Moloko

Zespół Moloko powstał w 1994 roku w Sheffield. Historia Moloko zaczęła się podczas pewnej imprezy w pubie, kiedy Róisín Murphy, Irlandka pochodząca z miejscowości Arklow, postanowiła poderwać przystojnego producenta z Sheffield, Marka Brydona.


- Czy podoba ci się mój ciasny sweterek? Spójrz, jak opina moje ciało - zagadnęła atrakcyjna blondynka. Brydon natychmiast uległ czarowi Irlandki. Co więcej - w słowach Róisín usłyszał muzykę, którą wykorzystał potem w studiu. Wkrótce Brydon i Murphy stworzyli parę w życiu osobistym i zawodowym. - Od razu poczułem sympatię do Róisín - wspomina producent w wywiadzie dla magazynu "Q". - Nigdy wcześniej nie poznałem dziewczyny, która potrafiłaby sensownie rozmawiać o muzyce.

Mark Brydon nie był wówczas nowicjuszem w branży muzycznej. Do swoich sukcesów mógł zaliczyć m.in. produkcję hitu "House Arrest" formacji Krush, remiksy twórczości duetu Eric B. & Rakim oraz założenie wytwórni Fon Studios w Sheffield, dla której nagrywali Boy George, Pulp i Cabaret Voltaire. Róisín Murphy nie miała żadnego doświadczenia, jednak związek z Brydonem natchnął ją do szlifowania talentu wokalnego oraz komponowania piosenek. Zakochani postanowili działać jako duet pod szyldem Moloko, nazwą zaczerpniętą z kultowej powieści Anthony'ego Burgessa "Mechaniczna pomarańcza". Słowo to ma wiele znaczeń - po rosyjsku oznacza mleko, po portugalsku - szaleńca, jednak w książce Burgessa opisywało ono koktajl złożony z mleka i chemicznych specyfików.

W 1995 roku światło dzienne ujrzało pierwsze dzieło duetu, "Do You Like My Tight Sweater?", którego tytuł nawiązywał do momentu pierwszego spotkania Brydona i Murphy. Płytą zachwycili się krytycy. Choć recenzenci wpływowych magazynów nazywali ją "eklektycznym diamentem" i "post-trip hopowym arcydziełem", wyniki sprzedaży nie były najlepsze. Single promujące album pojawiały się raz na jakiś czas na antenie rozgłośni radiowych, jednak formacja Moloko pozostała grupą raczej niszową.

W kolejnych latach Mark i Róisín pracowali w domowym studio nad materiałem na drugą płytę. Krążek "I Am Not a Doctor" ukazał się w 1998 roku. Podobnie jak w przypadku debiutu, krytycy nie szczędzili słów pochwał, jednak szeroka publiczność nadal pozostawała poza zasięgiem Moloko. Do czasu. Amerykański DJ, Boris Dlugosch, pozwolił sobie na stworzenie remiksu piosenki "Sing It Back" z płyty "I Am Not a Doctor". Gotowy produkt przesłał Markowi i Róisín. Nowa wersja spodobała się nie tylko autorom piosenki, ale i fanom tanecznych brzmień w całej Europie. Świat nagle usłyszał o Moloko. - Byliśmy zaskoczeni tym, jak bardzo ludzie pokochali "Sing It Back" w wersji Borisa - zdradziła Róisín Murphy w wywiadzie dla serwisu Dot Music. - Zdziwił nas również fakt, że ta piosenka nie zdobyła popularności w oryginale. Pamiętam, gdy pierwszy raz ją usłyszałam. Pomyślałam wtedy: "To będzie hit".

- Przebój będący jednocześnie remiksem to pocałunek śmierci dla większości artystów - kontynuował temat Brydon w rozmowie z dziennikarzem magazynu "Q". - Próbują powtórzyć ten fenomen. Dla nas "Sing It Back" był fenomenem nie do powtórzenia.

Pomimo obaw obojga muzyków, powodzenie piosenki nie wpłynęło negatywnie na ich dalsze dokonania. W 2000 roku zaprezentowali fanom kolejną płytę, "Things to Make and Do". Tym razem bez problemu dotarli do szerokiej publiczności, a singel zwiastujący longplay, "The Time Is Now", wspiął się na szczyt brytyjskich list przebojów. Dzięki łagodniejszemu, bardziej popowemu brzmieniu Moloko zyskało kolejne rzesze wielbicieli. Recenzenci opisywali zawarty na krążku materiał jako "melodyjny, taneczny, przyjazny klubowiczom". Formacja Moloko, w składzie rozszerzonym o kilku muzyków, ruszyła w trasę koncertową po Europie. Na scenie błyszczała przede wszystkim Róisín, ekscentryczna, żywiołowa, pełna pasji. Bez skrępowania oddawała się akrobacjom tanecznym i wokalnym, zachwycała wymyślnymi strojami. Stała się ulubienicą publiczności i dziennikarzy. - Lubię się przebierać, lubię grać role, prawdopodobnie jest we mnie coś z aktorki - tłumaczyła wokalistka w rozmowie z dziennikarzem Onet.pl. - To kolejna część mnie, która realizuje się w ramach tego zawodu. Wczoraj np. miałam sesję dla włoskiego "Rolling Stone'a", osiem stron w kontekście mody, i na każdym ujęciu jestem inną kobietą. Więc mogę powiedzieć, że uważam całą tę otoczkę za całkiem intrygującą, przy założeniu odpowiednich okoliczności, odpowiednich fotografów i ciuchów. To coś, w czym jestem niezła.

Po zakończeniu trasy koncertowej świat obiegła wiadomość o rozstaniu Marka i Róisín. Na szczęście dla fanów, para nadal współpracowała w studiu, w przyjacielskiej atmosferze. Owocem tych wysiłków był album "Statues" wydany w 2003 roku. W piosenkach można było usłyszeć nieco bardziej tradycyjne instrumentarium oraz teksty traktujące o końcu miłości i rozstaniu. - Nasze uczucie po prostu wygasło, zupełnie naturalnie - tłumaczył Brydon w wywiadzie dla serwisu I Like Music. - Byliśmy w trasie, koncertowaliśmy i po dwóch latach takiego życia po prostu powiedzieliśmy sobie "cześć". Czuliśmy, że to właśnie powinniśmy zrobić. Rozstaliśmy się w zgodzie, bez awantur, na zdrowych zasadach. Nie była to łatwa decyzja, ale tak widocznie musiało być.

W 2004 roku ukazało się koncertowe wydawnictwo Moloko, "11,000 Clicks", z zapisem występu formacji w Brixton Academy w Londynie. Po zakończeniu trasy promującej "Statues" zespół zawiesił działalność, a Róisín Murphy poświęciła się karierze solowej. W roku 2006 na sklepowe półki trafiła kompilacja największych przebojów Moloko, "Catalogue", a byli partnerzy jeszcze raz połączyli siły, aby zagrać kilka koncertów akustycznych promujących krążek. Od tamtej pory Róisín i Mark działają wyłącznie na własną rękę.

- Nie polubisz Moloko, jeśli kręci cię to, co "fajne" - podsumowała twórczość duetu Róisín Murphy w wywiadzie dla magazynu "Q". - Nie staramy się dopasować do konkretnego gatunku. Ta muzyka to nasze życie.

Single
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Dominoid	Moloko	02.1996	65[3]		Echo ECSCD 16	[written by Mark Brydon,Róisín Murphy][produced by Moloko]
Fun for me/ Fe Fi Fungle Fool	Moloko	05.1996	36[4]	-	Echo ECSCD 20	[written by Mark Brydon,Róisín Murphy][produced by Moloko][4[15].Hot Disco/Dance;Echo 43 877 12"]
Day For night	Moloko	05.1998	-	-		[37[7].Hot Disco/Dance;Echo [promo]]
The flipside	Moloko	06.1998	53[3]		Echo ECSCD 54	[written by Mark Brydon,Róisín Murphy][produced by Moloko]
Sing it back	Moloko	03.1999	4[40]	1.Hot Dance Music	Echo ECSCD 82	[silver-UK][written by Mark Brydon,Róisín Murphy][produced by Moloko][1[2][13].Hot Disco/Dance;Echo 44 687 12"]
The time is now	Moloko	03.2000	2[20]	-	Echo ECSCD 88	[silver-UK][written by Mark Brydon,Róisín Murphy][produced by Moloko]
Pure pleasure seeker	Moloko	07.2000	21[13]	-	Echo ECSCD 99	[written by Mark Brydon,Róisín Murphy][produced by Moloko]
Indigo	Moloko	11.2000	51[4]	-	Echo ECSCD 104	[written by Mark Brydon,Róisín Murphy][produced by Moloko]
Familiar feeling	Moloko	03.2003	10[8]	-	Echo ECSD 131	[written by Mark Brydon,Róisín Murphy]
Forever more	Moloko	07.2003	17[7]	-	Echo ECSY 136	[written by Mark Brydon,Róisín Murphy][produced by Mark Brydon]
Cannot contain this	Moloko	12.2003	97[2]	-	Echo ECSY 147

Albumy
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Do you like my tight sweater?	Moloko	11.1995	92[5]	-	Echo ECHLP 7	[produced by Moloko]
I am not a doctor	Moloko	09.1998	64[2]	-	Echo ECHLP 21	[produced by Moloko]
Things to make and do	Moloko	08.2000	3[53]	-	Echo ECHLP 44	[platinum-UK][produced by Boris Dlugosch/Michad Benge/Moloko]
All back to mine	Moloko	07.2001	149[1]	-	Echo ECHLP 37	[produced by Moloko]
Statues	Moloko	03.2003	3[26]	-	Echo ECHLP 31	[silver-UK][produced by Moloko]
Catalogue	Moloko	07.2006	82[2]	-	Echo ECHLP 70	[produced by Moloko]