Podgatunek muzyki tanecznej; obejmuje nagrania (popularne głównie w latach 1991-1992) oparte na tematach muzycznych z programów telewizyjnych, głównie dziecięcych. Precedensem było wydanie przez grupę Justified Ancients Of Mu Mu (czyli KLF) utworu „Doctorin’ The Tardis”, ale tak naprawdę szaleństwo zaczęło się od nagrania „Charly” zespołu The Prodigy.
Wykorzystano w nim dialogi ze znanego brytyjskiego programu informacyjnego dla dzieci; singel wszedł do Top 10. Liam Howlett poczuł się tym bardzo zakłopotany, jako że od razu pojawiły się oskarżenia o „komercjalizację” czy też „zabijanie” rave’u. Jednak tym samym tropem podążyło kilka następnych grup. Firmowany przez Smart E’s (a wydany przez firmę Suburban Base) utwór „Sesame Street” jest chyba najlepszym tego przykładem, tym ciekawszym, że wytwórnia ta znana jest z antykomercyjnego stosunku do muzyki tanecznej.
Następne nagrania pojawiały się już lawinowo. Zespól Urban Hype lansował „A Trip To Trumpton” (Faze 2), Mike Summer - oparty na temacie z „Magic Roundabout” singel „Summer Magic”, grupa Shaft nagrała „Roobarb And Custard” (FFRR), a temat z filmu „Blue Peter” wykorzystała w utworze „The Hypnotizer” grupa Monster Rush (G-Spot).
W nagraniu „Bolt” zespół Horsepower umieścił temat z „Black Beauty”, a DJ Excell oparł utwór „Just When You Thought It Was Safe” na linii basu z muzyki do „Szczęk”. Szybko zauważono też siłę motywów wykorzystywanych w grach komputerowych - zespół Ambassadors Of Funk pośpieszył nagrać „Super Mario Land”, a Richard D. James (Aphex Twin) pod pseudonimem Power Pill wydał „Pac Man” (FFRR). Toy- town techno było przykładem post-rave’owej multimedialnej rozrywki w najwcześniejszej formie. Żadne z tych nagrań nie jest raczej warte więcej niż jednego przesłuchania, ale wszystkie wywołują uśmiech - przynajmniej na twarzach niepurystów.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz