Candy Dulfer

Urodzona 19 sierpnia 1969 roku w Amsterdamie. W wieku 6 lat rozpoczęła błyskotliwą przygodę z saksofonem pod czujnym okiem ojca - Hansa Dulfera - cenionego sax tenorzysty. Dzięki niemu słuchała i studiowała już w dzieciństwie nagrania takich jazzmenów jak: Sonny Rollins, Coleman Hawkins czy Dexter Gordon. Na początku próbowała sił na sopranie, by później przerzucić się na ulubiony alt, której barwie głosu pozostała wierna do dziś. Początek edukacji muzycznej to występy u boku ojca i udział niespełna jedenastoletniej dziewczyny w nagraniu płyty - Hansa Dulfera. Ciężką pracę nad sobą i charakterystycznym brzmieniem prezentowała już jako nastolatka. W 1982 roku pojawiła się na słynnym North Sea Jazz Festival by wraz z Rosą King zagrać w grupie – Upside Down. Dalsza nauka improwizowanego rzemiosła to liczne występy w stolicy na nocnych jamsessions w uznanych jazzowych klubach. Candy podkreśla tu w wywiadach wielki wpływ na karierę trzech swoich mistrzów: ojca, Prince'a i Maceo Parkera.

Jako czternastolatka Candy Dulfer była już znana w całej Holandii. Otóż sporym sukcesem okazał się kolejny zespół saksofonistki – Funky Struff, który nagłośniono w Holandii jako narodziny nowej muzycznej gwiazdy. Kariera młodej, zdolnej artystki została serdecznie przyjęta zarówno przez fanów jak i rynek medialny. O wielki jej talent zaczęły ubiegać się liczne wytwórnie muzyczne proponując nagrania. Tym sposobem w połowie lat osiemdziesiątych Funky Stuff wraz jej liderką stał się jednym z najpopularniejszych zespołów funkowych w Holandii przemierzając z koncertami po całym kraju. Po uprzednich supportach w "wielkimi", wkrótce rozpoczęła się też współpraca z gwiazdami światowego formatu.

W 1987 roku na stadionie Feyenoordu Rotterdam Candy Dulfer zagrała wspólnie z Madonną. Rok później eksponowała swoją dynamiczną grę w brawurowych solówkach na koncercie Prince’a. W 1989 roku podjęła współpracę z gitarzystą i wokalistą grupy Eurythmics - Dave’m Stewartem. Na owoce pracy z uznanym muzykiem nie trzeba było czekać długo. Wypromowany utwór - "Lily Was Here" pochodzący z ścieżki dźwiękowej niemieckiego filmu "De Kassiere" okazał się wielkim komercyjnym sukcesem. Przebój uplasował się w czołówce wszystkich list muzycznych w Europie i Ameryce. Na holenderskiej zaś liście przebojów został numerem "1" w 1990 roku. Jej nietuzinkowy talent zauważyć miały wkrótce takie gwiazdy muzycznej sceny jak: Pink Floyd, Van Morrison czy Aretha Franklin. Cały świat poznał długowłosą i seksowną blond artystkę, a zewsząd spływały propozycje współpracy.

Dzięki "Lily" artystka sfinalizowała ofertę z wytwórnią BMG Ariola, która pozostawiła jej muzyczną wolność nagrań. Na rezultaty nie trzeba było długo czekać. W 1990 Candy wydała wraz z Funky Stuff pierwszą własną płytę Saxuality. Trasa koncertowa i przyjazne oceny krytyków potwierdziły przekonanie o wyjątkowych zdolnościach saksofonistki. Debiutancki album autorstwa Candy i utalentowanego gitarzysty Ulco Beda promowany na całym świecie sprzedał się w ponad milionowym nakładzie. Sukces dowiodło przyznanie Candy w 1991 roku szeregu ważnych nagród, w tym holenderskiej - Conamus Export Prize, oraz przede wszystkim nominację Saxuality do prestiżowego - Grammy Awards w kategorii – "Best Instrumental Pop Recording".

Lata dziewięćdziesiąte to dalszy rozwój i nieprzerwane pasmo sukcesów dojrzewającej artystki, na które złożyły się kolejne płyty oraz gorące, żywiołowe koncerty począwszy od Europy przez Amerykę i na Japoni kończąc. Zaproponowana wobec słuchacza porywająca mieszanka jazzu, funky, hip – hop, soulu i rapu sprawiła, że pokochały ją miliony fanów. W 1993 Sax-a-go-go otrzymał laur platynowej płyty, a saksofonistka odebrała po raz trzeci nagrodę Dutch Export Prize. Odtąd pozycja zawodowa, kariera i uznanie dla urodziwej saksofonistki znaczone było wieloma ważnymi nagrodami, światową karierą, bestsellerowymi nakładami płyt oraz mianem najwybitniejszej artystki holenderskiego, szeroko pojętego jazzu.

Na swojej trzeciej płycie z 1995 roku Big Girl zaprosiła do współpracy, dotąd swego długoletniego idola - wielkiego "alciaka" – Davida Sanborna, odświeżając jego utwór "Wake Me When It’s Over". Duży wkład w album dołożył także zdolny keybordzista – Thomas Banks. W 1997 Candy wydała For the love of you, który rozszedł się w ponad 2,5 mln egzemplarzach. Tytułowy utwór na amerykańskiej liście Billboard's Jazz Contemporary Albums zajmował miejsce w pierwszej dziesiątce przez dłuższy okres czasu. W lutym 1998 roku podczas amerykańskiego tournee artystka złamała nogę, co wykluczyło koncerty aż do lata. Powróciła triumfalnie, biorąc udział w prestiżowym JVC Jazz Festival w Nowym Jorku i wydając pierwsze podsumowanie kariery w The best of Candy Dulfer. Przyjęła także ofertę wspólnych koncertów z starym przyjacielem – Prince’m na kontynencie amerykańskim. Sam Prince miał powiedzieć: "Iż kiedy potrzebuje saxu zawsze dzwoni do Candy" - co poprzez brzmienie w języku angielskim i znaną osobowość Princa oznacza dość dwuznaczne stwierdzenie.

W 1999 roku wyszedł kolejny album Girls Night Out z utworem "Cookie" do ścieżki dźwiękowej filmu Roberta Altmana - "Cookie's Fortune". Ostatnim jak na razie i najświeższym produktem Candy Dulfer jest koncertowy album Live In Amsterdam z 2001 roku, który ponownie utwierdza młodzieńczą energię funkowych brzmień seksownej artystki.

Obecnie w składzie powstałego w 1984 roku Funky Stuff występują – Thomas Banks – keyboards., Ulco Bed – guitar, Jan Van Duikeren – trumpet, Peter Lieborem – tenor sax., Manuel Hugas – bass, Oscar Krall – drums oraz Roger Happel – keyboards & vocal no i przede wszystkim - Candy Dulfer – alto sax.

Single
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Lily Was Here	David A. Stewart Introducing Candy Dulfer	02.1990	6[12]	11[16]	Anxious ZB 43045	[written by David A. Stewart][produced by David A. Stewart]
Saxuality / Home Is Not a House	Candy Dulfer	08.1990	60[2]	-	RCA PB 43769	[written by Candy Dulfer,Ulco Bed][produced by Candy Dulfer,Ulco Bed]

Albumy
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Saxuality	Candy Dulfer	08.1990	27[9]	22[36]	RCA PD75111	[gold][produced by Ulco Bed and Candy Dulfer]
Sax-a-Go-Go	Candy Dulfer	03.1993	56[2]	-	Ariola 74321 11181 2	[produced by Ulco Bed and Candy Dulfer]