W pierwszych latach działalności przemierzała kraj starym zdezelowanym mikrobusem marki Plymouth i koncertowała za groszowe stawki w klubach akademickich Chicago, San Francisco czy Minneapolis.
W 1989r utworzyła małą firmę płytową Big i dla niej nagrała dwa albumy: w tym samym roku „Another Mayberry" i w 1990r „Midnight Radio" (jego okładkę zaprojektował Chris Mars z The Replacements) z nieco naiwnym jeszcze repertuarem z pogranicza rocka, folku, bluesa, soulu i jazzu (np. Another Mayberry, Flander's Fields, The Moose Song, Bittersweet). Wiosną 1992r związała się z wytwórnią Giant i już dla niej zrealizowała w sierpniu tego roku w słynnych Paisley Park Studios w Minneapolis przy pomocy Davida Z, współpracownika Prince'a, jako producenta oraz m.in. Leo Kottke -g płytę, która odmieniła jej los - „Sister Sweetly".
Wysmakowane, pełne czaru, wykonywane z charakterystycznym luzem piosenki Mohra nawiązywały do bluesa spod znaku Alberta Collinsa, Buddy Guya i Steviego Raya Vaughana (Ellis Island, Circle), funk rocka z rejonów Band Of Gypsys Jimiego Hendrixa (Groove Thing), soulu a la Sly And The Family Stone (Sister Sweetly), country rocka bliskiego twórczości The Allman Brothers Band i Lynyrd Skynyrd (Soul For Every Cowboy), a wreszcie pop rocka w stylu Fleetwood Mac z okresu „Rumours" (Tomorrow Never Comes). Bardzo spodobały się amerykańskiej publiczności (nowa wersja Bittersweet zrobiła furorę w akademickich rozgłośniach) i w rezultacie album rozszedł się w ilości gwarantującej formacji nagrodę platynowej płyty.
Krokiem wstecz było niestety następne wydawnictwo - „Strategem" z 1994r. Nagrań dokonano tym razem w wynajętym na kilka tygodni Boulder Theater w Boulder, a produkcji podjęli się sami muzycy wraz z Andym Terrim, który od lat nagłaśniał ich koncerty. Niestety, w repertuarze zabrakło naprawdę udanych piosenek (wyróżniały się Shadowlands, Neckbreaker i Magdelina). Wyżej oceniono album „Beautiful World" z 1997r, nagrany w Plant Studios i Studio D w Sausalito w Kalifornii przy pomocy Jerry'ego Harrisona z The Talking Heads jako producenta i pianisty. Wynikiem była całość o większym ładunku rocka niż płyty wcześniejsze, ocierająca się nawet o styl Led Zeppelin [Caroline, Helpless), nie stroniąca wszakże od dawnych wpływów (np. przeróbka standardu bluesowego Boom Boom Johna Lee Hookera, nagrana z jego udziałem; funkrockowy utwór Beautiful World, przygotowany z Berniem Worrellem, byłym pianistą Parliament i Funkadelic; hendrixowska w klimacie ballada These Days Without You).
Dyskografię uzupełnia m.in. koncertowa czwórka „Sister Sweetly - Live" (Giant - Reprise, 1993), zawierająca przeróbkę utworu Everyday People zespołu Sly And The Family Stone.
Single | ||||||
| Tytuł | Wykonawca | Data wydania | UK | US | Wytwórnia [US] |
Komentarz |
| Bittersweet | Big Head Todd and the Monsters | 01.1994 | - | 104[6] | Giant 18 369 | [written by Todd Park Mohr][produced by David Z] |
Albumy | ||||||
| Tytuł | Wykonawca | Data wydania | UK | US | Wytwórnia [US] |
Komentarz |
| Sister Sweetly | Big Head Todd and the Monsters | 03.1993 | - | 117[64] | Giant 24 486 | [platinum-US][produced by David Z] |
| Strategem | Big Head Todd and the Monsters | 10.1994 | - | 30[8] | Giant 24 580 | [produced by Andy Torri, Big Head Todd and the Monsters] |
| Beautiful World | Big Head Todd and the Monsters | 03.1997 | - | 54[10] | Revolution 24 661 | [produced by Jerry Harrison] |
| Riviera | Big Head Todd and the Monsters | 04.2002 | - | 166[1] | Warner 48 266 | [produced by Todd Park Mohr] |
