Demensions

Demensions to amerykański zespół doo wopowy z Bronxu, Nowy Jork. Członkowie zespołu uczęszczali do Christopher Columbus High School. Na przestrzeni lat pojawiło się wiele zmian składu grupy. Skład, który śpiewa na większości swoich wcześniejszych nagrań obejmuje Lenny Del Giudice aka Lenny Dell [lead tenor], , Howie Margolina [baryton,bass] i Charlie Petersona(tenor) i Marię Martelli (sopran).

Ich menadżerem został ojciec Lenny'ego,który załatwił im przesłuchanie u Irvinga Spice'a z wytwórni Mohawk.Spice był nimi zachwycony i od razu podpisał z nimi kontrakt.Przy nagrywaniu swojej wersji standardu Over The Rainbow opuścił grupę Charlie,zastąpiony przez wujka Lenny'ego ,Phila Del Guidice.

U szczytu swojej popularności na początku lat 60-tych, grali często w Palisades Park, New Jersey, jak również na American Bandstand i w Clay Cole Show.Swój pierwszy sukces zawdzięcza Cousin Brucie, disc jockey'owi stacji radiowej WINS w Nowym Jorku , który rozpoczął nadawanie ich wersji "Over the Rainbow".

Piosenka stała się hitem, dochodząc do 16 pozycji na Billboard Hot 100 w 1960 roku . Ich kolejnym i ostatnim przebojem był utwór "My Foolish Heart" z 1962r , który zadebiutował jako # 95 w 1963 roku.Grupa nagrała dla Mohawk trzy single po czym przeniosła się do oddziału Decca,wytwórni Coral.W 1964r Marisa Martelli opuściła grupę, by wyjść za mąż i zespół nagrał w 1965r swój ostatni singiel Ting aling Ting Toy (China Girl),wydany pod szyldem Lenny Dell & Demensions.W tym czasie brytyjska inwazja rocka zdominowała amerykańskie listy przebojów i grupa nie widząc szans na sukces rozwiązała się.

W 1992r The Demensions,już w innym składzie brali udział w nagraniach po raz pierwszy od 1963r,wydając Beyond the Rainbow.

Single

Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
Over The Rainbow / Nursery Rhyme Rock	Demensions	07.1960	-	16[15]	Mohawk 116	[written by Harold Arlen / E.Y. Harburg][oryginalnie nagrana przez Judy Garland w 1939r i wykorzystana w filmie "The Wizard of Oz"]
My Foolish Heart / Just One More Chance	Demensions	03.1963	-	95[3]	Coral 62344	[written by Ned Washington / Victor Young]

Martin Denny

Martin Denny (ur.10 kwietnia 1911r- zm. 2 marca 2005r), amerykański pianista i kompozytor, znany jako "ojciec" tzw "exotica". W ciągu swej długiej kariery, aż do lat 80-tych koncertował po świecie popularyzując wspomniany gatunek, który zawiera egzotyczne instrumenty perkusyjne, pomysłowe rearanżacje popularnych piosenek, i oryginalne utwory, które obrazują kulturę Tiki. Jego combo doczekało się dwóch udanych odgałęzień: Julius Wechter (jako Baja Marimba Band ) i wibrafonisty Arthura Lymana.
 
Denny urodził się w Nowym Jorku, a wychował w Los Angeles, Kalifornia. Studiował grę na pianinie , w młodym wieku koncertował w Ameryce Południowej,przez cztery i pół roku w latach 30-tych wystepował z Don Dean Orchestra . Ta trasa rozpoczęła fascynację Denny'ego rytmami latynoskimi. Denny kolekcjonował wiele instrumentów etnicznych z całego świata, których używał, aby uatrakcyjnić swoje występy sceniczne .Po odbyciu służby w Armii Stanów Zjednoczonych w Siłach Powietrznych podczas II wojny światowej, Denny wrócił do Los Angeles w 1945 roku, gdzie studiował fortepian i kompozycję pod kierunkiem dr Wesley'a La Violette i orkiestracji pod okiem Arthura Lange w Los Angeles Conservatory of Music.W styczniu 1954 roku, Don Beachcomber zaprosił go do Honolulu na Hawajach na dwa tygodnie wystepów. Założył własne combo w 1955 roku, występując w ramach umowy w Shell Bar w Hawaiian Village na wyspie Oahu i wkrótce podpisał kontrakt z Liberty Records.
 
Pierwotnie combo składało się z Augie Colona na perkusji , Arthura Lymana na wibrafonie, Johna Kramera na basie i Denny'ego na fortepianie ]. Lyman wkrótce odszedł by utworzyć własną grupę i w przyszłościbyć sidemanem u Herba Alperta i zastąpił go Julius Wechter założyciel Baja Marimba Band.Harvey Ragsdale później zastąpił Kramera. "Dużo podróżowaliśmy na kontynencie, ale wracaliśmy co 12 tygodni, ponieważ chłopaki mieli swoje rodziny [Hawaje]" przypomninał Denny. W 1955 roku muzyk poznał swoją przyszłą żonę,June,i następnego roku poślubił ją . Jego córka, Christina urodziła się kilka lat później.
 
Denny zbudował zbiór dziwnych egzotycznych instrumentów przy pomocy kilku przyjaciół w liniach lotniczych.Denny na ich bazie budował aranżacje do swoich utworów.Jego muzyka to połączenie etnicznych styli South Pacific, Orient i Latin rhythms .
 
Album Exotica został nagrany w grudniu 1956r, a wydana w 1957 roku wszedł na szczyt listy Billboardu. W 1958 r."Quiet Village" został # 2 na liście Billboardu w 1959 roku. . Denny miał aż trzy lub cztery albumy na listach przebojów równocześnie w swojej karierze. Miał także przeboje z "A Taste of Honey", "Enchanted Sea" i "Ebb Tide".
Denny zmarł w Honolulu 2 marca 2005 r. w wieku 93 lat, a jego prochy zostały rozrzucone na morzu. 

Single

Tytuł	Wykonawca	Data wydania	Aus	N.Zel	Wytwórnia [Aus]	Komentarz
Quiet Village / Llama Serenade	Martin Denny	05.1959	8[18]	-	London 45-HL 1529	[written by Les Baxter]
Martinique / Sake Rock	Martin Denny	08.1959	98[1]	-	London 45-HL 1548	[written by Norman Warren]
The Enchanted Sea / Stranger In Paradise	Martin Denny	10.1959	14[12]	-	London 45-HL 1585	[written by Metis , Starr]
A Taste of Honey / The Brighter Side	Martin Denny	08.1962	24[17]	-	Liberty LIB 55 470	-
Hawaii Tattoo / White Silver Sands	Martin Denny	12.1964	31[16]	-	Liberty LIB 55 754	[#38 hit for The Waikikis in 1965]

Brilliant Corners

Twórcy inteligentnego i niedocenianego popu. Grupa powstała w Bristolu (Anglia) i przyjęła za nazwę tytuł pasażu jazzowego Theloniousa Monka. Skład tworzyli Davey Woodward (ur. ok. 1966r w Avonmouth pod Bristolem, Anglia; śpiew, gitara), Chris (gitara basowa), Winston (instrumenty perkusyjne, chórki), Bob (perkusja) i Dan (okazyjnie syntezatory).


Wczesny materiał muzyczny Brilliant Corners stał się częścią zjawiska znanego jako „New Musical Express’ C86”, a porównania do innych „zawodzących” zespołów stały się „kulą u nogi” grupy. Trzy pierwsze single i minialbum Growing Up Absurd  pochodziły z własnej wytwórni SS20.

 Jednak na późniejszym etapie kariery grupa była niemal zupełnie nieobecna w prasie, co z kolei nie miało najmniejszego związku z jakością materiału muzycznego. Dotąd nastąpiła zaledwie jedna zmiana w składzie zespołu związana z odejściem trębacza. Po wypadku, w którym Woodward złamał rękę, na gitarze zastąpił go dokooptowany gitarzysta imieniem Phil. W marcu 1988 zespół założył własną wytwórnię, Mc Queen.

Single
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
She's Got Fever/Black Water	Brilliant Corners	.1983	1.Indie	-	SS20 SS 21	[written by Davey Woodward][produced by Phil Andrews]
Big Hip/Tangled Up In Blue	Brilliant Corners	.1984	16.Indie	-	SS20 SS 22	[written by Davey Woodward][produced by Phil Andrews]
My Baby In Black	Brilliant Corners	.1985	14.Indie	-	SS20	-
Brian Rix/Trudy Is A Squeel	Brilliant Corners	04.1987	11.Indie	-	SS20 SS 27	[written by Davey Woodward]
Delilah Sands/Is There Anybody Home	Brilliant Corners	.1987	9.Indie	-	SS20 SS 28	[written by Davey Woodward]
Teenage/I Don't Want To Talk To You	Brilliant Corners	.1988	9.Indie	-	McQueen MCQ 1	[produced by John A Rivers]
Why Do You Have To Go Out With Him When You Could Go Out With Me?/Shangri La	Brilliant Corners	.1988	10.Indie	-	McQueen MCQ 2	[written by Davey Woodward][produced by John A Rivers]

Albumy
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
What's In A Word	Brilliant Corners	.1986	8.Indie	-	SS20 SS 26	[produced by Mark Byrne]
Somebody Up There Likes Me	Brilliant Corners	.1988	6.Indie	-	McQueen MCQ CD1	[produced by John A. Rivers , The Brilliant Corners]
Everything I Ever Wanted	Brilliant Corners	.1988	17.Indie	-	McQueen MCQ LP3	-
Joy Ride	Brilliant Corners	.1989	6.Indie	-	McQueen MCQ CD4	[produced by John Parish]

Sarah Brightman

Ur. 14.08.1961 w Anglii. Aktorka i piosenkarka, dostrzeżona po raz pierwszy w 1978, kiedy z grupą taneczną Hot Gossip znalazła się w brytyjskiej Top 10 z singlem w stylu disco-pop "I Lost My Heart To A Starship Trouper". Niewiele to miało wspólnego z jej dziecięcą ambicją, by zostać baletnicą.
W trzy lata po tym podboju wygrała rolę w musicalu Andrew Lloyda Webbera "Cats", dzięki czemu została dostrzeżona ponownie - tym razem przez samego reżysera, którego poślubiła w 1984. Małżeństwo przetrwało sześć lat i w tym czasie Brightman umocniła swoją pozycję jednej z wiodących artystek teatru muzycznego. Po "Cats" Brightman występowała przez jeden sezon w teatrze Old Vic's, w pochodzącej z 1982, a dokonanej przez Franka Dunlopa adaptacji sztuki "Masguerade". Pod koniec tego samego roku pojawiła się również w musicalu Charlesa Strouse'a "Nightingale", który jednak szybko zniknął z afiszów.

Przez cały ten czas Brightman brała lekcje śpiewu, ćwicząc swój niepowtarzalny sopran, by móc podejmować się ról bardziej ambitnych niż te w komediach muzycznych. W 1984 wystąpiła w telewizyjnej wersji "Song And Dance" Lloyda Webbera i zaśpiewała na płycie, która weszła na brytyjską listę Top 30. Rok później miał miejsce jej debiut operowy w roli Valencienne w "Wesołej wdówce" wystawianej w Sadlers Wells.

Dała również kilka koncertów, występując w "Requiem" Lloyda Webera w Anglii i USA. Efektem była kolejna przebojowa płyta. To z niej pochodził singiel "Pie Jesu", zaśpiewany przez Brightman w duecie z 12-letnim Paulem Milesem-Kingstonem. Singiel dotarł do pierwszej piątki brytyjskiej listy przebojów.

W 1996 Brightman odniosła wspaniały sukces osobisty, występując obok Michaela Crawforda w "Duchu w operze", by w dwa lata później powtórzyć swoją rolę na Broadwayu. Trzy z wykonywanych przez nią w tym przedstawieniu utworów-"The Phantom Of The Opera" (ze Steve'em Harleyem), "All I Ask Of You" (z Cliffem Richardem) i "Wishing You Were Here Somehow Again"-znalazły się na brytyjskiej liście Top 10.

Pod koniec lat 80-tych i na początku 90-tych artystka odbyła światowe tournee, "zaliczając" m.in. Japonię i Wielką Brytanię, prezentując koncertową produkcję "The Music Of Andrew Lloyd Webber". W grudniu 1991, pod koniec amerykańskiej części trasy, przejęła na kilka ostatnich tygodni główną rolę Rose w "Aspects Of Love". Dołączyła również na jakiś czas do obsady tego przestawienia na West Endzie. Jednak choć ją samą przyjęto bardzo dobrze, a jej rola doczekała się pochlebnych recenzji, przedstawienie zdjęto w czerwcu 1992. W tym samym roku Brightman ponownie osiągnęła wysoką pozycję na brytyjskiej liście przebojów, tym razem z wykonywanym w duecie z Jose Carrerasem hymnie olimpijskim "Amigos Para Siempre" ("Przyjaciele na zawsze"), skomponowanym, oczywiście, przez Andrew Lloyda Webbera do słów Dona Blacka.

W 1993 Brightman zadebiutowała w teatrze klasycznym rolami w "Trelawny Of The Wells" oraz "Relative Values". Przez kilka lat oczekiwano, że Andrew Lloyd Webber skomponuje dla niej musical teatralny lub filmowy inspirowany biografią Jessie Matthews, pełnej wdzięku gwiazdy musicalu z lat 20. i 30-tych, do której Brightman jest fizycznie uderzająco podobna. Jednak w 1994 kompozytor zarzucił pomysł dokonania adaptacji biografii artystki autorstwa Michaela Thortona i ogłosił, że "nie ma żadnych dalszych planów związanych z kontynuacją tego projektu". W 1997 singel "Timeless" niespodziewanie stał się przebojem w Wielkiej Brytanii, docierając niemal do szczytu listy.

Single
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
I Lost My Heart to a Starship Trooper/Do, Do, Do	Sarah Brightman and Hot Gossip	11.1978	6[14]	-	Ariola Hansa AHA 527	[gold-UK][written by Glenn Hughes, Bob Calvert][produced by Steve Rowland]
The Adventures of The Love Crusader/Lost In Space (The Nurgon Zone)	Sarah Brightman and Starship Troopers	04.1979	53[5]	-	Ariola Hansa AHAD 538	[written by Hill,Anthony,Steve Rowland][produced by Steve Rowland]
Him / Memory	Sarah Brightman	07.1983	55[4]	-	Polydor POSP 625	[written by Parry, Stilgoe][produced by Andrew Lloyd Webber]
Unexpected Song/Come Back With The Same Look In Your Eyes	Sarah Brightman	09.1984	76[3]	-	RCA RCA 438	[written by Lloyd Webber, Black][produced by Andrew Lloyd Webber]
Pie Jesu [with Paul Miles-Kingston] / Recordare	Sarah Brightman & Paul Miles-Kingston	03.1985	3[8]	-	His Master's Voice WEBBER 1	[platinum-UK][written by Andrew Lloyd Webber][produced by David R. Murray ]
The Phantom Of The Opera	Sarah Brightman & Steve Harley	01.1986	7[10]	-	Polydor POSP 800	[written by Andrew Lloyd Webber,Charles Hart][produced by Andrew Lloyd Webber]
All I Ask Of You/The Phantom Of The Opera Overture (Act II)	Cliff Richard/Sarah Brightman	10.1986	3[16]	-	Polydor POSP 802	[silver-UK][written by Andrew Lloyd Webber ][produced by Andrew Lloyd Webber ]
Wishing You Were Somehow Here Again	Sarah Brightman & Michael Crawford	01.1987	7[11]	-	Polydor POSP 803	[written by Charles Hart/Andrew Lloyd Webber/Richard Stilgoe][produced by Andrew Lloyd Webber ]
Anything But Lonely/Half A Moment	Sarah Brightman	05.1989	79[3]	-	Really Useful RUR 5	[written by Andrew Lloyd Webber, Don Black and Charles Hart][produced by Andrew Lloyd Webber ]
Amigos Para Siempre	José Carreras & Sarah Brightman	07.1992	11[11]	-	Really Useful RUR 10	[written by Don Black/Andrew Lloyd Webber][produced by Andrew Lloyd Webber,Nigel Wright]
Time To Say Goodbye (Con Te Partiro`)	Sarah Brightman & Andrea Bocelli	05.1997	2[38]	-	Coalition COLA 003CD	[gold-UK][written by F. Sartori, F. Peterson, L. Quarantotto][produced by Frank Peterson]
Who Wants to Live Forever	Sarah Brightman	08.1997	45[9]	-	Coalition COLA 014CDX	[written by Brian May][produced by Frank Peterson]
Just Show Me How To Love You	Sarah Brightman & The London Symphony Orchestra feat. José Cura	12.1997	54[10]	-	Coalition COLA 035CD	[written by Frank Peterson,Dario Baldan Bembo,A. Cassela,Laisa][produced by Frank Peterson]
Starship Troopers	United Citizen Federation featSarah Brightman	02.1998	58[1]	-	Coalition COLA 040CD	[written by Hughes, Calvert, Petersen]
Eden	Sarah Brightman	02.1999	68[3]	-	Coalition COLA 065CD	[written by Alex Callier][produced by Frank Peterson ]
A whiter shade of pale	Sarah Brightman	06.2001	-	34[12].Hot 100 Singles Sales	Angel 79 374 [US]	[written by Frank Peterson][produced by Frank Peterson ]

Albumy
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Song and Dance	Sarah Brightman	09.1984	46[4]	-	RCA BL 70480	-
Requiem	Sarah Brightman	03.1985	4[18]	-	HMV ALW 1	-
The Songs That Got Away	Sarah Brightman	06.1989	48[2]	-	Really Useful 8391161	[produced by Andrew Lloyd Webber]
Surrender - The Unexpected Songs	Sarah Brightman	11.1995	45[5]	-	The Really Useful 5277022	[produced by Andrew Lloyd Webber,Nigel Wright]
Timeless	Sarah Brightman	06.1997	2[37]	71[27]	Coalition 0630191812	[platinum-US][gold-UK][produced by Frank Peterson][w USA jako "Time To Say Goodbye"]
Eden	Sarah Brightman	05.1999	77[14]	65[24]	Coalition 3984254922	[gold-US][produced by Frank Peterson ]
The Andrew Lloyd Webber Collection	Sarah Brightman	06.1999	-	110[17]	Really Useful 539330 [US]	[gold-US]
La Luna	Sarah Brightman	01.2000	37[2]	17[31]	East West 8573859152	[gold-US][produced by Frank Peterson]
Classics	Sarah Brightman	12.2001	-	66[18]	Angel 33 257 [US]	[gold-US][produced by Frank Peterson]
Encore	Sarah Brightman	05.2002	-	124[4]	Really Useful 589 050 [US]	-
Harem	Sarah Brightman	10.2003	172[1]	29[16]	Angel 37180 [US]	[produced by Frank Peterson ]
The Harem World Tour: Live From Las Vegas	Sarah Brightman	10.2004	-	126[3]	Nemo Studio 57 801 [US]	-
Classics-The best of...	Sarah Brightman	10.2006	38[16]	-	EMI Classics CDANGE 16	[silver-UK][produced by Frank Peterson ]
Diva: The Singles Collection	Sarah Brightman	10.2006	-	100[5]	Angel 73671 [US]	[produced by Frank Peterson ]
Symphony	Sarah Brightman	04.2008	13[6]	13[11]	Charisma 5206032	[produced by Frank Peterson ]
A winter symphony	Sarah Brightman	12.2008	177[1]	38[8]	Manhattan 50999 2 37407 23 [US]	[produced by Frank Peterson ]
Symphony: Live In Vienna	Sarah Brightman	03.2009	-	191	Manhattan 21681 [US]	-

Edie Brickell & New Bohemians

Edie Brickell (ur. 10.03.1966r, Oak Cliff, Teksas, Stany  Zjednoczone) - voc, g; kompozytorka, autorka tekstów. Córka zawodowego gracza w kręgle. Po trzech semestrach przerwała studia plastyczne w Southern Methodist University w Dallas w Teksasie. W 1985 dołączyła tam do zespołu The New Bohemians (najbardziej znany skład: Kenny Withrow - g, voc, Wes Burt-Martin - g, voc, Brad Houser -bass, Matt Chamberlain - dr, John Bush - perc).

Rok później  podpisała kontrakt z firmą Geffen. Dla niej nagrała z towarzyszeniem The New Bohemians pierwsze płyty: „Shooting L Rubberbands At The Stars" z września 1988r i „Ghost Of  A Dog" z listopada 1990r. Przedstawiła kameralne ballady o subtelnych wpływach muzyki folk, reggae i jazzu, porównywane do piosenek Rickie Lee Jones i Joni Mitchell.

W pełnych naiwnego wdzięku tekstach zaprezentowała się jako osoba o nieskomplikowanej osobowości, ale wielkiej wrażliwości (np. What I Am). Śpiewała o miłości (np. Love Like We Do, Now oraz Strings Of Love - duet z Johnem Lvdonem) i o przyjaźni (np. Circle), ale także o przeobrażeniach i przemijaniu otaczającego świata (np. Air Of December). Oba single towarzyszące „Shooting Rubberbands At The Stars" - What I Am/I Do z listopada 1988r i Circle/Now z marca 1989r - były przebojami.

Po rozwiązaniu w 1991r The New Bohemians poślubiła w czerwcu następnego roku Paula Simona i pod jego wpływem zwróciła się ku piosence bardziej wyrafinowanej i pretensjonalnej, ale album „Picture Perfect Morning" (Simon był jego współproducentem) z sierpnia 1994 oraz promujący go singel Good Times (duet z Barrym White'em)/Picture Perfect Morning z września tego roku nie odniosły już takiego sukcesu jak płyty wcześniejsze. Brickell wystąpiła w filmie Born On The 4th Of July (Urodzony 4 lipca; 1989, reż. Oliver Stone); zaśpiewała w nim balladę Boba Dylana A Hard Rain's A-Gonna Fall.

Single
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
What I Am/I do	Edie Brickell & New Bohemians	11.1988	31[7]	7[19]	Geffen 27 696	[written by Brickell , Withrow][produced by Pat Moran]
Circle/Now	Edie Brickell & New Bohemians	04.1989	74[1]	48[10]	Geffen 27 580	[written by Brickell , Withrow][produced by Pat Moran]
Good Times/Picture Perfect Morning	Edie Brickell	08.1994	40[3]	60[8]	Geffen 19 273	-

Albumy
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
Shooting Rubberbands at the Stars	Edie Brickell & New Bohemians	09.1988	25[17]	4[54]	Geffen 24 192	[2x-platinum-US][gold-UK][produced by Pat Moran ]
Ghost Of A Dog	Edie Brickell & New Bohemians	11.1990	63[1]	32[18]	Geffen 24 304	[produced by Tony Berg]
Picture Perfect Morning	Edie Brickell	09.1994	59[2]	68[10]	Geffen 24 715	[produced by Paul Simon , Roy Halee]

Brecker Brothers

Randy i Michael Breckerowie należądo najbardziej poszukiwanych muzyków na świecie. Dźwiękami trąbki przydali charakteru niejednej płycie nagranej na przestrzeni ostatnich 25 lat. Randy studiował początkowo na Uniwersytecie Stanu Indiana pod kierownictwem Davida Bakera. Jako student odbył długątrasę koncertową sponsorowaną przez Departament Stanu. W czasie tego tournee grał w orkiestrze uniwersyteckiej pod batutą Jerry’ego Cokera. W 1966r przeprowadził się do Nowego Jorku i został członkiem grupy Blood, Sweat And Tears, by po roku wejść w skład kwintetu Horace’a Silvera.

Michael, również student Uniwersytetu Stanu Indiana, został profesjonalnym muzykiem w wieku 19 lat, dołączając do zespołu Edwina Birdsonga, a następnie podejmując współpracę ze swoim starszym bratem, Billym Cąbhamem, Chuckiem Raineyem i Willem Lee. W ten sposób powstała formacja popowo-jazzowa Dreams.

Obaj bracia mieli duże wzięcie jako znakomici muzycy sesyjni (chociażby przy nagrywaniu trzech płyt Cobhama w połowie lat 70-tych, wydanych przez wytwórnię Atlantic), ale w 1974r byli już gotowi do rozpoczęcia działalności na własną rękę. Na początku następnego roku podpisali umowę z wytwórnią Arista i wydali singel zatytułowany „Sneakin’ Up Behind You", w stylu przypominającym brzmienie Average White Band.

Nagranie stało się przebojem klubowym, ale dopiero singiel „East River", z ich drugiej płyty, wszedł w 1978r na listy przebojów. Grupa rozpadła się w 1982r, a obaj bracia zajęli się przygotowywaniem płyt solowych, biorąc również udział w nagraniach sesyjnych (Michael grał m.in. z Ashford And Simpson oraz Spyro Gyra, a Randy - z Breakwater). Sukces Collections sprawił, że w 1992 bracia odnowili współpracę.

Single
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
Sneakin' Up Behind You/Sponge	Brecker Brothers	06.1975	-	58[9]	Arista 0122	[written by Dan Grolnick, Will Lee, Dave Sanborn, Randy Brecker, Michael Brecker][produced by Randy Brecker]
East River (La-Di-Da)/Monkey Sea, Monkey Dew	Brecker Brothers	11.1978	34[5]	-	Arista ARIST 211	[written by N. Jason, K. Monet, M. Major][produced by Neil Jason, Kash Monet]

Albumy
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
The Brecker Brothers	Brecker Brothers	06.1975	-	102[13]	Arista 4037	[produced by Randy Brecker]
Back to Back	Brecker Brothers	02.1976	-	82[16]	Arista 4061	[produced by The Brecker Brothers]
Don’t Stop the Music	Brecker Brothers	05.1977	-	135[6]	Arista 4122	[produced by Jack Richardson]
Straphangin'	Brecker Brothers	06.1981	-	176[3]	Arista 9550	[produced by Randy Brecker,Michael Brecker]

Laura Branigan

Ur. 2.07.1957 w Brewster w stanie Nowy Jork (USA). Przełom w karierze tej wokalistki popowej nastąpił w 1982, kiedy walory swego pełnego energii głosu wykorzystała we własnej wersji europejskiego przeboju "Gloria". Dotarł on do 2. miejsca amerykańskich list przebojów, na których pozostał przez osiem miesięcy. Wszedł też do Top 10 list brytyjskich.

Debiutancki album pod tytułem Branigan (na którym znalazła się też "Gloria") sprzedał się w nakładzie miliona egzemplarzy, podobnie jak następna płyta długogrająca - Branigan 2, na której z kolei umieszczono nagranie "Solitaire", kolejną perełkę mocnego popu (w 1983 weszło ono do amerykańskiej ToplO).

Branigan miała początkowo wykonywać "All Time High", tytułową piosenkę filmu "Octopussy" z serii o Jamesie Bondzie, ale w końcu zaśpiewała ją Rita Coolidge. Kolejnym sukcesem Branigan była oryginalna wersja napisanego przez Michaela Boltona hitu "How Am I Supposed To Live Without You", która w początkach lat 90. weszła do amerykańskiej Top 20. Powodzenie miał też nieco wolniejszy, ale chwytliwy singel "Self Control", który w 1984 dotarł do pierwszej piątki list brytyjskich i amerykańskich.

Po kilku mniejszych hitach Branigan powróciła do pierwszej trzydziestki w USA pod koniec 1987 z doskonałą wersją "The Power Of Love" (utwór ten w oryginalnym wykonaniu Jennifer Rush wspiął się w 1985 na pierwsze miejsce listy brytyjskiej).

Single
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
Looking Out For Number One/Love Me Tonight	Laura Branigan	04.1981	-	-	Atlantic 3807	[written by Jack Tempchin, Bill Bodine][produced by Ahmet Ertegun, Arif Mardin][60[8].Hot Disco/Dance;Atlantic 265 12"]
All night with me/I wish we could be alone	Laura Branigan	03.1982	-	69[7]	Atlantic 4023	[written by Chris Montan][produced by Jack White]
Gloria/ Living a Lie	Laura Branigan	07.1982	6[13]	2[36]	Atlantic 4048	[platinum-US][oryginalnie nagrana przez Umberto Tozzi][written by Giancarlo Bigazzi,Umberto Tozzi,Trevor Veitch][produced by Jack White][4[22].Hot Disco/Dance;Atlantic 4835 12"]
Solitaire / I'm Not the Only One	Laura Branigan	03.1983	-	7[17]	Atlantic 89 868	[written by Diane Warren, Martine Clémenceau][produced by Jack White][28[11].Hot Disco/Dance;Atlantic 89 868 7"]
How Am I Supposed to Live Without You / Mama	Laura Branigan	07.1983	-	12[20]	Atlantic 89 805	[1[3].Adult Contemporary Chart][written by Doug James,Michael Bilotin][produced by Jack White]
Self Control / Silent Partners	Laura Branigan	04.1984	5[17]	4[25]	Atlantic 89 676	[silver-UK][written by Giancarlo Bigazzi,Raffaele Riefoli,Steve Piccolo][produced by Jack White,Robbie Buchanan,Spencer Tobie][2[13].Hot Disco/Dance;Atlantic 86 954 12"]
The Lucky One / Breaking Out	Laura Branigan	08.1984	56[3]	20[15]	Atlantic 89 636	[piosenka z filmu telewizyjnego "An Uncommon Love"][written by Bruce Roberts][produced by Jack White,Robbie Buchanan][10[9].Hot Disco/Dance;Atlantic 86 925 12"]
Ti amo / Satisfaction	Laura Branigan	11.1984	-	55[12]	Atlantic 89 608	[written by Giancarlo Bigazzi,Umberto Tozzi,Diane Warren][produced by Jack White,Robbie Buchanan][B:24[8].Hot Disco/Dance;Atlantic 86 914 12"]
Spanish Eddie / Tenderness	Laura Branigan	07.1985	-	40[11]	Atlantic 89 531	[written by David Palmer, Chuck Cochran][produced by Jack White,Harold Faltermeyer][26[5].Hot Disco/Dance;Atlantic 86 868 12"]
Hold Me / Tenderness	Laura Branigan	10.1985	-	82[4]	Atlantic 89 496	[written by Beth Andersen,Bill Bodine][produced by Jack White,Harold Faltermeyer][39[2].Hot Disco/Dance;Atlantic 86 845 12"]
I Found Someone / When	Laura Branigan	03.1986	-	90[6]	Atlantic 89 451	[written by Michael Bolton,Mark Mangold][produced by Jack White]
Shattered Glass / Statue in the Rain	Laura Branigan	07.1987	-	48[10]	Atlantic 89 245	[written by Bob Mitchell, Steve Coe][produced by Mike Stock,Matt Aitken,Pete Waterman][13[9].Hot Disco/Dance;Atlantic 86 699 12"]
Power of Love / Spirit of Love	Laura Branigan	10.1987	-	26[18]	Atlantic 89 191	[written by Candy De Rouge, Gunter Mende, Jennifer Rush, M.S. Applegate][produced by David Kershenbaum]
Moonlight On Water / Reverse Psychology	Laura Branigan	03.1990		59[9]	Atlantic 87 969	[written by Andy Goldmark, Steve Kipner][produced by Richard Perry ][44[3].Hot Disco/Dance;Atlantic 86 195 12"]

Albumy
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
Branigan	Laura Branigan	09.1982	-	34[36]	Atlantic 19 289	[gold-US][produced by Greg Mathieson,Jack White]
Branigan 2	Laura Branigan	04.1983	-	29[37]	Atlantic 80 052	[gold-US][produced by Robbie Buchanan,Jack White]
Self control	Laura Branigan	04.1984	16[14]	23[45]	Atlantic 80 147	[platinum-US][silver-UK][produced by Robbie Buchanan,Jack White]
Hold me	Laura Branigan	08.1985	64[4]	71[15]	Atlantic 81 265	[produced by Harold Faltermeyer, Mark Spiro,Jack White]
Touch	Laura Branigan	08.1987	-	87[28]	Atlantic 81 747	[produced by Matt Aitken, Albert Cabrera, David Kershenbaum, Tony Moran, Mike Stock, Pete Waterman]
Laura Branigan	Laura Branigan	04.1990	-	133[6]	Atlantic 82 086	[produced by Richard Perry,Laura Branigan,Peter Wolf,Steve Kipner,Steve Lindsey,Clif Magness,Dennis Matkosky]