Od samego początku działalności Korni Grupa poruszała się na dwóch ścieżkach: jedna koncentrowała się wokół komercyjnego pop rocka w pogoni za popularnością głównego nurtu, a druga była artystycznie inspirowanym brzmieniem rocka progresywnego , skrzyżowanym z wpływami muzyki psychodelicznej , folkowej , jazzowej i symfonicznej . Klawiszowiec Kornelije Kovač utworzył grupę z basistą Bojanem Hreljacem, perkusistą Vladimirem Furdujem i gitarzystą Veliborem Kaclem. Po przejściu przez kilku wokalistów - Miroslavę Kojadinović, Dušana Prelevića i Dalibora Bruna -okresie, w którym Korni Grupa wydała kilka singli, zespół zdecydował się na Dado Topića , który zabrał ze sobą swojego byłego kolegę z zespołu Josipa Bočeka jako zastępcę Kacla. Skład z Topićem jako wokalistą brał udział w festiwalach muzycznych, zagrał w popularnym filmie This Crazy World of Ours i stworzył rockowy epos jako ścieżkę dźwiękową do odcinka programu telewizyjnego Jedan čovek jedna pesma , który został wydany wiele lat później na pośmiertnym albumie studyjnym 1941. Po odejściu Topića jego zastępcą został Zdravko Čolić , który wytrzymał tylko sześć miesięcy. Zlatko Pejaković przejął wokal po odejściu Čolicia.
Z Pejakovićem zespół nagrał swój debiutancki album o tej samej nazwie, który był pierwszym pełnometrażowym albumem zespołu rockowego pochodzącego z Serbii i czwartym w Jugosławii, a także anglojęzyczny drugi album Not an Ordinary Life , pod nazwą Kornelyans. Zespół wystąpił również na Konkursie Piosenki Eurowizji w 1974 roku, zajmując 12. miejsce, z powodu czego, wraz z niewielkim sukcesem drugiego albumu, zespół zdecydował się na rozpad. Zagrali dwa koncerty pożegnalne w Novi Sad Studio M i rozwiązali się 1 grudnia 1974 roku. Część nagrań z koncertów została wydana na pośmiertnym albumie kompilacyjnym Mrtvo more , pierwszym podwójnym albumie w historii jugosłowiańskiej muzyki rockowej.
Po rozwiązaniu Korni Grupa członkowie kontynuowali karierę jako soliści, muzycy studyjni i producenci, spotykając się ponownie w 1987 roku z Topićem jako wokalistą na dwa występy w Zagrzebiu i Belgradzie. W 2019 roku Kovač, Boček i Topić spotkali się ponownie, aby dać pożegnalny koncert Korni Grupa w Belgradzie; ogłoszono również udział Hreljaca w zjeździe, jednak zmarł on niecałe dwa miesiące przed koncertem.
Po opuszczeniu sarajewskiego zespołu Indexi w 1968 roku, uznany klawiszowiec Kornelije „Bata” Kovač , absolwent Sarajewskiej Akademii Muzycznej , przeprowadził się do stolicy Jugosławii, Belgradu . Niedługo po przyjeździe poznał basistę Bojana Hreljaca, byłego członka niedawno rozwiązanego zespołu Elipse , i obaj postanowili założyć nowy zespół, zapraszając byłego członka zespołu Elipse Hreljaca, perkusistę Vladimira „Furdę” Furduja i gitarzystę Velibora „Borko” Kacla z również niedawno rozwiązanego dużego jugosłowiańskiego zespołu Zlatni Dečaci . Korni Grupa uzupełniła swój skład wraz z przybyciem wokalistki Miroslavy „Seki” Kojadinović we wrześniu 1968 roku, a wydarzenie to zyskało szeroki rozgłos prasowy ze względu na to, że członkowie byli znanymi muzykami ze względu na swoją wcześniejszą działalność, a zespół stał się pierwszą jugosłowiańską supergrupą .
Zespół miał swój pierwszy występ na żywo w Belgradzkiej Hali Związków Zawodowych , występując u boku dwóch tancerek go-go podczas ceremonii wręczenia nagrody Sportowcowi Roku. Zespół wykonał kilka oryginalnych piosenek, które napisał podczas prób w garażu Hreljaca, a także cover utworu „ If You Go Away ”, w którym wykorzystał dźwięki morza odtwarzane na magnetofonie umieszczonym w pianinie. Występ zapewnił zespołowi uwagę publiczności i okazję do występów na żywo w wielu miejscach w Belgradzie. Jedno z takich przedstawień miało miejsce w Centrum Młodzieży w Belgradzie , gdzie zorganizowano multimedialny spektakl koncepcyjny, w którym malowała malarka Raša Trkulja, baletnice zamknięte w wielokolorowych plastikowych cylindrach, które rozmywały ich sylwetki podczas tańca, a aktorzy wykonywali skecze, takie jak wycieranie kurzu z fortepianu lub skecz Dama z psem (nazwa pochodzi od opowiadania Antona Czechowa ), w którym w pierwszej części spektaklu kobieta wyprowadzała mężczyznę na smyczy, a w drugiej części mężczyzna wyprowadzał kobietę.
Zespół wkrótce został zaproszony do występu w programie Radia Belgrad Studio VI vam pruža šansu ( Studio VI oferuje ci szansę ), jednak Kojadinović odmówiła śpiewania, więc podczas występu zespołu w programie Kovač zapewnił główny wokal. Powodem jej odmowy był wybór piosenek do występu, w tym utworu „Marijan”, pierwszej piosenki, którą Kovač napisał z zespołem, którą Kojadinović, będąc pod silnym wpływem muzyki undergroundowej lat 60-tych , zwłaszcza Julie Driscoll (której wersję „ Sezonu czarownic ” zespół wykonywał w tamtym czasie), uznał za zbyt komercyjną. Ponieważ reszta zespołu stanęła po stronie Kovač, Kojadinović została wykluczona z zespołu, po czym rozpoczęła krótką karierę solową, wydając jedną EP-kę i dwa 7-calowe single , zanim przeszła na emeryturę muzyczną i po ukończeniu Wydziału Prawa w Belgradzie została prawniczką.
Dušan „Prele” Prelević , znany wówczas w Belgradzie ze swojego charakterystycznego ekstrawaganckiego stylu życia, został nowym wokalistą Korni Grupa. W tamtym czasie Kovač był pod wpływem rodzącego się progresywnego rocka , ale z powodu wrogości części publiczności i mediów wobec muzyki, napisał piosenkę popową „Cigu-ligu” („Tweedle-dum, Tweedle-dee”), którą Korni Grupa wykonała na festiwalu Jugovizija w Zagrzebiu w 1968 roku , konkursie na przedstawiciela Jugosławii w Konkursie Piosenki Eurowizji . Prelević przybył na występ pijany, co doprowadziło do kłótni z Kovačem, która zakończyła się decyzją o opuszczeniu zespołu. Niemniej jednak w 1969 roku zespół wydał swój debiutancki singiel „Cigu-ligu” z piosenką „Čovek i pas” („Człowiek i pies”) na stronie B, nagraną z Prelevićem na wokalu, którą Prelević nagrał ponownie na swoim solowym albumie Ja, Prele ( I, Prele ), wydanym w 1996 roku. Po opuszczeniu Korni Grupy Prelević wystąpił w kultowej jugosłowiańskiej adaptacji musicalu Hair z 1969 roku w teatrze Atelje 212 , nagrał album studyjny z zespołem rocka progresywnego Opus , singiel z klawiszowcem Oliverem Mandiciem , a także kilka solowych albumów i poświęcił się karierze literackiej i dziennikarskiej.
Nowym wokalistą Korni Grupy został Dalibor Brun z Rijeki , były członek zespołu Uragani (nagrał z nimi singiel „Deborah”), z którym Korni Grupa nagrała swoje pierwsze hity „Magična ruka” („Czarodziejska ręka”), „Sonata” i „Dzum-ram”. Dzięki Brunowi, który sam pielęgnował wizerunek typowego festiwalowego piosenkarza, ale miał rockowy styl wokalny, zespołowi udało się utrzymać dwutorową karierę - na przemian będąc zespołem festiwalowym wykonującym komercyjne piosenki pop-rockowe z jednej strony, a zespołem rocka progresywnego podążającym za aktualnymi światowymi trendami muzyki rockowej z drugiej. Z folkową piosenką „Pastir i cvet” („Pasterz i kwiat”) zespół pojawił się na festiwalu Singing Europe w holenderskim Scheveningen , zdobywając nagrodę Golden Pier dla najbardziej oryginalnego występu, pomimo rywalizacji z takimi artystami, jak Wallace Collection i Olivia Newton-John . Utwór, wydany jako singiel w 1969 roku przez PGP-RTB , z „Ako budeš sama” („Gdybyś był sam”) na stronie B, zawierał bałkańskie instrumenty ludowe: šargiję , tarabukę i frulę . Było to jednak ostatnie nagranie z Brunem, ponieważ, tracąc entuzjazm do pracy zespołu, zdecydował się opuścić go w sposób konwencjonalny. Po opuszczeniu Korni Grupy, Brun wrócił do Rijeki i dołączył do zespołu Bohemi ( The Bohemians ), rozpoczynając ostatecznie udaną karierę jako piosenkarz pop.
Po odejściu Bruna, ze względu na wzajemną przyjaźń z tancerzem Lokicą Stefanoviciem, nowym wokalistą Korni Grupy został Dado Topić , były członek zespołu Dinamiti z Osijeku .Z Topićem zespół wystąpił na festiwalu w Opatii , wykonując piosenkę „Devojčice mala” („Mała dziewczynka”), która została wydana na singlu z piosenką „Priča se” („Plotka głosi”) kwartetu 4M. Z Topićem zespół zagrał swój pierwszy solowy koncert w Belgradzie, 6 listopada 1969 r. w Belgradzkim Centrum Młodzieży. Koncert nosił tytuł „Uz malu pomoć naših frendova” („ Z odrobiną pomocy naszych przyjaciół ”). Gdy publiczność weszła do sali Centrum, przywitała ją orkiestra wojskowa Gwardii Jugosłowiańskiej Armii Ludowej wykonująca marsze i instrumentalne covery utworów Korni Grupy, a przed występem zespołu na scenie pojawili się zawodnicy judo , kobiety wyprowadzające psy i szubienica z powieszonym mnichem . Podczas koncertu zespół wykonał wyłącznie repertuar progresywnego rocka.
Niedługo potem Kacl opuścił zespół i postanowił odejść z muzyki. Zastąpił go Josip Boček, były kolega Topića z Dinamiti, który w tym czasie grał we własnym zespole Boček i Tri ( Boček i Trzy ). Nowy skład zaczął pracować nad własną wizją muzyki progresywnej, nagrywając utwory „Jedna žena” („Kobieta”), „Prvo svetlo u kući broj 4” („Pierwsze światło w domu numer 4”), napisane wspólnie przez Topića i Kovača, inspirowaną muzyką klasyczną „Etida” („ Etiuda ”) i „Žena je luka a čovek brod” („Kobieta jest portem, a mężczyzna jest statkiem”).
Wykonanie utworu „Jedna žena” na Festiwalu Muzycznym w Zagrzebiu w 1970 roku zapewniło Korni Grupie nagrodę publiczności i jury za najlepszą piosenkę.Zespół kontynuował nagrywanie materiału komercyjnego, nagrywając piosenkę „Bube” („Żuki”), będącą motywem przewodnim filmu Mišy Radivojevića Nasz szalony świat (dosłowne tłumaczenie oryginalnego tytułu Bube u glavi oznacza Żuki w głowie ), wydaną na singlu z piosenką „Neko spava pored mene” („Ktoś śpi obok mnie”) jako stroną B; można ją uznać za pierwsze jugosłowiańskie utwory rockowe traktujące o przygodach na jedną noc . Zespół wydał również bardzo udane utwory „Trla baba lan” („Babcia strzygła len”), „Slika” („Obraz”), napisane wspólnie z mało znaną wówczas Ljuba Ninković (później znaną z S Vremena Na Vreme ), kontynuując tym samym swoją podwójną karierę muzyczną. W tym samym roku francuska piosenkarka Dalida wydała francuskojęzyczny cover utworu „Trla baba lan” pod tytułem „Ram Dam Dam”, a jej wersja osiągnęła duży sukces na listach przebojów i doprowadziła do około 20 coverów wykonanych przez europejskich artystów. Zespół nagrał również muzykę do 7-calowego singla zawierającego utwory „Vatra” („Ogień”) i „Ljubav” („Miłość”) dla popularnej piosenkarki Olivery Katariny .W kolejnych latach zespół nagrał muzykę na dwa kolejne 7-calowe single wydane przez Katarinę, pierwszy z utworami „Treperi jedno veče” („Wieczór drży”) i „Htela bih da znam” („Chciałbym wiedzieć”), wydany w 1972 roku, a drugi z utworami „Alba” i „Plovi lađa Dunavom” („Statek płynie po Dunaju ” ), wydany w 1973 roku.
W 1971 roku, w ramach obchodów 30. rocznicy rewolucji jugosłowiańskiej , Korni Grupa nagrała rockowy epos „1941.” z tekstami Branko Ćopicia z gościnnym udziałem Josipy Lisaca . Materiał został nagrany jako ścieżka dźwiękowa do serialu telewizyjnego Jedan čovek jedna pesma ( Jeden człowiek – jedna piosenka ), do którego Momo Kapor wykonał inscenizację w reżyserii Jovana Ristića. Następnie zespół spędził miesiąc w Paryżu, grając na pokazie mody , który zaprezentował linię odzieżową „Prokleta Jerina” („ Przeklęta Jerina ”) projektanta mody Aleksandara Joksimovića, a niektóre z tych występów odbyły się w Bois de Boulogne . Podczas tych występów zespół wykonał „Pastir i cvet” oraz swoje wersje „ Marszu nad Driną ” i starą patriotyczną pieśń „Igrale se delije” („Bohaterowie tańczyli”). Niedługo potem zespół wystąpił na pokazie mody „Prokleta Jerina” w Warszawie . Podczas jednego z paryskich pokazów zespół poznał producenta Alana Milo z wytwórni płytowej Barclay , który zainteresował się podpisaniem kontraktu z zespołem. Grupa nagrała kilka demówek w Paryżu, jednak Topić, kierując się własnymi ambicjami, opuścił zespół, aby założyć Time , grupę grającą progresywny rock i jazz fusion , która również zyskała ogólnokrajową popularność, zanim stała się odnoszącym sukcesy solowym występem.
We wrześniu 1971 roku Topicia zastąpił były wokalista Ambasadori Zdravko Čolić. Młody piosenkarz o wrażliwości bardziej przypominającej festiwalowe szlagiery , dwudziestoletni Čolić od razu nie pasował do dobrze ugruntowanej skłonności zespołu do eksperymentów muzycznych, a nawet jego styl wokalny i ruchy sceniczne nie pasowały do progresywnego aspektu muzycznej ekspresji zespołu. Čolić pozostał w zespole tylko przez sześć miesięcy, nagrywając trzy piosenki - „Gospa Mica gazdarica” („Pani Mica gospodyni”), „Kukavica” („Kukułka ” ) i „Pogledaj u nebo” („Spójrz w niebo”)- zanim odszedł, aby rozpocząć solową karierę, która pod koniec lat 70-tych sprawiła, że stał się jednym z najpopularniejszych i najbardziej komercyjnych zespołów w Jugosławii. Podczas krótkiego pobytu Čolicia Korni Grupa nakręciła specjalny program telewizyjny wyreżyserowany przez Jovana Ristića, w którym znalazły się utwory z komercyjnego repertuaru zespołu.
Na początku 1972 roku, były członek Lavine ( Lawiny ), Zlatni Akordi i Had ( Hades ) Zlatko Pejaković został nowym wokalistą zespołu, a z Pejakoviciem Korni Grupa nagrała swój pierwszy pełnometrażowy album, Korni Grupa . W momencie wydania albumu Korni Grupa była jednym z czterech jugosłowiańskich zespołów rockowych z pełnometrażowym albumem ( pozostałe trzy to Grupa 220 , Žeteoci i Time ), ponieważ scena kręciła się głównie wokół singli 7-calowych. Album zawierał złożone utwory „Put na Istok” („Podróż na Wschód”), „Bezglave Ja Ha horde” („Hordy bez głowy Ya Ha”), „Moj bol” („Mój ból”), „Glas sa obale boja” . Po wydaniu albumu zespół pojawił się na Festiwalu Muzycznym w Zagrzebiu i zdobył drugie miejsce za wykonanie utworu „Kosovka devojka” („ Kosowska dziewczyna ”), a także wystąpił na Festiwalu Jazzowym w Montreux w 1972 roku ; podczas tego ostatniego występu, który odbył się 22 czerwca 1972 roku, dołączyli do nich Mića Marković (saksofon) i członek Mladi Levi Petar Ugrin (skrzypce, trąbka), a grupa została ogłoszona jako Korni Group i Two Good Ones. W międzyczasie zespół nagrał pierwszy jugosłowiański kolorowy program telewizyjny Put za istok , montowany przez Jovana Risticia i reżyserowany przez Dejana Karaklajicia.
Pod koniec 1973 roku Korni Grupa nagrała anglojęzyczny album symfonicznego rocka Not an Ordinary Life , który wydali pod nazwą The Kornelyans za pośrednictwem włoskiej wytwórni płytowej Ricordi . Album został wyprodukowany przez Carlo Alberto Rossiego , wybitnego włoskiego producenta płytowego i kompozytora, który współpracował wówczas z włoskimi artystami progresywnymi, takimi jak Premiata Forneria Marconi , Banco i Area . Album sprzedał się bez większej promocji komercyjnej w zaledwie dziesięciu tysiącach egzemplarzy, a licencję na wydanie albumu sprzedano do Jugosławii, Japonii, Izraela i kilku krajów Ameryki Południowej. Na scenie jugosłowiańskiej zespół odniósł ogromny sukces dzięki singlowi „Ivo Lola”, którego tekst opiera się na ostatnim liście jugosłowiańskiego bohatera II wojny światowej Ivo Loli Ribara do jego narzeczonej Slobody Trajković.Na stronie B singla znalazła się piosenka „Znam za kim zvono zvoni” („Wiem, komu bije dzwon”), w której gościnnie wystąpiła piosenkarka Ditka Haberl. Zespół wydał na singlu także swój stary utwór „Etida”, jednak na pierwotnej liczbie płyt okładka zawierała tytuł błędnie wydrukowany jako „Edita”. Na stronie B singla znalazła się skrócona wersja ich starego utworu „Jedna žena” z lekko zmienionym tytułem „Jednoj ženi” („Dla kobiety”). Zespół odniósł sukces także dzięki singlom „Divlje jagode” („Dzikie truskawki”), „Zbogom ostaj o, detinjstvo” („Żegnaj, dzieciństwo”) z tekstem zaczerpniętym z wiersza Milovana Vitezovicia , „Miris” („Zapach”) z tekstem zaczerpniętym z sonetu Charlesa Baudelaire’a „ Parfum exotique” oraz „Praštanje” („Przebaczenie”) z tekstem poetki Brančević , która w tamtym czasie była uważana za dysydentkę .
Wiosną 1974 roku zdobyli pierwsze miejsce na Festiwalu w Opatii z piosenką „ Moja generacija ” („Moje pokolenie”), reprezentując tym samym Jugosławię na Konkursie Piosenki Eurowizji 1974 w Brighton , na którym pierwsze miejsce zdobył zespół ABBA , z którym zespół dzielił garderobę.Singiel z anglojęzyczną wersją „Moja generacija” ze skróconą wersją „Jednoj ženi” jako stroną B został wydany we Włoszech. W tym samym roku magazyn muzyczny Music Week ogłosił Korni Grupę Jugosłowiańskim Zespołem Roku na podstawie głosów czytelników magazynu z Jugosławii. Jednak rozczarowany niewielkim sukcesem Not an Ordinary Life i 12. miejscem zdobytym na Konkursie Piosenki Eurowizji, Kovač zdecydował się rozwiązać Korni Grupę. 24 listopada zagrali dwa koncerty pożegnalne w Studio M w Nowym Sadzie , a część nagrań koncertowych została wydana na pierwszym podwójnym albumie w historii jugosłowiańskiej muzyki rockowej, kompilacji Mrtvo more ( Morze Martwe ). Jedna z płyt zawierała ich single, reprezentujące komercyjną i bardziej popową stronę Korni Grupa, podczas gdy druga zawierała nagrania koncertowe „Put za Istok”, „Čovek sa belom zastavom” („Człowiek z białą flagą”) i „Blues”, reprezentujące progresywną stronę ich kariery.Zespół oficjalnie rozpadł się 1 grudnia 1974 roku.
Po rozwiązaniu Korni Grupy Kovač rozpoczął udaną karierę jako kompozytor, aranżer i producent, Pejaković zwrócił się w stronę muzyki pop, Boček i Hreljac zostali muzykami studyjnymi, a Furduj rozpoczął karierę w jazzie . Na albumie koncertowym różnych artystów Randevu s muzikom ( Rendevu s muzikom ), wydanym w 1977 roku, znalazły się utwory Korni Grupy „I ne tako obićan život” („Wcale nie jest to zwyczajne życie”) i „Jedna žena” nagrane podczas koncertów pożegnalnych w Nowym Sadzie, które wcześniej nie zostały wydane.W tym samym roku Kovač zainicjował powstanie supergrupy K2 (nie mylić z duetem z lat 90-tych składającym się z córek Kovača ), w której mieli grać Josip Boček, Dado Topić, Sloba Marković, Čarli Novak i Ratko Divljak, ale nigdy nie powstała, głównie z powodu wahania Topića.W 1979 roku nagranie z 1971 roku muzycznego eposu „1941.” zostało wydane jako pośmiertny album studyjny Korni Grupy 1941.
Oryginalny gitarzysta Korni Grupa, Velibor Kacl, zginął w wypadku samochodowym 17 maja 1984 roku.
W maju 1987 roku Korni Grupa, składająca się z Kovača, Furduja, Hreljaca, Bočka i Dado Topića jako wokalisty, ponownie połączyła się, aby wystąpić u boku zespołów Indexi , Time , YU Grupa , Drago Mlinarec i RM Točak Band na koncercie Legende YU Rocka ( Legendy YU Rocka ) zorganizowanym przez Radio 101 w Domu Sportova w Zagrzebiu . W czerwcu tego samego roku te same zespoły wystąpiły w belgradzkim Sava Centar .Wersja „Jedna žena” nagrana podczas koncertu w Zagrzebiu znalazła się na podwójnym albumie koncertowym różnych artystów Legende YU Rocka , wydanym przez Jugoton w tym samym roku.
W 1994 roku niepublikowany wcześniej utwór „Prvo svetlo u kući broj 4” znalazł się na płycie kompilacyjnej Plima: Progresivna muzika , wydanej jako część serii albumów Komuna YU retROCKspektiva . W 1996 roku ukazał się album kompilacyjny Prvo svetlo neobičnog života ( Pierwsze światło niezwykłego życia ), na którym znalazły się utwory z progresywnego repertuaru Korni Grupa. W tym samym roku Kovač wydał album kompilacyjny Moja generacija ( Moje pokolenie ), na którym znalazły się nagrania jego piosenek wykorzystanych w programie telewizyjnym Zvučna viljuška ( Kamerton ), w tym covery piosenek Korni Grupy „Moja generacija” Filipa Žmahera, „Sonata” Zorana Šandorova, „Oj, dodole” Del Arno Band i „Jagode i maline” („Truskawki i maliny”) Van Gogha .
W 2005 roku wytwórnia PGP-RTS wydała trzyczęściowy album kompilacyjny Ne tako običan život ( Wcale nie jest to zwyczajne życie ) , na którym znalazły się zebrane single, nagrania z fazy progresywnej, nagranie „Jednej ženy” z koncertu reunionowego z 1987 roku oraz wcześniej niepublikowana wersja utworu „Kosovka devojka” z Kovačem jako wokalistą. W 2008 roku ta sama wytwórnia wydała DVD Korni Grupa , na którym znalazły się teledyski zespołu, występy telewizyjne, nagrania koncertowe, a także nagrania z prób zespołu w Belgradzkim Centrum Młodzieży i belgradzkim klubie Cepelin.
Drugi wokalista zespołu, Dušan Prelević, zmarł w Belgradzie po długiej chorobie 28 lipca 2007 roku. Furduj zmarł w Belgradzie 1 czerwca 2015 roku.
W 2018 roku ogłoszono, że Korni Grupa zjednoczy się na koncercie pożegnalnym, który odbędzie się w belgradzkim Sava Centar , a w składzie mieli wystąpić Kornelije Kovač na klawiszach, Josip Boček na gitarze i Dado Topić na wokalu, a także trzej młodsi muzycy: Peđa Milanović (gitara basowa), Aleksandar Miletić (klawisze) i Ratko Ljubičić (perkusja). Ogłoszono również, że wystąpi również Bojan Hreljac, ale ze względu na stan zdrowia jego rola zostanie ograniczona do gościnnego występu w jednym utworze. Jednak planowany reaktywacja okazała się naznaczona licznymi trudnościami.
Koncert pierwotnie zapowiedziano na 30 listopada 2018 r., ale został przełożony na 31 stycznia 2019 r. W międzyczasie, 19 grudnia 2018 r., Hreljac zmarł w Belgradzie. Przed koncertem organizatorzy ogłosili, że Dado Topić może się nie pojawić z powodu własnych problemów zdrowotnych i że zastąpią go gościnni wokaliści. Ostatecznie Topić się pojawił, ale tylko w kilku utworach, podczas gdy reszta występu obejmowała gościnnych wokalistów: Dejana Cukića , Gorana Šepę , Zorana Šandrova i Dušana Svilara.
W tym samym roku niemiecka wytwórnia płytowa Hollow Cloud Music wydała płytę winylową z nagraniem z 1970 r. utworu „Jedna žena” z udziałem Topića jako wokalisty oraz nagraniem z 1972 r. utworu „Igra na Šar-planini” z udziałem Pejakovića jako wokalisty, nagranego z Mićą Markovićem i Peterem Ugrinem.
W 2020 roku PGP-RTS i Croatia Records wspólnie wydały box set Original Album Collection , na którym znalazły się utwory Korni Grupa , Not an Ordinary Life i Mrtvo more , a także trzy pierwsze solowe albumy Kovača.
Kovač zmarł w Belgradzie 13 września 2022 r. w wyniku powikłań wywołanych przez COVID-19 .
Wiele zespołów wykonało covery piosenek Korni Grupy. Utwór „Trla baba lan” został wykonany w 1970 roku przez francuską piosenkarkę Dalidę pod tytułem „Ram Dam Dam”, cover odniósł duży sukces i doprowadził do wielu coverów wykonywanych przez europejskich artystów. Jugosłowiańska grupa jazzowo - funkowa Ansambl Saše Subote wykonała cover utworu „Ivo Lola” na swoim minialbumie Mikado z 1976 roku , wydanym na rynek radziecki. Utwór został zremiksowany w 2010 roku przez serbski projekt Laura 2000 na ich debiutanckim albumie studyjnym ...pobiću se zadnji put da vidim da l' sam star . Serbski aktor Milorad Mandić wykonał cover utworu „Trla baba lan” na swoim albumie muzycznym dla dzieci o tym samym tytule z 1991 roku . Serbski zespół rockowy Električni Orgazam nagrał cover utworu „Magična ruka”, wydany na ich albumie Živo i akustično z 1996 roku. Ścieżka dźwiękowa do programu telewizyjnego Radia Telewizja Serbii Zlatna viljuška ( Złoty widelec ) zawierała covery piosenek Korni Grupy „Moja generacija” Filipa Žmahera, „Sonata” Zorana Šandorova, „Oj, dodole” Del Arno Band i „Jagode i maline” Van Gogha , wszystkie zawarte na kompilacji Kornelije Kovač Moja generacija . Klawiszowiec zespołu Bajaga i Instruktori Saša Lokner nagrał instrumentalną wersję utworu „Put za istok”, w której wykorzystano fragment utworu Korni Grupy „Zemlja”, wydanego na jego solowym albumie z 2004 roku „ Evropa Elektro Express ” .
|
Single | ||||||
| Tytuł | Wykonawca | Data wydania | UK | US | Wytwórnia [Jug] |
Komentarz |
| Dzum Ram/Sonata/Magična Ruka | Korni Grupa | .1969 | - | - | Radio-Televizija Beograd EP 50353 | [written by Kornelije Kovač, A. Korać] |
| Cigu-Ligu/Čovek I Pas | Korni Grupa | .1969 | - | - | Radio-Televizija Beograd S 51002 | [written by Kornelije Kovač, A. Korać] |
| Pastir I Cvet/Ako Jednom Budeš Sama | Korni Grupa | .1969 | - | - | Radio-Televizija Beograd S 51007 | [written by Kornelije Kovač] |
| Trla Baba Lan/Slika | Korni Grupa | .1970 | - | - | Radio-Televizija Beograd S 51016 | [written by Kornelije Kovač] |
| Bube/Neko Spava Pored Mene | Korni Grupa | .1970 | - | - | Radio-Televizija Beograd S 51513 | [written by Kornelije Kovač] |
| Kukavica/Gospa Mica Gazdarica/Pogledaj U Nebo | Korni Grupa | .1971 | - | - | Radio-Televizija Beograd EP 50387 | [written by Kornelije Kovač] |
| Pusti Da Te Diram/Jedan Groš | Korni Grupa | 10.1972 | - | - | Radio-Televizija Beograd SF 52504 | [written by Kornelije Kovač] |
| Pokloni Svoj Mi Foto/Bez Veze | Korni Grupa | .1969 | - | - | Radio-Televizija Beograd S 51585 | [written by Kornelije Kovač] |
| Etida/Jedna Žena | Korni Grupa | .1973 | - | - | Radio-Televizija Beograd SF 52553 | [written by Kornelije Kovač] |
| Tri Palme/Tri Čoveka U Kafani | Korni Grupa | 02.1973 | - | - | Radio-Televizija Beograd S 51592 | [written by F. Biro] |
| Ivo Lola/Znam Za Kime Zvono Zvoni | Korni Grupa | 02.1973 | - | - | Radio-Televizija Beograd SF 52547 | [written by Kornelije Kovač, D. Đurković ] |
| Moja Generacija/Zbogom Ostaj O, Djetinjstvo | Korni Grupa | .1974 | - | - | Radio-Televizija Beograd SF 52596 | [written by Kornelije Kovač] |
| Kuda Ideš, Svete Moj/Divlje Jagode | Korni Grupa | 05.1974 | - | - | Radio-Televizija Beograd S 52617 | [written by Kornelije Kovač] |
| Miris/Praštanje | Korni Grupa | .1975 | - | - | Radio-Televizija Beograd S 51678 | - |
| Albumy | ||||||
| Tytuł | Wykonawca | Data wydania | UK | US | Wytwórnia [Jug] |
Komentarz |
| Korni Grupa | Korni Grupa | .1972 | - | - | PGP RTB LPV 5222 | [produced by Mića Marković] |
| 1941 | Korni Grupa | .1979 | - | - | PGP RTB LP 5374 | [produced by Milivoje Marković] |
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz