Levon Helm

Levon Helm (właśc. Mark Levon Helm; 26.05.1940, Elaine, Arkansas, Stany Zjednoczone-=zm. 19.04.2012r Nowy Jork) - voc, dr, perc, g, mand, b, hca; kompozytor, autor tekstów, producent nagrań; aktor. Przyszedł na świat w ubogiej rodzinie farmerskiej w chacie na polu bawełny niedaleko Elaine w stanie Arkansas. Od dziewiątego roku życia pomagał ojcu w uprawie bawełny. W tym czasie dostał od rodziców gitarę. Ogromnie muzykalny, sam opanował jej podstawy, a później także innych instrumentów - od mandoliny po perkusję.

 

Sukces odniósł jako wokalista i bębniarz utworzonej już w końcu lat pięćdziesiątych grupy występującej kolejno pod różnymi nazwami, m.in. The Hawks, The Canadian Squires, The Crackers i The Band, znanej ze współpracy z artystami formatu Ronniego Hawkinsa i Boba Dylana. Działał w niej z przerwą w latach 1965-1967 aż do chwili rozwiązania w 1976 i znowu od 1983. Nagrał też kilka własnych płyt.
 

Album "Levon Helm And The R.C.O. Ali Stars" powstał latem i jesienią 1977, m.in. w domu artysty w Woodstock, a ukazał się jeszcze w tym samym roku. Sam Helm podjął się obowiązków producenta, a towarzyszyła mu wieloosobowa grupa The R.C.O. All Stars, w której znalazło się wiele znakomitości, m.in. muzycy Booker T. And The M.G.'s, Booker T. Jones - k, perc, Steve Cropper - g i Donald "Duck" Dunn - b, a także Paul Butterfield - hca, voc, Dr. John - g, k, perc, voc oraz dawni koledzy z The Band, Robbie Robertson - g i Garth Hudson - acc. Dzieło wypełniła mieszanina bluesa, rhythm'n'bluesa, rock'n'rolla, soulu i country, m.in. Havana Moon Chucka Berry'ego i Sing Sing Sing Earla Kinga, ale też kompozycje samego wykonawcy i towarzyszących mu muzyków, m.in. Blues So Bad Helma, That's My Home Helma i Dra Johna oraz Washer Woman i The Tie That Binds Dra Johna. Wynikiem było dzieło rzetelne, ale nie porywające. Rozeszło się w ćwierćmilionowym nakładzie. Za suplement do niego można uznać wydaną po latach, w kwietniu 2006, płytę "Live At The Palladium NYC, New Year's Eve 1977", dokumentującą występ z towarzyszeniem The R.C.O. All Stars 31 grudnia 1977 w nowojorskim Palladium.
 

Podobny charakter co "Levon Helm And The R.C.O. Ali Stars" miał album "Levon Hełm" z 1978. Nagrany w słynnych studiach w Muscle Shoals w Alabamie z tamtejszymi muzykami, jak członkowie Booker T. And The M.G.'s, w tym Jones i Dunn, producenci dzieła, oraz m.in. Jimmy Johnson - g, voc, Wayne Perkins - g, voc, Barry Beckett - k i Bonnie Bramlett - voc. Tym razem na program złożyły się wyłącznie standardy i cudze kompozycje, m.in. Play Somethin' Sweet (Brickyard Blues) Allena Toussainta, Take Me To The River Ma Greena i Sweet Johanna The Orleans.
Największym osiągnięciem artystycznym Helma jako solisty okazała się płyta "American Son" z 1980. Powstała przypadkiem. Muzyk trafił do Barn Studios w Nashville, by nagrać singel z utworami Blue Moon Of Kentucky Billa Monroe i Working In A Coal Mine, zamówionymi przez reżysera filmu Coal Miner's Daughter (Córka górnika; 1980, reż. Michael Apted) z udziałem jego samego w roli ojca piosenkarki country, Loretty Lynn. Artyście towarzyszyli miejscowi muzycy, m.in. Fred Carter Jr. - g, mand, voc, także producent, oraz Steve Gibson - g, Clifford Robertson - k, Steve Schaffer - b i Kenneth A. Buttrey - dr. Atmosfera sesji odpowiadała Helmowi do tego stopnia, że przedłużył ją i zealizował cały album. Wynikiem była bezpretensjonalna całość zakorzeniona głęboko w tradycji country, zawierająca takie piosenki, jak Dance Me Down Easy, America's Farm, Nashville Wimmin' i Blue House Of Broken Hearts.
 

Płyta "Levon Hełm" z 1982 znowu powstała w Muscle Shoals w Alabamie z tamtejszymi muzykami, jak Dunn, także producent, oraz Cropper, Larry Byrom -g, Dan Ferguson - g, Randy McCormick - k, Scott Edwards - b, Willie Hall -dr, perc, Roger Hawkins - dr. Była świadectwem powrotu do repertuaru bliższego bluesa i rhythm'n'bluesa, m.in. Willie And The Hand Jive Johnny'ego Otisa i Lucretia Richarda Supy.
 

W następnych latach Helm niezależnie od występów w składzie The Band koncertował też w duecie z Rickiem Danko, kolegą z tego zespołu, oraz jako jeden z muzyków supergrupy Ringo Starr's All-Starr Review. Od 1996 do 1997 grał z towarzyszeniem The Crowmatrix, a świadectwem tej współpracy był przesycony znowu bluesowym duchem album "Souvenir, Vol. 1", wydany w sierpniu 2000 (m.in. koncertowe wersje Rag Mama Rag The Band oraz Milk Cow Boogie i Don't Ya Tell Henry Boba Dylana).
 

W 1998 zachorował na raka gardła i w późniejszym okresie ograniczył działalność muzyka. Wydane po długiej przerwie, w lutym 2006, płyty "The Midnight Ramble Music Sessions, Vol. 1" i "The Midnight Ramble Music Sessions, Vol. 2" dokumentowały kameralne koncerty organizowane we własnym domowym studiu w Woodstock (z towarzyszeniem zespołu Levon Helm Band, m.in. z córką Amy Helm - k, voc w składzie). Na pierwszej głównym bohaterem był muzyk bluesowy Little Sammy Davis - voc, hca, w nagraniu drugiej wziął m.in. udział Dr. John - voc, k, ale na plan pierwszy znowu wysunął się Helm, śpiewający m.in. I Want To Know i What Kind Of Man Are You Raya Charlesa oraz Don't Ya Tell Henry Boba Dylana.
 

Gościnnie uczestniczył w nagraniach m.in. Ricka Danko, Gartha Hudsona, Paula Butterfielda, Ringo Starra, Carla Perkinsa, Erica Claptona, Neila Younga, Joe Walsha, Todda Rundgrena, Nilsa Lofgrena, Davida Blue, Johna Martyna, Keitha Emersona, Bonnie Raitt, Emmylou Harris, Carlene Carter, Norah Jones, The Nitty Gritty Dirt Band i Mercury Rev. 

Tytu³	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
Levon Helm and the RCO All-Stars	Levon Helm and the RCO All-Stars	11.1977	-	102[10]	ABC 1017	[produced by Levon Helm, The RCO All-Stars]