Nancy Holloway emigrowała do Francji,gdy rozczarowała się swoim
wczesnym małżeństwem i pozostała tam przez nastepne ponad 40 lat
,odnosząc sukcesy jako piosenkarka,wokalistka jazzowa i aktorka.Urodziła się w Cleveland,Ohio 11 grudnia 1932r mając 9-ciorgo rodzeństwa.Wyszła zamąż jako szesnastolatka,ale jej małżeństwo trwało tylko trzy miesiące.Postanawia opuścić rodzinne miasto i przenosi się do Nowego Jorku.Tam ima się wszystkich prac,pracuje jako kelnerka,myje samochody.Producent Larry Steele zaproponował jej dołączenie do zespołu tanecznego "Beige Beauties",mimo niewielkiego talentu w tej dziedzinie,a raczej zgrabnym nogom pozostaje w trupie przez 1.5 roku..
W 1954r decyduje się na wyjazd do Paryża.Namówiona przez towarzystwo do zaśpiewania w kawiarni "Le Mars Club" wykonuje tam stary blues Hip-shaking mamma,po czym zatrudnia ją szef restauracji.Po jej pierwszych koncertach w Anglii,Francji ,koncertuje dla amerykańskich żołnierzy w Niemczech.Trzy lata śpiewa w Bejrucie w tamtejszych klubach i kabaretach.W 1957r wraca do Paryża,gdzie wystepuje w klubie Le Mars Club.Śpiewa jazz z kwartetem Arta Simmonsa lub Michelem Gaudry bądż Kenny Clarkiem.Wtedy w 1960r decyduje się na stały pobyt.
Dostaje angaż do słynnego Moulin Rouge,gdzie spotyka Elvisa Presley'a,pozostając przyjaciółmi.
Rejestruje w tym czasie .w 1961r,swoją pierwszą EP-kę z piosenkami Hey Pony ,Rock The Bop, Le boogie du bébé.Otwiera też swój własny klub "Chez Nancy Holloway" przy rue St Florentin.W 1962r występuje w "Folies Pigalles" zastępując Vince Taylora.Debiutuje również w filmie grając w obrazie "Ballade pour un voyou" w reżyserii Jean-Claude Bonnardota.
Rok póżniej odnosi ogromny sukces w Olimpii występując w Musicoramie prezentowanej przez Jacquesa Martina.Śpiewa tam piosenki "Dernier baiser" i "T'en vas pas comme ça",ta ostatnia jest jednym z największych sukcesów francuskiej fonografii sprzedając się w ponad 5 milionowym nakładzie.Pół roku póżniej występuje ponownie w Olimpii z Gilbertem Bécaud.Gra w kolejnym filmie "Le Bluffeur" Sergio Gobbi.Między 1963 a 1967r nagrywa swoje najlepsze utwory-"Prends tes clés", " Désappointée", "Dis lui que je ne suis pas la`". W 1964r śpiewa swój utwór w kultowym filmie "Cherchez L'Idole" Michela Boironda razem z Johnny Hallyday'em, Eddy Mitchellem i innymi.
Rok póżniej partneruje Jeanowi Marais w "Le Gentleman de Cocody", filmie Christiana Jaque.W 1967r partneruje Jean-Pierre Cassel i Claudine Auger w filmie "Jeux de Massacre".W 1969r dramatyczne wydarzenie wywraca jej życie,jej 20 miesięczna córka utopiła się w wannie.Nancy postanawia opuścić Paryż i powraca na jakiś czas do Stanów Zjenoczonych.
Single
| Tytuł | Wykonawca | Data wydania | Fra | UK | Wytwórnia [Fra] |
Composers | ||||||
| EP's | ||||||||||||
| Dernier baiser - Déja` le jour se le`ve / Ça fait un drôle d'effet - Je suis bien | Nancy Holloway | 12.1962 | 44[1] | - | Ricordi 45 S 248 | [written by Gary Geld - P. D. Udell / Pierre Saka ] | ||||||
| Dix bonnes raisons - Est-ce que tu m'aimes / Elle t'aime - Je veux prendre ta main | Nancy Holloway | 02.1964 | 81[8] | - | Decca 460.830 | [written by John Lennon / Paul McCArtney / Pierre Saka] | ||||||
| SP's | ||||||||||||
| T'en va pas comme ça / Tu n'est pas venu | Nancy Holloway | 10.1963 | 11[19] | - | Decca 70.917 | [written by Burt Bacharach - Hal David / Adapt. Pierre Delanoë ] | ||||||
| Chante, Chante, Chante | Nancy Holloway | 10.1963 | 83[1] | - | - | [written by S. Wyche / André Salvet / Claude Carre`re] | ||||||
| T'en va pas comme ça / Tu n'est pas venu | Nancy Holloway | 01.1964 | 37[1] | - | Decca 70.917 | [written by Burt Bacharach - Hal David / Adapt. Pierre Delanoë ] | ||||||
