Podpisała kontrakt z wytwórnią Island. I już na początku 1971 zadebiutowała singlem Warming Up The Band/Silver Mine, a zaraz potem, w maju, dorobiła się albumu "Heads, Hands And Feet".
Nagrań dokonała między listopadem 1970 a lutym 1971 w londyńskich
Advision Studios z gościnnym udziałem m.in. Eltona Deana - s, znajomego
Gavina z Bluesology, i Jerry'ego Donahue - rac, jeszcze jednego byłego
członka Poet And The One Man Band, w tym czasie związanego z zespołem Fotheringay.
Obowiązki producenta powierzyła Coltonowi. Zaproponowała urzekająco
melodyjny, tchnący świeżością, pełen ciepła i melancholii repertuar
łączący elementy country, folku i rocka, np. I'm In Need Of Your Help, Send Me A Wire, Country Boy, Pete Might Spook The Horses, Little Bit Lonely.
Dzieło zwracało uwagę wyborną techniką instrumentalistów, zwłaszcza Alberta Lee. Porównywane do dokonań m.in. Crosby, Stills, Nash & Young, The Grateful Dead, The Nitty Gritty Dirt Band i The Band, promowane na wspólnej trasie po kraju z Procol Harum, nie odniosło jednak sukcesu. Nieco bardziej komercyjny charakter miały piosenki z drugiej płyty, "Tracks" z marca 1972, nagranej przy pomocy m.in. trójki dodatkowych wokalistów: Donahue, Raya Osborne'a i Barry St. John, takie jak Let's Get This Show On The Road, Safety In Numbers, Harlequin Dancer i Jack Daniels. Dalszym krokiem w kierunku muzyki bardziej chwytliwej był album "Old Soldiers Never Die", wydany w styczniu 1973 przez Atlantic, nagrany przy współudziale dużej grupy wokalnej w składzie: Donahue (w tym czasie gitarzysta Fairport Convention), Dave Swarbrick (skrzypek Fairport Convention), Linda Thompson (żona Richarda Thompsona, występująca z nim w duecie), Linda Lewis, Pam Sullicon, Norma Winstone, Sylvia King i Jackie Lynton. Zawierał takie utwory, jak Meal Ticket, One Woman, Just Another Ambush, Stripes, Taking My Music To The Man i Another Useless Day.
Towarzyszyły mu single: One Woman/Dirty Heavy Weather Road i Just Another Ambush/I Won't Let You Down. Już w grudniu 1972, przed ukazaniem się "Old Soldiers Never Die", konflikty wewnętrzne rozbiły formację.
Lee kontynuował karierę jako solista, a do swojego zespołu pozyskał
Hodgesa i Gavina. W późniejszych latach współpracował m.in. z Emmylou Harris i Erikiem Claptonem. Hodges odniósł sukces jako połowa kabaretowo-rockowego duetu Chas And Dave. Gavin pojawił się w składzie Vinegar Joe,
ale później zerwał z muzyką i znalazł zatrudnienie w firmie budowlanej w
Salem w Ohio w Stanach Zjednoczonych. O'Neill reaktywował jeden ze
swoich
wcześniejszych zespołów - Nero And The Gladiators. Colton zamieszkał w Nashville w Stanach i zajął się głównie komponowaniem, m.in. dla Gartha Brooksa, Celine Dion i Trishy Yearwood.
Tytuł | Wykonawca | Data wydania | UK | US | Wytwórnia [UK] |
Komentarz |
Warming Up The Band/Silver Mine | Heads, Hands and Feet | 11.1971 | - | - | Island WIP 6115 | [written by Colton, Smith, Lee, Hodges, Gavin ][produced by Tony Colton, Eddie Offord] |
One Woman/Dirty Heavy Weather Road | Heads, Hands and Feet | 03.1973 | - | - | Atlantic K 10292 | [written by Colton/Gavin/Hodges/Lee/Smith][produced by Tony Colton] |
Just Another Ambush/I Won't Let You Down | Heads, Hands and Feet | .1973 | - | - | Atlantic K 10312 | [written by Colton/Smith] |
Tytuł | Wykonawca | Data wydania | UK | US | Wytwórnia [UK] |
Komentarz |
Heads Hands & Feet | Heads, Hands and Feet | .1971 | - | - | Island ILPS 9149 | [produced by Tony Colton] |
Tracks | Heads, Hands and Feet | .1972 | - | - | Island ILPS 9185 | [produced by Tony Colton] |
Old Soldiers Never Die | Heads, Hands and Feet | .1973 | - | - | Atlantic K 40465 | [produced by Tony Colton] |
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz