H-Blockx

H-BLOCKX, grupa niemiecka. Powstała w 1990 w Munster, sformowana przez kilku uczniów tamtejszego Gymnasium Wolbeck. W nazwie nawiązała do H-Blocks (High Security Blocks), budynków więziennych w kształcie litery H, w których odbywają karę skazani na dożywocie bojownicy IRA. Pierwszy skład: Henning "MC H" Wehland (2.12.1971, Bonn) - voc, Tim "Tinte" Humpe (znany też jako Yah Ink; właśc. Tim Tenambergen; 26.04.1972, Munster) - g, Stephan "Cudze" Hinz (28.08.1972, Munster) - b, Johann- -Christoph "Mason" Maass - dr. W kwietniu 1992 dołączył David Gappa (znany też jako Dave Grave; 14.06.1971, Munster) - voc. We wrześniu 1997 odszedł Maass. W 1998 zastąpił go Marco Minnemann (24.12.1970, Hanower) - dr, znany m.in. z Freaky Fukin'Weirdoz, Ulegal Aliens i zespołu Niny Hagen, a w maju 1999 jego z kolei miejsce zajął Steffen Wilmking (1975, Bielefeld) - dr z Thumb. W październiku 2000 z formacją rozstał się Gappa, zdecydowany całkowicie skoncentrować się na własnym projekcie 3AD. W 2001 Wilmkinga zastąpił Martin "Dog" Kessler - dr, na stałe związany z Das Department, a bliską współpracę z H-Blockx nawiązali też dwaj rapperzy z tego zespołu, Bruder i Kronstadter. W 2003 zamiast Hinza i Kesslera przyjęto Fabjo Trentiniego (17.12.1968, Rzym, Włochy) - b, g, voc i ponownie Wilmkinga. W tym czasie wrócił też Gappa.

 

W 1991 grupa sama zorganizowała sobie występy w klubach młodzieżowych w całym kraju. W 1992 dokonała przy pomocy znanego producenta Ralpha Quicka - późniejszego menażera - kilku nagrań demo i wysłała je do wytwórni płytowych. Wynikiem był kontrakt z firmą Sing Sing (działającą w ramach BMC). A w czerwcu 1993 ukazał się singel Risin' High/JFK/Let Your Stick Fly High (Risin' High), który bez promocji rozszedł się w dziesięciu tysiącach egzemplarzy. Następnym krokiem było nagranie w listopadzie i grudniu tego roku debiutanckiego albumu, "Time To Move". Wydany w sierpniu 1994, promowany czterema czwórkami: "Risin' High" (nowa wersja pierwszego singla), "Move", "Go Freaky" i "Little Girl", rozszedł się ku zaskoczeniu samych muzyków w ośmiuset tysiącach egzemplarzy i wprowadził H-Blockx do ścisłej czołówki niemieckiego rocka.
 

Recenzenci zarzucali młodym muzykom co prawda zapatrzenie w takie zespoły zza oceanu, jak Red Hot Chili Peppers, Living Colour, Faith No More i Rage Against The Machine, ale publiczność przyjęła debiut grupy, pełen zarówno gwałtownego grania z pogranicza funk rocka, metalu, grunge'u, punku i rapu, np. Pour Me A Glass, Co Freaky, Fuck The Facts czy Time To Fight, jak i muzyki ujmująco melodyjnej, balladowej, np. Little Girl czy Do What You Wanna Do (Dave Don't Like It), z entuzjazmem. Podobały się też zaangażowane teksty takich utworów, jak Pour Me A Glass o mrokach alkoholizmu, Fight The Force o wzbierającej w Niemczech fali nienawiści do cudzoziemców czy Revolution o źródłach konfliktów w otaczającym świecie.
 

Wielkim sukcesem była zorganizowana wkrótce po ukazaniu się "Time To Move" pierwsza trasa H-Blockx po Niemczech, a w roku następnym formacja bez kompleksów zaprezentowała się też publiczności w innych krajach europejskich. Sukces grupy ugruntował następny album, "Discover My Soul" z września 1996, promowany czwórkami "How Do You Feel?" i "Step Back", zbliżony do poprzedniego (np. Try Me One More Time, Gimme More, Step Back, I Can't Rely On You, This Is Not America, Rainman), ale zawierający też utwory o nieco innym charakterze (np. rock'n'rollowo-punkowy How Do You Feel?). A miarą powodzenia formacji było zaproszenie jej do udziału w gigantycznej europejskiej trasie zespołu Bon Jovi.
 

Wielką popularność zyskała też płyta "Fly Eyes" z maja 1998, promowana czwórką "Fiy" i singlem Take Me Home/Take Me Home (wersja akustyczna)/Vbu. Była udaną próbą większego niż dotychczas zróżnicowania repertuaru i oprócz gwałtownych, rapowanych utworów w rodzaju Fly, Without You i Can't Break My Fear zawierała też bardziej konwencjonalne kompozycje rockowe o cechach grunge'u czy punku, jak 9.08 a.m., Even Goes, Tell Me Why, bądź poprockowe, jak Take Me Home.
 

Latem 1998 grupa wzięła udział w wielkim europejskim Vans Warped Tour wraz z takimi zespołami, jak Bad Religion i The Specials. Miała propozycję kontynuowania go w Australii, ale nie przyjęła jej, aby zająć się przygotowaniem piosenek do komedii kryminalnej Bam Boom Bang -Ein todischeres Ding (1999, reż. Peter Thorwarth). Wszystkie - premierowe, jak hiphopowa B.L.O.C.K.X FM, ożywiona partią gitary w stylu Jimiego Hendrixa Going Down czy nawiązująca klimatem do Imagine Johna Lennona Let It Go, ale też starsze, jak Fly i Take Me Home, ukazały się w sierpniu 1999 na płycie "Bang Boom Bang - Ein todischerer Soundtrack", zawierającej również muzykę innych artystów, oraz na własnym minialbumie "Time Of My Life EP". Latem tego roku grupa zagrała na amerykańskim Vans Warped Tour u boku m.in. Eminema, Suicidal Tendencies i Blink 182, a jesienią odbyła trasę po Stanach wraz z Biohazard. Wyjazdy za ocean zaowocowały zaś nagraniem razem z mistrzem wrestlingu, "Stone Cold" Steve'em Austinem, utworu Oh Hell Yeah na popularną składankę "World Wrestling Federation - The Music, Vol. 4" (Koch, 1999).
 

W maju 2000 grupa wydała czwórkę "Ring Of Fire" z osobliwą wersją tytułowego standardu country z repertuaru Johnny'ego Casha, wykonaną z towarzyszeniem Dra Ring-Dinga, niemieckiej gwiazdy reggae, i był to nieoczekiwanie największy przebój w jej karierze. Latem 2001 grała na wielkich festiwalach rockowych w całej Europie, i dopiero w styczniu 2002 dorobiła się kolejnego albumu, "Get In The Ring", promowanego singlami C'mon/Witnezz (R U Wit' Me???)/Little Girl (wersja koncertowa z 1998) z listopada 2001, The Power/Million Miles/The Power (wersja wydłużona) z lutego 2002 i Get In The Ring/Don't Bring Me Down/Million Miles (wersja koncertowa) z czerwca tego roku. Zawierała oprócz rapmetalowych numerów w dawnym stylu, jak The Power, porywająca przeróbka przeboju Snap!, zarejestrowana z gościnnym udziałem Turbo B., rappera z tego zespołu (stała się hymnem bokserskiego mistrza świata Svena Ottke), Cmon czy Witnezz (R U Wit' Me???), rzeczy tak różne, jak wspomniana wersja Ring Of Fire czy All Season Love, rodzaj rockowego hymnu przesyconego klimatem dokonań The Police. W marcu 2002 formacja odbyła kolejną trasę po Europie, a latem tego roku znowu była jedną z gwiazd festiwali rockowych na kontynencie.
 

W li­stopadzie zaś jej działalność koncertowa została podsumowana albumem "Live" (nagranym w Kolonii i Miinster). Mimo licznych na przestrzeni lat zmian składu wydany w czerwcu 2004 przez firmę X-Cell (działającą w ramach Sony) album "No Excuses" okazał się typowym dziełem H-Blockx, pełnym przebojowego rap metalu, np. Seeking The Sun, Push Me czy Where's The Message?, urozmaiconego chociażby balladą Come Along With You czy kolejną niecodzienną przeróbką Celebrate Youth Ricka Springfielda.
 

Podsumowaniem dotychczasowej kariery formacji była składanka "More Than A Decade - The Best Of H-Blockx" z października 2004, zawierająca też dwa premierowe nagrania: True Faith i Stop Talking To Me.
Grupa kilkakrotnie koncertowała w Polsce: w listopadzie 1995 wystąpiła w Katowicach (na festiwalu Odjazdy '95), w czerwcu 1996 w Warszawie i Łodzi, w lipcu tego roku w Sopocie (na Sopot Rock Festival '96), a w lipcu 2000 w Poznaniu (na imprezie Inwazja Mocy).
 

Single
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [G]	Komentarz
Risin` High	H-Blockx	.1993	-	-	Sing Sing 74321 13968 1	[written by C. R. Wagner, R. Quick, S. Hinz, H. Wehland][produced by C. Wagner, R. Quick]
Move	H-Blockx	04.1995	93[2]	-	Sing Sing 74321 21923 1	[written by C. R. Wagner, S. Hinz, H. Wehland][produced by C. Wagner, R. Quick]
Little Girl	H-Blockx	.1995	-	-	Sing Sing 74321 31857 2	[written by Tim Tenambergen, S. Hinz, H. Wehland][Producer - Chris Wagner , Ralph Quick]
How Do You Feel?	H-Blockx	.1996	-	-	Sing Sing 74321402927 [UK]	[written by S. Hinz, H. Wehland][Producer - Ralph Quick]
Step Back	H-Blockx	.1996	-	-	Sing Sing 74321 44110 2	[written by D. Bruder, H. Wehland][Producer - Boogieman, H-Blockx, Ralph Quick]
Fly	H-Blockx	.1998	-	-	Sing Sing 74321 58017 2	-
The Power	H-Blockx feat. Turbo B	05.2002	103[2]	-	Supersonic 74321 92559 2 [UK]	-

Albumy
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Time To Move	H-Blockx	.1994	-	-	Sing Sing 74321 18751 1 [G]	[produced by Christian Wagner , Ralph Quick]
Discover My Soul	H-Blockx	.1996	-	-	Sing Sing 74321 40291 2	[produced by Ralph Quick]
Fly Eyes	H-Blockx	.1998	-	-	Sing Sing 74321 58019-2	[produced by Ralph Quick]
Bang Boom Bang - Ein Todsicherer Soundtrack	H-Blockx	.1999	-	-	BMG Berlin Musik GmbH 74321 64177 2 [G]	-
Get In The Ring	H-Blockx	.2002	-	-	BMG 74321 90784 2	-