Future Sound of London

FUTURE SOUND OF LONDON, brytyjski duet. Garry Cobain (właśc. Garry Cockbain; 16.05.1966, Bedford) - k, g, voc i Brian Dougans(1968, Glasgow, Szkocja) -k poznali się w 1985 podczas studiów w Manchesterze (później przenieśli się do Londynu). Zaczęli razem tworzyć syntezatorową muzykę taneczną; żadna odmiana elektronicznego grania, od techno przez house po ambient, nie była im obca. W na­stępnym okresie zasypali rynek wspólnymi nagraniami, firmowanymi różnymi nazwami, m.in. Humanoid (np. przebój Stakker Humanoid z 1988 i album "Global" dla Westside z 1989; głównym twórcą i wykonawcą był tu jeszcze Dougans), Art Science Technology, Metropolis, Mental Cube, Intelligent Communication, Smart Systems, Semi Real, Indo Tribe, Yage, Future Sound Of London i Amorphous Androgynus (np. albumy "Tales Of Ephidrena" dla Quigly z 1993 i "Alice In Uitraland" dla Harvest z 2005).
Nazwą Future Sound Of London sygnowali nagrania, w których mniejsze znaczenie miała strona rytmiczna, niezwykle ważna w techno, a większe - intrygujące brzmienie, uzyskiwane m.in. z pomocą samplerów. Pierwszymi płytami, na których pojawił się ten szyld, były czwórki z cyklu "Pulse", wydawane od 1991 przez Jumpin' & Pumpin' (zawierały też muzykę firmowaną: Indo Tribe, Smart Systems czy Yage). W lutym 1992 dorobili się przeboju Papua New Guinea. Była to rzecz niezwykle oryginalna, łącząca w sobie elementy takich stylów, jak techno, house i dub, przesycona egzotyczną aurą, wzbogacona wsamplowanym głosem Lisy Gerrard z Dead Can Dance - porównywana do wspólnych dokonań Davida Byrne'a i Briana Eno. Utwór trafił w czerwcu 1992 na album "Accelerator", pełen jeszcze muzyki przeznaczonej do tańca (np. Expander, Pulse State), ale nie pozbawionej kolażowych, nasyconych różnymi efektami dźwiękowymi wstawek w ambientowym nastroju.
Dwie płyty zestawu "Lifeforms", wydanego w maju 1994 przez Virgin, wypełniły już bardziej przestrzenne kompozycje, płynące nieprzerwanym strumieniem, intrygujące nawiązaniami do tak różnych odmian elektronicznego grania, jak ambient, jungle i trip hop, ożywiane odgłosami w rodzaju plusku wody, łopotu skrzydeł ptaków podrywających się do lotu i szumu wiatru, przeznaczone raczej do słuchania niż do tańca, np. Cascade, Dead Skin Cells, Lifeforms, Among Myselves, Spineless Jelly, Vertical Pig, Omnipresence. W Cerebral można było usłyszeć głos Toni Halliday z Curve, we Flak gitarę Roberta Frippa, lidera King Crimson, a w jednej z wersji Lifeforms wydanych na małej płycie "Lifeforms" - głos Elizabeth Fraser, wokalistki Cocteau Twins.
Dwa utwory z albumu były przebojami - w październiku 1993 Cascade i w sierpniu 1994 wspomniany Lifeforms. Płyta "ISDN" z grudnia 1994 dokumentowała występy Future Sound Of London w londyńskim studiu, transmitowane telefonicznie do rozgłośni radiowych i klubów w kraju i za granicą, w tym jeden z gościnnym udziałem Roberta Frippa. Wypełniła ją muzyka bardziej mroczna niż dawniej, chwilami ambientowa, ale niekiedy atakująca elektronicznym hałasem, zakorzeniona w różnych stylach, od funku (np. Far Out Son Of Lung And The Ramblings Of A Madman) po techno (np. Just A Fuckin' Idiot), nierzadko z domieszką brzmień industrialnych (np. Egypt). Towarzyszyła jej wydana w maju 1995 płytka "Far Out Son Of Lung And The Ramblings Of A Madman".
Jeszcze bardziej przytłaczającym i ha­łaśliwym dziełem był album "Dead Cities" z października 1996, malujący obraz upadku cywilizacji wielkomiejskiej, ożywiony zgiełkiem gitar, wysamplowanym z nagrań Run-D.M.C. (np. We Have Explosive, Herd Killing). Towarzyszyły mu płytki "My Kingdom" z października 1996 i "We Have Explosive" z kwietnia 1997.
Dopiero w sierpniu 2002 trafił na rynek kolejny album Future Sound Of London, "The Isness", dokumentujący zwrot w stronę psychodelii spod znaku The Beatles, Pink Floyd, Gong, Spacemen 3 czy The Chemical Brothers (np. Elysian Feels, The Mello Hippo Disco Show, The Calaxial Pharmaceutical, High Tide On The Sea Of Flesh). Towarzyszyła mu płytka "The Mello Hippo Disco Show" z grudnia 2002 (sygnowana: Amorphous Androgynous).
Duet wsławił się też remiksami nagrań innych artystów, m.in. Apollo 440, The Shamen, Jona Andersona, Bryana Ferry'ego oraz Roberta Frippa i Davida Sylviana. Ponadto realizował teledyski i eksperymentalne filmy oraz zajmował się grafiką komputerową.

Single
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Papua New Guinea	Future Sound of London	05.1992	22[8]	-	Jumpin' & Pumpin' TOT 17	[written by Garry Cobain,Brian Dougans][produced by Future Sound Of London]
Cascade	Future Sound of London	11.1993	27[4]	-	Virgin VST 1478	[written by Future Sound Of London][produced by Future Sound Of London]
Expander	Future Sound of London	07.1994	72[1]	-	Jumpin' & Pumpin' 12 TOT 37	[written by Garry Cobain,Brian Dougans][produced by Future Sound Of London]
Lifeforms with Elizabeth Fraser	Future Sound of London	08.1994	14[5]	-	Virgin VST 1484	[written by Garry Cobain,Brian Dougans][produced by Future Sound Of London]
Far-Out Son of Lung and the Ramblings of a Madman	Future Sound of London	05.1995	22[7]	-	Virgin VST 1540	[written by Future Sound Of London][produced by Future Sound Of London]
Papua New Guinea `95	Future Sound of London	05.1995	105[2]	-	Jumpin' & Pumpin'	-
My Kingdom	Future Sound of London	10.1996	13[6]	-	Virgin VST 1605	[written by Garry Cobain,Brian Dougans][produced by Future Sound Of London]
We Have Explosive	Future Sound of London	04.1997	12[11]	-	Virgin VSCDX 1616	[written by Future Sound Of London][produced by Future Sound Of London]
Papua New Guinea 2001	Future Sound of London	09.2001	28[13]	-	Jumpin' & Pumpin' TOT 44	[written by Garry Cobain,Brian Dougans][produced by Future Sound Of London]

Albumy
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Accelerator	Future Sound of London	07.1992	75[1]	-	Jumpin' & Pumpin' LP TOT 2	[produced by Future Sound Of London,Luco]
Lifeforms	Future Sound of London	06.1994	6[10]	-	Virgin CDV 2722	[silver-UK]
ISDN	Future Sound of London	12.1994	62[1]	-	Virgin V 2755	-
ISDN remix	Future Sound of London	06.1995	44[3]	-	Virgin	-
Dead Cities	Future Sound of London	11.1996	26[12]	-	Virgin V 2814	[produced by Future Sound Of London]
Amorphous Androgynous: The Isness	Future Sound of London pres. Amorphous Androgynous	08.2002	68[2]	-	Future Sound Of London Recordings FSOLLP 101	[produced by Future Sound Of London]