Mark Knopfler znalazł się na 27. miejscu najlepszych
gitarzystów wszech czasów według wpływowego magazynu "The Rolling
Stone". - W perfekcyjny sposób potrafi zabrzmieć, jego melodie i solówki
są bardzo płynne - czytamy w uzasadnieniu. Mark Knopfler urodził się 12
sierpnia 1949 roku w szkockim Glasgow.
Jego matka była angielką, a ojciec węgierskim Żydem, który w tamtym czasie sympatyzował z ruchem komunistycznym. W obawie przed faszystowskim reżimem rodzina na początku uciekła do Szkocji. Następnie, gdy Mark miał 9 lat przeniosła się do Newcastle upon Tyne. Tam późniejszy wirtuoz gitary wraz ze swoim młodszym bratem Davidem, również przyszłym muzykiem uczęszczali do szkoły językowej Gosforth Grammar School. Wtedy też młody Mark, dzięki dziadkowi zainteresował się bluesem; grą na harmonijce i fortepianie. Szczególnie umiłował styl boogie-woogie. W naturalny sposób zapragnął mieć własny instrument. Wybór padł na bardzo drogą gitarę Fender Stratocaster, na którą Mark nie miał pieniędzy. W końcu artysta kupił tańszą, bliźniaczą Höfner Super Solid V-2 w kolorze czerwonym, która kosztowała 50 funtów.
W latach 60-tych przystąpił do jednego z wielu szkolnych zespołów. Wtedy też słuchał Elvisa Presleya, a także obserwował grę Cheta Atkinsa, Scotty Moore'a, Jimi Hendriksa, Django Reinhardta oraz Jamesa Burtona. W wieku 16 lat wraz z kolegą wystąpił z krótkim koncertem w lokalnej telewizji.
Wykazując ogromny talent do języka angielskiego, artysta rozpoczął studia dziennikarskie w Harlow Technical College. Kończąc naukę, rozpoczął pracę jako młody reporter w redakcji Yorkshire Evening Post, która mieściła się w Leeds. Jednak porzucił zawód i postanowił kontynuować naukę na lokalnym uniwersytecie. W tym czasie łączył ze sobą karierę naukową wykładowcy oraz grę w miejscowym zespole Cafeé Racers. Muzyk od długiego okresu zafascynowany był klimatem muzycznym Londynu, gdzie w końcu się przeniósł i dołączył do zespołu Brewers Droop, z którym w 1973 roku nagrał longplay zatytułowany "The Booze Brothers". W wielu wywiadach Knopfler powtarzał, że wtedy odnalazł swoje właściwe brzmienie.
W 1977 roku artysta założył nowy zespół o nazwie Dire Straits. Pierwsze demo, które powstało na trzech sesjach nagraniowych stało się fundamentem debiutanckiego albumu, który ukazała się rok później. Płyta zatytułowana po prostu "Dire Straits" została nagrana w składzie: Mark Knopfler - wokal, gitara prowadząca, gitara rytmiczna; John Illsley - gitara basowa, wokal; David Knopfler - gitara rytmiczna, wokal i Pick Withers - perkusja. Na materiał składało się z 9 kompozycji, a wśród nich był największy, ponadczasowy przebój zespołu "Sultans of Swing". Na początku płyta tryumfowała w Wielkiej Brytanii, później stała się popularna w całej Europie i Stanach Zjednoczonych.
Po pierwszej dużej trasie koncertowej zespołu, w 1979 roku ukazała się druga płyta zatytułowana "Communiqué". Rok później na trzecim krążku "Making Movies", znalazł się utwór "Romeo and Juliet", jeden z bardziej osobistych w twórczości Knopflera, przez wielu krytyków uważany za jedną z najpiękniejszych kompozycji miłosnych w historii rocka. Kolejne wydawnictwo "Love over Gold" pochodzi z roku 1982. Jednak, dopiero 3 lata później na wydawnictwie "Brothers in Arms", znalazł się kolejny klasyczny ponadczasowy utwór zatytułowany "Money for Nothing", w którym wraz z Knopflerem zaśpiewał Sting. Płyta jest pierwszą w historii, która w formacie CD sprzedała się w nakładzie ponad miliona egzemplarzy. Również teledysk do tego utworu był pierwszym, który został zagrany przez brytyjską stację MTV. W latach 1985 - 1986 zespół zagrał ponad 230 koncertów na całym świecie. Ostatnia płyta zespołu "On Every Street" ukazała się w 1991 roku i towarzyszyły jej mieszane uczucia ze strony krytyków. Wraz z wydaniem albumu zespół ruszył w ostatnią trasę koncertową. Od 1996 roku Mark Knopfler prowadzi karierę solową.
W okresie działalności grupy Dire Straits, lider zaangażowany był w wiele innych pobocznych projektów. Przede wszystkim skupił się na komponowaniu i nagrywaniu muzyki filmowej, między innymi do produkcji "Local Hero", "Cal", "Comfort and Joy", "The Princess Bride", "Last Exit to Brooklyn" czy "Screenplaying".
Kariera solowa artysty nie zwolniła tempa, w sumie do 2007 roku wydał 5 albumów, 2 EP-ki w tym jedną koncertową oraz podsumowanie zarówno drogi solowej jak i Dire Straits. Chociaż Knopfler nigdy nie schodził poniżej pewnego poziomu, to spośród tego zbioru zdecydowanie wybijają się "Sailing to Philadelphia" oraz "Shangri-La". W 1997 roku artysta stworzył kolejną muzyką filmową, tym razem do "Wag the Dog". W tym samym roku magazyn "Rolling Stone" wprowadził utwór "Sultans of Swing" do elitarnego grona "Rock 'n' Roll Hall of Fame's 500 Songs That Shaped Rock and Roll".
W 2002 roku doszło do krótkotrwałego powrotu grupy Dire Straits na scenę. Zespół reaktywował się na 4 koncerty charytatywne. Rok później przebywając w Londynie, Knopfler uczestniczył w groźnym wypadku motocyklowym; złamał obojczyk, ramię oraz 7 żeber. Wypadek przerwał na ponad rok plany koncertowe artysty. Jego fani obawiali się nawet, czy piosenkarzowi starczy sił, by nagrać jeszcze coś sensownego. Wspomniana płyta "Shangri-La" udowodniła, że obawy były niesłuszne. Na pytanie dotyczące inspiracji artysty, zamieszczone w jednym z magazynów poświęconych gitarze, odpowiada - przede wszystkim słucham starej muzyki i nie mówię tutaj o kapelach typu Led Zeppelin. To zdecydowanie inne doświadczenie. Poszukuję inspiracji w dźwiękach amerykańskich stworzonych w latach 20. XX wieku. Ta muzyka jest wypadkową fuzji tego, co najlepsze w bluesie i country. Jeżeli coś chce się robić dobrze, należy najpierw zapoznać się z historią.
Mark Knopfler jest leworęczny, jednak gra prawą ręką i nigdy nie używa kostki. Jest posiadaczem ponad 70 gitar, w tym takich egzemplarzy jak: Fender Stratocasters, Fender 1952 Telecaster, Gibson Les Pauls, kilka różnych modeli w tym dwa pochodzące z lat 50. XX wieku. Posiada również gitarę Fender Stratocasters, która firmowana jest jego nazwiskiem.
Artysta był trzykrotnie żonaty. Gdy mieszkał w Leeds poślubił Kathy White, wieloletnią przyjaciółkę jeszcze z czasów szkolnych. Jednak związek nie przetrzymał próby i czasu i rozpadł się, gdy artysta przeprowadził się do Londynu. W listopadzie 1983 roku Knopfler związał się z Lourdes Salamone, z którą ma dwóch synów, Benjiego i Josepha, obaj urodzili się w 1987 roku. Związek rozpadł się po kilu latach. 14 lutego 1997 roku, artysta ożenił się po raz trzeci. Jego żoną została angielska aktorka i pisarka, Kitty Aldridge. Para ma dwie córki, Isabell, urodziła się w 1998 roku, a pięć lat później na świat przyszła Katya Ruby Rose. Obecnie cała rodzina mieszka w Chelsea.
Muzyk jest wszechstronnie wykształcony. W maju 2006 roku ukończył studia doktoranckie w dziedzinie muzyki na Uniwersytecie w Leeds. Otrzymał również 3 muzyczne doktoraty honoris causa; w 1993 na University of Newcastle, w 1995 na University of Leeds oraz w 2007 na University of Sunderland. W 1999 roku przyznano mu Order Imperium Brytyjskiego, stąd też ma prawno używania po nazwisku odpowiedniej klasy odznaczenia. W przypadku Knopflera jest to OBE, czyli oficer Orderu.
Zarówno z Dire Straits jak i za płyty solowe, muzyk odbierał wiele prestiżowych nagród. Trzykrotnie otrzymywał Brit Awards - w 1983, 1986, 1987 roku dla najlepszego brytyjskiego zespołu. Dwie nagrody Grammy Awards w 1986 roku za produkcję "Brothers in Arms" oraz za najlepszy utwór ''Money For Nothing''. Również w tym samym roku dwie nagrody MTV Video Music za najlepszy teledysk do tej piosenki. Już solo, w posiadaniu jest trzech statuetek Grammy; odpowiednio w 1986 i dwukrotnie w 1991 roku. Po raz ostatni Knopfler nominowany był do tego wyróżnienia w 2007 roku za album "All the Roadrunning", który współtworzyła amerykańska piosenkarka country Emmylou Harris.
Jego matka była angielką, a ojciec węgierskim Żydem, który w tamtym czasie sympatyzował z ruchem komunistycznym. W obawie przed faszystowskim reżimem rodzina na początku uciekła do Szkocji. Następnie, gdy Mark miał 9 lat przeniosła się do Newcastle upon Tyne. Tam późniejszy wirtuoz gitary wraz ze swoim młodszym bratem Davidem, również przyszłym muzykiem uczęszczali do szkoły językowej Gosforth Grammar School. Wtedy też młody Mark, dzięki dziadkowi zainteresował się bluesem; grą na harmonijce i fortepianie. Szczególnie umiłował styl boogie-woogie. W naturalny sposób zapragnął mieć własny instrument. Wybór padł na bardzo drogą gitarę Fender Stratocaster, na którą Mark nie miał pieniędzy. W końcu artysta kupił tańszą, bliźniaczą Höfner Super Solid V-2 w kolorze czerwonym, która kosztowała 50 funtów.
W latach 60-tych przystąpił do jednego z wielu szkolnych zespołów. Wtedy też słuchał Elvisa Presleya, a także obserwował grę Cheta Atkinsa, Scotty Moore'a, Jimi Hendriksa, Django Reinhardta oraz Jamesa Burtona. W wieku 16 lat wraz z kolegą wystąpił z krótkim koncertem w lokalnej telewizji.
Wykazując ogromny talent do języka angielskiego, artysta rozpoczął studia dziennikarskie w Harlow Technical College. Kończąc naukę, rozpoczął pracę jako młody reporter w redakcji Yorkshire Evening Post, która mieściła się w Leeds. Jednak porzucił zawód i postanowił kontynuować naukę na lokalnym uniwersytecie. W tym czasie łączył ze sobą karierę naukową wykładowcy oraz grę w miejscowym zespole Cafeé Racers. Muzyk od długiego okresu zafascynowany był klimatem muzycznym Londynu, gdzie w końcu się przeniósł i dołączył do zespołu Brewers Droop, z którym w 1973 roku nagrał longplay zatytułowany "The Booze Brothers". W wielu wywiadach Knopfler powtarzał, że wtedy odnalazł swoje właściwe brzmienie.
W 1977 roku artysta założył nowy zespół o nazwie Dire Straits. Pierwsze demo, które powstało na trzech sesjach nagraniowych stało się fundamentem debiutanckiego albumu, który ukazała się rok później. Płyta zatytułowana po prostu "Dire Straits" została nagrana w składzie: Mark Knopfler - wokal, gitara prowadząca, gitara rytmiczna; John Illsley - gitara basowa, wokal; David Knopfler - gitara rytmiczna, wokal i Pick Withers - perkusja. Na materiał składało się z 9 kompozycji, a wśród nich był największy, ponadczasowy przebój zespołu "Sultans of Swing". Na początku płyta tryumfowała w Wielkiej Brytanii, później stała się popularna w całej Europie i Stanach Zjednoczonych.
Po pierwszej dużej trasie koncertowej zespołu, w 1979 roku ukazała się druga płyta zatytułowana "Communiqué". Rok później na trzecim krążku "Making Movies", znalazł się utwór "Romeo and Juliet", jeden z bardziej osobistych w twórczości Knopflera, przez wielu krytyków uważany za jedną z najpiękniejszych kompozycji miłosnych w historii rocka. Kolejne wydawnictwo "Love over Gold" pochodzi z roku 1982. Jednak, dopiero 3 lata później na wydawnictwie "Brothers in Arms", znalazł się kolejny klasyczny ponadczasowy utwór zatytułowany "Money for Nothing", w którym wraz z Knopflerem zaśpiewał Sting. Płyta jest pierwszą w historii, która w formacie CD sprzedała się w nakładzie ponad miliona egzemplarzy. Również teledysk do tego utworu był pierwszym, który został zagrany przez brytyjską stację MTV. W latach 1985 - 1986 zespół zagrał ponad 230 koncertów na całym świecie. Ostatnia płyta zespołu "On Every Street" ukazała się w 1991 roku i towarzyszyły jej mieszane uczucia ze strony krytyków. Wraz z wydaniem albumu zespół ruszył w ostatnią trasę koncertową. Od 1996 roku Mark Knopfler prowadzi karierę solową.
W okresie działalności grupy Dire Straits, lider zaangażowany był w wiele innych pobocznych projektów. Przede wszystkim skupił się na komponowaniu i nagrywaniu muzyki filmowej, między innymi do produkcji "Local Hero", "Cal", "Comfort and Joy", "The Princess Bride", "Last Exit to Brooklyn" czy "Screenplaying".
Kariera solowa artysty nie zwolniła tempa, w sumie do 2007 roku wydał 5 albumów, 2 EP-ki w tym jedną koncertową oraz podsumowanie zarówno drogi solowej jak i Dire Straits. Chociaż Knopfler nigdy nie schodził poniżej pewnego poziomu, to spośród tego zbioru zdecydowanie wybijają się "Sailing to Philadelphia" oraz "Shangri-La". W 1997 roku artysta stworzył kolejną muzyką filmową, tym razem do "Wag the Dog". W tym samym roku magazyn "Rolling Stone" wprowadził utwór "Sultans of Swing" do elitarnego grona "Rock 'n' Roll Hall of Fame's 500 Songs That Shaped Rock and Roll".
W 2002 roku doszło do krótkotrwałego powrotu grupy Dire Straits na scenę. Zespół reaktywował się na 4 koncerty charytatywne. Rok później przebywając w Londynie, Knopfler uczestniczył w groźnym wypadku motocyklowym; złamał obojczyk, ramię oraz 7 żeber. Wypadek przerwał na ponad rok plany koncertowe artysty. Jego fani obawiali się nawet, czy piosenkarzowi starczy sił, by nagrać jeszcze coś sensownego. Wspomniana płyta "Shangri-La" udowodniła, że obawy były niesłuszne. Na pytanie dotyczące inspiracji artysty, zamieszczone w jednym z magazynów poświęconych gitarze, odpowiada - przede wszystkim słucham starej muzyki i nie mówię tutaj o kapelach typu Led Zeppelin. To zdecydowanie inne doświadczenie. Poszukuję inspiracji w dźwiękach amerykańskich stworzonych w latach 20. XX wieku. Ta muzyka jest wypadkową fuzji tego, co najlepsze w bluesie i country. Jeżeli coś chce się robić dobrze, należy najpierw zapoznać się z historią.
Mark Knopfler jest leworęczny, jednak gra prawą ręką i nigdy nie używa kostki. Jest posiadaczem ponad 70 gitar, w tym takich egzemplarzy jak: Fender Stratocasters, Fender 1952 Telecaster, Gibson Les Pauls, kilka różnych modeli w tym dwa pochodzące z lat 50. XX wieku. Posiada również gitarę Fender Stratocasters, która firmowana jest jego nazwiskiem.
Artysta był trzykrotnie żonaty. Gdy mieszkał w Leeds poślubił Kathy White, wieloletnią przyjaciółkę jeszcze z czasów szkolnych. Jednak związek nie przetrzymał próby i czasu i rozpadł się, gdy artysta przeprowadził się do Londynu. W listopadzie 1983 roku Knopfler związał się z Lourdes Salamone, z którą ma dwóch synów, Benjiego i Josepha, obaj urodzili się w 1987 roku. Związek rozpadł się po kilu latach. 14 lutego 1997 roku, artysta ożenił się po raz trzeci. Jego żoną została angielska aktorka i pisarka, Kitty Aldridge. Para ma dwie córki, Isabell, urodziła się w 1998 roku, a pięć lat później na świat przyszła Katya Ruby Rose. Obecnie cała rodzina mieszka w Chelsea.
Muzyk jest wszechstronnie wykształcony. W maju 2006 roku ukończył studia doktoranckie w dziedzinie muzyki na Uniwersytecie w Leeds. Otrzymał również 3 muzyczne doktoraty honoris causa; w 1993 na University of Newcastle, w 1995 na University of Leeds oraz w 2007 na University of Sunderland. W 1999 roku przyznano mu Order Imperium Brytyjskiego, stąd też ma prawno używania po nazwisku odpowiedniej klasy odznaczenia. W przypadku Knopflera jest to OBE, czyli oficer Orderu.
Zarówno z Dire Straits jak i za płyty solowe, muzyk odbierał wiele prestiżowych nagród. Trzykrotnie otrzymywał Brit Awards - w 1983, 1986, 1987 roku dla najlepszego brytyjskiego zespołu. Dwie nagrody Grammy Awards w 1986 roku za produkcję "Brothers in Arms" oraz za najlepszy utwór ''Money For Nothing''. Również w tym samym roku dwie nagrody MTV Video Music za najlepszy teledysk do tej piosenki. Już solo, w posiadaniu jest trzech statuetek Grammy; odpowiednio w 1986 i dwukrotnie w 1991 roku. Po raz ostatni Knopfler nominowany był do tego wyróżnienia w 2007 roku za album "All the Roadrunning", który współtworzyła amerykańska piosenkarka country Emmylou Harris.
Single
Tytuł | Wykonawca | Data wydania | UK | US | Wytwórnia [UK] |
Komentarz |
Going Home: Theme Of The Local Hero/Smooching | Mark Knopfler | 03.1983 | 56[5] | - | Vertigo DSTR 4 | [written by M. Knopfler][produced by M. Knopfler] |
Wonderful Land/Nivram | Hank Marvin Feat. Mark Knopfler | 10.1993 | 97[1] | - | Polygram PO 297 | [written by Lordan][produced by Jeff Lynne] |
Darling Pretty | Mark Knopfler | 03.1996 | 33[7] | - | Vertigo VERCD 88 | [written by M. Knopfler][produced by Chuck Ainlay/Mark Knopfler] |
Cannibals | Mark Knopfler | 05.1996 | 42[5] | - | Vertigo VERCD 89 | [written by M. Knopfler][produced by Chuck Ainlay/Mark Knopfler] |
Why Aye Man | Mark Knopfler | 09.2002 | 81[3] | - | Mercury 0639132 | [written by M. Knopfler][produced by Chuck Ainlay/Mark Knopfler] |
Boom, Like That | Mark Knopfler | 09.2004 | 34[2] | - | Mercury 9867839 | [written by M. Knopfler][produced by Chuck Ainlay/Mark Knopfler] |
Brothers in arms | Mark Knopfler | 10.2004 | 135[1] | - | Bluebeach CA APT8525 | - |
Albumy
Tytuł | Wykonawca | Data wydania | UK | US | Wytwórnia [UK] |
Komentarz |
Local Hero [OST] | Mark Knopfler | 04.1986 | 14[11] | - | Vertigo VERL 4 | [produced by Mark Knopfler] |
Cal [OST] | Mark Knopfler | 10.1984 | 65[3] | - | Vertigo VERH 17 | [produced by Mark Knopfler] |
Neck and Neck | Chet Atkins And Mark Knopfler | 11.1990 | 41[11] | 127[25] | CBS 4674351 | [produced by Mark Knopfler] |
Screenplaying | Mark Knopfler | 11.1993 | 77[3] | - | Vertigo 518 327 | [produced by Mark Knopfler] |
Golden Heart | Mark Knopfler | 04.1996 | 9[26] | 105[12] | Vertigo 5147322 | [gold-UK][produced by Chuck Ainlay/Mark Knopfler] |
Sailing to Philadelphia | Mark Knopfler | 10.2000 | 4[30] | 60[22] | Mercury 5429812 | [gold-US][gold-UK][produced by Chuck Ainlay/Mark Knopfler] |
The Ragpicker's Dream | Mark Knopfler | 10.2002 | 7[12] | 38[6] | Mercury 0632922 | [gold-UK][produced by Chuck Ainlay/Mark Knopfler] |
Shangri-La | Mark Knopfler | 10.2004 | 11[8] | 66[6] | Mercury 9867260 | [gold-UK][produced by Chuck Ainlay/Mark Knopfler] |
The Best of Dire Straits & Mark Knopfler: Private Investigations | Dire Straits & Mark Knopfler | 11.2005 | 20[157] | - | Mercury 9872936 | [gold-UK][2x-platinum-UK][produced by Muff Winwood/Mark Knopfler/Jimmy Iovine/Neil Dorfsmann/Chuck Ainlay/Dire Straits] |
All the Roadrunning | Mark Knopfler And Emmylou Harris | 05.2006 | 8[19] | 17[20] | Mercury 9856242 | [gold-UK][produced by Chuck Ainlay/Mark Knopfler] |
Kill to Get Crimson | Mark Knopfler | 09.2007 | 9[10] | 26[8] | Mercury 1724908 | [silver-UK][produced by Chuck Ainlay/Mark Knopfler/Guy Fletcher] |
Get Lucky | Mark Knopfler | 09.2009 | 9[12] | 23[7] | Vertigo 2708674 | [silver-UK][produced by Mark Knopfler/Guy Fletcher/Chuck Ainlay] |
Privateering | Mark Knopfler | 09.2012 | 8[6] | 65[1] | Mercury 3707935 | [produced by Mark Knopfler] |
Tracker | Mark Knopfler | 03.2015 | 3[14] | 14[4] | EMI 4712928 | [produced by Mark Knopfler] |
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz