Suburban Base

Wytwórnia fonograficzna specjalizująca się w ortodoksyjnym stylu hardcore i jungle. Zalożył ją w 1990 r. w Romford w hrabstwie Essex (Anglia) Dan Donnelly jako „dział” swojego sklepu płytowego Boogie Times (tak nazywała się też wytwómia-filia Suburban Base).

 Fanom techno może się to wydać dziwne, ale filozofia Suburban Base ma swe korzenie w hip hopie: „Hardcore’em zainteresowałem się poprzez łamane rytmy hip hopu. Nigdy nie lubiłem specjalnie acidu czy techno, byłem fanem hip hopu. Wielu ludzi nie potrafi dostrzec, że hardcore pochodzi bardziej od rapu niż od rave’u. Jak wczesny rap, z breakdance’em, własną modą i graffiti, hardcore jest całą kulturą, sposobem na życie, a nie tylko stylem muzycznym”. Wyznawcami tej ideologii są np. Danny Breaks (później Droppin’ Science), ukrywający się pod pseudonimem Sonz Of A Loop Da Loop Era (zespół przeszedł do firmy-matki z filii Boogie Times; wydal singel „Far Out”) czy Aston and DJ Rap (ci sami muzycy pracowali jako producencka grupa Rhythm dla wytwórni Perfecto; single „Vertigo”, „Jeopardy”, „Get Rushed”).

Z wcześniejszych nagrań wydanych nakładem Suburban Base trzeba wymienić „Hardcore Will Never Die” grupy Q Bass (szef wytwórni Dan Donnelly), typowy przykład estetyki „szybciej, głośniej” modnej w 1992 r.

W katalogu wytwórni można jeszcze znaleźć takich wykonawców, jak Winston Meikle (Run Tings), Austin Reynolds (muzyk studyjny, który pod własnym nazwiskiem wydał „I Got High”, a jako Phuture Assassins EP-kę Future Sound), Mike James (E-Type, The Noise Of Art), Terry Holt i Bernard Simon (Timebase, DJ Krome & Mr Time, Krornozone), Mark Williams i Matt Clayden (M&M, Acom Arts, potem założyli wytwórnię X-Gate), Jason D’Cruze i Tony Whitmore (D’Cruze), E Francis i Keith Lawrence (The Kings Of The Jungle), Chris Howell, Tom Orton i Nick Arnold (Smart E’s; ich singel „Sesame Street” oparty na motywie z telewizyjnego programu dla dzieci, okazał się największym przebojem wydanym przez Suburban Base) oraz etatowa wokalistka Rachel Wallace (zwyciężczyni konkursu młodych talentów „South Bank Show”; za
śpiewała m.in. na singlu „I Feel This Way” grupy M&M, wydała poza tym własny utwór „Tell Me Why”).

Na rozwój firmy w znacznym stopniu wpłynął DJ Hype (nagrywa też dla własnej wytwórni Ganja i ostatnio Tnce Playa’z) pierwszym singlem „Shot In The Dark”. Kolejne „I Can’t Understand It”, „Weird Energy”, „The Trooper” czy „Dub Plate Fever” potwierdziły, że jest on jednym z najinteligentniejszych producentów brytyjskiej sceny jungle. Filię Fruit Tree wytwórnia powołała do życia z zamiarem wydawania muzyki house - zaangażowano do niej na posadę kierownika d/s artystycznych Lu- ke’a Coke’a, z którego pracy w Phuture Wax Promotions firma była niezwykle zadowolona.

 Katalog Fruit Tree otworzył firmowany przez Vibe singel „Rock It” - za nazwą tą krył się znów Austin Reynolds. Natomiast filia Breakdown Records ma za zadanie wydawać kompilacje, zawierające nie tylko nagrania ze stajni Suburban Base, ale i utwory hardcore’owe.

Single na liście UK Singles Chart

Dream Team Stamina .1995 147[1] 

Johnny Jungle Jonny '94 .1994 94[1] 

Johnny Jungle Killa Sound / What's On Ya Mind? .1995 190[1]

 Krome & Time This Sound / Slammer .2005 181[1] 

Remarc R.I.P. .2005 163[1]