Jeff Alexander

Jeff Alexander (ur. Myer Goodhue Alexander;ur.  2 lipca 1910r - zm. 23 grudnia 1989r) był amerykańskim dyrygentem, aranżerem i kompozytorem muzyki filmowej, radiowej i telewizyjnej.  

 Urodzony w Seattle w stanie Waszyngton Alexander zaczął występować jako nastolatek jako piosenkarz i tancerz w przedstawieniach wodewilowych.Następnie zaczął grać na pianinie i komponować muzykę big bandową.  W 1939 przeniósł się do Nowego Jorku, gdzie aranżował i komponował muzykę do programów radiowych, m.in. Camel Caravan Benny'ego Goodmana (jako „Myer Alexander”), „The Lucky Strike Show” i „Amos 'n' Andy”.  

Jego grupę Goodman nazwano „jedynym na świecie chórem swingowym”.  

 W 1947 przeniósł się do Los Angeles i zaczął pisać muzykę do filmów, a później do programów telewizyjnych. Jego pierwszym projektem filmowym była ścieżka dźwiękowa do Shall We Dance, a także napisał muzykę do wielu filmów Elvisa Presleya, w tym Jailhouse Rock (1957), Kid Galahad (1962), Double Trouble (1967), Clambake (1967) i Speedway (1967). Skomponował także muzykę do ponad 30 filmów, w tym The Tender Trap (1955), Ransom! (1956), The Wings of Eagles (1957), The Sheepman (1958), Party Girl (1958), Ask Any Girl (1959), The Mating Game (1959), The Gazebo (1959), All the Fine Young Cannibals (1960), The George Raft Story (1961), The Rounders (1965), Day of the Evil Gun (1968), Support Your Local Sheriff! (1969) i Dirty Dingus Magee (1970).  

Alexander ma na swoim koncie liczne osiągnięcia telewizyjne, m.in. bycie dyrektorem muzycznym przy filmach „Please Don't Eat the Daisies” oraz muzykę do filmów „Family Affair”,  My Three Sons, The Mothers-In-Law, Julia, i Columbo. Napisał piosenkę „Come Wander With Me” do jednego z odcinków The Twilight Zone w 1964 roku; został później wykorzystany w filmie The Brown Bunny z 2003 roku .  

Chociaż przypisuje się to Axelowi Stordahlowi, to właśnie Alexander zaaranżował dla Franka Sinatry „The House I Live In”, nagrany w 1945 r. W 1956 r. Alexander wniósł wiersze tonowe „Yellow” i „Brown” do albumu Frank Sinatra Conducts Tone Poems of Color. Skomponował także symfonię i inne utwory klasyczne. 

  W 1944 roku Alexander i Lyn Murray wraz z menadżerem biznesowym Eugene Loewenthalem założyli firmę Murray-Alexander Associates w Nowym Jorku. Firma zapewniała grupy wokalne, orkiestry i aranżacje. Aleksander był założycielem organizacji Screen Composers of America.

  Śmierć Alexander zmarł na raka w wieku 79 lat w swoim domu na wyspie Whidbey w stanie Waszyngton 23 grudnia 1989 roku. 

 

                                                                                 Filmografia

Kate Bliss i Ticker Tape Kid Kate Bliss and the Ticker Tape Kid 1978/ The New Daughters of Joshua Cabe 1976/ The Daughters of Joshua Cabe Return 1975/ The Sex Symbol 1974 / Paskudny Dingus Magee Dirty Dingus Magee 1970/ Three Coins in the Fountain 1970 / Popierajcie swego szeryfa Support Your Local Sheriff! 1969 / Rewolwer Day of the Evil Gun 1968 / Piknik Clambake 1968 / Why Man Creates 1968 / Wielkie kłopoty Double Trouble 1967/ The Rounders 1966 / Szalony koń The Rounders 1965 / Kid Galahad 1962/ The Murder Men 1961 / Historia George'a Rafta The George Raft Story 1961 / Młodzi i spragnieni All the Fine Young Cannibals 1960 / The Gazebo 1959 / Jak zdobyć męża Ask Any Girl 1959 / Gra godowa The Mating Game 1959 / Jeden przeciw wszystkim The Sheepman 1958/ The High Cost of Loving 1958 / Facetka Party Girl 1958 / Na skrzydłach orłów The Wings of Eagles 1957 / Gun Glory 1957 / Więzienny rock Jailhouse Rock 1957 / Okup Ransom! 1956 / Szalone lata These Wilder Years 1956 / Slander 1956 The Great American Pastime 1956 / Pułapka miłości The Tender Trap 1955 / Rogue Cop 1954 / Prisoner of War 1954 / Ucieczka z Fortu Bravo Escape from Fort Bravo 1953 / Remains to be seen 1953 / Kobiety jadą na Zachód Westward the Women 1951/ It's a Grand Old Nag 1947

Heinz Roemheld

Heinz Roemheld (ur. 1 maja 1901r - zm. 11 lutego 1985r) był amerykańskim kompozytorem. 

  Urodzony jako Heinz Eric Roemheld w Milwaukee w stanie Wisconsin , był jednym z czwórki dzieci niemieckiego imigranta Heinricha Roemhelda i jego żony Fanny Rauterberg Roemheld. Heinrich był farmaceutą, ale wszyscy członkowie rodziny byli muzykalni. Dyrygentem został jego brat Edgar Roemheld (1898-1964). Jego siostra Irmgard Roemheld (1904-1995) została znaną nauczycielką muzyki i prezenterką radiową w Milwaukee. Roemheld był cudownym dzieckiem, które zaczęło grać na pianinie w wieku czterech lat.  

W wieku 19 lat ukończył Milwaukee College of Music i występował w teatrach, aby zarobić pieniądze na naukę gry na fortepianie w Europie. W 1920 wyjechał do Berlina, gdzie studiował u Hugo Kauna, Ferruccio Busoniego i Egona Petriego. Tam wystąpił na koncertach z Filharmonią Berlińską. Po powrocie do Ameryki Roemheld zaangażował się w muzykę do niemych filmów, zarówno jako pianista, jak i dyrygent. W 1925 r. został odesłany z powrotem do Berlina jako dyrektor tamtejszych teatrów Universal Pictures, ale musiał go opuścić w 1929 r. ze względu na powstanie nazizmu. Po powrocie do Ameryki Roemheld przeniósł się do Los Angeles i został wybitnym kompozytorem filmowym.  

Napisał muzykę do kilku scen w Przeminęło z wiatrem, w tym spalenia Atlanty, chociaż nie został wymieniony na ekranie. W 1942 roku zdobył Oscara za najlepszą oryginalną muzykę do filmu Yankee Doodle Dandy. Wśród ponad 400 innych filmów, do których skomponował muzykę, znalazły się: Gentleman Jim, The Lady From Shanghai, The Invisible Man i Shine On, Harvest Moon. Po drugiej wojnie światowej Roemheld wrócił do Niemiec i został szefem sekcji filmu, teatru i muzyki Centralnego Oddziału Informacji Armii Amerykańskich w Europie. 

Kontynuował pisanie dla kilku dużych studiów filmowych aż do późnych lat pięćdziesiątych XX wieku, a po krótkiej pracy w telewizji przeszedł na emeryturę w 1964 roku, aby skoncentrować się na kompozycji klasycznej. Najbardziej znany jest z piosenki „Ruby” z filmu Ruby Gentry (1952), która stała się standardem.  

 Ożenił się z byłą panną Milwaukee, Emeline Defnet (1901-1980), z którą później się rozwiódł. Mieli dwie córki, Mary Lou Roemheld, która przez lata była żoną gospodarza teleturnieju Jacka Narza i Ann Roemheld, która wyszła za mąż za gospodarza teleturnieju Billa Cullena.

  Roemheld zmarł 11 lutego 1985 roku w domu rekonwalescencji w Huntington Beach po tym, jak trzy tygodnie wcześniej nabawił się zapalenia płuc.

                                                                                 Filmografia

The White Hell of Pitz Palu (1929)/ All Quiet on the Western Front (1930)/ The Czar of Broadway (1930)/ See America Thirst (1930)/ The Hunchback of Notre Dame (1931 reissue) Murders in the Rue Morgue (1932)/ Golden Harvest (1933)/ The Invisible Man (1933) / Fashion Follies of 1934 (1934)/ One Exciting Adventure (1934)/ Housewife (1934)/ Bombay Mail (1934)/ The Man Who Reclaimed His Head (1934)/ Imitation of Life (1934)/ The Black Cat (1934)/ Midnight Alibi (1934)/ Merry Wives of Reno (1934)/ Ruggles of Red Gap (1935)/ Storm Over the Andes (1935)/ Mary Burns, Fugitive (1935)/ Werewolf of London (1935) / The Girl from 10th Avenue (1935)/ Front Page Woman (1935)/ Dracula's Daughter (1936)/ Her Master's Voice (1936)/ Flash Gordon (serial, 1936)/ Three Smart Kids (1936)/ The Girl on the Front Page (1936)/ Stage Struck (1936)/ Times Square Playboy (1936)/ China Clipper (1936)/ It's Love I'm After (1937)/ Stand-In (1937)/ The Perfect Specimen (1937)/ I Met My Love Again (1938)/ Four's a Crowd (1938)/ Comet Over Broadway (1938)/ Nancy Drew, Reporter (1939)/ Gone with the Wind (1939) / You Can't Get Away with Murder (1939)/ Invisible Stripes (1939)/ A Child is Born (1940)/ Brother Orchid (1940)/ No Time for Comedy (1940)/ The Man Who Talked Too Much (1940)/ Brother Rat and a Baby (1940)/ British Intelligence (1940)/ My Love Came Back (1940)/ Lady with Red Hair (1940)/ Four Mothers (1941)/ Strawberry Blonde (1941)/ Flight from Destiny (1941)/ Blues in the Night (1941)/ The Wagons Roll at Night (1941)/ Affectionately Yours (1941)/ Honeymoon for Three (1941)/ Always in My Heart (1942)/ The Male Animal (1942)/ Wild Bill Hickok Rides (1942)/ Yankee Doodle Dandy (1942)/ Gentleman Jim (1942)/ The Hard Way (1943)/ The Desert Song (1943)/ Make Your Own Bed (1944)/ Janie (1944)/ Shine On, Harvest Moon (1944)/ Too Young to Know (1945)/ O.S.S. (1946)/ Mr. Ace (1946)/ The Fabulous Joe (1947)/ Heaven Only Knows (1947)/ It Had to Be You (1947)/ Down to Earth (1947)/ Christmas Eve (1947)/ Curley (1947)/ The Flame (1947)/ The Lady from Shanghai (1947)/ On Our Merry Way (1948)/ Here Comes Trouble (1948)/ I, Jane Doe (1948)/ Station West (1948)/ Who Killed Doc Robbin (1948)/ The Girl from Manhattan (1948)/ The Fuller Brush Man (1948)/ My Dear Secretary (1948)/ Mr. Soft Touch (1949)/ Lucky Stiff (1949)/ Miss Grant Takes Richmond (1949)/ The Good Humor Man (1950)/ Kill the Umpire (1950)/ Rogues of Sherwood Forest (1950)/ The Fuller Brush Girl (1950)/ Valentino (1951)/ Chicago Calling (1952)/ The Big Trees (1952)/ Jack and the Beanstalk (1952)/ Loan Shark (1952)/ Three for Bedroom C (1952)/ Ruby Gentry (1952)/ The Moonlighter (1953)/ The Square Jungle (1955)/ Hell's Horizon (1955)/ There's Always Tomorrow (1956)/ The Tall T (1957)/ The Monster That Challenged the World (1957)/ Decision at Sundown (1957)/ Ride Lonesome (1959)/ Lad, A Dog (1962)

                                                    Awards

Oscar [Muzyka filmowa] 1943 Best Music, Scoring of a Musical Picture Yankee Doodle Dandy Nominacje do Oscara [Muzyka filmowa] 1942 Best Music, Scoring of a Musical Picture The Strawberry Blonde Golden Globe Grammy

                                         Kompozycje Heinza Roemhelda na listach przebojów

[with William Francis Dugan] .1930 For You John Boles 9.US [with Mitchell Parish] 04/1953 Ruby Richard Hayman 3.US 06/1953 Ruby Victor Young and His Singing Strings 20.US 07/1953 Ruby Harry James and His Orchestra 20.US 03/1960 Ruby Adam Wade 58.US 11/1960 Ruby Ray Charles 28.US

Paul Dunlap

Paul Dunlap (ur. 19 lipca 1919r - zm. 11 marca 2010r) był amerykańskim kompozytorem. W swojej 30-letniej karierze napisał muzykę do ponad 200 filmów. Najbardziej znany jest ze swojej pracy przy westernach.  

 William Paul Dunlap urodził się w 1919 r. jako syn Williama P. i Janice P. Dunlapów. Urodził się w Springfield w stanie Ohio. Lubił muzykę i uczył się u wielkich kompozytorów Arnolda Schönberga, Nadii Boulanger i Ernsta Tocha. Chciał zostać kompozytorem filharmonii lub opery; pojawiła się jednak większa szansa na zbudowanie kariery kompozytorskiej w branży filmowej. Kiedy miał 31 lat, Dunlap wyjechał do Hollywood, aby rozpocząć karierę.

  Kariera filmowa Dunlapa rozpoczęła się w 1950 roku, kiedy stworzył muzykę do filmu The Baron of Arizona. Był to film Sama Fullera, dzięki któremu Dunlap stworzył muzykę do innych swoich filmów, takich jak  The Naked Kiss i Shock Corridor. W latach pięćdziesiątych i sześćdziesiątych Dunlap pisał także muzykę do niskobudżetowych filmów z gatunku horroru i science-fiction. Dunlap w swojej karierze napisał muzykę do ponad 200 filmów i programów telewizyjnych. Należą do nich kilka filmów fabularnych Three Stooges, w tym The Three Stooges Meet Hercules, The Three Stooges in Orbit, The Three Stooges Go Around the World in a Daze i The Outlaws Is Coming. Dunlap napisał także muzykę do ostatniego filmu Abbotta i Costello Dance With Me, Henry. 

Dunlap jest także znany ze swoich ścieżek dźwiękowych do wielu filmów gatunkowych, w tym I Was a Teenage Werewolf, I Was a Teenage Frankenstein, Blood of Dracula, i The Angry Red Planet. Jego kariera trwała trzydzieści lat i pełnił funkcję dyrektora muzycznego, kierownika muzycznego i orkiestratora. Napisał ścieżki dźwiękowe do kilku filmów Harolda D. Schustera. Dunlap w swojej karierze pracował także przy wielu filmach klasy B i został doceniony dzięki swojej muzyce do westernów.  

Dunlap przez całe życie nie zapomniał o swojej miłości do muzyki klasycznej. Po przejściu na emeryturę w hollywoodzkich filmach w 1968 roku pisał koncerty fortepianowe i muzykę chóralną. W późniejszym życiu napisał operę. Jednak ponownie komponował na potrzeby filmów, pisząc muzykę do wyprodukowanego w 1980 roku Gorp.

  Dunlap zmarł z przyczyn naturalnych 11 marca 2010 roku w Palm Springs w Kalifornii.

 

 

 

                                                                                 Filmografia

The Baron of Arizona (1950)/ Hi-Jacked (1950)/ The Steel Helmet (1951)/ Cry Danger (1951)/ Little Big Horn (1951)/ Lost Continent (1951)/ Journey into Light (1951)/ The San Francisco Story (1952)/ Breakdown (1952)/ Big Jim McLain (1952)/ Park Row (1952)/ Hellgate (1952)/ Fort Vengeance (1953)/ Hannah Lee (1953)/ The Royal African Rifles (1953)/ Combat Squad (1953)/ Jack Slade (1953)/ Duffy of San Quentin (1954)/ Loophole (1954)/ Fangs of the Wild (1954)/ Dragonfly Squadron (1954)/ Return from the Sea (1954)/ Shield for Murder (1954)/ Target Earth (1954)/ Cry Vengeance (1954)/ Black Tuesday (1954)/ Big House, U.S.A. (1955)/ Stranger on Horseback (1955)/ Finger Man (1955)/ Fort Yuma (1955)/ The Return of Jack Slade (1955)/ Desert Sands (1955)/ Shack Out on 101 (1955)/ Last of the Desperados (1955)/ Three Bad Sisters (1956)/ The Wild Dakotas (1956)/ Crime Against Joe (1956)/ Ghost Town (1956)/ The Come On (1956)/ Walk the Dark Street (1956)/ The Broken Star (1956)/ The Three Outlaws (1956)/ Frontier Gambler (1956)/ Magnificent Roughnecks (1956)/ Strange Intruder (1956)/ The Cruel Tower(1956)/ Emergency Hospital (1956)/ The Brass Legend (1956)/ Stagecoach to Fury (1956)/ Dance with Me, Henry(1956)/ The Women of Pitcairn Island (1956)/ Crime of Passion (1957)/ The Quiet Gun (1957)/ Curfew Breakers (1957)/ Dragoon Wells Massacre (1957)/ Lure of the Swamp (1957)/ I Was a Teenage Werewolf (1957)/ God Is My Partner (1957)/ Apache Warrior (1957)/ Portland Exposé (1957)/ Under Fire (1957)/ Guns Don't Argue (1957)/ Young and Dangerous (1957)/ I Was a Teenage Frankenstein (1957)/ Blood of Dracula (1957)/ Oregon Passage (1957)/ Gun Fever (1958)/ Toughest Gun in Tombstone (1958)/ How to Make a Monster (1958)/ Frankenstein 1970 (1958)/ Gang War (1958)/ Wolf Larsen (1958)/ Frontier Gun (1958)/ The Power of the Resurrection (1958)/ Lone Texan (1959)/ Invisible Invaders (1959)/ The Rebel Set (1959)/ The Oregon Trail (1959)/ Here Come the Jets (1959)/ Five Gates to Hell (1959)/ The Four Skulls of Jonathan Drake (1959)/ The Angry Red Planet (1959)/ The Purple Gang (1959)/ The Rookie (1959)/ Desire in the Dust (1960)/ Walk Like a Dragon (1960)/ Twelve Hours to Kill (1960)/ The Three Stooges in Orbit (1962)/ The Three Stooges Meet Hercules (1962)/ Black Zoo (1963)/ The Three Stooges Go Around the World in a Daze (1963)/ Shock Corridor (1963)/ Law of the Lawless (1964)/ The Naked Kiss (1964)/ Stage to Thunder Rock (1964)/ Young Fury (1965)/ The Outlaws Is Coming (1965)/ Destination Inner Space (1966)/ Dimension 5 (1966)/ Cyborg 2087 (1966)/ Castle of Evil (1966)/ The Money Jungle (1968)/ Panic in the City (1968)/ Gorp (1980)

Ronald Stein

Ronald Stein (ur. 12 kwietnia 1930r -zm.  15 sierpnia 1988r) był amerykańskim kompozytorem filmowym. 

Urodzony w St. Louis w stanie Missouri Stein napisał muzykę do wielu niskobudżetowych horrorów i filmów eksploatacyjnych z lat pięćdziesiątych i sześćdziesiątych XX wieku, z których większość została wydana przez American International Pictures. Należą do nich It Conquered the World, Attack of the Crab Monsters, Invasion of the Saucer Men, Attack of the 50 Foot Woman, Hot Rod Gang, The Premature Burial i The Haunted Palace. Napisał także muzykę do najważniejszych produkcji studyjnych, takich jak The Rain People Francisa Forda Coppoli i Getting Straight Richarda Rusha.  

Stein wykładał kompozycję na California State University w Northridge. Od połowy do końca lat 80-tych Stein wykładał także kompozycję, aranżację, orkiestrację i teorię na Uniwersytecie Kolorado w Denver. Jego piosenka „Pigs Go Home” została samplowana przez rapera Eminema w jego piosence „Guilty Conscience” z 1999 roku. Niektóre artykuły i partytury Steina, zwłaszcza do filmów Nie z tej ziemi oraz O miłości i pożądaniu, można znaleźć w archiwach Biblioteki Muzycznej Uniwersytetu Waszyngtońskiego w St. Louis. 

 Stein zmarł na raka trzustki w Los Angeles w Kalifornii w 1988 roku. Jego syn, Victor Warren (nazwisko rodowe, Victor Warren Stein), jest aktorem, scenarzystą, reżyserem i producentem prowadzącym własną firmę produkcyjną Glydascope inc w Los Angeles w Kalifornii.

 

 

 

 

                                                                                 Filmografia

Apache Woman (1955)/ The Phantom from 10,000 Leagues (1955)/ Day the World Ended (1955)/ Gunslinger (1956)/ The Oklahoma Woman (1956)/ Girls in Prison (1956)/ It Conquered the World (1956)/ The She-Creature (1956)/ Flesh and the Spur (1956)/ Runaway Daughters (1956)/ Naked Paradise (1957)/ Not of This Earth (1957)/ Attack of the Crab Monsters (1957)/ Invasion of the Saucer Men (1957)/ Reform School Girl (1957)/ Sorority Girl (1957)/ The Undead (1957)/ Dragstrip Girl (1957)/ Jet Attack (1958)/ Suicide Battalion (1958)/ Attack of the 50 Foot Woman (1958)/ The Bonnie Parker Story (1958)/ High School Hellcats (1958)/ Hot Rod Gang (1958)/ She Gods of Shark Reef (1958)/ Devil's Partner (1958)/ Paratroop Command (1959)/ Tank Commando (1959)/ The Legend of Tom Dooley (1959)/ Diary of a High School Bride (1959)/ Ghost of Dragstrip Hollow (1959)/ Last Woman on Earth (1960)/ Too Soon to Love (1960)/ The Threat (1960)/ The Girl in Lovers Lane (1960)/ Dinosaurus! (1960)/ Raymie (1960)/ The Little Shop of Horrors (1960)/ Atlas (1961)/ The Bashful Elephant (1961)/ War Is Hell (1961)/ Journey to the Seventh Planet (1962)/ The Underwater City (1962)/ The Premature Burial (1962)/ Warriors Five (1962)/ Dime with a Halo (1963)/ The Terror (1963)/ The Young and The Brave (1963)/ The Haunted Palace (1963)/ Of Love and Desire (1963)/ Dementia 13 (1963)/ Requiem for a Gunfighter (1965)/ The Bounty Killer (1965)/ Voyage to the Prehistoric Planet (1965)/ Blood Bath (1966)/ Queen of Blood (1966)/ Spider Baby (1968)/ Psych-Out (1968)/ The Rain People (1969)/ Getting Straight (1970)/ Frankenstein's Great Aunt Tillie (1984)/ The Naked Monster (2005)/

Gerald Fried

Gerald Fried (ur. 13 lutego 1928r -zm.  17 lutego 2023r) był amerykańskim kompozytorem, dyrygentem i oboistą znanym ze swoich ścieżek dźwiękowych do filmów i telewizji. Skomponował muzykę do znanych seriali telewizyjnych z lat 60. i 70-tych XX wieku, w tym Mission: Impossible, Gilligan's Island, The Man from U.N.C.L.E., Shotgun Slade, Roots i Star Trek.  

Na początku swojej kariery współpracował ze Stanleyem Kubrickiem, pisząc muzykę do kilku jego najwcześniejszych filmów. Fried był nominowany do pięciu nagród Primetime Emmy, wygrywając raz w 1977 za Roots i był nominowany do Oscara za najlepszą muzykę oryginalną do filmu dokumentalnego Ptaki to robią, pszczoły to robią (1974).  

 Urodzony i wychowany w Bronksie w Nowym Jorku, Fried uczęszczał do Juilliard School of Music. Uczęszczał do High School of Music & Art, którą ukończył w 1945 roku i wkroczył w świat ścieżek dźwiękowych do filmów, skomponowując muzykę do pięciu najwcześniejszych filmów Stanleya Kubricka. Po przeprowadzce do Los Angeles zaczął komponować i aranżować muzykę do kilku filmów, takich jak Terror w Texas Town i programów telewizyjnych, takich jak Człowiek z U.N.C.L.E., współpracując z Robertem Drasninem, a także do oryginalnego Star Trek, do którego skomponował słynny musical  "The Ritual/Ancient Battle/2nd Kroykah" (obecnie znana jako „Star Trek fight music”) w odcinku „Amok Time”. 

Wśród tematów jego programów telewizyjnych znajduje się inspirowane jazzem intro do westernu  Shotgun Slade. Fried był znany ze współpracy z Quincy Jonesem przy nagrodzonej nagrodą Emmy muzyce do miniserialu Roots z 1977 roku. Fried zaaranżował także egzotyczny album Orienta. Zdobył nagrodę Golden Pine za całokształt twórczości na Międzynarodowym Festiwalu Muzyki Filmowej w Samoborze w 2013 roku wraz z Ryuichi Sakamoto i Clintem Eastwoodem. 

 Jego dorobek obejmuje prawie 300 filmów, odcinków telewizyjnych i programów specjalnych. 

 W grudniu 1987 roku Fried stracił swojego 5-letniego syna Zachary'ego z powodu AIDS spowodowanej skażoną krwią dostarczoną przez bank krwi. Na tym doświadczeniu powstał jego scenariusz i sztuka teatralna Morningtime Train. Rysunki Zachary'ego z dzieciństwa zostały wykorzystane na koszulkach podczas zbiórek pieniędzy na rzecz Fundacji Pediatric AIDS Foundation. Fried miał czworo innych dzieci ze swoją pierwszą żoną Judith Fried: Daniel, Deborah, Jonathan i Joshua urodzili się w latach pięćdziesiątych. Fried zmarł na zapalenie płuc w Bridgeport w stanie Connecticut 17 lutego 2023 roku, cztery dni po swoich 95. urodzinach.

 

 

 

                                                                                 Filmografia

2004 Żegnaj, supermamo Drop-Out Mother 1988 / Napoleon i Józefina Napoleon and Josephine: A Love Story 1987 / Ambasada Embassy 1985/ The Mystic Warrior 1984/ The Return of the Man from U.N.C.L.E.: The Fifteen Years Later Affair 1983 / Casablanca 1983 / A Killer in the Family 1983 / Morduje się łatwo Murder Is Easy 1982 / Flamingo Road 1981 / Dynastia Dynasty 1981 / Odległy ląd Outland 1981/ The Harlem Globetrotters on Gilligan's Island 1981/ The Silent Lovers 1980/ Gauguin the Savage 1980/ Kondominium Condominium 1980 / Ciężka próba doktora Mudda The Ordeal of Dr. Mudd 1980/ The Chisholms 1980 / The Wild and the Free 1980 / Ekspress do Los Angeles Disaster on the Coastliner 1979 / Niezwykła podróż doktor Meg Laurel The Incredible Journey of Doctor Meg Laurel 1979 / Korzenie: Następne pokolenia Roots: The Next Generations 1979 / The Rebels 1979/ The Seekers 1979 / The Bell Jar 1979 / Breaking Up Is Hard to Do 1979 / Maneaters Are Loose! 1978 / Rescue from Gilligan's Island 1978 / The Beasts Are on the Streets 1978/ The Immigrants 1978 / Cruise Into Terror 1978 / Korzenie Roots 1977 / The Spell 1977/ Testimony of Two Men 1977/ Sex and the Married Woman 1977 / Supervivientes de los Andes 1976 / Mściciel Vigilante Force 1976/ Executive Suite 1976/ Francis Gary Powers: The True Story of the U-2 Spy Incident 1976 / I Will Fight No More Forever 1975 / Sierżant Anderson Police Woman 1974 / Birds Do It, Bees Do It 1974 / The Baby 1973 / Police Story 1973/ The Sixth Sense 1972 / Emergency! 1972 / Gang Mamy Grissom The Grissom Gang 1971 / Spóźniony bohater Too Late the Hero 1970 / Co się stało z ciocią Alicją? Whatever Happened to Aunt Alice? 1969 / Zabójstwo siostry George The Killing of Sister George 1968 / Karate Killers The Karate Killers 1967 / Mr. Terrific 1967 / Mannix 1967 / O jednego szpiega za dużo One Spy Too Many 1966 / Nasz szpieg zaginął One of Our Spies Is Missing 1966 / Star Trek 1966 / Mission: Impossible 1966 / Family Affair 1966/ The Man Who Never Was 1966/ Deathwatch 1966/ It's About Time 1966/ Felony Squad 1966 / Zagubieni w Kosmosie Lost in Space 1965 / Czarne i białe One Potato, Two Potato 1964 / The Man from U.N.C.L.E. 1964/ National Geographic Specials 1964/ Story of a Rodeo Cowboy 1963/ The Great Rights 1963/ Breaking Point 1963 / The Cabinet of Caligari 1962 / Szeryf w spódnicy The Second Time Around 1961 / A Cold Wind in August 1961/ Whispering Smith 1961 / My Three Sons 1960/ Riverboat 1959 / Rzucić długi cień Cast a Long Shadow 1959 / High School Big Shot 1959 / Timbuktu 1959 / Shotgun Slade 1959 / The Cry Baby Killer 1958 / Machine-Gun Kelly 1958 / I Mobster 1958 / Grzebię ludzi żywcem I Bury the Living 1958 / The Lost Missile 1958 / Terror in a Texas Town 1958 / The Flame Barrier 1958 / The Return of Dracula 1958 / Curse of the Faceless Man 1958 / Ścieżki chwały Paths of Glory 1957 / Trooper Hook 1957 / Dino 1957 / Bayou 1957/ M Squad 1957 / Zabójstwo The Killing 1956 / Pocałunek mordercy Killer's Kiss 1955 / Gunsmoke 1955 / Strach i pożądanie Fear and Desire 1953 / Dzień walki Day of the Fight 1953

                                                    Awards

Oscar [Muzyka filmowa] Nominacje do Oscara [Muzyka filmowa] 1976 Best Music, Original Dramatic Score Birds Do It, Bees Do It Golden Globe Grammy

Bert Shefter

Bert Shefter (ur. 15 maja 1902r - zm. 29 czerwca 1999r) był urodzonym w Rosji kompozytorem filmowym, który pracował głównie w Ameryce. 

 Urodził się w Połtawie w Imperium Rosyjskim (obecnie Ukraina). Po wyemigrowaniu do USA uczęszczał do Carnegie Institute, Curtis Institute of Music w Filadelfii i Damrosch Institute w Nowym Jorku. Karierę muzyczną rozpoczął jako duet-pianista z Mortonem Gouldem (znanym jako „Shefter & Gould”). Występowali w teatrach i radiu w latach 1930 - 1936. Rozwijał swoje umiejętności jako dyrygent i zaczął występować zarówno jako solista pianista i dyrygent na scenie. W sezonie 1946–1947 był gościnnym dyrygentem w Carnegie Hall. Założył własną orkiestrę i występował w nowojorskim radiu, w tym w niektórych audycjach w sieci NBC. Dyrygował także swoją orkiestrą przy nagraniach dla kilku wytwórni płytowych oraz dla serwisu muzycznego sklepu „Muzak”. 

 Jego pierwszą pracą w muzyce filmowej była rola dyrektora muzycznego przy produkcji One Too Many w 1950 roku. Pod koniec lat pięćdziesiątych Shefter nawiązał współpracę z innym kompozytorem filmowym Paulem Sawtellem i wspólnie wyprodukowali wiele ścieżek dźwiękowych do filmów. Przede wszystkim dostarczyli muzykę do klasycznych filmów science fiction i horrorów, w tym Kronos (1957), It! Terror z kosmosu (1958), Powrót muchy (1959), Zaginiony świat (1960), Podróż na dno morza (1961, we współpracy z producentem Irwinem Allenem) i Jack the Giant Killer (1962) . 

W 1965 roku skomponowali muzykę dla reżysera Russa Meyera, jak na przykład kultowy klasyk Faster Pussycat! Kill! Kill! i Motorpsycho. Ostatnia ścieżka dźwiękowa, jaką stworzyli, pochodziła z meksykańskiego filmu Emiliano Zapata z 1970 roku, na krótko przed przejściem Sawtella na emeryturę. 

 Przeszedł na emeryturę w 1975 r. i zmarł w 1999 r. w wieku 97 lat w West Hollywood w Kalifornii.

 

 

                                                                                 Filmografia

The Great Jesse James Raid (1953)/ The Big Chase (1954)/ Kronos (1957)/ Hell Ship Mutiny (1957)/ Ambush at Cimarron Pass (1958)/ It! The Terror from Beyond Space (1958) Return of the Fly (1959)/ The Big Circus (1959)/ The Lost World (1960)/ Voyage to the Bottom of the Sea (1961)/ Jack the Giant Killer (1962)/ The Last Man on Earth (1964)/ Curse of the Fly (1965)/ Faster Pussycat! Kill! Kill! (1965)/ Motorpsycho (1965)/ The Last Shot You Hear (1969)/ Emiliano Zapata (1970)/ The Gatling Gun (1971)