remiksach utworów takich artystów jak: Freddie Mercury, Pet Shop Boys, Jimmy Somerville i U2, zmienił także styl grania, zwracając się bardziej ku muzyce techno.
W roku 2004 zainicjował Meganite na Ibizie, która szybko stała się jednym z największych wydarzeń muzycznych na świecie. Dwa lata później wydał kolejny album - "Superclub".

DJ jest laureatem wielu nagród, m.in. German Dance Awards w kategorii Best Radio Hit, 2FM Irish Dance Music Awards w kategorii Best International DJ oraz M8 DJ Awards 2006 w kategorii Best DJ Techno.

Single
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Lizard (Gonna Get You)	Mauro Picotto	06.1999	27[3]	-	VC Recordings VCRD 50	[written by A. Remondini, G. Bortolotti, M. Picotto, R. Ferri][produced by Mauro Picotto]
Iguana	Mauro Picotto	10.1999	87[3]	-	Nukleuz NUKP 0172	[written by A. Remondini, G. Bortolotti, M. Picotto, R. Ferri][produced by Mauro Picotto]
Lizard (remix)	Mauro Picotto	11.1999	33[2]	-	VC Recordings VCRD 57	[written by A. Remondini, G. Bortolotti, M. Picotto, R. Ferri][produced by Mauro Picotto]
Pulsar	Mauro Picotto	01.2000	85[2]	-	Nukleuz NUKP 0162	[written by G. Bortolotti, M. Picotto, R. Ferri][produced by Mauro Picotto]
Arabian Pleasure with Mario Più	Mauro Picotto	02.2000	90[1]	-	Nukleuz NUKP 0194	-
Pegasus	Mauro Picotto	06.2000	92[1]	-	Nukleuz NUKP 0230	[written by A. Remondini, G. Bortolotti, M. Picotto, R. Ferri][produced by Mauro Picotto]
Iguana	Mauro Picotto	07.2000	33[3]	-	VC Recordings VCRD 68	[written by A. Remondini, M Piperno, M. Picotto, R. Ferri][produced by Mauro Picotto]
Komodo	Mauro Picotto	09.2000	80[2]	-	Nukleuz NUKP 0247	[written by A. Remondini, G. Bortolotti, M. Picotto, R. Ferri][produced by Mauro Picotto]
Baguette/Ultimahora Ibiza	Mauro Picotto	12.2000	85[2]	-	BXR BXRP 0296	[written by M. Picotto, R. Ferri][produced by Mauro Picotto]
Komodo (Save a Soul)	Mauro Picotto	01.2001	13[5]	-	VC Recordings VCRD 85	[written by A. Remondini, G. Bortolotti, M. Picotto, R. Ferri][produced by Mauro Picotto]
Bug	Mauro Picotto	04.2001	96[1]	-	BXR BXRP 0303	[written by A. Remondini, M. Picotto, R. Ferri][produced by Mauro Picotto]
Like This Like That	Mauro Picotto	08.2001	21[4]	-	VC Recordings VCRD 92	[written by A. Remondini, M. Picotto][produced by Mauro Picotto]
Verdi	Mauro Picotto	08.2001	74[3]	-	BXR BXRP 0318	[written by M. Picotto, R. Ferri][produced by Mauro Picotto]
Pulsar 2002	Mauro Picotto	03.2002	35[3]	-	BXR BXRC 0162	[written by G. Bortolotti, M. Picotto, R. Ferri][produced by Mauro Picotto]
Back to Cali	Mauro Picotto	08.2002	42[3]	-	BXR BXRC 0433	[written by A. Remondini, M. Picotto, R. Ferri][produced by Gianfranco Bortolotti, Mauro Picotto]
Alchemist EP	Mauro Picotto	08.2003	95[1]	-	Primate Recordings PRMT 077	-
Lizard	Mauro Picotto	09.2005	94[1]	-	Nebula NEBT 074	-

Kellie Pickler

Prawdziwe nazwisko Kellie Dawn Pickler. Amerykańska gwiazda muzyki country i telewizji. Wystąpiła w tamtejszej edycji Idola. Zdobywczyni trzech statuetek CMT Music Awards. Współpracowała między innymi z Catherine Britt, Taylor Swift oraz Carrie Underwood.

 

Urodziła się 28 czerwca 1986 roku w Karolinie Północnej. Ma trójkę rodzeństwa. Kiedy miała dwa latka - została porzucona przez swoją matkę. W tym samym czasie ojciec dziewczynki trafił do więzienia, przez co Kellie znalazła się w domu dziecka. W wieku dwunastu lat z powrotem wróciła do rodziców. Po tym, jak matka umarła na raka płuc, Kellie rozpoczęła podróże po świecie wraz ze swoim ojcem. Ukończyła Stanową Szkołę Wyższą w New London, gdzie była cheerleaderką. W wolnych chwilach pracowała jako kelnerka w barze szybkiej obsługi. W 2004 roku zdobyła tytuł Miss Kalifornii.
W wieku dziewiętnastu lat wzięła udział w amerykańskiej edycji Idola. Zaśpiewała w nim piosenkę Kelly Clarkson „Since U Been Gone” oraz utwór „A Broken Wing” Martiny McBride. Jeden z jurorów programu przyrównał talent wokalistki do Carrie Underwood - laureatki poprzedniej edycji programu. Występ ten otworzył Pickler drzwi do kariery, bowiem niedługo potem Kellie pojawiła się w telewizyjnym show z piosenką „Walkin' After Midnight”. W 2006 roku powróciła do rodzinnego miasteczka Albemarle, gdzie otrzymała od władz symboliczne Klucze do Miasta.
W tym samym roku rozpoczęła pracę nad swoją pierwszą solową płytą we współpracy z wytwórnią 19 Recordings/BNA Records.

W październiku 2006 roku ukazał się jej debiutancki album „Small Town Girl”. Krążek od razu znalazł się na liście Top Country Albums, a jego sprzedaż wyniosła prawie 80 000 egzemplarzy uzyskując tym samym status złotej płyty. Wszystko to wokalistka zawdzięcza współpracy ze znakomitymi autorami piosenek, miedzy innymi Aimee Mayo, czy specjalizującą się w stylu country Karyn Rochelle. Po wielkim sukcesie krążka, Kellie wydała singla „I Wonder”, na którym opisuje swoje burzliwe relacje z matką.

Sukces muzyczny Kellie przypieczętowała nominacja do Academy of Country Music dla Najlepszego Kobiecego Wokalu.

Kariera amerykańskiej wokalistki rozwijała się w szybkim tempie i już w 2008 roku Kellie doczekała się kolejnego albumu - „Kellie Pickler”. Krążek szybko znalazł się na popularnej w Stanach liście Bilboard 200. Gościnnie na płycie wystąpiła jej koleżanka z Idola - Katharine McPhee. Rok później artystka rozpoczęła współpracę z amerykańską gwiazdą muzyki pop - Taylor Swift, będąc supportem podczas jej koncertów. Na swoim koncie ma także współpracę z Bradem Paisley'em.

W roku 2008 Kellie Pickler przyłączyła się do ruchu promującego wegetarianizm. Współpracuje z organizacją PETA zrzeszającą tego typu osoby. Ponadto, w ramach wolontariatu odwiedza chore dzieci w stanowym szpitalu. Po tragicznym przejściu huraganu Katrina przez Nowy Orlean, wokalistka włączyła się w pomoc poszkodowanym.

Single
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
Red High Heels	Kellie Pickler	02.2007	-	64[11]	BNA 02040	[gold-US][written by Kellie Pickler,Chris Lindsey,Aimee Mayo,Karyn Rochelle][produced by Blake Chancey][15[20].Country Chart]
I Wonder	Kellie Pickler	08.2007	-	75[10]	BNA 05258	[written by Kellie Pickler,Chris Lindsey,Aimee Mayo,Karyn Rochelle][produced by Blake Chancey][14[27].Country Chart]
Things That Never Cross a Man's Mind	Kellie Pickler	04.2008	-	96[1]	BNA 15847	[written by Tim Johnson,Don Poythress,Wynn Varble][produced by Blake Chancey][16[29].Country Chart]
Don't You Know You're Beautiful	Kellie Pickler	10.2008	-	103[7]	19 Recordings 32641	[written by Chris Lindsey,Aimee Mayo,Karyn Rochelle][produced by Chris Lindsey][21[22].Country Chart]
Best Days of Your Life	Kellie Pickler	07.2009	-	46[20]	19 Recordings 42400	[platinum-US][written by Kellie Pickler, Taylor Swift][produced by Chris Lindsey][9[38].Country Chart]
Didn't You Know How Much I Loved You	Kellie Pickler	03.2010	-	97[2]	19 Recordings 56734	[written by Chris Lindsey,Aimee Mayo,Troy Verges][produced by Chris Lindsey][14[27].Country Chart]
Makin' Me Fall in Love Again	Kellie Pickler	07.2010	-	-	19 Recordings 68632	[written by Karyn Rochelle,James T. Slater,Shane Stevens][produced by Chris Lindsey][30[18].Country Chart]
Tough	Kellie Pickler	07.2011	-	119[1]	19 Recordings 92787	[written by Leslie Satcher][produced by Frank Liddell,Luke Wooten][30[19].Country Chart]
100 Proof	Kellie Pickler	09.2012	-	-	19 Recordings 99911	[written by Leslie Satcher,James T. Slater][produced by Frank Liddell,Luke Wooten][50[5].Country Chart]
Little Bit Gypsy	Kellie Pickler	11.2013	-	-	Black River Entertainment	[written by Kyle Jacobs, Tammi Lynn Kidd, Fred Wilhelm][produced by Frank Liddell,Luke Wooten][49[1].Country Chart]
Santa Baby	Kellie Pickler	01.2008	-	-	19 Recordings 92787	[written by Joan Javits Philip Springer Tony Springer][33[6].Country Chart]

Albumy
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
Small Town Girl	Kellie Pickler	11.2006	-	9[54]	BNA/19 Recordings 01797	[gold-UK][produced by Blake Chancey]
Kellie Pickler	Kellie Pickler	10.2008	-	9[48]	BNA/19 Recordings 22811	[produced by Chris Lindsey]
100 Proof	Kellie Pickler	02.2012	-	7[5]	BNA/19 Recordings 91587	[produced by Frank Liddell,Luke Wooten]
The Woman I Am	Kellie Pickler	11.2013	-	19[3]	Black River Entertainment 2013	[produced by Frank Liddell,Luke Wooten]

Philip George

Philip George (ur. Philip George Woodhead 13 czerwca 1993 r.) To angielski DJ i producent muzyczny z Nottingham . Najbardziej znany jest z singla „ Wish You Were Mine ” z 2014 roku , który osiągnął najwyższe miejsce na 2 miejscu brytyjskiej listy singli . Drugi singiel z udziałem Antona Powersa zatytułowany „ Alone No More ” został wydany 2 października 2015 r. Piosenka znalazła się na listach przebojów pod numerem 4, stając się drugim najlepszym singlem George'a w Wielkiej Brytanii.
W każdy czwartek miał swój program w KISS FM od 12 rano do 1 w nocy, prezentując głównie mieszane rytmy house . Program zakończył się w 2018 roku. 

Philip George po raz pierwszy wydał muzykę w 2010 roku pod pseudonimem Woody. Te utwory pojawiły się po raz pierwszy w holenderskiej wytwórni Liquicity . 

 28 grudnia 2014 r. George wydał swój debiutancki singiel „ Wish You Were Mine ”. Piosenka zawiera próbkę utworu Stevie Wondera z 1969 roku „ My Cherie Amour ”. W dniu 4 stycznia 2015 r. piosenka weszła na brytyjską listę przebojów pod numerem dwa, za utrzymaną na pierwszym miejscu  „ Uptown Funk ” Marka Ronsona i Bruno Marsa .  Jego drugi singiel „Alone No More” został wydany 2 października 2015 r. Piosenka stała się jego drugim  singlem w Top5 w Wielkiej Brytanii, debiutując na czwartym miejscu.
 
Młody brytyjczyk został odkryty na Soundcloud, gdzie zdobył uznanie ponad milionowej rzeszy miłosników muzyki klubowej. DJ piosenkę „Wish You Were Mine” nagrał już w 2013 roku, ale na jej wydanie zdecydował się rok później po podpisaniu kontraktu płytowego z wytwórnią. Fani dość długo oczekiwali na teledysk do utworu, ale w pierwszy dzień świąt Bożego Narodzenia klip wreszcie miał swoją premierę.

Single
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Wish You Were Mine	Philip George	01.2015	2[29]	-	3Beat/AATV GBSXS 1400238	[platinum-UK][written by Stevie Wonder, Sylvia Moy, Henry Cosby][produced by Philip George]
Alone No More	Philip George with Anton Powers	10.2015	4[18]	-	3Beat GBSX S1500107	[gold-UK][written by Steven Dubin,Andrea Martin,Ivan Matias][produced by Philip George]

Manfred Mann

Podczas brytyjskiego beatowego boomu zapoczątkowanego przez Beatlesów w pierwszej połowie lat sześćdziesiątych kilka zespołów rhythm'n'bluesowych próbowało z różnym powodzeniem popłynąć na fali. Spośród nich największy komercyjny sukces odniosła grupa Manfred Mann (z nazwą zaczerpniętą wprost od nazwiska lidera).

Założycielami formacji występującej najpierw jako Mann-Hugg Blues Brothers byli Manfred Mann (właśc. Michael Lubowitz, ur. 21.10. 1940 r. w Johannesburgu, Południowa Afryka, instrumenty klawiszowe) oraz Mike Hugg (ur. 11.08.1942 r. w Andover w hrabstwie Hampshire, Anglia, perkusja, wibrafon). Nazwę Manfred Mann przyjęli wkrótce po przyłączeniu się Paula Jonesa (właśc. Paul Pond, ur. 24.02.1942 r. w Portsmouth w hrabstwie Hampshire. Anglia; harmonijka ustna, śpiew). Skład grupy uzupełnili Mike Vickces (ur. 18.04.1941 r. w Southampton w hrabstwie Hampshire, Anglia; flet, gitara, saksofon) i Tom McGuinness (ur. 2.12.1941 r. w Londynie, Anglia; bas), który zastąpił występującego przelotnie Dave'a Richmonda.

Zespół podpisał kontrakt z poszukującą gwałtownie młodych talentów wytwórnią HMV i po niepowodzeniu instrumentalnego singla zwrócił na siebie uwagę chwytliwym tematem "Cock-A-Hoop". Charakterystyczne oparte na wyeksponowanej harmonijce ustnej Jonesa brzmienie grupy szybko wypromowało ją do czołówki brytyjskiej. Dwa z wczesnych singli zespołu wykorzystano jako sygnał pionierskiego, lansującego muzykę beatową radiowego programu "Ready Steady Go", a temat "5-4-3-2-1" trafił na początku 1964 r. do brytyjskiej Top 10. Latem na czoło listy wszedł równie dynamiczny utwór "Do Wah Diddy Did-dy", otwierając trwającą do lata serię singlowych przebojów zespołu: "Sha La La", "Come Tomorrow", "Oh No! Not My Baby" oraz "If You Got To Go, Go Now", autorstwa Boba Dylana.

W maju 1966 r. zespół po raz drugi znalazł się na pierwszym miejscu Top 20 przebojem "Pretty Flamingo", który miał być ostatnim singlowym nagraniem z udziałem Jonesa. Odejście wokalisty decydującego się na solową karierę (udokumentowaną przebojami "I've Been A Bad Bad Boy" i "High Time" oraz główną rolę w filmie "Przywilej" Petera Wotkinsa ) i nie wróżyło nic dobrego w czasach, gdy zmiany personalne w zespołach wiązały się z natychmiastową klątwą rzucaną przez media i fanów.

Wokalistę zastąpił Michael D'Abo (ur. 1.03.1944 r. w Londynie) pozyskany z grupy A Band Of Angels, która pozbyła się go skwapliwie, preferując młodego Roda Stewarta. Nieco wcześniej Manfred Mann opuścił też Vickers, podejmując lukratywną karierę kompozytora telewizyjnego. Na gitarze basowej zastąpił go Jack Bruce, McGuinness zaś przejął bardziej mu odpowiadającą funkcję gitarzysty prowadzącego. Do grupy dołączyli na krótko Henry Lowther (trąbka) i Lyn Dobson (saksofon), a w miejsce Bruce'a (organizującego już supergrupę Cream ) przyjęto Klausa Voormana (ur. 29.04.1942 r. w Berlinie, z zespołu Paddy, Klaus And Gibson, autora okładki albumu "Revolver" Beatlesów ).

Z D'Abo w roli wokalisty, zespół powiększył kolekcję przebojów tematem Boba Dylana "Just Like A Woman", pierwszym nagranym dla wytwórni Fontana. Michael zaaklimatyzował się szybko w zespole, który ku zaskoczeniu krytyków promował kolejne przeboje pomimo braku charyzmatycznego Paula Jonesa. Tematy "Semi-Detached Suburban Mr Jones" i "Ha! Ha? Said The Clown", utrzymane w tradycyjnym brzmieniu grupy, trafiły do Top 5 w krótkim odstępie czasu w 1967 r. Manfred Mann uznano za najlepszy obok amerykańskich Byrds interpretatorów muzyki Dylana, z czym zgadzał się również sam twórca. Dowodem tego był trzeci przebój zespołu na syczycie Top 20. zaskakująca wersja dylanowskiego tematu "Mighty Quinn" z grudnia 1967 r.
Lata sześćdziesiąte Manfred Mann zakończyli mocnym akcentem, wprowadzając na listy single "My Name Is Jack", "Fox On The Run" i "Raggamufin Man", po czym oddawszy popowe insygnia, poświęcili się bardziej progresywnej muzyce.

Albumy zespołu prezentowały zawsze o wiele bardziej soczyste, niż single, brzmienie, ujawniając wszechstronność muzyków równie dobrze czujących się w jazzie, jak i w bluesie. Na początku lat siedemdziesiątych Mann założył jazz-rockową formację Chapter Three, a później art-rockowy Earth Band, (Mac Guinness natomiast występował wraz z Hughie Flintem w popularnym folk-rockowym zespole McGuinness Flint ). Manfred Mann, posiadający do dziś licznych fanów, byli bez wątpienia jedną z najlepszych beatowych grup lat sześćdziesiątych.

Single
Data wydania	Tytuł	UK Top 40	Billboard	Wytwórnia [UK/US]	Komentarz
01.64	5-4-3-2-1/Without You	5[13]	-	HMV POP 1252/Prestige 45 - 312	[written by Paul Jones/Mike Hugg/Manfred Mann][produced by Manfred Mann]
04.64	Hubble Bubble [Toil And Trouble]/I'm Your Kingpin	11[8]	-	HMV POP 1282/Ascot AS 2151	[written by Paul Jones/Mike Hugg/Manfred Mann,Mike Vickers,Tom McGuinness][produced by Manfred Mann]
07.64	Do Wah Diddy Diddy/What You Gonna Do	1 [2][14]	1[2][13]	HMV POP 1320/Ascot AS 2157	[silver-UK][w 1964 hit w USA-EXCITERS] [written by Ellie Greenwich/Jeff Barry][produced by Manfred Mann]
10.64	Sha La La/John Hardy	3[12]	12[12]	HMV POP 1346/Ascot AS 2165	[w 1964r hit w USA-Shirelles] [written by Robert Taylor/Robert Moseley][produced by Manfred Mann]
01.65	Come Tomorrow/What Did I Do Wrong	4[9]	50[6]	HMV POP 1381/Ascot AS 2170	[original Marie Knight] [written by Bob Elgin/Dolores Philips/Frank Augustus][produced by Manfred Mann]
04.65	Oh No, Not My Baby/What Am I Doing Wrong	11[10]	-	HMV POP 1413/-	[written by C.King-G.Goofin][produced by Manfred Mann] [Oryginalnie nagrana przez The Shirelles]
06.65	My little red book/What Am I Doing Wrong	-	124[2]	-/Ascot 2184	[piosenka z filmu "What's New Pussycat"][#52 hit for Love in 1966r]
09.65	If You Gotta Go, Go Now/Stay Around	2[12]	-	HMV POP 1466/Ascot AS 2194	original by Bob Dylan [written by Bob Dylan][produced by Manfred Mann]
04.66	Pretty Flamingo/You're Standing By	1[3][12]	29[8]	HMV POP 1523/United Artists UA 50040	[silver-UK][written by Mark Barkan][produced by Manfred Mann]
07.66	You Gave Me Somebody To Love/Poison Ivy	36[4]	-	HMV POP 1541/-	[written by Ross,Vini Poncia,Peter Anfreoli] [produced by Manfred Mann]
08.66	Just Like A Woman/I Wanna Be Rich	10[10]	101[6]	Fontana TF 730/Mercury 72607	[written by Bob Dylan] [produced by Manfred Mann]
10.66	Semi-Detatched Suburban Mr. James/Morning After The Party	2[12]	-	Fontana TF 757/Mercury 72629	[silver- UK][written by Geoff Stevens/John Carter][produced by Manfred Mann]
03.67	Ha!Ha! Said the clown/Feeling so good	4 [11]	-	Fontana TF 812/Mercury 72675	[written by Anthony Hazzard] [produced by Manfred Mann]
05.67	Sweet pea/One way	36[4]	-	Fontana TF 826/-	[written by Tommy Roe][oryginalnie nagrana przez Tommy Roe]
01.68	Mighty queen/By request -Edwin Garvey	1[2][11]	10 [11]	Fontana TF 897/Mercury 72770	[silver-UK][written by Bob Dylan] [produced by Manfred Mann]
04.68	My name is Jack/There is a man	8[11]	104[4]	Fontana TF 943/Mercury 72822	[written by John Simon] [produced by Manfred Mann]
11.68	Fox on the run/Too many people	5[12]	97 [2]	Fontana TF 985/Mercury 72879	[written by Tony Hazzard][produced by Manfred Mann][oryginal by Hazzard & Barnes]
04.69	Ragamuffin/A'B' side	8[11]	-	Warner Bros WB 67/Mercury 72921	[written by Mitch Murray/Peter Callander][produced by Manfred Mann]
10.1971	Please Mr Henry/Prayer	-	108[1]	-/Mercury 72 822	[written by Bob Dylan][produced by Manfred Mann,Dave Hadfield]
	MANFRED MANN' S EARTHBAND
02.1972	Living without you /Tribute	-	69[7]	Philips 6006 122/Polydor 14 113	[written by Randy Newman][produced by David Mackay]
07.1972	I'm up and I'm leaving/Part time man	-	112[2]	-/Polydor 14 130	[written by Michael Sadler,Manfred Mann][produced by Manfred Mann,Dave Hadfield]
09.1973	Joybringer	9[10]	-	Vertigo 6059 083/-	[written by Gustave Holst,Manfred Mann,Chris Slade,Mick Rogers][produced by Manfred Mann]
04.1976	Spirit in the night/Questions	-	97[3]	-/Warner 8152	[written by Bruce Springsteen][produced by Manfred Mann and the Earth Band]
08.1976	Blinded by the light/Starbird #2	6[10]	1[1][20]	Bronze BRO 29/Warner 8252	[gold] [written by Bruce Springsteen][produced by Manfred Mann and the Earth Band]
04.1977	Spirit in the night /As above so below	-	40[8]	-/Warner 8355	[written by Bruce Springsteen][produced by Manfred Mann and the Earth Band]
05.1978	Davy' s on the road again/Bouillabaisse	6[12]	-	Bronze BRO 52/-	[written by : John Simon/Robbie Robertson][produced by Manfred Mann and the Earth Band]
06.1979	You angel you/"Belle" on the earth	54[5]	58[7]	-/Warner 8850	[written by Bob Dylan][produced by Anthony Moore]
07.1979	Don't kill it Carol/Blinded By The Light	45[4]	-	Bronze BRO 77/-	[written by Mike Heron][produced by Anthony Moore]
03.1981	For you/Fool i am	-	106[1]	-/Warner 49 678	[written by Bruce Springsteen][produced by Manfred Mann]
01.1984	Runner/Where do they send them	-	22[15]	-/Arista 9143	[written by Ian Thomas][produced by Manfred Mann]
EP's
11.1964	Groovin' with Manfred Mann	3[18]	-	HMV 7EG 8876	-
06.1965	The one in the middle	1[4][38]	-	HMV 7EG 8908	[produced by John Burgess]
11.1965	No living without loving	1[7][24]	-	HMV 7EG 8922	[produced by John Burgess]
04.1966	Machines	1[1][13]	-	HMV 7EG 8942	[produced by John Burgess]
06.1966	Instrumental Asylum	3[9]	-	HMV 7EG 8949	[produced by John Burgess]
10.1966	As was	4[9]	-	HMV 7EG 8962	-

Albumy
Data wydania	Tytuł	UK Top 40	Billboard	Wytwórnia [UK}	Komentarz
11.64	The Manfred Mann album	-	35[18]	Ascot 16 015 [US]
09.64	The Five faces of Manfred Mann	3[24]	141[4]	HMV CLP 1731	[produced by John Burgess]
10.65	Mann made	7[11]	-	HMV CLP 1911	[produced by John Burgess]
09.66	Mann made hits	11[18]	-	HMV CLP 3559
10.66	As is	22[4]	-	Fontana TL 5377	[produced by Shel Talmy]
01.67	Soul of Mann	40[1]	-	HMV CLP 3594	[produced by John Burgess]
06.68	The Mighty Queen	-	176[5]	Mercury 61 168 [US]
	MANFRED MANN EARTHBAND
02.72	Manfred Mann' s Earth Band	-	138[6]	Philips 6308 086	[produced by Manfred Mann, Dave Hadfield, David MacKay]
06.1973	Get your rocks off	-	196[2]	Vertigo 6360 087	[produced by Manfred Mann]
03.74	Solar fire	-	96[15]	Bronze ILPS 9265	[produced by Manfred Mann and Earth Band]
11.74	The Good Earth	-	157[3]	Bronze ILPS 9306	[produced by Manfred Mann and Earth Band]
09.1975	Nightingales & bombers	-	120[10]	Bronze ILPS 9337	[produced by Manfred Mann and Earth Band]
09.1976	The roaring silence	10[9]	10[37]	Bronze ILPS 9357	[gold] [produced by Manfred Mann and Earth Band]
06.1978	Watch	33[6]	83[6]	Bronze BRON 507	[produced by Manfred Mann and Earth Band]
03.1979	Angel station	30[8]	144[13]	Bronze BRON 516	[produced by Manfred Mann,Anthony Moore]
08.79	Semi-detached suburban/20 Great hits of the sixties/	9[14]	?	EMI EMTV 19
10.80	Chance	-	87[16]	Bronze BRON 529	[produced by Manfred Mann,Trevor Rabin]
02.1983	Somewhere in Africa	87[1]	40[21]	Bronze BRON 543	[produced by Manfred Mann]
01.1993	Ages of Mann-22 Classic hits of the 60' s	23[5]	-	PolyGram TV 514 326-2
09.1994	The very best of Manfred Mann's Earth Band	69[1]	-	Arcade 8800068
06.2006	The world of Mann-The very best of	24[2]	-	Universal 9839162

Mandy Moore

Mandy Moore to wszechstronnie utalentowana artystka, która śpiewa swoje własne kompozycje, i która jest gospodarzem własnego show w MTV (już drugi sezon). Jako aktorka zadebiutowała w filmie Garry’ego Marshalla "The Princess Diaries", obok Anne Hathaway i Julie Andrews.

Moore już jako 6-latka wiedziała, że chce spędzić życie na scenie. Nawiązała współpracę z teatrem muzycznym i śpiewała narodowy hymn podczas wydarzeń sportowych w rodzinnym Orlando na Florydzie. Tam odnalazł ją jeden z producentów muzycznym i zaprosił na nagranie profesjonalnego demo.

Jako 15-latka Mandy swoją debiutancką płytę "So Real" (1999), która zawierała przebojowy singiel "Candy" (platynowa płyta!). Płyta "So Real" sprzedała się w nakładzie 3 milionów egzemplarzy. W 2001 roku Moore wydała swoją drugą płytę zatytułowaną po prostu "Mandy Moore", zawierającą takie przeboje jak: "In My Pocket", "Cry" oraz "Crash". Na scenie Moore występowała wspólnie z N’Sync i Backstreet Boys.

Dużą popularność wśród miłośników kina zdobyła dzięki roli w filmie "Szkoła uczuć", za którą otrzymała nagrodę MTV.

Single
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
Candy	Mandy Moore	09.1999	6[20]	91[5]	550 Music 79 240	[gold-US][written by Tony Battaglia, Dave Katz, Denise Rich][producer by Denise Rich,Dave Katz,Denny Kleiman]
I wanna be with you	Mandy Moore	06.2000	21[13]	24[17]	550 Music/Epic	[piosenka z filmu-"Center stage"][producer by Wade Robson][written by Shelly Peiken, K Thomas, Tiffany Arbuckle]
In my pocket	Mandy Moore	06.2001		102[6]	album cut	[written by Emilio Estefan, Jr., Randall Barlow, Gian Marco Zignago, Liza Quintana][producer by Estefan, Barlow, Quintana]
Extraordinary	Mandy Moore	04.2007		102[1]	album cut	[written by Mandy Moore, Deb Talan, Steve Tannen][producer by John Alagia]

Albumy
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
So real	Mandy Moore	12.1999		31[23]	550 Music 69 917	[platinum-US][produced by The Wasabees, Tony Moran, Rogers & Sturken]
I wanna be with you	Mandy Moore	05.2000	52[2]	21[28]	550 Music 62 195	[gold-US][produced by Ken Ross, Nick Trevisick, Soul Solution, Wade Robson, Peter Mansson ,Jan Kask, Shaun Fisher ,The Wasabees, Tony Moran ,Rogers & Sturken]
Mandy Moore	Mandy Moore	07.2001	-	35[16]	Epic EK 61430	[gold-US][produced by Phillip Aaron, Randall Barlow, Todd Chapman, Enrico Cremonesi, Scott Cutler, Alexis Dufrense, Emilio Estefan, Jr., Pablo Flores, Javier Garza, Gioia & Sheppard, Matthew Hager, Tim Mitchell, Peter Mokran, George Noriega, Anne Preven, James Renald, David Rice, Ken Ross, Jon Secada, Nick Trevesick, David McPherson]
Coverage	Mandy Moore	08.2003	-	14[13]	Epic EK 90667	[produced by John Fields]
The best of Mandy Moore	Mandy Moore	04.2004	-	148[1]	Epic 93 548	[produced by Jive Jones ,Tony Battaglia,Shaun Fisher ,Keith Thomas, Kenny Gioia, Shep Goodman ,James Renald ,John Fields]
Wild Hope	Mandy Moore	06.2007	-	30[7]	EMI/The Firm, Inc. 81006-70112-2-8	[produced by John Alagía]
Amanda Leigh	Mandy Moore	06.2009	-	25[2]	Storefront Recordings 7669-29946-3-2	[produced by Mike Viola]
Silver Landings	Mandy Moore	03.2020	-	134[1]	Verve Forecast	[produced by Mike Viola]

Mandalaband

Zespół narodził się w Camel Studios w Poynton w Wielkiej Brytanii z inicjatywy muzyka, kompozytora i producenta Davida Rohla, który wcześniej działał w formacji The Sign Of Life (przemianowanej później na Ankh). W nowym przedsięwzięciu towarzyszył mu perkusista Tony Cresswell, a skład Mandalaband poszerzyli niebawem: Vic Emerson (instr. klawiszowe), John Stimpson (bas), Ashley Mulford (gitara) i David Durant (śpiew).

Podpisawszy kontrakt z wytwórnią Chrysalis, muzycy w 1975 r. zapewnili sobie miejsce zespołu towarzyszącego Robinowi Trowerowi podczas jego brytyjskiej trasy, po czym przystąpili do pracy nad debiutanckim albumem, który stał się powodem konfliktu z wytwórnią. Szefowie Chrysalis zaangażowali bowiem do roli producenta Johna Alcocka, w wyniku czego urażony Rohl opuścił zespół! Gdy nagrania nie przyniosły spodziewanych efektów, skruszone szefostwo nakłoniło Rohla do powrotu i to on właśnie nadał ostateczny kształt albumowi Mandalaband.

Long-play nie oddał jednak w pełni potęgi i epickiego rozmachu oryginalnej wizji Rohla. Czteroczęściowa kompozycja "Om Mani Padnie Hum" ze śpiewanymi po tybetańsku mantrami na tle skomplikowanej aranżacji, chóru i syntezatorów imitujących sekcję smyczków znajdowała się na zdecydowanie przeciwnym biegunie niż dominująca część rockowej twórczości tego okresu i bardzo zaskoczyła słuchaczy. Wkrótce potem Rohl znalazł się w studiu Indigo Sound w Manchesterze, gdzie jako inżynier współpracował z takimi sławami jak Marc Bolan, Thin Lizzy i Barclay James Harvest. Pozostali członkowie Mandalaband z nowym wokalistą Paulem Youngiem i dodatkowym gitarzystą Ianem Wilsonem (obaj eks-Gyro) rozpoczęli działalność jako Sad Cafe.

W 1976 r. Rohl przejął od swego dawnego kolegi z Ankh stanowisko głównego inżyniera w Strawberry Studios, gdzie wyprodukował całą serię albumów i singli dla artystów takich jak Barclay James Harvest, Maddy Prior, Tim Hart i Roy Hill. W tym okresie wytwórnia Chrysalis nadal pragnęła korzystać z jego usług jako twórcy i wykonawcy i na propozycję jej kierownictwa utrzymano nazwę Mandalaband na potrzeby następnego projektu Rohla. Miała nim być seria trzech albumów opowiadających historię tajemniczego drogocennego kamienia posiadającego magiczno-mistyczne właściwości. Jak się później okazało, skończyło się na jednym wydawnictwie. W jego nagraniu wzięli udział m.in. Justin Hayward z The Moody Blues, członkowie Barclay James Harvest, Maddy Prior, Paul Young i wielu wielu innych. Po prawie dwóch latach pracy na rynku ukazał się album The Eye Of Wendor: Prophecies.

Choć w Wielkiej Brytanii, Niemczech, Holandii, Kanadzie, Japonii i Australii sprzedawał się całkiem przyzwoicie, zaniechano prac nad pozostałymi częściami trylogii, gdyż wytwórnia Chrysalis obawiała się podjąć związane z tym ryzyko finansowe. David nie zerwał jednak kontaktów z muzycznym biznesem; pisał ścieżki dźwiękowe do filmów telewizyjnych i występował jako producent. Poświęcał się też swojej drugiej miłości - historii starożytnej. Jest wybitnym egiptologiem, dyrektorem Instytutu Nauk Interdyscyplinarnych i wydawcą "Journal of the Ancient Chronology Forum".

Albumy

Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Mandalaband	Mandalaband	10.1975	-	-	Chrysalis CHR 1095	[produced by John Alcock ]
The Eye of Wendor: Prophecies	Mandalaband	05.1978	-	-	Chrysalis	-

Man

Początki tej grupy wiążą się z działającą w Swansea formacją The Bystanders, specjalizującą się w lekkiej, harmonijnej muzyce pop. Członkowie późniejszej grupy Man mieli jednak już dość tej "lekkości" i w 1969 r. podczas koncertów zaczęli wykonywać ostrzejszy materiał, kontrastujący z wygładzonymi nagraniami studyjnymi.

Producent John Schroeder, który miał już zamiar rozstać się muzykami, po usłyszeniu nowych kompozycji, postanowił odnowić kontrakt w nadziei, że ruszą w nowym, bardziej progresywnym kierunku. Formacja zadebiutowała albumem Revelation nagranym w składzie: Micky Jones (ur. 7.06.1946 r. w Merthyr Tydfil w Mid-Glamorgan w Walii; gitara, śpiew), Deke Leonard (właśc. Roger Leonard, ur. w Walii; gitara), Clive John (gitara, instr. klawiszowe), Ray Williams (bas; eks-Eyes Of Blue) i Jeff Jones (perkusja), a związanym tematycznie z problemem teorii ewolucji.

Jedna z kompozycji, "Erotica", stała się sporym przebojem w Europie, ale singel — na którym zamieszczono symulowane odgłosy orgazmu - nie doczekał się wydania w Wielkiej Brytanii. Podczas nagrywania longplaya 2 ozs Of Piastic With A Hole In The Middle, który zdołał przekazać część ognia charakterystycznego dla występów grupy na żywo, jej członkowie porzucili niewybredne sztuczki dźwiękowe. Rezygnując także z typowo brytyjskiego feelingu, który dał o sobie znać na pierwszym wydawnictwie, muzycy zdecydowali się poświęcić głównie improwizacji, podobnie jak czyniły to amerykańskie zespoły rodem z Zachodniego Wybrzeża, m.in. Quicksilver Messenger Service.

Do pierwszej z wielu zmian składu doszło, gdy szeregi zespołu zasilili: Martin Ace (bas) i Terry Williams (ur. 11.01.1948 r. w Swansea w West Glamorgan, Walia; perkusja). Ray Williams występował później w grupie The Big Sleep. Na albumach Man i Do You Like It Here, Are You Settling In? znalazło się kilka ulubionych utworów koncertowych, m.in. "Daughter Of The Fireplace" i "Many Are Called But Few Get Up". Zespołowi udało się jednak zbliżyć do sukcesu komercyjnego dopiero po nagraniu albumu Live A t The Padgett Rooms, Penarth. Ten wydany w ograniczonym nakładzie longplay spotkał się ze sporym zainteresowaniem, lecz jednocześnie stał się początkiem niepokojów w szeregach Man.

Po odejściu Deke'a Leonarda, w 1972 r. zespół w składzie: Micky Jones, Clive John, Will Youatt (właśc. Michael Youatt, ur. 16.02.1950 r. w Swansea; bas, śpiew; eks-Ancient Grease), Phil Ryan (ur. 21.10.1946 r. w Port Talbot w West Glamorgan, Walia; instr. klawiszowe; eks-Eyes Of Blue) i Terry Williams zarejestrował koncertowy album Be Good To Your-self... At Least Once A Day, najbardziej popularny w karierze Man. Znalazły się na nim długie partie solowe na gitarze i instrumentach klawiszowych, znane m.in. z klasycznego już utworu "Bananas".

Następna propozycja Man Back To The Future, uplasowała się najwyżej w zestawieniach brytyjskich; wielki sukces odniósł też nagrany w 1973 r. longplay Rhinos, Winos And Lunatics. Na tym drugim do kolegów dołączył ponownie Leonard, a muzycy Man znaleźli się u szczytu sławy. W tym okresie ze zdwojoną siłą dały o sobie znać zamiłowania niektórych członków zespołu do muzycznych wędrówek, które podejmowali wiążąc się na pewien czas z grupami takimi jak Help Yourself, The Neutrons, Alkatraz i The Flying Aces. Jednak w całej historii zespołu postacią centralną pozostawał Mickey Jones, będący swoistym spoiwem we wszystkich przemianach Man.

Po sporym sukcesie odniesionym w USA, gdzie muzycy promowali ciepło przyjęty album Slow Motion, niezbyt udana współpraca z członkiem Quicksilver Johnem Cippoliną, przyniosła rezultat w postaci słabego albumu Maximum Darkness. Grupa ostatecznie zakończyła działalność w 1976 r., kiedy to po nagraniu albumu Welsh Connection, straciła zupełnie rozpęd. Pod koniec lat 80. Jones, Leonard, Ace i perkusista John "Pugwash" Weathers (eks-Gentle Giant) wskrzesili formację, występując w brytyjskich pubach i klubach oraz na kontynencie europejskim. Tymczasem Terry Williams znalazł sobie bezpieczne "gniazdko" najpierw w Rockpile, a potem w Dire Straits. Zespół cieszy się nadal wielką popularnością, a jego poczynania regularnie relacjonuje Michael Heatley w fanzinie "The Welsh Connection.

Single

Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Sudden Life/Love	Man	01.1969	-	-	Pye 7N 17684	[written by Roger Leonard, Clive John][produced by John Schroeder]
Please Love Me (Erotica)/Sudden Life	Manpower	02.1970	-	-	Philips 40665 [US]	[written by R. Leonard, C. John, M. Jones, J. Jones, R. Williams][produced by John Schroeder]
Daughter Of The Fireplace/Country Girl	Man	03.1971	-	-	Liberty LBF 15448	[written by R. Leonard][produced by Mel Baister]
Taking The Easy Way Out Again/California Silks And Satins	Man	06.1974	-	-	United Artists UP 35703	[written by Leonard, Jones, Williams, Morley, Whaley][produced by Roy Thomas Baker]
Day And Night/Hard Way To Live	Man	10.1974	-	-	United Artists UP 35739	[written by Whaley, Williams, Jones, Leonard][produced by Anton Matthews, Man, David Charles]
Out Of Your Head/I'm A Love Taker	Man	03.1976	-	-	MCA MCA 236	[written by R. Leonard]
Bananas (Part 1)/Bananas (Part 2)	Man	11.1976	-	-	United Artists UPS 408	[written by Jones, Ryan, Williams, John, Y. Willis]

Albumy

Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Revelation	Man	01.1969	-	-	Pye NSPL 18275	[produced by John Schroeder]
Two Ozs of Plastic With a Hole in the Middle	Man	09.1969	-	-	Dawn DNLS 3003	[produced by John Schroeder]
Man	Man	.1971	-	-	Liberty LBG 83464	[produced by Mel Baister]
Do You Like It Here Now, Are You Settling In?	Man	11.1971	-	-	United Artists UAS 29236	[produced by Man]
Live at the Padget Rooms Penarth	Man	09.1972	-	-	United Artists USP 100	-
Be Good to Yourself at Least Once a Day	Man	10.1972	-	-	United Artists UAG 29417	[produced by Man]
Back Into the Future	Man	09.1973	23[3]	-	United Artists UA-LA 179-H2	[produced by Man , Vic Maile]
Rhinos, Winos and Lunatics	Man	05.1974	24[4]	-	United Artists UAG 29631	[produced by Roy Thomas Baker]
Slow Motion	Man	11.1974	-	-	United Artists UAG 29675	[produced by Man with Anton Matthews]
Maximum Darkness	Man	10.1975	25[2]	-	United Artists UAG 29872	[produced by Man Band]
Welsh-Connection	Man	04.1976	40[2]	-	MCA MCF 2753	[produced by Man]
All's Well That Ends Well	Man	11.1977	-	-	MCA MCF 2815	-
Friday 13th	Man	12.1983	-	-	Picasso PIK 001	-