Ennis urodziła się w szeregowym domu przy North Calhoun Street w Baltimore w stanie Maryland i dorastała w dzielnicy Sandtown-Winchester. Jako pianistka kościelna zaczęła występować w młodym wieku Rozpoczynając karierę solową, nagrała wiele piosenek dla Atlantic Records, zanim jej debiut LP, Lullabies for Losers, został wydany przez Jubilee Records w 1955 roku.
W 1957 przeniosła się do Capitol Records, gdzie podpisała kontrakt na dwa albumy i wydała A Change of Scenery. Wkrótce po kontynuacji LP Have You Forgotten z 1958 roku, Ennis zrobiła sześcioletnią przerwę w nagrywaniu, podczas której odbyła trasę koncertową po Europie z Bennym Goodmanem. Dwa z jej nagrań „Call Me Young” i „Sing Me A tune” zostały wykorzystane w Wielkiej Brytanii podczas interwałów Testcard na BBC1 między styczniem 1978 a kwietniem 1980. W 1963 nagrała cztery LP dla RCA Victor. Jednak rozczarowana kreatywnym kierunkiem wytwórni i kierownictwem artystów, Ennis opuściła tę wytwórnię i zrobił kolejną przerwę.
Minęło osiem lat, zanim otrzymała kolejny kontrakt nagraniowy. W tym czasie zaśpiewała piosenkę tytułową do filmu fabularnego z 1967 roku Mad Monster Party? . LP 10 Sides of Ethel Ennis pojawił się w 1973 roku; później w tym samym roku Ennis, demokratka, została zaproszona do zaśpiewania na reinauguracji Richarda Nixona. Jej niezwykłe wykonanie a cappella hymnu narodowego zaszokowało niektórych, ale zainspirowało wielu innych. Później pojawiła się w teleturnieju To Tell the Truth, a po tym, jak wystąpiła jako „Prawdziwa Ethel Ennis”, powtórzyła hymn narodowy a cappella dla panelistów i publiczności, otrzymując owację na stojąco.
Ennis wróciła wtedy do swojego rodzinnego miasta Baltimore i śpiewała poza tym obszarem tylko kilka razy w kolejnych dziesięcioleciach. Jednak w 1980 roku pojawiła się ponownie, wydając album koncertowy, ku uciesze swoich wiernych fanów. Ennis ponownie zwróciła uwagę całego kraju w 1994 roku dzięki albumowi studyjnemu zatytułowanemu w Nowym Jorku, wyprodukowanemu przez jej długoletniego perkusistę, Paula Hildnera. Dotarł do radiowej listy Jazz Top 40.
W 1998 roku Ennis po raz kolejny nagrała dla dużej wytwórni If Women Ruled the World w Savoy Jazz. Najnowsze nagranie Ennis to chwalony przez krytyków zestaw koncertowy z 2005 roku, uchwycony podczas występu w Montpelier w jej rodzinnym stanie Maryland. Ennis zmarła na udar 17 lutego 2019 roku. Miała 86 lat.
|
Albumy | ||||||
| Tytuł | Wykonawca | Data wydania | UK | US | Wytwórnia [US] |
Komentarz |
| This Is Ethel Ennis | Ethel Ennis | 03.1964 | - | 147[2] | RCA Victor 2786 | - |
