Urodził się w Nowym Orleanie w stanie Luizjana. Jego ojcem był Yancey Brown, a matką Tru-Love Warren (częściowo Indianka z plemienia Algonkin). Obydwoje byli muzykami i często śpiewali w kościelnych chórach w rejonie. Brown nauczył się grać na pianinie od matki, gdy miał 5 lat. Wkrótce rodzina przeniosła się do Eunice, gdzie się wychowywał i gdzie chodził do szkoły podstawowej. Jego szkolnym kolegą był Roy Byrd, który przeszedł do historii bluesa jako Professor Longhair.
W 1938 r. założył kwartet wokalny The Rookie Four, który wykonywał muzykę gospel.
W 1942 r. zamieszkał w Los Angeles w Kalifornii i pod pseudonimem Billy Hale walczył jako zawodowy bokser. W 1945 r. wygrał konkurs dla amatorów zorganizowany w Million Dollar Theater w Los Angeles, wykonując popowe piosenki Binga Crosby’ego. Porzucił wtedy boks i przeniósł się do Shreveport w Luizjanie, gdzie rozpoczął swoją muzyczną karierę występując w klubach. Przez pewien czas pracował w Billi Riley's Palace Park jako konferansjer i piosenkarz popowo-bluesowy.
W 1946 r. występował w grupie Joego Colemana w lokalnych klubach w Galveston w Teksasie. Tam też sformował swój pierwszy zespół The Mellodeers, z którym występował w Club Grenada w 1946 i 1947 r. Był często zapraszany do miejscowego radia KGBC.
W 1947 r. występował w duecie z Clarence'em Samuelsem (jako Blues Twins) w Downbeat Club w Nowym Orleanie. Dokonał wtedy pierwszych nagrań dla firmy Gold Star Records.
Cecil Gant, któremu bardzo spodobała się piosenka Browna „Good Rockin' Tonight”, skierował go do firmy DeLuxe Records w Nowym Orleanie. Tam w lipcu 1947 nagrał z towarzyszeniem Bob Ogden's Orchestra swój pierwszy przebój „Good Rockin' Tonight”. Aż do 1951 r. DeLuxe była jego główną firmą nagrywającą.
W latach 1947-1951 prowadził swój zespół Mighty Men, z którym występował w Starlight Club w Nowym Orleanie (1947) i innych miejscach. Oprócz tego w 1947 r. koncertował z Paul Gayten's Band w nowoorleańskim Club Robin Hood. Ze swoim zespołem występował właściwie w klubach w całych Stanach Zjednoczonych. Na dłużej zatrzymywał się w takich miejscach jak Lincoln Theater i Rip's Playhouse w Nowym Orleanie (koniec 1947 r.), The Hilltop w Pine Bluff w stanie Arkansas (1948), Ryman Auditorium w Nashville w stanie Tennessee (1948), The Armory w Flint w stanie Michigan (1950).
W latach 1952-1955 występował w Royal Peacock Club w Atlancie w Georgii, Meadowbrook Club w Savannah w Georgii, Cavalcade of Jazz w Wrigley Field w Los Angeles, Richmond Auditorium w Los Angeles, 5-4 Ballroom w LA, Savoy Ballroom w LA Ox Club w LA, Fox Theater na Brooklynie w Nowym Jorku, Apollo Theater w Nowym Jorku, Howard Theater w Waszyngtonie, Royal Theater w Baltimore w stanie Maryland i w innych miejscach.
W latach 1952-1955 nagrywał dla firmy King Records w Nowym Orleanie, Los Angeles, Miami na Florydzie, Cincinnati w stanie Ohio.
W połowie lat 50-tych występował w różnych miastach na południu USA.
1956 nagrywał z Bill Doggett Band dla firmy King Records w Nowym Orleanie -jako Tommy Brown.
W latach 1956–1957 nagrywał dla firmy Imperial Records w Nowym Orleanie. Odbył także tournée po USA z grupą wykonawców pod nazwą Universal Attractions Rock & Roll jako konferansjer.
Pod koniec lat 50-tych XX w. występował w kilku klubach i kasynach w Las Vegas w stanie Nevada.
W 1959 r. dokonał nagrań dla King Records w Cincinnati. Występował w różnych klubach, m.in. w Apollo Theater w Nowym Yorku.
W latach 1960-1961 nagrywał dla firmy Home of Blues Records w Memphis. Jego kariera załamała się w tym okresie. Aby się utrzymać prowadził pralnię i jako komiwojażer sprzedawał encyklopedie. Zamieszkał wówczas na Zachodnim Wybrzeżu.
W latach 1962 i 1963r dokonał zaledwie 6 nagrań dla firm D.R.A i Chess Records (4 niewydane nagrania).
Jego kariera ożywiła się w 1967 r. Koncertował w ramach Johnny Otis Show (koniec lat 60 i w latach 70-tych) po Zachodnim Wybrzeżu.
W 1967 i 1968 r. nagrał 11 utworów dla firmy Bluesway Records w Hollywood w Kalifornii.
W 1968 r. nagrywał dla swoich firm nagraniowych – Gert i Tru-Love.
W 1970 r. w ramach Johnny Otis Show wystąpił na Monterey Jazz Festival w Monterey w Kalifornii. Nagrania z koncertu zostały wydane przez firmę Epic Records. W 1971 r. założył wytwornię płytową Friendship Records.
W 1971 r. dokonał nagrań dla firmy Mercury Records.
W 1973 r. wytwórnia ABC-Bluesway wydała jego pierwszy od wielu lat album z nowymi nagraniami.
W latach 1975-1978 występował w Parisian Room w Los Angeles, a później w New London Theater w Londynie w Anglii.
W 1978 r. szwedzka wytwórnia Route 66 wznowiła jego stare nagrania, co przyniosło mu wielką popularność w Europie. Dzięki temu odbył europejskie tournée.
W 1979 r. wystąpił na San Francisco Blues Festival.
Ostatnie ważne występy Browna odbyły się w nowojorskim klubie Bottom Line oraz podczas New Orleans Jazz & Heritage Festival w Nowym Orleanie w 1981 r..
Zmarł 25 maja 1981 r. w Pacoima Lutheran Memorial Hospital w San Fernando w Kalifornii na atak serca. Został pochowany na cmentarzu Eternal Valley Memorial Park w Newhall w Kalifornii. Ceremonię poprowadził wielebny Johnny Otis.
Był żonaty od 1940 r. i miał córkę.
|
Single | ||||||
| Tytuł | Wykonawca | Data wydania | UK | US | Wytwórnia [US] |
Komentarz |
| Good Rocking Tonight/Lolly Pop Mama | Roy Brown | 06.1948 | - | - | De Luxe 1093 | [written by Roy Brown][13[1].R&B Chart] |
| 'Long About Midnight/Whose Hat Is That | Roy Brown And His Mighty Mighty Men | 10.1948 | - | - | De Luxe 1154 | [written by Roy Brown][1[1][17].R&B Chart] |
| Rainy Weather Blues/Fore Day In The Morning | Roy Brown And His Mighty-Mighty Men | 01.1949 | - | - | De Luxe 3198 | [written by Roy Brown][A:5[6].R&B Chart;B:6[6].R&B Chart]] |
| Rockin' At Midnight/Judgment Day Blues | Roy Brown | 03.1949 | - | - | De Luxe 3212 | [written by Roy Brown][2[16].R&B Chart] |
| Miss Fanny Brown Returns | Roy Brown | 04.1949 | - | - | De Luxe 3128 | [written by Roy Brown][8[1].R&B Chart] |
| Good Rocking Tonight/Lolly Pop Mama | Roy Brown | 04.1949 | - | - | De Luxe 3093 | [written by Roy Brown][11[2].R&B Chart] |
| Please Don't Go (Come Back Baby)/Riding High | Roy Brown And His Mighty-Mighty Men | 09.1949 | - | - | De Luxe 3226 | [written by Roy Brown][9[6].R&B Chart] |
| Boogie At Midnight/The Blues Got Me Again | Roy Brown And His Mighty-Mighty Men | 11.1949 | - | - | De Luxe 3300 | [written by Brown, Bernard][3[12].R&B Chart] |
| Hard Luck Blues/New Rebecca | Roy Brown And His Mighty-Mighty Men | 06.1950 | - | - | De Luxe 3304 | [written by Roy Brown][1[3][18].R&B Chart] |
| Love Don't Love Nobody/Dreaming Blues | Roy Brown And His Mighty-Mighty Men | 09.1950 | - | - | De Luxe 3306 | [written by Roy Brown][2[11].R&B Chart] |
| Cadillac Baby/'Long About Sundown | Roy Brown And His Mighty-Mighty Men | 10.1950 | - | - | De Luxe 3308 | [written by Roy Brown][A:6[2].R&B Chart;B:8[1].R&B Chart] |
| Big Town/Train Time Blues | Roy Brown And His Mighty-Mighty Men | 08.1951 | - | - | De Luxe 3318 | [written by Roy Brown][8[1].R&B Chart] |
| Bar Room Blues/Good Rockin' Man | Roy Brown And His Mighty-Mighty Men | 12.1951 | - | - | De Luxe 3319 | [written by Roy Brown][6[5].R&B Chart] |
| Party Doll/I'm Stickin' With You | Roy Brown | 03.1957 | - | 89[2] | Imperial 5427 | [written by B. Knox][13[2].R&B Chart] |
| Let The Four Winds Blow/Diddy-Y-Diddy-O | Roy Brown | 05.1957 | - | 29[15] | Imperial 5439 | [written by D. Bartholomew, A. Domino][5[7].R&B Chart] |
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz