Ronnie Hilton

Ronnie Hilton (urodzony jako Adrian Hill; 26 stycznia 1926r -21 lutego 2001r)  był angielskim piosenkarzem. Według jego nekrologu w gazecie The Guardian, „Przez pewien czas Hilton był gwiazdą - wyłącznie do użytku domowego - z dziewięcioma przebojami w pierwszej dwudziestce w latach 1954–1957, w okresie przejściowym między płytami 78 i 45 rpm. Ćwierć wieku później został głosem serii BBC Radio 2 Sounds of the Fifties .  Prawdziwy Yorkshireman, Hilton zawsze pozostał wierny swoim korzeniom - szczególnie Leeds United. Skomponował, zaśpiewał i nagrał kilka hymnów jako hołd dla klubu.

 Urodzony jako Adrian Hill w Hull, East Riding of Yorkshire, Anglia, Hilton opuścił szkołę w wieku 14 lat i pracował w fabryce samolotów na początku II wojny światowej, a następnie był częścią Highland Light Infantry. Po demobilizacji w 1947 roku został monterem w zakładzie krawieckim w Leeds. 

Podczas śpiewania z lokalnymi zespołami tanecznymi w wolnym czasie, nagrał prywatne nagranie, aby pomóc sprzedać piosenkę, która ostatecznie trafiła do producenta płytowego Wally'ego Ridleya. Ridleyowi nie podobała się piosenka, ale spodobał mu się głos piosenkarza i zorganizował sesję nagraniową dla piosenkarza. Ridleyowi nie podobało się również imię „Adrian Hill” i zmienił je na Ronnie Hilton na potrzeby pierwszej płyty wydanej w czerwcu 1954 r., która nosiła tytuły „I Wish and Wish” i „I Live For You”. Później w 1954 r. Hilton opuścił bezpieczną pracę montera w fabryce maszyn w Leeds i zadebiutował na scenie rozrywkowej w Dudley Hippodrome w marcu 1955 r., po tym jak wcześniej można go było usłyszeć w radiu i zobaczyć w telewizji.

 Zdobył sławę, dostarczając płynnie wykonywane covery popularnych amerykańskich piosenek w latach 50-tych. Jego najbardziej trwałe nagrania to „No Other Love”; a jego ostatni wpis na liście przebojów w 1965 r. to „A Windmill in Old Amsterdam” napisany przez Teda Dicksa i Mylesa Rudge’a. Ten ostatni spędził łącznie 13 tygodni na brytyjskiej liście przebojów, osiągając szczyt na 23. miejscu na liście 17 lutego 1965. Kompozytorzy piosenki otrzymali w 1966 roku nagrodę Ivor Novello Award za Najnowszą Nowatorską Kompozycję Roku. Pomimo znaczenia rock and rolla w jego karierze nagraniowej, zgromadził on imponującą liczbę bestsellerów na brytyjskiej liście przebojów, choć głównie z coverami amerykańskich przebojów. Było to powszechną praktyką w tamtym czasie i wielu brytyjskich artystów nagraniowych podążało za tym trendem. 

Sama jego kariera nagraniowa singli trwała od 1954 do 1965 roku, co było sprzeczne z szybko zmieniającymi się trendami muzyki pop. Z stosunkowo nieznanego musicalu Rodgersa i Hammersteina, Me and Juliet, napisanego w 1953 roku, Ronnie Hilton wziął przebój „No Other Love” i zdobył swój jedyny przebój numer jeden w Wielkiej Brytanii w 1956 roku. Aby zapewnić sobie numer jeden, Hilton pokonał konkurencję ze strony mieszkającego w Wielkiej Brytanii Kanadyjczyka Edmunda Hockridge'a i Johnston Brothers. Co dziwne, żadna amerykańska wersja „No Other Love” nie trafiła wówczas na UK Singles Chart. Perry Como odniósł sukces z piosenką w Ameryce, ale jego wersja została wydana znacznie wcześniej, w 1953 roku, kiedy Me and Juliet po raz pierwszy pojawił się na Broadwayu.Niemniej jednak lekki styl operowy Hiltona, podobny do stylu jego kolegi z Hullens, Davida Whitfielda, został już w połowie lat 50-tych wyprzedzony przez wydarzenia.

 Kiedy „No Other Love” spadło z UK Singles Chart, Elvis Presley miał już na koncie trzy pierwsze brytyjskie przeboje.Hilton wystąpił również w trzech Royal Variety Performances. Wziął również udział w inauguracyjnym konkursie A Song For Europe w 1957 roku, nie udało mu się zostać pierwszym reprezentantem Wielkiej Brytanii w Konkursie Piosenki Eurowizji. Hitem list przebojów Hiltona w 1959 roku, przed jałową passą obejmującą większość następnych pięciu lat, był „The Wonder of You”; ta sama piosenka, z którą Elvis Presley znalazł się na szczycie brytyjskiej listy przebojów w 1970 roku. 

 Hilton występował dobrze w latach 60-tych w sezonach letnich i podczas pokazów bożonarodzeniowych, a także regularnie pojawiał się w pantomimach w Hull, w New Theatre, ale wiedział, że jego dni na listach przebojów są już za nim. W 1967 roku wydał singiel z coverami „If I Were a Rich Man” i „The Laughing Gnome” odpowiednio na stronie A i B. Nie znalazł się na liście przebojów. W 1968 roku wziął udział w udanym albumie piosenek z niedawno wydanego filmu Chitty Chitty Bang Bang. Został on wydany przez budżetową wytwórnię Music For Pleasure i był jego jedynym albumem na listach przebojów. Wystąpił jako gość w programie BBC Morecambe & Wise Show w czerwcu 1971 roku. Hilton doznał udaru w 1976 roku, co na jakiś czas zahamowało jego rozwój. Miał również problemy finansowe. Po powrocie do zdrowia prowadził Sounds of the Fifties, nostalgiczny serial radiowy dla BBC Radio 2. Brytyjska Akademia Kompozytorów i Autorów Piosenek uhonorowała go złotym medalem za zasługi dla muzyki popularnej w 1989 roku.

  Zmarł w Hailsham, East Sussex w wieku 75 lat w wyniku kolejnego udaru. Był dwukrotnie żonaty. Miał troje dzieci (Geraldine, Jane i Derry) ze swoją pierwszą żoną, Joan. Zmarła w 1985 roku. Był żonaty z Christine Westoll.

Single
Tytu³	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
I still believe	Ronnie Hilton	11.1954	3[14]	-	HMV B 10 785	[written by Billy Reid]
Veni ,vidi,vici	Ronnie Hilton	12.1954	12[8]	-	HMV B 10 785 B	[written by Paul Francis Webster/Jerry Livingston][cover of the Gaylords]
A Blossom Fell/ A Prize Of Gold	Ronnie Hilton	03.1955	10[5]	-	HMV 7M 285	[written by Howard Barnes/Harold Cornelius/Dominic John][original by Nat King Cole 1955r]
My Loving Hands/ Just Say You Love Me	Ronnie Hilton	04.1955	-	-	HMV 7M 303	[written by Jerome, Biddy]
Yellow rose of Texas	Ronnie Hilton	11.1955	15[2]	-	HMV B 10 924 A	[written by Don George][cover of Mitch Miller/Johnny Desmond]
Stars shine in your eyes	Ronnie Hilton	08.1955	13[7]	-	HMV B 10 901 A	[written by Nino Rota/Geoffrey Parsons/John Turner]
He/ Bella Notte	Ronnie Hilton	12.1955	-	-	HMV 7M 336	[written by Mullan, Richards]
Young And Foolish/ Moments To Remember	Ronnie Hilton	02.1956	17[3]	-	HMV 7M 358	[written by Arnold Horwitt/Albert Hague][original by Gloria Marlow & David Daniels]
The Last Frontier/ Here Comes My Love	Ronnie Hilton	03.1956	-	-	HMV 7M 382	[written by Washington, Lee]
No Other Love/ It's All Been Done Before	Ronnie Hilton	04.1956	1[6][14]	-	HMV 7M 390	[written by Richard Rodgers/Oscar Hammerstein II][original by Jo Stafford 1950r]
Who Are We/ Give Me My Ranch	Ronnie Hilton	06.1956	6[12]	-	HMV 7M 413	[written by Jerry Livingston/Paul Francis Webster][original by Gogi Grant]
A Woman In Love/ I Just Found Out About Love	Ronnie Hilton	09.1956	30[1]	-	HMV POP 248	[written by Frank Loesser][cover of the Four Aces][Original: Jean Simmons & Marlon Brando; From the film 'Guys And Dolls'.]
Two Different Worlds/ Constant And True	Ronnie Hilton	11.1956	13[13]	-	HMV POP 274	[written by Sid Wayne/Al Frisch][cover of Jane Morgan]
For Your Love/ Once	Ronnie Hilton	.1957	-	-	HMV POP 307	[written by White, Disberg, Ruvin]
Heart/ Penny Serenade	Ronnie Hilton	.1957	-	-	HMV POP 318	[written by Adler, Ross]
Around the World/ I'd Give You The World	Ronnie Hilton	05.1957	4[17]	-	HMV POP 338	[written by Victor Young/Harold Adamson][cover of Bing Crosby]
Wonderful Wonderful/ The Miracle Of Love	Ronnie Hilton	08.1957	27[2]	-	HMV POP 364	[written by Ben Raleigh/Sherman Edwards][cover of Johnny Mathis][original by Gary Miller]
Marching Along To The Blues/ She	Ronnie Hilton	.1957	-	-	HMV POP 393	[written by Roberts]
Moonraker's Song/ That's Why I Was Born	Ronnie Hilton	11.1957	-	-	HMV POP 422	[written by Johnson, Parsons]
I'll Buy You A Star/ You Should Belong To Me	Ronnie Hilton	01.1958	-	-	HMV POP 437	[written by Fields, Schwartz]
Magic Moments/ One Blade Of Grass	Ronnie Hilton	02.1958	22[2]	-	HMV POP 446	[written by Burt Bacharach/Hal David][original by Perry Como 1958r]
I May Never Pass This Way Again/ Love Walked In	Ronnie Hilton with the Michael Sammes Singers	04.1958	27[3]	-	HMV POP 468	[written by Murray Wizell/Irving Melcher][cover of Perry Como]
On The Street Where You Live/ I've Grown Accustomed To Her Face	Ronnie Hilton	04.1958	-	-	HMV POP 479	[written by Loewe, Lerner ]
Her Hair Was Yellow/ Let Me Stay With You	Ronnie Hilton	06.1958	-	-	HMV POP 497	[written by Shayne Paris]
The Day The Rains Came/ Do I Love You	Ronnie Hilton	11.1958	-	-	HMV POP 556	[written by Becaud, Sigman]
The World Outside/ As I Love You	Ronnie Hilton with the Michael Sammes Singers	12.1958	18[6]	-	HMV POP 559	[written by Richard Addinsell/Carl Sigman][original by Four Aces]
Gigi/ Keep Your Kisses	Ronnie Hilton	01.1959	-	-	HMV POP 560	[written by Lerner, Loewe]
The Wonder Of You/ A Hundred Miles From Everywhere	Ronnie Hilton	08.1959	22[3]	-	HMV POP 638	[written by Baker Knight][original by Ray Peterson 1959r]
Happy Anniversary/ The Most Wonderful Thing In The World	Ronnie Hilton	12.1959	-	-	HMV POP 684	[written by Stillman, Allen ]
Mission Bell/ I'd Do Anything (With Mike Sammes Singers)	Ronnie Hilton	08.1960	-	-	HMV POP 770
Little Do You Know/ Guilty (With Don Ridell Singers)	Ronnie Hilton	05.1961	-	-	HMV POP 865	[written by Kahn, Akst, Whiting]
Hey Look Me Over/ It Can't Be Wrong	Ronnie Hilton	10.1961	-	-	HMV POP 936	[written by Leigh, Coleman]
If This Is Love/ You And I	Ronnie Hilton	02.1962	-	-	HMV POP 984	[written by Brooker, Higgins]
The Gift/ Beautiful Bossa Nova	Ronnie Hilton	01.1963	-	-	HMV POP 1106	[written by Webster, Ferreira, Antonio ]
They Can't Take That Away Fom Me/ Kisses Can Lie	Ronnie Hilton	07.1963	-	-	HMV POP 1190	[written by G. Gershwin, I. Gershwin]
Best Girl In the World/ What Do I Do	Ronnie Hilton	11.1963	-	-	HMV POP 1235	[written by Samwell, Slater]
Don't Let The Rain Come Down/ Send For Me	Ronnie Hilton	05.1964	21[10]	-	HMV POP 1291	[written by Traditional][cover of The Serendipity Singers]
Love You I Will/ The Joker	Ronnie Hilton	09.1964	-	-	HMV POP 1339	[written by Newell]
Windmill In Old Amsterdam/ Dear Heart	Ronnie Hilton	01.1965	23[13]	-	HMV POP 1378	[written by Ted Dicks, Myles Rudge]
Hole In My Shoe/ Summer Sounds	Ronnie Hilton	06.1965	-	-	HMV POP 1434	[written by Rudge, Dicks]
Rocky Old Boat/ Boy Without A Girl	Ronnie Hilton	12.1965	-	-	HMV POP 1497	[written by Westlake]
The Impossible Dream/ When Will The Good Apples Fall	Ronnie Hilton	12.1966	-	-	HMV POP 1569	[written by Young]
If I Were A Rich Man/ Laughing Gnome	Ronnie Hilton	07.1967	-	-	HMV POP 1600	[written by Harnick, Bock]
One Day Soon/ Happy Again	Ronnie Hilton	04.1968	-	-	Columbia DB 8380	[written by Hackaday, Pockriss]
Glory Glory Leeds United/ We Shall Not Be Moved	Ronnie Hilton And The Leeds United AFC	11.1968	-	-	Columbia DB 8506	[written by Trad. Arr. Ronnie Hilton]
Turn Back The Time/ Looking For Love	Ronnie Hilton	06.1969	-	-	Columbia DB 8594	[written by Clive Westlake][produced by Walter Ridley]

Beautiful South

Aby należycie opowiedzieć historię powstania tej brytyjskiej formacji, należy wspomnieć o istniejącej w latach 80-tych całkiem znanej indiepopowej kapeli The Housemartins. Grupa nagrała dwa albumy, a także wylansowała kilka pomniejszych przebojów, jak "Caravan of Love", "Happy Hour" czy "Think for a Minute" i w 1988 roku przeszła do historii. Niewiele później jej główny wokalista Paul D. Heaton oraz perkusista/wokalista Dave Hemmingway na jej gruzach powołali do życia nową kapelę (stylistycznie popchnęli ją też w bardziej rockowe rejony).

Na szyld obrano The Beautiful South - tak na przekór, ponieważ The Housemartins uchodziło za klasyczną formację z północy Wielkiej Brytanii. Skład w niedalekiej przyszłości został uzupełniony o kolejnych muzyków: wokalistkę Brianę Corrigan, basistę Seana Welcha, pałkera Davida Steada oraz gitarzystę Davida Rotheray'ego (wraz z Heatonem, będą w przyszłości tworzyć duet kompozytorski odpowiadający za lwią część materiału kapeli).

 Pierwszy namacalny owoc prac zespołu w postaci singla "Song for Whoever," pojawił się w sierpniu 1989 roku (ukazał się nakładem tej samej wytwórni, która wcześniej odpowiadała za płyty The Housemartins, Go! Discs) - i z miejsca okazał się ogromnym sukcesem - na brytyjskich zestawieniach dotarł do 2. miejsca. Miesiąc później na sklepowe półki trafił debiutancki longplay grupy, zatytułowany "Welcome to the Beautiful South".

Pod koniec 1990 roku ukazała się mała płytką z utworem "A Little Time", zwiastująca drugi album pod tytułem "Choke" - jako pierwszej i jedynej w historii bandu udało się jej wspiąć na sam szczyt listy przebojów na Wyspach. Sam longplay mimo bardzo pozytywnych recenzji w prasie, sprzedażą nie dorównał jednak poprzednikowi. Tuż po wydaniu kolejnego longplaya "0898" (w 1992 roku), pokład The Beautiful South" postanowiła opuścić Corrigan. Oficjalnym powodem rozstania była chęć rozpoczęcia przez nią kariery solowej - Briana miała w planach nagranie albumu z własnym materiałem i ruszenie z nim w trasę (w 1996 roku zadebiutowała krążkiem "When My Arms Wrap You Round"). W kręgach dobrze poinformowanych mówiono także o alternatywnej przyczynie odejścia - artystce, nie podobała się wymowa niektórych tekstów dostarczanych przez Heatona. Głównym punktem zapalnym był ponoć "36D", krytykujący brytyjskie modelki oraz przemysł, który je zatrudnia, ponieważ przekształca je w pozbawione znaczenia obiekty seksualne, niemalże prostytutki. - Wszyscy zgadzamy się, że powinniśmy wytykać mediom seksizm, a nie winić dziewczęta za ściąganie bluzek - dodał lata później Hemingway, który śpiewa główne partie w kawałku. Na miejsce Briany, weszła Jacqui Abbot (zanim dołączyła do składu pracowała na pełen etat w supermarkecie), która wraz z zespołem w 1994 roku przygotowała krążek "Miaow". W tym samym roku muzycy postanowili także podsumować dotychczasowy dorobek, kompilacyjnym krążkiem "Carry On up the Charts: The Best of The Beautiful South", który rozszedł się w astronomicznej jak na Wielką Brytanię liczbie, blisko 2 milionów egzemplarzy.

W następnych latach muzycy cyklicznie przypominali o swoim istnieniu kolejnymi krążkami jak "Blue Is the Colour" (1996), "Quench" (1998) oraz "Painting It Red" (2000) - z czego dwa pierwsze dotarły do zaszczytnego pierwszego miejsca zestawień bestsellerów. Podczas promocji "Painting It Red" okazało się, że część nakładu jest wadliwa, co wywołało niemałe zamieszanie. Na dodatek jeszcze w tym samym roku za dalszą współpracę podziękowała wciąż jeszcze świeża w grupie Abbot. W takich okolicznościach reszta składu zafundowała sobie małe wakacje, które Heaton postanowił wykorzystać na nagranie pierwszego solowego albumu "Fat Chance", który w 2001 roku ukazał się pod pseudonimem Biscuit Boy (a.k.a. Crackerman).

The Beautiful South powróciło w 2003 roku z nową wokalistką Alison Wheeler. Trzecie z kolei wcielenie grupy także jednak nie miało długiego żywota - w 2007 roku, zaledwie pół roku po wydaniu dziesiątego w dorobku, studyjnego krążka "Superbi", członkowie grupy podjęli decyzję o zakończeniu działalności. W dwuzdaniowym oświadczeniu band tłumaczył powody rozstania, muzycznymi podobieństwami (ironicznie, w odpowiedzi na muzyczne różnice, co jest najczęściej podawaną przyczyną rozpadów kapel). - Chcielibyśmy podziękować wszystkim za ostatnie 19 wspaniałych muzycznie lat - powiedzieli artyści.

W najbliższej przyszłości niektórzy członkowie The Beautiful South kontynuowali przygodę z muzyką na własną rękę, Hemingway zrealizował wydany wyłącznie drogą cyfrową krążek "Hello Cruel World", Heaton wydał kolejny solowy longplay, "The Cross Eyed Ramble" (tym razem pod swoim własnym imieniem i nazwiskiem), natomiast Dave Rotheray nagrał kilka albumów z formacją Homespun.

W 2009 roku historia The Beautiful South doczekała się epilogu. Hemingway, Stead oraz Alison Wheeler postanowili powrócić do wspólnego grania - początkowo pod nazwą The New Beautiful South, ostatecznie przemianowano szyld na The South. - Byłem tym posunięciem trochę zawiedziony, zniszczyło to kilka wspaniałych wspomnień - żalił się Heaton dziennikarzowi serwisu Goldenplec.com. - Nie odmawiam jednak im prawa do tego ruchu, ze względu na to, że przez te wszystkie lata naprawdę dobrze się bawiliśmy, a także dlatego, że rozpad grupy nie oznacza tego, że nie można wykonywać napisanych wspólnie piosenek. Odświeżona formacja zapowiedziała trasę koncertową, a także premierowy materiał. - Mamy w planach nowe piosenki, ale intencją naszego powrotu jest koncentracja na tym, co stworzyliśmy razem w przeszłości - zapewniał Dave.

Single
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Song for whoever/Straight in at 37	Beautiful South	06.1989	2[11]	-	Go Disc GOD 32	[silver-UK][written by Paul Heaton, Dave Rotheray][produced by Mike Hedges, John Rowley]
You keep it all in/I love you [But you're boring]	Beautiful South	09.1989	8[8]	-	Go Disc God 35	[silver-UK][written by Paul Heaton, Dave Rotheray][produced by Mike Hedges]
I'll sail this ship alone/But till then	Beautiful South	12.1989	31[8]	-	Go Disc GOD 38	[written by Paul Heaton, Dave Rotheray][produced by Mike Hedges]
My book/Big beautiful south	Beautiful South	11.1990	43[6]	-	Go Disc GOD 48	[written by Paul Heaton, Dave Rotheray][produced by Mike Hedges]
A little time/In other words i hate you	Beautiful South	10.1990	1[1][15]	-	Go Disc GOD 47	[gold-UK][written by Paul Heaton, Dave Rotheray][produced by Mike Hedges,The Beautiful South]
Let love speak up itself/Love wars	Beautiful South	02.1991	51[3]	-	Go Disc GOD 53	[written by Paul Heaton, Dave Rotheray][produced by Mike Hedges]
Old red eyes is back/Fleet Street B.C.	Beautiful South	12.1991	22[6]	-	Go Disc GOD 66	[written by Paul Heaton, Dave Rotheray][produced by Jon Kelly]
We are each other/His time ran out	Beautiful South	03.1992	30[3]	-	Go Disc GOD 71	[written by Paul Heaton, Dave Rotheray][produced by Jon Kelly]
Bell bottomed tear/A thousand lies/They used to wear black	Beautiful South	06.1992	16[5]	-	Go Disc GOD 78	[written by Paul Heaton, Dave Rotheray][produced by Jon Kelly]
36 D/Throwing his song away/Trevor,you're bizzare!	Beautiful South	09.1992	46[2]	-	Go Disc GOD 88	[written by Paul Heaton, Dave Rotheray][produced by Jon Kelly]
Good as gold/Love adjourned	Beautiful South	02.1994	23[6]	-	Go Disc GOD 110	[written by Paul Heaton, Dave Rotheray][produced by Mike Hedges, The Beautiful South]
Everybody's talkin'/A way with the blues	Beautiful South	05.1994	12[10]	-	Go Disc GOD 113	[written by Fred Neil][produced by Jon Kelly]
Prettiest eyes/The best we can/Size	Beautiful South	08.1994	37[4]	-	Go Disc GOD 119	[written by Paul Heaton, Dave Rotheray][produced by Jon Kelly]
One last love song/Right man for the job/Java	Beautiful South	10.1994	14[14]	-	Go Disc GOD 122	[written by Paul Heaton, Dave Rotheray][produced by The Magic Pumpkin,John Brough]
Pretenders to the throne/Virgin/A long day in the field	Beautiful South	11.1995	18[12]	-	Go Disc GOD 134	[written by Paul Heaton, Dave Rotheray][produced by The Magic Pumpkin, Jon Kelly]
Rotterdam/A minute's silence	Beautiful South	09.1996	5[13]	-	Go Disc GOD 155	[gold-UK][written by Paul Heaton, Dave Rotheray][produced by Jon Kelly]
Don't merry her/Dream a little/God bless the child	Beautiful South	12.1996	8[18]	-	Go Disc GOD 158	[gold-UK][written by Paul Heaton, Dave Rotheray][produced by Jon Kelly]
Blackbird on the wire/Lean on me	Beautiful South	03.1997	23[12]	-	Go Disc 5821252	[written by Paul Heaton, Dave Rotheray][produced by Jon Kelly]
Liar's bar/The opening of a new book/You've done nothing wrong [live]	Beautiful South	06.1997	43[5]	-	Go Disc 5822412	[written by Paul Heaton, Dave Rotheray][produced by Jon Kelly]
Perfect 10/If	Beautiful South	09.1998	2[20]	-	Go Disc/Mercury 5667532	[platinum-UK][written by Paul Heaton, Dave Rotheray][produced by Jon Kelly,Paul Heaton]
Dumb/Suck harder	Beautiful South	12.1998	16[14]	-	Go Disc/Mercury 5667532	[written by Paul Heaton, Dave Rotheray][produced by Jon Kelly,Paul Heaton]
How long's a tear take to dry?	Beautiful South	03.1999	12[15]	-	Go Disc/Mercury 8708212	[written by Paul Heaton, Dave Rotheray][produced by Jon Kelly,Paul Heaton]
Table/Your father and I	Beautiful South feat. The London Community Gospel Choir	06.1999	47[5]	-	Go Disc/Mercury 5621652	[written by Paul Heaton, Dave Rotheray][produced by Jon Kelly,Paul Heaton]
Closer than most/The table	Beautiful South feat. The London Community Gospel Choir	09.2000	22[20]	-	Go Disc 5629672	[written by Paul Heaton, Dave Rotheray][produced by Jon Kelly,Paul Heaton]
The river/Just checkin'	Beautiful South	12.2000	59[3]	-	Go Disc 5727552	[written by Paul Heaton, Dave Rotheray][produced by Jon Kelly,Paul Heaton]
The root of all evil/Free for all/Perfect	Beautiful South	11.2001	50[2]	-	Go Disc 5888702	[written by Paul Heaton, Dave Rotheray,Scott Shields,Martin Slattery][produced by Jon Kelly]
Just a few things that i ain't	Beautiful South	10.2003	30[2]	-	Go Disc 9813038	[written by Paul Heaton, Dave Rotheray][produced by Jon Kelly,Paul Heaton,John Brough]
Let go with the flow	Beautiful South	12.2003	47[2]	-	Go Disc 9815083	[written by Paul Heaton, Dave Rotheray][produced by Jon Kelly,Paul Heaton,John Brough]
Livin' Thing/I'm Living Good	Beautiful South	10.2004	24[2]	-	Sony Music 6753712	[written by Jeff Lynne][produced by Jon Kelly,Paul Heaton]
This Old Skin	Beautiful South feat. Chip Taylor	12.2004	43[2]	-	Sony Music 6756842	[written by Barry Klein,Bobby Cristiansand][produced by Jon Kelly,Paul Heaton]
This Will Be Our Year	Beautiful South	02.2005	36[2]	-	Sony Music 6757462	[written by Chris White][produced by Jon Kelly,Paul Heaton]
Manchester	Beautiful South	05.2006	41[4]	-	Sony Music 82876831132	[written by Paul Heaton, Dave Rotheray][produced by Ian Stanley]
The Rose Of My Cologne	Beautiful South	07.2006	99[1]	-	Sony BMG 82876872892	[written by Paul Heaton, Dave Rotheray][produced by Ian Stanley]

Albumy
Data wydania	Tytuł	UK Top 40 /ilość tyg. na liście/	Billboard	Wytwórnia /UK/	Komentarz
10.1989	Welcome to the Beautiful South	2[32]	-	Go Disc GOLP 16	[platinum-UK][produced by Mike Hedges]
10.1990	Choke	2[25]	-	Go Disc8282331	[platinum-UK][produced by Mike Hedges]
03.1992	0898	4[18]	-	Go Disc 828 3102	[gold-UK] [produced by Jon Kelly]
11.1994	Carry on up-The best of Beautiful South	1[1] [245]	-	Go Disc 8285692	[6x-platinum-UK][produced by Mike Hedges/Jon Kelly/John Brough/Magic Pumpkin]
03.1994	Miaow	6[29]	-	Go Disc 8285072	[gold-UK] [produced by Jon Kelly]
10.1996	Blue is the colour	1[1][81]	-	Go Disc 8288452	[5x-platinum-UK][produced by Jon Kelly]
10.1998	Quench	1[2][54]	-	Go Disc/Mercury 5381662	[3x-platinum-UK][produced by Paul Heaton, Jon Kelly]
10.2000	Painting it red	2[14]	-	Go Disc 5483352	[gold-UK] [produced by Paul Heaton, Jon Kelly]
11.2001	Solid bronze-Great hits	10[75]	-	Go Disc 5864442	[2x-platinum-UK][produced by Jon Kelly/Mike Hedges/Paul Heaton]
11.2003	Gaze	14[9]	-	Go Disc 9865694	[silver-UK][ Producer - John Brough , Jon Kelly , Paul Heaton]
08.2004	Gold - Great Hits	172[1]	-	Go Disc	[silver-UK][ Producer - The Beautiful South]
11.2004	Golddiggas, Headnodders and Pholk Songs	11[13]	-	Sony Music 5186322	[gold-UK][ Producer - Jon Kelly , Paul Heaton ]
05.2006	Superbi	6[8]	-	Sony BMG 82876831142	[silver-UK][produced by Ian Stanley]
04.2007	BBC Sessions	165[1]	-	Mercury 9845873
05.2007	Gold - The Beautiful South	139[3]	-	Go Disc 9836292	[produced by The Beautiful South]
11.2007	Soup	15[24]	-	Mercury 1747147	[platinum-UK][produced by Housemartins/Paul Heaton/Jon Kelly/Major John Williams/Mike Hedges/Jeffrey Wood]

Everything But The Girl

Grupę tworzą: wokalistka Tracey Thorn (ur. 26 września 1962 r. w Brookman's Hertfordshire) i Ben Watt (ur. 6 grudnia 1962 r. w Londynie). Umieszczenie tej grupy w wydawnictwie o muzyce tanecznej może nieco dziwić, ale ich twórczość z połowy lat 90-tych dowodzi, że duet wybrał ten gatunek. Tracey i Ben spotkali się w 1981 r. na University of Hull i postanowili założyć zespół. Nazwali go Everything But the Girl. Oboje mieli już wtedy kontrakty z Cherry Red Records w Londynie, Tracey razem z jej pierwszym zespołem Marine Girls, Ben solo. W 1982 r. zostaje wydany pierwszy singiel, jako EBTS (przez Cherry Red). Była to wersja "Night And Day" Cole'a Portera. Miał to być jedynie pojedynczy wspólny produkt. Utwór dotarł do 5. miejsca na UK Independent Chart. Solowe albumy Tracey -A Distant Shore i Bena -North Marine Drive, wydane w tym samym roku, zyskują uznanie krytyków, a każdy zdobywa miejsca na szczycie UK Independent Chart. W 1983 r. kończy działalność Marine Girls. Każda z członkiń grupy podąża własną drogą.
Pierwszy album EBTG -Eden, zostaje nagrany w lecie 1983 r. Producentem jest Robin Millar. Rok później Eden zostaje wydany i pozostaje na UK Album Chart przez sześć miesięcy. Z niego pochodzi pierwszy przebój Top 40 - "Each and Every One". Holandia, Francja, Niemcy i Włochy także dobrze przyjmują singel. Sześć miesięcy później ukazało się amerykańskie wydanie składanki sześciu piosenek z Eden wraz z sześcioma dodatkowymi utworami pochodzącymi z innych singli i stron B, zatytułowane Everything But The Girl.
W 1985 r. ukazuje się drugi album, Love Not Money, ponownie wyprodukowany przez Robina Millara. EBTG grał w USA, Europie i przed-gorbaczowskim ZSRR, występując na czterech koncertach w Moskwie, w tym show na świeżym powietrzu w Parku Gorkiego. EBTG stają się idolami nastolatków we Włoszech. Tracey pokazuje się na okładce "II Giornio", podpisana jako "najpiękniejszy głos popu angielskiego" obok zdjęcia Johna McEnroe i papieża. W 1986 r. nagrany zostaje trzeci album,Baby, The StarsShine Bright, nagrany w londyńskich Abbey Road Studios z pełną orkiestrą, przypominający stylem lata 60. - zwłaszcza nagrania Spectora, Dusty Springfield i The Walkers Brothers. "Come On Home", pierwszy singel, grany bez przerwy w Radio l. EBTG zabierają orkiestrę do londyńskiego Royal Albert Hall.
W 1987 r, chcąc uniknąć hałasu związanego z pracami modernizacyjnymi wokół ich domu, EBTG udają się na wieś, by tam tworzyć swój nowy album. W 1988 r. zostaje wydany czwarty album, Idlewild. Ostatnia piosenka na tym krążku - "Apron Strings" - staje się tematem przewodnim w filmie amerykańskiego reżysera Johna Hughesa "She's living a Baby". Następnie wydają reedycję "I Don't Want To Talk About It" z Dannym White'em. W ciągu trzech tygodni singel zdobywa pozycję trzecią na Top 40. Pod koniec swojej brytyjskiej trasy koncertowej EBTG daje dwa spontaniczne koncerty w Royal Albert Hall. Rok 1989 r. EBTG rozpoczyna od wyjazdu do Los Angeles, by nagrać tam piąty album, w ten sposób odpowiadając na telefon amerykańskiego producenta Tommy'ego Lipumy, który zadzwonił w 1984 r., proponując swoje usługi. EBTG nagrał The Language of Life wraz z Stanem Getzem, Michaelem Breckerem i Omarem Hakimem.
W 1990 r. ukazuje się piąty album, a pierwszy singel, "Driving", dociera na szczyt list muzyki alternatywnej. EBTG gra swoją pierwszą trasę koncertową w USA i występuje w telewizyjnym programie Latę Night With David Letterman Show. W październiku występuje pierwszy raz w Japonii, gdzie płyty grupy wydawała mała, kultowa wytwórnia fonograficzna. Na koncercie zjawia się siedem tysięcy ludzi. W 1991 r. zespół wraca do Londynu, by nagrać szósty album - Worldwide. Potem natychmiast ukazuje się Covers EP, zawierający cztery utwory, w tym "Love Is Strange" i "Tougher Than The Rest" Bruce'a Springsteena.
W 1992 r. Covers EP zdobywa pozycję 13. na UK Top 40, a EBTG zaczyna akustyczną trasę, podczas której gra 90-minutowe koncerty z gitarą i dwoma głosami. Singel powiększony zostaje do albumu i wydany w USA jako Acoustic. Ben jednak zapada na poważną chorobę i pozostaje w szpitalu przez trzy miesiące. EBTG przestaje nagrywać. W 1993 r. po trzech miesiącach rekonwalenscencji Ben wraca do studia i EBTG nagrywają dwie piosenki z amerykańskim producentem Philem Ramonem. Powstaje retrospektywny album Home Movies, obrazujący ich dziesięcioletnią karierę.
Teledysk do "The Only Living Boy In New York" zostaje nakręcony w Nowym Jorku. Jego reżyserem był Hal Hartley, autor scenariusza i reżyser filmów "Trust", "The Unbelievable Truth" i "Simple Men". Home Movies ukazuje się wiosną, debiutując w Top 40 na pozycji 5. EBTG wyrusza z trasą koncertową złożoną z 25 koncertów, występując w czteroosobowym składzie. W 1994 r. zostaje wydana kolejna płyta, na której szóstym utworem jest piosenka "Missing". Wydana na singlu nie odnosi specjalnego sukcesu, ale rok później - zremiksowana przez Todda Terry'go - zostaje światowym przebojem.
W 1996 r., Warner Music "na pożegnanie" współpracy z EBTG wydaje album z największymi przebojami grupy, o tyle jednak ciekawy, że są na nim dwa utwory Tracey Thorn z Massive Attack. W tym samym roku ukazuje się nowa płyta i pierwsza dla Virgin - Walking Wounded. Dużym przebojem z tego krążka jest "Wrong".

Single
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Night and Day/Feeling Dizzy	Everything But The Girl	08.1983	92[2]	-	Cherry Red Cherry 37	[written by Cole Porter]
Each and Every One/Laugh You Out The House	Everything But The Girl	05.1984	28[8]	-	Blanco Y Negro NEG 1	[written by Ben Watt,Tracey Thorn][produced by Robin Millar]
Mine/Easy As Sin	Everything But The Girl	07.1984	58[3]	-	Blanco Y Negro NEG 3	[written by Tracey Thorn][produced by Robin Millar]
Native Land/Riverbed Dry	Everything But The Girl	10.1984	73[4]	-	Blanco Y Negro NEG 6	[written by Ben Watt,Tracey Thorn][produced by Robin Millar]
When All's Well/Heaven Help Me	Everything But The Girl	03.1985	77[2]	-	Blanco Y Negro NEG 7	[written by Ben Watt][produced by Robin Millar]
Angel/Pigeons In The Attic Room	Everything But The Girl	06.1985	93[2]	-	Blanco Y Negro NEG 15	[written by Ben Watt,Tracey Thorn][produced by Robin Millar]
Come on Home/Draining The Bar	Everything But The Girl	08.1986	44[7]	-	Blanco Y Negro NEG 21	[written by Ben Watt,Tracey Thorn][produced by Everything But The Girl , Mike Hedges ]
Don't Leave Me Behind/Alfie	Everything But The Girl	10.1986	72[3]	-	Blanco Y Negro NEG 23	[written by Ben Watt,Tracey Thorn][produced by Everything But The Girl , Mike Hedges ]
These Early Days/Dyed In The Grain	Everything But The Girl	02.1988	75[3]	-	Blanco Y Negro NEG 39	[written by Tracey Thorn][produced by Ben Watt ]
I Always Was Your Girl	Everything But The Girl	03.1988	87[3]	-	Blanco Y Negro NEG 33	[written by Ben Watt,Tracey Thorn][produced by Ben Watt]
I Don't Want to Talk About It/Oxford Street	Everything But The Girl	02.1988	3[9]	-	Blanco Y Negro NEG 34	[written by Danny Whitten][produced by Ben Watt]
Driving/Me And Bobby D	Everything But The Girl	01.1990	54[4]	-	Blanco Y Negro NEG 40	[written by Ben Watt][produced by Tommy Lipuma][73[7].R&B Chart]
Covers EP.	Everything But The Girl	02.1992	13[6]	-	Blanco Y Negro NEG 54T	[produced by Everything But The Girl ]
The Only Living Boy in New York EP.	Everything But The Girl	04.1993	42[5]	-	Blanco Y Negro NEG 62	[produced by Phil Ramone,Everything But The Girl ]
I Didn't Know I Was Looking for Love EP	Everything But The Girl	06.1993	72[2]	-	Blanco Y Negro NEG 1	[produced by Phil Ramone,Everything But The Girl ]
Rollercoaster EP.	Everything But The Girl	06.1994	65[2]	-	Blanco Y Negro NEG 69	[produced by Ben Watt , Tracey Thorn ]
Missing	Everything But The Girl	08.1994	69[1]	-	Blanco Y Negro NEG 71	[written by Ben Watt,Tracey Thorn][produced by Ben Watt, Tracey Thorn, John Coxon ]
Missing	Everything But The Girl	10.1995	3[51]	2[55]	Blanco Y Negro NEG 84	[gold-US][platinum-UK][written by Ben Watt,Tracey Thorn][produced by Everything But The Girl , John Coxon ][6.Adult Contemporary Chart][70[7].R&B Chart]
Walking Wounded	Everything But The Girl	04.1996	6[15]	-	Virgin VST 1577	[written by Ben Watt,Spring Heel Jack ][produced by Spring Heel Jack ]
Wrong	Everything But The Girl	06.1996	8[14]	68[10]	Virgin VSLH 1589	[written by Ben Watt,Tracey Thorn][produced by Ben Watt][1[3][14].Hot Disco/Dance;Atlantic 85 505 12"]
Single	Everything But The Girl	10.1996	20[13]	-	Virgin VST 1600	[written by Ben Watt,Tracey Thorn][produced by Ben Watt]
Driving [remix]	Everything But The Girl	12.1996	36[7]	-	Blanco Y Negro NEG 99	[written by Ben Watt][produced by Tommy Lipuma ]
Before Today	Everything But The Girl	03.1997	25[6]	-	Virgin VST 1624	[written by Ben Watt][produced by Ben Watt]
The Future of the Future (Stay Gold)	Deep Dish with Everything but the Girl	10.1998	31[2]	-	Deconstruction 74321 616251	[written by Ben Watt,Deep Dish ][produced by Deep Dish ][1[1][11].Hot Disco/Dance;Arista 13 566]
Five Fathoms (Love More)	Everything But The Girl	09.1999	27[9]	64[2].Hot 100 Singles Sales	Virgin VST 1742	[written by Ben Watt][produced by Ben Watt][1[1][12].Hot Disco/Dance;Atlantic 84 530 12"]
Temperamental	Everything But The Girl	03.2000	72[3]	66[1].Hot 100 Singles Sales	Virgin VST 1761	[written by Ben Watt][1[1][11].Hot Disco/Dance;Atlantic 84 654 12"]
Lullaby of Clubland	Everything But The Girl	12.2000	-	69[1].Hot 100 Singles Sales	Atlantic 85009 [US]	[written by Ben Watt][produced by Ben Watt][3[14].Hot Disco/Dance;Atlantic 85 009 12"]
Tracey in My Room	Everything But The Girl vs Soul Vision	01.2001	34[6]	-	VC Recordings VCRD78	[written by Ben Watt,Tracey Thorn,Brown , Rivera][produced by Ben Watt,Sandy Rivera ]

Albumy
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Eden	Everything But The Girl	06.1984	14[24]	-	Blanco Y Negro YNegroBYN 2	[produced by Robin Millar]
Love Not Money	Everything But The Girl	04.1985	10[9]	-	Blanco Y Negro YNegroBYN3	[produced by Robin Millar]
Baby the Stars Shine Bright	Everything But The Girl	09.1986	22[9]	-	Blanco Y Negro YNegroBYN9	[produced by Everything But the Girl, Mike Hedges]
Idlewild	Everything But The Girl	03.1988	13[15]	-	Blanco Y Negro BYN 14	[produced by Ben Watt]
The Language of Life	Everything But The Girl	02.1990	10[6]	77[18]	Blanco Y Negro BYN 21	[produced by Tommy LiPuma]
Worldwide	Everything But The Girl	10.1991	29[5]	-	Blanco Y Negro YNegroBYN25	[produced by Everything But the Girl]
Home Movies - The Best Of Everything But The Girl	Everything But The Girl	05.1993	5[8]	-	Blanco Y Negro 4509 92527 3	-
Amplified Heart	Everything But The Girl	06.1994	20[39]	46[32]	Blanco Y Negro 0630-10453-2	[gold][gold-UK][produced by Tracey Thorn, Ben Watt, John Coxon]
Walking Wounded	Everything But The Girl	05.1996	4[46]	37[16]	Virgin V 2803	[platinum-UK][produced by Ben Watt]
The Best of Everything but the Girl	Everything But The Girl	11.1996	23[65]	-	Blanco Y Negro 0630166372	[gold-UK]
Temperamental	Everything But The Girl	10.1999	16[6]	65[7]	Virgin V 2892	[produced by Ben Watt]
Like the Deserts Miss the Rain	Everything But The Girl	11.2002	58[3]	-	Virgin CDV 2966	-
Adapt or Die: Ten Years of Remixes	Everything But The Girl	03.2005	173[1]	-	Virgin CDV 2994	-