Zmiana pseudonimu w połowie kariery - z Céline na Séverine - była częścią posunięcia, które pomogło francuskiej piosenkarce osiągnąć międzynarodowy sukces. Zwycięstwo na konkursie Eurowizji w 1971 roku dało piosenkarce karierę we Francji i dłuższe sukcesy w sąsiednich Niemczech. Urodzona 10 października 1948 roku w Paryżu Josiane Grizeau dorastała w niezwykłych okolicznościach. Jej ojciec był klaunem cyrkowym, choć później podjął pracę w fabryce, aby zapewnić rodzinie stabilność.
Po ukończeniu szkoły nastolatka podjęła pracę jako sekretarka, ale bardzo chciała śpiewać. Ostatecznie zaproponowano jej kontrakt z wytwórnią Vogue w 1967 roku i wydała swoją pierwszą płytę pod pseudonimem Céline.
Czterościeżkowa EP-ka zawierała trzy covery, w tym Tu dis September (wersja Try to remember) i Ne réponds pas (włoski utwór Donatelli Moretti , również nagrany jako Don’t answer me przez brytyjską wokalistkę Cillę Black ). Być może najbardziej interesującym utworem na tym wydawnictwie był napisany przez Johnny'ego Hallyday'a Si tu veux vraiment oublier .
Jednak nawet jego nazwisko nie pomogło w sprzedaży, a kiedy płyta spadła, Céline została po cichu usunięta przez wytwórnię.
Niemniej jednak w każdy weekend udawała się do Golf Drouot,gdzie odkryto takie gwiazdy jak Sheila i rockman Johnny Hallyday.
Ostatecznie taktyka się opłaciła i wygrała drugą szansę w karierze wokalnej. Występując z różnymi zespołami pod pseudonimem Robbie Lorr, dostrzegł ją Georges Aber, producent odpowiedzialny za dziesiątki hitów, takich artystów jak Petula Clark i Claude François.
Aber postanowił ponownie uruchomić piosenkarkę, wraz z nowym pseudonimem. Więc została Séverine.
Zaproponowano jej kontrakt na nagranie z Philipsem i wydała trzy EPki w 1969 roku. Pierwsza, Mama dis-moi pourquoi (Edition Six's Morning dew), zawierała także Rien qu'une fille , cover Natural woman Arethy Franklin - odważny wybór, ale który wykonała z rozmachem.
Po nim nastąpił dramatyczny Pleure sur nous , który zawierał Je suis bien la même , wersję „Am I the same girl” Barbary Ackin. Potem przyszedł czas na La la mélodie , na którym znalazła się Je ferme les yeux et compte sur dix , cover Dusty Springfield, I close my eyes and count to ten.
W 1970 roku nagrała temat do filmu Le passager de la pluie , który znalazł się na szczycie japońskich list przebojów, chociaż drugi motyw filmowy, Du soleil plein les yeux , nagrany z Francisem Lai i wydany w 1970 roku, nie mógł powtórzyć sukcesu swojego poprzednika.
W międzyczasie jej udział we francuskiej selekcji do konkursu piosenki Eurowizji w 1970 roku, porywającej C'est la vie , nie dostał się do finałowej 16-ki.
Jednak rok później Séverine naprawdę zyskała sławę, kiedy wygrała konkurs piosenki Eurowizji w 1971 roku z Un banc, un arbre, une rue dla sąsiedniego Monako. Piosenka stała się hitem w całej Europie, osiągając nawet szczyty list przebojów w Szwecji i trafiając do pierwszej dziesiątki w Wielkiej Brytanii w oryginalnej wersji francuskiej.
Zwycięstwo otworzyło Séverine wiele drzwi.
Jej następna , Vivre pour moi , była kolejną porywającą balladą, a album został wydany jeszcze w tym roku.
Comme un appel , znalazł się w pierwszej dwudziestce we Francji w 1972 roku (choć wersja wydana w Wielkiej Brytanii - Sing me a love song - zatonęła bez śladu). Różne kolejne single pojawiały się i znikały, dopóki Mon tendre amour nie dała Séverine jej ostatniego francuskiego przeboju.
Niestety, walka prawna z Aber'em wpłynęła na jej karierę w domu.
Jednak równoległa kariera w Niemczech trwała dłużej, z takimi hitami jak Ja, der Eiffelturm , Olala l'amour i Der Duft von Paris , a na początku lat siedemdziesiątych sprzedała sześć milionów płyt.
Dopiero w 2002 roku wydała swój kolejny francuski album, nagranie na żywo koncertu, który dała w Paryżu.
Single
| Tytuł | Wykonawca | Data wydania | Fra | Szwaj | Wytwórnia [Fra] | Komentarz | ||||||
| EP's | ||||||||||||
| Un banc, un arbre, une rue/Viens | Severine | 03.1971 | 4[23] | - | Philips 6009 135 | [written by Jean-Pierre Bourtayre - Yves Dessca] | ||||||
| Vivre pour moi/Comme un forgeron | Severine | 09.1971 | 22[10] | - | Philips / Série Parade 6009 163 | [written by Jacques Revaux - Bernard Estardy / Michel Sardou] | ||||||
| J’ai besoin de soleil/Comme un appel | Severine | 01.1972 | 14[13] | - | Philips 6009 2003 | [written by Hubert Giraud] | ||||||
| Là où tu n’es pas/Qu’il est bon de flâner (Easy come, easy go) | Severine | 05.1972 | 45[6] | - | Philips / Phonogram 6009 240 | [written by Yves Dessca - Éric Charden] | ||||||
| Mon tendre amour/Tout le monde a droit au bonheur | Severine | 09.1972 | 46[4] | - | Philips / Phonogram 6009 277 | [written by Battisti - Mogol - E. Marnay] | ||||||
| Il faut chanter la vie (Power to all our friends)/Autour de nous | Severine | 05.1973 | 45[1] | - | Philips / Phonogram 6009 379 | [written by Michel Jourdan - Guy Fletcher - Doug Flet] | ||||||
