Baker Gurvitz Army

Baker Gurvitz Army, grupa brytyjska. Powstała latem 1974r w Londynie. Ginger Baker (właśc. Peter Edward Baker; 19.08.1939r, Lewisham, Południowy Londyn) - dr, perc, voc zdobył sławę jako muzyk zespołów Graham Bond Organisation, Cream, Blind Faith i własnego Airforce. Bracia Adrian Gurvitz (26.06.1949r, High Wycombe) -g, k, voc i Paul Gurvitz (właśc. Paul Anthony Gurvitz; 6.07.1947, High Wycombe) - b, voc dali się z kolei poznać jako liderzy formacji Gurt i Three Man Army.

 

W 1974 cała trójka spotkała się w studiu podczas pracy nad debiutanckim singlem zespołu The Greame Edge Band i zdecydowała się połączyć siły w The Baker Gurvitz Army. Na początku 1975r dołączyli Snips (znany też jako Mr. Snips; właśc. Snips Parsons; 19.06.1951r) - voc z The Sharks i Peter Lemar - k z Seveth Wave. Niebawem jednak Lemar odszedł. Działała do lata 1976.
 

Zadebiutowała w sierpniu 1974r na festiwalu w Reading. Zaraz potem podpisała kontrakt z wytwórnią Vertigo i przystąpiła do nagrania pierwszego albumu. W sesji gościnnie wzięli udział John Norman - k, B. Norman Mitchell - k, vib, Madeline Bell - voc, Rosetta Hightower -voc i Barry St. John - voc. Płyta "The Baker Gurvitz Army" ukazała się w styczniu 1975, promowana singlem Help Me/I Wanna Live Again, wydanym dwa miesiące później. 

Głównymi twórcami repertuaru byli Gurvitzowie, ale i Baker włączył się w pracę nad kilkoma utworami. Powstała muzyka mająca w sobie wiele z ducha Cream, ale, tego można było oczekiwać, nie tylko zresztą ze względu na obecność Bakera. Także Gurvitzowie we Three Man Army czerpali z dorobku słynnego tria, np. w kompozycjach Butter Queen, Flying, Woman i przede wszystkim Nice One.
 

Album "The Baker Gurvitz Army" wypełniły utwory o efektownej, dość przebojowej melodyce, wyrafinowanej fakturze, niemal hardrockowej dynamice, wielkiej intensywności rytmu i bogatym, chwilami wręcz orkiestrowym brzmieniu, np. Help Me, Love Is, Memory Lane, Mad Jack, Since Beginning. Na płycie wyrosłej z ducha twórczości Cream nie mogło zabraknąć bluesa - 4 Phil. A coś z klimatu dokonań tria miała nawet jednoznacznie popowa ballada I Wanna Live Again - ze smyczkami i jakby gospelsowym chórem. Płyta odniosła jedynie niewielki sukces.
 

W rezultacie kontrakt z Vertigo stracił swą moc. Grupa przekonała jednak do swoich poczynań firmę Mountain, rozbudowała skład, m.in. o wokalistę Snipsa, i niebawem znowu zabrała się do pracy. W londyńskich Island Studios nagrała następny album, "Elysian Encounter", wydany już we wrześniu 1975, promowany dwoma singlami, Space Machine/The Dreamer z sierpnia i The Gambler/Time z października tego roku. 

Wypełniła go muzyka podobna co poprzednio, nadal mająca w sobie wiele z klimatu twórczości Cream, chociażby ze względu na popisowe partie bębnów (np. People, The Hustler), ale ujawniająca większą skłonność do estetyki popu (np. The Key, The Gambler, The Artist). Pojawiły'się w niej też zupełnie nowe elementy, np. funkowy rytm w kompozycji The Hustler. Wzbogaceniu uległy opracowania partii wokalnych (np. People, Remember).
 

Komercyjna klapa albumu odbiła się na atmosferze w grupie. Baker i Gurvitzowie zaczęli wzajemnie się obwiniać o wspólne niepowodzenia. Zdecydowali jednak, że nagrają razem jeszcze jedną płytę. A do udziału w sesji zaprosili: Ann 0'Dell - p, org, Kena Freemana - synt, Madeline Bell - voc, Irene Chanter - voc i Kay Garner -voc oraz The Martyn Ford Orchestra. Album, który otrzymał tytuł "Hearts On Fire", ukazał się w maju 1976, a towarzyszyły mu single Tracks Of My Life/The Artist z kwietnia i Dancing The Night Away/Night People z czerwca tego roku. 

Zawierał kilka świetnych ostrych utworów rockowych w dawnym stylu, np. Hearts On Fire, My Mind Is Healing, a także Neon Lights i Snips, po raz pierwszy w historii formacji skomponowane przez Snips . Dominowała jednak muzyka bliska popu, całkiem udana (np. uszlachetniona solem gitary w stylu Duane'a Allmana ballada Night People), częściej jednak dość nijaka (np. oparte na dyskotekowych rytmach piosenki Dancing The Night Away i Smiling oraz łzawa pieśń Track Of My Life). Wkrótce po ukazaniu się "Hearts On Fire" drogi muzyków się rozeszły.
 

Baker w późniejszych latach grał m.in. z Atomic Rooster, Hawkwind i Public Image Ltd. Gurvitzowie odnowili współpracę z Greame'em Edgem. A Snips dał się poznać jako solista. 

 

Single

Tytu³	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Space Machine/The Dreamer	Baker Gurvitz Army	.1975	-	-	Mountain TOP 2	[written by Gurvitz, Baker][produced by Ginger Baker, Paul Gurvitz]
Help Me/I Wanna Live Again	Baker Gurvitz Army	03.1975	-	-	Vertigo 6078 211	[written by A. Gurvitz][produced by Ginger Baker, Adrian Gurvitz, Paul Gurvitz]
The Gambler/Time	Baker Gurvitz Army	10.1975	-	-	Mountain TOP 4	[written by Adrian Gurvitz][produced by Ginger Baker, Paul Gurvitz]
Tracks Of My Life/The Artist	Baker Gurvitz Army	04.1976	-	-	Mountain TOP 10	[written by Gurvitz]
Dancing The Night Away/Night People	Baker Gurvitz Army	06.1976	-	-	Mountain TOP 15	[written by A Gurvitz][produced by Eddy Offord]

Albumy

Tytu³	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
Baker Gurvitz Army	Baker Gurvitz Army	02.1975	22[5]	140[7]	Janus 7015	[produced by Eddie Offord]
Elysian Encounter	Baker Gurvitz Army	11.1975	-	165[5]	Atco 123	[produced by Eddie Offord]