Sailor

Międzynarodowa grupa założona w 1974 r. Jej twórcą był urodzony w Norwegii kompozytor i gitarzysta George Kajanus (właśc. Georg Hultgren), eks-członek folkrockowej grupy Eclection, podający się za norweskiego księcia! Skład uzupełniali: Phil Pickett (ur. w Niemczech; akordeon, pianola) oraz Grant Serpell (ur. w Maidenhead, Anglia; perkusja).

 Po podpisaniu kontraktu z wytwórnią CBS/Epic trio zadebiutowało singlem „Traffic Jam”. Drogę do sławy miało utorować planowane na 1975 r. tournee wraz z zespołem Mott, odwołane na skutek zakończenia działalności przez współpartnerów trasy. Rekompensatą były udane występy wraz z wokalistką Kiki Dee i grupą Cockney Rebel.

Błyskotliwy temat „A Glass Of Champagne” trafił na drugie miejsce listy brytyjskiej, a dwa kolejne single, „Girls Girls Girls” i „One Drink Too Many”, ugruntowały pozycję zespołu zagrożoną dopiero eksplozją muzyki punkowej u schyłku dekady. Pomimo częstych zmian składu grupa dotrwała do 1982 r. głównie dzięki staraniom Picketta.

Kajanus założył w 1980 r. równoległą formację Data, pod nazwą której pozostali członkowie Sailor nagrali trzy albumy. W 1983 r. Pickett związał się jako keyboardzista i autor z zespołem Culture Club. Kompozycja „Karma Chameleon” stała się wprawdzie międzynarodowym przebojem, ale sukces przyćmił pozew o plagiat wytoczony Pickettowi przez autorów starego tematu Jimmy’ego Jonesa, „Handy Man”.

W 1984 r. Pickett skomponował i wykonał zamówiony przez telewizję ITV motyw muzyczny igrzysk olimpijskich w Los Angeles oraz podjął się produkcji solowego albumu piosenkarki Thereze Bazaar. W 1991 r. reaktywowani Sailor nagrali pierwszy od trzynastu lat wspólny album.

Single
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
A Glass Of Champagne/Panama	Sailor	12.1975	2[12]	-	Epic EPC 3770	[written by George Kajanus ][produced by Jeffrey Lesser]
Girls, Girls, Girls/Jacaranda	Sailor	03.1976	7[8]	-	Epic EPC 3858	[written by George Kajanus ][produced by Jeffrey Lesser, Rupert Holmes]
One Drink Too Many/Melancholy	Sailor	02.1977	35[4]	-	Epic EPC 4804	[written by George Kajanus][produced by Jeffrey Lesser]
Runaway/Put Your Mouth Where Your Money Is	Sailor	11.1980	-	109[2]	Caribou 9035	[written by P. Pickett][produced by James William Guercio]

Albumy
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Trouble	Sailor	02.1976	45[8]	-	Epic EPC 69192	[produced by Jeffrey Lesser]

Big Country

Stuart Adamson (ur. 11.04.1958r w Manchesterze, Anglia; gitara, śpiew) założył Big Country w 1982, po odejściu ze szkockiej grupy newwave’owej The Skids. Pierwszym rekrutem, którego zwerbował, był jego przyjaciel z dzieciństwa Bruce Watson (ur. 11.03.1961r w Timmins w’prowincji Ontario, Kanada; gitara). Początkowo zamierzali oni pracować
tylko w studiu, ale szybko ten plan porzucili.

Pierwsza sekcja rytmiczna nie sprawdziła się; zastąpili ją Mark Brzezicki (ur. 21.06.1957r w Slough w hr. Buckinghamshire, Anglia; perkusja) oraz Tony Butler (ur. 2.02.1957r w Londynie; gitara basowa), dwaj byli członkowie On The Air, grupy, która niegdyś występowała przed Skids podczas trasy koncertowej. Mimo kilku eskapad Adamson wolał mieszkać w pobliżu swojego rodzinnego Dunfermline i podkreślał zawsze znaczenie szkockich wpływów w swojej muzyce. Obydwaj gitarzyści wydobywali ze swych instrumentów dźwięki przypominające kobzę.

Pierwszy album zespołu, z którego zaczerpnięto single „Fields Of Fire (400 Miles)" i „In A Big Country” zdobył status klasyka. Kolejne utwory, „Chance”, „Wonderland” i „Look Away” dotarły do pierwszej dziesiątki list brytyjskich, sukcesem komercyjnym okazał się też drugi album, Steeltown, którego producentem był Steve Lillywhite. Jednak zespół nie potrafił eksplorować nowych kierunków muzycznych i mimo dwuletniej przerwy na trzecim albumie nie było nic nowego, chociaż promujący go singel „King Of Emotion” wszedł do Top 20.

 Grupa kontynuowała działalność w latach 90-tych, regularnie wprowadzając single w dolne rejestry list przebojów. Album Live - Without The Aid Of A Safety Net był nieciekawy i nie oddawał silnych stron grupy. Zupełnie inny był pełen energii singel „I'm Not Ashamed”, który promował album z 1995. Zespół brzmiał świeżo, włączył ponadto do swej muzyki pewne elementy z lat 90-tych.

Wydany w 1996r kolejny krążek Eclectic był akustyczny. Choć wrażenia po odsłuchaniu płyty CD nie były oszołamiające, trasa koncertowa okazała się rewelacyjna. Bardzo „odświeżony" zespół wykonujący piosenki ze swoich starych płyt - to było coś nowego. Po raz pierwszy chyba „ukazały się” folkowe korzenie muzyki Big Country - natrętne gitary nie zagłuszały już jakości niektórych utworów. Poza tym Adamson w wersji akustycznej, śpiewający utwory Springsteena, Dylana i Neila Younga (zwłaszcza „Rockin’ In The Free World”), okazał się całkiem smakowitym kąskiem dla słuchaczy.

Single
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Fields of fire/Angle park	Big Country	03.1983	10[14]	52[6][01.84]	Mercury COUNT 2	[written by Stuart Adamson/Mark Brzezicki/Tony Butler/Bruce Watson][produced by Steve Lillywhite]
In a big country/All of us	Big Country	05.1983	17[7]	17[15][09.83]	Mercury COUNT 3	[written by Stuart Adamson/Mark Brzezicki/Tony Butler/Bruce Watson ][produced by Steve Lillywhite]
Chance/Tracks of my tears [live]	Big Country	08.1983	9[9]	-	Mercury COUNT 4	[written by Stuart Adamson/Mark Brzezicki/Tony Butler/Bruce Watson ][produced by Steve Lillywhite]
Wonderland/Giant	Big Country	01.1984	8[9]	86[2]	Mercury COUNT 5	[Written by: Stuart Adamson/Mark Brzezicki/Tony Butler/Bruce Watson ][produced by Steve Lillywhite]
East of Eden/Prairie Rose	Big Country	09.1984	17[7]	-	Mercury MER 175	[written by Stuart Adamson/Mark Brzezicki/Tony Butler/Bruce Watson ][produced by Steve Lillywhite]
Where the rose is sown/Belief in the small man	Big Country	11.1984	29[7]	-	Mercury MER 185	[written by Stuart Adamson/Mark Brzezicki/Tony Butler/Bruce Watson ][produced by Steve Lillywhite]
Just a shadow/Winter sky	Big Country	01.1985	26[4]	-	Mercury BCO 8	[written by Stuart Adamson/Mark Brzezicki/Tony Butler/Bruce Watson ][produced by Steve Lillywhite]
Look away/Restless natives	Big Country	04.1986	7[8]	-	Mercury BIGC 1	[written by Stuart Adamson][produced by Robin Millar]
The teacher/Home came the angels	Big Country	06.1986	28[4]	-	Mercury BIGC 2	[written by Stuart Adamson][produced by Robin Millar]
One great thing/Song of the south	Big Country	09.1986	19[8]	-	Mercury BIGC 3	[written by Stuart Adamson, Tony Butler][produced by Robin Millar]
Hold the heart/Honky tonk woman [live]	Big Country	11.1986	55[2]	-	Mercury BIGC 4	[written by Stuart Adamson][produced by Robin Millar]
King of emotion/The travellers	Big Country	08.1988	16[6]	-	Mercury BIGC 5	[written by Stuart Adamson][produced by Peter Wolf]
Broken heart [Thirteen valleys]/Soapy soutar strikes back	Big Country	10.1988	47[4]	-	Mercury BIGC 6	[written by Stuart Adamson][produced by Peter Wolf]
Peace in our time/Promised land	Big Country	01.1989	39[3]	-	Mercury BIGC 7	[written by Stuart Adamson][produced by Peter Wolf]
Save me/Pass me by	Big Country	04.1990	41[3]	-	Mercury BIGC 8	[written by Stuart Adamson][produced by Tim Palmer]
Heart of the world/Black skinned blue eyed boys	Big Country	07.1990	50[2]	-	Mercury BIGC 9	[written by Stuart Adamson][produced by Tim Palmer]
Republican Party Raptile/Comes a time/You,me and the truth EP.	Big Country	08.1991	37[2]	-	Vertigo BIC 1	[produced by Pat Moran]
Beautiful people/Return of the twoheaded king	Big Country	10.1991	72[1]	-	Vertigo BIC 2	[written by Stuart Adamson][produced by Pat Moran]
Alone/Never take your place	Big Country	03.1993	24[3]	-	Compulsion PULSPD 4
Ships [Where were you]/Oh,well	Big Country	04.1993	29[3]	-	Compulsion PULS 6	[written by S. Adamson, B. Watson][produced by Big Country]
I'm not ashamed/One in a million/Monday tuesday girl	Big Country	05.1995	69[4]	-	Transatlantic TRAM 1009	[written by Stuart Adamson][produced by Big Country, Chris Sheldon]
You Dreamer	Big Country	09.1995	68[4]	-	Transatlantic TRAD 1012	[written by Stuart Adamson][produced by Big Country, Chris Sheldon]
Non! [Stop the tests]	Big Country	12.1995	80[2]	-	Transatlantic TRAX 1016	[written by Bruce Watson, Mark Brzezicki, Stuart Adamson, Tony Butler ][produced by Big Country, Chris Sheldon]
Fragile thing/I get hurt/Loserville	Big Country feat Eddi Reader	08.1999	69[2]	-	Track TRACK 004	[written by Bruce Watson,Stuart Adamson][produced by Big Country, Rafe McKenna]
See you/Perfect World	Big Country	11.1999	79[2]	-	Track TRACK 005	[written by Stuart Adamson][produced by Big Country, Rafe McKenna]
Somebody else	Big Country	06.2000	126[1]	-	Track TRACK 011

Albumy
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
The crossing	Big Country	08.1983	3[80]	18[42]	Mercury MERH 27	[gold-US][platinum-UK][produced by Steve Lillywhite]
Wonderland	Big Country	05.1984	-	65[12]	Mercury 818 835 [US]	[produced by Steve Lillywhite]
Steeltown	Big Country	10.1984	1[1][21]	70[17]	Mercury MERH 49	[gold-UK][produced by Steve Lillywhite]
The seer	Big Country	07.1986	2[16]	59[17]	Mercury MERH 87	[gold-UK][produced by Robin Millar]
Peace in our time	Big Country	10.1988	9[6]	160[6]	Mercury MERH 130	[silver-UK][produced by Big Country, Ina Wolf and Peter Wolf]
Through a Big Country-Greatest Hits	Big Country	05.1990	2[17]	-	Mercury 846 0 221	[produced by Steve Lillywhite, Robin Millar, Peter Wolf, Tim Palmer]
No place like home	Big Country	09.1991	28[3]	-	Vertigo 510 2301	[produced by Pat Moran]
Buffalo skinners	Big Country	03.1993	25[2]	-	Compulsion NOIS 2	[produced by Big Country]
Without the aid of a safety net	Big Country	06.1994	35[2]	-	Compulsion NOIS 5	[produced by Big Country]
Why the long face?	Big Country	06.1995	48[3]	-	Transatlantic TRA 109	[produced by Big Country and Chris Sheldon]
Ecletic	Big Country	08.1996	41[2]	-	Transatlantic TRA 234	[produced by Big Country, Gary Langan]
Driving to Damascus	Big Country	10.1999	82[2]	-	Track TRK 1000CD	[produced by Big Country, Rafe McKenna]
The Greatest Hits	Big Country	06.2002	71[2]	-	Universal TV 5869892
Fields of Fire - The Ultimate Collection	Big Country	05.2011	77[1]	-	Mercury SPECXX 2066
The Journey	Big Country	04.2013	68[1]	-	Cherry Red CDBRED 566	[produced by Big Country]

Big Audio Dynamite

Big Audio Dynamite Grupa brytyjska. We wrześniu 1983 Mick Jones (właśc. Michael Geoffrey Jones; 26.06.1955, Brixton, Londyn) - voc, g został wyrzucony z zespołu The Clash, ponieważ zdaniem kolegów, zwłaszcza Joe Strummera, nie wykazywał odpowiedniego zaangażowania politycznego. Wkrótce potem utworzył w Londynie własną formację, którą mianował B.A.D, a skrót ten rozwinął w Big Audio Dynamite (rozważał też inne wersje: Before Alien Domination i Black And Decker). Do współpracy zaprosił DJ'a z londyńskiego klubu Roxy i filmowca dokumentalistę Dona Lettsa - k, voc, któremu powierzył przede wszystkim troskę o specjalne efekty dźwiękowe, oraz Dana Donovana - k, Leo "E-Zee Kill" Williamsa - b i Grega Robertsa - dr. W lutym 1990 Letts,


Williams i Roberts rozstali się z Big Audio Dynamite i w trójkę założyli zespół Screaming Target, ale wkrótce potem Williams i Roberts zdecydowali się odłączyć i utworzyli Dreadzone.
Jones zebrał wtedy nowy skład, w którym oprócz Donovana znaleźli się: Nick Hawkins (3.02.1965, Luton) -g, Gary Stonedage (24.11.1962, Southampton) - b oraz Chris Kavanagh (4.06.1964, Woolwich, Londyn) -dr, były muzyk Sigue Sigue Sputnik; formacja przeobraziła się wówczas w B.A.D. II. Latem 1990 odszedł Donovan (później nawiązał współpracę m.in. z Sisters Of Mercy). Niebawem zaś dołączył DJ Żonka (właśc. Michael Custance; 4.07.1962, Londyn). W 1994, gdy w składzie pojawił się Andre Shapps - k, formacja znowu zmieniła nazwę, tym razem na Big Audio, a w 1995 wróciła do pierwotnej - Big Audio Dynamite.

Jones, który już jako współtwórca repertuaru The Clash odwoływał się do różnych konwencji i stylów, na płytach nagranych z Big Audio Dynamite: "This Is Big Audio Dynamite" z listopada 1985, przygotowanej nieoczekiwanie we współpracy ze Strummerem "No. 10 Upping Street" z października 1986, "Tighten Up, Vol. 88" z czerwca 1988 i "Megatop Phoenix" z września 1989, poszedł jeszcze dalej. Zaproponował bezładną, pstrokatą mieszaninę rocka, reggae, ska, funku, hip hopu czy muzyki house; mozaikę ułożoną z elementów tak różnych, jak rapowe skandowania, taneczne rytmy, cytaty ze słynnych przebojów rock'n'rollowych i soulowych oraz filmowych i musicalowych, intrygujące efekty brzmieniowe oraz kolaźe zapowiedzi dziennika radiowego i dialogów filmowych (grupa pierwsza w świecie rocka zastosowała sampling), jednych twórczość ta odrzuciła chaosem dźwiękowym, innych zafascynowała świeżością pomysłów i werwą wykonania.


Chociaż Jones podkreślał zawsze jej bezpretensjonalny charakter (np. w tekście utworu Just Play Music!), niektóre piosenki dotyczyły jednak ważkich problemów współczesności (np. Beyond The Pale na temat rasizmu w krajach Europy Zachodniej). Pierwszy singel Big Audio Dynamite, The Bottom Line/B.A.D. z września 1985, przeszedł jeszcze bez echa, ale wiele późniejszych było już mniejszymi i większymi przebojami, np. E = MC2 z marca 1986, Medicine Show/A Party z maja i C'mon Everybody Beatbox (z cytatem z C'mon everybody Eddiego Cochrana)/Bedrock City z października tego roku, V. Thirteen/Hollywood Boulevard z lutego 1987 oraz Just Play Music/Much Worse z maja 1988.

W 1988 karierę formacji skomplikowała choroba Jonesa; muzyk zaraził się od córki ospą wietrzną i na dziewięć miesięcy zniknął ze sceny, otarł się nawet o śmierć. Gdy jednak odzyskał zdrowie, wziął się do pracy ze zdwojoną energią.

Jako B.A.D. II formacja sygnowała przede wszystkim płyty "Kool-Aid" z października 1990 i "The Globe" z lipca 1991 z muzyką wzbogaconą m.in. elementami muzyki techno i ambient, niestety mniej przekonującą niż dawniej. W tym czasie mimo intensywnej działalności koncertowej (m.in. udział w amerykańskiej trasie U2 - Zoo TV Tour) nie odnosiła już jednak sukcesów takich jak dawniej; mogła się pochwalić tylko jednym większym przebojem, w dodatku w Stanach, nie w Wielkiej Brytanii - Rush z samplowanym cytatem z utworu Baba 0'Riley zespołu The Who (na stronie B singla wydanego w listopadzie 1991 inna wersja utworu tytułowego). Następne albumy, "Higher Power" z listopada 1994, sygnowany: Big Audio, i "F-Punk" z czerwca 1995, sygnowany znowu: Big Audio Dynamite, były świadectwem wyczerpania się inwencji Jonesa i jego towarzyszy.

Grupa zilustrowała swoją muzyką m.in. krótki film Sight See MC (1987, reż. Jim Jarmush). Dyskografię uzupełnia m.in. dwukompaktowa składanka "Looking For A Song 2 CD Set" (Columbia, 1994) z nagraniami studyjnymi i koncertowymi, wydana w celach promocyjnych dla prezenterów radiowych.

Muzyka z pierwszych płyt Big Audio Dynamite wywarła ogromny wpływ na takie zespoły, jak EMF, Jesus Jones, Urban Dance Squad, Black Grape, Chumbawamba i The Chemical Brothers. Zespół Screaming Target zadebiutował albumem "Hometown Hi-Fi" (Island, 1991).

Single
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
The bottom line/B.A.D.	Big Audio Dynamite	09.1985	-	-	CBS A 6591	[written by M. Jones][produced by M. Jones]
E=mc2/This is Big Audio Dynamite	Big Audio Dynamite	03.1986	11[9]	-	CBS A 6963	[written by M. Jones, D. Letts][produced by M. Jones]
Medicine show/A party	Big Audio Dynamite	05.1986	29[5]	-	CBS A 7181	[written by M. Jones, D. Letts][produced by M. Jones]
C' mon every beatbox/Bedrock city	Big Audio Dynamite	10.1986	51[3]	-	CBS 650147-7	[written by M. Jones, D. Letts][produced by Mick Jones, Joe Strummer]
V thirteen/Hollywood boulevard	Big Audio Dynamite	02.1987	49[5]	-	CBS BAD 2	[written by Joe Strummer, Mick Jones][produced by Mick Jones]
Sightsee M.C!	Big Audio Dynamite	08.1987	94[2]	-	CBS	-
Just play music/Much worse	Big Audio Dynamite	05.1988	51[3]	-	CBS BAAD 4	[written by Jones, Letts, Roberts][produced by Mick Jones]
Other 99/ What Happened To Eddie?	Big Audio Dynamite	08.1988	81[2]	-	CBS BAAD 5	[written by Jones, Letts][produced by Mick Jones]
Contact/In Full Effect	Big Audio Dynamite	11.1989	86[2]	-	CBS BAAD 6	[written by Jones, Donovan ][produced by Mick Jones, Bill Price]
The globe [remix]/City lights	Big Audio Dynamite II	08.1991	-	72[10]	Columbia 4677061	[written by Mick Jones, Gary Stonadge][produced by Mick Jones,Andre Shapps]
Rush/Kool-aid	Big Audio Dynamite II	09.1991	-	32[17]	Columbia 73 987 [US]	[1[4].Modern Rock Tracks]
Looking for a song/Modern stoneage blues	Big Audio	01.1995	68[2]	-	CBS 6610182

Albumy
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
This is Big Audio Dynamite	Big Audio Dynamite	11.1985	27[27]	103[35]	CBS 26 714	[gold-UK][produced by Mick Jones]
no. 10 upping street	Big Audio Dynamite	11.1986	11[8]	119[23]	CBS 4501371	[silver-UK][produced by Mick Jones, Joe Strummer]
Tighteen up Vol. 88	Big Audio Dynamite	07.1988	33[3]	102[12]	CBS 4611991	[produced by Mick Jones]
Megatop Phoenix	Big Audio Dynamite	09.1989	26[3]	85[13]	CBS 4657901	[produced by Mick Jones,Bill Price]
Kool-aid	Big Audio Dynamite II	11.1990	55[1]	-	CBS 4674661	[produced by Mick Jones,Oliver "Olimax" Maxwell,André Shapps]
The globe	Big Audio Dynamite II	08.1991	63[1]	76[37]	CBS 4677061	[gold-US][produced by Mick Jones, André Shapps, Oliver "Olimax" Maxwell]

Biff Bang Pow!

Biff Bang Pow! - grupa brytyjska. Powstała w 1984r w Londynie. Założył ją Alan McGee (ur. 29.09.1960r, Glasgow, Szkocja) - voc, g, wielbiciel muzyki lat sześćdziesiątych, a zwłaszcza dokonań The Creation (wykorzystał nazwę tego zespołu jako szyld utworzonej przez siebie firmy płytowej - Creation, a tytułem jednej z jego piosenek mianował swoją formację). W składzie znalazł się też współszef Creation, Richard Green - g. Ponadto liderowi towarzyszyli: Edward Ball - k, Jess Cope - k i Ken Popple - perc.

 Gdy w latach dziewięćdziesiątych wytwórnia Creation zaczęła dzięki takim swoim wykonawcom, jak Primal Scream, My Bloody Valentine, Ride, Teenage Fanclub, Boo Radleys i Oasis, odnosić wielkie sukcesy, McGee mógł coraz mniej czasu poświęcać Biff Bang Pow!, działalność grupy stawała się więc coraz mniej intensywna, a w końcu zupełnie wygasła.
 

Celem Biff Bang Pow! było przywołać ducha brytyjskiej muzyki drugiej połowy lat sześćdziesiątych. Głównym wzorem dla McGee i jego kompanów była oczywiście twórczość The Creation, w której, jak w soczewce, skupiły się ich zdaniem najbardziej wartościowe elementy muzyki tamtego okresu - melodyjność rodem z soulu i rhythm'n'bluesa, intrygująca psychodeliczna aura dźwiękowa oraz zdecydowanie już rockowa gwałtowność wyrazu. Pierwsze płyty grupy, „Pass The Paintbrush, Honey..." z lutego 1985r i „The Girl Who Runs The Beat Hotel" z marca 1987r, zawierały sporo świetnych utworów w rodzaju A Day Out With Jeremy Chester, Five Minutes In The Life Of Greenwood Goulding, Someone Stole My Wheels i The Happiest Girl In The World, ale niestety raziły zbyt surową oprawą. 

Dopiero trzeci album, „Oblivion" z czerwca 1987r, był dziełem dopracowanym i dającym pełne wyobrażenie o klasie Biff Bang Pow! (np. She's Got Diamonds In Her Hair, I See The Sun, A Girl Called Destruction). Pozostał wszakże jedynym tak doskonałym dokonaniem formacji. Późniejsze płyty, a więc „Love Is Forever" z kwietnia 1988r, „Songs For The Sad Eyed Girl" ze stycznia 1990r i „Me - More Songs For The Sad Eyed Girl" z kwietnia 1991r, zdominowały bowiem bardziej konwencjonalne niż w okresie początkowym, kameralne piosenki i ballady, jak She Went Away To Love, She Paints, She Haunts, Miss You, She Saved Me, Sad Eyes In Velvet, Baby You Just Make Me Strong. 

Kilka małych płyt grupy odniosło sukces na listach przebojów wytwórni niezależnych; były to: debiutancka Fifty Years Of Fun/Then When I Scream z lutego 1984r, Love's Gone Out Of Fashion/It Happens All The Time z marca 1986r, Someone Stole My Wheels/Sunny Days z listopada tego roku, The Whole World's Turning Brouchard/The Death Of England z lutego 1987r i „She Haunts" z lutego 1988.

Single
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Fifty Years Of Fun/Then When I Scream	Biff Bang Pow!	02.1984	31.Indie	-	Creation CRE 003	[produced by The Love Children]
Love's Going Out Of Fashion/It Happens All The Time	Biff Bang Pow!	03.1986	6.Indie	-	Creation CRE 024	[produced by Biff Bang Pow!, Joseph Foster]
Someone Stole My Wheels/It Makes You Scared	J.C. Brouchard With Biff Bang Pow!	11.1986	31.Indie	-	Creation CRE 034	[written by Biff Bang Pow!][produced by Biff Bang Pow!, Joseph Foster]
The Whole World's Turning Brouchard!/The Death Of England	Biff Bang Pow!	02.1987	26.Indie	-	Creation CRE 038	[written by Biff Bang Pow!][produced by Biff Bang Pow!]
She Haunts	Biff Bang Pow!	02.1988	28.Indie	-	Creation CRE 051	-

Albumy
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
The Girl Who Runs the Beat Hotel	Biff Bang Pow!	.1987	10.Indie	-	Creation CRE LP 015	[produced by Joseph Foster, Biff Bang Pow!]
Oblivion	Biff Bang Pow!	.1987	16.Indie	-	Creation CRE LP 020	[produced by Biff Bang Pow!]

Bible

Brytyjski zespół The Bible został założony w 1986r w Cambridge,w sklepie płytowym,gdzie pracował wokalista i autor piosenek Boo Hawerdine,który właśnie powrócił z mało udanej wyprawy do Londynu.Przedstawił kilka swoich kompozycji innemu pracownikowi sklepu,Tony'emu Shepherdowi,który zgodził się grać na klawiszach i perkusji w planowanym demo.
Rezultat ich wspólnej pracy ukazał się na debiutanckim albumie Bible Walking the Ghost Back Home.Płyta wzbudziła duże zainteresowanie prasy muzycznej za sprawą takich utworów jak "Graceland" i "Mahalia",co spowodowało podpisanie kontraktu z wytwórnią Chrysalis.

Po uzupełnieniu składu do kwartetu z perkusistą Dave Larcombe i gitarzystą Neillem MacCollem [brat piosenkarki Kirsty],Bible rozpoczęło pracę nad ich debiutem w wielkiej wytwórni.Niezadowoleni z pierwszych efektów zatrudnili jako producenta Steve Earle.
Wydany na początku 1988r album zatytułowany "Eureka" przyniósł dwa przebojowe single "Crystal Palace" i "Honey Be Good".

Już z nowym basistą Leroy'em Lenderem odbyli tour i rozpoczęli pracę nad trzecim albumem,ale efekt ich pracy został odrzucony przez szefa wytwórni,który zaproponował im wydanie starego materiału.Zespół po tej propozycji rozpada się.Hawerdine rok póżniej występuje z grupą Evidence.
W 1993r The Bible reaktywują się na serię koncertów,zakończonych dużym sukcesem,co było impulsem do pracy nad nowym materiałem.Niestety starczyło go tylko na wydaną w 1994r EP-kę.

Single
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Graceland/Sweetness	Bible	08.1986	87[3]	-	Chrysalis CHS 3036	[written by Hewerdine, Shepherd]
Graceland/Glorybound	Bible	03.1987	86[2]	-	Chrysalis BIB 1	[written by Hewerdine, Shepherd]
Crystal Palace/The Golden Mile	Bible	05.1988	82[5]	-	Chrysalis BIB 2	[written by Hewerdine, Shepherd, Larcombe, Maccoll][produced by Steve Earle]
Graceland/Eureka	Bible	05.1989	51[5]	-	Chrysalis BIB 4	[written by Hewerdine, Shepherd][produced by Jon Kelly]
Honey Be Good/King Chicago	Bible	08.1989	54[5]	-	Chrysalis BIB 5	[written by Hewerdine, Shepherd, Larcombe, Maccoll][produced by Steve Earle]

Albumy
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Eureka	Bible	06.1988	71[1]	-	Chrysalis CHR 1646	[produced by Steve Earle]
The Bible	Bible	10.1989	67[1]	-	Ensign CHEN 12	-

These Animal Men

These Animal Men to angielski zespół, który osiągnął niewielką sławę w latach 90-tych w ramach New Wave of New Wave, a następnie podzielił się po wydaniu dwóch albumów w 1998 roku.

These Animal Men powstał  w Brighton około roku 1990, podpisując kontrakt z Hut Records , filią Virgin Records w 1993 roku. Zyskał  rozgłos dzięki kilku pierwszym singlom , które zawierały odniesienia do narkotyków zarówno w grafice okładek, jak i tekstach piosenek .

Ich pierwszy album (Come on, Join) The High Society , wydany 24 września 1994 roku, został opisany przez prasę muzyczną , w szczególności NME , jako część New Wave of New Wave (obok współczesnych S * M * A * S * H, z którym dzielili swoje pierwsze znaczące wydawnictwo "Wheelers, Dealers, Christine Keelers"). 

W poprzednim roku stracili swojego menedżera. Potem przyszedł Joseph Calder, ale po trzyletniej przerwie, przerywanej tylko jedną EP-ką , Taxi for These Animal Men , wrócili z drugim albumem w dniu 14 kwietnia 1997 roku, Accident & Emergency . Pomimo zgłoszonych trudności napotkanych podczas nagrywania , w tym zwolnienia Husseya, Accident & Emergency otrzymał pewne uznanie krytyków, ale niewielki sukces komercyjny. W 1998 roku zespół rozpadł się.

Później w 1998 r. Boag, Hewings, Warnock i Hague utworzyli "Mo Solid Gold" z nowym wokalistą K, (zwanym także KA Hepburn), który przejmował wokale od Boag i Hewings. 

W 2007 roku Hewings i Boag założyli zespół The Orphans z perkusistą Kev (później zastąpionym przez Paula Emonsa) i producentem / klawiszowcem Timem Howarthem. The Orphans wydali swój pierwszy album Muff , mieszankę glam, punk i garage rocka, w 2008 roku w wytwórni Hail Mary.

The Orphans kontynuowali koncertowanie, zmienili pisownię swojej nazwy na "Thee Orphans" i wydali swój drugi album, Average Kinda Savage . W styczniu 2013 r. Thee Orphans rozpadł  się. Żegnające oświadczenie zostało opublikowane na ich stronie internetowej:

Single
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Speeed King	These Animal Men	03.1994	95[1]	-	Virgin FLAT 1	[written by These Animal Men][produced by These Animal Men, Derek Fudge]
You're Not My Babylon	These Animal Men	04.1994	77[1]	-	Virgin FLAT 3	[written by These Animal Men][produced by Dave Eringa]
This Is The Sound Of Youth	These Animal Men	09.1994	72[2]	-	Hi-Rise Recordings FLATSCD 7	[written by These Animal Men][produced by Dave Eringa]
Life Support Machine	These Animal Men	02.1997	62[2]	-	Hut HUTCD 76	[written by Hewings][produced by Ian Herron, These Animal Men]
Light Emitting Electrical Wave	These Animal Men	04.1997	72[2]	-	Hut HUTCD 81	[written by Boag][produced by Ian Herron, These Animal Men]

Albumy
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Too Sussed?	These Animal Men	07.1994	39[2]	-	Hi-Rise Recordings FLATMCD 4	[produced by Ruth Stevenson, These Animal Men]
(Come On, Join) The High Society	These Animal Men	10.1994	62[1]	-	Hi-Rise Recordings FLATMCD 8	[produced by Dave Eringa]
Taxi For These Animal Men	These Animal Men	03.1995	64[1]	-	Hi-Rise Recordings FLATMCD 14	[produced by Dave Eringa]
Accident & Emergency	These Animal Men	04.1997	192[1]	-	Hut Recordings HUTLP 40	[produced by Ian Herron, These Animal Men]

KRS-One

KRS-One, właściwie Lawrence Krishna Parker (ur. 20 sierpnia 1965r w Nowym Jorku) - amerykański raper i producent muzyczny. Jego pseudonim jest akronimem "Knowledge Reigns Supreme Over Nearly Everyone" (Wiedza Panuje Niepodzielnie Niemal Nad Wszystkimi).

 Urodził się w 1965 roku na Brooklynie w Nowym Jorku. Dorastał na Południowym Bronksie. Jako nastolatek Parker żył na ulicy, gdzie poznał krysznaitów. Często z nimi przebywał, między innymi razem z nimi rozdawał jedzenie bezdomnym. Z tego powodu nadano mu przydomek Krisna (Kryszna, które zdrobniono do Kris). Jako writer Krisna podpisywał się KRS. Z czasem wielu zaczęło powielać jego tag, więc do swojego przydomka dodał ONE, aby odróżnić się od reszty a także zaznaczyć, że jest niepowtarzalny; stąd wziął się KRS-One, przydomek, który później stał się akronimem: "Knowledge Reigns Supreme Over Nearly Everyone" (Wiedza Panuje Niepodzielnie Niemal Nad Wszystkimi).

W 1986 wraz z Dj'em Scott La Rock założył grupę Boogie Down Productions. Boogie Down w nowojorskim slangu oznacza Bronx. Nazwę grupy przetłumaczyć można jako Produkcje (z) Bronxu. Pierwszy album BDP Criminal Minded został wydany w 1987 roku. Płyta składa się z ciężkich, opartych na reggae i rocku beatów Scotta La Rocka, oraz rozbudowanych rymów KRS. Tematyka tego albumu dotyczy życia na ulicy i kultury hip-hop. Scott LaRock został zamordowany wkrótce po wydaniu Criminal Minded. Śmierć DJ-a stała się punktem zwrotnym w twórczości KRS-One. Na następnej płycie By All Means Necessary (Nazwa i okładka ablumu nawiązują do Malcolma X) KRS rapuje głównie o sprawach społeczno politycznych.

KRS-One znany jest przede wszystkim jako Nauczyciel (The Teacha). Sposób w jaki przekazuje swoje teksty zbliżony jest do kazania, lub do wykładu na uczelni. Tematy poruszane przez KRS-ONE dotykają przeróżnej tematyki. Można wymienić tu na przykład: kondycję kultury hip-hop (MC's Act Like They Dont Know), przemoc we wspólnocie czarnych w USA (Squash All Beef), tożsamość (House Niggas), historia Afryki oraz Afro-amerykanów, wegetarianizm (My Philosophy, Beef), brutalność policji, ulica (Bo, Bo, Bo), system edukacji (You Must Learn), cenzura, więźniowie polityczni (Free Mumia), komercja, religia (The Truth), graffiti (Out For Fame), prawda, rasizm, seksizm oraz wieczność. Wielokrotnie wykładał na uczelniach w USA.

KRS uważany jest także za jednego z prekursorów gatunku gangsta rap z racji pierwszej płyty Boogie Down Productions Criminal Minded. Jest aktywny na scenie od 20 lat. Cały czas podkreśla, że jest wierny podziemiu. Nie osiągnął sukcesu komercyjnego z jednej strony, z drugiej natomiast ma oddanych fanów na całym świecie oraz szacunek artystów udzielających się w mainstreamie i tych, którzy tworzą w tak zwanym podziemiu.

Single
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
The Jam	Shabba Ranks Featuring KRS-1	03.1992	-	-	Epic 74 069	[written by C. Dillon, J. Longo, C. Parker, S. Mills][produced by KRS-1][52[9].R&B Chart]
Outta Here	KRS-One	10.1993	-	106[5]	Jive 42 147	[written by L. Parker][produced by DJ Premier][61[7].R&B Chart]
Sound of da Police	KRS-One	02.1994	-	89[6]	Jive 42 192	[written by Eric Burdon, Chas Chandler, Rodney Lemay, Alan Lomax, Lawrence Parker][produced by Showbiz][79[18].R&B Chart][sample z "Inside-Looking Out"- Grand Funk Railroad]
MC's Act Like They Don't Know	KRS-One	09.1995	84[1]	57[11]	Jive 42 319	[written by Christopher Martin, Lawrence Parker][produced by DJ Premier][35[13].R&B Chart]
Rappaz R. N. Dainja	KRS-One	05.1996	47[2]	-	Jive JIVECD 396 {UK	[written by KRS-One][produced by DJ Premier][61[7].R&B Chart]
Word Perfect	KRS-One	02.1997	70[2]	-	Jive JIVECD 418	-
The MC	KRS-One	02.1997	-	118[2]	Jive 42 425	[produced by Domingo][67[7].R&B Chart]
Step into a World (Rapture's Delight)	KRS-One featuring Keva	04.1997	24[2]	70[13]	Jive 42 442	[written by C. Stein, D. Harry, H. Palmer, J. West, L. Parker][produced by Jesse West][22[20].R&B Chart][sample z "Rapture"-The Blondie i "The Champ"-The Mohawks]
Heartbeat / A Friend	KRS-One	09.1997	66[1]	B:114[1]	Jive 42 474	[produced by KRS-One][B:70[8].R&B Chart]
Men of Steel	Shaquille O'Neal, Ice Cube, B-Real,Peter Gunz & KRS-One	09.1997	-	82[7]	Qwest 17 305	[written by Jean-Claude Olivier, Lawrence Parker, Louis Freese, O'Shea Jackson, Peter Gunz, Samuel J. Barnes*, Shaquille O'Neal][produced by Poke And Tone][53[9].R&B Chart]
Digital	Goldie Feat. KRS One	11.1997	13[5]	-	FFRR FCD 316	[written by Goldie, KRS 1, L. Parker, Rob Playford][produced by Goldie, Rob Playford]
5 Boroughs	KRS-One	02.1999	-	-	Jive 42 565	[produced by William Broady,Yogi][79[3].R&B Chart][piosenka z filmu "Tjhe Comptor"]

Albumy
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
Return of the Boom Bap	KRS-One	10.1993	-	37[8]	Jive 41 517	[produced by DJ Premier,KRS-One,Norty Cotto,Showbiz,Kid Capri]
KRS-One	KRS-One	10.1995	95[1]	19[6]	Jive 41 570	[produced by DJ Premier ,Big French, Productions ,KRS-One ,Norty Cotto, Showbiz, Diamond D]
I Got Next	KRS-One	06.1997	58[2]	3[13]	Jive 41 601	[gold-US][produced by KRS-One,Domingo,Jesse West,Showbiz,Gordon "Commissioner Gordon" Williams,DJ Cipher,DJ Muggs,Edward Nappi,Sean "Puffy" Combs,Stevie J]
A Retrospective	KRS-One	09.2000	-	200[1]	Jive 41 718	[produced by KRS-One,Scott La Rock,Ced Gee,DJ Premier,Showbiz,Pal Joey,Jesse West]
The Sneak Attack	KRS-One	05.2001	-	43[6]	Front Page 8242	[produced by KRS-One,Mad Lion,Jazzy Jeff,Fredwreck,Kenny Parker,Domingo,Grand Daddy I.U.,BJ Wheeler]
Kristyles	KRS-One	07.2003	-	186[1]	Koch 8342	[produced by KRS-One,Da Beatminerz,Gato Luna,Ghetto Pros,DJ Tiné Tim,DJ Revolution,Choco,Kenny Parker,Inebriated Beats]
Hip Hop Lives	KRS-One & Marley Marl	09.2007	-	140[1]	Koch 4105	[produced by Marley Marl]