Go-Go's

 Go-Go's-grupa amerykańska. Powstała w maju 1978r w Los Angeles w Kalifornii. Z początku przyjęła nazwę The Misfits od klasycznego filmu z udziałem Marilyn Monroe [Skłóceni z życiem; 1961, reż. John Houston), dopiero po roku zmieniła ją na The Go-Go's.

 Utworzona przez Belindę Carlisle (z początku znaną jako Dottie Danger; właśc. Belinda Jo Carlisle; 17.08.1958r, Hollywood, Kalifornia)- voc, byłą perkusistkę The Germs. Składu dopełniły: Jane Wiedlin (z początku znana jako Jane Drano; właśc. Jane Marie Genevieve Wiedlin;ur.  20.05.1958r, Oconomowoc, Wisconsin) - g, voc, Margot Olavarria - b i Elissa Bello - dr. W czerwcu 1978r dołączyła Charlotte Caffey (właśc. Charlotte Irene Caffey; ur. 21.10.1953, Santa Monica,'Kalifornia) - g, k, voc, była basistka The Eyes.

W czerwcu 1979 miejsce Bello zajęła Gina Schock (właśc. Regina Ann Schock; ur. 31.08.1957r, Baltimore, Maryland) - dr, perc, voc z zespołu Edie Massey And Her Eggs. W grudniu 1980r Olavarrię zastąpiła Kathy Valentine (właśc. Kathryn Valentine; ur. 7.01.1959r, Austin, Teksas) -  voc, była gitarzystka The Textones i Girlschool. W październiku 1984r odeszła Wiedlin, zniechęcona komplikującym wspólną karierę uzależnieniem Carlisle i Caffey od narkotyków. Po gitarę sięgnęła wówczas Valentine, a jako basistkę zaangażowano Paulę.

 W styczniu 1990r odrodziła się na krótko w składzie: Carlisle, Caffey, Wiedlin, Shock, Valentine (na jeden koncert w marcu 1991r miejsce Carlisle zajęła Exene Cervenka - voc z X). Jesienią 1994 reaktywowała się znowu, tym razem na kilkanaście miesięcy, ale od listopada tego roku do lutego następnego brzemienną Caffey zastępowała Vicki Peterson (11.01.1958r, Northridge, Kalifornia) - voc, g z The Bangles. Jesienią 1999 wznowiła regularną działalność koncertową i nagraniową, znowu w składzie: Carlisle, Caffey, Wiedlin, Shock, Valentine.

Wystartowała 31 maja 1978r w hollywoodzkim klubie Masque jako grupa punkrockowa (tego wieczoru wykonała tylko dwa utwory: Over run i Robert Flillburn). W grudniu 1979r otwierała kalifornijskie koncerty Madness, a w styczniu i lutym 1980r zagrała na trasie po Europie u boku Madness i The Specials. Zwróciła się już wówczas ku muzyce z pogranicza nowej fali i popu, a oprócz własnych piosenek wykonywała przeboje dziewczęcego zespołu Shangri-Las. Podczas pobytu w Wielkiej Brytanii nagrała dla firmy Stiff pierwszy singel, We Got The Beat/How Much More, wydany w maju. Po powrocie do Stanów, w lipcu, zaprezentowała się wreszcie publiczności nowojorskiej - w Mudd Club. W kwietniu 1981r związała się z wytwórnią IRS, należącą do Milesa Copelanda, menażera The Police. I przy pomocy producentów Richarda Gottehrera i Roba Freemana, współpracowników Blondie, nagrała w nowojorskim studiu Pennylane płytę „Beauty And The Beat", wydaną w lipcu 1981r.

Dzieło to, promowane m.in. na wspólnych stadionowych koncertach w Stanach z The Police, dotarło do pierwszych miejsc list bestsellerów, a oba towarzyszące mu single - Our Leaps Are Sealed (wspólne dokonanie Wiedlin i Terry'ego Halla, muzyka The Specials, a później Fun Boy Three)/Surfing And Spying z lipca 1981r i We Got The Beat/Can't Stop The World ze stycznia 1982r - zrobiły furorę na listach. Sukces ząpewniły The Go-Go's pełne uroku piosenki-inspirowane muzyką lat sześćdziesiątych, głównie przebojami dziewczęcych grup w rodzaju Shangri-Las  zespołów surfrockowych, ale wykonywane z nowofalową werwą, np z We Got The Beat, Our Leaps-Are Sealed, Lust To Love, Fading Fast, Skidmarks On My Heart.

 Nieco mniejszą popularność zyskała gładsza, jeszcze bardziej komercyjna i zdecydowanie mniej zadziorna płyta „Vacation" z sierpnia 1982r, nagrana w Studio 55 i Sunset Sound Studios w Hollywood oraz Indigo Ranch w Malibu, wyprodukowana znowu przez Gottehrera. Towarzyszyły jej trzy single Vacation/Beatnik Beach z lipca 1982r, Get Up And Go Go/Speeding z września i It's Everything But Party- time/This Old Feeling z grudnia tego roku, ale tylko pierwszy odniósł duży sukces na listach. Z tego okresu pochodzi jeszcze jedna mała płyta - Belong  To Me/Don't You Love Me, wydana w listopadzie 1983r.

Świadectwem wyczerpania się inwencji The Go-Go's wydawał się mimo ostrzejszego, bardziej rockowego brzmienia i kilku udanych utworów, jak Head Over Heels, I'm The Only One i Turn To You, album „Talk Show" z kwietnia 1984r, nagrany w Genetic Sound Studios w Wielkiej Brytanii przy pomocy innego producenta - Martina Rushenta. Znowu ukazały się aż trzy single - w marcu 1984r Head Over Heels/Good For Gone,w czerwcu Turn To You/I'm With You i we wrześniu tego roku Yes Or No (wynik współpracy Wiedlin z Ronem i Russellem Maelami ze Sparks)/Mercenary, ale tylko pierwszy był dużym przebojem.

Reaktywowana w 1990r grupa odbyła tournee po Stanach (m.in. koncert w Los Angeles na rzecz organizacji PETA- People for the Ethical Treatment of Animals) oraz nagrała przy pomocy Gottehrera nową wersję utworu Cool Jerk The Olympics, przedstawionego już na „Vacation", z myślą o składance „Go-Go's Greatest", wydanej w październiku tego roku.

 Powołana do życia ponownie, w 1994r, zaprezentowała się publiczności amerykańskiej i europejskiej oraz zarejestrowała trzy kolejne piosenki, m.in. The Whole World Lost It's Head, na przekrojowy album „Return To The Valley Of The Go-Go's", wydany w październiku tego roku, oraz małe płyty „The Whole World Lost Its Head", wydaną w tym samym czasie, i „Good Girl", wydaną w styczniu 1995r.

Reanimowana po raz trzeci, w 1999r, nie tylko wznowiła działalność koncertową, ale też w maju 2001r przypomniała się płytą „God Bless The Go-Go's", wyprodukowaną przez Paula Q, Kolderiego i Seana Slade'a, współpracowników Radiohead, a zawierającą całkowicie premierowy materiał w starym stylu, m.in. piosenki Unforgiven (wspólne dzieło Wiedlin, Caffey i Billiego Joe Armstronga z Green Day), La La Land, Apology, Stuck In My Car i autobiograficzną Daisy Chain.

Po rozwiązaniu grupy w 1985 Carlisle z powodzeniem kontynuowała karierę jako solistka i przy pomocy m.in. Caffey oraz takich znakomitości, jak Bryan Adams i George Harrison zrealizowała płyty: „Belinda" (IRS, 1986; m.in. przebój Mad About You), „Heaven On Earth" (MCA, 1987, m.in. przeboje Heaven Is A Place On Earth, I Get Weak i Circle In The Sand), „Runaway Horses" (MCA, 1989; m.in. przebój Leave A Light On), „Live Your Life Be Free" (MCA, 1991; m.in. przebój Live Your Life Be Free), „Real" (Virgin, 1993; m.in. przebój Big Scary Animal) i „A Woman And A Man" (Ark 21, 1996; m.in. przeboje In Too Deep i Always Breaking My Heart).

Gościnnie wspomagała w studiu m.in. The Lemonheads. Caffey stanęła na czele zespołu The Graces (m.in. Meredith Brooks) i z nim nagrała album „Perfect View" (A&M, 1989), a w późniejszym okresie grała m.in. w Astrid's Mother. W 2002r utworzyła firmę fonograficzną Five Foot Two Records.

Wiedlin jako solistka sygnowała płyty „Jane Wiedlin" (IRS, 1985), „Fur" (EMI Manhattan, 1988), „Tangled" (EMI Manhattan, 1990), „Kissprof World" (Painful Discs, 2000) oraz przekrojową „From Cool Places To Worlds On Fire - The Very Best Of Jane Widlin" (EMI Manhattan, 1993). W 1995 stworzyła zespół froSTed i z nim zrealizowała album „Cold" (DGC, 1996).

Single
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Our Lips Are Sealed/Surfing And Spying	Go-Go's	08.1981	47[6]	20[30]	I.R.S. 9901	[written by Terry Hall/Jane Weidlin][produced by Richard Gottehrer, Rob Freeman]
We Got The Beat/Can't Stop The World	Go-Go's	01.1982	-	2[19]	I.R.S. 9903	[gold-US][written by Charlotte Caffey][produced by Richard Gottehrer, Rob Freeman]
Vacation/Beatnik Beach	Go-Go's	07.1982	-	8[14]	I.R.S. 9907	[written by Charlotte Caffey/Kathy Valentine/Jane Wiedlin][produced by Richard Gottehrer]
Get Up And Go/Speeding	Go-Go's	09.1982	-	50[9]	I.R.S. 9910	[written by Charlotte Caffey/Jane Wiedlin][produced by Richard Gottehrer]
Head Over Heels/Good For Gone	Go-Go's	03.1984	-	11[16]	I.R.S. 9926	[written by Charlotte Caffey/Kathy Valentine][produced by Martin Rushent]
Turn To You/I'm With You	Go-Go's	06.1984	-	32[14]	I.R.S. 9928	[written by Charlotte Caffey/Jane Wiedlin][produced by Martin Rushent]
Yes Or No/Mercenary	Go-Go's	09.1984	-	84[3]	I.R.S. 9933	[written by Ron Mael/Russell Mael/Jane Wiedlin][produced by Martin Rushent ]
Cool Jerk	Go-Go's	01.1991	60[2]	-	I.R.S. AM 712 [UK]	[written by Donald Storball][produced by David Z]
The Whole World Lost Its Head	Go-Go's	02.1995	29[8]	108[6]	I.R.S. CDEIRS 190	[written by Kathy Valentine, Jane Wiedlin][produced by Gregg Edward, Rob Freeman, Richard Gottehrer]

Albumy
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Beauty and the Beat	Go-Go's	08.1981	-	1[6][72]	I.R.S. 70 021	[2x-platinum-US][produced by Richard Gottehrer, Rob Freeman]
Vacation	Go-Go's	08.1982	75[3]	8[28]	I.R.S. 70 031	[gold-US][produced by Richard Gottehrer]
Talk Show	Go-Go's	04.1984	-	18[32]	I.R.S. 70 041	[produced by Martin Rushent]
Greatest	Go-Go's	11.1990	-	127[4]	I.R.S. 44 797	-
God Bless The Go-Go's	Go-Go's	06.2001	-	57[3]	Beyond 578 182	[produced by Paul Q. Kolderie, Sean Slade, Rick Neigher]